Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.152.2021.1.PC
z 26 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 marca 2021 r. (data wpływu 29 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wydatki na wynagrodzenie osób współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umowy zlecenia, w zakresie, w jakim osoby wykonujące czynności są zaangażowane w prace badawczo-rozwojowe, rozliczane w okresach innych niż pełne miesiące, w którym dokonuje się wypłaty wynagrodzenia - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2021 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, Spółka może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wydatki na wynagrodzenie osób współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umowy zlecenia, w zakresie, w jakim osoby wykonujące czynności są zaangażowane w prace badawczo-rozwojowe, rozliczane w okresach innych niż pełne miesiące, w którym dokonuje się wypłaty wynagrodzenia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Spółka, będąca osobą prawną działającą w branży IT, posiadającą siedzibę na terytorium Polski, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „podatek CIT”) i zajmuje się głównie produkcją oprogramowania dla biznesu.

Spółka od początku sama opracowuje i rozwija własne produkty. W swojej strukturze posiada dział badawczo-rozwojowy (B+R), który prowadzi prace nad innowacyjnymi rozwiązaniami w dziedzinie wsparcia procesów w terenie, wsparcia procesów biznesowych, nowych zastosowań mobilnych, sztucznej inteligencji, a wcześniej również mobilnych finansów.

Spółka dostarcza klientom zaawansowane technologicznie aplikacje mobilne, tworząc rozwiązania do zarządzania sprzedażą oraz jej wsparcia z możliwością obsługi i administrowania za pomocą smartfonów i tabletów, a także przez interfejs webowy) na tzw. rynku oprogramowania klasy FFM / SFA (Field Force Management / Sales Force Automation - zarządzanie sprzedażą w terenie).

W Spółce wyróżnić można trzy rodzaje prowadzonej działalności rozwojowej - pierwsza oparta jest na Systemie FFM (dalej: „System”), druga - na platformie Productive24 (dalej: „Platforma”) oraz trzecia związana jest z wykorzystaniem sztucznej inteligencji, również w wyżej wymienionych systemach (dalej: „Al.”).

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził w wydanej na rzecz Wnioskodawcy interpretacji nr 0111-KDIB1-3.4010.502.2019.1.MBD z dnia 14 stycznia 2020 r., że prowadzone przez Spółkę prace w zakresie tworzenia Funkcjonalności Systemu, nowych lub ulepszonych Funkcjonalności Platformy i Oprogramowania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, uprawniając tym samym do skorzystania, zgodnie z art. 18d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406, ze zm., dalej: „ustawa CIT”), z ulgi na badania i rozwój.

Spółka w związku z działalnością B+R, korzysta m.in. z usług świadczonych przez osoby zatrudnione na podstawie umowy zlecenie.

Osoby te wykonują w ramach swoich obowiązków czynności z zakresu prac rozwojowych, przy wykorzystaniu swojej wiedzy oraz doświadczenia.

Osoby zatrudnione przez Spółkę na podstawie umowy zlecenia, w ramach prac rozwojowych, zajmują się w szczególności przygotowaniem koncepcji, specyfikacji, analiz, programowania (tworzenie „kodu źródłowego” programu), prototypów, scenariuszy testowych, tj. szeregiem czynności wymaganych do stworzenia i prawidłowego wdrożenia efektów prac rozwojowych.

W związku z zatrudnianiem osób na podstawie umowy zlecenia, Spółka ponosi koszty związane z:

• wynagrodzeniem z tytułu usług świadczonych na rzecz Wnioskodawcy na podstawie umowy zlecenia. Spółka, jako płatnik, kwalifikuje do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.; dalej: „ustawa PIT”), oraz
• opłacanych przez Spółkę, jako płatnika, składek z tytułu tych należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych.
  
  

W stosunku do osób świadczących usługi na rzecz Spółki na podstawie umowy zlecenia prowadzona jest, w formie elektronicznej, ewidencja czasu pracy (dalej: „Ewidencja”). Ewidencja pozwala określić ilość czasu pracy poszczególnych osób świadczących usługi na rzecz Spółki na podstawie umowy zlecenia, a także określić wymiar nieobecności.

Ewidencja nakłada na osoby świadczące usługi na rzecz Spółki na podstawie umowy zlecenia obowiązek bieżącego raportowania ilości czasu pracy (ilość godzin) poświęcanego w danym okresie na wykonywanie swoich obowiązków. W przedmiotowej Ewidencji ujmuje się całkowity, przepracowany w danym miesiącu czas każdej osoby zatrudnionej. Sumaryczny czas pracy każdej osoby świadczącej usługi na podstawie umów zlecenia wskazany jest również w protokole odbioru prac.

Ponadto, w Spółce funkcjonuje system informatyczny (dalej „System Raportowaniaę), w którym pracownicy oraz osoby świadczące usługi na rzecz Spółki na podstawie umowy zlecenia szczegółowo raportują wykonywane w ramach prac rozwojowych zadania, do których przypisują czas prac, jaki poświęcili na ich wykonanie. Dzięki temu możliwe jest określenie ilości przepracowanych godzin w odniesieniu do konkretnych zadań wykonywanych przez zatrudnione osoby.

Na podstawie Ewidencji oraz danych z Systemu Raportowania Wnioskodawca jest w stanie określić, ile godzin zostało poświęconych przez daną osobę zatrudnioną przez Wnioskodawcę na prace B+R oraz - na podstawie opisu zadań - jakie czynności były wykonane.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził prawidłowość wyodrębniania kosztów działalności badawczo-rozwojowej w Ewidencji wraz z danymi z Systemu Raportowania zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy CIT w wydanej na rzecz Wnioskodawcy interpretacji nr 0111-KDIB1-3.4010.603.2019.1.MBD z dnia 14 stycznia 2020 r.

Spółka alokuje koszty związane z prowadzoną działalnością na kontach rodzajowych, takich jak wynagrodzenia pracowników, czy wynagrodzenia tytułem umów zlecenia.

W przypadku części osób zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia, Spółka ponosi w/w koszty w ramach uiszczania jednorazowo miesięcznego wynagrodzenia, przy czym miesięczny okres rozliczeniowy obejmuje okres np. od 23 dnia miesiąca poprzedniego do 22 dnia miesiąca, w którym dokonuje wypłaty wynagrodzenia kalkulowanego na podstawie prowadzonej przez w/w osoby Ewidencji, danych z Systemu Raportowania oraz stawki godzinowej wskazanej w odpowiedniej umowie.

Tym samym okresy na rachunkach osób świadczących usługi na podstawie umów zlecenia różnią się od okresu miesięcznego na umowach o pracę.

Niemniej, jak opisano powyżej, na podstawie Ewidencji oraz Systemu Raportowania, Spółka może określić ilość godzin pracy osoby na danej umowie zlecenia w danym miesięcznym okresie (tj. od pierwszego do ostatniego dnia miesiąca) oraz przy pomocy określonych w umowie zlecenia stawek godzinowych ustalić jaki czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej można zaalokować do danego miesiąca. Tym samym, Wnioskodawca może określić wynagrodzenie danego miesiąca kalendarzowego, stanowiące koszt uzyskania przychodu w momencie zapłaty.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe pozwala wyodrębnić, w ewidencji pomocniczej, miesięczne wydatki związane z pracami rozwojowymi nad Funkcjonalnościami Systemu, nowymi i ulepszonymi Funkcjonalnościami Platformy i Oprogramowaniem, przy uwzględnieniu proporcji czasu pracy osób świadczących usługi na podstawie umowy zlecenia poświęconego na działalność B+R w danym miesiącu w odniesieniu do całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia w danym miesiącu.

Przykładowo, jeżeli osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia poświęciła na nią określoną liczbę godzin w okresie od 23 lutego do 22 marca, Spółka jest w stanie na podstawie Ewidencji oraz Systemu Raportowania przyporządkować rzeczywistą liczbę godzin poświęconą na działalność badawczo-rozwojową do odpowiedniego miesiąca kalendarzowego – w omawianym przypadku np. lutego i marca, określić całkowity czas pracy tej osoby w poszczególnych miesiącach oraz, na podstawie stawki godzinowej określić jej miesięczne wynagrodzenie, a w konsekwencji, za pomocą odpowiedniej proporcji wskazać wysokość ew. kosztów działalności B+R. Data poniesienia kosztu uzyskania przychodu jest tożsama z dniem wypłaty wynagrodzenia za omawiany okres, aczkolwiek współczynnik czasu przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej tak np. w lutym, jak i marcu, jest obliczany metodą proporcjonalną na podstawie danych Ewidencji oraz Systemu Raportowania.

W skali roku podatkowego, powyższa metodologia naliczania kosztów kwalifikowanych nie czyni żadnej różnicy w zakresie wysokości poniesionych przez Spółkę kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy, na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy CIT, Spółka może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wydatki na wynagrodzenie osób współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umowy zlecenia, w zakresie, w jakim osoby wykonujące czynności są zaangażowane w prace badawczo-rozwojowe, rozliczane w okresach innych niż pełne miesiące, w którym dokonuje się wypłaty wynagrodzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy CIT, Spółka może zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wydatki na wynagrodzenie osób współpracujących z Wnioskodawcą na podstawie umowy zlecenia, w zakresie, w jakim osoby wykonujące czynności są zaangażowane w prace badawczo-rozwojowe, rozliczane w okresach innych niż pełne miesiące, w którym dokonuje się wypłaty wynagrodzenia.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 a ustawy CIT, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy PIT, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia w danym miesiącu.

Ustawodawca w przytoczonym akcie prawnym nie wskazał definicji legalnej dla określenia precyzyjnego znaczenia sformułowania „danego miesiąca”. W celu poprawnego zinterpretowania w/w sformułowania, niezbędne jest dokonanie wykładni przepisu art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy CIT zgodnie z dyrektywami wykładni przepisów prawa.

Zgodnie z przepisami ustawy CIT, w celu uznania należności z tytułu umów zlecenia za koszty kwalifikowane, decydujące jest określenie, czy wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy CIT, a następnie czy koszty te stanowią należności z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej, czyli tzw. przychodów z tytułu działalności wykonywanej osobiście.

Oznacza to, że należności i odpowiadające im składki określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, dotyczące usług świadczonych na podstawie umów zlecenia, są kosztami kwalifikowanymi w części, w jakiej czas przeznaczony na realizację prac rozwojowych pozostaje w całkowitym czasie przeznaczonym na wykonanie usługi.

Tym samym, koszty ponoszone na wynagrodzenie osób, z którymi Spółkę łączy umowa zlecenie, mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane, w zakresie, w jakim czas pracy takiej osoby poświęcony został na działalność badawczo-rozwojową.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Odliczenie od podstawy opodatkowania kosztów poniesionych na działalność badawczo- rozwojową odbywa się w odniesieniu do całego roku podatkowego, bez rozgraniczania poszczególnych kwot odliczenia na miesiące kalendarzowe.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, bezcelowe i sprzeczne z założonymi przez ustawodawcę skutkami społeczno-gospodarczymi wprowadzenia ulgi B + R byłoby narzucanie podmiotom prowadzącym taką działalność harmonogramu prowadzenia prac i rozliczeń w odniesieniu do konkretnych dni nazwanych miesięcy kalendarzowych. Zdaniem Wnioskodawcy, użyte przez ustawodawcę sformułowanie miesiąc celowo jest pojęciem nieostrym, tak, by powiązać poniesione w związku z prowadzeniem działalności badawczo- rozwojowej należności z powszechną praktyką dzielenia okresów rozliczeniowych przez uczestników obrotu gospodarczego na okresy miesięczne, nie narzucając jednak stosowanych przez uczestników obrotu gospodarczego terminów mogących mieć wpływ na harmonogram prac, oraz jednocześnie wskazując, iż podstawą do w/w odliczenia jest suma kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym, bez względu na stosowane przez podatnika terminy rozliczeń.

Zgodnie z przedstawionym w niniejszym wniosku opisem oraz wykładnią przepisu art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy CIT, czas opracowywania poszczególnych prac rozwojowych może zostać określony na podstawie prowadzonej przez pracowników Ewidencji oraz danych z Systemu Raportowania. Pozwoli to na wyodrębnienie odpowiedniej części kosztów zatrudnienia przypisanych do prac rozwojowych w danym roku podatkowym. Na podstawie Ewidencji, określonej stawki godzinowej oraz danych z Systemu Raportowania Wnioskodawca może określić wynagrodzenie miesięczne, stanowiące koszt uzyskania przychodu w momencie zapłaty, z możliwością odniesienia do niego proporcji czasu pracy osób świadczących usługi na podstawie umowy zlecenia poświęconego na działalność B+R w danym miesiącu do całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy w danym miesiącu. W konsekwencji, na tej podstawie Wnioskodawca może wskazać wysokość kosztów kwalifikowanych w danym miesiącu, niezależnie od okresu rozliczeniowego stosowanego w toku działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, interpretacja przepisu art. 18d ustawy o CIT oparta na wykładni funkcjonalnej wskazuje jednoznacznie, że celem przytoczonego przepisu jest umożliwienie odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową w danym roku podatkowym, celem którego jest wspieranie innowacyjnej działalności gospodarczej podatników, a tym samym zwiększenie skali inwestycji przedsiębiorstw w badania i rozwój w Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy, o prawidłowości zajętego w niniejszym wniosku stanowiska dodatkowo świadczy fakt, że wobec Spółki wydano interpretacje indywidualne wskazujące, że:

• prowadzone przez Spółkę prace w zakresie tworzenia Funkcjonalności Systemu, nowych lub ulepszonych Funkcjonalności Platformy i Oprogramowania, spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, uprawniając tym samym do skorzystania, zgodnie z art. 18d ustawy CIT, z ulgi na badania i rozwój (interpretacja indywidualna z 14 stycznia 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.502.2019.1.MBD),
• wydatki na usługi świadczone na podstawie umowy zlecenia/o dzieło, kwalifikowane jako przychody z działalności wykonywanej osobiście oraz składki z tytułu tych należności pokrywane ze środków Wnioskodawcy, w zakresie jakim osoby wykonujące czynności na postawie umowy zlecenia/o dzieło są zaangażowane w prace B+R są kosztami kwalifikowanymi (interpretacja indywidualna z 14 stycznia 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.602.2019.1.MBD),
• wyodrębnienie kosztów działalności B+R w Ewidencji prowadzonej przez Spółkę, wraz z danymi z Systemu Raportowania, oraz w ewidencji rachunkowej, spełnienia przesłanki z art. 9 ust. 1b ustawy CIT (interpretacja indywidualna z 14 stycznia 2020 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.603.2019.1.MBD).
  
  

Data poniesienia kosztu uzyskania przychodu jest tożsama z dniem wypłaty wynagrodzenia, aczkolwiek w związku z stosowanymi przez Spółkę okresami rozliczeniowymi od 23 dnia miesiąca do 22 dnia miesiąca następnego, współczynnik czasu przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej w danym miesiącu, jest obliczany metodą proporcjonalną na podstawie danych Ewidencji oraz Systemu Raportowania wskazujących rzeczywisty czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej przez pracownika w danym miesiącu kalendarzowym. W skali roku podatkowego, powyższa metodologia naliczania kosztów kwalifikowanych nie czyni żadnej różnicy w zakresie wysokości poniesionych przez Spółkę kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową w danym roku podatkowym, stanowiących podstawę odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 ustawy CIT. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, poniesione przez Spółkę wydatki na usługi świadczone na podstawie umowy zlecenia, w zakresie, jakim osoby wykonujące czynności są zaangażowane w prace badawczo-rozwojowe, rozliczane od 23 dnia miesiąca poprzedniego do 22 dnia miesiąca, w którym dokonuje wypłaty wynagrodzenia spełnia przesłanki art. 18d ust. 2 pkt 1a ustawy CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.