Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.90.2021.1.ŁN
z 24 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2021 r. (data wpływu 22 lutego 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na podstawie posiadanych dokumentów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na podstawie posiadanych dokumentów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania oraz wytwarzania samochodowych systemów bezpieczeństwa, w tym modułów poduszek powietrznych, zwijaczy pasów bezpieczeństwa oraz powłok do poduszek bezpieczeństwa. Główna działalność sprzedażowa ma miejsce na rynku europejskim, ale występuje również ograniczona sprzedaż do Klientów w Azji oraz Ameryce Północnej i Południowej. Spółka ma siedzibę działalności gospodarczej w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje szeregu transakcji odnoszących się do sprzedaży wyprodukowanych przez siebie wyrobów gotowych oraz towarów na rzecz kontrahentów zarówno krajowych jak i zagranicznych. Dla celów podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT) sprzedaż taka ma w niektórych przypadkach charakter m.in. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (dalej: WDT), która jest przedmiotem niniejszego wniosku.

Dla potrzeb niniejszego wniosku przyjmujemy, że Kontrahenci Spółki z innych państw członkowskich UE, na rzecz których Spółka dokonuje WDT, posiadają ważny i właściwy numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla tych nabywców, który został przekazany Spółce. Spółka dokonuje również weryfikacji, czy numer identyfikacyjny nabywcy jest ważny.

Jednocześnie, w ramach realizowanych przez Spółkę WDT, wysyłka towarów następuje z magazynu Spółki zlokalizowanego na terytorium Polski do Nabywcy lub miejsca wskazanego przez Nabywcę znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Spółka posiada również magazyny konsygnacyjne oraz zagraniczne rejestracje dla celów podatku VAT w innych krajach członkowskich, z których również czasem realizowane są wysyłki towarów, ale dla potrzeb transakcji objętych niniejszym wnioskiem w każdym przypadku miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) jest terytorium innego państwa członkowskiego UE (przedmiotem wniosku jest traktowanie VAT w przypadku bezpośredniego WDT z Polski).

Ponadto Spółka pragnie zaznaczyć, że dla transakcji objętych niniejszym wnioskiem informacje o dokonywanych WDT są przez nią prawidłowo i terminowo wykazywane w informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT). W przypadku realizowanych transakcji WDT, w celu zastosowania 0% stawki VAT Spółka, zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT gromadzi zasadniczo dokumenty wymagane przepisami, które potwierdzają, że towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Nabywcy (lub miejsca wskazanego przez Nabywcę) na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium Polski. Spółka stosuje szeroki wachlarz dokumentów, które potwierdzają dokonywane WDT w zgodzie z art. 42 ustawy o VAT a przedmiotem niniejszego wniosku jest tylko jeden z wariantów takich potwierdzeń.

W niektórych przypadkach Spółka sporządza zbiorcze zestawienie (dalej: Zestawienie) zawierające w szczególności następujące dane odnoszące się do wystawionych w danym okresie faktur dla dostaw w ramach WDT: numer faktury, datę wystawienia faktury, numer klienta (customer number), wartość faktury (tj. wartość dokonanej WDT, która została udokumentowana fakturą) oraz dokument dostawy (delivery note) zawierający specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz ich ilość.

Przedmiotowe Zestawienie jest wysyłane do Nabywcy unijnego wraz z informacją przewodnią wskazującą, że jego celem jest potwierdzenie, że towary, których dostawa została udokumentowana fakturami oraz dokumentami dostaw, których dane zostały ujęte w tym Zestawieniu, zostały dostarczone do ich miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (tj. do Nabywcy). Zestawienie to jest przesyłane Nabywcy drogą elektroniczną po zakończeniu okresu rozliczeniowego, którego dotyczy.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest sytuacja, w której Wnioskodawca, w celu zastosowania 0% stawki VAT (przy spełnieniu wszystkich pozostałych warunków ogólnych), dysponuje fakturą uwzględniającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz elektronicznym Zestawieniem przekazanym do Nabywcy (drogą mailową), w celu potwierdzenia, że towary zostały do niego dostarczone. Zestawienie jest przesyłane z wykorzystaniem możliwości odpowiednich programów poczty elektronicznej, które gwarantują, że korespondencja ze wspomnianym Zestawieniem została prawidłowo dostarczona do Nabywcy.

Mając powyższe na uwadze, Spółka pragnie dodatkowo wskazać, że w związku z przesłaniem do Nabywcy przedmiotowego Zestawienia możliwe są następujące sytuacje (dalej: „Przypadki 1 i 2”):

• Przypadek (1)
  Nabywca (lub podmiot działający w jego imieniu) potwierdza, najczęściej w formie zwrotnej korespondencji mailowej, że informacje zawarte w Zestawieniu są prawidłowe, poprzez przesłanie drogą elektroniczną wiadomości do Spółki z takim potwierdzeniem;

• Przypadek (2)
  Nabywca nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w zakresie otrzymanego Zestawienia. Natomiast wobec braku bezpośredniego zakwestionowania prawidłowości tego Zestawienia, uznaje się, że towary zostały dostarczone do ich miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (tzw. milcząca akceptacja lub dorozumiane potwierdzenie).
  
  

Spółka pragnie nadmienić, iż wysyłając wiadomości e-mail zawierające zbiorcze Zestawienie faktur i dokumentów dostawy (delivery notes) dokumentujących zrealizowane dostawy WDT, Spółka każdorazowo wykorzystuje możliwości systemu poczty elektronicznej, które pozwalają na uzyskanie automatycznego potwierdzenia dostarczenia wiadomości, a tym samym Spółka oczekuje na zwrotną informację z potwierdzeniem, że odbiorca otrzymał wiadomość e-mail lub otrzymał i ją przeczytał. Ponadto w każdym przypadku obie strony transakcji (sprzedawca i nabywca) mają i będą miały właściwe i ważne numery VAT-UE.

Niniejszy wniosek dotyczy więc sytuacji, w których potwierdzenie faktu otrzymania przez Nabywcę Zestawienia (a w konsekwencji także faktu dostarczenia mu towarów ujętych na fakturach wymienionych w tym zestawieniu) następuje w drodze tzw. milczącej akceptacji. Jednocześnie Spółka wyjaśnia, że procedura tzw. milczącej akceptacji polega na tym, że:

1. Nabywca co do zasady nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w zakresie otrzymanego zestawienia;
2. Spółka dysponuje potwierdzeniem dostarczenia wiadomości automatycznie generowanym przez pocztę elektroniczną;
3. W Zestawieniu Spółka dodatkowo wskazuje termin na udzielenie potwierdzenia zaznaczając, że w myśl art. 45a ust. l Rozporządzenia 282/2011 nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b pkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa;
4. Brak sprzeciwu Nabywcy odnośnie do informacji zawartych w dostarczonym mu Zestawieniu jest traktowany jako jago akceptacja stanu faktycznego przedstawionego w tym Zestawieniu, tj. jako potwierdzenie dostawy towarów do lokalizacji wskazanej przez Nabywcę.
   
   

Na marginesie Spółka pragnie ponadto zauważyć, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał 21 marca 2017 r. na jej rzecz interpretację indywidualną o sygn. 3063-ILPP1-3.4512.70.2017.1.KB, w której potwierdził jej stanowisko, zgodnie z którym dostawy udokumentowane w sposób opisany w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym poprzedniego wniosku, powinny być opodatkowane stawką 0% VAT. Co istotne, Wnioskodawca podkreśla, że stan faktyczny/zdarzenie przyszłe opisany w ww. interpretacji indywidualnej jest odmienny od stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego w niniejszym wniosku interpretacyjnym.

Ponadto, poprzednia interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2019 r., tj. stanu prawnego, który obowiązywał zanim weszło w życie (tj. zaczęło obowiązywać w Polsce) rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. (dalej: Rozporządzenie 2018/1912) zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 (dalej: Rozporządzenie 282/2011) w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi.

Z uwagi na powyższe, intencją Spółki jest potwierdzenie, że posiadanie przez nią przedstawionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym dokumentów, z uwzględnieniem w szczególności Przypadku 2 (tzw. „milcząca akceptacji”), uprawnia ją do zastosowania stawki 0% do WDT w aktualnym stanie prawnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy posiadanie przez Spółkę przedstawionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym dokumentów z uwzględnieniem Przypadku 2, tj. w sytuacji gdy Nabywca nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w zakresie otrzymanego Zestawienia, ale również nie kwestionuje danych zawartych w przedmiotowym Zestawieniu, przy czym Spółka dysponuje potwierdzeniem dostarczenia lub dostarczenia i przeczytania wiadomości e-mail ze wspomnianym Zestawieniem do Nabywcy uprawnia ją do zastosowania stawki 0% do opisanych transakcji WDT w aktualnym stanie prawnym?

Wspomniane potwierdzenie dostarczenia Zestawienia jest generowane przy pomocy wykorzystywanego oprogramowania poczty elektronicznej, przy jednoczesnym założeniu, że brak zarówno potwierdzenia jak i brak zakwestionowania prawidłowości Zestawienia w określonym terminie, uznawany jest za dostarczenie towarów do ich miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawy WDT, które są udokumentowane w sposób opisany w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, mogą podlegać opodatkowaniu z zastosowaniem stawki VAT 0%, gdyż spełnione są warunki opodatkowania WDT w rozumieniu regulacji z art. 42 ust. 1 w związku z przepisem art. 42 ust. 3 i art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Powyższe rozstrzygnięcie jest właściwe także w sytuacji, gdy Nabywca nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w zakresie otrzymanego Zestawienia, zakładając że w przypadku braku zarówno potwierdzenia jak i braku zakwestionowania prawidłowości Zestawienia w określonym terminie, należy uznać, że dane przedstawione w Zestawieniu zostały zaakceptowane przez Nabywcę w formie tzw. „milczącej akceptacji”, a tym samym towary uwzględnione w przedmiotowym Zestawieniu za dany okres zostały dostarczone do ich miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. Dokumentem, którym Spółka dysponuje w takim przypadku oprócz wspomnianego Zestawienia jest potwierdzenie dostarczenia lub dostarczenia i przeczytania wiadomości e-mail, które jest automatycznie generowane przez wykorzystywany program poczty elektronicznej. Poniżej Wnioskodawca w sposób szczegółowy uzasadnia swoje stanowisko.

1. Aktualny stan prawny - regulacje UE

Od 1 stycznia 2020 r. we wszystkich państwach członkowskich, w tym w Polsce obowiązują przepisy Rozporządzenia Wykonawczego (UE) 2018/1912 zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi, stanowiące jeden z elementów tzw. pakietu „Quick Fixes”. Od tego momentu, Rozporządzenie to - stosownie do art. 288 zdanie drugie Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dalej: TFUE) - wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej. Przepisy tego Rozporządzenia są tym samym wiążące zarówno dla podatników, jak i władz skarbowych w Polsce.

Rozporządzenie 2018/1912 wprowadziło m.in. katalog dokumentów, których posiadanie stanowi podstawę do skorzystania przez podatnika z domniemania, że towary będące przedmiotem WDT zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Unii Europejskiej, a w konsekwencji po spełnieniu pozostałych wymaganych warunków, umożliwiają one zastosowanie stawki 0% VAT dla dostaw wewnątrzwspólnotowych.

Na gruncie nowych regulacji katalog dokumentów potwierdzających wywóz towarów na potrzeby zastosowania ww. domniemania różni się w zależności od tego, czy transport jest organizowany przez dostawcę towarów (i) czy też przez nabywcę (ii).

(i) Jeżeli towary są transportowane przez dostawcę lub na jego rzecz konieczne jest posiadane - stosownie do art. 45a ust. 1 lit. a Rozporządzenia 282/2011 - co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów wystawionych przez podmioty trzecie, które są niezależne od siebie nawzajem oraz od dostawcy i od nabywcy, które potwierdzają wysyłkę lub transport towarów.

Dokumentami, o których mowa wyżej są - zgodnie z art. 45a ust. 3 Rozporządzenia 282/2011 - w szczególności:

1. dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów,
   
2. następujące dokumenty:
   • polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów,
     
   • dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia,
     
   • poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.
     
   
   

Co Istotne, w celu potwierdzenia wywozu/transportu towarów na potrzeby przyjęcia domniemania podatnik - stosownie do Rozporządzenia 282/2011 - musi zgromadzić co najmniej dwa dokumenty wskazane w pkt a) powyżej lub jeden dokument określony pkt a) powyżej wraz z Innym dokumentem wskazanym w pkt b).

(ii) Jeżeli natomiast towary są transportowane przez nabywcą lub na jego rzecz - zgodnie z art. 45a ust. 1 lit. b ww. Rozporządzenia 28Z/2011 - konieczne jest:

1. zgromadzenie dokumentów właściwych dla sytuacji, gdy transport jest organizowany przez dostawcą lub na jego rzecz (opisane powyżej w pkt (i)), oraz
   
2. uzyskanie pisemnego oświadczenia nabywcy zawierającego następujące informacje:
   • datę wystawienia,
     
   • nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy;
     
   • ilość i rodzaj towarów,
     
   • datę i miejsce przybycia towarów,
     
   • w przypadku dostawy środków transportu: numer identyfikacyjny środków transportu,
     
   • Identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy.
   
   

Oświadczenie to powinno zostać przekazane dostawcy nie później, niż do 10. dnia miesiąca następującego po dostawie towarów.

Ponadto, należy zauważyć również, że - w świetle art. 45a ust. 2 Rozporządzenia 282/2011 - organ podatkowy może obalić przyjęte domniemanie (dlatego też jest ono uznawane za tzw. domniemanie „wzruszalne”). Taka sytuacja może mieć miejsce np. gdy podczas kontroli organy podatkowe stwierdzą, że towary nadal znajdują sią w magazynie dostawcy. Przepis ten przenosi zatem ciężar udowodnienia, że domniemanie nie ma zastosowania, na organ podatkowy.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie podkreślić, że analiza przytoczonych przepisów Rozporządzenia prowadzi do wniosku, że niespełnienie warunków domniemania (tj. niespełnienie warunków określonych w art. 45a Rozporządzenia 282/2011) nie oznacza automatycznie, że stawka 0% VAT nie ma zastosowania w przypadku WDT.

Rozporządzenie 282/2011 posługuje sią bowiem określeniem „domniemywa się”. Tego typu sformułowanie nie odnosi sią natomiast do obowiązku spełnienia przez podatnika warunków opisanych w art. 45a Rozporządzenia 282/2011. Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli wewnątrzwspólnotowy dostawca musiałby koniecznie spełnić warunki określone w omawianym przepisie, to w przedmiotowym Rozporządzeniu użyto by innego wyrażenia (przede wszystkim w formie obligatoryjnej, tj. takiej, która wyraża wymóg zachowania sią w określony sposób).

Biorąc pod uwagą powyższe rozważania należy zauważyć, że od momentu wejścia w życie przepisów Rozporządzenia 2018/1912 (tj. od 1 stycznia 2020 r.), podatnicy (w tym Wnioskodawca) mogą dokumentować WDT na potrzeby stosowania stawki 0% VAT w sposób i na zasadach określonych:

• w Rozporządzeniu 282/2011 (i odpowiednio w Rozporządzeniu 2018/1912) lub
  

• w ustawie o VAT - i to właśnie rozwiązania przyświeca stanowisku Wnioskodawcy, które jest prezentowane w niniejszym Wniosku.
  
  
  

2. Aktualny stan prawny - ustawa o VAT

Zasady dotyczące dokumentowania wywozu towarów z terytorium kraju i ich dostarczenia do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju w ramach WDT zostały uregulowane w art. 42 ust. 3-5 i 11 ustawy o VAT.

Wnioskodawca wskazuje, że na gruncie ustawy o VAT przez WDT - zgodnie z przepisem art. 13 ust. 1 ustawy o VAT - rozumie sią: “wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (...)”.

Z kolei stosownie do art. 42 ust. 1 ww. ustawy WDT podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklaracją podatkową, w której wykazuje tą dostawą towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

W myśl art. 42 ust. ust. 1a ustawy o VAT stawka 0% VAT dla transakcji WDT nie ma zastosowania, jeżeli podatnik nie złożył w ustawowym terminie informacji podsumowującej VAT UE, zawierającej informacje o dokonanych WDT lub jeżeli złożona przez niego informacja podsumowująca VAT UE nie zawiera prawidłowych danych o dokonanych WDT.

Jednocześnie stosownie do art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, dowodami, o których mowa w ww. art. 42 ust. 1 pkt 2 tej ustawy są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego sią na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

• dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  

• specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
  
  
  

Ponadto, w przypadku, gdy ww. dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego sią na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, mogą być również – stosownie do art. 42 ust. 11 ustawy o VAT – inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

• korespondencją handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
  

• dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
  

• dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśniecie zobowiązania:
  

• dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
  
  
  

Odnosząc sią do wzajemnej relacji przepisów art. 42 ust. 3 oraz art. 42 ust 11 ustawy o VAT wskazać należy, że art. 42 ust. 3 ustawy o VAT wprowadza podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostarczenie nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który jednak - w okolicznościach wskazanych w art. 42 ust 11 może zostać uzupełniony innymi, dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11, a także Innymi dokumentami - niewymienionymi w tym przepisie.

W art. 42 ust. 11 ustawy o VAT zostały wymienione jedynie przykładowe dokumenty uzupełniające, co oznacza, że podatnik może posługiwać sią także dokumentami innego rodzaju, przy czym istotne jest aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy w Innym państwie członkowskim. Na otwarty katalog dokumentów wskazanych ww. przepisie wskazuje na przede wszystkim użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”. Oznacza to, że podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania WDT na rzecz podatnika także innymi dowodami. Ponadto zdaniem Wnioskodawcy, dla udowodnienia faktu wywozu towarów oraz Ich dostarczenia nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego istotne znaczenie powinna mieć treść dokumentów, a nie ich liczba.

Powyższe potwierdza m.in. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I EPS 1/10, w której podkreślono, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy o VAT wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

W konsekwencji, jak wskazał NSA, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy o VAT dla zastosowania stawki 0% przy WDT wystarczające jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego sią na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W tym kontekście należy zwrócić uwagę, że przepisy Ordynacji podatkowej (jak i ustawy o VAT) nie zawierają definicji legalnej „dokumentu”. Definicji „dokumentu” (w znaczeniu materialnym), odpowiadającej potrzebom systemowym prawa podatkowego, należy zatem poszukiwać w przepisach innych gałęzi prawa. W tym zakresie można się więc pomocniczo odwołać do art. 77 ust. 3 Kodeksu Cywilnego, zgodnie z którym, dokumentem jest nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jej treścią.

Przepisy ustawy o VAT nie uzależniają równocześnie możliwości zastosowania stawki 0% VAT dla WDT od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy stanowią jedynie o dokumencie, należy przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna.

Takie podejście znajduje uzasadnienie w praktyce organów podatkowych i sądów administracyjnych, a w szczególności:

• w wyroku WSA w Warszawie z 25 lutego 2006 r. (sygn. akt III SA/Wa 2140/07), w którym Sąd stwierdził, że: „Nie ma wymogu, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę "papierową". Zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem”;
  

• w Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 marca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.9.2020.1.PC), w której wskazano, że: „przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, te autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy”.
  
  

Ponadto, Wnioskodawca pragnie zauważyć również, że stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 16 stycznia 2012 r. (sygn. III SA/Wa 1220/111: „(...) dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która - wbrew stanowisku Organów - w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”. Mając na uwadze powyższe, dostawy wewnątrzwspólnotowe powinny być więc, co do zasady, opodatkowane stawką 0% VAT, a nie stawką krajową.

3. Sytuacja Spółki i prawo do stawki 0% VAT

Nawiązując do wcześniej cytowanego art. 13 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca zauważa, że jego zdaniem transakcje realizowane przez Spółkę – wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego niniejszego wniosku – spełniają definicję WDT wskazaną w tym przepisie, a zatem powinny być więc w ten sposób klasyfikowane na gruncie przepisów ustawy o VAT. Prawo Spółki do zastosowania stawki 0% VAT do WDT – biorąc pod uwagę argumentację przedstawioną w pkt 1. uzasadnienia niniejszego wniosku – może być tym samym ustalane na podstawie obecnie obowiązujących przepisów polskiej ustawy o VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy w przypadku Spółki warunki wskazane w art. 42 ust 1 pkt 1 i 3 są spełnione. Spółka dokonuje bowiem WDT na rzecz Nabywców posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez właściwe państwo członkowskie (numer VAT UE), który został jej podany przez Nabywcę (a fakt ten znajduje potwierdzenie na fakturach wystawianych przez Wnioskodawcę).

Spółka jest także zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Co również istotne, transakcje WDT, które są objęte niniejszym Wnioskiem będą w sposób prawidłowy i terminowy wykazywane w informacji podsumowującej VAT UE.

Ostatnim zatem warunkiem, który powinien podlegać analizie w celu ustalenia, czy Spółce przysługuje prawo do zastosowania stawki 0% VAT w przypadku realizowanych dostaw jest warunek posiadania przez Spółkę dokumentacji potwierdzającej, że towary będące przedmiotem WDT zostały przez nią wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do Nabywcy (lub miejsca wskazanego przez Nabywcę) na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do treści art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT). Spółka poniżej szczegółowo odnosi się do zestawu posiadanej dokumentacji określonym w Przypadku 2 stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, który jest przedmiotem niniejszego wniosku.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Wnioskodawca, w celu zastosowania 0% stawki VAT (przy spełnieniu wszystkich warunków ogólnych), dysponuje fakturą uwzględniającą specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku. Ponadto Spółka w odniesieniu do transakcji z Nabywcami gromadzi dodatkową dokumentacją, o której mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, potwierdzającą jednoznacznie dokonanie dostawy towarów, tj. korespondencją handlową.

Wspomniana korespondencja oprócz wiadomości przewodniej zawiera również elektroniczne Zestawienie przekazane do Nabywcy (drogą mailową), w celu potwierdzenia, że towary zostały do niego dostarczone. Natomiast jak zaznaczono w ramach Przypadku 2 - Nabywca w niektórych przypadkach nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w zakresie otrzymanego Zestawienia. Spółka posiada jednak potwierdzenie dostarczenia lub dostarczenia i przeczytania wiadomości e-mail, które jest automatycznie generowane przez pocztę elektroniczną, a brak odpowiedzi ze strony Nabywcy oznacza jego akceptacją stanu faktycznego przedstawionego w przedmiotowym Zestawieniu, a tym samym oznacza potwierdzenie dostarczenia do Nabywcy towarów, które są uwzględnione w danym Zestawieniu. Ponadto Spółka w przedmiotowym zestawieniu wskazuje termin na udzielenie potwierdzenia zaznaczając, że w myśl art. 45a ust. l Rozporządzenia 282/2011 nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b pkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

Uwzględniając powołaną w pkt 2 niniejszego uzasadnienia Uchwałę NSA z 11 października 2010 r., sygn. 1 FPS 1/10 Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT, nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanego w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, które łącznie stanowią potwierdzenie dostawy towarów do Nabywcy poza terytorium Polski.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy w przypadku braku potwierdzenia, jak i również braku zakwestionowania prawidłowości Zestawienia w określonym terminie, należy uznać, że towary zostały dostarczone do ich miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. Należy stwierdzić, iż Nabywca potwierdza - w drodze tzw. milczącej akceptacji - fakt dostarczenia mu towarów ujętych na fakturach wymienionych w tym zestawieniu. Tym samym w opinii Spółki zgromadzona dokumentacja w ramach Przypadku 2 uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% do WDT w aktualnym stanie prawnym.

Co istotne – wszystkie wskazane powyżej dokumenty są ze sobą ściśle powiązane. Faktura wskazuje m.in. numer zamówienia, jak i numer dokumentu dostawy (delivery note). Do wystawianych faktur Spółka sporządza bowiem dokument dostawy (delivery note) zawierający również specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Zestawienie zawiera zaś numery faktur i dokumentów dostawy oraz datę wystawienia faktury i wartość towarów wskazaną na każdej fakturze.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy, powyższe dokumenty niewątpliwie wskazują jakie towary (i w jakiej ilości i wadze) były przedmiotem dokonanych WDT oraz jaki był rzeczywisty przebieg zrealizowanych transakcji.

Ponadto, zgromadzona dokumentacja – zdaniem Spółki – w ujęciu kompleksowym jednoznacznie potwierdza, że towary wydane z miejsca znajdującego się na terytorium Polski (tj. z magazynu Spółki) oraz towary dostarczone do Nabywcy (tj. do określonego miejsca w innym niż Polska państwie członkowskim UE) to te same towary – wymienione szczegółowo na fakturze oraz dokumencie dostawy (delivery note).

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie zauważyć, że w jego ocenie bez znaczenia w tym zakresie pozostaje fakt, że w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Nabywca nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej dotyczącej otrzymanego zestawienia faktur dokumentujących WDT.

Biorąc pod uwagę powyższe, dokument taki ma w ocenie Spółki jednakową moc dowodową, co Zestawienie, którego otrzymanie zostało potwierdzone przez Nabywcę. Należy bowiem wskazać, że stosowany przez Spółkę sposób komunikacji w ramach wykorzystywanego programu poczty elektronicznej, każdorazowo daje Nabywcy możliwość dokonania szczegółowej weryfikacji danych zawartych w Zestawieniu oraz przedstawienie ewentualnych uwag co do jego treści – kontrahenci niewątpliwie mają taką możliwość, ponieważ Spółka każdorazowo dysponuje co najmniej potwierdzeniem dostarczenia wiadomości e-mail generowanym przez pocztę elektroniczną.

Nie ulega zatem wątpliwości, że w przypadku rozbieżności pomiędzy faktycznymi dostawami a Zestawieniem każdy racjonalny przedsiębiorca zgłosiłby Spółce np. wszelkie zauważone braki towarów, które były przedmiotem WDT dokonanych na jego rzecz w danym okresie rozliczeniowym (udokumentowanych fakturami dostarczonymi Nabywcy).

Należy w tym miejscu również podkreślić, że niezgłoszenie przez Nabywcę zastrzeżeń może być w ocenie Spółki postrzegane jako jego oświadczenie woli. Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa cywilnego: „(...) bierne zachowanie podmiotu prawa cywilnego, brak jego aktywności (nazywany w doktrynie milczeniem lub milczącą akceptacją) może być sposobem złożenia oświadczenia woli, jeżeli istnieją reguły znaczeniowe więżące z nim sens w postaci woli wywołania skutku prawnego”.

Przykładowo, taką formę złożenia oświadczenia woli dopuszcza art. 682 Kodeksu Cywilnego, zgodnie z którym: „jeżeli przedsiębiorca otrzymał od osoby, z którą pozostaje w stałych stosunkach gospodarczych, ofertę zawarcia umowy w ramach swej działalności, brak niezwłocznej odpowiedzi poczytuje się za przyjęcie oferty”.

Spółka stoi więc na stanowisku, iż w analizowanym przypadku brak odpowiedzi na przesłane i dostarczone Zestawienie przy jednoczesnym braku zakwestionowania prawidłowości Zestawienia w określonym terminie, oznacza jego akceptację i potwierdzenie dostaw uwzględnionych w takim Zestawieniu. W konsekwencji, powyższy dokument, zdaniem Spółki, łącznie z fakturą oraz dokumentem dostawy (delivery note) jednoznacznie poświadczają fakt otrzymania towarów przez Nabywcę.

Ponadto mając na uwadze powyższe oraz wcześniejsze rozważania na temat możliwości dokumentowania po 31 grudnia 2019 r. - WDT na potrzeby stosowania stawki 0% VAT wg zasad wskazanych w ustawie o VAT, w opinii Spółki wskazana w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego – w ramach Przypadku 2 – dokumentacja, upoważnia Spółkę do opodatkowania przedmiotowych WDT stawką 0% VAT także w aktualnym stanie prawnym.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że jego stanowisko znajduje uzasadnienie w praktyce władz podatkowych w zbliżonych stanach faktycznych odnoszących się do tzw. milczących potwierdzeń w WDT (w tym także w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej po 31 grudnia 2019 r., czyli po wejściu w życie instytucji domniemania).

Przykładowo:

• w interpretacji Indywidualnej z dnia 17 sierpnia 2020 r. (sygn. 0114-KDIP1-2.4012.277.2020.1.ŁN), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. W opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego spółka wskazała możliwe zestawy dokumentów, które w jej opinii uprawniają ją do zastosowania stawki 0% VAT. Wnioskodawca podkreślił, iż zakres gromadzonej przez spółkę dokumentacji może się różnić w zależności od przypadku 1 może obejmować dokumenty takie jak (Przypadek 1):
  • kopię faktury;
    specyfikację poszczególnych sztuk ładunku (stanowiącą integralną część faktury);
  • dokument dostawy (delivery note/lieferschein);
    
  • kopię listu przewozowego (CMR) z podpisem kierowcy, lecz bez podpisu Nabywcy;
    
  • zbiorcze zestawienie faktur dokumentujących wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów dokonane na rzecz danego Kontrahenta w przyjętym przez Strony okresie rozliczeniowym, przy pomocy którego Nabywca potwierdza - w drodze tzw. milczącej akceptacji - fakt dostarczenia mu towarów ujętych na fakturach wymienianych w tym zestawieniu;
    
• w interpretacji indywidualnej z 14 maja 2020 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.159.2020.1.MAZ), w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. Wnioskodawca przedstawił 10 wariantów dokumentacji, które w jego ocenie uprawniają do stosowania stawki 0% VAT w transakcjach WDT. W opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wskazał on, że w Wariancie X będzie dysponował:
  • kopią faktury, zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk załadunku oraz
  • listem przewozowym CMR, wystawionym i podpisanym przez nadawcę i przewoźnika (bez podpisu odbiorcy) oraz
    
  • zbiorczym zestawieniem faktur, dokumentujących dostawy dokonane na rzecz Kontrahenta w danym okresie, przesyłanym Kontrahentowi drogą elektroniczną po zakończeniu okresu, którego dotyczy.
  
  

Spółka we wskazanym wniosku zaznaczyła, iż możliwa jest sytuacja, w której Kontrahent nie zgłosi zastrzeżeń do otrzymanego zestawienia i tym samym nie odeśle do Spółki informacji zwrotnej. W tym zakresie uznano, iż przedmiotowe zestawienie należy uznać za dokument, o którym mowa w art, 43 ust, 11 ustawy o VAT, potwierdzający dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, oraz że zestawienie potwierdza/potwierdzało dokonanie WDT zarówno w przypadku przestania do spółki odpowiedzi z potwierdzeniem otrzymania towarów, jak i w przypadku braku informacji zwrotnej przesłanej do Spółki w zakresie otrzymanego zestawienia.

Biorąc pod uwagę powyższe uzasadnienie, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, iż warunek zastosowania 0% stawki VAT z tytułu dokonanych przez Spółkę dostaw wewnątrzwspólnotowych został w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spełniony i Spółka powinna być uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2- 8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka (Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania oraz wytwarzania samochodowych systemów bezpieczeństwa, w tym modułów poduszek powietrznych, zwijaczy pasów bezpieczeństwa oraz powłok do poduszek bezpieczeństwa. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca dokonuje szeregu transakcji odnoszących się do sprzedaży wyprodukowanych przez siebie wyrobów gotowych oraz towarów na rzecz kontrahentów zarówno krajowych jak i zagranicznych. Spółka ma siedzibę działalności gospodarczej w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE). Dla celów podatku od towarów i usług sprzedaż w niektórych przypadkach ma charakter wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT). W ramach realizowanych przez Spółkę WDT, wysyłka towarów następuje z magazynu Spółki zlokalizowanego na terytorium Polski do Nabywcy lub miejsca wskazanego przez Nabywcę znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Kontrahenci Spółki z innych państw członkowskich UE, na rzecz których Spółka dokonuje WDT, posiadają ważny i właściwy numer identyfikacji dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla tych nabywców, który został przekazany Spółce. Spółka dokonuje również weryfikacji, czy numer identyfikacyjny nabywcy jest ważny. Informacje o dokonywanych WDT są przez Spółkę prawidłowo i terminowo wykazywane w informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 ustawy.

W przypadku realizowanych transakcji WDT, w celu zastosowania 0% stawki VAT Wnioskodawca (przy spełnieniu wszystkich pozostałych warunków ogólnych), dysponuje fakturą uwzględniającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz elektronicznym Zestawieniem przekazanym do Nabywcy (drogą mailową), w celu potwierdzenia, że towary zostały do niego dostarczone. Zestawienie zawiera w szczególności następujące dane odnoszące się do wystawionych w danym okresie faktur dla dostaw w ramach WDT: numer faktury, datę wystawienia faktury, numer klienta (customer number), wartość faktury (tj. wartość dokonanej WDT, która została udokumentowana fakturą) oraz dokument dostawy (delivery note) zawierający specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz ich ilość. Zestawienie jest wysyłane do Nabywcy unijnego wraz z informacją przewodnią wskazującą, że jego celem jest potwierdzenie, że towary, których dostawa została udokumentowana fakturami oraz dokumentami dostaw, których dane zostały ujęte w tym Zestawieniu, zostały dostarczone do ich miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (tj. do Nabywcy). Zestawienie to jest przesyłane Nabywcy drogą elektroniczną po zakończeniu okresu rozliczeniowego, którego dotyczy. Zestawienie jest przesyłane z wykorzystaniem możliwości odpowiednich programów poczty elektronicznej, które gwarantują, że korespondencja ze wspomnianym Zestawieniem została prawidłowo dostarczona do Nabywcy. Spółka wysyłając wiadomości e-mail zawierające zbiorcze Zestawienie faktur i dokumentów dostawy (delivery notes) dokumentujących zrealizowane dostawy WDT, każdorazowo wykorzystuje możliwości systemu poczty elektronicznej, które pozwalają na uzyskanie automatycznego potwierdzenia dostarczenia wiadomości, a tym samym Spółka oczekuje na zwrotną informację z potwierdzeniem, że odbiorca otrzymał wiadomość e-mail lub otrzymał i ją przeczytał. W przedmiotowym przypadku Nabywca nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w zakresie otrzymanego Zestawienia. W przedmiotowym przypadku potwierdzenie faktu otrzymania przez Nabywcę Zestawienia (a w konsekwencji także faktu dostarczenia mu towarów ujętych na fakturach wymienionych w tym zestawieniu) następuje w drodze tzw. milczącej akceptacji, która polega na tym, że:

1. nabywca co do zasady nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w zakresie otrzymanego zestawienia;
2. Spółka dysponuje potwierdzeniem dostarczenia wiadomości automatycznie generowanym przez pocztę elektroniczną;
3. w Zestawieniu Spółka dodatkowo wskazuje termin na udzielenie potwierdzenia zaznaczając, że w myśl art. 45a ust. l Rozporządzenia 282/2011 nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b pkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa;
4. brak sprzeciwu Nabywcy odnośnie do informacji zawartych w dostarczonym mu Zestawieniu jest traktowany jako jago akceptacja stanu faktycznego przedstawionego w tym Zestawieniu, tj. jako potwierdzenie dostawy towarów do lokalizacji wskazanej przez Nabywcę.

Wobec braku bezpośredniego zakwestionowania prawidłowości Zestawienia, uznaje się, że towary zostały dostarczone do ich miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (tzw. milcząca akceptacja lub dorozumiane potwierdzenie).

Czy posiadanie przez Spółkę przedstawionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym dokumentów w sytuacji gdy Nabywca nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w zakresie otrzymanego Zestawienia, ale również nie kwestionuje danych zawartych w przedmiotowym Zestawieniu, przy czym Spółka dysponuje potwierdzeniem dostarczenia lub dostarczenia i przeczytania wiadomości e-mail ze wspomnianym Zestawieniem do Nabywcy uprawnia ją do zastosowania stawki 0% do opisanych transakcji WDT.

W kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od dnia 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

I tak, zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

1. Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:
   1. sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a) wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;
   2. sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:
      1. pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz
      2. co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.
   Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.
2. Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.
   
3. Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:
   1. dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;
   2. następujące dokumenty:
      1. polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;
         
      2. dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;
      3. poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.
   
   
   

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych rozporządzeniem 2018/1912 nie oznacza, że stawka 0% nie ma zastosowania. W takiej sytuacji dostawca może udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Zgodnie z art. 41 ust. 3 ustawy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1. podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
2. podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
3. podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania.

Należy zaznaczyć, że w myśl art. 42 ust. 1a ustawy stawka podatku, o której mowa w ust. 1, nie ma zastosowania, jeżeli:

• podatnik nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w art. 100 ust. 1 pkt 1 lub ust. 3 pkt 1; lub
  
• złożona informacja podsumowująca nie zawiera prawidłowych danych dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów zgodnie z wymogami, o których mowa w art. 100 ust. 8;
  

- chyba że podatnik należycie na piśmie wyjaśnił uchybienie naczelnikowi urzędu skarbowego.

Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1. dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
2. (uchylony),
3. specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
4. (uchylony),

– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

W art. 42 ust 4 ustawy wskazano, że w przypadku wywozu towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik oprócz dokumentu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3, powinien posiadać dokument zawierający co najmniej:

1. imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów;
2. adres, pod który są przewożone towary, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby działalności gospodarczej lub miejsca zamieszkania nabywcy;
3. określenie towarów i ich ilości;
4. potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę do miejsca, o którym mowa w pkt 1 lub 2, znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
5. rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary, lub numer lotu - w przypadku gdy towary przewożone są środkami transportu lotniczego.

Przy tym w myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1. korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
2. dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
3. dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
4. dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy (tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel) zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, email, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dysponuje fakturą uwzględniającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz elektronicznym Zestawieniem przekazanym do Nabywcy (drogą mailową), w celu potwierdzenia, że towary zostały do niego dostarczone. Przy czym potwierdzenie faktu otrzymania przez Nabywcę Zestawienia (a w konsekwencji także faktu dostarczenia mu towarów ujętych na fakturach wymienionych w tym zestawieniu) następuje w drodze tzw. milczącej akceptacji. Spółka dysponuje potwierdzeniem dostarczenia wiadomości automatycznie generowanym przez pocztę elektroniczną lecz nabywca nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w zakresie otrzymanego zestawienia. Wobec braku bezpośredniego zakwestionowania prawidłowości Zestawienia, uznaje się, że towary zostały dostarczone do ich miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska. Zestawienie zawiera w szczególności następujące dane odnoszące się do wystawionych w danym okresie faktur dla dostaw w ramach WDT: numer faktury, datę wystawienia faktury, numer klienta (customer number), wartość faktury (tj. wartość dokonanej WDT, która została udokumentowana fakturą) oraz dokument dostawy (delivery note) zawierający specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz ich ilość. Zestawienie jest wysyłane do Nabywcy unijnego wraz z informacją przewodnią wskazującą, że jego celem jest potwierdzenie, że towary, których dostawa została udokumentowana fakturami oraz dokumentami dostaw, których dane zostały ujęte w tym Zestawieniu, zostały dostarczone do ich miejsca przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska (tj. do Nabywcy). W Zestawieniu Spółka dodatkowo wskazuje termin na udzielenie potwierdzenia.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że posiadane przez Spółkę dokumenty stanowią/będą stanowiły dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie potwierdzające dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju i tym samym (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) upoważniają/będą upoważniały Wnioskodawcę do stosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W konsekwencji posiadanie przez Spółkę przedstawionych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym dokumentów w sytuacji gdy Nabywca nie odsyła do Spółki informacji zwrotnej w zakresie otrzymanego Zestawienia, ale również nie kwestionuje danych zawartych w przedmiotowym Zestawieniu a Spółka dysponuje potwierdzeniem dostarczenia lub dostarczenia i przeczytania wiadomości e-mail ze wspomnianym Zestawieniem do Nabywcy uprawnia ją do zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 ustawy (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Organ zastrzega, że rozstrzygnięcie czy dokumenty, którymi dysponuje podatnik rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celnoskarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.