Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.210.2021.2.SW
z 27 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2021 r. (data wpływu 26 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 kwietnia 2021 r. (data wpływu 30 kwietnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 26 kwietnia 2021 r. (doręczone dnia 27 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. „Budowa targowiska (…) w miejscowości A” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. „Budowa targowiska (…) w miejscowości A”. Złożony wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 kwietnia 2021 r. (data wpływu 30 kwietnia 2021 r.)
będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 26 kwietnia 2021 r. (doręczone dnia 27 kwietnia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, sprecyzowany następnie w nadesłanym uzupełnieniu:

Gmina B realizuje projekt pn. „Budowa targowiska (…) w miejscowości A”. Operacja współfinansowana jest przez Unię Europejską ze środków (…), typ operacji: (…).

Celem operacji jest lepsze zintegrowanie producentów rolnych z łańcuchem rolno-spożywczym poprzez budowę targowiska w miejscowości A. Przedsięwzięcie zostanie wykonane na działce nr 1 położonej w miejscowości A, stanowiącej własność Gminy B. Zakres rzeczowy inwestycji obejmie m.in.:

• budowę dwóch wiat handlowych konstrukcji stalowej łącznie na (…) stanowisk handlowych,
• budowę zaplecza socjalnego z urządzeniami sanitarno-higienicznymi,
• wykonanie ogrodzenia terenu,
• wykonanie nawierzchni ciągów pieszo jezdnych, stanowisk handlowych, stanowisk postojowych, drogi,
• wykonanie przyłącza wodociągowego, przyłącza kanalizacji sanitarnej i deszczowej,
• wykonanie oświetlenia zewnętrznego,
• montaż paneli fotowoltaicznych,
• budowę wiaty śmietnikowej,
• wykonanie trawnika.

Targowisko będzie obiektem całorocznym, ogólnodostępnym. Będzie posiadać dwa rodzaje stanowisk: zadaszone w ilości (…) szt. oraz niezadaszone w ilości (…) szt. Powstała infrastruktura będzie służyła lokalnemu społeczeństwu oraz osobom przyjezdnym z sąsiednich gmin.

Inwestycja ma na celu przede wszystkim podniesienie jakości i komfortu korzystania z targowiska przez mieszkańców. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi zasad naboru i przyznawania wyżej wspomnianego dofinansowania, wnioskodawca powinien wystąpić do dyrektora właściwej izby skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie braku możliwości odzyskania podatku VAT, która należy dołączyć do wniosku o przyznanie pomocy lub wniosku o płatność.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, realizuje zadania własne określone w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.). Od (…) roku B prowadzi skonsolidowane rozliczenie podatku od towarów i usług wraz ze swoimi jednostkami podległymi.

Wnioskodawca pobiera i będzie pobierał opłatę targową od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowisku. Wnioskodawca nie pobiera i nie będzie pobierał opłat cywilnoprawnych od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowisku, np. opłat rezerwacyjnych za udostępnienie miejsca.

Towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu będącego przedmiotem zapytania będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie będą wykorzystywane również do działalności mieszanej, zatem nie ma konieczności wydzielenia i przyporządkowania wydatków związanych z projektem do poszczególnych rodzajów czynności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie B przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji inwestycji „Budowa targowiska (…) w miejscowości A” w ramach poddziałania (…)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie B nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu realizacji inwestycji „Budowa targowiska (…) w miejscowości A” z uwagi na fakt, że realizowana przez Gminę infrastruktura nie będzie wykorzystywana w celu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego obiekt będzie ogólnodostępny oraz będzie służył zarówno lokalnemu społeczeństwu jak i przyjezdnym z sąsiednich gmin, zarówno sprzedającym, jak i kupującym.

Gmina z tytułu udostępnienia miejsca sprzedażowego pobiera od handlujących opłatę targową określoną w Uchwale Rady Miejskiej. Opłata ta nie ma charakteru cywilnoprawnego, jest daniną publicznoprawną. Gmina nie będzie zawierała ze sprzedawcami umów na udostępnianie miejsca, a opłatę ponosić będą sprzedawcy świadczący usługi na terenie targowiska. Zatem skoro opłata targowa jest szczególną formą daniny publicznej, pobieraną od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach lub innych wydzielonych miejscach, a wysokość tej opłaty ustala właściwa miejscowo rada gminy w trybie określonym ustawowo wskazać należy, że Gmina, pobierając opłatę targową, działa jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), w myśl którego nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. W konsekwencji czego opłaty te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym skoro Gmina nie będzie wykorzystywała powstałej infrastruktury do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie będzie jej przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT z tytułu realizacji wspomnianej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Tak skonstruowana zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, określonych we wspomnianym art. 86 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wskazać należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy).

Jednocześnie należy zauważyć, że stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1170 ze zm.), rada gminy może wprowadzić opłatę targową. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b.

Przepis art. 15 ust. 2b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi, że opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach.

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.

Opłata targowa jest więc szczególną formą daniny publicznej, pobieraną od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach lub innych wydzielonych miejscach. Wysokość opłaty ustala właściwa miejscowo rada gminy (rada miasta) w trybie określonym ustawowo. Wnioskodawca pobierając opłatę targową nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług, lecz jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Jednakże to nie sam fakt pobierania opłaty targowej, niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, decyduje o związku poniesionych wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, lecz okoliczność działalności Gminy jako organu władzy publicznej w zakresie udostępniania targowiska dla ogółu mieszkańców Gminy w celu dokonywania zakupów na ww. targowisku.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług realizującym projekt pn. „Budowa targowiska (…) w miejscowości A”. Celem operacji jest lepsze zintegrowanie producentów rolnych z łańcuchem rolno-spożywczym poprzez budowę targowiska na działce nr A położonej w miejscowości A, stanowiącej własność Gminy B. Zakres rzeczowy inwestycji obejmie m.in.:

• budowę dwóch wiat handlowych konstrukcji stalowej łącznie na (…) stanowisk handlowych,
• budowę zaplecza socjalnego z urządzeniami sanitarno-higienicznymi,
• wykonanie ogrodzenia terenu,
• wykonanie nawierzchni ciągów pieszo jezdnych, stanowisk handlowych, stanowisk postojowych, drogi,
• wykonanie przyłącza wodociągowego, przyłącza kanalizacji sanitarnej i deszczowej,
• wykonanie oświetlenia zewnętrznego,
• montaż paneli fotowoltaicznych,
• budowę wiaty śmietnikowej,
• wykonanie trawnika.
  
  

Targowisko będzie obiektem ogólnodostępnym. Powstała infrastruktura będzie służyła lokalnemu społeczeństwu oraz osobom przyjezdnym z sąsiednich gmin. Inwestycja ma na celu przede wszystkim podniesienie jakości i komfortu korzystania z targowiska przez mieszkańców.

Wnioskodawca pobiera i będzie pobierał opłatę targową od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowisku. Wnioskodawca nie pobiera i nie będzie pobierał opłat cywilnoprawnych od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowisku, np. opłat rezerwacyjnych za udostępnienie miejsca. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu będącego przedmiotem zapytania będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie będą wykorzystywane również do działalności mieszanej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji przedmiotowej inwestycji.

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina wykonuje przedmiotową inwestycję w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym oraz będzie pobierać na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych opłatę targową, mającą charakter należności publicznoprawnej i stanowiącą dochód publiczny – zatem w tym zakresie będzie działać w ramach reżimu publicznoprawnego. W analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosić wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym nabywając towary i usługi nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT.

Ponadto jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym w przedmiotowej sprawie nie jest także spełniony warunek związku ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, poza opłatą targową pobieraną od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowisku nie pobiera i nie będzie pobierać opłat cywilnoprawnych, np. opłat rezerwacyjnych za udostępnienie miejsca. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu będą wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją realizacji inwestycji „Budowa targowiska (…) w miejscowości A”.

Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało również prawo otrzymania zwrotu, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.