W celu realizacji powyższych zadań ŚDS świadczy usługi w postaci zajęć indywidualnych lub grupowych, współpracuje z rodzinami, placówkami służby zdrowia, organami administracji rządowej i samorządowej oraz organizacjami pozarządowymi.

Realizacja celów ŚDS odbywa się m.in. przy zastosowaniu technik terapii zajęciowej. W ramach prowadzonych zajęć, podopieczni będą w przyszłości wytwarzać rękodzieło. Planowane jest wytwarzanie w szczególności:

• skrzynek eko na zioła, kwiaty, przyprawy, wytwarzanych ze sklejki drewnianej wypalanej, bejcowanej i woskowanej ręcznie,
  

• świeczników drewnianych ze starego drewna z odzysku, wypalanych, bejcowanych i woskowanych ręcznie,
  

• ram, obrazów, obrazków, ikon, figurek oraz innych elementów wykonywanych z różnych materiałów i w różnych technikach,
  

• innych podobnych przedmiotów.
  
  

Powyższe przedmioty wytworzone przez podopiecznych ŚDS będą sprzedawane w następujących formach:

• na aukcjach internetowych lub stacjonarnych (w przypadku kiermaszy, festynów itp.),
  

• w sprzedaży przez Internet z podaniem jednej lub kilku możliwych cen,
  

• sprzedaży stacjonarnej np. w galeriach z podaniem jednej lub kilku możliwych cen.
  
  

Do cen sprzedaży będą doliczane ewentualne koszty dostarczenia rękodzieła do pokrycia przez darczyńcę takie jak: przygotowanie paczki, zamówienie kuriera, wydanie paczki, obsługa procesu wysyłania paczki itp.

Dochód uzyskany ze sprzedaży będzie przeznaczony na funkcjonowanie ŚDS w zakresie rehabilitacji społecznej podopiecznych. ... zamierza informować darczyńców nabywających rękodzieło o celu przeznaczenia dochodu uzyskanego ze sprzedaży tych przedmiotów. ... zamierza określić wartość minimalną przedmiotów rękodzieła. Sprzedawane prace będą charakteryzować się obiektywnie znikomą wartością ekonomiczną i będą miały w istocie charakter "cegiełek" wręczanych darczyńcy w podziękowaniu za darowiznę. ... nie zamierza traktować sprzedaży rękodzieła jako działalności o charakterze odpłatnym, przez co nie będzie ona stanowić dla ... działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku VAT i ... nie zamierza wystawiać faktur nabywcom rękodzieła. ... nie zamierza odliczać podatku VAT od zakupów związanych z przyszłą sprzedażą rękodzieła.

Sprzedawane towary wytwarzane przez uczestników ŚDS będą miały dla nabywcy wartość niematerialną, emocjonalną, sentymentalną, pamiątkową oraz nie będą miały wartości ekonomicznej. Nie będą one mogły być postrzegane jako przynoszące nabywcy istotną materialną korzyść. Wysokość kwoty przekazywanej przez nabywcę będzie zależała od jego możliwości finansowych, a nie od rzeczywistej wartości nabytego towaru. ... chciałby, aby nabywcy przekazali darowizny w jak najwyższych kwotach. Niezależnie od kwoty darowizny, dochód ze sprzedaży rękodzieła wykonanego przez uczestników ŚDS będzie przeznaczony na funkcjonowanie ŚDS w zakresie integracji społecznej podopiecznych. Wartość materiałów zużytych do wytwarzania prac będzie symboliczna i zależna od cen ich zakupu, np. drewna, farb, papieru itp.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż przez ... prac wytworzonych przez podopiecznych ŚDS, stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT?
2. Czy działalność ... polegająca na sprzedaży prac podopiecznych ... jak i późniejsze wydatkowanie środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży tych prac stanowić będzie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT?
3. Czy z tytułu dokonywania sprzedaży prac podopiecznych ŚDS ... ma obowiązek wystawiać nabywcom tychże prac faktury VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad.1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przez towary, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Podstawową przesłanką uznania danej dostawy towarów za czynność opodatkowaną w VAT jest jej odpłatny charakter, przez co kluczowego znaczenia nabiera odpowiedź na pytanie czy w opisanym zdarzeniu przyszłym dojdzie do odpłatności. Za odpłatną dostawę towarów można uznać czynność, która charakteryzuje się tym, że pomiędzy otrzymaną zapłatą, a dostawą towarów powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Wysokość płatności oraz wartość otrzymanego towaru powinny być ekwiwalentne. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia. Kwoty przekazane przez świadczeniobiorcę jedynie przy okazji dostawy towarów, czy też świadczenia usług, które nie są należne za świadczenie i w związku z jego wykonaniem, nie są zapłatą, nie mogą przesądzać o odpłatności danej umowy. Ponadto związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniami na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje za to świadczenie (zob. również wyrok NSA z dnia 10 listopada 2010 r., I FSK 1069/06, LEX nr 585265 i wskazane tam orzecznictwo ETS). Z kolei darowizny cechuje ich nieekwiwalentność.

W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do odpłatności z uwagi na znikomą wartość ekonomiczną sprzedawanego rękodzieła, bez istotnej wartości handlowej. Rękodzieło będzie natomiast miało bardzo istotną wartość emocjonalną dla darczyńcy, który będzie informowany o celach na które będzie wydatkowany dochód ze sprzedaży rękodzieła. System dystrybucji bliższy będzie zbieraniu darowizn niż sprzedaży towarów.

Identyczna do przedstawionej w niniejszym wniosku ocena prawna w zakresie skutków prawnopodatkowych w podatku od towarów i usług czynności polegających na sprzedaży prac, które dla nabywcy nie stanowią ekonomicznego ekwiwalentu przekazywanych przez niego środków, a mają wartość wyłącznie emocjonalną, przedstawiona została w interpretacji indywidualnej Dyrektora Informacji Skarbowej z dnia 5 listopada 2020 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.741.2020.1.SR. W przywołanej interpretacji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że: „W okolicznościach analizowanej sprawy, zapłata dokonywana przez nabywcę nie jest konsekwencją dostawy towaru, tj. prac (wyrobów) wykonanych w ramach terapii zajęciowej przez uczestników terapii zajęciowej (osoby niepełnosprawne). Z perspektywy nabywcy takiej pracy, jej zakup jest jedynie specyficzną formą udzielenia pomocy, polegającej na przekazaniu zadeklarowanej kwoty na cele uczestników terapii zajęciowej. Sam nabywany towar ma znaczenie drugorzędne, nabywany towar nic ma bowiem dla nabywcy realnej wartości ekonomicznej, a jedynie wartość symboliczną (analogicznie jak "cegiełki" w zamian za darowizny). Nabywcę prac należy zatem postrzegać jako darczyńcę, a uczestników terapii zajęciowej, jako podmioty obdarowane. Podsumowując stwierdzić należy, że sprzedaż - wytwarzanych przez uczestników terapii zajęciowej (osoby niepełnosprawne) - przedmiotów charakteryzujących się obiektywnie znikomą wartością ekonomiczną, nie stanowi odpłatnej dostawy towarów, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

W świetle powyższych argumentów Wnioskodawca uważa, że sprzedaż przez ... prac stworzonych przez podopiecznych ŚDS, nie będzie stanowić odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad.2

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatnika VAT uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalność. Stosownie do tego przepisu: „Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Sprzedaż wyrobów wytwarzanych przez uczestników ŚDS w ramach ich terapii nie będzie stanowić odpłatnej dostawy towarów, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co Wnioskodawca wskazał w stanowisku odnośnie pytania 1 i tym samym sprzedaż wskazanych wyrobów (prac) nie będzie stanowiła działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Środki pieniężne pochodzące ze sprzedaży wyrobów wykonanych przez podopiecznych ŚDS przeznacza się na funkcjonowanie jednostki w zakresie rehabilitacji społecznej podopiecznych. Taka forma terapii zajęciowej jest kompleksową formą oddziaływania, mającą pozytywny wpływ na funkcjonowanie osób z niepełnosprawnością poprzez: dążenie do rozwijania osobistych zdolności, ukierunkowanie na poprawę ich integracji i rehabilitacji społecznej oraz pozytywnego wizerunku. Prace ręczne dają przestrzeń pomysłowości i pobudzają aktywność, co sprzyja samodzielności w działaniu i myśleniu oraz umożliwiają zaistnienie i rehabilitację społeczną. Nie można zatem wybiórczo traktować zadań wykonywanych przez jednostkę uznając, że praca z podopiecznymi jedynie w niektórych przypadkach wpisuje się w definicję pomocy społecznej, ponieważ wsparcie i aktywizację społeczną należy zapewnić w bardzo szerokim zakresie. Zatem wszystkie powyższe działania, wykonywane w ramach szeroko rozumianej działalności z zakresu pomocy społecznej nie spełniają definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2020 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.741.2020.1.SR.

Ad.3.

Zasady dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu regulują przepisy art. 106a-106q ustawy. Zgodnie z art. 106a pkt 1 ustawy - przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

W myśl przepisu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy - podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

... stoi na stanowisku że, w związku z tym, że sprzedaż przez Wnioskodawcę rękodzieła nie będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej i nie będzie stanowić czynności zdefiniowanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, ... nie będzie mieć obowiązku wystawienia nabywcom prac faktur VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast z art. 2 pkt 22 ustawy wynika, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 106b ust. 1, 2 i 3 ustawy:

1. Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
   1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
   2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
   3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
   4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
2. Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.
3. Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:
   1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
   2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Z powołanych przepisów wynika, że dana transakcja będzie podlegała opodatkowaniu wówczas, gdy dany podmiot – dokonując jej – będzie działał w charakterze podatnika, to znaczy, gdy czynność zostanie dokonana w okolicznościach pozwalających na przypisanie jej cech działalności gospodarczej, a zatem jeśli będzie miała ona charakter profesjonalny i ciągły. Posiadanie statusu podatnika VAT nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki, należy uznać za rodzącą obowiązki w podatku VAT.

Tym samym należy stwierdzić, że dany podmiot będzie podatnikiem tylko w odniesieniu do czynności podlegających opodatkowaniu, które wykonywał będzie w ramach działalności gospodarczej. Wykonywanie określonych czynności – będących dostawą towarów czy też świadczeniem usług – niemające miejsca w ramach działalności gospodarczej, nie będzie działaniem w charakterze podatnika, a w konsekwencji – nie będzie podlegało opodatkowaniu.

Powołane wyżej przepisy art. 5, art. 7 i art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług zawierają podstawowe zasady opodatkowania tym podatkiem. Z przepisów tych wynika przede wszystkim, że opodatkowaniu podlegają dostawa towarów oraz świadczenie usług realizowane na terytorium kraju. Ponadto dostawa towarów bądź świadczenie usług podlegają opodatkowaniu jeżeli mają charakter odpłatny. Tylko pozytywne ustalenia w powyższych aspektach upoważniają do stwierdzenia, że miała miejsce transakcja podlegająca opodatkowaniu.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia odpłatności. W języku potocznym odpłatność oznacza zapłatę, wynagrodzenie w zamian za rzecz (towar) lub zachowanie (usługę). Należy podkreślić, że pojęcie ,,odpłatna dostawa” powinno być rozumiane jako ekonomiczne korzyści dla sprzedającego.

W dorobku orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego dochodzi do dostawy towarów, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz sprzedawcy. Ponadto, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dostarczonym towarem a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją dostawy towaru.

Zatem dostawa towarów jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT jeżeli następuje za wynagrodzeniem oraz gdy pomiędzy dostawcą towaru i ich beneficjentem (odbiorcą) istnieje jawny lub dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne. O opodatkowaniu podatkiem VAT czynności dostawy towarów decyduje zatem jej odpłatność.

W ocenie tut. organu, przy sprzedaży prac, o których mowa we wniosku, warunek istnienia bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towaru, a odpłatnością nie będzie spełniony.

Wnioskodawca wskazał bowiem, że sprzedawane prace będą charakteryzować się obiektywnie znikomą wartością ekonomiczną. Sprzedawane towary wytwarzane przez uczestników ŚDS będą miały dla nabywcy wartość niematerialną, emocjonalną, sentymentalną, pamiątkową i nie będą miały wartości ekonomicznej. Wnioskodawca uważa, że nie będą mogły być postrzegane jako przynoszące nabywcy istotną materialną korzyść. Wysokość kwoty przekazywanej przez nabywcę będzie zależała od jego możliwości finansowych a nie od rzeczywistej wartości nabywanego towaru.

W okolicznościach analizowanej sprawy, zapłata dokonywana przez nabywcę nie będzie zatem konsekwencją dostawy towaru, tj. pracy wykonanej przez osobę niepełnosprawną – podopiecznego ŚDS. Z perspektywy nabywcy takiej pracy, jej zakup będzie jedynie specyficzną formą udzielenia pomocy, polegającej na przekazaniu zadeklarowanej kwoty na cele uczestników ŚDS. Sam nabywany towar będzie miał znaczenie drugorzędne, nabywany towar nie będzie bowiem miał dla nabywcy realnej wartości ekonomicznej, a jedynie wartość sentymentalną lub symboliczną (analogicznie jak ,,cegiełki” w zamian za darowizny).

Nabywcę prac należy zatem postrzegać jako darczyńcę, a ŚDS i osoby niepełnosprawne, jako podmiot obdarowany.

Podsumowując, sprzedaż prac wytworzonych przez podopiecznych ... nie będzie stanowiła odpłatnej dostawy towarów, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym wskazać należy, że sprzedaż przez ... prac podopiecznych ... jak i późniejsze wydatkowanie środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży tych prac nie będzie stanowiło działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie dotyczą kwestii obowiązku wystawiania nabywcom prac faktur.

W związku z tym, że jak rozstrzygnięto powyżej, sprzedaż przez Wnioskodawcę prac podopiecznych ... nie będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej i nie będzie stanowiła czynności zdefiniowanej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wystawiania faktur nabywcom tych prac.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Odnośnie powołanej przez Zainteresowanego interpretacji indywidualnej, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.