Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.239.2021.1.IR
z 26 maja 2021 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2021 r. (data wpływu 26 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z wypłacaniem diet radnym – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 26 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z wypłacaniem diet radnym.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Powiat wypłaca diety radnym Powiatu w kwotach miesięcznych ustalonych w Uchwale nr … Rady Powiatu w ... z dnia 11 grudnia 2006 r. Wysokość diety miesięcznej jest zróżnicowana ze względu na funkcję sprawowaną przez Radnego oraz ze względu na członkostwo w komisjach Rady Powiatu. Są to funkcje nieetatowe. Najwyższa miesięczna dieta ustalona jest w wysokości 60% półtorakrotności kwoty bazowej, określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowisko państwowe, na podstawie ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz zmianie niektórych ustaw. W chwili obecnej jest to kwota 1 610 zł 48 gr. Diety wypłacane są według ww. uchwały w piątym dniu roboczym miesiąca następnego.
Stosownie do art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się m.in. przychody otrzymane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7, czyli przychodów otrzymanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powołania należące do składów zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych. Wysokość ustalonych miesięcznych diet dla radnych Powiatu, a co za tym idzie również wypłacanych fizycznie w danym miesiącu (radny ma wypłacaną miesięcznie tylko jedną dietę – za poprzedni miesiąc, nigdy nie wystąpiła sytuacja aby radny w ciągu jednego miesiąca otrzymał dwie diety) jest zwolniona z podatku dochodowego, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie mówi się, że wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nie przekraczającej miesięcznie 3 000 zł.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Ze względu na powstanie obowiązku podatkowego, niezwykle istotny jest moment uzyskania przychodu – w przypadku świadczeń pieniężnych będzie to zazwyczaj moment otrzymania przez podatnika lub postawienia do jego dyspozycji środków pieniężnych. Otrzymanie środków pieniężnych polega przede wszystkim na wręczeniu znaków pieniężnych podatnikowi przez inne osoby (tzw. „wypłata do ręki”). W przypadku obrotu bezgotówkowego momentem otrzymania będzie dzień uznania jego rachunku bankowego jako rachunku wierzyciela. W przypadku wypłacania diet dla radnych Powiatu, moment uzyskania przychodu występuje w momencie przelania diety na konto radnego.
Reasumując, powyższe diety dla radnych ustalone w kwocie miesięcznej zwolnionej z podatku dochodowego (miesięczna kwota diety nie przekracza kwoty zwolnionej, tj. 3 000 zł), wypłacane są w piątym dniu roboczym następnego miesiąca, w związku z czym dieta za miesiąc grudzień 2019 r. wypłacona została w miesiącu styczniu 2020 r. Powstała wątpliwość, co do sposobu ujmowania diet miesięcznych w informacji PIT-R, tak aby było to zgodne również z zapisami art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy.
Wątpliwość budzi sposób ujęcia diet w informacji rocznej PIT-R. W części D w kolumnie b – kwota wypłacona oraz w kolumnie d – kwota wolna od podatku (…). Zgodnie z objaśnieniami – płatnik wykazuje ogólną kwotę wypłat należności dokonanych w danym miesiącu, z uwzględnieniem kwot wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) i pkt 17 ustawy. W myśl tego zapisu, w rozumieniu Wnioskodawcy w części D kolumna b należałoby wykazywać kwoty fizycznie wypłacone w danym miesiącu, a nie kwoty należne radnemu za dany miesiąc. Takie stanowisko spowodowane jest tym, że ze względu na zakończenie roku podatkowego dieta za miesiąc grudzień 2019 r. została wypłacona w miesiącu styczniu 2020 r., czyli następnego roku podatkowego i nie może stanowić przychodu 2019 r. a będzie stanowić przychód 2020 r., w związku z czym należy ją wykazać w miesiącu styczniu 2020 r. – w miesiącu jej fizycznej wypłaty, analogicznie dieta za miesiąc styczeń wypłacona w miesiącu lutym będzie stanowiła przychód miesiąca lutego, itd.
Postępując z kolei, w myśl interpretacji indywidualnej nr 0115-KDIT2.4011.11.2019.1.MD , jeżeli w informacji PIT-R Wnioskodawca wykazuje diety według kwot należnych za dany miesiąc, wówczas występuje sytuacja, kiedy w miesiącu styczniu 2020 r. w informacji pojawiają się dwie diety, czyli za miesiąc styczeń 2020 r. i grudzień roku poprzedniego (ponieważ dieta za grudzień 2019 r. została wypłacona w styczniu 2020 r.), a to z kolei podwoi wykazaną kwotę diety (w przypadku Wnioskodawcy: 1 610,48 × 2 = 3 220,96) w miesiącu styczniu i wykazana w informacji kwota przekroczy w tym miesiącu kwotę zwolnioną o 220 zł 96 gr, co zgodnie z konstrukcją PIT-R, zrodzi dla tej nadwyżki obowiązek podatkowy a to nie jest prawdą, bo kwota miesięczna diety nie przekracza kwoty zwolnionej. Z kolei w miesiącu grudniu 2019 r. jest wykazana kwota 0 zł, ponieważ za miesiąc grudzień 2019 r. mimo, że dieta była należna, to nie została wypłacona w danym roku podatkowym tylko w następnym czyli w 2020 r. i tutaj nie może być wykazana. Analizując tą sytuację – w takim przypadku należałoby wykazać w miesiącu styczniu kwotę diet w wysokości (3 220 zł 96 gr) również w kolumnie d informacji PIT-R jako zwolnione od podatku dochodowego w całości, ponieważ jest to suma dwóch miesięcznych diet, gdzie każda z nich nie przekracza miesięcznie kwoty wolnej od podatku.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy stosując się do interpretacji indywidualnej, o której mowa w opisie, przy sporządzaniu informacji PIT-R prawidłowe jest wykazywanie w części D w kolumnie b i d w wierszu dotyczącym miesiąca stycznia (poz. 12 i poz. 14) sumy diet: należnej za miesiąc styczeń 2020 r. – 1 610 zł 48 zł (wypłaconej w miesiącu lutym 2020 r.) oraz diety za miesiąc grudzień 2019 r. – 1 610 zł 48 gr (wypłaconej w miesiącu styczniu 2020 r.), gdzie dieta w ujęciu miesięcznym nie przekracza kwoty zwolnionej od podatku, w związku z czym łączną kwotę w wysokości 3 220 zł 96 gr należy wykazać jako kwotę wolną od podatku (poz. 14) informacji PIT-R, czy też należy wykazywać diety w informacji PIT-R według kwot faktycznie wypłaconych w danym miesiącu kalendarzowym, mimo, że wypłata dotyczyła diety za poprzedni miesiąc?
Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl interpretacji indywidualnej nr 0115-KDIT2.4011.11.2019.1.MD, jeżeli w Informacji PIT-R Wnioskodawca wykazuje diety według kwot należnych za dany miesiąc, wówczas występuje sytuacja kiedy w miesiącu styczniu 2020 r. w informacji pojawiają się dwie diety, czyli za miesiąc styczeń 2020 r. i grudzień roku poprzedniego (ponieważ dieta za grudzień 2019 r. została wypłacona w styczniu 2020 r.), a to z kolei podwoi wykazaną kwotę diety (w przypadku Wnioskodawcy: 1 610 zł 48 gr × 2 = 3 220 zł 96 gr) w miesiącu styczniu i wykazana w informacji kwota przekroczy w tym miesiącu kwotę zwolnioną o 220 zł 96 gr, co zgodnie z konstrukcją informacji PIT-R, zrodzi dla tej nadwyżki obowiązek podatkowy, a to nie jest prawdą, bo kwota miesięczna diety nie przekracza kwoty zwolnionej. Z kolei w miesiącu grudniu 2019 r. jest wykazana kwota 0 zł, ponieważ za miesiąc grudzień 2019 r. mimo, że dieta była należna, to nie została wypłacona w danym roku podatkowym tylko w następnym, czyli w 2020 r. i tutaj nie może być wykazana.
Analizując tą sytuację – w takim przypadku należałoby wykazać w miesiącu styczniu kwotę diet w wysokości (3 220 zł 96 gr) również w kolumnie d informacji PIT-R jako zwolnione od podatku dochodowego w całości, ponieważ jest to suma dwóch miesięcznych diet, gdzie każda z nich nie przekracza miesięcznie kwoty wolnej od podatku, powołując się na art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Ze względu na powstanie obowiązku podatkowego, niezwykle istotny jest moment uzyskania przychodu – w przypadku świadczeń pieniężnych będzie to zazwyczaj moment otrzymania przez podatnika lub postawienia do jego dyspozycji środków pieniężnych. W przypadku obrotu bezgotówkowego, momentem otrzymania będzie dzień uznania jego rachunku bankowego jako rachunku wierzyciela. Wnioskodawca uważa, że prawidłowe jest wykazywanie diet w informacji PIT-R w poszczególnych miesiącach, w kwotach faktycznie wypłaconych w danym miesiącu, co nie zakłóca interpretacji przepisów zawartych w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) i pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Jednym ze źródeł przychodów, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, jest działalność wykonywana osobiście.
Stosownie do art. 13 pkt 5 cytowanej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7 (tj. przychodów otrzymywanych przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych).
Do osób wykonujących czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich zaliczyć można m.in. parlamentarzystów, radnych (gminy, powiatu, sejmiku województwa), ławników, arbitrów sądów polubownych czy też mediatorów. Pojęcie to rozumieć bowiem należy, zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, bardzo szeroko, jako przede wszystkim obowiązki związane z uczestnictwem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej i sądowniczej, jak i ustawodawczej.
Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3 000 zł.
Na podstawie przepisu art. 41 ust. 1 powołanej ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
W świetle art. 42 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Powiat wypłaca diety radnym Powiatu w kwotach miesięcznych. Wysokość diety miesięcznej jest zróżnicowana ze względu na funkcję sprawowaną przez Radnego oraz ze względu na członkostwo w komisjach Rady Powiatu. Najwyższa miesięczna dieta ustalona jest w wysokości 60% półtorakrotności kwoty bazowej, określonej w ustawie budżetowej dla osób zajmujących kierownicze stanowisko państwowe, na podstawie ustawy o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz zmianie niektórych ustaw. W chwili obecnej jest to kwota 1 610,48. Wysokość ustalonych miesięcznych diet dla radnych Powiatu, a co za tym idzie również wypłacanych fizycznie w danym miesiącu (radny ma wypłacaną miesięcznie tylko jedną dietę – za poprzedni miesiąc. W przypadku wypłacania diet dla radnych Powiatu moment uzyskania przychodu występuje w momencie przelania diety na konto radnego. Diety dla radnych ustalone w kwocie miesięcznej zwolnionej z podatku dochodowego (miesięczna kwota diety nie przekracza kwoty zwolnionej, tj. 3 000 zł) wypłacane są w piątym dniu roboczym następnego miesiąca, w związku z czym dieta za miesiąc grudzień 2019 r. wypłacona została w miesiącu styczniu 2020 r. Ze względu na zakończenie roku podatkowego dieta za miesiąc grudzień 2019 r. została wypłacona w miesiącu styczniu 2020 r., czyli następnego roku podatkowego i nie może stanowić przychodu 2019 r., a będzie stanowić przychód 2020 r., w związku z czym należy ją wykazać w miesiącu styczniu 2020 r. – w miesiącu jej fizycznej wypłaty, analogicznie dieta za miesiąc styczeń wypłacona w miesiącu lutym będzie stanowiła przychód miesiąca lutego, itd.
Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 45b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 2019 r. w sprawie określenia niektórych wzorów oświadczeń, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2397, z późn. zm.).
Według treści § 1 pkt 3 lit. c tego rozporządzenia, został określony wzór informacji o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich (PIT-R), będący załącznikiem nr 9 do rozporządzenia, który stosuje się do przychodów, dochodów (strat) uzyskanych (poniesionych) od dnia 1 stycznia 2020 r.
Według objaśnień do druku PIT-R „Informacja o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich” w informacji tej w części D:
- w kolumnie b – płatnik wykazuje ogólną kwotę wypłat należności dokonanych w danym miesiącu, z uwzględnieniem kwot wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b i pkt 17 ustawy,
- w kolumnie c – płatnik wykazuje kwoty diet i innych należności, wypłaconych osobom pełniącym obowiązki społeczne i obywatelskie, wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy,
- w kolumnie d – płatnik wykazuje kwoty diet oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, wypłaconych osobom pełniącym obowiązki społeczne i obywatelskie, wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy,
- w kolumnie e – płatnik wykazuje nadwyżkę między kwotą wypłaconych należności a sumą kwot wolnych od podatku dochodowego, która podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Zatem, należy zauważyć, że płatnik w informacji PIT-R w kolumnie b w części D informacji PIT-R powinien wykazać kwotę wypłat należności dokonanych w danym miesiącu, z uwzględnieniem kwot wolnych od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b i pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem wskazanym w tym przepisie, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Mając zatem na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że dieta dla radnych Powiatu za grudzień 2019 r., wypłacona przez płatnika w styczniu 2020 r., powinna zostać ujęta w informacji PIT-R sporządzonej za 2020 r. w styczniu 2020 r. Natomiast dieta za styczeń 2020 r. wypłacona w lutym 2020 r., powinna zostać ujęta w informacji PIT-R za 2020 r. w miesiącu lutym 2020 r.
Zatem, stwierdzić należy, że do diety dla radnych Powiatu należnych za miesiąc grudzień 2019 r., a wypłaconych w styczniu 2020 r., Wnioskodawca powinien zastosować limit zwolnienia określony w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w wysokości przysługującej za styczeń 2020 r., tj. do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 3 000 zł i odpowiednio zwolnienie w tej samej wysokości do diety za styczeń 2020 r. wypłaconej w lutym 2020 r.
Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Podkreślić należy, że tutejszy Organ wydając interpretację indywidualną, nie może odnieść się do wyliczeń przedstawionych we wniosku przez Wnioskodawcę. Prawidłowość bądź nieprawidłowość wyliczeń podlega weryfikacji przez właściwy organ podatkowy w prowadzonym postępowaniu podatkowym.
Odnośnie powołanej przez Wnioskodawcę we wniosku indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – należy wskazać, że interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.).
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.