Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.927.2020.2.ALN
z 2 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 grudnia 2020 r. (data wpływu 11 grudnia 2020 r.) uzupełnionym pismem z 11 lutego 2021 r. (data wpływu 18 lutego 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy usługa dzierżawy zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania podlega oznaczeniu GTU-13 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

11 grudnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy usługa dzierżawy zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania podlega oznaczeniu GTU-13.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 11 lutego 2021 r. (data wpływu 18 lutego 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
(ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Działalność Spółki koncentruje się na wdrażaniu zaawansowanych technologicznie rozwiązań w branży uzdatniania wody, co przynosi klientom Wnioskodawcy wielostronne korzyści, począwszy od realnych oszczędności finansowych skończywszy na szybszej i dokładniejszej regeneracji złoża jonitowego, przedłużenia żywotności głowic w stacji (...) co przekłada się na tańszą i mniej awaryjną eksploatację stacji. Zapotrzebowanie na solankę występuje w tych zakładach przemysłowych, gdzie jest używana w procesie technologicznym miękka woda m.in. zakłady przetwórstwa spożywczego, zakłady chemiczne, zakłady włókiennicze.

Zakłady do regeneracji złoża jonitowego w (...) standardowo używają tabletek solnych, zaś Spółka przedstawia im alternatywę w postaci solanki jako tańszego, wygodniejszego i bardziej ekologicznego rozwiązania.

Spółka oferuje klientowi kompleksową usługę polegającą na wdrożeniu nowego rozwiązania technologicznego jakim jest zastąpienie tabletek solnych solanką, późniejszą dostawę solanki oraz serwis posprzedażowy.

Klient rozpoczynający z Wnioskodawcą współpracę może wybrać najbardziej korzystny dla niego model biznesowy:

1. Klient samodzielnie kupuje zbiornik na solankę, potrzebne pompy, orurowanie itp. od (...) Sp. z o.o.
2. (...) Sp. z o.o. kupuje zbiornik na solankę, potrzebne pompy, orurowanie i daje klientowi do korzystania odpłatnie.
   
   

W sytuacji a) (...) Sp. z o.o. dokonuje dostawy zbiornika na solankę, pompy i orurowania.

W sytuacji b) (...) Sp. z o.o. oddaje w dzierżawę zbiornik na solankę, pompy i orurowanie.

Do zbiorników znajdujących się u klientów (...) Sp. z o.o. dostarcza solankę, czyli nasycony roztwór soli.

W ocenie Spółki (...) Sp. z o.o. w sytuacji b) dzierżawa zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania są związane z usługą gospodarki magazynowej, bowiem magazynowana i przechowywana w zbiorniku jest ciecz w postaci dostarczonej przez (...) Sp. z o.o.

W odpowiedzi na wezwanie organu, Wnioskodawca odpowiedział na zadane przez organ pytania:

1. Czy Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?

Odp. Tak, wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT.

2. Należy jednoznacznie wskazać czy przedmiotem wniosku jest wyłącznie dzierżawa zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania? Jeżeli przedmiotem zapytania nie jest wyłącznie dzierżawa zbiornika i instalacji postaci pompy i orurowania należy przeformułować pytanie i wskazać co jest przedmiotem wniosku oraz przedstawić stanowisko do nowo postawionego pytania oraz wskazać wszelkie istotne fakty i okoliczności niezbędne do dokonania oceny opisanego stanu przez organ i wydania interpretacji.

Odp. Tak, przedmiotem wniosku jest wyłącznie dzierżawa zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania.

3. Czy pod pojęciem dzierżawy zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania, Wnioskodawca rozumie ww. dzierżawę urządzeń łączenie z dostarczoną przez Wnioskodawcę cieczą?

Odp. Pod pojęciem dzierżawy zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania, Wnioskodawca rozumie dzierżawę wskazanych elementów tj. zbiornika, pompy, orurowania. Pod tym pojęciem Wnioskodawca nie ma na myśli dzierżawy cieczy.

4. Czy na fakturze za świadczone usługi Wnioskodawca wykazuje w odrębnych pozycjach usługę dzierżawy zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania oraz dostawy cieczy?

Odp. Tak, Wnioskodawca wykazuje dzierżawę w osobnych pozycjach lub na osobnych fakturach.

5. Czy dzierżawcy Wnioskodawcy mogą wykorzystywać zbiornik i instalację w postaci pompy i orurowania wyłącznie do przechowywania cieczy zakupionej od Wnioskodawcy?

Odp. Tak, dzierżawcy mogą wykorzystywać zbiornik i instalację w postaci pompy i orurowania wyłącznie do przechowywania cieczy zakupionej od Wnioskodawcy.

6. Należy wskazać klasyfikację statystyczną (pełny siedmiocyfrowy symbol) dla usługi objętej wnioskiem o interpretację, tj. dzierżawy zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania - zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) z 2008 r., wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2008 r. nr 207, poz. 1293, z późn.zm.).

Odp. Wnioskodawca wskazał klasyfikację statystyczną: 77.39.19.0 Wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn i urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowanych, bez obsługi.

7. Należy wskazać klasyfikację statystyczną (pełny siedmiocyfrowy symbol) dla świadczonej usługi objętej wnioskiem o interpretację, tj. dzierżawy zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania - zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) 2015 (zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676 z późno zm.).

Odp. Wnioskodawca wskazał klasyfikację statystyczną: 77.39.19.0 Wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn i urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowanych, bez obsługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dzierżawa przez (...) Sp. z o.o. na rzecz odbiorcy zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania podlega oznaczeniu przez (...) Sp. z o.o. na fakturze VAT oznaczeniem GTU 13 w związku z § 10 ust. 3 pkt 2) lit. c) rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 1988 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku) Dzierżawa przez (...) Sp. z o.o. na rzecz odbiorcy zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania nie podlega oznaczeniu przez (...) SP. z o.o. na fakturze VAT oznaczeniem GTU 13 w związku z § 10 ust. 3 pkt 2) lit. c) rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 1988 z późn. zm.), ponieważ nie są to usługi transportowe i gospodarki magazynowej - Sekcja H PKWiU 2015 symbol ex 49.4, ex 52.1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 658, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności – art. 15 ust. 1 ustawy.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika – art. 99 ust. 7c ustawy.

Zgodnie z art. 99 ust. 11b ustawy, deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej.

Na podstawie art. 99 ust. 11c ustawy, deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy – art. 99 ust. 13b ustawy.

Zgodnie natomiast art. 109 ust. 3b ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji – art. 109 ust. 14 ustawy.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, 15 października 2019 r. Minister Finansów, Inwestycji i Rozwoju wydał rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 1988 z późn. zm.), którego przepisy weszły w życie z dniem 1 października 2020 r.

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 2 ww. rozporządzenia poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące świadczenia usług:

1. w zakresie przenoszenia uprawnień do emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w ustawie z dnia 12 czerwca 2015 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1201 i 2538 oraz z 2019 r. poz. 730, 1501 i 1532) – oznaczenie „11”,
2. o charakterze niematerialnym – wyłącznie: doradczych, księgowych, prawnych, zarządczych, szkoleniowych, marketingowych, firm centralnych (head offices), reklamowych, badania rynku i opinii publicznej, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych – oznaczone „12”,
3. transportowych i gospodarki magazynowej – Sekcja H PKWiU 2015 symbol ex 49.4, ex 52.1 – oznaczenie „13”.
   
   

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Spółka oferuje klientowi kompleksową usługę polegającą na wdrożeniu nowego rozwiązania technologicznego jakim jest zastąpienie tabletek solnych solanką, późniejszą dostawę solanki oraz serwis posprzedażowy.

Klient rozpoczynający z Wnioskodawcą współpracę może wybrać najbardziej korzystny dla niego model biznesowy:

1. Klient samodzielnie kupuje zbiornik na solankę, potrzebne pompy, orurowanie itp. od (...) Sp. z o.o.
2. (...) Sp. z o.o. kupuje zbiornik na solankę, potrzebne pompy, orurowanie i daje klientowi do korzystania odpłatnie.
   
   

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem wniosku jest wyłącznie dzierżawa zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania. Do zbiorników znajdujących się u klientów (...) Sp. z o.o. dostarcza solankę, czyli nasycony roztwór soli. Wnioskodawca wykazuje dzierżawę w osobnych pozycjach lub na osobnych fakturach. Dzierżawcy mogą wykorzystywać zbiornik i instalację w postaci pompy i orurowania wyłącznie do przechowywania cieczy zakupionej od Wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazał klasyfikację statystyczną dla świadczonych usług: 77.39.19.0 Wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn i urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowanych, bez obsługi.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Wnioskodawca powziął wątpliwość w kwestii określenia czy usługa dzierżawy zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania podlega oznaczeniu na fakturze VAT GTU-13.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 2 lit. c) ww. rozporządzenia obowiązek oznaczenia określonej transakcji symbolem GTU dotyczy prowadzonej ewidencji, a nie ma takiego obowiązku w stosunku do wystawianych faktur.

Stosownie do brzmienia art. 5a ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych

W tym miejscu należy wskazać, że to zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Wskazać należy, że zgodnie z ww. § 10 ust. 3 pkt 2 lit. c) ww. rozporządzenia w ewidencji oznaczenie GTU 13 odnosi się do świadczenia usług transportowych i gospodarki magazynowej – Sekcja H PKWiU 2015 symbol ex 49.4, ex 52.1.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy o VAT, przez PKWiU ex rozumie się zakres towarów i usług węższy niż określony odpowiednio w danym dziale, pozycji, podpozycji lub kodzie Nomenklatury scalonej (CN) lub danym grupowaniu klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

Należy zatem stwierdzić, że skoro – jak wskazał Wnioskodawca - usługi dzierżawy zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania, sklasyfikowane są w PKWiU jako 77.39.19.0 Wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn i urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowanych, bez obsługi, to nie są to usługi, o których mowa w § 10 ust. 3 pkt 2 lit. c) rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług.

Tym samym, Wnioskodawca nie ma obowiązku oznaczania ww. usług dzierżawy zbiornika i instalacji w postaci pompy i orurowania sklasyfikowanych w PKWiU jako 77.39.19.0 w ewidencji oznaczeniem GTU-13 wymienionym w § 10 ust. 3 pkt 2 lit. c) rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, które zostało oparte na § 10 ust. 3 pkt 2 lit. c) ww. rozporządzenia, a odnoszącym się do danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej– rozpatrzone.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsze rozstrzygnięcie wydano w oparciu o podaną przez Wnioskodawcę klasyfikację PKWiU. Powyższe przyjęto jako element przedstawionego opisu sprawy i Organ nie dokonywał w tym zakresie oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, a w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionej we wniosku czynności, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo należy jeszcze raz podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego w drodze interpretacji indywidualnej towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o klasyfikację PKWiU wskazaną przez Wnioskodawcę we wniosku.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.