Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.58.2021.2.PM
z 14 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 2 lutego 2021 r. (data wpływu 4 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z 30 marca 2021 r. (data wpływu 6 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez męża – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

4 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez męża.

Wniosek został uzupełniony 6 kwietnia 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A prowadzi od 19 grudnia 2006 r. jednoosobową działalność gospodarczą pod T w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych. Korzysta z opodatkowania podatkiem liniowym.

Faktycznym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej jest działka nr 5. (przedmiotowa działka stanowi własność męża Wnioskodawczyni).

Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński w 2002 r. Małżonkowie pozostają w ustroju ustawowej wspólności majątkowej.

Wnioskodawczyni 1 marca 2013 r. podpisała z mężem umowę użyczenia w celu prowadzenia na przedmiotowej działce działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni wydzierżawia także od męża od lipca 2020 r. budynek biurowo-magazynowo-produkcyjny wraz z utwardzeniem terenu oraz z całym terenem wokół.

Co istotne, nieruchomości, o których mowa powyżej, stanowią majątek osobisty męża Wnioskodawczyni, nabyty na mocy umowy sprzedaży z 18 lipca 2000 r. (przed zawarciem związku małżeńskiego).

Mąż Wnioskodawczyni obecnie zatrudniony jest na podstawie stosunku pracy, jednakże zamierza otworzyć własną działalność gospodarczą, w ramach której będzie świadczył na rzecz Wnioskodawczyni niżej wymienione usługi i oczywiście zamierza potwierdzać je właściwymi dokumentami (m.in. fakturami, protokołami).

Mąż Wnioskodawczyni planuje w związku ze swoją działalnością gospodarczą rozliczać się na zasadzie ryczałtu ewidencjonowanego.

Zarówno Wnioskodawczyni, jak i jej mąż będą czynnymi podatnikami VAT.

Do usług świadczonych przez męża Wnioskodawczyni na jej rzecz należeć będą:

1. Utrzymanie maszyn – remonty, naprawy, wymiana części, utrzymanie stanu oleju. Urządzenia obligatoryjnie muszą znajdować się w pełnej sprawności.
2. Zakup oprzyrządowania do urządzeń – koszty wyjazdów po maszyny i urządzenia, rozeznanie jakie narzędzia i urządzenia są niezbędne do utrzymania produkcji. Koszty związane z zaopatrzeniem i czasem poświęconym na wyposażenie urządzeń.
3. Usługi marketingowe – organizacja targów w imieniu T, tworzenie katalogów, tłumaczenia, organizacja ekspozycji. Akcje marketingowe skierowane dla klientów T w celu zwiększenia sprzedaży, poszukiwanie nowych potencjalnych klientów.
4. Usługi toczenia i frezowania na maszynach (…), pisanie programów do tego aby wdrażać nowe detale, ustawianie maszyn wyposażając je w noże tokarskie wiertła ustawianie maszyn w celu wykonywania nowych robót.
   
   

Wnioskodawczyni dopuszcza także możliwość świadczenia przez męża innego rodzaju usług, niezbędnych do rzetelnego prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawczyni.

W uzupełnieniu do wniosku z 30 marca 2021 r. Zainteresowana wskazała, że nabywane od męża Wnioskodawczyni usługi będące przedmiotem wniosku będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Na fakturach dokumentujących świadczone przez męża na rzecz Wnioskodawczyni ww. usługi wykazywany będzie podatek od towarów i usług.

Jednoznacznie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w każdym miesiącu mąż na rzecz Wnioskodawczyni będzie wykonywał następujące usługi:

1. Utrzymanie maszyn – remonty , naprawy, wymiana części, utrzymanie stanu oleju. Urządzenia obligatoryjnie muszą znajdować się w pełnej sprawności, naprawa ze względu na utrzymanie ruchu nie może trwać dłużej niż 3 dni. Kwota za utrzymanie maszyn około 40 szt. około 700 zł za każde urządzenie daje kwotę łączną około 25.000 zł.
2. Zakup oprzyrządowania do urządzeń – koszty wyjazdów po maszyny i urządzenia, rozeznanie jakie narzędzia i urządzenia są niezbędne do utrzymania produkcji. Koszty związane z zaopatrzeniem i czasem poświęconym na wyposażenie urządzeń w narzędzia ryczałt w kwocie 15.000 zł miesięcznie.
3. Usługi marketingowe – organizacja targów w imieniu T, tworzenie katalogów, tłumaczenia, organizacja ekspozycji. Akcje marketingowe skierowane dla klientów T w celu zwiększenia sprzedaży, poszukiwanie nowych potencjalnych klientów. Koszty szacunkowe zryczałtowane 15.000 złotych miesięcznie.
4. Usługi toczenia i frezowania na maszynach (…), pisanie programów do tego aby wdrażać nowe detale, ustawianie maszyn wyposażając je w noże tokarskie wiertła ustawianie maszyn w celu wykonywania nowych robót. Koszty ustawiania 4 maszyn miesięcznie to ryczałt w kwocie 15.000 zł.
   
   

Ww. kwoty są szacunkowe i mogą się zmieniać w zależności od faktycznych zapotrzebowań, które będą miały miejsce w przyszłości. Nie można ich oszacować, co do dokładnej ich wartości.

Wyżej wskazano wyraźnie usługi, którymi będzie trudnił się mąż Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy prawidłowo wystawiona przez męża Wnioskodawczyni faktura VAT w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w związku ze zleceniem przez Wnioskodawczynię wykonania na jej rzecz usług, jest podstawą do zmniejszenia należnego podatku VAT o podatek naliczony – w myśl art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a tej samej ustawy, nabycie towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, powoduje, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, a zatem prawidłowo wystawiona faktura VAT przez działalność gospodarczą męża Wnioskodawczyni uprawnia do obniżenia należnego podatku VAT.

Podobne stanowisko prezentuje Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 30 sierpnia 2013 r. (sygn. IPTPP4/443-331/13-6/BM).

Ceny usług realizowanych przez działalność męża będą ustalone w oparciu o stawki rynkowe, a zatem nie ma zastosowania art. 32 ust. 1 ustawy o VAT.

Podstawowe zasady dotyczące prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostały zawarte w dziale IX ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu: a) nabycia towarów i usług, b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Cytowane wyżej przepisy normują kwestie dotyczące prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w sytuacji, gdy rozliczenia dokonuje podatnik VAT czynny, z faktury, którą za nabyte towary lub usługi wystawił inny podatnik VAT.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, zarejestrowaną w CEIDG wyłącznie na własne imię i nazwisko oraz jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Małżonek Wnioskodawczyni, z którym pozostaje w ustawowej majątkowej wspólnocie małżeńskiej, również zamierza prowadzić odrębną jednoosobową działalność gospodarczą. Działalność męża Wnioskodawczyni będzie zarejestrowana w CEIDG wyłącznie na jego imię i nazwisko. Będzie on również czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawczyni zamierza powierzyć wykonanie części prac (wykonania usług) działalności gospodarczej prowadzonej przez małżonka.

Za wykonane usługi na rzecz prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej małżonek będzie wystawiał faktury VAT (których odbiorcą będzie działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawczynię). Usługi wyszczególnione na fakturze objęte będą podatkiem od towarów i usług. Wycena usług będzie rynkowa. Prace (usługi) dokumentowane fakturami wykonywane przez małżonka Wnioskodawczyni będą usługami i nabywane od małżonka będą służyły Wnioskodawczyni tylko i wyłącznie do wykonywania usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawczyni w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy prawidłowa faktura VAT, wystawiona przez działalność gospodarczą męża Wnioskodawczyni, na wykonanie usług zleconych przez działalność gospodarczą Wnioskodawczyni jest podstawą do zmniejszenia należnego podatku VAT o podatek naliczony – w myśl art. 86 ustawy.

Powołane wyżej przepisy art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy precyzują, jakie podmioty wpisują się w definicję podatnika podatku od towarów i usług. Ustawodawca nie wymienił wśród nich małżonków. Ustawa o podatku od towarów i usług nie obejmuje także małżonków jako odrębnej kategorii podatników. Tym samym na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy, bowiem każdy z nich wykonując samodzielnie czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest odrębnym podatnikiem tego podatku. Co więcej autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres ich praw i obowiązków jako podatników podatku od towarów i usług. Niezależnie zatem od stosunków majątkowych, jakie istnieją pomiędzy małżonkami, transakcje dokonywane pomiędzy nimi, jako osobami prowadzącymi odrębnie działalność gospodarczą, stanowią dostawę towarów lub świadczenie usług, które to czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

W tym miejscu należy wskazać, że w oparciu o art. 32 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88,88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku;
3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

– organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Stosownie do art. 32 ust. 2 ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia (art. 32 ust. 3 ustawy).

Przy czym w świetle art. 2 pkt 27b ustawy, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów – kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług – kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
   
   

W sprawie będącej przedmiotem wniosku art. 32 ustawy nie znajduje zastosowania bowiem jak wskazała Wnioskodawczyni, wycena usług na fakturach wystawionych przez męża Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności będzie rynkowa – według cen ustalanych na rynku tego typu usług.

Warunki określone w art. 32 ustawy pozostaną bez wpływu na rozstrzygnięcie w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez małżonka.

W analizowanej sprawie warunki uprawniające Wnioskodawczynię do odliczenia podatku naliczonego na fakturach wystawionych przez męża Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności będą spełnione, jak wynika bowiem z opisu sprawy: Wnioskodawczyni w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT; usługi nabywane od małżonka będą służyły Wnioskodawczyni tylko i wyłącznie do wykonywania usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług; wydatki poniesione w związku z wykonanymi na rzecz Wnioskodawczyni pracami będą dokumentowane fakturami wystawianymi przez małżonka Wnioskodawczyni będącego podatnikiem VAT, w ramach prowadzonej przez niego działalności.

Podsumowując, prawidłowa faktura wystawiona przez działalność gospodarczą męża Wnioskodawczyni, na wykonanie usług zleconych przez działalność gospodarczą Wnioskodawczyni jest podstawą do zmniejszenia podatku należnego o podatek naliczony, w myśl art. 86 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jednocześnie przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Zrealizowanie prawa do odliczenia możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako „podatnicy VAT czynni”, przez złożenie deklaracji.

Ustawodawca umożliwił zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Działalność prowadzona jest na działce (umowa użyczenia) oraz w budynkach (dzierżawa) stanowiących majątek osobisty małżonka. Zamiarem Wnioskodawczyni jest nabywanie od męża usług wspomagających swoją działalność gospodarczą. Mąż Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i na wykonane na rzecz żony usługi będzie wystawiał faktury z naliczonym podatkiem VAT. Nabywane przez Wnioskodawczynię od męża towary i usługi będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez męża.

W celu rozwiania powyższych wątpliwości Wnioskodawczyni w pierwszej kolejności należy przytoczyć przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

Stosownie do art. 35 cyt. ustawy, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 cyt. ustawy oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Dokonując analizy powołanych wyżej regulacji prawnych podkreślić należy, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawczyni, jak i jej małżonek, traktowani są jako odrębne podmioty, spełniające definicję podatnika w rozumieniu powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzące działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego przepisu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilnoprawnych między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Odnosząc zatem przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że świadczenie usług męża na rzecz Wnioskodawczyni będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako dokonywane pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku VAT.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że usługi te będą stanowiły odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dla określenia, czy podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku wynikającego z faktur dokumentujących zakupy, niezwykle istotny jest charakter związku występującego między tymi zakupami, a prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Związek ten może mieć charakter bezpośredni, pośredni, jak również może dotyczyć takich czynności, które są niezbędne do funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Do podstawowych zasad wspólnego systemu VAT należy między innymi zasada neutralności podatku dla podatnika, rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i ma na celu zapewnienie neutralności tego podatku dla podatników VAT czynnych. Podatnik ma prawo do skorzystania z przedmiotowego prawa w ustalonych przepisami terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego określonych warunków pozytywnych (związku nabytych towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi), jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych m.in. w art. 88 ustawy.

Z treści cytowanych powyżej przepisów art. 86 ustawy wynika, że prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Zatem, skoro Wnioskodawczyni będzie zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a nabywane towary i usługi wykorzystywane będą wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, spełnione zostaną przesłanki zawarte w ww. przepisie.

Reasumując, prawidłowo wystawiona przez męża faktura stanowić będzie podstawę do pełnego odliczenia podatku naliczonego przez Wnioskodawczynię.

Prawo to będzie przysługiwać pod warunkiem niezaistnienia przesłanek określonych w art. 88 ustawy.

Ty samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać jako prawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii prawidłowości wyliczonej kwoty podatku na fakturze wystawionej przez męża Wnioskodawczyni.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.