Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.146.2021.1.MZA
z 28 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 kwietnia 2021 r. (data wpływu 1 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca w odniesieniu do wymienionych we wniosku składników farmy fotowoltaicznej zastosował prawidłowe stawki amortyzacyjne – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca w odniesieniu do wymienionych we wniosku składników farmy fotowoltaicznej zastosował prawidłowe stawki amortyzacyjne.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w 2017 r. zakończył proces budowy farmy fotowoltaicznej. W grudniu 2017 r. Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych następujące elementy składające się na farmę fotowoltaiczną, dokonując następującej ich klasyfikacji zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych:

1. Linia średniego napięcia – KŚT 211,
2. Przyłącze elektrowni – KŚT 211,
3. Ogrodzenie – KŚT 291,
4. Stacja transformatorowa – KŚT 613,
5. Panele fotowoltaiczne – KŚT 669,
6. Monitoring – KŚT 624.
   
   

Wnioskodawca pismem z 11 stycznia 2018 r. wystąpił do Urzędu Statystycznego w Łodzi z wnioskiem o dokonanie klasyfikacji poszczególnych (wyżej wymienionych) elementów farmy fotowoltaicznej. W odpowiedzi na ww. wniosek Urząd Statystyczny w Łodzi w piśmie z dnia 6 lutego 2018 r. poinformował, że cyt.: „zgodnie z zasadami metodycznymi Klasyfikacji Środków trwałych (KŚT), stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. (Dz.U. 2016, poz. 1864) oraz w oparciu o przedstawiony opis elementy farmy fotowoltaicznej mieszczą się w grupowaniach:

• Stacja transformatorowa (z wyłączeniem transformatora)
  KŚT grupa 6 rodzaj 613 „Stacje transformatorowe stałe i mobilne”,
  
• Transformator
  KŚT grupa 6 rodzaj 630 „Transformatory”,
  
• Elektrownia słoneczna składająca się m.in. z paneli fotowoltaicznych, inwerterów, zabezpieczenia AC/AD, połączeń kablowych, konstrukcji z profili stalowych
  KŚT grupa 6 rodzaj 669 „Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe”,
  
• Ogrodzenie
  KŚT grupa 2 rodzaj 291 „Pozostałe obiekty inżynierii lądowej i wodnej, gdzie indziej niesklasyfkowane”,
  
• Urządzenie monitoringu w postaci kamer umieszczonych na słupach
  KŚT grupa 6 rodzaj 624 „Urządzenia alarmowe i sygnalizacyjne”,
  
• Linia średniego napięcia – przyłącze do sieci
  KŚT grupa 2 rodzaj 211 „Rurociągi sieci rozdzielczej oraz linie telekomunikacyjne i elektroenergetyczne, rozdzielcze”.
  
  

Zważywszy na dokonaną klasyfikację (KŚT) poszczególnych (wyżej wymienionych) elementów farmy fotowoltaicznej, potwierdzoną przez Urząd Statystyczny w Łodzi, Wnioskodawca zastosował w odniesieniu do niżej wymienionych składników farmy fotowoltaicznej następujące stawki amortyzacyjne:

• Linia średniego napięcia (KŚT 211) – stawka 10%,
• Przyłącze elektrowni (KŚT 211) – stawka 10%,
• Ogrodzenie (KŚT 291) – stawka 4,5%,
• Stacja transformatorowa (KŚT 613) – stawka 18%,
• Panele fotowoltaiczne (KŚT 669) – stawka 10%,
• Monitoring (KST 624) – stawka 10%.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w odniesieniu do wyżej wymienionych składników farmy fotowoltaicznej zastosował prawidłowe stawki amortyzacyjne?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 2018 r. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 16i ust. 1 ww. ustawy odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Na podstawie Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącego załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wnioskodawca zastosował następujące stawki amortyzacyjne w odniesieniu do poszczególnych środków trwałych składających się na farmę fotowoltaiczną:

• Linia średniego napięcia (KŚT 211) – stawka 10% (pozycja 02 Wykazu; KŚT 211;
  Przewody sieci technologicznych wewnątrzzakładowych),
  
• Przyłącze elektrowni (KŚT 211) – stawka 10% (pozycja 02 Wykazu; KŚT 211;
  Przewody sieci technologicznych wewnątrzzakładowych) ,
  
• Ogrodzenie (KŚT 291) – stawka 4,5% (pozycja 02 Wykazu; KŚT 2; Obiekty inżynierii lądowej i wodnej, z wyłączeniem ogrodów i parków publicznych, skwerów, ogrodów botanicznych i zoologicznych),
  
• Stacja transformatorowa (KŚT 613) – stawka 18% (pozycja 06 Wykazu; KŚT 61;
  Urządzenia rozdzielcze i aparatura energii elektrycznej przewoźna),
  
• Panele fotowoltaiczne (KŚT 669) – stawka 10% (pozycja 06 Wykazu; KŚT 6; Urządzenia techniczne),
  
• Monitoring (KST 624) – stawka 10% (pozycja 06 Wykazu; KŚT 6; Urządzenia techniczne).
  
  
  
  

W ocenie Wnioskodawcy każdy z wyżej wymienionych składników farmy fotowoltaicznej stanowi odrębny środek trwały w rozumieniu art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji, zgodnie ze sformułowanym pytaniem wyznaczającym jej zakres, jest wyłącznie ustalenie właściwych stawek amortyzacyjnych dla wskazanych we wniosku składników majątkowych. Przedmiotem interpretacji nie jest w szczególności rozstrzygnięcie, czy wymienione składniki majątkowe mogą stanowić odrębne środki trwałe, ani jak powinny one być klasyfikowane wg KŚT. Okoliczności te przyjęto jako elementy stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”- w brzmieniu obowiązującym w 2018 r.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów niewymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, pod warunkiem że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Art. 16a ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Tak więc, aby dany składnik majątku był uznany za środek trwały musi spełniać następujące warunki:

• stanowić własność lub współwłasność podatnika,
• został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,
• być kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany jego okres używania musi być dłuższy niż rok,
• winien być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą (decyduje zamiar podatnika).
  
  

Dopiero po spełnieniu łącznie wszystkich ww. przesłanek, określony składnik majątku spełnia definicję środka trwałego. Przy czym uznaje się, że składnik majątku spełnia kryterium kompletności, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Natomiast, sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć jako możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania.

Z treści art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wynika, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przepis art. 16i ust. 1 ustawy o CIT stanowi, że odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.

Kwestie właściwej klasyfikacji środków trwałych zostały unormowane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz.U. z 2016 r. poz. 1864). Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. O zaliczeniu danego środka do odpowiedniej klasyfikacji (grupy, podgrupy i rodzaju) środków trwałych decyduje jego przeznaczenie oraz konstrukcja i wyposażenie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na podstawie Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącego załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Wnioskodawca zastosował następujące stawki amortyzacyjne w odniesieniu do poszczególnych środków trwałych składających się na farmę fotowoltaiczną:

• Linia średniego napięcia (KŚT 211) – stawka 10% (pozycja 02 Wykazu; KŚT 211;
  Przewody sieci technologicznych wewnątrzzakładowych),
  
• Przyłącze elektrowni (KŚT 211) – stawka 10% (pozycja 02 Wykazu; KŚT 211;
  Przewody sieci technologicznych wewnątrzzakładowych) ,
  
• Ogrodzenie (KŚT 291) – stawka 4,5% (pozycja 02 Wykazu; KŚT 2; Obiekty inżynierii lądowej i wodnej, z wyłączeniem ogrodów i parków publicznych, skwerów, ogrodów botanicznych i zoologicznych),
  
• Stacja transformatorowa (KŚT 613) – stawka 18% (pozycja 06 Wykazu; KŚT 61;
  Urządzenia rozdzielcze i aparatura energii elektrycznej przewoźna),
  
• Panele fotowoltaiczne (KŚT 669) – stawka 10% (pozycja 06 Wykazu; KŚT 6; Urządzenia techniczne),
  
• Monitoring (KST 624) – stawka 10% (pozycja 06 Wykazu; KŚT 6; Urządzenia techniczne).
  
  
  

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że każdy z wyżej wymienionych składników farmy fotowoltaicznej stanowi odrębny środek trwały w rozumieniu art. 16a ust. 1 ustawy o CIT.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że wymienione we wniosku składniki majątku, których klasyfikacji na wniosek Wnioskodawcy dokonał Urząd Statystyczny w Łodzi, powinny być amortyzowane wg następujących stawek:

• Linia średniego napięcia – pozycja 02 Wykazu; KŚT 211 – stawka 10%;
• Przyłącze elektrowni – pozycja 02 Wykazu; KŚT 211 – stawka 10%;
• Ogrodzenie – pozycja 02 Wykazu; KŚT 2 – stawka 4,5%;
• Stacja transformatorowa – pozycja 06 Wykazu; KŚT 61 – stawka 18%;
• Panele fotowoltaiczne – pozycja 06 Wykazu; KŚT 6 – stawka 10%;
• Monitoring – pozycja 06 Wykazu; KŚT 6 – stawka 10%

to w świetle przepisów ustawy o CIT Wnioskodawca zastosował prawidłowe stawki amortyzacyjne w odniesieniu do wyżej wymienionych składników farmy fotowoltaicznej.

Zatem stanowisko Spółki, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.