Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.179.2021.2.AS
z 31 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 lutego 2021 r. (data wpływu 18 lutego 2021 r.), uzupełnionym 12 maja 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie stawki ryczałtu z tytułu usług przewozu ładunków – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

18 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony 12 maja 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie stawki ryczałtu z tytułu usług przewozu ładunków.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą sklasyfikowaną według Polskiej Klasyfikacji Działalności pod symbolem PKD 49.41.Z. (transport drogowy towarów). Jestem także czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dla świadczonych usług transportowych, które wykonywane są na terenie kraju, stosuje stawkę 23%. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi transportowe na rzecz innych podmiotów. Transport wykonywany jest przy użyciu:

• naczep oraz ciągników siodłowych, których łączna ładowność przekracza 2 tony,
• taboru samochodowego o ładowności nieprzekraczającej dwóch ton.

Pojazdy wchodzące w skład taboru samochodowego stosowanego do przewozu towarów stanowią własność Wnioskodawcy oraz są w jego posiadaniu w ramach zawartych umów leasingu operacyjnego.

Kierowcami ww. taboru są osoby zatrudnione przez Wnioskodawcę na podstawie umowy o pracę lub świadczący usługi na podstawie umowy zlecenie. W 2021 roku Wnioskodawca wybrał metodę opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że faktycznie wykonywane przeze niego usługi sklasyfikowane są w oparciu o Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) pod pozycjami:

• 49.41.11.0 Transport drogowy towarów samochodami chłodniami,
• 49.41.14.0 Transport drogowy pojazdami przeznaczonymi do przewozu towarów w kontenerach,
• 49.41.19.0 Pozostały transport drogowy towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym stawka ryczałtu w wysokości 5,5% jest właściwa dla prowadzonej działalności w zakresie usług transportowych dokonywanych pojazdami ciężarowymi o ładowności powyżej 2 ton?
2. Czy w opisanym stanie faktycznym stawka ryczałtu w wysokości 8,5% jest właściwa dla prowadzonej działalności w zakresie usług transportowych dokonywanych pojazdami ciężarowymi o ładowności poniżej 2 ton?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi transportowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z wykorzystaniem taboru samochodowego o ładowności powyżej 2 ton zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a) ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1905 z późn. zm.) winny być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 5,5%.

Świadczone usługi transportowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej z wykorzystaniem taboru samochodowego o ładowności poniżej 2 ton zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne winny być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5%.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej „Ustawa”) ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą. Zgodnie z brzmieniem art. 4 ust. 1 pkt 12 tej Ustawy, przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Prowadzona działalność gospodarcza spełnia definicję zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 z późn. zm.), oznaczającą działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Co więcej, w roku poprzedzającym rok podatkowy przychody uzyskane z tej działalności nie przekroczyły 2 000 000 euro, co zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 1 lit. a) Ustawy stanowi przesłankę pozytywną o możliwości opodatkowania przychodów ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Jednocześnie nie występują przesłanki negatywne, zawarte w art. 8 Ustawy, który określa wyłączenia co do możliwości opodatkowania przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 12 Ustawy wysokość stawki ryczałtu dla przychodów w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton wynosi 5,5% przychodów.

Odwołując się do definicji „taboru samochodowego” zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (https:// sjp.pwn.pl/sjp/tabor;2528491 .html [dostęp: 17.01.2021 r.) pod pojęciem słowa „tabor” należy rozumieć: ogół środków transportu. Jednakże z uwagi na fakt, iż flota pojazdów może obejmować pojazdy o ładowności poniżej, jak i powyżej dwóch ton, wskazać należy, iż kluczowym dla możliwości zastosowania stawki 5,5% jest rodzaj pojazdu, jakim dokonuje się przewozu.

W tym sensie mówiąc o ładowności „taboru samochodowego” należy rozumieć łączną ładowność pojazdów, stosowanych w danym przewozie (Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, sygn. akt ITPB1/415-280/08/AT). Definicja ta nie wyklucza pojęcia „taboru samochodowego” rozumianego w języku potocznym jako zespół pojazdów połączonych ze sobą w celu poruszania się po drodze jako całość, gdyż niewątpliwie ciągnik siodłowy połączony z naczepą stanowią całość. Zgodnie z ustawą z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 110 z późn. zm.) jako ciągnik samochodowy należy rozumieć „pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie wyłącznie do ciągnięcia przyczepy; określenie to obejmuje ciągnik siodłowy i ciągnik balastowy”, zaś pod pojęciem naczepy należy rozumieć „przyczepę, której część spoczywa na pojeździe silnikowym i obciąża ten pojazd”.

Jednocześnie pojęcie przyczepy obejmuje „pojazd bez silnika, przystosowany do łączenia go z innym pojazdem”. Z powyższego zestawienia wynika, iż bez względu na to, czy dany pojazd posiada silnik czy też nie - jest pojazdem, a zatem zespół pojazdów spełnia definicję „taboru samochodowego”, a więc zgodnie z definicją zwartą w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tj. Dz. U. z 2020 r. poz. 110 z późn. zm.) - pojazdów połączonych ze sobą w celu poruszania się po drodze jako całość.

Wobec powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w opisanym stanie faktycznym przychód uzyskany ze świadczenia usług przewozu towarów samochodem ciężarowym o ładowności powyżej 2 ton podlega opodatkowaniu 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Wnioskując a contrario przychód uzyskany ze świadczenia usług przewozu towarów samochodem ciężarowym o ładowności poniżej 2 ton nie podlega opodatkowaniu 5,5% stawką ryczałtu, a więc przychód ten mieści się w ogólnej kategorii przychodów z działalności usługowej, dla której ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1905 ze zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką". Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 omawianej ustawy: podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli:

1. w roku poprzedzającym rok podatkowy:
   
   
   
   
   1. uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub
      
   2. uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro,
      
      
      
2. rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.

Należy podkreślić, że u osób prowadzących działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od braku przesłanek określonych w art. 8 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. W treści wniosku nie wskazano, by zachodziły negatywne przesłanki określone w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, uniemożliwiające opodatkowanie przychodów w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Należy zwrócić uwagę, że możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju świadczonych w ramach tej działalności usług.

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została określona w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne i zależy od rodzaju faktycznie prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi m.in.:

• 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1-4 oraz 6-8 (art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a tej ustawy),
• 5,5% przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton (art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a tej ustawy).

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują pojęcia „tabor samochodowy o ładowności powyżej 2 ton”. Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym pojęcie „tabor samochodowy” – w kontekście omawianego przypadku - oznacza zespół wszelkich środków samochodowych, które mogą służyć różnym celom, np. tabor autobusowy, tabor maszyn drogowych. Nie ulega tym samym wątpliwości, że w pojęciu „tabor samochodowy” mieszczą się pojazdy połączone ze sobą w celu poruszania się po drodze jako całość.

Dla zastosowania właściwej stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych do przychodów uzyskanych z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie transportu drogowego towarów istotna jest techniczna możliwość przewiezienia ładunku o określonym tonażu.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że przychody uzyskiwane ze świadczenia usług transportowych w zakresie przewozów ładunków samochodami o ładowności przekraczającej 2 tony podlegają opodatkowaniu 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Natomiast przychody ze świadczenia usług transportowych samochodami o ładowności nie przekraczającej 2 ton podlegają opodatkowaniu 8,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała albo drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.