2021.05.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-2.4012.106.2021.3.ŁN

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.106.2021.3.ŁN
z 28 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 24 lutego 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 24 lutego 2021 r.) uzupełnionym w dniu 21 maja 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem ePUAP 21 maja 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 14 maja 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 14 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków podatkowych w związku z dokonaniem zbycia składników majątku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2021 r. za pośrednictwem ePUAP wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązków podatkowych w związku z dokonaniem zbycia składników majątku. Ww. wniosek został uzupełniony w dniu 21 maja 2021 r., na wezwanie tut. Organu z dnia 14 maja 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sprzedający jest spółką należącą do Grupy X („Grupa X”). Grupa X jest dostawcą komponentów budowlanych, który jest notowany na szwajcarskiej giełdzie SIX i ma swoją główną siedzibę w Szwajcarii. Jej główne zakłady produkcyjne znajdują się w (…). W Grupie X pracuje łącznie około 8400 pracowników. Linie biznesowe wchodzące w skład Grupy X działają w sektorach: produkcji okien, ciepłownictwa, klimatyzacji i technik wentylacji, urządzeń sanitarnych, a także drzwi zewnętrznych i wewnętrznych.

5 stycznia 2021 r. Grupa Y (dalej: „Grupa Y”) podpisała umowę dotyczącą nabycia od Grupy X pięciu spółek tworzących linię biznesową produkcji okien w ramach Grupy X. Przedmiotem transakcji będą spółki Spółka 1, Spółka a, Spółka b, Spółka c (pozostałe spółki z siedzibami w (…)). Spółki zbywane przez Grupę X na rzecz Grupy Y zajmują się co do zasady produkcją okien fasadowych (pionowych), zaś Spółka 1 zajmuje się zarówno produkcją i sprzedażą okien fasadowych jak również okien dachowych.

Grupa Y to grupa wiodących firm na północnoeuropejskim rynku okien pionowych i drzwi. Grupa składa się z wielu marek i zatrudnia ponad 4000 pracowników, produkuje i dystrybuuje okna i drzwi głównie w (…). Grupa Y jest własnością Duńskiej Firmy. Natomiast Duńska Firma jest także właścicielem Grupy Z zajmującą się głównie produkcją okien dachowych.

Sprzedający prowadzi działalność polegającą na produkcji i dystrybucji głównie okien fasadowych (pionowych), a także okien dachowych i rolet. Początki działalności prowadzonej przez Spółkę 1 sięgają 2000 r., kiedy to rozpoczęła działalność pod firmą Spółka 1 (wtedy jednoosobowa działalność gospodarcza osoby fizycznej, która następnie została nabyta przez Sprzedającego w grudniu 2012 r.). Działalność Sprzedającego w zakresie produkcji okien pionowych oraz centrala (i siedziba) spółki są zlokalizowane w miejscowości A („Zakład A”) w województwie.

W roku 2012 Spółka 1 otworzyła nowy zakład produkcyjny w B, który służy produkcji okien dachowych („Zakład B”). Zakład B jest zlokalizowany na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (…), Podstrefy B („SSE”). Z tytułu działalności Zakładu B zlokalizowanej na terytorium SSE Spółka 1 nie korzystała jednak nigdy ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE.

W 2013 r. udziały Spółki 1 zostały nabyte przez Grupę X. Jedynym wspólnikiem Spółki 1 jest obecnie należąca do Grupy X Spółka X z siedzibą w Szwajcarii.

Spółka 1 zatrudnia blisko 1.000 osób, w tym ok. 200 osób na stanowiskach nieprodukcyjnych i blisko 800 osób na stanowiskach produkcyjnych (robotniczych). Większość z pracowników (ponad 900) zatrudniona jest w Zakładzie A.

W Zakładzie A odbywa się wytwarzanie podstawowych produktów Spółki 1, tj. okien pionowych, a także rolet. Zakład A jest również wyłącznym miejscem wytwarzania profili do okien, tzw. ekstruzji (wytwarzane w procesie ekstruzji profile są wykorzystywane do produkcji zarówno okien pionowych, jak i dachowych. Także wszystkie funkcje ogólnozarządcze Spółki 1 oraz większość funkcji wspierających produkcję (jak sprzedaż, marketing) są wykonywane przez pracowników wykonujących pracę na terenie Zakładu A.

W Zakładzie B jest zatrudnionych około 80 osób, przy czym Zakład B nie jest odrębnym pracodawcą w rozumieniu Kodeksu pracy od Spółki 1. Zakład B posiada hierarchiczną strukturę zarzadzania. Bieżącą działalnością Zakładu B kieruje Dyrektor Zakładu B. Na terenie Zakładu B są zatrudnieni pracownicy produkcyjni okien dachowych, pracownicy magazynu, pracownicy zajmujący się serwisem i kwestiami montażu okien, specjalista ds. zakupów, specjalista ds. materiałowych, specjalista ds. zakupów (pełniący jednocześnie funkcję kierownika magazynu), inspektor ds. BHP, konstruktor, pracownik B/R. Poszczególnymi funkcjami produkcyjnymi, magazynowymi czy serwisowymi kierują kierownicy odpowiednich działów i komórek. Na terenie Zakładu B nie są zatrudnione osoby zajmujące się marketingiem, sprzedażą, ani kwestiami administracyjnymi (za wyjątkiem Specjalisty ds. administracji, który obsługuje funkcje recepcji, dba o obieg dokumentów do działów HR i księgowego, przygotowuje zaświadczenia o zatrudnieniu dla pracowników, organizuje lokalną obsługę pracowników, monitoruje lokalne umowy z dostawcami, awizuje dostawy) i ogólnymi (np. działu finansowego, HR, itp.), ponieważ takie funkcje wsparcia są wykonywane wspólnie dla Zakładu A oraz Zakładu B przez osoby zatrudnione w głównej siedzibie Spółki. Natomiast pracownicy (3 osoby) zajmujący się sprzedażą okien dachowych dla Zakładu B (pracujący na terenie Zakładu A) zostaną objęci Transakcją i przeniesieni do Nabywcy łącznie z pracownikami obecnie zatrudnionymi na terenie Zakładu B.

Spółka 1 prowadzi dla całości działalności jedne księgi rachunkowe i sporządza jeden rachunek zysków i strat (oraz jeden bilans obejmujący oba rodzaje działalności, tj. Zakład A oraz Zakład B). Sprzedający przypisuje odpowiednie koszty do każdego z dwóch rodzajów działalności, oblicza przychody osiągane z każdego rodzaju działalności. W konsekwencji Spółka oblicza rentowność każdego rodzaju działalności dla celów wewnętrznych i kontrolnych. W księgach są wydzielone środki trwałe, urządzenia, wyposażenie, zapasy, produkcja w toku itp. znajdujące się na terenie Zakładu B, a także wartości niematerialne i prawne (znak towarowy) przypisany do Zakładu B. Umowy ubezpieczeń majątkowych wyodrębniają Zakład B jako osobne miejsce prowadzenia działalności i wydzielane są w nich wartości ubezpieczonych aktywów.

Podsumowując, Spółka 1 jest w stanie, przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych w ramach ksiąg rachunkowych, przyporządkowywać przychody i koszty oraz należności i zobowiązania osobno do linii biznesowych okien pionowych (Zakład A) oraz okien dachowych (Zakład B).

Dominującą częścią całej działalności Sprzedającego jest produkcja i sprzedaż okien pionowych. Tytułem przykładu, produkcja i sprzedaż okien dachowych wytwarzanych w Zakładzie B stanowi ok. 4 % ogólnej wartości sprzedaży Spółki 1, zaś aktywa alokowane do Zakładu B stanowią ok. 10% łącznej wartości aktywów Spółki 1.

Istnieją umowy z dostawcami zewnętrznymi, które dotyczą działalności zarówno Zakładu B, jak i Zakładu A. Istnieje jednak szeroka grupa dostawców (z częścią których są podpisane umowy, a z częścią transakcje odbywają się na zasadzie zamówień), którzy dostarczają towary lub usługi wyłącznie dla Zakładu B. Umowy te najczęściej dotyczą kwestii lokalnych i infrastrukturalnych takich jak sprzątanie, ochrona, dostawa wody i kanalizacja, odbiór śmieci i odpadów, gaz do ogrzewania, dostawy przesyłek drobnicowych, zakup niektórych materiałów.

Nabywca jest spółką celową nabytą przez Grupę X (bezpośrednim wspólnikiem Nabywcy jest Spółka X, która jest także jedynym wspólnikiem spółki Spółka 1) w celu zakupienia od Spółki 1 Zakładu B. Podstawowym powodem wydzielenia (sprzedaży) Zakładu B do osobnego podmiotu (Nabywcy) z Grupy X, zamiast jego sprzedaży na rzecz Grupy Y w ramach sprzedaży udziałów Spółki 1, są względy biznesowe.

Grupa Y prowadzi szeroko zakrojoną działalność w zakresie produkcji okien pionowych i nie jest zainteresowana nabyciem aktywów produkcyjnych w zakresie okien dachowych (Zakład B produkuje okna dachowe). Ponadto, nabycie Zakładu B przez podmiot z Grupy Y kontrolowanej przez Duńską Firmę mógłby być utrudniony lub niemożliwy z uwagi na przepisy prawa konkurencji. Podmiot dominujący Grupy Y, czyli Duńska Firma, jest bowiem także podmiotem dominującym Grupy Z. Natomiast Grupa Z posiada bardzo silną pozycję rynkową w segmencie produkcji i sprzedaży okien dachowych.

Przedmiotem Transakcji jest sprzedaż przez Spółkę 1 na rzecz Nabywcy działalności produkcyjnej w zakresie okien dachowych prowadzonej w Zakładzie B, a także przeniesienie pracowników związanych z działalnością produkcyjną w zakresie okien dachowych.

W ramach Transakcji Sprzedający oraz Nabywca zawrą następujące umowy:

Umowę Sprzedaży Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa z Warunkiem Przejścia Własności Nieruchomości Wchodzącej w Skład Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa (dalej: „Umowa Sprzedaży”), oraz

Umowę Przeniesienia Własności Nieruchomości Wchodzącej w Skład Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa („Umowa Przeniesienia Nieruchomości”),

Umowę o Świadczenie Usług Tymczasowych (opisaną bliżej w dalszej części wniosku; dalej: „Umowa TSA”).

Należy podkreślić, że używając stwierdzenia „Zorganizowana Część Przedsiębiorstwa” w tytule i treści Umowy Sprzedaży Wnioskodawcy nie przesądzają o kwalifikacji prawnej tego zdarzenia w ramach niniejszego opisu zdarzenia przyszłego, gdyż kwalifikacja przedmiotu Transakcji, jako przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, jest przedmiotem pytania Wnioskodawców.

Zgodnie z Umową Sprzedaży, Sprzedający przenosi działalność polegającą na rozwoju, produkcji, dystrybucji oraz sprzedaży okien dachowych w Zakładzie B na Nabywcę, a Nabywca zamierza przejąć tę działalność na własność oraz nią zarządzać.

Umowa Sprzedaży stanowi, że Sprzedający zgodził się sprzedać Nabywcy, a Nabywca zgodził się kupić działalność produkcji okien dachowych stanowiącą zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu Cywilnego, składającą się z m.in. Aktywów, Goodwill, Kontraktów, Nieruchomości, Rejestrów oraz Zapasów (zgodnie z definicjami zawartymi w Umowie Sprzedaży) związanych z działalnością produkcji okien dachowych.

Umowa Sprzedaży przewiduje, że zorganizowana część przedsiębiorstwa, o której mowa w Umowie Sprzedaży, stanowi część zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu Pracy i w wyniku transakcji przewidzianej Umową Sprzedaży, część zakładu pracy Sprzedającego związana z działalnością produkcji okien dachowych przejdzie na Nabywcę wraz z pracownikami, których zakres obowiązków i doświadczenie zawodowe wiążą się z działalnością produkcji okien dachowych.

Sfinalizowanie Transakcji poprzez zawarcie Umowy Przeniesienia Nieruchomości uzależnione jest od spełnienia warunku dotyczącego prawa pierwokupu do nieruchomości wchodzącej w skład Zakładu B, jakie to prawo posiada Specjalna Strefa Ekonomiczna. Zgodnie z Umową Sprzedaży, w uwagi na istniejące prawo pierwokupu (przysługujące zarządzającemu Specjalnej Strefy Ekonomicznej w stosunku do nieruchomości zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych), Sprzedający oraz Nabywca zgodnie postanawiają, że zawarcie umowy rozporządzającej (tj. Umowy Przeniesienia Nieruchomości) przez strony nastąpi po spełnieniu się warunku niewykonania przez zarządzającego Specjalną Strefą Ekonomiczną prawa pierwokupu w stosunku do nieruchomości.

Umowa Sprzedaży stanowi ponadto, że strony dołożą wszelkich starań, aby akty administracyjne, w tym wszelkie decyzje, zezwolenia, pozwolenia, koncesje i licencje, które nie uległy przeniesieniu na Nabywcę w ramach sprzedaży Zakładu B, zostały w możliwie najkrótszym terminie uzyskane przez Nabywcę lub przeniesione na Nabywcę po dniu podpisania Umowy Sprzedaży. Sprzedający na żądanie Nabywcy przedstawi mu wszelkie dokumenty, w tym księgi, ewidencje i dokumenty księgowe lub podatkowe, których Nabywca może w uzasadniony sposób żądać na potrzeby uzyskania lub przeniesienia wskazanych powyżej aktów administracyjnych.

Cena ustalona w Umowie Sprzedaży tytułem sprzedaży Zakładu B (działalności produkcji okien dachowych) jest wyrażona kwotowo i zostanie pomniejszona o wartość przejmowanych zobowiązań, dając ostateczną cenę sprzedaży również wyrażoną kwotowo. Osobno wyrażonym elementem ostatecznej ceny sprzedaży jest cena sprzedaży nieruchomości składającej się na Zakład B.

Zgodnie z Umową Sprzedaży, aktywa wchodzące w skład Zakładu B i zbywane na rzecz Spółki 2 w ramach Transakcji będącej przedmiotem niniejszego wniosku oznaczają prawo własności i pozostałe prawa do aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych z działalnością produkcji okien dachowych, w szczególności aktywa trwałe oraz wartości niematerialne i prawne wymienione w załączniku do Umowy Sprzedaży, z zastrzeżeniem zmian wynikających z normalnego toku prowadzenia działalności gospodarczej.

Elementy przenoszone na rzecz Nabywcy w ramach Transakcji obejmują następujące pozycje:

nieruchomość o powierzchni ok. 4.6 hektara: działka gruntu w B, posadowiona na niej hala produkcyjna wraz z nakładami, ogrodzeniem, parkingami i towarzyszącą infrastrukturą;
urządzenia techniczne i sprzęt: wszystkie maszyny, narzędzia, urządzenia, oprzyrządowanie, sprzęt, komputery, oprogramowanie, telefony, wózki widłowe, samochody, meble biurowe, kopiarki, regały itp.;
„Goodwill”: relacje handlowe, renoma, know-how, tajemnice handlowe i doświadczenie Sprzedającego związane z działalnością produkcji okien dachowych;
pracownicy (ok. 80 pracowników): Umowa Sprzedaży zawiera listę ok. 80 pracowników przejmowanych (na zasadzie przejścia zakładu pracy w rozumieniu art. 23¹ Kodeksu pracy), przypisanych do działalności produkcji i sprzedaży okien dachowych (w tym pracownicy sprzedaży wykonujący swoją pracę na terenie Zakładu A); wynagrodzenie należne przechodzącym pracownikom za miesiąc, w którym nastąpi przejście części zakładu pracy, zostanie wypłacone w całości przez Nabywcę; nabywca zobowiązuje się również do wypełnienia wszelkich obowiązków spoczywających na pracodawcy w związku z opłacaniem należnych składek na ubezpieczenie społeczne za ten miesiąc;
zapasy: własność zapasów, półproduktów i produktów należących do Sprzedającego, związanych z działalnością produkcji okien dachowych, które przejdą na Nabywcę w ramach wykonania Umowy Sprzedaży; zapasy zostały wymienione w załączniku do Umowy Sprzedaży i obejmują surowce, materiały, półprodukty, produkcję w toku oraz wyroby gotowe;
kontrakty: wszelkie prawa i obowiązki (w tym Wierzytelności) wynikające z wszelkich umów, kontraktów oraz zamówień, związanych z działalnością produkcji okien dachowych, z klientami, dostawcami, kontrahentami oraz podmiotami trzecimi, w szczególności te, których lista stanowi załącznik do Umowy Sprzedaży, za wyjątkiem Wyłączonych Kontraktów (zgodnie z definicją zawartą w Umowie Sprzedaży);
- w szczególności przenoszone kontrakty obejmują umowy dealerskie i ogólne warunki współpracy handlowej z podmiotami sprzedającymi okna dachowe (sprzedaż poszczególnych okien odbywa się na podstawie bieżących, konkretnych zamówień), umowy z dostawcami, umowy leasingu, umowy na dostawę różnych mediów;
- Strony podjęły również starania w celu przeniesienia na Nabywcę umowy zawartej przez Spółka 1 z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju w sprawie Projektu Realizowanego w Ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020, numer umowy xxxx.xx.xx.xx-xx-xxxx/xx-xx (tytuł projektu: "(…)") („Projekt R&D”); po uzyskaniu zgody Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, Projekt R&D zostanie przeniesiony na Nabywcę, co umożliwi pozyskanie dodatkowego finansowania na prace badawczo-rozwojowe nad nowym typem okien dachowych;
wierzytelności oznaczają wszelkie wierzytelności księgowe i inne, należne Sprzedającemu i inne prawa do otrzymania płatności związane z działalnością produkcji okien dachowych, przysługujące Sprzedającemu przed lub w dniu podpisania Umowy Sprzedaży, niezależnie od tego czy wierzytelności takie zostały już objęte fakturą i czy były w takim czasie wymagalne; Sprzedający przenosi na Nabywcę wszelkie umowne i ustawowe prawa przysługujące wobec osób trzecich z tytułu rękojmi lub gwarancji, związane z działalnością produkcji okien dachowych, w tym związane z Zapasami, Aktywami, Przejmowanymi Zobowiązaniami lub Kontraktami (definicje zawarte w Umowie Sprzedaży), niezależnie od tego, czy takie Kontrakty i Przejmowane Zobowiązania zostały wykonane w całości czy w części;
pozwolenia, zdefiniowane w Umowie Sprzedaży jako prawa i obowiązki wynikające z wszelkich decyzji, pozwoleń, zezwoleń oraz aktów administracyjnych, które są związane z działalnością produkcji okien dachowych i które ulegają przeniesieniu, a których lista stanowi załącznik do Umowy Sprzedaży;
Znak Towarowy dotyczący okien dachowych, zarejestrowany w Urzędzie Patentowym RP;
rejestry zdefiniowane jako wykazy dostawców i klientów oraz wszelkie inne rejestry, księgi, informacje oraz dokumentacja dowolnego rodzaju na dowolnym nośniku, w tym m.in. procesy, pliki, plany, materiały objęte prawami autorskimi, oprogramowania, bazy danych komputerowych, know-how, wynalazki, patenty, wzory lub jakąkolwiek inną formę własności intelektualnej, sprzęt, zbiory dokumentów, plany, arkusze techniczne, plany produkcyjne, procesy, rysunki, materiały, modele, prototypy, tajemnice handlowe lub prawa autorskie, bez względu na to czy objęte są prawami własności intelektualnej, a także inne pomysły i formy informacji związane z działalnością produkcji okien dachowych;
gotówka, tj. saldo środków pieniężnych alokowanych do działalności produkcji okien dachowych obliczone jako różnica między (i) saldem środków pieniężnych alokowanych do działalności produkcji okien dachowych w dniu podpisania Umowy Sprzedaży a (ii) saldem środków pieniężnych na dzień 31 grudnia 2020 r., które wynosi 0 EUR (słownie: zero euro). W przypadku, gdy gotówka w dniu podpisania Umowy Sprzedaży będzie stanowić kwotę dodatnią, Sprzedający przekaże Nabywcy, jako składnik działalności produkcji okien dachowych, kwotę równą gotówce na dzień podpisania pomnożoną przez 0,81; jeżeli jednak tak obliczona gotówka w dniu podpisania Umowy Sprzedaży będzie stanowić kwotę ujemną, Nabywca przekaże Sprzedającemu kwotę równą takiej ujemnej kwoty gotówki pomnożoną przez 0,81;
przejmowane Zobowiązania oznaczają wszelkie zobowiązania związane z działalnością produkcji okien dachowych, które mają być przeniesione (za zgodą osoby trzeciej, jeśli jest wymagana) na Nabywcę na podstawie Umowy Sprzedaży (lub jakiejkolwiek innej umowy, jeśli jest to wymagane przez prawo lub inne zobowiązania umowne), w tym zobowiązania wynikające z Kontraktów oraz zobowiązania, które zostaną przejęte przez Nabywcę na podstawie Kodeksu Pracy, z wyłączeniem zobowiązań lub wierzytelności stanowiących część wyłączonych zobowiązań.

Podsumowując, przedmiotem Transakcji będą co do zasady wszystkie aktywa, kontrakty, zobowiązania związane z działalnością Zakładu B. Zapewnieniu kompletności przenoszonych składników majątkowych na Nabywcę służy postanowienie Umowy Sprzedaży, zgodnie z którym w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do składników działalności produkcji okien dachowych, stanowiącej zorganizowaną część przedsiębiorstwa, odpowiednie zastosowanie znajdzie art. 55² Kodeksu Cywilnego.

Zgodnie z istotą Transakcji i treścią Umowy Sprzedaży, z zakresu Transakcji wyłączone są aktywa, kontrakty, zobowiązania związane z działalnością Zakładu A:

„Wyłączona Działalność” oznaczająca każdą działalność Sprzedającego prowadzoną w Polsce, w tym między innymi działalność produkcji okien elewacyjnych (pionowych), inną niż działalność produkcji okien dachowych;
„Wyłączone Kontrakty" oznaczające wszelkie kontrakty, umowy i zamówienia Sprzedającego związane z Wyłączoną Działalnością, tj. inne niż związane z działalnością produkcji okien dachowych;
„Wyłączone Składniki Działalności" oznaczające wszelkie składniki niezwiązane z działalnością produkcji okien dachowych;
„Wyłączone Zobowiązania" oznaczające wszelkie zobowiązania Sprzedającego inne niż Przejmowane Zobowiązania.

Zgodnie z Umową Sprzedaży, jeżeli po dniu podpisania Umowy Sprzedaży, odpowiednio Nabywca lub Sprzedający otrzyma jakiekolwiek kwoty należne w całości lub w części drugiej stronie na podstawie Kontraktu i Przejmowanych Zobowiązań lub Wyłączonego Kontraktu, wówczas strona otrzymująca takie nienależne świadczenie niezwłocznie przekaże otrzymaną kwotę drugiej stronie.

W celu zapewnienia Nabywcy możliwości kontynuowana prowadzenia działalności produkcji okien dachowych, Strony zawrą umowę o świadczenie usług tymczasowych (Umowę TSA), na podstawie której Sprzedający zapewni Nabywcy przez określony i ograniczony czas usługi (w tym usługi w zakresie ekstruzji profili okien dachowych) umożlwiające Nabywcy kontynuowanie prowadzenia działalności w niezakłócony sposób oraz w zakresie w jakim działalność ta była prowadzona do dnia podpisania Umowy Sprzedaży.

Usługi objęte Umową TSA będą wykonywane przez Spółkę 1 przy wykorzystaniu własnych zasobów ludzkich i materialnych, a częściowo mogą być wykonywane przez podwykonawców Sprzedającego.

W zakres usług wykonywanych przez Spółkę 1 na rzecz Nabywcy na podstawie Umowy TSA wchodzą:

usługi ekstruzji profili okiennych;

usługi IT;

usługi finansowo-księgowe, w tym wystawiania faktur;

usługi HR i obsługi płacowej;

usługi wsparcia R&D (w zakresie badań i rozwoju), w szczególności wsparcia w realizacji Projektu R&D;

inne usługi zgodnie z zapotrzebowaniem Nabywcy, w szczególności wsparcie w zakresie wdrożenia systemu zakupowego, wsparcie w zakresie rozpatrywania reklamacji, podnajem powierzchni biurowej i wyposażenia dla zespołu sprzedażowego okien dachowych (osób wykonujących pracę na terenie Zakładu A, które w ramach Transakcji zostaną przeniesieni do Nabywcy).

Podstawowym elementem Umowy TSA z punktu widzenia kontynuacji działalności produkcji okien dachowych jest świadczenie przez Spółkę 1 na rzecz Nabywcy usługi ekstruzji profili okiennych niezbędnych do wytwarzania okien dachowych. Świadczenie usług w tym zakresie wiąże się z udostępnieniem przez Nabywcę Sprzedającemu sprzętu i urządzeń niezbędnych do wykonywania tych usług na rzecz Nabywcy.

W perspektywie krótko/średnioterminowej Nabywca będzie w pełni kontynuował działalność produkcyjną i handlową w zakresie okien dachowych. Oprócz nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa od Spółki 1 (nieruchomości, maszyn, urządzeń, kontraktów itd.) na podstawie Umowy Sprzedaży, Nabywca zapewnia sobie niezbędne wsparcie w wykonywaniu potrzebnych w tej działalności funkcji na podstawie Umowy TSA od Spółki 1 lub na podstawie bezpośrednich umów z dostawcami trzecimi.

Kluczowe dla zapewnienia ciągłości w działalności produkcyjnej i handlowej Zakładu B jest pozyskiwanie usług ekstruzji profili okiennych na podstawie Umowy TSA. Pozostałe funkcje gospodarcze potrzebne w działalności Nabywcy będą realizowane własnymi środkami, na podstawie Umowy TSA lub z wykorzystaniem niezależnych dostawców.

Co do zasady, Nabywca będzie prowadził działalność produkcyjno-handlową w zakresie okien dachowych w Zakładzie B. W zależności od sytuacji rynkowej i analiz ekonomicznych w przyszłości Nabywca lub Grupa X mogą podjąć decyzje o sprzedaży Zakładu B podmiotowi trzeciemu. Ewentualnie Grupa X może podjąć decyzję o sprzedaży Spółki 2 podmiotowi trzeciemu.

Ponadto na wezwanie Organu w uzupełnieniu wniosku, w części dotyczącej podatku od towarów i usług na pytania:

Jaką działalność prowadzi obecnie Nabywca
Wnioskodawca wskazał, że Nabywca, od momentu zakończenia Transakcji, prowadzi samodzielnie działalność w zakresie produkcji i sprzedaży okien dachowych na bazie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nabytej od Sprzedającego. Spółka 2 nie prowadzi innego rodzaju działalności. Przed datą transakcji nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa od Sprzedającego, Nabywca jako spółka celowa nie prowadził działalności gospodarczej. Celem nabycia Spółki 2 przez Spółkę X (Grupę X) było wyodrębnienie działalności produkcji okien dachowych ze spółki Spółka 1 i kontynuacja działalności produkcji okien dachowych w innym podmiocie prawnym, tj. w Spółce 2.
Czy dojdzie do zawarcia między Sprzedającym a Nabywcą Umowy Przeniesienia Nieruchomości (z wniosku wynika, że zawarcie Umowy Przeniesienia Nieruchomości uzależnione jest od spełnienia warunku dotyczącego prawa pierwokupu do nieruchomości wchodzącej w skład Zakładu B)
Wnioskodawca wskazał, że umowa Przeniesienia Nieruchomości została zawarta pomiędzy Sprzedającym a Nabywcą w formie aktu notarialnego w dniu 31 marca 2021 r.
Co konkretnie należy rozumieć przez stwierdzenie „(…) strony dołożą wszelkich starań, aby akty administracyjne, w tym wszelkie decyzje, zezwolenia, pozwolenia, koncesje i licencje, które nie uległy przeniesieniu na Nabywcę w ramach sprzedaży Zakładu B, zostały w możliwie najkrótszym terminie uzyskane przez Nabywcę lub przeniesione na Nabywcę po dniu podpisania Umowy Sprzedaży. (…)”
Wnioskodawca wskazał, że wskazane postanowienie użyte w Umowie Sprzedaży jest standardowym postanowieniem mającym na celu objęcie zgodnym porozumieniem stron sytuacji, gdy z przyczyn niezależnych od stron jakiekolwiek „decyzje, zezwolenia, pozwolenia, koncesje i licencje” nie przejdą z mocy prawa (w związku z brzmieniem art. 55¹ Kodeksu cywilnego obejmującego definicją przedsiębiorstwa – oraz odpowiednio zorganizowanej części przedsiębiorstwa – koncesje, licencje i zezwolenia) w ramach transakcji sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa na kupującego.
Konkretnie jakie „akty administracyjne, w tym decyzje, zezwolenia, pozwolenia, koncesje i licencje” nie ulegną przeniesieniu na Nabywcę w ramach Transakcji (sprzedaży Zakładu B)
Wnioskodawca wskazał, że ramach Transakcji nie zostały zidentyfikowane „akty administracyjne, w tym decyzje, zezwolenia, pozwolenia, koncesje i licencje”, które nie uległyby przeniesieniu na Nabywcę w ramach Transakcji (sprzedaży Zakładu B). Wyjątkiem jest sytuacja w której z uwagi na fakt, iż Sprzedający posiadał własny numer rejestrowy w ramach wpisu do Bazy Danych o Produktach i Opakowaniach oraz o Gospodarce Odpadami (BDO), a numer ten nie mógł zostać przeniesiony na Nabywcę, Nabywca wystąpił niezależnie o wpis do BDO i nadanie mu indywidualnego numeru rejestrowego. Jest to standardowa procedura mająca miejsce w przypadku wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmującej działalność produkcyjną.
Dlaczego (z jakich przyczyn) określone „akty administracyjne, w tym decyzje, zezwolenia, pozwolenia, koncesje i licencje” nie ulegną przeniesieniu na Nabywcę w ramach Transakcji (sprzedaży Zakładu B)
Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z powyższym, nie zostały zidentyfikowane przypadki, w których nie doszłoby do przeniesienia „aktów administracyjnych, w tym decyzji, zezwoleń, pozwoleń, koncesji i licencji” na Nabywcę w ramach Transakcji (sprzedaży Zakładu B).
Czy „akty administracyjne, w tym decyzje, zezwolenia, pozwolenia, koncesje i licencje”, które nie ulegną przeniesieniu na Nabywcę w ramach Transakcji (sprzedaży Zakładu B) są niezbędne do kontunuowania przez Nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez Sprzedającego w zakresie produkcji i sprzedaży okien dachowych
Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z powyższym, nie zostały zidentyfikowane przypadki, w których nie doszłoby do przeniesienia „aktów administracyjnych, w tym decyzji, zezwoleń, pozwoleń, koncesji i licencji” na Nabywcę w ramach Transakcji (sprzedaży Zakładu B).
Czy Sprzedający będzie świadczył na rzecz Nabywcy na podstawie Umowy TSA Usługi IT jeśli tak należy w sposób niebudzący wątpliwości wskazać na czym konkretnie będą polegały Usługi IT (tj. z jakimi świadczeniami/czynnościami należy utożsamiać Usługi IT)
Wnioskodawca wskazał, że lista usług IT świadczonych na rzecz Nabywcy przez Sprzedającego obejmuje usługi związane z utrzymaniem sprzętu, jak i utrzymaniem systemów w pełnej funkcjonalności. Wsparcie w zakresie Usług IT dotyczy w szczególności:
1. świadczenia wsparcia online (poprzez dedykowany software) systemów Nabywcy;
2. utrzymania sprzętowego lokalnych systemów IT Nabywcy w tym wszystkich komputerów, utrzymanie lokalnej sieci komputerowej w B, aplikacji biznesowych (w tym systemu finansowo księgowego oraz programu ) wykorzystywanych przez Nabywcę;
3. utrzymywanie i zarządzanie serwerami usług zlokalizowanymi u świadczącego usługi w tym korzystania z mocy obliczeniowej serwerów, przestrzeni dyskowej, łącza internetowego oraz systemów do backupu;
4. utrzymanie systemów VPN (tzw. wirtualnych sieci prywatnych) zapewniających szyfrowane połączenie pomiędzy systemami na terenie firmy a komputerami poza zakładem pracy i umożliwiające pracę zdalną pracownikom B.
Jednocześnie, planowane jest w najbliższym czasie (do końca czerwca 2021 r.) przeniesienie Usług IT do zewnętrznego dostawcy, który świadczyłby usługi w tym zakresie bezpośrednio na rzecz Nabywcy, oraz zmiana Umowy TSA w tym zakresie. Tym samym, po przeniesieniu Usług IT do zewnętrznego dostawcy, Sprzedający nie świadczyłby już usług w tym zakresie na rzecz Nabywcy.
Czy Sprzedający będzie świadczył na rzecz Nabywcy na podstawie Umowy TSA Usługi finansowo-księgowe jeśli tak należy w sposób niebudzący wątpliwości wskazać na czym konkretnie będą polegały Usługi finansowo-księgowe (tj. z jakimi świadczeniami/ czynnościami należy utożsamiać Usługi finansowo-księgowe)
Wnioskodawca wskazał, że sprzedający świadczy na rzecz Nabywcy usługi finansowo-księgowe. Składają się na nie w szczególności: księgowanie dokumentów zakupowych (materiałowych i usługowych) oraz dotyczących opłat administracyjnych, podatków, etc.; wystawianie faktur sprzedażowych oraz rozliczanie płatności od klientów Nabywcy; finansowe rozliczanie wszystkich operacji magazynowych Nabywcy; prowadzenie rejestru środków trwałych wraz ze wszystkimi ruchami; monitorowanie i rozliczanie płatności przychodzących, monitorowanie i ściąganie wierzytelności, uzyskiwanie informacji o wiarygodności kredytowej, analizy dotyczące płynności finansowej, przygotowywanie deklaracji podatkowych; przygotowywanie i realizowanie płatności w systemach bankowych, prowadzenie rozliczeń z tytułu kart bankowych pracowników Nabywcy; prowadzenie formalnego raportowania finansowego do organów administracji publicznych (NBP, ZUS, PFRON, GUS) oraz na potrzeby osób zarządzających spółką oraz właścicieli Nabywcy.
Jednocześnie, planowane jest w najbliższym czasie (do końca czerwca 2021 r.) przeniesienie Usług finansowo-księgowych do zewnętrznego dostawcy, który świadczyłby usługi w tym zakresie bezpośrednio na rzecz Nabywcy, oraz zmiana Umowy TSA w tym zakresie. Tym samym, po przeniesieniu Usług finansowo-księgowych do zewnętrznego dostawcy, Sprzedający nie świadczyłby już usług w tym zakresie na rzecz Nabywcy.
Czy Sprzedający będzie świadczył na rzecz Nabywcy na podstawie Umowy TSA Usługi HR i obsługi płacowej jeśli tak należy w sposób niebudzący wątpliwości wskazać na czym konkretnie będą polegały Usługi HR i obsługi płacowej (tj. z jakimi świadczeniami/czynnościami należy utożsamiać Usługi HR i obsługi płacowej)
Wnioskodawca wskazał, że sprzedający świadczy na rzecz Nabywcy usługi HR i obsługi płacowej. Składają się na nie w szczególności: w ramach obsługi kadrowej – przygotowanie dokumentacji pracowniczej – nawiązanie/rozwiązanie stosunku pracy, w trakcie zatrudnienia: aneksy, skierowania na badania, zaświadczenia; prowadzenie akt pracowniczych w wersji papierowej oraz elektronicznej w systemie komputerowym Nabywcy, rejestracja/wyrejestrowanie PPK, zgłoszenia/wyrejestrowania ZUS; w ramach obsługi płacowej - rozliczanie czasu pracy, absencji urlopowych, chorobowych, etc., naliczanie wynagrodzeń, miesięcznych raportów zbiorczych o wynagrodzeniach, przygotowanie i realizacja przelewów wynagrodzeń; w ramach prowadzenia rozliczeń - rozliczanie składek na ubezpieczeni społeczne, podatku dochodowego od osób fizycznych, składek PPK, sporządzanie i wysyłka deklaracji miesięcznych PFRON, PIT, ZUS DRA, potrącenia komornicze; w ramach prowadzenia komunikacji - prowadzenie korespondencji i komunikacji z organami administracji publicznej, przygotowanie dokumentacji do przeprowadzanych kontroli, sporządzanie raportów wymaganych przez Nabywcę.
Jednocześnie, planowane jest w najbliższym czasie (do końca czerwca 2021 r.) przeniesienie Usług HR i obsługi płacowej do zewnętrznego dostawcy, który świadczyłby usługi w tym zakresie bezpośrednio na rzecz Nabywcy, oraz zmiana Umowy TSA w tym zakresie. Tym samym, po przeniesieniu Usług HR i obsługi płacowej do zewnętrznego dostawcy, Sprzedający nie świadczyłby już usług w tym zakresie na rzecz Nabywcy.
Czy Sprzedający będzie świadczył na rzecz Nabywcy na podstawie Umowy TSA Usługi wsparcia R&D jeśli tak należy w sposób niebudzący wątpliwości wskazać na czym konkretnie będą polegały Usługi wsparcia R&D (tj. z jakimi świadczeniami/czynnościami należy utożsamiać Usługi wsparcia R&D)
Wnioskodawca wskazał, że Sprzedający w momencie udzielania niniejszej odpowiedzi nie świadczy jeszcze na rzecz Nabywcy usług wsparcia R&D. Natomiast w momencie przeniesienia projektu badawczego opracowania pilotażowej linii technologicznej do wytworzenia okien połaciowych z PVC (projektu badawczo-rozwojowego „Innowacyjnego energooszczędnego okna dachowego wzmocnionego i wyciszonego metalowymi piankami oraz własnej technologii produkcji”) („Projekt”) usługi te będą polegały na wsparciu przy wyborze materiałów do produkcji okien dachowych, wsparciu przy wyborze maszyn i ich wyposażenia w oparciu o projekt planowanego nowego okna dachowego, ustawieniu technologii produkcji, stworzeniu logicznego i efektywnego ekonomicznie układu maszyn i wyposażenia, czyli ustawieniu linii produkcyjnej, a także na określeniu parametrów pracy maszyn na linii oraz wsparciu i wdrażaniu prototypów oraz odpowiedniej certyfikacji produktów. W ramach tej umowy będą również świadczone usługi kalkulacji strat ciepła w prototypach okna oraz ich optymalizacja za pomocą programów symulacyjnych; wsparcie i wdrażanie prototypów oraz odpowiednia certyfikacja wszystkich produktów, aby spełnić wymogi prawne rynku; badania mechaniczne i symulacje optymalizacji materiałów we współpracy z instytutami i uniwersytetami oraz szkolenie pracowników produkcyjnych i przedstawicieli handlowych z nowego produktu okiennego.
Przeniesienie na Nabywcę praw i obowiązków wynikających z umowy o dofinansowanie Projektu zawartej przez Sprzedającego z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju („NCBiR”) uzależnione jest od uzyskania zgody NCBiR na przeniesienie. Obecnie Sprzedający uczestniczy w procedurze przeniesienia umowy o dofinansowanie Projektu na Nabywcę przez NCBiR.
Czy Sprzedający będzie świadczył na rzecz Nabywcy na podstawie Umowy TSA wsparcie w zakresie wdrożenia systemu zakupowego jeśli tak należy w sposób niebudzący wątpliwości wskazać na czym konkretnie będzie polegało wsparcie w zakresie wdrożenia systemu zakupowego (tj. z jakimi świadczeniami/czynnościami należy utożsamiać wsparcie w zakresie wdrożenia systemu zakupowego)
Wnioskodawca wskazał, że w pierwszej kolejności należy zauważyć, iż Nabywca posiada niezależny od Sprzedającego zespół zakupowy skupiający się wyłącznie na zakupach dla działalności produkcji okien dachowych. Sprzedający świadczy jednak w ograniczonym zakresie na rzecz Nabywcy usługi wsparcia i szkolenia w procesie wdrażania zdigitalizowanego wewnętrznego systemu zapytań zakupowych oraz wsparcie w konfiguracji i codziennym korzystaniu z funkcjonalności zakupów. Świadczenie usług polega na ustawieniu systemu, wprowadzeniu użytkowników, ustawienia ścieżki akceptacji w systemie oraz telefonicznym helpdesku w pierwszych tygodniach użytkowania systemu. Wsparcie ze strony Sprzedającego na rzecz Nabywcy ma jednak charakter krótkoterminowy, a po przeniesieniu Usług IT do zewnętrznego dostawcy planowane jest zakończenie świadczenia usług polegających na tego rodzaju wsparciu.
Czy Sprzedający będzie świadczył na rzecz Nabywcy na podstawie Umowy TSA wsparcie w zakresie rozpatrywania reklamacji jeśli tak należy w sposób niebudzący wątpliwości wskazać na czym konkretnie będzie polegało wsparcie w zakresie rozpatrywania reklamacji (tj. z jakimi świadczeniami/czynnościami należy utożsamiać wsparcie w zakresie rozpatrywania reklamacji)
Wnioskodawca wskazał, że kompetencje z obszaru rozpatrywania reklamacji zostały już w pełni przejęte przez zespół Zakładu B, a tym samym usługi w tym zakresie nie są już w praktyce świadczone przez zespół Zakładu A. Wyłącznym i jedynym elementem z obszaru rozpatrywania reklamacji, gdzie udzielane jest wsparcie Zakładu A, jest kwestia przygotowywania raportów miesięcznych z reklamacji dla menadżerów. Element ten zostanie jednak również w najbliższym czasie przeniesiony oraz będzie realizowany wyłącznie przez Zakład B.
Dlaczego (z jakich przyczyn) Nabywca po nabyciu Zakładu B nie będzie samodzielnie wykonywać ekstruzji profili okiennych
Wnioskodawca wskazał, że ekstruzja profili okiennych jest skomplikowanym technologicznie, kilkuetapowym procesem. Pierwszą fazą produkcji profili jest przygotowanie surowca wg. określonej receptury. Do uzyskania odpowiedniej mieszanki potrzebnych jest kilka komponentów, które dozowane są w odpowiednich proporcjach i trwale połączone w procesie mieszania. Główny surowiec PCV dostarczany jest przez większość dostawców w specjalnych samochodach-silosach i przesypywany jest do zbiorników-silosów, którymi materiał jest dalej transportowany do instalacji mieszalnikowej gdzie dodawane są inne sypkie składniki receptury (przez system zasypowy z big-bagow). Następnie tworzywo jest uplastyczniane i transportowane do głowicy wytłaczarskiej gdzie następuje ostateczne kształtowanie profilu.
Cały proces ekstruzji wymaga istotnych nakładów inwestycyjnych – począwszy od zakupu i instalacji silosów, instalacji mieszalnikowej, systemów zasypowych, instalacji transportujących sypki materiał (specjalne pompy bocznokanałowe) a kończąc na maszynach – ekstruderach, gdzie następuje faktyczny proces wytłaczania profili. Przed datą transakcji ekstruzja profili okiennych, wykorzystywanych zarówno do produkcji okien pionowych w Zakładzie A, jak i okien dachowych w Zakładzie B, była prowadzona przez Spółkę 1 w Zakładzie A przy użyciu maszyn i urządzeń znajdujących się w (…).
W celu pełnego wykorzystania mocy produkcyjnych (przekraczających produkcję na własne potrzeby) Sprzedający – poza świadczeniem usług w zakresie ekstruzji na rzecz Nabywcy – świadczy również usługi w zakresie ekstruzji na rzecz innych osób trzecich. Zakłady produkcji okien dachowych oraz fasadowych funkcjonujące na rynku często decydują się na zlecanie podmiotom zewnętrznym świadczenia usług ekstruzji. W przypadku mniejszych i średnich producentów nie ma bowiem uzasadnienia ekonomicznego przeprowadzenie inwestycji w pełen proces produkcji profili – zakup maszyn, urządzeń i infrastruktury oraz konieczność zatrudnienia specjalistów kontrolujących procesy wytłaczania.
Jaki sprzęt i urządzenia Nabywca udostępni Sprzedającemu w celu świadczenia usługi ekstruzji profili okiennych w tym czy będzie to sprzęt i urządzenia nabyty w ramach Transakcji (nabycia Zakładu B)
Wnioskodawca wskazał, że Nabywca w ramach zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa zakupił od Sprzedającego tylko te narzędzia do ekstruzji profili okien dachowych, które służą ostatniej fazie kształtowania profili dla okien dachowych (głowice wytłaczarskie wraz z elementami kalibracyjnymi nazywane powszechnie narzędziami ekstruzyjnymi) i powierzył je do wykorzystywania Sprzedającemu w celu świadczenia usług ekstruzji. Urządzenia te mają stosunkowo uniwersalny charakter i mogą być instalowane na innych maszynach służących do ekstruzji (ekstruderach).
Czy w ramach Transakcji (nabycia Zakładu B) Nabywca nabędzie urządzenia techniczne i sprzęt umożliwiający ekstruzję profili okiennych
Wnioskodawca wskazał, że jak wskazano w odpowiedziach na pytania 14 i 15, ekstruzja profili okiennych jest skomplikowanym technologicznie, kilkuetapowym procesem. Nabywca nie nabył od Sprzedającego kompletnej linii produkcyjnej do ekstruzji profili okiennych, lecz jedynie elementy takiej linii (tzw. narzędzia ekstruzyjne), które służyły specyficznie wytłaczaniu profili do okien dachowych.
Czy Sprzedawca będzie świadczył usługi ekstruzji profili okiennych na terenie Zakładu A czy też na terenie Zakładu B
Wnioskodawca wskazał, że Sprzedawca świadczy usługi ekstruzji profili okiennych na terenie Zakładu A.
Jeśli Sprzedawca będzie świadczył usługi ekstruzji profili okiennych na terenie Zakładu A należy w sposób niebudzący wątpliwości wskazać dlaczego usługi ekstruzji profili okiennych nie będą świadczone na terenie Zakładu B
Wnioskodawca wskazał, że jak wskazano w odpowiedziach na pytania 14 i 15, ekstruzja profili okiennych jest skomplikowanym technologicznie, kilkuetapowym procesem. Sprzedający posiada kompletną linię produkcyjną do ekstruzji profili, która jest wykorzystywana przede wszystkim do produkcji profili dla okien pionowych (które przed Transakcją stanowiły ponad 97% produkcji i sprzedaży wszystkich okien). Ze względów technologicznych oraz ekonomicznych (także biorąc pod uwagę ograniczony czasowo okres współpracy na podstawie Umowy TSA) przenoszenie linii produkcji (ekstruzji) profili do usługobiorcy (Nabywcy) nie miałoby żadnego uzasadnienia gospodarczego.
W jaki sposób Nabywca będzie zapewniał ekstruzję profili okiennych po zakończeniu obowiązywania Umowy TSA
Wnioskodawca wskazał, że kwestia zapewnienia ekstruzji profili okiennych po zakończeniu obowiązywania Umowy TSA jest przedmiotem analiz oraz zależy zarówno od rozwoju działalności Nabywcy, ewentualnego podjęcia przez niego współpracy z innym wytwórcą okien (profili) lub zbycia udziałów Spółki 2 inwestorowi branżowemu. Na rynku są dostępne oferty niezależnych (niepowiązanych) wytwórców profili okiennych, z których może skorzystać Nabywca (obecnie są prowadzone rozmowy z innymi, potencjalnymi dostawcami i analizy technologiczne dotyczące wykorzystania narzędzi ekstruzyjnych będących własnością Spółki 2 w produkcji innych dostawców profili). Możliwe jest także zbycie Spółki 2 inwestorowi branżowemu wytwarzającemu własne profile okienne (np. w sytuacji, gdyby producent okien pionowych chciałby nabyć udziały Spółki 2 w celu poszerzenia zdolności produkcyjnych o okna dachowe).
W jaki sposób Nabywca będzie zapewniał pozostałe świadczenia realizowane przez Sprzedawcę w ramach Umowy TSA po zakończeniu obowiązywania Umowy TSA
Wnioskodawca wskazał, że pozostałe świadczenia realizowane przez Sprzedawcę w ramach Umowy TSA po zakończeniu obowiązywania Umowy TSA (bądź odpowiednio wcześniej zgodnie z wyjaśnieniami powyżej) będą zapewniane przez Nabywcę we własnym zakresie bądź nabywane (w ramach usług typu outsourcing) do podmiotów zewnętrznych.
Jak konkretnie będzie przebiegała „krok po kroku” produkcja okien dachowych przez Nabywcę po dokonaniu Transakcji (nabycia Zakładu B), tj. należy bez wskazywania szczegółów technicznych lecz w sposób niebudzący wątpliwości opisać przebieg (etapy) produkcji okien dachowych z wskazaniem kto (Nabywca czy Sprzedający) realizuje dany etap i przy wykorzystaniu czyich (należących do Nabywcy czy Sprzedającego) urządzeń/narzędzi jest realizowany)
Wnioskodawca wskazał, że produkcja okien dachowych odbywa się z wykorzystaniem profili dostarczanych przez Spółkę 1 w ramach Umowy TSA. Jak skazano powyżej, produkcja profili odbywa się w (…) przy użyciu linii produkcyjnej będącej własnością Spółki 1, z wykorzystaniem na ostatnim etapie narzędzi należących do Spółki 2, nabytych w ramach Transakcji, a służących nadaniu ostatecznego kształtu profili służących produkcji okien dachowych.
Wszystkie pozostałe etapy produkcji odbywają się w Zakładzie B z wykorzystaniem maszyn, urządzeń należących do Nabywcy i surowców/materiałów/półproduktów nabywanych przez Nabywcę od niezależnych dostawców. W skrócie, proces produkcji okien składa się z następujących faz: cięcie profili PVC i elementów stalowych, obrabianie profili PVC, zgrzewanie i czyszczenie ram oraz skrzydeł, montaż dodatkowych elementów (zawiasy, okucia), szklenie okien, znakowanie i pakowanie produktów.
W praktyce proces produkcji okien dachowych co do zasady nie różni się niczym od stanu przed dokonaniem Transakcji. Jedynym elementem różniącym jest fakt dostarczania profili do okien dachowych na podstawie dokumentów wydania na zewnętrz przez sprzedawcę (i towarzyszących im faktur sprzedaży) oraz przyjęć zewnętrznych tych materiałów w magazynach Nabywcy a nie na podstawie dokumentów przesunięć międzymagazynowych jak to miało miejsce przez dokonaniem Transakcji.
Czy celem nabycia składników majątku będących przedmiotem Transakcji (nabycia Zakładu B) przez Nabywcę jest kontynuacja dotychczasowej działalności Zakładu B w zakresie produkcji i sprzedaży okien dachowych
Wnioskodawca wskazał, że celem nabycia składników majątku będących przedmiotem Transakcji (nabycia Zakładu B) przez Nabywcę jest kontynuacja dotychczasowej działalności Zakładu B w zakresie produkcji i sprzedaży okien dachowych.
Czy mające być przedmiotem zbycia składniki majątkowe, po ich nabyciu, będą wykorzystywane przez Nabywcę do prowadzenia działalności gospodarczej w tym samym zakresie co prowadzi Sprzedający tj. czy Nabywca wykorzystując nabyte składniki majątku będące przedmiotem Transakcji (nabycia Zakładu B) będzie kontynuował działalność prowadzoną dotychczas przez Sprzedającego w zakresie produkcji i sprzedaży okien dachowych
Wnioskodawca wskazał, że składniki majątkowe nabyte przez Spółkę 2 są obecnie wykorzystywane przez Nabywcę do prowadzenia działalności gospodarczej w tym samym zakresie, w jakim prowadził ją dotychczas Sprzedający w Zakładzie B, tj. Nabywca wykorzystując nabyte składniki majątku będące przedmiotem Transakcji (nabycia Zakładu B) obecnie kontynuuje działalność prowadzoną dotychczas przez Sprzedającego w zakresie produkcji i sprzedaży okien dachowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku od towarów i usług (we wniosku oznaczone nr 1):

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawców, zgodnie z którym Transakcja stanowi czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja stanowi czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Określenie, czy planowana Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT z punktu widzenia Sprzedającego będzie wpływało na jego obowiązki w zakresie rozpoznania obowiązku podatkowego na gruncie VAT, wystawienia faktur VAT na rzecz Nabywcy oraz rozliczenia podatku VAT należnego do właściwego urzędu skarbowego.

Z punktu widzenia Nabywcy, określenie, czy planowana Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT będzie bezpośrednio wpływało na wysokość ceny należnej za przedmiot Transakcji (tj. czy będzie ona powiększona o należny podatek VAT), na prawo do odliczenia podatku VAT zapłaconego na rzecz Sprzedającego jako część ceny oraz na obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stąd, każda ze stron Transakcji ma interes prawny w tym, aby wystąpić z wnioskiem wspólnym o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, dotyczącej tego samego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

W celu rozstrzygnięcia, czy sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa w ramach Transakcji będzie opodatkowana podatkiem VAT, w pierwszej kolejności konieczne jest ustalenie, czy przedmiotowa Transakcja mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT oraz czy znajdzie zastosowanie wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT wskazane w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów rozumiana (w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT) jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Natomiast stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Na podstawie powyższych przepisów, wyłączenie Transakcji z zakresu opodatkowania jest możliwe w przypadku uznania, że Zakład B jako przedmiot Transakcji stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: również jako „ZCP”).

Ustawa o VAT nie zawiera definicji „przedsiębiorstwa”. Co do zasady, organy podatkowe (oraz sądy administracyjne) odwoływały się w tym zakresie do definicji przedsiębiorstwa zawartej w przepisach Kodeksu cywilnego, a więc kładziono nacisk na interpretację omawianego pojęcia w znaczeniu przedmiotowym. W ostatnim jednak okresie, w objaśnieniach Ministerstwa Finansów (Objaśnienia podatkowe z dnia 11 grudnia 2018 r., dotyczące co prawda transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych, ale mające również bardziej uniwersalny charakter) Minister Finansów doprecyzował, że omawianych przepisów nie należy interpretować wyłącznie przez pryzmat przepisów Kodeksu cywilnego.

Minister Finansów przyjął wykładnię funkcjonalną wskazując, że przedsiębiorstwem w rozumieniu Ustawy o VAT jest zorganizowany zespół składników majątkowych, w oparciu o który zbywający prowadził działalność opodatkowaną, i w ramach którego:

istnieje zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
istnieje faktyczna możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Jeśli chodzi o pojęcie przedsiębiorstwa w znaczeniu przedmiotowym, to Kodeks cywilny definiuje przedsiębiorstwo jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy też wskazać na art. 55² Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w jego skład, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej lub z przepisów szczególnych. Oznacza to, że w przypadku np. sprzedaży przedsiębiorstwa, jeśli strony chcą wyłączyć z zakresu transakcji niektóre składniki majątkowe, konieczne jest enumeratywne wyliczenie tych pozycji (w przeciwnym razie zostaną one przeniesione na nabywcę).

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zatem na gruncie ustawy o VAT mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy ZCP, jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) powiązanych funkcjonalnie w taki sposób, by można było w oparciu o nie prowadzić działalność gospodarczą. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Natomiast jeżeli chodzi o ujęcie „przedsiębiorstwa” w znaczeniu funkcjonalnym, przy ocenie, czy czynność przenosząca składniki majątkowe może zostać uznana za czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT (pozostającą poza zakresem zastosowania Ustawy o VAT) należy wziąć pod uwagę to, czy (i) istnieje zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz, po drugie, (ii) czy istnieje faktyczna możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Warto w szczególności wskazać na orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „Trybunał” lub „TSUE”) z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever, zgodnie z którym „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, iż obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych. Zgodnie natomiast z orzecznictwem TSUE ocena, jakie dobra - ruchome lub nieruchome - są niezbędne do utworzenia przedsiębiorstwa lub ZCP, musi być dokonywana „(...) z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej”.

Warto także wskazać, że Trybunał w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji wyłączającej opodatkowanie VAT jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie Trybunału należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych sytuacjach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Dla uznania, że zbywane składniki majątkowe stanowią przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy zbywane składniki są zdolne do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po zbyciu powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

Analizując, czy określone składniki majątkowe stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zawsze należy wziąć pod uwagę profil działalności danego przedsiębiorcy, warunki rynkowe oraz specyfikę danej branży. Nie można zatem wyznaczyć szczegółowego katalogu warunków koniecznych do spełnienia, aby można było mówić o istnieniu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT uwzględnić należy zatem następujące okoliczności:

zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Należy wskazać, że przedmiot Transakcji będzie obejmował szeroki zakres aktywów (ruchomości, nieruchomości, urządzeń produkcyjnych, praw majątkowych, informacji handlowych, produkcyjnych, zapasów, umów, pracowników itd.) zorganizowanych w ramach Spółki 1 do wykonywania działalności produkcyjnej w zakresie okien dachowych. W ramach Transakcji będą przenoszone prawa (wierzytelności) i zobowiązania.

Przedmiotem Transakcji będzie również nieruchomości położona w B. tworząca zakład produkcyjny okien dachowych, w tym nieruchomości gruntowe i budynek. Zakład B. jest terytorialnie wyodrębniony od Zakładu A (oba zakłady dzieli ok. 270 km). Ponadto przedmiotem Transakcji będą urządzenia techniczne i sprzęt, tj. maszyny, pojazdy, narzędzia, urządzenia, meble, wyposażenie, części zamienne, akcesoria i inne towary, osprzęt i wyposażenie znajdujące się w Zakładzie B i wykorzystywane wyłącznie w związku z działalnością produkcyjną w zakresie okien dachowych. Przenoszone są także zapasy oraz surowce, prace w toku oraz wyroby gotowe związane z produkcją okien dachowych.

Na Nabywcę przechodzą także komputery wraz z oprogramowaniem, dokumentacja przedsiębiorstwa, informacje przedsiębiorstwa, własność intelektualna przedsiębiorstwa dotycząca produkcji okien dachowych (łącznie ze znakiem towarowym dotyczącym okien dachowych) oraz umowy związane bezpośrednio z działalnością produkcyjną i handlową w zakresie okien dachowych.

Nabywca przejmie ok. 80 pracowników Spółki 1, tj. wszystkich pracowników związanych bezpośrednio z działalnością produkcyjną w zakresie okien dachowych, ich serwisem oraz sprzedażą okien dachowych. Pracownicy, którzy nie zostają przeniesieni do Nabywcy jako nowego pracodawcy nie są związani z działalnością produkcyjną w zakresie okien dachowych.

Zapewnieniu kompletności przeniesienia na Nabywcę służy postanowienie Umowy Sprzedaży, zgodnie z którym czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa obejmuje wszystko, co wchodzi w jego skład, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej lub z przepisów szczególnych.

Zbywane składniki majątkowe, w połączeniu z przejęciem pracowników Spółki 1 związanych z działalnością produkcyjną w zakresie okien dachowych, pozwolą Nabywcy na kontynuowanie działalności produkcyjnej w analogicznym zakresie jak przed Transakcją. Aby przejście działającej zorganizowanej części przedsiębiorstwa odbyło się płynnie i bez przeszkód strony szczegółowo uregulowały zasady współpracy w okresie przejściowym w Umowie TSA.

Nabywca ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez Spółkę 1 przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem Transakcji, a faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności uzyska w oparciu o składniki będące przedmiotem Transakcji. Co więcej, przeniesienie Projektu R&D oraz nabycie usług wsparcia dotyczących R&D pozwoli na opracowanie ulepszonego produktu, który pozwoli na kontynuację działalności w zakresie produkcji i sprzedaży okien dachowych.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji wyodrębnienia organizacyjnego, jednakże praktyka organów podatkowych wskazuje, że: „(...) wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa, na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość” (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 18 października 2013 r. nr ILPB3/423-340/13-2/JG).

Organizacyjne wydzielenie może mieć charakter faktyczny lub być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze.

Struktura organizacyjna i zarządcza Spółki 1 jest co do zasady podporządkowana działalności produkcyjnej. Działalność produkcyjna posiada własną hierarchiczną strukturę organizacyjną. W zakresie działalności Zakładu B kieruje nią kierownik tego zakładu pracujący na terenie Zakładu B, a poszczególnymi funkcjami produkcyjnymi, czy serwisowymi zarządzają kierownicy niższego szczebla.

Biorąc pod uwagę powyższe o ocenie Wnioskodawców przesłanka wydzielenia organizacyjnego działalności produkcyjnej nie powinna budzić wątpliwości.

Opierając się na ugruntowanej praktyce organów podatkowych należy stwierdzić, że wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 lutego 2015 r. sygn. IBPBI/2/423-1284/14/IZ, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 5 stycznia 2015 r. sygn. IPTPP2/443-738/14-4/DS, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 17 grudnia 2014 r. sygn. IPTPP1/443-747/14-2/AK, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 kwietnia 2014 r. sygn. ILPB3/423-27/14-4/JG).

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o sygn. IPPP2/443-842/11-2/KOM, „wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza konieczności prowadzenia dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa odrębnej księgowości, czy też samodzielnego sporządzania bilansu (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 grudnia 2015 r., sygn. IBPB-1-3/4510-438/15/IŻ oraz z 21 października 2016 r., sygn. 2461-BPB-1-2.4510.791.16-1/BKD).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Spółka 1 nie prowadzi oddzielnych ksiąg rachunkowych ani oddzielnych ksiąg i rejestrów podatkowych (przykładowo, rejestrów VAT, podatkowego rejestru środków trwałych i wartości niematerialnych itp.) dla poszczególnych rodzajów działalności (tj. prowadzona jest jedna księga rachunkowa i jeden rejestr podatkowy dla całej działalności Spółki 1).

Spółka 1 jest jednak w stanie, przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych w ramach ksiąg rachunkowych, przyporządkowywać przychody i koszty oraz należności i zobowiązania osobno do każdej z linii biznesowych (np. poprzez odpowiednie ewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych na centrach kosztowych oraz odpowiednie ewidencjonowanie przychodów ze sprzedaży).

Biorąc powyższe pod uwagę, działalność produkcyjna w zakresie okien dachowych wykonywana przez zbywaną zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jako przedmiot Transakcji, stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W związku z powyższym, Transakcja będzie wyłączona z zakresu opodatkowania VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami natomiast są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Jednocześnie, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. W doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Przy czym organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r., w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG Dz. Urz. UE z dnia 13 czerwca 1977 r. L 145 s.1, ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady, nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem fakt wyłączenia niektórych składników z transakcji sprzedaży może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ważne by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Z przywołanych orzeczeń wynika, że wyodrębnienie organizacyjne i finansowe (wskazane przepisami ustawy) nie musi mieć charakteru bardzo sformalizowanego. Bardziej istotne jest wyodrębnienie stricte funkcjonalne, które pozwala na dalsze funkcjonowanie części przedsiębiorstwa w sposób niezależny po oddzieleniu jego od reszty przedsiębiorstwa.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Wyłączenie z transakcji zbycia istotnych elementów przedsiębiorstwa, jak np. firma, patenty, prawa autorskie, powoduje, że mamy do czynienia ze sprzedażą sumy składników majątkowych, a nie ze sprzedażą przedsiębiorstwa. Natomiast jeśli wyłączone od zbycia składniki przedsiębiorstwa nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa jako takiego (np. część towarów czy gotowych produktów), czynność będzie na gruncie VAT uznana za sprzedaż przedsiębiorstwa, chociaż nie objęła ona wszystkich jego składników. Zakres ewentualnych wyłączeń ograniczony jest do głównej „substancji” przedsiębiorstwa. Przyjmuje się zatem, że z transakcji dotyczącej zbycia przedsiębiorstwa można wyłączyć jedynie te elementy, które nie stanowią jego kluczowych i najistotniejszych składników, bez wpływu na jego status. W przypadku bowiem wyłączenia z przedmiotu transakcji elementów przedmiotowo istotnych dla tego przedsiębiorstwa, traci ono swój byt.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka 2.; Nabywca) jest spółką należącą do grupy Y. Grupa Y zawarła z Grupą X, której częścią jest Spółka 1. (Spółka 1; Sprzedający). Na mocy umowy planowane jest przeniesienie części działalności Sprzedającego, prowadzonej w Zakładzie B. Działalność Zakładu B dotyczy produkcji i dystrybucji okien dachowych. Pozostała działalność Sprzedającego prowadzona jest w Zakładzie A i dotyczy produkcji i dystrybucji okien fasadowych. Zakład A jest miejscem prowadzenia działalności ogólnozarządczej oraz większości działalności wspierających produkcję (jak sprzedaż i marketing). Zakład A jest również wyłącznym miejscem wytwarzania profili do okien (tzw. ekstruzji). Będący przedmiotem Transakcji Zakład B posiada hierarchiczną strukturę zarządzania – bieżącą działalnością Zakładu kieruje Dyrektor Zakładu B. Na terenie zakładu są zatrudnieni pracownicy produkcyjni okien dachowych, pracownicy magazynu, pracownicy zajmujący się serwisem i kwestiami dotyczącymi montażu okien, specjalista ds. zakupów, specjalista ds. materiałowych, specjalista ds. zakupów (pełniący jednocześnie funkcję kierownika magazynu), inspektor ds. BHP, konstruktor, pracownik B/R. Poszczególnymi funkcjami produkcyjnymi, magazynowymi czy serwisowymi kierują kierownicy odpowiednich działów i komórek. Na terenie Zakładu B nie są zatrudnione osoby zajmujące się marketingiem, sprzedażą, ani kwestiami administracyjnymi (za wyjątkiem Specjalisty ds. administracji, który obsługuje funkcje recepcji, dba o obieg dokumentów do działów HR i księgowego, przygotowuje zaświadczenia o zatrudnieniu dla pracowników, organizuje lokalną obsługę pracowników, monitoruje lokalne umowy z dostawcami, awizuje dostawy) i ogólnymi (np. działu finansowego, HR, itp.), ponieważ takie funkcje wsparcia są wykonywane wspólnie dla Zakładu A oraz Zakładu B przez osoby zatrudnione w głównej siedzibie Spółki. Natomiast pracownicy (3 osoby) zajmujący się sprzedażą okien dachowych dla Zakładu B (pracujący na terenie Zakładu A) zostaną objęci Transakcją i przeniesieni do Nabywcy łącznie z pracownikami obecnie zatrudnionymi na terenie Zakładu B.

Działalność Zakładu B nie jest formalnie wyodrębniona do osobnej jednostki organizacyjnej, np. oddziału. Zakład B jest jednak wyłącznym miejscem wytwarzania okien dachowych. Spółka stosuje odrębną politykę sprzedażową (w tym inne dominujące kanały dystrybucji) dla produkowanych w Zakładzie B okien dachowych. Z reguły okna dachowe są wykonywane według wystandaryzowanych wymiarów i ich produkcja nie wymaga przyjmowania zaliczek od klientów (choć zaliczki mogą być pobierane jako narzędzie do zabezpieczenia transakcji handlowej) oraz mogą być produkowane na zapas (inaczej, niż w przypadku okien fasadowych). Okna dachowe posiadają osobne katalogi produktowe, materiały wsparcia sprzedaży. W dużej części klienci nabywający okna dachowe nie są jednocześnie klientami nabywającymi okna pionowe (ponad 90% klientów kupujących okna dachowe kupuje od Spółki okna wyłącznie tego typu). Istnieją umowy z dostawcami zewnętrznymi, które dotyczą działalności zarówno Zakładu B, jak i Zakładu A. Istnieje jednak szeroka grupa dostawców (z częścią których są podpisane umowy, a z częścią transakcje odbywają się na zasadzie zamówień), którzy dostarczają towaru lub usługi wyłącznie dla Zakładu B. Umowy te najczęściej dotyczą kwestii lokalnych i infrastrukturalnych takich jak sprzątanie, ochrona, dostawa wody i kanalizacja, odbiór śmieci i odpadów, gaz do ogrzewania, dostawy przesyłek drobnicowych, zakup niektórych materiałów.

W ramach Transakcji Sprzedający oraz Nabywca zawrą następujące umowy:

Umowę Sprzedaży Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa z Warunkiem Przejścia Własności Nieruchomości Wchodzącej w Skład Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa

Umowę Przeniesienia Własności Nieruchomości Wchodzącej w Skład Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa („Umowa Przeniesienia Nieruchomości”),

Umowę o Świadczenie Usług Tymczasowych („Umowa TSA”).

Elementy przenoszone na rzecz Nabywcy w ramach Transakcji obejmują następujące pozycje:

nieruchomość o powierzchni ok. 4.6 hektara: działka gruntu w B, posadowiona na niej hala produkcyjna wraz z nakładami, ogrodzeniem, parkingami i towarzyszącą infrastrukturą;
urządzenia techniczne i sprzęt: wszystkie maszyny, narzędzia, urządzenia, oprzyrządowanie, sprzęt, komputery, oprogramowanie, telefony, wózki widłowe, samochody, meble biurowe, kopiarki, regały itp.;
„Goodwill”: relacje handlowe, renoma, know-how, tajemnice handlowe i doświadczenie Sprzedającego związane z działalnością produkcji okien dachowych;
pracownicy (ok. 80 pracowników przypisanych do działalności produkcji i sprzedaży okien dachowych, w tym pracownicy sprzedaży wykonujący swoją pracę na terenie Zakładu A
zapasy: własność zapasów, półproduktów i produktów należących do Sprzedającego, związanych z działalnością produkcji okien dachowych, które przejdą na Nabywcę w ramach wykonania Umowy Sprzedaży;
kontrakty: wszelkie prawa i obowiązki (w tym Wierzytelności) wynikające z wszelkich umów, kontraktów oraz zamówień, związanych z działalnością produkcji okien dachowych, z klientami, dostawcami, kontrahentami oraz podmiotami trzecimi, w szczególności te, których lista stanowi załącznik do Umowy Sprzedaży, za wyjątkiem Wyłączonych Kontraktów (zgodnie z definicją zawartą w Umowie Sprzedaży);
- w szczególności przenoszone kontrakty obejmują umowy dealerskie i ogólne warunki współpracy handlowej z podmiotami sprzedającymi okna dachowe;
- Strony podjęły również starania w celu przeniesienia na Nabywcę umowy zawartej przez Spółkę 1 z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju w sprawie Projektu Realizowanego w Ramach Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój 2014-2020; po uzyskaniu zgody Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, Projekt R&D zostanie przeniesiony na Nabywcę, co umożliwi pozyskanie dodatkowego finansowania na prace badawczo-rozwojowe nad nowym typem okien dachowych.
wierzytelności oznaczają wszelkie wierzytelności księgowe i inne, należne Sprzedającemu i inne prawa do otrzymania płatności związane z działalnością produkcji okien dachowych, przysługujące Sprzedającemu przed lub w dniu podpisania Umowy Sprzedaży;
pozwolenia, zdefiniowane w Umowie Sprzedaży jako prawa i obowiązki wynikające z wszelkich decyzji, pozwoleń, zezwoleń oraz aktów administracyjnych, które są związane z działalnością produkcji okien dachowych i które ulegają przeniesieniu;
Znak Towarowy dotyczący okien dachowych, zarejestrowany w Urzędzie Patentowym RP;
Rejestry zdefiniowane jako wykazy dostawców i klientów oraz wszelkie inne rejestry, księgi, informacje oraz dokumentacja dowolnego rodzaju na dowolnym nośniku, w tym m.in. procesy, pliki, plany, materiały objęte prawami autorskimi, oprogramowania, bazy danych komputerowych, know-how, wynalazki, patenty, wzory lub jakąkolwiek inną formę własności intelektualnej, sprzęt, zbiory dokumentów, plany, arkusze techniczne, plany produkcyjne, procesy, rysunki, materiały, modele, prototypy, tajemnice handlowe lub prawa autorskie, bez względu na to czy objęte są prawami własności intelektualnej, a także inne pomysły i formy informacji związane z działalnością produkcji okien dachowych;
gotówka, tj. saldo środków pieniężnych alokowanych do działalności produkcji okien dachowych;
przejmowane Zobowiązania oznaczają wszelkie zobowiązania związane z działalnością produkcji okien dachowych, które mają być przeniesione (za zgodą osoby trzeciej, jeśli jest wymagana) na Nabywcę na podstawie Umowy Sprzedaży;

Zgodnie z istotą Transakcji i treścią Umowy Sprzedaży, z zakresu Transakcji wyłączone są aktywa, kontrakty, zobowiązania związane z działalnością Zakładu A:

„Wyłączona Działalność” oznaczająca każdą działalność Sprzedającego prowadzoną w Polsce, w tym między innymi działalność produkcji okien elewacyjnych (pionowych), inną niż działalność produkcji okien dachowych;
„Wyłączone Kontrakty" oznaczające wszelkie kontrakty, umowy i zamówienia Sprzedającego związane z Wyłączoną Działalnością, tj. inne niż związane z działalnością produkcji okien dachowych;
„Wyłączone Składniki Działalności" oznaczające wszelkie składniki niezwiązane z działalnością produkcji okien dachowych;
„Wyłączone Zobowiązania" oznaczające wszelkie zobowiązania Sprzedającego inne niż Przejmowane Zobowiązania.

W zakres usług wykonywanych przez Spółkę 1 na rzecz Nabywcy na podstawie Umowy TSA wchodzą:

usługi ekstruzji profili okiennych;

usługi IT;

usługi finansowo-księgowe, w tym wystawiania faktur;

usługi HR i obsługi płacowej;

usługi wsparcia R&D (w zakresie badań i rozwoju), w szczególności wsparcia w realizacji Projektu R&D;

Inne usługi zgodnie z zapotrzebowaniem Nabywcy, w szczególności wsparcie w zakresie wdrożenia systemu zakupowego, wsparcie w zakresie rozpatrywania reklamacji, podnajem powierzchni biurowej i wyposażenia dla zespołu sprzedażowego okien dachowych (osób wykonujących pracę na terenie Zakładu A, które w ramach Transakcji zostaną przeniesieni do Nabywcy).

Umowa TSA będzie obowiązywać od dnia sprzedaży Zakładu B na okres 24 miesięcy, z wyjątkiem usług R&D (w zakresie badań i rozwoju), które będą wykonywane przez 12 miesięcy. Nabywca może wypowiedzieć Umowę TSA za czteromiesięcznym kresem wypowiedzenia. Ponadto, do końca czerwca 2021 r. planowane jest przeniesienie usług IT, usług finansowo-księgowych i usług HR do zewnętrznych dostawców, którzy świadczyć będą usługi w tym zakresie bezpośrednio na rzecz Nabywcy. Podstawowym elementem Umowy TSA z punktu widzenia kontynuacji działalności produkcji okien dachowych jest świadczenie przez Spółkę 1 na rzecz Nabywcy usługi ekstruzji profili okiennych niezbędnych do wytwarzania okien dachowych. Świadczenie usług w tym zakresie wiąże się z udostępnieniem przez Nabywcę Sprzedającemu sprzętu i urządzeń niezbędnych do wykonywania tych usług na rzecz Nabywcy. Usługi ekstruzji profili okiennych ze względu na konieczność dokonania istotnych nakładów inwestycyjnych, skomplikowanie technologiczne procesu będą nabywane od Sprzedającego na podstawie Umowy TSA. W dotychczasowej działalności Sprzedającego, ekstruzji dokonywano wyłącznie w Zakładzie A, zaopatrując w ten sposób w profile okienne zarówno Zakład A, jak i Zakład B. Jak wskazuje Wnioskodawca, producenci okien funkcjonujący na rynku często decydują się na zlecanie podmiotom zewnętrznym usług ekstruzji. Proces ten wymaga bowiem zakupu maszyn, urządzeń i infrastruktury oraz zatrudnienia specjalistów obsługujących procesy. W ramach Transakcji zakupu Zakładu B, Nabywca zakupił od Sprzedającego tylko te narzędzia do ekstruzji profili okiennych, które służą ostatniej fazie kształtowania profili dla okien dachowych i powierzył je do wykorzystywania Sprzedającemu w celu świadczenia usług ekstruzji, wykonywanych z terenu Zakładu A. Wnioskodawca wskazał, że kwestie zapewniania ekstruzji profili okiennych na potrzeby działalności Zakładu B w przyszłości są przedmiotem analiz i są uzależnione od rozwoju działalności Nabywcy w przyszłości, lub podjęcia współpracy z innym wytwórcą okien (profili), czy też podjęcia decyzji o zbyciu Spółki innemu podmiotowi.

W przedmiotowej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia, czy transakcja sprzedaży Zakładu B stanowić będzie czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, czy też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić należy następujące okoliczności:

zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz
faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

W tym miejscu należy wskazać, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym, czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa, decyduje pełen zakres zbywanego majątku, praw i zobowiązań. Wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Ponadto, jak wskazano powyżej, decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W przedmiotowej sprawie przedmiotem transakcji będzie część działalności Sprzedającego, dotycząca wyłącznie produkcji i dystrybucji okien dachowych. Produkcja i dystrybucja okien fasadowych, prowadzona w Zakładzie A nie będzie częścią Transakcji. Zatem zespół wszystkich składników materialnych i niematerialnych, które będą przedmiotem opisanej we wniosku Transakcji, nie będzie stanowił całego przedsiębiorstwa. Tym samym przedmiotu opisanej we wniosku Transakcji nie można uznać za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych stanowiący przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. W konsekwencji transakcja ta nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy.

Dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala, z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę, itp., na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze, powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już w działalności zbywcy zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po dokonaniu transakcji zbycia powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa. W przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Analiza przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego prowadzi do wniosku, że zespół składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem Transakcji w postaci Zakładu B stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Przenoszone składniki majątku, zorganizowane jako Zakład B charakteryzują się finansowym, organizacyjnym i funkcjonalnym wyodrębnieniem w ramach działalności gospodarczej Sprzedającego. Sprzedający prowadzi księgi rachunkowe w sposób pozwalający przyporządkować przychody i koszty oraz należności i zobowiązania właściwe dla Zakładu B. Zakład B jest geograficznie wyodrębniony w działalności Sprzedającego, posiadając przy tym własną strukturę hierarchiczną – jego działalnością kieruje Dyrektor Zakładu B, a poszczególnymi obszarami działalności Zakładu kierują zatrudnieni w Zakładzie kierownicy. W rozpatrywanej sprawie należy także stwierdzić, że przenoszone w ramach Transakcji składniki majątkowe umożliwiają w chwili przeniesienia prowadzenie niezależnej działalności gospodarczej, gdyż nabywany zespół składników majątkowych materialnych i niematerialnych wraz ze zorganizowaną przez Nabywcę obsługą z zakresu IT, HR i usług finansowo-księgowych na dzień transakcji zbycia Zakładu B pozwalają nieprzerwanie kontynuować działalność dotyczącą produkcji i dystrybucji okien dachowych. Wnioskodawca w ramach Transakcji nabywa aktywa (prawo własności i pozostałe prawa do aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych związanych z działalnością produkcji okien dachowych w tym nieruchomość, urządzenia techniczne i sprzęt, prawa i obowiązki wynikające z wszelkich decyzji, pozwoleń, zezwoleń oraz aktów administracyjnych, Znak Towarowy, zapasy), Goodwill, kontrakty, wierzytelności, zobowiązania, gotówkę, rejestry oraz zapasy związane z działalnością produkcji i dystrybucją okien dachowych jak i personel odpowiedzialny za czynności bezpośrednio związane z działalnością z zakresu produkcji i dystrybucji okien dachowych. Nabywca posiada niezależny od Sprzedającego zespół zakupowy skupiający się wyłącznie na zakupach dla działalności produkcji okien dachowych. Przy tym w celu zapewnienia możliwości kontynuowana prowadzenia działalności produkcji okien dachowych, Nabywca w ramach Umowy TSA (a następnie, co do zasady, w ramach usług typu outsourcing) nabywa usługi ekstruzji profili okiennych (niezbędnych do wytwarzania okien dachowych) przy wykorzystaniu udostępnionego przez Nabywcę sprzętu i urządzeń tzw. narzędzi ekstruzyjnych, które służą specyficznie wytłaczaniu profili do okien dachowych, usługi IT (usługi związane z utrzymaniem sprzętu, jak i utrzymaniem systemów w pełnej funkcjonalności), usługi finansowo-księgowe, usługi HR i obsługi płacowej, usługi wsparcia R&D, usługi wsparcia i szkolenia w procesie wdrażania zdigitalizowanego wewnętrznego systemu zapytań zakupowych oraz wsparcie w konfiguracji i codziennym korzystaniu z funkcjonalności zakupów. Jednocześnie, co istotne, celem nabycia składników majątku będących przedmiotem Transakcji (nabycia Zakładu B) przez Nabywcę jest kontynuacja dotychczasowej działalności Zakładu B w zakresie produkcji i sprzedaży okien dachowych. Nabywca, od momentu zakończenia Transakcji, prowadzi samodzielnie działalność w zakresie produkcji i sprzedaży okien dachowych na bazie zorganizowanej części przedsiębiorstwa nabytej od Sprzedającego. Zatem należy uznać, że przenoszone w ramach Transakcji składniki materialne i niematerialne stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji należy stwierdzić że Transakcja, której przedmiotem jest zespół składników materialnych i niematerialnych, stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy jest na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Przy tym Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie podatku od towarów i usług natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin