2021.05.28 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.58.2021.3.KP
z 28 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 w związku z art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 28 stycznia 2021 r. (data wpływu 2 lutego 2021 r.) uzupełnionym pismem z 13 maja 2021 r. (data wpływu 21 maja 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 22 kwietnia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.58.2021.2.KP (doręczone stronie w dniu 22 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Sprzedających za podatników podatku VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy prowadzących działalność gospodarczą w świetle art. 15 ust. 2 ustawy w związku ze sprzedażą działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Sprzedających za podatników podatku VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy prowadzących działalność gospodarczą w świetle art. 15 ust. 2 ustawy w związku ze sprzedażą działek. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 13 maja 2021 r. (data wpływu 21 maja 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 22 kwietnia 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.58.2021.2.KP (doręczone stronie w dniu 22 kwietnia 2021 r.).

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
Pan P. K.,

Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
Pani K. K.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą jednoosobowej działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Jest wspólnikiem Spółek (w tym spółki jawnej) zajmujących się działalnością deweloperską, pełni również funkcje w zarządach w niektórych z tych Spółek. W latach 2005-2015 Wnioskodawca prowadził jednoosobową działalność gospodarczą, której przedmiotem było pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Podatek dochodowy Wnioskodawca rozlicza na zasadach ogólnych za wyjątkiem przychodów z udziałów w Spółkach, które są opodatkowane podatkiem liniowym w stawce 19%.

Małżonka Wnioskodawcy jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Podatek dochodowy małżonka Wnioskodawcy rozlicza na zasadach ogólnych. Małżonka Wnioskodawcy nie pracuje zawodowo i zajmuje się wychowaniem trójki dzieci.

Wnioskodawca na dzień złożenia niniejszego wniosku jest właścicielem lub współwłaścicielem kilkunastu różnych nieruchomości.

Wszystkie nieruchomości, których Wnioskodawca jest właścicielem bądź współwłaścicielem zostały nabyte do majątku prywatnego, w ramach wspólności majątkowej z małżonką, bądź stanowią prywatny majątek osobisty Wnioskodawcy.

Małżonka Wnioskodawcy na dzień złożenia niniejszego wniosku jest właścicielką lub współwłaścicielką 4 nieruchomości (domu oraz jednej działki podzielonej na 3 mniejsze). Wszystkie nieruchomości, których małżonka Wnioskodawcy jest właścicielką bądź współwłaścicielką zostały nabyte do majątku prywatnego, w ramach wspólności majątkowej z Wnioskodawcą, bądź, stanowią prywatny majątek osobisty małżonki Wnioskodawcy.

W kolejnych latach Wnioskodawca planuje dokonać zbycia następujących nieruchomości:

3 działek położonych w (…);
7 działek położonych w (…).

Nieruchomości gruntowe, o których mowa w pkt 1 zostały zakupione przez Wnioskodawcę w roku 2006 do majątku wspólnego z żoną, na kredyt jako jedna działka leśna z intencją, aby w przyszłości wybudować na niej dom (nabycie do majątku prywatnego). Kredyt zaciągnięty na zakup działki nadal jest spłacany. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wszedł w życie w roku 2018. Działki w planie zagospodarowania przestrzennego zostały oznaczone jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej na działkach z zielenią leśną. Wnioskodawca ani jego małżonka nie brali udziału w konsultacjach dotyczących planu i nie przyczynili się do zmiany przeznaczenia gruntu. Po wejściu planu w życie działka została podzielona na 3 mniejsze w latach 2018-2019. Wcześniej nie było to możliwe. Wszystkie działki są niezabudowane, nie znajdują się na nich żadne budynki, budowle ani inne naniesienia.

W 2017 Wnioskodawca zawarł z małżonką umowę majątkową małżeńską i dokonali podziału majątku. Nieruchomości pozostają we współwłasności ułamkowej małżonków w częściach równych.

W 2020 roku Wnioskodawca i małżonka Wnioskodawcy podpisali z potencjalnym przyszłym nabywcą przedwstępną oraz warunkową umowę sprzedaży 3 działek jednej osobie fizycznej. W umowach przedwstępnych osoba ta oświadczyła, że czynności dokonuje w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej wpisanej do CEIDG. Wnioskodawca zawarł z przyszłym nabywcą 3 umowy przedwstępne i warunkowe zamiast jednej, ze względu na fakt, że przyszły kupujący nie dysponuje aktualnie dostatecznymi środkami, aby zapłacić za całość jednorazowo. Biorąc pod uwagę powyższe, przeniesienie własności poszczególnych działek jest planowane na różne terminy. Dodatkowo Wnioskodawca chciałby podkreślić, że gdyby potencjalny nabywca nie przystąpił do zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży, wówczas planuje zbycie działek na rzecz innego bądź innych potencjalnych kupujących. Potencjalni kupujący mogą być podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, jak i podmiotami takiej działalności nieprowadzącymi.

Kupujący powziął wiadomość o tym, że nieruchomość jest na sprzedaż, gdyż Wnioskodawca przybił na drzewie tabliczkę ze swoim numerem telefonu i informacją że działka jest na sprzedaż. Wnioskodawca i jego małżonka nie korzystali z usług biura nieruchomości, nie zamieszczali ogłoszeń o sprzedaży w prasie i Internecie. W przyszłości także nie zamierzają podejmować takich działań.

W latach 2009-2011 r. Wnioskodawca nabył do majątku osobistego 2 działki w (…). Następnie jedną z tych działek podzielił w 2020 r. na 3 mniejsze działki. Dla tej nieruchomości jeszcze przed zakupem przez Wnioskodawcę została wydana decyzja o warunkach zabudowy, w świetle której teren jest przeznaczony pod zabudowę. Wszystkie działki są niezabudowane, nie znajdują się na nich żadne budynki budowle ani inne naniesienia. Sprzedaż działek jest planowana, na dzień złożenia wniosku nie została podpisana umowa przedwstępna. W roku 2021 Wnioskodawca planuje podzielić drugą działkę na mniejsze i sprzedać je w przyszłych latach. Wnioskodawca i jego małżonka nie korzystali z usług biura nieruchomości, nie zamieszczali wcześniej ogłoszeń o sprzedaży w prasie i Internecie i nie planują podejmować takich działań przed sprzedażą działki.

Żadna z działek opisanych w pkt 1 i 2 od momentu nabycia przez Wnioskodawcę bądź Wnioskodawcę i jego małżonkę nie była przedmiotem umowy najmu ani dzierżawy.

Dodatkowo, w ciągu ostatnich 5 lat małżonka Wnioskodawcy nie zbyła żadnych nieruchomości, zaś Wnioskodawca zbył jedną - kawalerkę w (…). Mieszkanie zostało zakupione w 2019 r. do majątku osobistego Wnioskodawcy, z myślą o najstarszej córce Wnioskodawcy. Mieszkanie zostało sprzedane w roku 2019. Sprzedaż nastąpiła szybko, gdyż Wnioskodawca zmienił plany
i zawarł umowę zakupu innego mieszkania na rynku pierwotnym od dewelopera. Kawalerka została zakupiona za 236 tys. zł, zaś sprzedana za 261 tys. zł, z zastrzeżeniem, że Wnioskodawca poniósł koszty 2% podatku od czynności cywilnoprawnych i prowizji dla biura nieruchomości.

Wnioskodawca i Jego małżonka pragną również zaznaczyć, że w przeszłości toczyły się wobec nich postępowania dotyczące zobowiązań w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2008 i 2009 Pana P. K. oraz postępowania dotyczące zobowiązań w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2008 i 2009 a także postępowanie dotyczące zobowiązań w podatku od towarów i usług za niektóre miesiące 2009 r. Pani K. K..

Postępowania dotyczyły sprawdzenia prawidłowości rozliczeń Wnioskodawcy i jego małżonki w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług i miały związek ze zbyciem przez Wnioskodawcę i jego małżonkę nieruchomości. Wszystkie postępowania (z wyjątkiem postępowania dotyczącego zobowiązań w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r., które toczyło się wobec Pana P. K.) zakończyły się umorzeniem i nie doprowadziły do określenia zobowiązań ww. podmiotów w innej wysokości niż pierwotnie wykazana. Jedynie w ramach postępowania dotyczącego zobowiązań w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r., które toczyło się wobec Pana P. K. określono wysokość zobowiązania w kwocie niższej niż pierwotnie wykazana.

Dodatkowo Wnioskodawca planuje założenie jednoosobowej działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości mieszkalnych, które zamierza nabyć. Przedmiotem najmu będą własne mieszkania lub dom lub miejsce parkingowe w garażu.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca wskazał, że działka w (…) kupiona przez Zainteresowanych w 2006 roku miała numer 1/1. W 2019 roku została podzielana na trzy działki o numerach: 1/3, 1/4 oraz 1/5. Działka w żaden sposób nie była nigdy przez Zainteresowanych wykorzystywana w działalności rolniczej ani w działalności gospodarczej. Wykorzystywanie polegało jedynie na spacerowaniu po niej w weekendy w letnich miesiącach.

Trzy umowy przedwstępne zostały zawarte 14 lipca 2020 r. Pierwotnie nabywca zamierzał kupić całą działkę (dawną 1/1, a obecnie podzieloną na trzy działki) pod budowę domu dla siebie i swojej rodziny. Ze względu na fakt, że nie miał środków na zakup od razu całości, ustalone zostały różne terminy płatności i sprzedaży poszczególnych działek. Działka 1/3 miała pierwotnie zostać kupiona do 31 grudnia 2020 r., działka 1/4 w roku 2021, a działka 1/5 w roku 2022. Ze względu na trzy różne terminy płatności, nie można było sporządzić jednego aktu notarialnego na te działki, więc sporządzone zostały 3 analogiczne umowy przedwstępne na poszczególne działki. W ramach umowy przedwstępnej przyszły potencjalny nabywca zobowiązał się do zawarcia umowy przyrzeczonej i uiścił zadatek. Zainteresowani zobowiązali się do wydania nieruchomości w ciągu 3 dni od daty zawarcia umowy sprzedaży, pod warunkiem zapłaty ceny przez nabywcę oraz uiszczania opłat do czasu przeniesienia własności na nabywcę. Następnie zostały podpisane umowy warunkowe. Umowy warunkowe były konieczne ze względu na prawo pierwokupu przysługujące (…). Ze względu na chorobę, nie udało się uzgodnić terminu u notariusza w 2020 roku, a w styczniu 2021 roku potencjalny kupujący oświadczył, że nie ma pieniędzy aby zakupić pierwszą działkę i poprosił o przesunięcie terminu płatności na drugą połowę 2021 roku, na co Zainteresowani wyrazili zgodę.

Jednocześnie, Kupujący oświadczył, że ze względu na fakt planowania budowy domu rodzinnego na tej działce, będzie te działki kupował jako osoba fizyczna, nie jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Zainteresowani wnieśli o uzyskanie informacji dotyczących skutków podatkowych sprzedaży, które mają być dokonane w przyszłości, aby uzyskać wiedzę o skutkach sprzedaży nieruchomości, zarówno gdyby doszło do zbycia na rzecz potencjalnego kupującego, z którym zawarto umowy przedwstępne, jak i gdyby ewentualnie doszło do zbycia na rzecz innego podmiotu, jeśli obecny potencjalny nabywca wycofałby się z transakcji.

Wnioskodawcy nie udzielali żadnego pełnomocnictwa potencjalnym nabywcom działek.

Procedura ustalania i przygotowania planu miejscowego dla obszaru, na którym znajdują się 3 powstałe z podziału działki w (…) zaczęła się na początku lat dwutysięcznych, a więc kilka lat przez zakupem przez Wnioskodawców nieruchomości. Planowane wejście w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego było właśnie powodem, dla którego Zainteresowani chcieli kupić tam działkę, ponieważ Zainteresowani chcieli zbudować na niej dom. Niestety, ze względu na protesty właścicieli, ekologów, wejście w życie planu opóźniło się o kilkanaście lat i miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wszedł w życie dopiero w 2018 r. Plan był sporządzony dla całej dzielnicy, obejmującej duży obszar dzielnicy (…). Zainteresowani w żaden sposób nie uczestniczyli w sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie składali żadnego wniosku ani uwag do planu, nie odwoływali się od dokonanych ustaleń. Planem objęte są wszystkie trzy działki objęte wnioskiem położone w (…), tj. działki o numerach: 1/3, 1/4 oraz 1/5.

Dla działek w (…) nie były wydane żadne warunki zabudowy, Zainteresowani nigdy nie składali wniosku o wydanie takiej decyzji.

Dla działek w (…) Zainteresowany wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy w 2020 tylko dla jednej działki o numerze 1/1. Otrzymanie decyzji o warunkach zabudowy było niezbędne do dokonania podziału geodezyjnego działek i do wyodrębnienia z działki Zainteresowanego będącego stroną postępowania działki drogowej do korzystania przez właścicieli pozostałych działek budowlanych zlokalizowanych przy działce Zainteresowanego będącego stroną postępowania. Decyzja o warunkach zabudowy była więc konieczna aby wyodrębnić działki drogowe i Zainteresowany będący stroną postępowania musiał o nią wystąpić. Działki w (…) nie były wykorzystywane przez żadnego z Zainteresowanych w działalności gospodarczej ani rolniczej. Jest to łąka, która nie jest uprawiana. Działki zostały zakupione z myślą o wykorzystywaniu ich jako działki rekreacyjnej w pobliżu odnawianego dużego zalewu w (…), położonej blisko miejsca wychowania i dzieciństwa Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania.

Zainteresowani nie planują sprzedawać innych nieruchomości w najbliższych latach, za wyjątkiem będących przedmiotem wniosku 3 działek w (…). Przyczyną sprzedaży działki w (…) był fakt, że Zainteresowani zbyt długo czekali na wejście w życie planu miejscowego, który miał umożliwić zabudowę. Do daty wejścia w życie planu zagospodarowania przestrzennego zabudowa była niemożliwa, to był tylko las. W okresie zakupu działki, w 2006 r. plan miejscowy już był w trakcie uchwalania i Zainteresowani spodziewali się, że lada moment plan zostanie ostatecznie uchwalony. Niestety, niezależnie od Zainteresowanych wejście planu w życie opóźniało się i w 2008 roku poinformowano Zainteresowanych, że ze względu na trudności, wejście planu w życie się mocno przeciągnie. Zainteresowani zaczęli wówczas szukać innej opcji i kupili gotowy dom do remontu, w którym zamieszkali. Środki ze sprzedaży nieruchomości Zainteresowani zamierzają przeznaczyć na spłatę dwóch kredytów hipotecznych mieszkaniowych, które zaciągnęli na zakup działki budowlanej, na której zamierzali pierwotnie wybudować dom (następczo podzielonej na 3 działki, objętej niniejszym wnioskiem) oraz na zakup domu do remontu w którym obecnie mieszkają. Zainteresowany otworzył działalność gospodarczą w marcu 2021, jej przedmiotem ma być wynajem nieruchomości mieszkaniowych i działalność doradcza.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku, numeracja zgodna z wnioskiem):

Czy zbycie opisanych we wniosku nieruchomości (3 działek położonych w (…) stanowiących współwłasność obu Zainteresowanych) będzie podlegało podatkowi od towarów i usług u Zainteresowanego będącego stroną postępowania lub u Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania?
W przypadku uznania, że zbycie 3 działek położonych w (…) stanowiących współwłasność obu Zainteresowanych podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku od towarów i usług, czy w odniesieniu do nieruchomości, których współwłaścicielami jest Wnioskodawca oraz Jego małżonka fakturę powinien wystawić każdy ze współwłaścicieli i wykazać na niej dostawę towarów polegającą na zbyciu ½ z udziału w prawie własności?
W przypadku uznania, że zbycie 3 działek położonych w (…) stanowiących współwłasność obu Zainteresowanych podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku od towarów i usług, czy zbycie nieruchomości będzie korzystało ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, czy też będzie podlegało opodatkowaniu?

Zdaniem Wnioskodawców (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku):

Ad 1

Zdaniem Wnioskodawcy zbycie opisanych nieruchomości (3 działek położonych w (…), stanowiących współwłasność obu Zainteresowanych) nie będzie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług i koniecznością zapłaty podatku w tym zakresie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W świetle treści przytoczonych powyżej przepisów grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Jednakże zdaniem Wnioskodawcy nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizycznej, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak zaś stanowi art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Co do zasady, aby sprzedaż podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, powinna być dokonana przez podatnika VAT w wykonaniu przez niego działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę profesjonalną.

Zdaniem Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług nie powstanie, gdyż Wnioskodawca ani jego małżonka nie są zarejestrowani jako podatnicy podatku od towarów i usług. Dodatkowo nie zachodzą okoliczności pozwalające na uznanie, że działania Wnioskodawcy lub jego małżonki - mimo braku ich rejestracji na potrzeby podatku VAT - stanowią działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, w którym TSUE wskazał, że: „(...) czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej (zob. wyrok z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie C-155/94 Wellcome Trust, Rec.s. I 3013, pkt 32 (...). jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37). Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje będą następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, w związku z czym w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.”

W świetle powyższego, przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową. Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

W stanie faktycznym sprawy Wnioskodawca ani jego małżonka nie podejmowali żadnych działań mających na celu uzbrojenie działek, czy zmianę ich przeznaczenia. Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nastąpiła bez ich inicjatywy i udziału, nie występowali o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Współwłaściciele nie poczynili na nieruchomościach żadnych naniesień, nie zawierali w odniesieniu do nieruchomości opisanych we wniosku żadnych umów najmu ani dzierżawy. Do zbycia ma dojść ponad 10 lat po nabyciu nieruchomości, co również wskazuje, że nieruchomości nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży. Sprzedaż działek nie będzie stanowiła dla Wnioskodawcy i jego małżonki źródła utrzymania, ponieważ Wnioskodawca jest aktywny zawodowo i czerpie dochody z działalności prowadzonej w formie spółek. Sama okoliczność uzyskania zysku nie powoduje automatycznej kwalifikacji planowanej transakcji jako dokonywanej w ramach zarobkowej działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy i jego małżonki okoliczność, że przedmiotem sprzedaży będzie kilka działek nie pozwala na uznanie, że sprzedaż jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej. Liczba ani wielkość dokonywanych transakcji nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych - uzależnione jest to od wielkości majątku podatnika. Okoliczność, że działki będą zbywane w pewnych odstępach czasu nie ma na celu zwiększenia przychodu. Wnioskodawca ani jego małżonka nie korzystali również z usług biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, ani nie zamieszczali ogłoszeń w prasie i Internecie, co świadczy o niepodejmowaniu profesjonalnych działań marketingowych.

W odniesieniu do opisanych nieruchomości został przeprowadzony ich podział na mniejsze działki. Zdaniem Wnioskodawcy i jego małżonki nie jest to przesłanka świadcząca o tym, że zbycie winno być traktowane jako dokonane w ramach działalności gospodarczej. W wyroku z dnia 9 maja 2014 r. (sygn. I FSK 811/13) NSA słusznie zauważył, że podział nieruchomości w celu umożliwienia sprzedaży jest działaniem, które mieści się w zarządzie majątkiem prywatnym i może być w okolicznościach konkretnego stanu faktycznego uzasadniony, gdy podmiot jeszcze nie wie, czy sprzeda jedną nieruchomość, czy więcej. Podobnie przyjął WSA we Wrocławiu, który w orzeczeniu z 10 czerwca 2016 r. (sygn. I SA/Wr 235/16) stwierdził m.in.: „że wprawdzie sam podział gruntów wymaga podjęcia określonej czynności, jednakże jest niewystarczający do tego, aby uznać, że spełniona jest jedna z cech wykonywania działalności gospodarczej - wykonywanie jej w sposób zorganizowany”.

Zdaniem Wnioskodawcy z analizy całokształtu działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działek przez cały okres posiadania nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W szczególności Wnioskodawca ani jego małżonka nie dokonywali żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia działki. Działki nie były przedmiotem umowy najmu czy też dzierżawy, tym samym Wnioskodawca i jego małżonka nie czerpali z nich jakichkolwiek pożytków.

W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy planowane zbycia nie stanowią działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami, z uwagi na brak znamion typowych dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami, wykonywanego przez handlowców, i jako takie nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT ani u Zainteresowanego będącego stroną postępowania, ani u Zainteresowanego niebędącego strona postępowania.

Ad 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania, że zbycie podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku od towarów i usług, w odniesieniu do nieruchomości (3 działki położone w (…)), których współwłaścicielami jest Wnioskodawca oraz Jego małżonka:

W przypadku gdy nabywcą będzie podmiot prowadzący działalność gospodarczą, fakturę powinien wystawić każdy ze współwłaścicieli i wykazać na niej dostawę towarów polegającą na zbyciu ½ udziału w prawie własności.

Zgodnie z treścią art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż dokonywaną przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o podatku od towarów i usług faktura powinna zawierać w szczególności imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy, a także numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.

Jak wskazano w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 sierpnia 2017 r. (0114- KDIP1-1.4012.370. 2017.1.MAO), „(...) prawidłowo wystawiona faktura dokumentująca wykonanie usługi powinna zawierać dane uregulowane w art. 106e ustawy dotyczące nabywcy i sprzedawcy, przy czym wskazany sprzedawca nie może być identyfikowany przez kilku niezależnych podatników. (...) gdy na fakturze wystawionej przez zarządcę nieruchomości zamieszczono dane sześciu współwłaścicieli w polu dotyczącym danych sprzedawcy, to faktura taka jest wystawiona w sposób nieprawidłowy – wadliwy”.

Zdaniem Wnioskodawcy również w okolicznościach opisanych we wniosku, w odniesieniu do nieruchomości, których Wnioskodawca i Jego małżonka są współwłaścicielami w świetle treści art. 106e ustawy, każdy ze współwłaścicieli winien wystawić fakturę i wykazać na niej dostawę towarów polegającą na zbyciu ½ udziału w prawie własności.

W przypadku gdy nabywcą będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, wówczas Wnioskodawca ani jego małżonka nie mają obowiązku wystawienia paragonów. Obowiązek wystawienia faktury powstanie tylko w sytuacji zgłoszenia żądania przez nabywcę w odpowiednim terminie. Po tym terminie Wnioskodawca i Jego małżonka nie mają obowiązku udokumentowania transakcji fakturami, ale mogą to zrobić. Udokumentowanie fakturami powinno nastąpić w taki sposób, że fakturę wystawi każdy ze współwłaścicieli i wykaże na niej dostawę towarów polegającą na zbyciu ½ udziału w prawie własności.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519 ze zm.) (§ 2 pkt 1 w związku pkt 35 załącznika) z obowiązku prowadzenia ewidencji przy pomocy kas rejestrujących jest zwolniona dostawa nieruchomości.

W konsekwencji powyższego ani Wnioskodawca ani jego Małżonka nie mają obowiązku udokumentowania transakcji paragonem fiskalnym.

Jak stanowi art. 106b ust. 2 i 3 ustawy, w przypadku osób fizycznych niebędących podatnikami sprzedawca ma obowiązek wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż oraz otrzymanie całości lub części zapłaty tylko:

na żądanie nabywcy oraz

pod warunkiem że żądanie wystawienia dokumentu zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość albo część zapłaty.

W przypadku gdy żądanie wystawienia faktury do paragonu nastąpi po upływie 3 miesięcy od końca miesiąca, w którym miała miejsce sprzedaż, sprzedawca nie ma obowiązku wystawienia faktury do paragonu, ale może to zrobić.

Ad 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uznania, że zbycie podlega obowiązkowi podatkowemu w podatku od towarów i usług, wówczas nie będzie ono korzystało ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług i będzie stanowiło czynność/czynności opodatkowaną/e.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Stawka podatku wynosi - co do zasady - 22% (art. 41 ust. 1 ustawy o VAT), z zastrzeżeniem że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 wynosi 23% (art. 146a pkt 1 ustawy o VAT). W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż dokonywaną przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem (art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się z opodatkowania dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. W świetle treści art. 2 pkt 33 ustawy poprzez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Wszystkie zbywane działki są niezabudowane. W odniesieniu do działek opisanych w pkt 1 opisu zdarzenia przyszłego (3 działki położone w (…), stanowiące współwłasność Zainteresowanych) w planie zagospodarowania przestrzennego, zostały oznaczone jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej na działkach z zielenią leśną.

W świetle powyższych okoliczności sprzedaż działek opisanych we wniosku nie będzie podlegała zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy i będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z powyższego przepisu, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W tym miejscu należy wskazać, że prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności. Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasność nieruchomości), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r. sygn. akt I FPS 2/11.

Stosownie do treści art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Stosownie do art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ww. Kodeksu zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne, w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości, wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na podstawie art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Podatnikami, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych działań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy Wnioskodawca podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z przywołanych przepisów dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Małżonka Wnioskodawcy jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółek (w tym spółki jawnej) zajmujących się działalnością deweloperską, pełni również funkcje w zarządach w niektórych z tych Spółek. W 2006 r. Wnioskodawcy zakupili na kredyt jedną działkę leśną nr 1/1 z intencją, aby w przyszłości wybudować na niej dom. W 2019 r. ww. działka została podzielana na trzy działki o numerach: 1/3, 1/4 oraz 1/5. Wnioskodawca i Jego małżonka na dzień złożenia niniejszego wniosku są współwłaścicielami 3 działek położonych w (…) nr 1/3, 1/4 oraz 1/5. Działka w żaden sposób nie była nigdy przez Zainteresowanych wykorzystywana w działalności rolniczej ani w działalności gospodarczej. Żadna z działek od momentu nabycia przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę nie była przedmiotem umowy najmu ani dzierżawy.

Procedura ustalania i przygotowania planu miejscowego dla obszaru, na którym znajdują się 3 powstałe z podziału działki zaczęła się na początku lat dwutysięcznych, a więc kilka lat przed zakupem przez Wnioskodawców nieruchomości. Planowane wejście w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego było właśnie powodem, dla którego Zainteresowani chcieli kupić tam działkę, ponieważ Zainteresowani chcieli zbudować na niej dom. Niestety, ze względu na protesty właścicieli, ekologów, wejście w życie planu opóźniło się i miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wszedł w życie dopiero w 2018 r. Plan był sporządzony dla całej dzielnicy, obejmującej duży obszar dzielnicy (…). Planem objęte są wszystkie trzy działki położone w (…), tj. działki o numerach: 1/3, 1/4 oraz 1/5.

Działki w planie zagospodarowania przestrzennego zostały oznaczone jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej na działkach z zielenią leśną. Wnioskodawca ani jego małżonka nie brali udziału w konsultacjach dotyczących planu i nie przyczynili się do zmiany przeznaczenia gruntu. Po wejściu planu w życie działka została podzielona na 3 mniejsze w latach 2018-2019. Wcześniej nie było to możliwe. Wszystkie działki są niezabudowane, nie znajdują się na nich żadne budynki budowle ani inne naniesienia. Dla działek w (…) nie były wydane żadne warunki zabudowy, Zainteresowani nigdy nie składali wniosku o wydanie takiej decyzji. Zainteresowani nie planują sprzedawać innych nieruchomości w najbliższych latach, za wyjątkiem będących przedmiotem wniosku 3 działek w (…).

Wnioskodawcy nie udzielali żadnego pełnomocnictwa potencjalnym nabywcom działek. W 2020 roku Wnioskodawca i małżonka Wnioskodawcy podpisali z potencjalnym przyszłym nabywcą przedwstępną oraz warunkową umowę sprzedaży 3 działek jednej osobie fizycznej. Trzy umowy przedwstępne zostały zawarte 14 lipca 2020 r. Pierwotnie nabywca zamierzał kupić całą działkę (dawną 1/1, a obecnie podzieloną na trzy działki) pod budowę domu dla siebie i swojej rodziny. Ze względu na fakt, że nie miał środków na zakup od razu całości, ustalone zostały różne terminy płatności i sprzedaży poszczególnych działek. Działka 1/3 miała pierwotnie zostać kupiona do 31 grudnia 2020 r., działka 1/4 w roku 2021, a działka 1/5 w roku 2022. W ramach umowy przedwstępnej przyszły potencjalny nabywca zobowiązał się do zawarcia umowy przyrzeczonej i uiścił zadatek. Zainteresowani zobowiązali się do wydania nieruchomości w ciągu 3 dni od daty zawarcia umowy sprzedaży, pod warunkiem zapłaty ceny przez nabywcę oraz uiszczania opłat do czasu przeniesienia własności na nabywcę. Następnie zostały podpisane umowy warunkowe. Umowy warunkowe były konieczne ze względu na prawo pierwokupu przysługujące (…). Biorąc pod uwagę powyższe, przeniesienie własności poszczególnych działek jest planowane na różne terminy. Dodatkowo Wnioskodawca chciałby podkreślić, że gdyby potencjalny nabywca nie przystąpił do zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży, wówczas planuje zbycie działek na rzecz innego bądź innych potencjalnych kupujących. Potencjalni kupujący mogą być podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, jak i podmiotami takiej działalności nie prowadzącymi.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy sprzedaż 3 działek położonych w (…) stanowiących współwłasność obu Zainteresowanych będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków, zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W niniejszej sprawie Wnioskodawcy nie podjęli/nie podejmą ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, Wnioskodawcy nabyli przedmiotową działkę nr 1/1 w 2006 roku na kredyt jako jedną działkę leśną z intencją, aby w przyszłości wybudować na niej dom. Wnioskodawca ani Jego małżonka nie brali udziału w konsultacjach dotyczących planu i nie przyczynili się do zmiany przeznaczenia gruntu. Wnioskodawcy jedynie po wejściu planu w życie w 2019 roku podzielili działkę na 3 mniejsze o numerach: 1/3, 1/4 oraz 1/5. Działka w żaden sposób nie była nigdy przez Zainteresowanych wykorzystywana w działalności rolniczej ani w działalności gospodarczej. Żadna z działek od momentu nabycia przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę nie była przedmiotem umowy najmu ani dzierżawy. Dla przedmiotowych działek nie były wydane żadne warunki zabudowy, Zainteresowani nigdy nie składali wniosku o wydanie takiej decyzji. Wnioskodawcy nie udzielali żadnego pełnomocnictwa potencjalnym nabywcom działek.

Ponadto z wniosku wynika, że Wnioskodawca jedynie przybił na drzewie tabliczkę ze swoim numerem telefonu i informacją że działka jest na sprzedaż. Wnioskodawca i Jego małżonka nie korzystali z usług biura nieruchomości, nie zamieszczali ogłoszeń o sprzedaży w prasie i Internecie. W przyszłości także nie zamierzają podejmować takich działań.

W przedmiotowej sprawie brak jest zatem przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawców
w zakresie sprzedaży działek o nr 1/3, 1/4 oraz 1/5 powstałych z podziału działki nr 1/1 za podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT, nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji należy uznać, że przedmiotem dostawy będą składniki majątku osobistego Wnioskodawców, a sprzedaż tych działek będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W konsekwencji sprzedaż przez Wnioskodawców działek nr 1/3, 1/4 oraz 1/5 wydzielonych z działki nr 1/1 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż Wnioskodawcy w związku z ich sprzedażą nie będą działać jako podatnicy prowadzący działalność gospodarczą stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

W konsekwencji rozpatrzenie kwestii objętych pytaniami nr 2 i 3 jest bezzasadne.

Ponadto tut. Organ informuje, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytania nr 4 i 5 wniosku) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W związku z tym, że odpowiedź na pytania nr 2 i 3 dotyczące podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania 3 działek gruntu położonych w (…) i wystawienia faktur z tytułu powyższej dostawy stały się bezzasadne, to tut. Organ informuje, że należna opłata od niniejszego wniosku wynosi 80 zł, tym samym nadpłata w wysokości 320 zł zostanie zwrócona zgodnie z art. 14f § 2b Ordynacji podatkowej.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin