Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.190.2021.2.KP
z 7 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 marca 2021 r. (data wpływu 25 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 19 maja 2021 r. (data wpływu 20 maja 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 6 maja 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.190.2021.1.KP (doręczone stronie w dniu 15 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącą działalność gospodarczą w świetle art. 15 ust. 2 ustawy w związku ze sprzedażą działki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawczyni za podatnika podatku VAT zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącą działalność gospodarczą w świetle art. 15 ust. 2 ustawy w związku ze sprzedażą działki. Wniosek został uzupełniony pismem z 19 maja 2021 r. (data wpływu 20 maja 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 6 maja 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.190.2021.1.KP (doręczone stronie w dniu 15 maja 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawczyni w dniu 16 października 2012 r. dokonała zakupu do majątku osobistego nieruchomości gruntowej położonej w (…) przy ul. (…), stanowiącej działkę gruntu oznaczoną nr ewid. (…) z obrębu (…) o obszarze 0,6855 ha. Umowa aktu notarialnego została zawarta w imieniu Wnioskodawczyni przez Jej męża dysponującego stosownym pełnomocnictwem. Wnioskodawczyni podkreśla przy tym, iż łączy Ją z mężem umowa rozdzielności majątkowej z dnia 30 listopada 2007 r. Sprzedający tę nieruchomość małżonkowie działali jako osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni jako nabywca, również dokonała zakupu tej nieruchomości jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej i zakup ten nie był związany z jakąkolwiek działalnością gospodarczą. Cena za wskazaną nieruchomość (300 000 zł) została przez Wnioskodawczynię częściowo ze środków własnych - przelewem (110 000 zł), częściowo zaś ze środków pochodzących z kredytu bankowego (190 000 zł). W chwili zakupu nieruchomość nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i stanowiła działkę gruntów ornych klasy IVb. Wskazana nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawczynię z myślą o przeznaczeniu jej w przyszłości na budowę domu jednorodzinnego dla swojej rodziny w miarę gromadzenia środków finansowych na takie przedsięwzięcie i w miarę uzyskania korzystnych warunków zabudowy dla nieruchomości położonej przecież w mieście.

Realizując swoje plany, po upływie ponad dwóch i pół roku od nabycia nieruchomości, dnia 20 sierpnia 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła w dzielnicy (…) wniosek o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie domu mieszkalnego jednorodzinnego, budynku garażowo gospodarczego oraz własnego ujęcia wody, zbiornika bezodpływowego i pompy ciepła przy drodze przy ul. (…) na działce ew. nr (…). Decyzją nr (…) z dnia 31 sierpnia 2017 r. Zarząd Dzielnicy (…) odmówił Wnioskodawczyni ustalenia warunków zabudowy dla tej nieruchomości. Wobec takiego stanowiska organów samorządu lokalnego, Wnioskodawczyni stopniowo traciła zainteresowanie nieruchomością, w szczególności wobec braku możliwości jej zabudowy zgodnie z planami i swoje centrum spraw życiowych skierowała gdzie indziej.

W dniu 7 marca 2019 r. uchwalą Rady (…) nr (…) (Dz. Urz. (…) z dnia 19 marca 2019 r., poz. (…)) doszło do ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla rejonu, w którym znajduje się nieruchomość Wnioskodawczyni (rejonu (…), cz. 1 - w rejonie ulicy (…)). W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego działka o nr ewid. (…) znajduje się obecnie w części na terenie zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usług, w części na terenie przeznaczonym na podstawowe usługi z zakresu sportu, rekreacji, kultury, obsługi ruchu turystycznego z dopuszczalną zabudową zielenią parkową, usługami biur, handlu i gastronomii, w części na terenie obiektów i urządzeń hydrograficznych, w części w liniach rozgraniczających ulicy lokalnej i ulicy głównej.

Obecnie Wnioskodawczyni nie ma już planów i możliwości zrealizowania zakładanej przez siebie realizacji domu jednorodzinnego na zakupionej działce i chciałaby w przyszłości sprzedać nieruchomość, co pozwoliłoby chociażby spłacić pozostałą kwotę kredytu.

W związku z tym Wnioskodawczyni wskazuje, iż ma możliwość sprzedania nieruchomości o jakiej mowa w niniejszym wniosku i obecnie chęć zakupu nieruchomości wyrażają dwie grupy nabywców: nabywcy działający jako osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej; nabywcy działający jako przedsiębiorcy prowadzący działalność w różnych formach prawnych (osoby prawne, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą).

Mając na uwadze powyższe, możliwe są do zrealizowania dwa scenariusze sprzedaży nieruchomości wskazanej w niniejszym wniosku (dwa zdarzenia przyszłe), które w okolicznościach niniejszej sprawy wywołują wątpliwości Wnioskodawczyni co do konieczności opodatkowania sprzedaży nieruchomości podatkiem od towarów i usług w przyszłości.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawczyni wskazała, że jest czynnym podatnikiem VAT, w 2016 r. była zmuszona w nowej pracy do założenia własnej działalności gospodarczej. Według CEDIG Przeważająca działalność gospodarcza (kod PKD) 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Wykonywana działalność gospodarcza (kody 70.22.Z, 74.90.Z PKD). Nieruchomość nie jest zabudowana. Ponadto działka nie jest podzielona, ani Wnioskodawczyni nie zamierza jej podzielić. Działka była wykorzystywana częściowo rolniczo (były posadzone drzewa iglaste - niestety z powodu dewastacji drzew przez dziki i sarny, oraz podpaleniu kilka lat temu, Wnioskodawczyni przestała zajmować się drzewkami). Wnioskodawczyni występowała o wydanie zgody dla podłączenia energii, wodociągu, kanalizacji i gazu ponieważ w 2015 roku występowała o warunki zabudowy dla domu jednorodzinnego (niestety w 2017 r. otrzymała odpowiedź odmowną). Ponadto Wnioskodawczyni nie podejmowała czynności prowadzących do podwyższenia wartości działki, ale była zmuszona ogrodzić działkę siatką metodą gospodarczą, żeby zabezpieczyć drzewa przez siebie posadzone (przed sarnami, dzikami i kradzieżami. Wnioskodawczyni nie podejmowała innych działań marketingowych poza zwykłymi ogłoszeniami, działka nigdy nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy, ani nie była udostępniana odpłatnie osobom trzecim). Wnioskodawczyni nie udzielała ani nie zamierza udzielić nabywcy pełnomocnictwa do działania w Jej imieniu. Wnioskodawczyni nie podpisywała umowy przedwstępnej. Wnioskodawczyni posiada współudział (50 %) wraz z mężem w dwóch nieruchomościach, ale nie zamierza ich sprzedawać obydwie w woj. (…):

• (…) gm. (…) Nr działki: 1, 2; Nr obrębu: (…) działka zabudowana budynkiem starej Hali przemysłowej w której mój mąż prowadził działalność produkcyjną. Nieruchomość zakupiona w 1995 r.
  
• (…) gm. (…) Nr działki: 1, 2, 3 działka zabudowana budynkiem mieszkalnym oraz zabudowaniami gospodarczymi, zakupiona w 2005 r., Wnioskodawczyni jest tam zameldowana, ale aktualnie mieszka w (…).

Wnioskodawczyni nie sprzedawała wcześniej innej Nieruchomości niż wskazana we wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanych przez Wnioskodawczynię okolicznościach przeniesienie własności nieruchomości przez Wnioskodawczynię na rzecz innej osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej w opisanym zdarzeniu przyszłym stanowić będzie dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt ustawy?
   
2. Czy w opisanych przez Wnioskodawczynię okolicznościach przeniesienie własności nieruchomości przez Wnioskodawczynię na rzecz przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą niezależnie od formy prawnej prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w opisanym zdarzeniu przyszłym stanowić będzie dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni:

W pierwszej kolejności Wnioskodawczyni podkreśla, iż w niniejszej sprawie najistotniejsze znaczenie winny mieć przepisy ustawy o podatku od towarów i usług (dalej u.p.t.u) w tym art. 2 pkt 22 u.p.t.u. stanowiący, że sprzedaż to m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u., zgodnie z którym podatnikami w podatku od towarów i usług są m.in. osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, która obejmuje czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym zakresie posiłkować można się również art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm., dalej - Dyrektywa VAT), zgodnie z którym „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Interpretacja wskazanych przepisów pozwala na uznanie, iż aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej.

W okolicznościach faktycznych sprawy, uznać należy, że planowane działania Wnioskodawczyni dotyczące sprzedaży uprzednio zakupionej nieruchomości nie odpowiadają przesłankom działalności gospodarczej określonym w art. 15 ust. 2 u.p.t.u. zarówno jeżeli nabywcą nieruchomości będzie osoba fizyczna niewykonująca działalności gospodarczej czy przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą niezależnie od formy prawnej tego przedsiębiorcy. Jak wynika ze stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawczynię, sprzedając nieruchomość nie podejmuje Ona żadnego specjalnego przedsięwzięcia w celach zarobkowych. Wprawdzie wcześniej podejmowała czynności, które miały umożliwić zabudowę działki domem jednorodzinnym, jednak takie zachowanie nie odbiega od typowych zdarzeń będących przejawem zarządu majątkiem prywatnym i dbaniem o możliwość zagospodarowania nieruchomości położonej w rejonie miejskim.

Nie bez znaczenia pozostawać tu muszą normy prawne wynikające z art. 15 ust. 1 i 2 u.p.t.u. W myśl zawartych w nich regulacji, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, przy czym działalność gospodarcza obejmuje m.in. wszelką działalność handlowców. Oceniając, czy określoną osobę fizyczną, która dokonuje sprzedaży gruntu należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług, należy wziąć pod uwagę wskazówki zawarte w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r., sygn. C-180/10. W orzeczeniu tym Trybunał podał, że nie mogą być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej same z siebie czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, nie ma też decydującego charakteru sama liczba i zakres transakcji sprzedaży. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów.

Jak widać w stanie faktycznym niniejszej sprawy, od momentu nabycia nieruchomości do powzięcia decyzji o jej sprzedaniu minęło już ponad 8 lat. Wnioskodawczyni próbowała w trakcie tego okresu uzyskać korzystne rozstrzygnięcie planistyczne w postaci warunków zabudowy dla tej nieruchomości dla domu jednorodzinnego, jednakże w 2017 r. spotkała się z decyzją odmowną i zaniechała dalszych planów ulokowania na nieruchomości swojego centrum życiowego. Uchwalenie dla terenu na którym znajduje się nieruchomość planu zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym zmieniło się przeznaczenie terenu, odbyło się przy tym niezależnie od samej Wnioskodawczyni, na mocy uchwały uprawnionych organów samorządu lokalnego, a zatem nie można również uznać, iż to Wnioskodawczyni w tym zakresie miałaby aktywnie działać na rzecz obrotu swoją nieruchomością. Wnioskodawczyni nie podejmowała również żadnej aktywności wskazującej na celowy proces inwestycyjny i nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami czy czerpaniu zysku z takiego profesjonalnego obrotu, zaś sprzedaż nieruchomości niewątpliwie będzie miała charakter incydentalny i wyjątkowy, związany ze zwykłym zarządem swoim majątkiem osobistym Wnioskodawczyni.

Wobec powyższego, należy uznać, iż sprzedaż przez Wnioskodawczynię nieruchomości nabytej w 2012 r., pomimo zmiany możliwości jej przeznaczenia i zagospodarowania w trakcie posiadania tej nieruchomości, nie będzie wypełniać znamion działalności gospodarczej, zarówno w przypadku, gdy nabywcą takiej nieruchomości będzie osoba fizyczna (zdarzenie przyszłe nr 1), jak i w przypadku gdy nabywcą tej nieruchomości będzie przedsiębiorca i to niezależnie od formy prawnej prowadzenia działalności przez przedsiębiorcę (zdarzenie przyszłe nr 2). Konsekwencją tego zaś, będzie to, iż Wnioskodawczyni przy sprzedaży tej nieruchomości nie będzie traktowana jako podatnik podatku od towarów i usług w zakresie zbycia wskazanej nieruchomości, zaś sprzedaż tej nieruchomości nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług w tym stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwana dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z powyższego przepisu, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych działań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy Wnioskodawca podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z przywołanych przepisów dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem VAT. Według CEDIG Przeważająca działalność gospodarcza (kod PKD) 70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Wykonywana działalność gospodarcza (kody 70.22.Z, 74.90.Z PKD). Wnioskodawczyni w dniu 16 października 2012 r. dokonała zakupu nieruchomości gruntowej stanowiącej działkę gruntu oznaczoną nr (…). Nieruchomość nie jest zabudowana. Wnioskodawczyni jako nabywca dokonała zakupu tej nieruchomości jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej i zakup ten nie był związany z jakąkolwiek działalnością gospodarczą. W chwili zakupu nieruchomość nie była objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i stanowiła działkę gruntów ornych klasy IVb. Działka nie jest podzielona, ani Wnioskodawczyni nie zamierza jej podzielić. Wskazana nieruchomość została nabyta przez Wnioskodawczynię z myślą o przeznaczeniu jej w przyszłości na budowę domu jednorodzinnego dla swojej rodziny. Wnioskodawczyni występowała o wydanie zgody dla podłączenia energii, wodociągu, kanalizacji i gazu, ponieważ w 2015 roku występowała o warunki zabudowy dla domu jednorodzinnego (niestety w 2017 r. otrzymała odpowiedź odmowną). Wobec takiego stanowiska organów samorządu lokalnego, Wnioskodawczyni stopniowo traciła zainteresowanie nieruchomością, w szczególności wobec braku możliwości jej zabudowy zgodnie z planami i swoje centrum spraw życiowych skierowała gdzie indziej. W dniu 7 marca 2019 r. doszło do ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla rejonu, w którym znajduje się nieruchomość Wnioskodawczyni. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego działka o nr (…) znajduje się obecnie w części na terenie zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i usług, w części na terenie przeznaczonym na podstawowe usługi z zakresu sportu, rekreacji, kultury, obsługi ruchu turystycznego z dopuszczalną zabudową zielenią parkową, usługami biur, handlu i gastronomii, w części na terenie obiektów i urządzeń hydrograficznych, w części w liniach rozgraniczających ulicy lokalnej i ulicy głównej. Ponadto Wnioskodawczyni nie podejmowała czynności prowadzących do podwyższenia wartości działki, ale była zmuszona ogrodzić działkę siatką metodą gospodarczą, żeby zabezpieczyć drzewa przez siebie posadzone (przed sarnami, dzikami i kradzieżami). Wnioskodawczyni nie podejmowała innych działań marketingowych poza zwykłymi ogłoszeniami, działka nigdy nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy, ani nie była udostępniana odpłatnie osobom trzecim). Wnioskodawczyni nie udzielała ani nie zamierza udzielić nabywcy pełnomocnictwa do działania w Jej imieniu. Wnioskodawczyni nie podpisywała umowy przedwstępnej. Wnioskodawczyni posiada współudział (50 %) wraz z mężem w dwóch nieruchomościach, ale nie zamierza ich sprzedawać. Wnioskodawczyni nie sprzedawała wcześniej innej Nieruchomości niż wskazana we wniosku. Obecnie Wnioskodawczyni nie ma już planów i możliwości zrealizowania zakładanej przez siebie realizacji domu jednorodzinnego na zakupionej działce i chciałaby w przyszłości sprzedać nieruchomość, co pozwoliłoby spłacić pozostałą kwotę kredytu.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą ustalenia, czy przeniesienie własności nieruchomości na rzecz innej osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej albo na rzecz przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą niezależnie od formy prawnej prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w opisanym zdarzeniu przyszłym stanowić będzie dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt ustawy.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków, zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W niniejszej sprawie Wnioskodawczyni nie podjęła/nie podejmie ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, Wnioskodawczyni nabyła przedmiotową działkę nr (…) w 2012 roku z myślą o przeznaczeniu jej w przyszłości na budowę domu jednorodzinnego dla swojej rodziny. Co prawda Wnioskodawczyni występowała o wydanie zgody dla podłączenia energii, wodociągu, kanalizacji i gazu, ponieważ w 2015 roku występowała o warunki zabudowy dla domu jednorodzinnego, jednak że w 2017 r. otrzymała odpowiedź odmowną i wobec takiego stanowiska organów samorządu lokalnego, Wnioskodawczyni straciła zainteresowanie nieruchomością, w szczególności wobec braku możliwości jej zabudowy zgodnie z planami i swoje centrum spraw życiowych skierowała gdzie indziej. W dniu 7 marca 2019 r. doszło do ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże Wnioskodawczyni nie brała udziału w konsultacjach dotyczących planu i nie przyczyniła się do zmiany przeznaczenia gruntu. Ponadto Wnioskodawczyni nie podejmowała czynności prowadzących do podwyższenia wartości działki, była jedynie zmuszona ogrodzić działkę siatką metodą gospodarczą, żeby zabezpieczyć drzewa przez siebie posadzone (przed sarnami, dzikami i kradzieżami). Wnioskodawczyni nie podejmowała innych działań marketingowych poza zwykłymi ogłoszeniami, działka nigdy nie była wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy, ani nie była udostępniana odpłatnie osobom trzecim). Wnioskodawczyni nie udzielała ani nie zamierza udzielić nabywcy pełnomocnictwa do działania w Jej imieniu. Wnioskodawczyni nie podpisywała umowy przedwstępnej. Wnioskodawczyni posiada współudział (50 %) wraz z mężem w dwóch nieruchomościach, ale nie zamierza ich sprzedawać oraz Wnioskodawczyni nie sprzedawała wcześniej innej Nieruchomości niż wskazana we wniosku.

W przedmiotowej sprawie brak jest zatem przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawczynię w zakresie sprzedaży działki o nr (…) za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT, nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji należy uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Wnioskodawczyni, a sprzedaż tej działki będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W konsekwencji sprzedaż przez Wnioskodawczynię działki nr (…) na rzecz innej osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej albo na rzecz przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą niezależnie od formy prawnej prowadzonej przez niego działalności gospodarczej nie będzie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, gdyż Wnioskodawczyni w związku z jej sprzedażą nie będzie działać jako podatnik prowadzący działalność gospodarczą stosownie do art. 15 ust. 1 i 2 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.