Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.249.2021.2.AKU
z 7 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2021 r. (data wpływu 19 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2021 r. (data wpływu 1 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 14 maja 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.249.2021.1.AKU, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 14 maja 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 20 maja 2021 r.), zaś w dniu 1 czerwca 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 27 maja 2021 r.).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2018 r. Wnioskodawca wykonał termomodernizację jednorodzinnego budynku mieszkalnego położonego w miejscowości …, …, którego jest właścicielem. Przy realizacji inwestycji korzystał z pożyczki udzielonej Mu z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w … w ramach programu „…”, na podstawie umowy nr … zawartej w dniu 13 listopada 2018 r.

Inwestycja została zrealizowana na podstawie umowy z wykonawcą, który ma zarejestrowaną działalność oraz jest płatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Po zrealizowaniu usługi, która miała zostać zrealizowana zgodnie z umową do dnia 30 listopada 2018 r. wykonawca wystawił fakturę VAT w dniu 14 grudnia 2018 r. Data sprzedaży na fakturze jest zgodna z datą protokołu odbioru, a mianowicie 30 listopada 2018 r. Faktura została zapłacona w dniu 3 stycznia 2019 r.

Wobec powyższego oraz zgodnie z zapisami ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (art. 26h ust. 1), z których wynika, że odliczeniu podlegają wydatki poniesione na zadania termomodernizacyjne poniesione od dnia 1 stycznia 2019 r., datą poniesienia wydatku przez Wnioskodawcę był dzień 3 stycznia 2019 r. czyli dzień, w którym dokonał płatności na rzecz wykonawcy, a nie dzień wystawienia przez niego faktury.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że termomodernizacja dotyczyła budynku jednorodzinnego i polegała na ociepleniu budynku. Adres inwestycji: ....

Poniesiony wydatek jest związany z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2020 r., poz. 22, z późn. zm.), gdzie zgodnie z definicją zawartą w tym artykule przedsięwzięciem termomodernizacyjnym jest – przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest: „a) ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych(....)”. W ramach poniesionego wydatku wykonane zostało m.in. docieplenie ścian zewnętrznych o powierzchni ok. 217,08 m², docieplenie stropów nad ogrzewanymi pomieszczeniami o powierzchni około 90 m². Efektem ekologicznym zadania jest zmniejszenie zapotrzebowania na całkowite ciepło grzewcze o ok. 56,94% w skali roku (64,93 GJ/rok).

Powyższy wydatek znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489) w punkcie 2 ppkt 5 – usługa docieplenia przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów oraz w punkcie 2 ppkt 6 wymiana stolarki zewnętrznej np. okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych.

Właścicielem domu jest Wnioskodawca od 18 kwietnia 2008 r. na podstawie aktu notarialnego darowizny nieruchomości położonej w ..., stanowiącej działkę nr ..., objętej księgą wieczystą nr ... prowadzoną przez Sąd Rejonowy w ....

Dom będący przedmiotem termomodernizacji jest budynkiem jednorodzinnym, jednopiętrowym, podpiwniczonym, wolnostojącym na działce o powierzchni około 20 arów, służącym zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych.

Wnioskodawcy udzielona została pożyczka na warunkach określonych w „Zasadach finansowania zadań ze środków Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ...” w Programie Priorytetowym „...” poprawa efektywności energetycznej – termomodernizacja budynków jednorodzinnych.

Opisane we wniosku przedsięwzięcie zostało sfinansowane w kwocie 46 172 zł 47 gr z pożyczki WFOŚIGW oraz w kwocie 5 130 zł 28 gr ze środków własnych. Łączna wartość zamierzenia inwestycyjnego wyniosła 51 302 zł 75 gr brutto.

Przedsięwzięcie nie zostało zakończone. Dokonano jednorazowego wydatku w kwocie 51 302 zł 75 gr w dniu 3 stycznia 2019 r. na docieplenie budynku. W 2021 r., tj. przed upływem 3 lat, zostanie dokonana wymiana drzwi zewnętrznych oraz docieplenie wejścia do budynku.

Pożyczka została oprocentowana w wysokości 2,02% rocznie. Szacunkowy łączny koszt odsetek wynosi 2 499 zł 90 gr na dzień zawarcia umowy pożyczki, tj. 13 listopada 2018 r.

Jeżeli zadanie zostanie wykonane w terminie oraz zostanie osiągnięty efekt ekologiczny, a raty pożyczki będą spłacane w terminie, pożyczka będzie podlegać umorzeniu w wysokości 20% – co stanowić będzie kwotę 9 234 zł 49 gr. Umorzeniu podlegają ostatnie raty pożyczki wraz z odsetkami. Kwota umorzenia części pożyczki stanowić będzie przychód, na który zostanie wystawiony PIT w roku, w którym osiągnięty zostanie przychód. Harmonogram spłaty pożyczki przewiduje raty w wysokości 809 zł 30 gr – 59 rat, 1 rata 923 zł 67 gr. Prace wykonane w 2021 r. zostaną sfinansowane ze środków własnych.

Wydatek poniesiony w związku z opisanym przedsięwzięciem termomodernizacyjnym nie zostanie zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nie zostanie odliczony od przychodu na podstawie ustawy o ryczałcie, nie zostanie uwzględniony przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Faktura została wystawiona na Wnioskodawcę, zam. ..., ....

Kwota odliczenia w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w jedynym budynku, którego właścicielem jest Wnioskodawca nie przekroczy 53 000 zł.

Wnioskodawca jest podatnikiem opłacającym podatek wg skali podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym wydatek na docieplenie budynku mieszkalnego poniesiony w dniu 3 stycznia 2019 r., tj. w okresie obowiązywania ulgi termomodernizacyjnej, stanowi podstawę do skorzystania z tej ulgi przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesienie wydatku na termomodernizację w dniu 3 stycznia 2019 r. uprawnia Go do skorzystania z ulgi na termomodernizację w zeznaniu podatkowym za 2019 r. i latach następnych.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik może odliczyć wydatki poniesione w danym roku m.in. na materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego pod warunkiem, że zostanie ono ukończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Wnioskodawca pierwszy wydatek poniósł 3 stycznia 2019 r.

Po zrealizowaniu usługi, która miała zostać zrealizowana zgodnie z umową do dnia 30 listopada 2018 r. wykonawca wystawił fakturę VAT w dniu 14 grudnia 2018 r. Data sprzedaży na fakturze jest zgodna z datą protokołu odbioru, a mianowicie 30 listopada 2018 r. Faktura została zapłacona w dniu 3 stycznia 2019 r. Zgodnie z zapisami ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (art. 3 ust. 2) odliczeniu podlegają wydatki poniesione na zadania termomodernizacyjne poniesione od dnia 1 stycznia 2019 r. Wobec powyższego, datą poniesienia wydatku na termomodernizację był dzień 3 stycznia 2019 r., czyli dzień, w którym dokonano płatności na rzecz wykonawcy. Skoro wydatek poniesiony został po dniu 1 stycznia 2019 r., to jest po dniu wejścia w życie ulgi termomodernizacyjnej, to fakt wcześniejszego rozpoczęcia inwestycji przez Wnioskodawcę nie wyklucza możliwości skorzystania z tej ulgi.

Wnioskodawca nie ukrywa, że ważną przyczyną wykonania termomodernizacji budynku mieszkalnego były zapowiedzi, że część kosztów poniesionych na ten cel będzie mógł odliczyć od podatku w kolejnych latach, tym bardziej, że koszt wykonania tej inwestycji, jak i obsługa pożyczki udzielonej przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska stanowi dla Jego czteroosobowej rodziny znaczne obciążenie. Celem wprowadzenia tzw. ulgi termomodernizacyjnej było zachęcenie właścicieli budynków jednorodzinnych wybudowanych jeszcze w starszej technologii i nieposiadających wystarczających parametrów technicznych pod kątem audytu energetycznego budynku, do poprawy tych wartości, a co za tym idzie do obniżenia emisji dwutlenku węgla do atmosfery. Bez dodatkowej zachęty w postaci ulgi Wnioskodawca prawdopodobnie nie zdecydowałby się na wykonanie tej inwestycji. Ponadto poprzez wykonaną przez Niego inwestycję nastąpiła jeszcze jedna wartość dodana, a mianowicie ochrona środowiska naturalnego.

Wobec powyższego wydanie interpretacji uprawniającej Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej jest w pełni zasadne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 1 pkt 4 oraz art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2018 r., poz. 2246) w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 26h, a w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zmieniono brzmienie art. 11 ust. 1 i 2. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne korzystne rozwiązanie podatkowe dla podatników, tzw. ulgę termomodernizacyjną.

W myśl art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Wobec powyższego adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym – należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku (art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane).

Z kolei art. 5a pkt 18c ww. ustawy definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r., poz. 966, z późn. zm.).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.
   
   

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,
3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,
6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia

21 lipca 2015 r., s. 100),

1. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,
2. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,
3. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
4. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,
5. pompa ciepła wraz z osprzętem,
6. kolektor słoneczny wraz z osprzętem,
7. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,
8. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,
9. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskaniem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.
   
   

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
2. wykonanie analizy termograficznej budynku,
3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,
4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,
5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,
6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,
7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego,
9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego,
10. montaż pompy ciepła,
11. montaż kolektora słonecznego,
12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,
13. montaż instalacji fotowoltaicznej,
14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,
15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,
16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.
    
    

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.
   
   

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując, z ulgi termomodernizacyjnej może skorzystać podatnik, będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, który poniósł wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek oraz posiada stosowną fakturę, potwierdzającą ich poniesienie. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Odliczenie z tytułu ulgi termomodernizacyjnej stosuje się również do przedsięwzięcia termomodernizacyjnego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2019 r., które zostanie zakończone po dniu 31 grudnia 2018 r., jednak nie później niż w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. W takim przypadku odliczeniu podlegają wydatki poniesione na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia, w którym upływa okres 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za rok, w którym poniesiono wydatki. Zatem z punktu widzenia zastosowania ulgi termomodernizacyjnej istotna jest data poniesienia wydatku.

Za datę poniesienia wydatku uważa się dzień sprzedaży (datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi) określony na fakturze VAT, ponieważ na podstawie faktury ustala się wysokość poniesionych wydatków na termomodernizację budynku. W przypadku, gdy na fakturze VAT brak jest informacji o dniu sprzedaży przyjmuje się, że dzień ten przypada na dzień, w którym wystawiono fakturę.

Ponadto, jeżeli poniesione wydatki na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego zostaną sfinansowane kredytem bankowym, to w ramach ulgi termomodernizacyjnej można odliczyć poniesione wydatki na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, które zostały zapłacone bez względu na wysokość spłaconego kredytu, z którego zostały sfinansowane.

Źródło finansowania tych wydatków (kredyt, pożyczka) nie ma znaczenia dla możliwości skorzystania z ulgi, jeżeli to podatnik ostatecznie ponosi wydatek (czy to bezpośrednio ze swoich dochodów czy też zaciągając kredyt, który następnie spłaca). Zatem, jeżeli wydatki są sfinansowane kredytem/pożyczką, których spłata obciąża podatnika, wówczas są traktowane jako sfinansowane przez podatnika i podlegają odliczeniu. Natomiast wydatki na spłatę takiego kredytu/pożyczki nie mogą być utożsamiane z wydatkami na przedsięwzięcie termomodernizacyjne.

Należy również podkreślić, że w ramach omawianej ulgi odliczeniu podlegają wyłącznie wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne w budynku mieszkalnym, poniesione po dniu 1 stycznia 2019 r.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w 2018 r. Wnioskodawca zrealizował przedsięwzięcie termomodernizacyjne w jednorodzinnym budynku mieszkalnym, którego jest właścicielem od 2008 r. W ramach poniesionego wydatku wykonane zostało m.in. docieplenie ścian zewnętrznych o powierzchni ok. 217,08 m², docieplenie stropów nad ogrzewanymi pomieszczeniami o powierzchni około 90 m². Efektem ekologicznym zadania jest zmniejszenie zapotrzebowania na całkowite ciepło grzewcze o ok. 56,94% w skali roku (64,93 GJ/rok).

Opisane we wniosku przedsięwzięcie zostało sfinansowane z pożyczki udzielonej przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w kwocie 46 172 zł 47 gr zawartej w dniu 13 listopada 2018 r. oraz w kwocie 5 130 zł 28 gr ze środków własnych. Łączna wartość zamierzenia inwestycyjnego wyniosła 51 302 zł 75 gr brutto.

Inwestycja została zrealizowana na podstawie umowy z wykonawcą, który ma zarejestrowaną działalność oraz jest płatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Po zrealizowaniu usługi, która miała zostać zrealizowana zgodnie z umową do dnia 30 listopada 2018 r. wykonawca wystawił fakturę VAT w dniu 14 grudnia 2018 r. Data sprzedaży na fakturze jest zgodna z datą protokołu odbioru, a mianowicie 30 listopada 2018 r. Faktura została zapłacona w dniu 3 stycznia 2019 r. Przedmiotowe przedsięwzięcie nie zostało zakończone.

Dokonując zatem analizy wskazanych wyżej przepisów prawa oraz przedstawionego opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia za rok 2019 oraz za lata następne, w ramach ulgi termomodernizacyjnej wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków poniesionych na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, tj. docieplenie ścian zewnętrznych i stropów nad ogrzewanymi pomieszczeniami, gdyż faktura końcowa VAT wystawiona została w dniu 14 grudnia 2018 r., a datą sprzedaży był 30 listopada 2018 r. Oznacza to bowiem, że wydatek został poniesiony w 2018 r. Zgodnie zaś z powołanymi przepisami, odliczeniu podlegają udokumentowane fakturami VAT wydatki poniesione od dnia 1 stycznia 2019 r. Odliczeniu nie będą podlegały także spłacane raty kredytu (pożyczki), bowiem – jak już wcześniej wskazano – unormowania dotyczące ulgi termomodernizacyjnej nie przewidują, by w ramach tej ulgi uwzględnić spłatę rat kredytu (pożyczki), którym został sfinansowany wydatek na przedsięwzięcie termomodernizacyjne.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.