Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4015.50.2021.2.JKA
z 2 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 25 lutego 2021 r. (data wpływu – 03marca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia od brata w drodze darowizny udziałów w nieruchomości objętych wspólnością majątkową małżeńską:

• w części dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej obowiązku zgłoszenia nabycia w wymaganym terminie na formularzu SD-Z2 – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 03 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia od brata w drodze darowizny udziałów w nieruchomości objętych wspólnością majątkową małżeńską.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Brat Wnioskodawczyni M. K. jest właścicielem stanowiącego odrębną własność lokalu mieszkalnego położonego w Z. wraz z przysługującym udziałem w nieruchomości wspólnej oraz częściach wspólnych budynku, wynoszącym (…), a także właścicielem udziału wynoszącego (…) w nieruchomości położonej w Z. oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr (…), (…) z obrębu (..) o łącznej pow. (…) ha (Umowa ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego, sprzedaży tego lokalu wraz z ułamkową częścią gruntu oraz umowa przedwstępna sprzedaży udziału w lokalu niemieszkalnym z dnia 19.12.2011 r., Rep. A nr (…)).

Oba ww. składniki majątkowe wchodzą w skład wspólności majątkowej małżeńskiej M. K. i jego małżonki Mo. K. Brat Wnioskodawczyni zamierza przekazać w drodze umowy darowizny udział w ww. lokalu mieszalnym i niemieszkalnym, przy czym małżonka M. K. – Mo. K. wyrazi zgodę na zawarcie przedmiotowej umowy darowizny udziałów. Wnioskodawczyni jest osobą rozwiedzioną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy darowizna ww. udziałów w lokalu mieszkalnym i niemieszkalnym dokonana przez M. K., za zgodą małżonki, na rzecz Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, przy założeniu spełnienia przez obdarowaną warunków, tj. zgłoszenia nabycia własności praw majątkowych właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, odpowiedź na postawione pytanie jest pozytywna – darowizna udziałów w nieruchomości mieszkalnej i niemieszkalnej dokonana przez M. K., za zgodą małżonki, na rzecz Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Przy założeniu, że obdarowana spełnieni określony w art. 4a ust. 1 pkt 1 ustawy warunek, tj. zgłosi nabycie własności ww. praw majątkowych właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego (powstającego w tym przypadku z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego) – Wnioskodawczyni będzie zwolniona z obowiązku zapłaty podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadku i darowizn (zwanej dalej: ustawą) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, m.in. na podstawie umowy darowizny.

Umowa darowizny uregulowana jest w Kodeksie Cywilnym (art. 888 - art. 902 kc), zgodnie z definicją ustawową przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego, w przypadku nieruchomości pod rygorem nieważności.

Zgodnie z art. 6 ust. l pkt 4 ww. ustawy przy nabyciu w drodze darowizny obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego. Zgodnie z art. 5 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie natomiast z art. 4a ust. 1 zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy i praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma, macochę, jeżeli m.in. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych dokonać należy na formularzu SD-Z2 określonym w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20.11.2015 r. (Dz. U. 2015, poz. 2060). W przypadku nie dokonania zgłoszenia w ww. terminie nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega – zgodnie z art. 4a ust. 3 ustawy – opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni zawrze ze swoim bratem umowę darowizny udziałów w nieruchomości mieszkalnej i niemieszkalnej. Brat Wnioskodawczyni pozostaje ze swoja żoną Mo. K. w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej, zaś darowane udziały wchodzą w skład ww. wspólności małżeńskiej. Tym nie mniej małżonka M. K. akceptuje przedmiotową darowiznę i wyrazi na nią zgodę. Umowa zawarta będzie między bratem M. K. i Wnioskodawczynią w formie aktu notarialnego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż darowizna udziałów w nieruchomości mieszkalnej i niemieszkalnej brata na rzecz siostry – Wnioskodawczyni, tj. osoby wymienionej w art. 4a ust. 1 ustawy, będzie korzystać ze zwolnienia podatkowego, przy założeniu spełnienia warunków wskazanych powyżej.

Okoliczność, że darowane udziały pochodzą z majątku wspólnego brata Wnioskodawczyni i jego żony, wywiera skutki wyłącznie na gruncie prawa rodzinnego, nie zaś podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 37 § 1 pkt 4 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania darowizny z majątku wspólnego, za wyjątkiem drobnych darowizn zwyczajowo przyjętych. Zgodnie z art. 37 § 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy ważność umowy, która została zawarta przez jednego z małżonków bez wymaganej zgody drugiego, zależy od potwierdzenia umowy przez drugiego małżonka. Z powyżej zacytowanych przepisów ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy wynika, że ważność umowy wymaga co prawda zgody drugiego małżonka, jednak nie oznacza to, że drugi małżonek staje się w związku z powyższym stroną umowy, w tym wypadku umowy darowizny.

Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy stwierdzić należy, że stronami umowy darowizny będą M. K. i Wnioskodawczyni.

Tym samym Wnioskodawczyni będzie uprawniona do skorzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 4a ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2019 r., poz. 1813, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego w tym zakresie odwołać należy się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.).

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdyż druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W myśl 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy stanowi, że – obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Jak wynika z przywołanych przepisów, darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Art. 14 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że – wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 14 ust. 3 ww. ustawy - do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III – innych nabywców.
   
   

Jednakże stosownie do treści art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn – zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Zgłoszenie o nabyciu rzeczy i praw majątkowych powinno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r., poz. 2060).

Wskazane powyżej zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1-2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 ww. ustawy).

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 4a ust. 4 ww. ustawy, obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że brat Wnioskodawczyni zamierza przekazać Wnioskodawczyni w drodze darowizny udziały w nieruchomości mieszkalnej i niemieszkalnej, które objęte są wspólnością majątkową małżeńską. Umowa darowizny ww. udziałów pomiędzy Wnioskodawczynią a jej bratem będzie zawarta w formie aktu notarialnego. Bratowa Wnioskodawczyni – żona brata wyrazi zgodę i złoży pisemną akceptację na dokonanie darowizny udziałów w nieruchomości mieszkalnej i niemieszkalnej na rzecz jego siostry.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że planowana darowizna udziałów w nieruchomości przez brata Wnioskodawczyni (za zgodą jego żony) na rzecz Wnioskodawczyni, która zostanie dokonana na podstawie umowy darowizny zawartej pomiędzy ww. osobami w formie aktu notarialnego, będzie w całości korzystać ze zwolnienia podatkowego na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Dla zastosowania zwolnienia pozostaje bez wpływu fakt, że darowane udziały w nieruchomości pochodzić będą z majątku wspólnego brata Wnioskodawczyni i jego żony.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2020 r., poz. 1359), zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania darowizny z majątku wspólnego, z wyjątkiem drobnych darowizn zwyczajowo przyjętych. Stosownie do art. 37 § 4 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jednostronna czynność prawna dokonana bez wymaganej zgody drugiego małżonka jest nieważna.

Jednakże, co wynika z art. 37 § 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy – ważność umowy, która została zawarta przez jednego z małżonków bez wymaganej zgody drugiego, zależy od potwierdzenia umowy przez drugiego małżonka.

Z zacytowanych przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że zgoda małżonka niezbędna jest dla stwierdzenia ważności jednostronnej czynności drugiego małżonka, w przypadku gdy jej przedmiotem są składniki majątkowe objęte wspólnością majątkową.Z faktu tego nie można jednak wywodzić, że wyrażając taką zgodę drugi z małżonków również staje się stroną umowy darowizny.

Skoro w przedmiotowej sprawie darczyńcą będzie tylko brat Wnioskodawczyni, to nabycie przez Wnioskodawczynię udziałów w nieruchomości mieszkalnej i niemieszkalnej tytułem opisanej darowizny będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Tym samym Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od spadków i darowizn z tego tytułu.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało w tej części uznać za prawidłowe.

Nie można się natomiast zgodzić ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, że opisane zwolnienie będzie jej przysługiwało pod warunkiem, że zgłosi nabycie rzeczy i praw majątkowych właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego na formularzu SD-Z2. Jak wynika bowiem wprost z przywołanego powyżej art. 4a ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron. W niniejszej sprawie umowa darowizny udziałów w nieruchomości zostanie zawarta w formie aktu notarialnego. A zatem Wnioskodawczyni w celu uzyskania zwolnienia z opodatkowania nie będzie miała obowiązku zgłoszenia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego nabycia tych udziałów w nieruchomościach i tym samym nie będzie miała obowiązku składania zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych na formularzu SD-Z2.

Dlatego w tej części stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.