Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.228.2021.2.KC
z 4 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 marca 2021 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniu 26 maja 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2021 r. wpłynął do organu wniosek, uzupełniony w dniu 26 maja 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni rozliczyła indywidualnie e-PIT-37 za pośrednictwem strony podatki.gov.pl, w ulgę prorodzinną wpisując obu synów.

Od dnia … kwietnia 2020 r. Wnioskodawczyni mieszka z dziećmi w innym miejscu niż mąż. Wnioskodawczyni wraz z mężem są w trakcie rozwodu. Dzieci od tego czasu mieszkają z Wnioskodawczynią i ona sprawuje nad nimi opiekę. Mąż od sierpnia 2020 r. płaci alimenty, dzieci odwiedził 4 razy. Oboje mają pełną władzę rodzicielską.

Wnioskodawczyni nie jest w stanie uzyskać od męża informacji, w jaki sposób będzie się rozliczał bądź już się rozliczył za rok 2020 i w jakim zakresie ujął bądź ujmie on ulgę prorodzinną.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że syn A. T. urodził się w dniu … grudnia 2017 r., a syn J. T. w dniu … grudnia 2015 r.

Mąż Wnioskodawczyni od stycznia do marca 2020 r. uczestniczył w wykonywaniu władzy rodzicielskiej, ponieważ mieszkali oni razem, choć w ocenie Wnioskodawczyni potrzeby dzieci zaspokajane były przez męża w stopniu minimalnym.

Od kwietnia do grudnia 2020 r. mąż Wnioskodawczyni nie uczestniczył w faktycznym wychowywaniu dzieci, od kiedy wraz z dziećmi Wnioskodawczyni wyprowadziła się od męża, odwiedził dzieci zaledwie 3 razy (każdorazowo przebywał około 3 godzin). Przez ten czas mąż Wnioskodawczyni nie zabezpieczał ich potrzeb bytowych, edukacyjnych, zdrowotnych, rozwojowych i emocjonalnych, dzwonił sporadycznie, skupiając się w dużej mierze na próbach nakłonienia jej do powrotu, a nie na potrzebach dzieci. Nie zabezpieczał też bytu dzieci pod względem finansowym, gdyż dopiero po wezwaniu z sądu zaczął płacić alimenty (jest to zabezpieczenie na czas trwania procesu rozwodowego) - pierwszy przelew z dnia … października 2020 r. z kwotą za alimenty za miesiące od sierpnia do października 2020 r., kolejne przelewy za miesiąc listopad, a następnie grudzień. Zatem od kwietnia do lipca 2020 r. mąż Wnioskodawczyni uchylił się całkowicie od opieki, utrzymania czy zaspokojenia jakichkolwiek potrzeb dzieci. Do chwili obecnej mąż posiada pełną władzę rodzicielską.

Władzę rodzicielską nad dziećmi Wnioskodawczyni wykonywała wspólnie z mężem do dnia .. kwietnia 2020 r., a samodzielnie od dnia … kwietnia 2020 r.

W roku 2020 Wnioskodawczyni uzyskała dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni pracuje w żłobku miejskim jako opiekun. W roku 2020 ojciec dzieci uzyskał dochody opodatkowane według skali podatkowej. Żadne z dzieci nie zawarło związku małżeńskiego. W 2020 r. dochody Wnioskodawczyni i jej męża nie przekroczyły kwoty 112 000 zł.

Wnioskodawczyni, męża i dzieci nie dotyczą przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji wyłącznie Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia ulgi na dzieci za rok 2020 przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w obliczu opisanej sytuacji prawo do ulgi podatkowej za rok 2020 przysługuje wyłącznie jej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   
   
   
   
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
      
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
      
      
      
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:
   
   
   
   
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
      
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
      
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Stosownie do art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Jednocześnie jak stanowi art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Jak wynika z art. 27f ust. 7 cyt. ustawy podatkowej, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Jeżeli kwota przysługującego odliczenia na podstawie ust. 2, 3 i 4 jest wyższa od kwoty odliczonej z tytułu, o którym mowa w ust. 1, w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podatnikowi przysługuje kwota stanowiąca różnicę między kwotą przysługującego podatnikowi odliczenia a kwotą odliczoną w zeznaniu podatkowym (art. 27f ust. 8 ustawy).

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni rozliczyła indywidualnie e-PIT-37 za pośrednictwem strony podatki.gov.pl, w ulgę prorodzinną wpisując obu synów. Od dnia … kwietnia 2020 r. Wnioskodawczyni mieszka z dziećmi w innym miejscu niż mąż. Wnioskodawczyni wraz z mężem są w trakcie rozwodu. Dzieci od tego czasu mieszkają z Wnioskodawczynią i ona sprawuje nad nimi opiekę. Mąż od sierpnia 2020 r. płaci alimenty, dzieci odwiedził 4 razy. Oboje mają pełną władzę rodzicielską. Wnioskodawczyni nie jest w stanie uzyskać od męża informacji, w jaki sposób będzie się rozliczał bądź już się rozliczył za rok 2020 i w jakim zakresie ujął bądź ujmie on ulgę prorodzinną. W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że syn A. T. urodził się w dniu … grudnia 2017 r., a syn J. T. w dniu … grudnia 2015 r. Mąż Wnioskodawczyni od stycznia do marca 2020 r. uczestniczył w wykonywaniu władzy rodzicielskiej, ponieważ mieszkali oni razem, choć w ocenie Wnioskodawczyni potrzeby dzieci zaspokajane były przez męża w stopniu minimalnym. Od kwietnia do grudnia 2020 r. mąż Wnioskodawczyni nie uczestniczył w faktycznym wychowywaniu dzieci, od kiedy wraz z dziećmi Wnioskodawczyni wyprowadziła się od męża, odwiedził dzieci zaledwie 3 razy (każdorazowo przebywał około 3 godzin). Przez ten czas mąż Wnioskodawczyni nie zabezpieczał ich potrzeb bytowych, edukacyjnych, zdrowotnych, rozwojowych i emocjonalnych, dzwonił sporadycznie, skupiając się w dużej mierze na próbach nakłonienia jej do powrotu, a nie na potrzebach dzieci. Nie zabezpieczał też bytu dzieci pod względem finansowym, gdyż dopiero po wezwaniu z sądu zaczął płacić alimenty (jest to zabezpieczenie na czas trwania procesu rozwodowego) - pierwszy przelew z dnia … października 2020 r. z kwotą za alimenty za miesiące od sierpnia do października 2020 r., kolejne przelewy za miesiąc listopad, a następnie grudzień. Zatem od kwietnia do lipca 2020 r. mąż Wnioskodawczyni uchylił się całkowicie od opieki, utrzymania czy zaspokojenia jakichkolwiek potrzeb dzieci. Do chwili obecnej mąż posiada pełną władzę rodzicielską. Władzę rodzicielską nad dziećmi Wnioskodawczyni wykonywała wspólnie z mężem do dnia … kwietnia 2020 r., a samodzielnie od dnia … kwietnia 2020 r. W roku 2020 Wnioskodawczyni uzyskała dochody opodatkowane według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni pracuje w żłobku miejskim jako opiekun. W roku 2020 ojciec dzieci uzyskał dochody opodatkowane według skali podatkowej. Żadne z dzieci nie zawarło związku małżeńskiego. W 2020 r. dochody Wnioskodawczyni i jej męża nie przekroczyły kwoty 112 000 zł. Wnioskodawczyni, męża i dzieci nie dotyczą przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych została zatem zawarta ogólna zasada z której wynika, że podatnikom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską, przysługuje ulga na dzieci małoletnie.

Władza rodzicielska – zgodnie z art. 93 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359) przysługuje obojgu rodzicom, a stosownie do art. 97 § 1 tejże ustawy jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest zobowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

W rozumieniu przepisów prawa rodzinnego władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowywania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw (art. 95 § 1 k.r.o.).

W konsekwencji, jeżeli w stosunku do danego dziecka obojgu rodzicom przysługuje władza rodzicielska, i władza ta jest wykonywana przez obojga rodziców, to każdy z rodziców ma prawo do odliczenia, w granicach przysługującego na dziecko limitu. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Dotyczy to zarówno rodziców pozostających w związku małżeńskim lub partnerskim, jak i rodziców rozwiedzionych czy będących w separacji.

Porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest jednak wymagane w przypadku, gdy tylko jeden rodzic spełnia warunki określone w art. 27f ust. 1 ustawy.

Podkreślić należy, że o wykonywaniu władzy rodzicielskiej nie świadczy tylko sam fakt jej posiadania, czy spełniania obowiązku alimentacyjnego, ani sporadyczne kontakty z dzieckiem. Wykonywanie władzy rodzicielskiej polega na sprawowaniu faktycznej pieczy nad małoletnim dzieckiem w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, a w szczególności podejmowanie przez rodzica (rodziców) obowiązków w zakresie zaspokojenia potrzeb fizycznych, edukacyjnych i duchowych dziecka. Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Wykonywać pieczę (zgodnie z def. Wielkiego Słownika Języka Polskiego oraz słownika synonimów) - to m.in. sprawować nad kimś lub czymś bezpośrednią, osobistą opiekę, troszczyć się, baczyć, czuwać, nadzorować).

Jak bowiem wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2378/15, „(…) dla nabycia prawa do odliczenia ulgi prorodzinnej, konieczne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek, to jest posiadanie władzy rodzicielskiej (nawet ograniczonej na podstawie wyroku sądowego) i jej faktyczne wykonywanie w danym roku podatkowym. Czym innym jest bowiem posiadanie władzy a czym innym jej wykonywanie, a to oznacza, że utożsamianie ich na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje uzasadnienia. W celu nabycia prawa do przedmiotowej ulgi podatnik powinien wykazać zatem, że w danym roku podatkowym wykonywał, a nie tylko posiadał władzę rodzicielską (…).”

Tym samym w przypadku rodzica małoletniego dziecka o prawie do ulgi decyduje faktyczne sprawowanie władzy rodzicielskiej. Samo posiadanie władzy rodzicielskiej (bez jej faktycznego wykonywania), podobnie jak utrzymywanie sporadycznych kontaktów z dzieckiem czy alimentacja nie wystarcza do zastosowania przedmiotowego odliczenia. Pogląd taki podzielają sądy administracyjne w wydawanych orzeczeniach (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2016 r., sygn. akt. II FSK 1420/15, wyrok z dnia 26 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 447/16 i z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 661/16 oraz powołany powyżej wyrok z dnia 27 lipca 2016 r., sygn. akt II FSK 2378/15).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że z uwagi na to, że - jak wskazuje Wnioskodawczyni - ojciec dzieci od stycznia do dnia … kwietnia 2020 r. uczestniczył w wykonywaniu władzy rodzicielskiej, Wnioskodawczyni nie może odliczyć za te miesiące ww. ulgi w pełnej wysokości, bowiem jak wynika z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga prorodzinna - przy spełnieniu pozostałych przesłanek wynikających z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przysługuje za każdy miesiąc, w którym podatnik wykonywał władzę rodzicielską. W konsekwencji, prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości, przysługuje Wnioskodawczyni, wyłącznie za miesiące, w których Wnioskodawczyni wykonywała sama względem małoletnich dzieci władzę rodzicielską.

Mając na uwadze powyższe, skoro mąż Wnioskodawczyni wykonywał władzę rodzicielską względem małoletnich dzieci od stycznia do kwietnia 2020 r., to za ten okres - wobec braku porozumienia z mężem - Wnioskodawczyni przysługuje prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej w wysokości 50% kwoty ulgi na każde dziecko, ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast, skoro od maja 2020 r. Wnioskodawczyni wyłącznie sama wykonywała względem małoletnich dzieci władzę rodzicielską, a ojciec dzieci w tym okresie nie zabezpieczał ich potrzeb bytowych, edukacyjnych, zdrowotnych, rozwojowych i emocjonalnych, nie uczestniczył w faktycznym wychowaniu dzieci, to ulgę prorodzinną, o której mowa w art. art. 27f ust. 1 ww. ustawy, może odliczyć Wnioskodawczyni w pełnej wysokości.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.