Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.253.2021.2.DJ
z 28 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia z dnia 18 lutego 2021 r. (data wpływu 25 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2021 r. (data wpływu 25 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu kwot przekazanych darowizn – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od dochodu kwot przekazanych darowizn.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz w art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 6 maja 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.253.2021.1.DJ, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 6 maja 2021 r., w dniu 20 maja 2021 r. Wnioskodawca dokonał wpłaty brakującej opłaty od wniosku w kwocie 40 zł, natomiast w dniu 25 maja 2021 r. do tut. organu wpłynęło pismo, będące odpowiedzią na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca aktualnie rozlicza się za poprzedni rok wypełniając PIT wspólnie z żoną. Jednak małżonkowie są obecnie w trakcie rozwodu i za rok 2021 (w przyszłym roku) Wnioskodawca będzie się rozliczał osobiście.

Małżonkowie mają dziecko niepełnosprawne i Wnioskodawca chciałby w miarę możliwości wpłacać pieniądze do Fundacji (…) na subkonto podopiecznego „(…)” – czyli bezpośrednio na swoje dziecko.

Po rozwodzie syn będzie mieszkał z matką.

W piśmie, stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że wskazane we wniosku darowizny zostały przekazane już od stycznia 2021 roku oraz Wnioskodawca będzie przekazywał je jeszcze w ciągu roku na rzecz organizacji, o której mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (jest to Fundacja (…), która zajmuje się osobami niepełnosprawnymi). Pieniądze trafiają bezpośrednio na konto podopiecznego „(…)”.

Wnioskodawca jest zatrudniony na umowę o pracę i nie prowadzi działalności gospodarczej, więc będzie to dochód opodatkowany według skali podatkowej.

Pieniądze wpłacone do Fundacji (…) na subkonto podopiecznego (…) przeznaczone będą na działania związane z rehabilitacją, z badaniami oraz z zakupem leków; koszty te zostaną zrefundowane przez ww. Fundację ze środków zgromadzonych na przedmiotowym subkoncie, między innymi przy udziale darowizn, których Wnioskodawca dokona.

Kwoty przekazywanych darowizn Wnioskodawca nie zaliczy do kosztów uzyskania przychodów, nie odliczył ich już wcześniej od dochodu (przychodu). Przekazane darowizny nie będą Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie, są to pieniądze przekazywane bezpośrednio na subkonto podopiecznego Fundacji (…).

Dowodami wpłaty będą przelewy zrealizowane z osobistego konta bankowego bezpośrednio na rachunek Fundacji, podając w tytule numer subkonta (…). Dzięki temu pieniądze trafią bezpośrednio na konto podopiecznego, Wnioskodawca będzie miał także wgląd, czy pieniądze na subkoncie są należycie zaksięgowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy za rok 2021 Wnioskodawca będzie mógł odliczyć od podatku darowizny na rzecz podopiecznego Fundacji, który jest synem Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w ciągu roku 2021, przelewając pieniądze bezpośrednio na subkonto podopiecznego w Fundacji (…), Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za 2021 rok odliczyć od podatku przekazaną kwotę jako darowizna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot darowizn przekazanych na cele:

1. określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele, z zastrzeżeniem ust. 6e,
2. kultu religijnego,
3. krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi na podstawie ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi, w wysokości iloczynu kwoty rekompensaty określonej przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 2 tej ustawy i litrów oddanej krwi lub jej składników,
4. kształcenia zawodowego publicznym szkołom prowadzącym kształcenie zawodowe, o których mowa w art. 4 pkt 28a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe, oraz publicznym placówkom i centrom, o których mowa w art. 2 pkt 4 tej ustawy,

– w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.

Z powyższego przepisu wynika, że podstawowym warunkiem odliczenia od dochodu jest dokonanie darowizny oraz przeznaczenie darowizny na cel enumeratywnie wymieniony w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1057 ze zm.).

Ponadto, z przytoczonego przepisu art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że aby można było dokonać odliczenia od dochodu darowizny, musi ona spełniać następujące warunki:

• musi być przekazana na cele określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie,
• obdarowanym musi być organizacja określona w art. 3 ust. 2 i 3 ww. ustawy, prowadząca działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych.
  
  

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że dziecko Wnioskodawcy jest niepełnosprawne i Wnioskodawca chciałby w miarę możliwości wpłacać pieniądze do Fundacji (…) na subkonto podopiecznego (…) – czyli bezpośrednio na swoje dziecko. Darowizny zostały przekazane przez Wnioskodawcę już od stycznia 2021 roku oraz Wnioskodawca będzie przekazywał je jeszcze w ciągu tego roku na rzecz organizacji, o której mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (jest to Fundacja (…), która zajmuje się osobami niepełnosprawnymi). Pieniądze trafiają bezpośrednio na konto podopiecznego (…). Pieniądze wpłacone do Fundacji (…) na subkonto podopiecznego (…) przeznaczone będą na działania związane z rehabilitacją, badaniami oraz zakupem leków – koszty te zostaną zrefundowane przez ww. Fundację ze środków zgromadzonych na przedmiotowym subkoncie, między innymi przy udziale darowizn, których Wnioskodawca dokona.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji darowizny, wobec czego należy odwołać się do przepisów Kodeksu cywilnego. W myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna polega zatem na bezpłatnym, nieekwiwalentnym świadczeniu darczyńcy kosztem jego majątku i nie wiąże się z uzyskaniem jakiegokolwiek dobra albo innego świadczenia w związku z przekazaną kwotą pieniędzy.

Bezpłatność świadczenia oznacza, że nie może ono mieć odpowiednika w świadczeniu drugiej strony umowy, albowiem umowa darowizny jest umową jednostronnie zobowiązującą, a podstawę świadczenia stanowi causa donandi, czyli chęć dokonania przysporzenia majątkowego. Nie ma znaczenia dla oceny charakteru prawnego umowy darowizny konkretny, zindywidualizowany motyw dokonanego nieodpłatnie przysporzenia. Przyczyna prawna jest bowiem stypizowana i identyczna dla wszystkich wchodzących w grę przypadków. Motywy indywidualne dokonywanego przysporzenia bywają natomiast mocno zróżnicowane: czysto altruistyczne, wynikające z powinności natury moralnej, czy wreszcie uzasadnione określonymi racjami gospodarczymi. Tak więc świadczenie darczyńcy jest bezpłatne wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nieodpłatność ta oznacza, że darczyńca nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu w zamian za dokonaną darowiznę ani w chwili jej dokonywania ani też w przyszłości.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że świadczenie pieniężne w formie tzw. „darowizny”, Wnioskodawca przekazał i przekaże jeszcze w 2021 roku na rzecz Fundacji (…) dokonując wpłaty celowej. Wskazaną osobą, której udzielona zostanie pomoc za pośrednictwem wybranej przez Wnioskodawcę organizacji będzie dziecko Wnioskodawcy, które posiada subkonto w Fundacji. Tym samym wydatki, jakie ponosi Wnioskodawca na co dzień, a związane z rehabilitacją, badaniami oraz zakupem leków, zostaną zrefundowane przez ww. Fundację ze środków zgromadzonych na przedmiotowym subkoncie, między innymi przy udziale darowizn, których Wnioskodawca dokona.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Przy czym nieodpłatność świadczenia darczyńcy stwierdzona musi być zarówno subiektywnie jak i obiektywnie, tj. niezależnie od uzyskania jakiejkolwiek korzyści lub ekwiwalentu od obdarowanego. Czyniąc darowiznę darczyńca realizuje zamiar przysporzenia obdarowanemu korzyści kosztem własnego majątku.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie obdarowanego – do zwiększenia jego majątku (zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów).

Z kolei z art. 893 Kodeksu cywilnego wynika natomiast, że darczyńca może włożyć na obdarowanego obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem (polecenie).

W literaturze podkreśla się, że co do zasady samo ustanowienie polecenia w umowie darowizny nie zmienia samej jej istoty, gdyż nie odbiera jej charakteru czynności dokonanej pod tytułem nieodpłatnym. Niemniej jednak z orzecznictwa sądów wynika, że nałożenie na obdarowanego obowiązku świadczenia na rzecz osoby trzeciej tylko wówczas nie pozbawia umowy cech nieodpłatności, gdy nie przekreśla istoty darowizny wyrażającej się w przysporzeniu majątku obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Oznacza to, że charakter świadczenia nieodpłatnego traci takie świadczenie, które zostało spełnione w celu uzyskania określonego świadczenia ekwiwalentnego.

Co więcej, w doktrynie prawa cywilnego podnosi się, że nie może być w ogóle mowy o poleceniu, jeżeli z treści umowy wynika, że odbiorca określonego przedmiotu zobowiązany jest do oddania go w całości osobie trzeciej. Występuje on wtedy z reguły jako posłaniec. Nie dochodzi więc w ogóle do skutku umowa darowizny.

Wskazać również należy, że z samego tylko faktu, zgodnie z którym zawarcie w umowie darowizny polecenia nie czyni nikogo wierzycielem, nie wynika, że zdarzenie to pociąga za sobą jedynie moralną powinność obdarowanego. W istocie jest to bowiem obowiązek prawny, do domagania się realizacji którego – co wynika z art. 894 Kodeksu cywilnego – uprawniony jest darczyńca, jego spadkobiercy lub właściwy organ państwowy, jeżeli polecenie ma na względzie interes społeczny.

Mając na uwadze powyższe, jeszcze raz podkreślić należy, że podstawową cechą darowizny jest jej nieekwiwalentność i nieodpłatność – co oznacza, że darczyńca nie spodziewa się i nie oczekuje żadnego świadczenia wzajemnego ze strony obdarowanego. Istotą darowizny jest zatem jej bezinteresowność i fakt, że przekazanie owej darowizny nie skutkuje żadnym działaniem „w zamian”.

Zatem, przedmiotowe wpłaty, o których mowa we wniosku mogłyby stanowić podstawę do odliczenia od dochodu tytułem darowizny, gdyby zamiarem Wnioskodawcy było tylko i wyłącznie przysporzenie korzyści obdarowanemu – nieodpłatne, nieekwiwalentne i bezinteresowne, nie zaś uzyskanie zwrotu wydatków, jakie Wnioskodawca ponosi na co dzień, a związane z rehabilitacją, badaniami oraz zakupem leków dla dziecka.

W związku z powyższym, wpłaty, których dokonał i dokona Wnioskodawca w 2021 roku do Fundacji (…) na subkonto podopiecznego (…) nie będą mogły być traktowane jako darowizny ze względu na niespełnioną przesłankę nieekwiwalentności. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania przepisy art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. a) ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, co oznacza, że niemożliwe jest odliczenie od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przedmiotowych wpłat, dokonanych na rzecz Fundacji ze wskazaniem na własne dziecko.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.