2021.06.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.91.2021.1.MK
z 2 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 lutego 2021 r. (data wpływu 2 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących transakcji z Dostawcami, w związku z którymi zapłata należności dokonywana będzie do podmiotu pośredniczącego w płatności pomiędzy Spółką a Dostawcami, którego rachunek nie został ujawniony na tzw. białej liście podatników VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2021 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących transakcji z Dostawcami, w związku z którymi zapłata należności dokonywana będzie do podmiotu pośredniczącego w płatności pomiędzy Spółką a Dostawcami, którego rachunek nie został ujawniony na tzw. białej liście podatników VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka") jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność w nowej branży, w związku z czym będzie nabywać towary i usługi, zarówno od podmiotów polskich, jak i zagranicznych.

W celu uzyskania dostępu do niezbędnych towarów i usług, Spółka zamierza przystąpić do międzynarodowej grupy podmiotów (dalej: „Grupa”). Członkowie Grupy (dalej: „Uczestnicy”) dokonują zakupów określonych towarów lub usług od rożnego rodzaju zewnętrznych dostawców (dalej: „Dostawcy”). Każdy Uczestnik dokonuje zakupów w sposób niezależny od pozostałych Uczestników. Uczestnik składa zamówienie na towary lub usługi bezpośrednio u Dostawcy.

W celu uproszczenia wzajemnych rozliczeń finansowych pomiędzy Uczestnikami a Dostawcami, podmioty z Grupy, w tym Wnioskodawca, ustalą, że wskazane rozliczenia dokonywane będą za pośrednictwem jednej ze Spółek z Grupy - X z siedzibą w Szwajcarii, zarejestrowaną dla celów VAT pod numerem: (…) (dalej: „Pośrednik”), która - na podstawie zawartej umowy - odpowiedzialna będzie za przekazywanie i dokonywanie płatności na rzecz Dostawców.

Procedura w zakresie dokonywanych transakcji i rozliczeń będzie wyglądała w następujący sposób:

Złożenie i realizacja zamówienia.
1. Uczestnik (np. Wnioskodawca) złoży zamówienie na towar lub usługę do Dostawcy.
2. Dostawca dostarczy towar lub usługę bezpośrednio na rzecz Uczestnika.
3. Dostawca wystawi fakturę dokumentującą zakup ze wskazaniem danych Uczestnika (dalej: „Faktura”).
Rozliczenie.
1. Dostawca dostarczy Pośrednikowi Faktury razem z danymi niezbędnymi do ich opłacenia.
2. Pośrednik dokona zapłaty za Fakturę na rzecz Dostawcy; wypłata środków należnych Dostawcy z tytułu zamówienia złożonego przez Uczestnika nastąpi z rachunku Pośrednika.
3. Pośrednik obciąży poszczególnych Uczestników kosztami opłacenia wszystkich wystawionych na konkretnego Uczestnika Faktur z danego okresu rozliczeniowego (wartość opłaconych Faktur zostanie zsumowana przez Pośrednika).

Obowiązkiem Pośrednika będzie terminowe regulowanie płatności, przy czym podmiot ten nie będzie zaangażowany w proces zakupowy, tj. nie będzie stroną nabycia towarów i usług na rzecz członków Grupy. Uczestnicy (także Spółka) będą w związku z tym nabywać towary i usługi od Dostawców, a jedynie płatności za zakupione towary i usługi dokonywane będą przez Pośrednika. Następnie Pośrednik obciąży Spółkę kosztami, jakie poniósł w związku z płatnościami za zakupione przez Spółkę towary i usługi od Dostawców.

Pośrednikiem będzie podmiot niezarejestrowany w Polsce dla celów podatku od towaru i usług (VAT). Rachunek bankowy Pośrednika nie znajduje się w wykazie, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.; dalej: „ustawa o VAT”) - tzw. biała lista podatników VAT. Natomiast rachunki Dostawców, od których Spółka będzie nabywać towary i usługi, a na rzecz których płatności bezpośrednio będzie dokonywać Pośrednik, znajdują się na białej liście podatników VAT.

Dokonywane przez Wnioskodawcę zakupy obejmować będą zarówno transakcje o wartości do 15 tys. zł, jak i transakcje przekraczające tę kwotę. Przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację są natomiast te transakcje, których wartość przekracza 15 tys. zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących transakcji z Dostawcami, w związku z którymi zapłata należności dokonywana będzie do podmiotu pośredniczącego w płatności pomiędzy Spółką a Dostawcami, którego rachunek nie został ujawniony na tzw. białej liście podatników VAT?
Jeżeli odpowiedź organu interpretacyjnego na pierwsze pytanie okaże się przecząca, to czy Wnioskodawca będzie mógł uchronić się przed negatywnymi konsekwencjami wynikającymi z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, gdy Spółka jednorazowo złoży zawiadomienie o zapłacie należności na rachunek spoza białej listy podatników VAT (rachunek Pośrednika) do właściwego naczelnika urzędu skarbowego i nie będzie zobowiązana do składania ponownych zawiadomień przy dokonywaniu na ten sam rachunek bankowy kolejnych płatności, które będą dotyczyć transakcji z różnymi Dostawcami?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

W myśl art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”) podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1292 ze zm.) została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

Przyszli Dostawcy Spółki są zarejestrowani na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnicy VAT czynni, wobec czego Spółka - aby móc zaliczyć przedmiotowe wydatki do kosztów uzyskania przychodów - będzie miała obowiązek dokonywać płatności za zrealizowane dostawy towarów/świadczone usługi przelewem na rachunki, które widnieją na tzw. białej liście podatników VAT. Natomiast rachunek bankowy Pośrednika, na rzecz którego Spółka bezpośrednio dokona płatności w związku z rozliczeniem transakcji zawieranych z Dostawcami, nie widnieje na tzw. białej liście podatników VAT. Niemniej należy mieć na uwadze, że podmiot ten (Pośrednik) nie jest zarejestrowany do celów VAT w Polsce.

W tym zakresie należy wskazać, że w myśl art. 96b ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT biała lista podatników VAT obejmuje podmioty zarejestrowane jako podatnicy VAT, natomiast zgodnie z Objaśnieniami podatkowymi Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2019 r. „Wykaz podatników VAT" (dalej: „Objaśnienia MF”): „W przypadku, gdy zagraniczny kontrahent nie posługuje się dla celów danej transakcji polskim numerem NIP, przepisy dotyczące płatności na rachunki zamieszczone w Wykazie nie będą mieć zastosowania do tej transakcji.”

W zdarzeniu przyszłym opisywanym przez Wnioskodawcę, Spółka będzie dokonywać płatności bezpośrednio na rzecz podmiotu zagranicznego, nieposługującego się polskim numerem identyfikacji podatkowej, którego rachunek bankowy nie znajduję się na tzw. białej liście podatników VAT. Natomiast Pośrednik będzie realizował przelewy już bezpośrednio na rachunki Dostawców, które znajdują się na tzw. białej liście podatników VAT. Wskutek tego płatności (realizowane w rzeczywistości przez Pośrednika) na rzecz Dostawców nie spełnią przesłanki, o jakiej mowa we wspomnianym powyżej przepisie art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, która przesądzałaby o tym, że Spółka byłaby obowiązana wyłączyć wydatki z nimi związane z kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki dotyczące transakcji, w związku z którymi płatność dokonywana jest przelewem na rzecz podmiotu trzeciego (innego niż dostawca towaru/usługi, tj. Pośrednika), nieposługującego się polskim NIP-em, na rachunek nieujawniony na tzw. białej liście podatników VAT

Przedstawione przez Wnioskodawcę zagadnienie dotyczy bowiem transakcji, w którą zaangażowane będą trzy podmioty, niemniej dostawy towarów/świadczenie usług (potwierdzone fakturą) występować będzie jedynie pomiędzy Spółką a danym Dostawcą. To Spółka zobowiązana będzie do dokonania płatności za otrzymane towary/usługi na rzecz swoich Dostawców. Pośrednik w tym przypadku dokona jedynie technicznej czynności, jaką jest realizacja przelewów na rzecz Dostawców. Co istotne, Spółka będzie w stanie - w zbiorczym przelewie dokonywanym bezpośrednio na rzecz Pośrednika - wyodrębnić kwoty należne poszczególnym Dostawcom. Ostatecznym odbiorcą płatności zawsze będzie zewnętrzny dostawca towaru / usługi. Płatności dokonywane przez Spółkę trafią finalnie na rachunki bankowe Dostawców. Niesłusznym wydawałoby się w związku z tym podejście, zgodnie z którym to rachunek Pośrednika musiałby widnieć na tzw. białej liście podatników VAT, aby Spółka mogła zaliczyć przedmiotowe wydatki do kosztów uzyskania przychodów. Spółka zawierać będzie bowiem transakcje ze swoimi Dostawcami, którzy wystawiają faktury na rzecz Spółki. To rachunki Dostawców, będących czynnymi podatnikami VAT, zgodnie z brzmieniem art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, powinny znajdować się na tzw. białej liście podatników VAT. Stroną transakcji w związku z dostawami realizowanymi na rzecz Spółki nie będzie bowiem Pośrednik (niezarejestrowany na potrzeby VAT w Polsce) - Spółka zawarła z tym podmiotem umowę wyłącznie w przedmiocie zarządzania płatnościami.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki dotyczące transakcji z Dostawcami, w związku z którymi płatność dokonywana będzie zbiorczym przelewem do Pośrednika, który finalnie wypłaci należności na rzecz poszczególnych Dostawców, ponieważ:

po pierwsze, Spółka dokona płatności bezpośrednio na Pośrednika, który nie jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT, wobec czego - zgodnie z Objaśnieniami MF - nie jest obowiązany do otwarcia polskiego rachunku rozliczeniowego w celu zamieszczenia go na tzw. białej liście podatników VAT i stosowania tego rachunku w rozliczeniach z tytułu dokonywanej sprzedaży na rzecz polskiego nabywcy;
po drugie, finalnym odbiorcą płatności dokonywanych w ramach realizowanych przez Spółkę transakcji są dostawcy zewnętrzni zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT w Polsce, których rachunki znajdują się na tzw. białej liście podatników VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych, np.:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 czerwca 2020 r., znak: 0114-KDIP2-2.4010.67.2020.4.SJ, w której organ wskazał, że: „w przypadku dokonywania płatności na rzecz podmiotu trzeciego względem wystawcy faktury (który to podmiot trzeci jest uprawniony do odbioru płatności na podstawie umowy zawartej z Wnioskodawcą), przysługuje prawo zaliczenia tego kosztu do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców, zostanie dokonana przez podatnika na rzecz podmiotu trzeciego przelewem na rachunek tego podmiotu zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT. W związku z powyższym - co do zasady - rachunek bankowy podmiotu pośredniczącego powinien znajdować się na tzw. „białej liście”. Jednak zagraniczny przedsiębiorca (tak jak Spółka zagraniczna), nie jest obowiązany do otwarcia polskiego rachunku rozliczeniowego w celu zamieszczenia go w Wykazie i stosowania go w rozliczeniach z polskimi nabywcami. (...) Należy więc zgodzić się z Wnioskodawcą, że Wnioskodawca - dokonując płatności przekraczających 15 000 zł za pośrednictwem Platformy (Spółki zagranicznej) na rzecz polskich kontrahentów, na wskazany przez Spółkę zagraniczną rachunek bankowy, który nie został zgłoszony na białą listę (gdyż nie jest rachunkiem bankowym prowadzonym przez polskiego podatnika VAT), będzie mógł wydatek, którego dotyczy ta płatność, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, tj. do Wnioskodawcy nie znajdą zastosowania sankcje przewidziane w art. 15d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.”;
interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 grudnia 2019 r., znak: 0114-KDIP2-2.4010.427.2019.2.JG, w której organ stwierdził, że: „w sytuacji gdy płatność w imieniu Wnioskodawcy została dokonana na rachunek ujawniony w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, co potwierdzone zostanie przesłanymi przez podmiot z Grupy dowodami (np. potwierdzeniami stosownych przelewów), to art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2020 roku nie będzie miał zastosowania, z powodu dokonywania płatności zobowiązań Wnioskodawcy na rachunki bankowe Dostawców ujawnione w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.”

Ad 2

W myśl art. 15d ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT przepisów dotyczących ograniczenia kosztów uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15d ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, w jakim przepis ten dotyczy płatności dokonanej na rachunek nieujawniony na tzw. białej liście podatników VAT, nie stosuje się, jeżeli podatnik złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.; dalej: „Ordynacja podatkowa”), do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu (w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonych w związku z COVID-19 termin na złożenie zawiadomienia przedłuża się do 14 dni od dnia zlecenia przelewu).

Należy wskazać, że zgodnie z art. 117ba § 4 zawiadomienie, o którym mowa powyżej powinno zawierać:

numer identyfikacyjny, firmę (nazwę) oraz adres siedziby albo, w przypadku podatnika będącego osobą fizyczną, imię i nazwisko oraz adres stałego miejsca prowadzenia działalności, a w przypadku nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności - adres miejsca zamieszkania, podatnika, który dokonał zapłaty należności;
dane wystawcy faktury wskazane na fakturze (numer identyfikacyjny, nazwę albo imię i nazwisko oraz adres);
numer rachunku, na który dokonano zapłaty należności;
wysokość należności zapłaconej przelewem na rachunek, o którym mowa powyżej, i dzień zlecenia przelewu na ten rachunek.

Pomimo że zawiadomienie, jak to zostało wskazane powyżej, powinno zawierać dane wystawcy faktury (a zatem - w niniejszej sprawie - Dostawcy), Wnioskodawca stoi na stanowisku, że – w przypadku uznania przez tut. organ interpretacyjny, że Spółka nie będzie miała prawa do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących transakcji z Dostawcami, w związku z którymi zapłata należności dokonywana będzie do podmiotu pośredniczącego w płatności pomiędzy Spółką a Dostawcami, którego rachunek nie został ujawniony na tzw. białej liście podatników VAT - zawiadomienie będzie należało złożyć jedynie przy pierwszej płatności dokonywanej na dany rachunek nieujawniony na tzw. białej liście podatników VAT, bez względu na to, że kolejne płatności dokonywane na ten rachunek będą dotyczyć transakcji z innymi Dostawcami.

a) Literalne brzmienie przepisów ustawy o CIT.

Argumentem przemawiającym za potrzebą wyłącznie jednorazowego złożenia zawiadomienia stanowi przede wszystkim literalne brzmienie przepisów ustawy o CIT. Sama treść przepisu art. 15d ust. 4 pkt 1 ww. ustawy wskazuje bowiem, że sankcji związanej z ograniczeniem kosztów uzyskania przychodów nie stosuje się, gdy podatnik dokonał przelewu na rachunek spoza białej listy podatników VAT, ale „złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej”.

Wykładania językowa pozwala zatem na stwierdzenie, że zgłoszeniu podlega rachunek, na który dokonywana jest płatność oraz, że rachunek ten należy zgłosić przy pierwszej zapłacie należności. Zawiadomienie ma na celu zatem przede wszystkim wskazanie rachunku, który nie został ujawniony na białej liście podatników VAT, a nie każdorazowe zgłaszanie danych wystawcy faktury, na rzecz którego dokonywana jest płatność za pośrednictwem rachunku spoza wykazu, o którym mowa w art. 96b ustawy o VAT.

Za powyższym przemawia również nowelizacja przepisów ustawy o CIT (ustawa z dnia 5 czerwca 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r., poz. 1065; dalej: „nowelizacja CIT”). zmieniająca brzmienie przepisu art. 15d ust. 4 o treści:

„Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, w przypadku gdy podatnik dokonujący płatności dokonał zapłaty należności przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i złożył zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.”

na obecny:

„Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 w zakresie, w jakim przepis ten dotyczy płatności dokonanej z naruszeniem ust. 1 pkt 2, nie stosuje się, jeżeli zapłata należności przez podatnika została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a podatnik złożył przy pierwszej zapłacie należności przelewem na ten rachunek zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu (...)”

Nowelizacja CIT weszła w życie z dniem 1 lipca 2020 r., natomiast zmiany obejmujące kwestię zawiadomienia w przypadku dokonania płatności na rachunek spoza białej listy podatników VAT objęły płatności dokonywane od 1 stycznia 2020 r.

Wsteczne obowiązywanie przepisu (nowelizacja CIT została bowiem ogłoszona w dniu 19 czerwca 2020 r.) może świadczyć o próbie „naprawy" błędu ustawodawcy i chęci sprecyzowania, czego ma dotyczyć zawiadomienie oraz tego, w jakich okolicznościach powinno zostać złożone. Biorąc pod uwagę racjonalność ustawodawcy pozwalającą stwierdzić, że doprecyzowanie treści przepisu o fragment „przy pierwszej zapłacie" nie pojawiło się przypadkowo oraz ugruntowaną zasadę wykładni językowej, jaką jest zakaz interpretacji przepisu w taki sposób, by pewne jego fragmenty okazały się zbędne - należy stwierdzić, że zawiadomienie należy składać wyłącznie przy pierwszej płatności dokonanej na rachunek bankowy, który nie został uwzględniony na białej liście podatników VAT.

Za powyższym podejściem przemawia również uzasadnienie do nowelizacji CIT, w którym wprost wskazano, że: „Proponowana zmiana ma również umożliwić wyraźne wskazanie jednorazowego składania zawiadomienia o dokonaniu zapłaty należności na dany rachunek niezawarty w wykazie podmiotów, wyeliminowanie wątpliwości i zmniejszenie obciążeń podatnika. Jeżeli zdarzy się tak, że po raz drugi kontrahent podatnika będzie chciał, żeby wpłacił on na rachunek, który nie znajduje się w wykazie, nie będzie musiał ponawiać za każdym razem zawiadomienia. To jedno zawiadomienie będzie wyczerpywało obowiązki podatnika i zwalniało go od negatywnych skutków.”

Wydaje się, że gdyby intencją ustawodawcy było wprowadzenie obowiązku każdorazowego informowania naczelnika urzędu skarbowego o zmianach dotyczących kontrahenta / dostawcy (przy braku zmian dotyczących rachunku bankowego, na który dokonywana jest płatność), to - jeśli nie zostałoby to odpowiednio sprecyzowane w przepisach ustawy o CIT - prawdopodobnie odpowiednie zastrzeżenie znalazłoby się w Objaśnieniach MF.

Natomiast Minister Finansów w swoich objaśnieniach wyraźnie zaznaczył, że jeśli kolejna wpłata podatnika będzie dokonana na rachunek, który uprzednio został przez niego zgłoszony poprzez złożenie stosownego zawiadomienia, ponowne informowanie właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tym rachunku nie będzie wymagane.

Możliwość jednorazowego zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego potwierdzają również interpretacje indywidualne Dyrektora Informacji Skarbowej, m.in.:

z 23 kwietnia 2020 r. znak: 0114-KDIP2-2.4010.28.2020.3.PP/AG oraz
z 28 maja 2020 r., znak; 0114-KDIP2-2.4010.59.2020.4.AG - Wnioskodawca zwraca uwagę, że interpretacja ta została wydana w przedmiocie rozliczeń dokonywanych poprzez system faktoringu, w ramach którego podatnik dokonywał za pośrednictwem faktora (którego rachunek nie został ujawniony na białej liście podatników VAT) płatności na rzecz różnych kontrahentów. W tym przypadku organ podatkowy wskazał, że: „jeżeli Spółka złoży zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba ustawy Ordynacja podatkowa - po dokonaniu pierwszej płatności należności o wartości przekraczającej 15.000 zł na rachunek bankowy faktora nie znajdujący się w Wykazie - dalsze płatności realizowane na ten rachunek, dotyczące rozliczeń z różnymi usługodawcami Spółki, nie będą wymagały składania kolejnych zawiadomień (...)”.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku, gdy tut. organ podatkowy uzna, że - z uwagi na dokonywanie przelewów bezpośrednio na rachunek bankowy niewidniejący na tzw. białej liście podatników VAT - Spółka nie będzie miała prawa zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków dotyczących transakcji z Dostawcami, to - aby uchronić się przed negatywnymi konsekwencjami wynikającymi z art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT - wystarczające będzie jednorazowe złożenie zawiadomienia o zapłacie należności na rachunek spoza białej listy podatników VAT (rachunek Pośrednika) do właściwego naczelnika urzędu skarbowego i Spółka nie będzie zobowiązana do składania ponownych zawiadomień przy dokonywaniu na ten sam rachunek bankowy kolejnych płatności, które będą dotyczyć transakcji z różnymi Dostawcami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406, ze zm.; dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 15d ust. 1 updop, podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. –- Prawo przedsiębiorców:

została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub
została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, lub
pomimo zawarcia na fakturze wyrazów "mechanizm podzielonej płatności" zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy.

W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy w tej części:

zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów - zwiększają przychody

-w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego, został zlecony przelew albo płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności (art. 15d ust. 2 updop).

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na treść art. 15d ust. 4 updop, zgodnie z którym, przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, w przypadku gdy podatnik dokonujący płatności dokonał zapłaty należności przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i złożył zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.

W myśl art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2021 r., poz. 106), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.

Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy z dnia 12 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1018; dalej: „ustawa nowelizująca”), którą dokonano nowelizacji art. 15d i wprowadzono nowe ograniczenia (Druk nr 3301), celem projektowanej ustawy jest dalsze uszczelnienie systemu podatku od towarów i usług oraz zminimalizowanie ryzyka nieświadomego udziału podatników w karuzelach VAT.

W ostatnich latach zarówno w Polsce, jak i w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej obserwuje się niepokojące zjawisko wykorzystywania mechanizmów konstrukcji podatku VAT do uzyskiwania niezgodnych z prawem korzyści. Dotyczy to przede wszystkim uszczuplania należności budżetu państwa przez wyłudzanie nienależnego zwrotu tego podatku lub nieodprowadzanie należności podatkowych z tytułu VAT. (…) Z art. 19 ustawy – Prawo przedsiębiorców wynika obowiązek korzystania przez przedsiębiorcę z rachunku płatniczego, w każdym przypadku gdy stroną transakcji jest inny przedsiębiorca oraz jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty. W art. 12 ust. 4j pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza się przepisy, które wyłączają skutki w postaci konieczności rozpoznania u podatnika przychodu, w sytuacji gdy płatność będzie wynikała z transakcji innej niż określona w art. 19 ustawy – Prawo przedsiębiorców lub zostanie dokonana na inny rachunek niż zawarty w wykazie, pod warunkiem że podatnik złoży w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu zawiadomienie o tym rachunku do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury. Wzór zawiadomienia wraz z podstawowymi informacjami, które powinny być w nim zawarte, zostały określone w art. 117ba § 4 i 5 Ordynacji podatkowej. Wprowadzenie takiego przepisu zrównuje sytuację osób trzecich (np. faktora) z pozostałymi kontrahentami, którzy zgodnie z projektowanymi przepisami będą mogli zaliczyć wydatki do kosztów uzyskania przychodu mimo dokonania zapłaty na rachunek, który nie figuruje w wykazie, jeżeli zawiadomią o tym rachunku naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury.

W art. 2 i art. 3 projektowanej ustawy wprowadzono zmiany w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którymi podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części (lub zmniejszają wysokość kosztów), w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub została dokonana na rachunek inny niż zawarty w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT – w przypadku transakcji z podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny.

W powyższym zakresie zmiana ta poszerza zakres już istniejących przepisów dotyczących płatności gotówkowych w ramach transakcji przekraczających kwotę 15 000 zł.

Zatem stwierdzić należy, że od dnia 1 stycznia 2017 r. przy transakcjach, w których stronami są przedsiębiorcy, obowiązuje limit 15 000 zł dla płatności gotówkowych, a transakcje powyżej wskazanej kwoty muszą być dokonywane za pośrednictwem rachunku płatniczego jeżeli podatnik chce uniknąć konsekwencji w postaci utraty możliwości zaliczenia w podatku dochodowym od osób prawnych wydatku do kosztów uzyskania przychodów (art. 19 ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców).

Natomiast przepisy art. 15d ust. 1 pkt 2 updop dotyczą sankcji w postaci utraty możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez podatników, którzy dokonają zapłaty (powyżej 15 000 zł) na rachunek spoza wykazu w sytuacji, gdy dostawa towarów lub świadczenie usług są potwierdzone fakturą i zostały dokonane przez podatników VAT czynnych.

Wykaz, o który mowa w ww. przepisach, to tzw. „biała lista”. Zgodnie z art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106; dalej: „ustawa o VAT”), Szef Krajowej Administracji Skarbowej prowadzi w postaci elektronicznej wykaz podmiotów:

w odniesieniu do których naczelnik urzędu skarbowego nie dokonał rejestracji albo które wykreślił z rejestru jako podatników VAT;
zarejestrowanych jako podatnicy VAT, w tym podmiotów, których rejestracja jako podatników VAT została przywrócona.

Wykaz jest udostępniany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych w sposób umożliwiający sprawdzenie, w tym automatycznie, czy podmiot znajduje się w wykazie na wybrany dzień, przypadający nie wcześniej niż w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym podmiot jest sprawdzany. Dane tego podmiotu są udostępniane według stanu na wybrany dzień, z wyjątkiem danych, o których mowa w ust. 3 pkt 1-3, które są udostępniane według stanu na dzień sprawdzenia (art. 96b ust. 2 ustawy o VAT).

Podsumowując powyższe, stwierdzić należy, że przepis art. 15d updop od 1 stycznia 2020 r. został rozszerzony i zgodnie z art. 15d ust. 1 pkt 2 updop, nie każda płatność przekraczająca kwotę 15 000 zł dokonana przelewem na rachunek bankowy będzie stanowić koszt uzyskania przychodów.

W przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług potwierdzonych fakturą i dokonanych przez podatników VAT czynnych, aby móc zaliczyć płatność (przekraczającą 15 000 zł) do kosztów uzyskania przychodów niezbędnym będzie jej dokonanie na rachunek zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku dokonania przelewu na rachunek, który na dzień zlecenia przelewu nie znajduje się w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług ustawodawca przewidział możliwość zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem dokonania zgłoszenia, o którym mowa w art. 15d ust. 4 updop, tj. złożenia zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla podatnika, który dokonał zapłaty należności, w terminie 7 dni od dnia zlecenia przelewu.

Natomiast w myśl art. 15zzn ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1842 ze zm.), w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonych w związku z COVID-19, termin na złożenie zawiadomienia, o którym mowa w art. 117ba § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (…) art. 12 ust. 4j pkt 2 lub art. 15d ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406, 1492 i 1565) przedłuża się do 14 dni od dnia zlecenia przelewu.

Zgodnie zatem z literalnym brzmieniem przepisu art. 15d ust. 1 pkt 2 updop, jednym z warunków jego zastosowania jest fakt dokonania płatności za dostawę towaru lub świadczenia usług dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. Powyższe oznacza, że w przypadku gdy dostawa towarów (lub świadczenia usług), zostaną dokonane przez dostawcę towarów lub usługodawcę niezarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny nie znajdzie zastosowania przepis art. 15d ust. 1 pkt 2 updop, w konsekwencji dokonana płatność przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy VAT będzie mogła stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile spełnione zostaną przesłanki zaliczenia jej do kosztów uzyskania przychodów – płatność taka nie będzie podlegać pod dyspozycję przepisu art. 15d ust. 1 pkt 1 i 2 updop.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, m.in. że Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych oraz jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność w nowej branży, w związku z czym będzie nabywać towary i usługi, zarówno od podmiotów polskich, jak i zagranicznych. W celu uzyskania dostępu do niezbędnych towarów i usług, Spółka zamierza przystąpić do międzynarodowej grupy podmiotów (dalej: „Grupa”). Członkowie Grupy (dalej: „Uczestnicy”) dokonują zakupów określonych towarów lub usług od rożnego rodzaju zewnętrznych dostawców (dalej: „Dostawcy”). Każdy Uczestnik dokonuje zakupów w sposób niezależny od pozostałych Uczestników. Uczestnik składa zamówienie na towary lub usługi bezpośrednio u Dostawcy. W celu uproszczenia wzajemnych rozliczeń finansowych pomiędzy Uczestnikami a Dostawcami, podmioty z Grupy, w tym Wnioskodawca, ustalą, że wskazane rozliczenia dokonywane będą za pośrednictwem jednej ze Spółek z Grupy - X z siedzibą w Szwajcarii, zarejestrowaną dla celów VAT pod numerem: (…) (dalej: „Pośrednik”), która - na podstawie zawartej umowy - odpowiedzialna będzie za przekazywanie i dokonywanie płatności na rzecz Dostawców.

Procedura w zakresie dokonywanych transakcji i rozliczeń będzie wyglądała w następujący sposób:

Złożenie i realizacja zamówienia.
1. Uczestnik (np. Wnioskodawca) złoży zamówienie na towar lub usługę do Dostawcy.
2. Dostawca dostarczy towar lub usługę bezpośrednio na rzecz Uczestnika.
3. Dostawca wystawi fakturę dokumentującą zakup ze wskazaniem danych Uczestnika (dalej: „Faktura”).
Rozliczenie.
1. Dostawca dostarczy Pośrednikowi Faktury razem z danymi niezbędnymi do ich opłacenia.
2. Pośrednik dokona zapłaty za Fakturę na rzecz Dostawcy; wypłata środków należnych Dostawcy z tytułu zamówienia złożonego przez Uczestnika nastąpi z rachunku Pośrednika.
3. Pośrednik obciąży poszczególnych Uczestników kosztami opłacenia wszystkich wystawionych na konkretnego Uczestnika Faktur z danego okresu rozliczeniowego (wartość opłaconych Faktur zostanie zsumowana przez Pośrednika).

Wnioskodawca wskazał, że Dostawcy również podpiszą z Pośrednikiem umowę w przedmiocie rozliczeń płatności, w której wyrażą zgodę na otrzymywanie płatności w wyżej opisany sposób w odniesieniu do zamówień składanych przez Uczestników. Obowiązkiem Pośrednika będzie terminowe regulowanie płatności, przy czym podmiot ten nie będzie zaangażowany w proces zakupowy, tj. nie będzie stroną nabycia towarów i usług na rzecz członków Grupy. Uczestnicy (także Spółka) będą w związku z tym nabywać towary i usługi od Dostawców, a jedynie płatności za zakupione towary i usługi dokonywane będą przez Pośrednika. Następnie Pośrednik obciąży Spółkę kosztami, jakie poniósł w związku z płatnościami za zakupione przez Spółkę towary i usługi od Dostawców. Pośrednikiem będzie podmiot niezarejestrowany w Polsce dla celów podatku od towaru i usług (VAT). Rachunek bankowy Pośrednika nie znajduje się w wykazie, o którym mowa w art. 96b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - tzw. biała lista podatników VAT. Natomiast rachunki Dostawców, od których Spółka będzie nabywać towary i usługi, a na rzecz których płatności bezpośrednio będzie dokonywać Pośrednik, znajdują się na białej liście podatników VAT. Dokonywane przez Wnioskodawcę zakupy obejmować będą zarówno transakcje o wartości do 15 tys. zł, jak i transakcje przekraczające tę kwotę. Przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację są natomiast te transakcje, których wartość przekracza 15 tys. zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w pytaniu nr 1 dotyczą zastosowania „sankcji” przewidzianych w art. 15d ust. 1 pkt 2 updop w sytuacji, gdy Spółka dokona płatności przelewem na rzecz podmiotu trzeciego, Spółki zagranicznej z Grupy – Pośrednika - tytułem zapłaty za towary i usługi, zarówno od podmiotów polskich, jak i zagranicznych. Pośrednikiem będzie podmiot niezarejestrowany w Polsce dla celów podatku od towaru i usług (VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki dotyczące transakcji, w związku z którymi płatność dokonywana jest przelewem na rzecz podmiotu trzeciego (innego niż dostawca towaru/usługi, tj. Pośrednika), nieposługującego się polskim NIP-em, na rachunek nieujawniony na tzw. białej liście podatników VAT.

Mają powyższe na względzie, należy zauważyć, że w przypadku dokonywania płatności na rzecz podmiotu trzeciego względem wystawcy faktury (który to podmiot trzeci jest uprawniony do odbioru płatności na podstawie umowy zawartej z Wnioskodawcą), przysługuje prawo zaliczenia tego kosztu do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy Prawo przedsiębiorców, zostanie dokonana przez podatnika na rzecz podmiotu trzeciego przelewem na rachunek tego podmiotu zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o VAT. W związku z powyższym – co do zasady – rachunek bankowy podmiotu pośredniczącego powinien znajdować się na tzw. „białej liście”. Jednak zagraniczny przedsiębiorca, tak jak Spółka zagraniczna - Pośrednik - nie jest obowiązany do otwarcia polskiego rachunku rozliczeniowego w celu zamieszczenia go w Wykazie i stosowania go w rozliczeniach z polskimi nabywcami.

Zgodnie z art. 96b ust. 3 pkt 13 ustawy o VAT, aby numer rachunku znalazł się w Wykazie musi to być rachunek:

rozliczeniowy, o którym mowa w 49 ust. 1 ustawy Prawo bankowe (lub imienny rachunek w SKOK),
wykazany w zgłoszeniu identyfikacyjnym/aktualizacyjnym NIP-2 oraz
potwierdzony przy wykorzystaniu STIR (Systemu Teleinformatycznego Izby Rozliczeniowej).

Przepisy dotyczące płatności na rachunki zamieszczone w Wykazie nie będą miały więc zastosowania dla płatności dokonywanych na rzecz spółki zagranicznej (tu: Pośrednik), który nie jest podatnikiem podatku VAT w Polsce i jego rachunek rozliczeniowy nie znajduje się na tzw. „białej liście”.

Należy więc zgodzić się z Wnioskodawcą, że Wnioskodawca – dokonując płatności przekraczających 15 000 zł za pośrednictwem Spółki zagranicznej – Pośrednika – na rzecz polskich kontrahentów, na wskazany przez Spółkę zagraniczną (Pośrednika) rachunek bankowy, który nie został zgłoszony na białą listę (gdyż nie jest rachunkiem bankowym prowadzonym przez polskiego podatnika VAT), będzie mógł wydatek, którego dotyczy ta płatność, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Tym samym do Wnioskodawcy nie znajdą zastosowania sankcje przewidziane w art. 15d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Rozpatrywanie wniosku w zakresie pytania nr 2, które Wnioskodawca zadał z ostrożności, gdyby stanowisko w zakresie pytania nr 1 zostało uznane za nieprawidłowe, stało się zatem bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin