2021.06.07 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.241.2021.2.JG
z 7 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 13 kwietnia 2021 r. (data wpływu 14 kwietnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 13 maja 2021 r. (data wpływu 17 maja 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 5 maja 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.241.2021.1.JG (doręczone Stronie 8 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej nr 1 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej nr 1. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 13 maja 2021 r. (data wpływu 17 maja 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 5 maja 2021 r. nr 0114-KDIP1-3.4012.241.2021.1.JG

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem VAT i nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką w części ułamkowej wynoszącej 1/5, nieruchomości położonej w (…).

Na przedmiotową nieruchomość składa się działka nr 1 o powierzchni 1984 m² zabudowana budynkiem niemieszkalnym o powierzchni 14 m². Udział w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku, na mocy postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku z 19 kwietnia 2001 roku wydanego przez Sąd Rejonowy w (…).

Zgodnie z zaświadczeniem wydanym przez Prezydenta Miasta z dnia 2 października 2020 r. działka nr 1 nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego oraz nie jest położona na terenie objętym decyzją o warunkach zabudowy. Według wypisu z rejestru gruntów z dnia 30 września 2020 r., działka nosi oznaczenie Bp - zurbanizowane tereny niezabudowane lub w trakcie zabudowy.

Według wypisu z kartoteki budynków na dzień 25 listopada 2020 r., na przedmiotowej działce nr 1 o powierzchni 1984 m², znajduje się budynek niemieszkalny o powierzchni zabudowy 238 m², którego rodzaj według Klasyfikacji Środków Trwałych to budynki transportu i łączności. W rzeczywistości na działce znajduje się jedynie budynek stróżówki, a pozostałe budynki zostały wyburzone i widoczne są po nich fundamenty.

Na przedmiotowej działce obecnie znajdują się jeszcze garaże (tzw. „blaszaki”) niezwiązane trwale z gruntem, niebędące budynkami, budowlami ani obiektami małej architektury.

Budynek stróżówki znajdujący się na działce o powierzchni 14 m² według wiedzy obecnych właścicieli był oddany do używania i wykorzystywania jeszcze przed nabyciem przez nich nieruchomości w roku 2001, a zatem pomiędzy pierwszym zasiedleniem tego budynku niemieszkalnego, a planowaną sprzedażą gruntu, upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Prezydent Miasta zgodnie z decyzją z 7 stycznia 2021 r., w zakresie podatku od nieruchomości określił właścicielom nieruchomości położonej w (…) podatek od nieruchomości tj. podatek od powierzchni gruntu - działki nr 1 wynoszącej 1984 m², oraz podatek od powierzchni 14 m² budynków niemieszkalnych.

Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi współwłaścicielami od kilku lat uzyskuje przychody z dzierżawy części powierzchni przedmiotowej działki nr 1 pod umieszczanie na działce garaży „blaszaki”. Przychody z dzierżawy gruntu współwłaściciele uzyskują jako najem prywatny i przychody rozdzielają proporcjonalnie do posiadanych udziałów. Z tytułu uzyskiwanych przychodów z najmu Wnioskodawczyni nie przekroczyła kwoty przychodów, o której mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT i tym samym korzysta ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług określonego w tym przepisie.

Wnioskodawczyni planuje dokonać sprzedaży udziału w zabudowanej działce nr 1. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi właścicielami, zawarła w dniu 11 marca 2020 r., umowę z firmą zajmującą się profesjonalnie pośrednictwem w handlu nieruchomościami, celem znalezienia nabywcy na przedmiotową nieruchomość. Do zadań pośrednika należało między innymi: przeprowadzanie oględzin nieruchomości, zamieszczanie ogłoszeń reklam i dokonywanie innych działań marketingowych mających na celu sprzedaż nieruchomości, dokonywanie prezentacji nieruchomości potencjalnym nabywcom, udział w negocjacjach, zachowanie w tajemnicy informacji uzyskanych w ramach realizacji umowy pośrednictwa.

W wyniku podjętych przez pośrednika działań potencjalnym nabywcą nieruchomości jest Deweloper, będący czynnym podatnikiem VAT, który wyraża chęć zakupu nieruchomości od wszystkich współwłaścicieli. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi współwłaścicielami zawarli 15 grudnia 2020 roku z Deweloperem umowę przedwstępną sprzedaży przedmiotowej nieruchomości pod warunkiem łącznym uzyskania dla przedmiotowej nieruchomości ostatecznego i niezaskarżonego pozwolenia na budowę mieszkalnego budynku wielorodzinnego wraz z garażem wielostanowiskowym o wysokości minimum siedmiu kondygnacji naziemnych i minimalnej powierzchni użytkowej mieszkaniowej wynoszącej 5500 m², analogicznie do nieruchomości sąsiadującej oznaczonej adresem: (…) (działki nr 2 i 3) oraz nabycia tych sąsiednich działek.

W ramach wykonania zawartej umowy Deweloper wystąpi o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla budynku wielorodzinnego z garażem wielostanowiskowym na terenie działki Wnioskodawczyni o numerze 1 oraz sąsiednich działek 2, 3.

Po uzyskaniu odpowiednich warunków zabudowy Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi współwłaścicielami działki 1, udzieli Deweloperowi w myśl art. 32 ust 4 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane (ograniczone prawo rzeczowe), celem uzyskania przez Dewelopera pozwolenia na budowę w ramach uzyskanych warunków zabudowy. Analogicznego udzielenia prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane udzielą Deweloperowi właściciele sąsiednich działek o numerach 2 i 3. Uzyskanie przedmiotowych warunków zabudowy a następnie pozwolenia na budowę stanowi warunek zawarcia umowy kupna - sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. W umowie przedwstępnej określono, że warunki zawarcia umowy ostatecznej mają zostać spełnione do 30 kwietnia 2022 roku, a umowa ma być zawarta do 31 maja 2022 roku.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że udzielenie przyszłemu Deweloperowi prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane zgodnie przepisami prawa budowlanego, nie jest równoznaczne z udzieleniem Deweloperowi pełnomocnictwa. W odniesieniu do budynku stróżówki nie były ponoszone wydatki na jego ulepszenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawczyni z tytułu planowanej transakcji będzie uznana za podatnika VAT?
Czy planowana sprzedaż będzie podlegać zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?
Czy w wypadku uznania, że sprzedaż będzie podlegać zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 10, Wnioskodawczyni, po uprzednim zarejestrowaniu jako podatnik VAT czynny, będzie mogła na podstawie art. 43 ust 10 ustawy o podatku od towarów i usług zrezygnować ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 i opodatkować czynność dostawy nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad 1

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), zwanej dalej również „ustawą o VAT” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1. rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości, co jest zgodne z przepisami unijnymi tj. art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Jak stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Jednocześnie, w art. 12 ust. 1 lit. b) powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. „Teren budowlany” to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady).

W opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi współwłaścicielami od kilku lat wykorzystuje nieruchomość do uzyskiwania przychodów z dzierżawy, czyli do działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust 2 ustawy. Wnioskodawczyni w celu sprzedaży nieruchomości skorzystała z usług profesjonalnego pośrednika w obrocie nieruchomościami w celu znalezienia nabywcy, co dowodzi podejmowania działań charakterystycznych dla handlowców, poprzez wykorzystanie kanałów i sposobów ogłaszania o chęci sprzedaży działki w sposób właściwy dla podmiotów profesjonalnych. Potencjalnym nabywcą nieruchomości jest Deweloper - podmiot zajmującym się profesjonalnie obrotem nieruchomościami oraz budownictwem. Zgodnie z warunkami umowy przedwstępnej za zgodą i przyzwoleniem Wnioskodawczyni i pozostałych współwłaścicieli nieruchomości nabywca - Deweloper ma uzyskać decyzję o warunkach zabudowy, a następnie na mocy udzielonej przez współwłaścicieli zgody do dysponowania nieruchomością w celach budowlanych ma uzyskać decyzję o pozwoleniu na budowę.

Ponadto Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi współwłaścicielami nieruchomości w zakresie przedmiotowej transakcji współdziałają z właścicielami sąsiedniej nieruchomości w (…) (działki o numerach 2 i 3) w celu umożliwienia przyszłemu nabywcy nabycia obu nieruchomości i uzyskania pozwolenia na budowę budynku o interesujących go parametrach, co zwiększa atrakcyjność poszczególnych działek, a to należy uznać za działania wykraczające poza zwykły zarząd majątkiem.

Zgodnie z poglądem wyrażonym w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10, podmiot podejmujący aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażujący środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 2006/112 należy uznać za podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a więc za podatnika podatku od wartości dodanej.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że działania podejmowane przez Wnioskodawczynię i pozostałych współwłaścicieli nieruchomości położonej w (…) w zakresie przedmiotowej sprzedaży, wykraczają poza zwykły zarząd własnym majątkiem i noszą znamiona działania jak podmiot profesjonalny, prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawczyni, z tytułu planowanej transakcji sprzedaży udziału w nieruchomości położonej w (…), powinna być Ona uznana za podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podobne stanowisko zaprezentowano w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 8 kwietnia 2020 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.77.2020.2.AKA oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 31 marca 2021 r. sygn. 0111-KDIB3-1.4012.70.2021.2.MSO.

Ad 2

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 lit a i b ustawy o podatku od towarów i usług, zwolniona od podatku jest dostawa budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, albo pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zdaniem Wnioskodawczyni w opisanym stanie faktycznym, skoro działka nr 1 położona w (…) jest zabudowana budynkiem niemieszkalnym - stróżówką o powierzchni 14 m², oddanym do używania przed rokiem 2001, to należy przyjąć, że dostawa tej zabudowanej nieruchomości będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy podatku od towarów i usług, gdyż zostają spełnione przesłanki tego zwolnienia.

Ad 3

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części. Zdaniem Wnioskodawczyni, gdyby na dzień dokonania transakcji była Ona zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, to mogłaby, na podstawie art. 43 ust 10 ustawy o VAT zrezygnować ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 tej ustawy, poprzez złożenie wraz z nabywającym - Deweloperem, będącym podatnikiem VAT czynnym, zgodnych oświadczeń o wyborze opodatkowania dostawy budynku położonego na działce nr 1 w (…).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad 1

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

określone udziały w nieruchomości,
prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy więc przyjąć, że na podstawie definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie o VAT zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

Wobec tego, właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników podatku VAT w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. W tym kontekście, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Jednakże każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jest uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Zatem wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności, jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”.

Ponadto Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Jak wynika z przywołanych przepisów dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką w części ułamkowej wynoszącej 1/5 działki nr 1 zabudowanej budynkiem niemieszkalnym. Udział w przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku. Na działce znajduje się jedynie budynek stróżówki, a pozostałe budynki zostały wyburzone i widoczne są po nich fundamenty. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi współwłaścicielami od kilku lat uzyskuje przychody z dzierżawy części powierzchni działki nr 1. Z tytułu uzyskiwanych przychodów z najmu Wnioskodawczyni nie przekroczyła kwoty przychodów, o której mowa w art. 113 ust 1 i 9 ustawy o VAT i tym samym korzysta ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług określonego w tym przepisie.

Wnioskodawczyni planuje dokonać sprzedaży udziału w zabudowanej działce nr 1. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi właścicielami, zawarła w dniu 11 marca 2020 r., umowę z firmą zajmującą się profesjonalnie pośrednictwem w handlu nieruchomościami, celem znalezienia nabywcy na ww. nieruchomość. Do zadań pośrednika należało między innymi: przeprowadzanie oględzin nieruchomości, zamieszczanie ogłoszeń reklam i dokonywanie innych działań marketingowych mających na celu sprzedaż nieruchomości, dokonywanie prezentacji nieruchomości potencjalnym nabywcom, udział w negocjacjach, zachowanie w tajemnicy informacji uzyskanych w ramach realizacji umowy pośrednictwa.

W wyniku podjętych przez pośrednika działań potencjalnym nabywcą nieruchomości jest Deweloper, będący czynnym podatnikiem VAT, który wyraża chęć zakupu nieruchomości od wszystkich współwłaścicieli. Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi współwłaścicielami zawarli 15 grudnia 2020 roku z Deweloperem umowę przedwstępną sprzedaży przedmiotowej nieruchomości pod warunkiem łącznym uzyskania dla tej nieruchomości ostatecznego i niezaskarżonego pozwolenia na budowę mieszkalnego budynku wielorodzinnego wraz z garażem wielostanowiskowym, oraz nabycia sąsiednich działek.

W tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii uznania Zainteresowanej za podatnika podatku VAT z tytułu planowanej transakcji.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem
jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dostawa towarów (np. gruntów, budynków) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT - co do zasady - mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o VAT. Należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do sprzedaży działki nr 1 zabudowanej budynkiem stróżówki, Sprzedająca będzie spełniała przesłanki do uznania Jej za podatnika podatku od towarów i usług. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej - odwołując się do treści przepisów ustawy - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Sprzedająca podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Jak z wniosku wynika Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi współwłaścicielami zawarli z Deweloperem umowę przedwstępną. W ramach wykonania zawartej umowy Deweloper wystąpi o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla budynku wielorodzinnego z garażem wielostanowiskowym na terenie działki Wnioskodawczyni. Po uzyskaniu odpowiednich warunków zabudowy Wnioskodawczyni wraz z pozostałymi współwłaścicielami działki 1, udzieli Deweloperowi prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, celem uzyskania przez Dewelopera pozwolenia na budowę w ramach uzyskanych warunków zabudowy.

Fakt, że ww. działania nie będą podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawczynię, ale przez osobę trzecią (Dewelopera), nie oznacza, że pozostają bez wpływu na sytuację prawną Wnioskodawczyni. W związku z powyższym stwierdzić należy, że udzielenie przez Wnioskodawczynię prawa do dysponowania nieruchomością przez Dewelopera skutkować będzie tym, że w odniesieniu do działki zabudowanej budynkiem stróżówki zostaną wykonane czynności charakterystyczne dla podmiotów zajmujących się profesjonalnym obrotem nieruchomościami, które w efekcie doprowadzą do uatrakcyjnienia i przygotowania działki do sprzedaży.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że działka była przedmiotem dzierżawy pod umieszczane na działce garaże „blaszaki”.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

Należy zatem stwierdzić, że dzierżawa gruntów stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z wniosku wynika również, że Wnioskodawczyni zawarła umowę z firmą zajmującą się profesjonalnie pośrednictwem w handlu nieruchomościami, celem znalezienia nabywcy na przedmiotową nieruchomość. Do zadań pośrednika należało między innymi: przeprowadzanie oględzin nieruchomości, zamieszczanie ogłoszeń reklam i dokonywanie innych działań marketingowych mających na celu sprzedaż nieruchomości, dokonywanie prezentacji nieruchomości potencjalnym nabywcom, udział w negocjacjach, zachowanie w tajemnicy informacji uzyskanych w ramach realizacji umowy pośrednictwa. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że wraz z pozostałymi współwłaścicielami nieruchomości współdziała z właścicielami sąsiedniej nieruchomości w celu umożliwienia przyszłemu nabywcy nabycia obu nieruchomości i uzyskania pozwolenia na budowę budynku, co niewątpliwie zwiększa atrakcyjność poszczególnych działek.

Należy więc stwierdzić, że podejmowane przez Wnioskodawczynię działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż udziału w działce nr 1 zabudowanej budynkiem stróżówki w ramach zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawczyni.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty opis sprawy stwierdzić należy, że planowana sprzedaż udziału w zabudowanej działce nr 1 będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, dostawą dokonywaną przez podatnika wykazującą znamiona działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni, dokonując opisanych we wniosku czynności, podejmie działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazała aktywność w przedmiocie zbycia udziału w działkach porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. W przedmiotowej sprawie wystąpił ciąg czynności, który pozwala uznać Wnioskodawczynię za podatnika podatku VAT – Sprzedająca zawarła umowę przedwstępną jak również udzieliła prawa do dysponowania nieruchomością przez Dewelopera. Ponadto działka była przedmiotem dzierżawy, a w celu znalezienia nabywcy Wnioskodawczyni zawarła umowę z firmą zajmującą się profesjonalnie pośrednictwem w obrocie nieruchomościami, która dokonała działań marketingowych mających na celu sprzedaż działki. Z uwagi na powyższe okoliczności, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Wnioskodawczyni, a sprzedaż ww. udziału w działce będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W związku z tym, skoro w niniejszej sprawie wystąpiły przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawczyni za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to planowana przez Sprzedającą transakcja sprzedaży udziału w działce zabudowanej nr 1 będzie dostawą dokonywaną w ramach działalności gospodarczej i będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższego przepisu, „pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli (po ich wybudowaniu) należy rozumieć szeroko, jako pierwsze zajęcie budynku (budowli), używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni nabyła w ramach spadku w roku 2001 udział w zabudowanej działce nr 1. Na działce znajduje się budynek stróżówki. Budynek stróżówki był oddany do używania i wykorzystywany jeszcze przed nabyciem przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości, ponadto na przedmiotowy budynek nie były ponoszone nakłady stanowiące co najmniej 30 % wartości początkowej budynku.

W tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawczyni sprowadzają się do ustalenia, czy planowana sprzedaż budynku będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Aby ustalić, czy w odniesieniu do budynku stróżówki zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług, czy też opodatkowanie właściwą stawką podatku VAT kluczowe jest określenie, czy i kiedy po wybudowaniu lub ulepszeniu budynku doszło do jego pierwszego zasiedlenia. Pozwoli to określić, czy planowana transakcja będzie podlegała zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Odnosząc się do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że do pierwszego zasiedlenia budynku niemieszkalnego doszło przed 2001 r., gdyż jak Wnioskodawczyni wskazała budynek stróżówki był oddany do używania i wykorzystywany jeszcze przed nabyciem przez Wnioskodawczynię udziału w nieruchomości. Ponadto jak z wniosku wynika Wnioskodawczyni nie ponosiła nakładów na ulepszenie budynku stróżówki. Zatem należy stwierdzić, że od pierwszego zasiedlenia do chwili dostawy budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata, nie były również ponoszone nakłady na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w odniesieniu do wskazanego budynku.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że sprzedaż budynku stróżówki będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43. ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji dostawa gruntu, na którym posadowiony jest wskazany we wniosku budynek przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy, również objęta będzie zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Ad 3

Stosownie do dyspozycji art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Jak wskazuje ponadto art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, ww. oświadczenie musi również zawierać:

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem VAT i nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. Zainteresowana chce dokonać sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej nr 1 na rzecz Dewelopera, który jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy po uprzednim zarejestrowaniu się jako podatnik VAT czynny, będzie mogła na podstawie art. 43 ust 10 ustawy o podatku od towarów i usług zrezygnować ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 i opodatkować czynność dostawy nieruchomości.

Jak wskazano w odpowiedzi na pytania nr 1 i 2 wniosku, w związku z transakcją sprzedaży działki nr 1 zabudowanej budynkiem stróżówki, Wnioskodawczyni będzie podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a sprzedaż budynku stróżówki będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43. ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wobec powyższego, jeżeli obie strony transakcji (Wnioskodawczyni i Deweloper) spełnią warunki wynikające z art. 43 ust. 10 i 11 ustawy i złożą, przed dniem dokonania dostawy budynku stróżówki właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, a Wnioskodawczyni zarejestruje się jako czynny podatnik podatku VAT, wówczas transakcja dostawy przedmiotowego budynku będzie podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT, również grunt na którym posadowiony jest budynek stosownie do dyspozycji art. 29a ust. 8 ustawy będzie podlegał opodatkowaniu według tych samych zasad co budynek.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin