Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.158.2021.2.AW
z 8 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku opatrzonym datą 22 grudnia 2020 r. (data wpływu 21 stycznia 2021 r.), uzupełnionym 6 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia:

• czy Wnioskodawca może przyjąć, że dochód uzyskany przez niego z tytułu uzyskiwania wynagrodzenia z tytułu odpłatnego udzielania licencji oraz przenoszenia autorskich praw majątkowych do Technologii i Aplikacji tworzonych i rozwijanych przez Spółkę w ramach świadczonych przez nią usług opisanych w zdarzeniu przyszłym, kwalifikuje się jako dochód wskazany w art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe;
  
• czy wszystkie rodzaje utworów prawnoautorskich wskazane przez Spółkę w opisie zdarzenia przyszłego stanowią jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz czy zachodzi konieczność wyodrębniania ww. utworów na podstawie art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe;
  
• czy w przypadku wyodrębnienia na każdej fakturze VAT wynagrodzenia Spółki z tytułu tworzenia i rozwoju Technologii i Aplikacji i przenoszenia autorskich praw majątkowych do nich albo udzielania licencji do tych programów lub rozdzielenia tego wynagrodzenia od wynagrodzenia z innych tytułów, w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego, można zakwalifikować tą część dochodu wynikającą z przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworu oraz udzielenia licencji na korzystanie z Utworu jako dochód wskazany w art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe;
  
• czy wymienione we wniosku w zdarzeniu przyszłym koszty ponoszone przez Spółkę w 2021 r., tj. koszt wynagrodzeń pracowników, koszt wynagrodzeń zleceniobiorców, koszt wynagrodzeń współpracowników prowadzących własną działalność gospodarczą, koszt sprzętu komputerowego, koszt licencji oraz koszt usług telekomunikacyjnych, stanowią koszty wskazywane w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej – jest prawidłowe;
  
• czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym prawidłowo jest obliczany wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez:
  
  • zaliczenie do litery „a” wskaźnika kosztu wynagrodzeń pracowników oraz zleceniobiorców, kosztu składek na ubezpieczenie społeczne pracowników, kosztu sprzętu komputerowego, kosztu usług telekomunikacyjnych, kosztu dzierżawy serwerów i innych elementów infrastruktury sieciowej oraz wydatków na nabycie licencji narzędzi (...), (...), (...) i (...)– jest prawidłowe;
  • zaliczenie do litery „b” wskaźnika kosztu wynagrodzeń współpracowników posiadających własne działalności gospodarcze świadczących na rzecz Wnioskodawcy usługi informatyczne –jest prawidłowe;
  • nieuwzględnienie we wskaźniku nexus kosztów utrzymania zarządu, kosztu ubezpieczeń, badań i szkoleń BHP, kosztu najmu i utrzymania biura (w tym kosztu zaplecza socjalnego), kosztu wyposażenia biura, kosztu marketingu, kosztu prowadzenia księgowości oraz bankowości, kosztu wynagrodzeń pracowników administracji oraz menadżerów projektów – jest prawidłowe;
  • czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest uwzględnienie we wskaźniku nexus kosztów kwalifikowanych, tj. kosztu wynagrodzeń pracowników, kosztu wynagrodzeń zleceniobiorców, kosztu wynagrodzeń współpracowników prowadzących własną działalność gospodarczą, kosztu sprzętu komputerowego, kosztu licencji oraz kosztu usług telekomunikacyjnych, w takim procencie poniesionych kosztów kwalifikowanych jaki odpowiada w danym roku procentowi przychodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do całości przychodu uzyskanego przez Spółkę od klientów w skali roku – jest prawidłowe.
  
  
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie rozliczenia dochodów w ramach mechanizmu IP Box.

Powyższy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 marca 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.18.2021.1.AW, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 6 kwietnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Na potrzeby niniejszego wniosku, następujące określenia występujące w treści otrzymują poniższe znaczenie:

Aplikacja - program komputerowy przeznaczony do użytku przez użytkowników końcowych,

Technologia - program komputerowy służący do tworzenia innych programów komputerowych,

Wykonawca - osoba współpracująca ze Spółką w ramach własnej działalności gospodarczej, będąca podmiotem niepowiązanym ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.).

Wnioskodawca - (…) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”).

Spółka podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Spółka w ramach swojej działalności oferuje przede wszystkim usługi programistyczne wykonywane na rzecz podmiotów trzecich a także tworzy Aplikacje i Technologie na zasadach niekomercyjnych, których komercjalizacja będzie następowała w przyszłości. W związku z tym istotna część działalności Spółki opiera się także na niekomercyjnych badawczo-rozwojowych działaniach, w wyniku których powstaje innowacyjna technologia w oparciu o rozwój Aplikacji i Technologii.

Działalność programistyczną Spółki można podzielić na trzy główne grupy (I-III):

I. Projekty badawczo-rozwojowe, w efekcie których powstają Aplikacje.

Do tej grupy należą zlecone Spółce działania, które mają być zgodne z wymaganiami klienta i posiadające cechy innowacyjności. W efekcie tych działań powstają rozwiązania prototypowe, eksperymentalne, przełomowe o wysokim stopniu ryzyka, transformujące zastane rynki. Klientami Spółki w tym zakresie są przede wszystkim podmioty prowadzące działalność o charakterze startupowym.

Efektem prac pracowników, Wykonawców oraz osób, które współpracują ze Spółką na podstawie umów cywilnoprawnych w ramach tej grupy usług są nowe Aplikacje, tworzone przy wykorzystaniu istniejących Technologii (języków programowania, bibliotek, frameworków). Działalność ta jest działalnością innowacyjną nie tylko dlatego, że polega na tworzeniu nowych Aplikacji, ale również z tej przyczyny, że klientami Spółki są przede wszystkim podmioty zlecające Spółce tworzenie rozwiązań eksperymentalnych na ich wczesnym etapie rozwoju technologicznego i biznesowego, w tym prototypy rozwiązań. Całość działań Spółki w tym obszarze polega na tworzeniu Aplikacji, tj. programów komputerowych.

II. Projekty badawczo-rozwojowe, w efekcie których powstaje Technologia.

Zasadniczą różnicą między pierwszą a drugą grupą projektową jest efekt końcowy prac. W pierwszej grupie wytworzone zostają Aplikacje których odbiorcami są użytkownicy końcowi, natomiast w drugiej grupie projektowej wynikiem prac jest nie tylko tworzenie Aplikacji, ale także rozwijanie, nowych Technologii, na bazie których następnie inne podmioty mogą tworzyć swoje Aplikacje, a ich odbiorcami mogą być kolejne firmy technologiczne i programiści.

W ramach tej grupy projektowej Spółka przyczynia się do nowych Technologii dostępnych na podstawie licencji Open Source (licencja wolnego oprogramowania), które umożliwiają tysiącom programistów na całym świecie tworzenie nowych produktów technologicznych w oparciu o rozwiązania zaprojektowane przez Spółkę. Dzięki użyciu technologii stworzonych przez Spółkę, możliwe jest tworzenie Aplikacji szybciej i/lub przy mniejszej ilości zasobów niż dotychczas oraz niejednokrotnie na kilka platform na raz, co przynosi wymierne korzyści dla podmiotów, które z nich korzystają.

Grupę projektów Open Source dzięki którym powstaje Technologia o publicznie dostępnym kodzie źródłowym należy podzielić na dwa typy projektów:

1. Projekty własne Spółki, do których zachowuje pełnię praw autorskich.

W ramach tej grupy Spółka tworzy Technologie, które następnie udostępnia w ramach licencji Open Source.

W tym przypadku komercjalizacja tworzonych Technologii oraz otrzymywanie przez Spółkę wynagrodzenia następuje poprzez tworzenie komercyjnych Aplikacji w rozwijanej Technologii (przychód uzyskiwany jest z udzielonej licencji) lub wykonywanie zleceń na rzecz podmiotów trzecich przy użyciu rozwijanej Technologii (przychód uzyskiwany jest z udzielonej licencji).

Do tego typu projektów należą przede wszystkim:

• (…) - Technologia napisana w języku programowania (…). Głównym celem, dla jakiego powstała ta Technologia jest umożliwienie tworzenia szeroko pojętych aplikacji multimedialnych, które mogą służyć do obsługi każdego rodzaju mediów. Powstałe w ramach tej Technologii programy komputerowe są w całości objęte majątkowymi prawami autorskimi Spółki, która udostępnia je na licencji Open Source, a w przypadku zleceń komercyjnych, udziela licencji na korzystanie ze stworzonych Aplikacji.
  
• tworzenie licznych rozszerzeń i nowych funkcjonalności (tzw. biblioteki) do (…)- Technologii do tworzenia aplikacji mobilnych (ang. application framework) stanowiącej osobną kategorię oprogramowania definiującą strukturę aplikacji oraz ogólny mechanizm jej działania, a także dostarczającą zestaw komponentów i bibliotek ogólnego przeznaczenia do wykonywania określonych zadań.
  Platforma ta została stworzona przez X a od marca 2015 roku funkcjonuje na licencji Open Source. W ramach tej technologii nowe biblioteki kodów są tworzone przez Spółkę przez co powstaje nowe oprogramowanie. Celem tworzenia bibliotek (…) jest umożliwienie programistom szybszego tworzenia nowych, własnych Aplikacji. Działalność Spółki w tym zakresie można przedstawić jako wytwarzanie innowacyjnej Technologii (gotowych komponentów programów komputerowych), która ma w dalszej kolejności służyć tworzeniu nowych Technologii przez odrębne podmioty lub przez samą Spółkę. Podobnie jak w przypadku (…), również w tym przypadku stworzony przez Spółkę kod źródłowy (tj. program komputerowy) jest w całości objęty majątkowymi prawami autorskimi Spółki, która udostępnia go na licencji Open Source, a w przypadku zleceń komercyjnych, udziela odpłatnej licencji na korzystanie z Aplikacji stworzonych przy pomocy rozwijanych technologii.
  
  

2. Projekty zlecone Spółce, do których autorskie prawa majątkowe finalnie przechodzą na zlecający projekty podmiot zewnętrzny.

W tym przypadku Spółka tworzy lub twórczo rozwija istniejącą Technologię a nowe programy są tworzone i rozwijane na zlecenie osób trzecich, które następnie udostępniają je na licencji Open Source. Do tego typu projektów należą przede wszystkim:

• rozwój Technologii (…) - będącej Technologią do tworzenia Aplikacji mobilnych (ang. application framework) wykorzystującą Technologię (…). Platforma ta jest dostępna w oparciu o licencję Open Source i pozwala kontrolować natywne komponenty interfejsu użytkownika z (…) i (…) za pomocą (…). Spółka w ramach swojej działalności otrzymuje zlecenia na rozwój Technologii X tak by umożliwiała prostsze i przystępniejsze projektowanie aplikacji mobilnych, co następuję poprzez stworzenie nowych komponentów Technologii stanowiących odrębne programy komputerowe. W tym przypadku autorskie prawa majątkowe do całości wytworzonego oprogramowania są przenoszone za wynagrodzeniem na rzecz klienta.
• rozwój innych technologii, w sposób podobny do projektów opierających się na Technologii X. Część podmiotów, z którymi współpracuje Spółka, chcąc zwiększyć zasięg swoich usług oraz uprościć dostęp do nich, zleca Spółce wykonanie komponentów oprogramowania w ramach różnych platform programistycznych (Technologii). Przyspiesza i ułatwia to pracę programistów, ponieważ mogą dodać gotowe, bezpłatne rozwiązanie do stworzonego przez siebie oprogramowania. Również w tym przypadku autorskie prawa majątkowe do całości wytworzonego oprogramowania są przenoszone za wynagrodzeniem na rzecz klienta.
  
  

Należy dodać, iż w pewnych przypadkach następuje fuzja projektów z pierwszej (I) i drugiej (II) grupy. Mianowicie, Spółka dostaje zlecenie od klienta na odpłatne wykonanie Aplikacji, jednakże w oparciu o Technologie udostępniane na licencji Open Source, które Spółka uprzednio rozwinęła w ramach swojej działalności.

Trzeba podkreślić, iż Wykonawcy Spółki w ramach prac projektowych, dotyczących zarówno pierwszej jaki i drugiej grupy projektowej mają na celu nieustanne poszerzanie swojej wiedzy oraz umiejętności w celu ulepszenia istniejących produktów oraz usług albo stworzenia innowacyjnych rozwiązań. W ramach prac prowadzonych przez Wykonawców Spółki oceniana jest również przydatność danych rozwiązań technologicznych oraz/lub nowych technologii, które mogą zrewolucjonizować rynek oraz znane do tej pory rozwiązania. Efektem pracy Wykonawców jest stworzenie nowych Technologii i Aplikacji, a także twórczy (tj. prowadzący do stworzenia nowego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej) rozwój już istniejących, co stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej).

III. Projekty niezwiązane z wytwarzaniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. Customer support oraz projekty dotyczące wdrożeń, consultingu, szkoleń i wszelkiego typu zadań z zakresu wsparcia klientów.

Do tej grupy zaliczane są marginalne dla Spółki działania z zakresu wspierania klientów podczas dokonywania wdrożeń oraz utrzymywania, adaptacji i aktualizacji już wdrożonych rozwiązań. Zaliczane są tu także różnego typu szkolenia oraz konsultacje, które oferuje Spółka, jako specjalista w branży IT. Działania z tej grupy nie są zaliczane przez Spółkę do prac badawczo-rozwojowych, gdyż są to działania rutynowe, związane z bieżącą obsługą już wdrożonych i znanych rozwiązań.

Chcąc prowadzić swoją działalność Spółka zatrudnia wysokiej klasy specjalistów, na podstawie umowy o pracę oraz umów cywilnoprawnych, w tym Wykonawców. Rodzaj działalności prowadzony przez Spółkę, a tym samym zakres aktywności pracowników, zleceniobiorców oraz Wykonawców charakteryzuje się wysoką indywidualnością, oryginalnością oraz niepowtarzalnością w zestawieniu z dostępnymi rozwiązaniami na rynku. Spółka tworząc innowacyjne Aplikacje oraz Technologie, przy pomocy których tworzone są w następnej kolejności Aplikacje, korzysta z wiedzy, doświadczenia oraz kompetencji własnych, a także swoich Wykonawców.

Spółka zdobywa, poszerza i łączy, w ramach wykonywanych przez nią czynności - w drodze własnych doświadczeń oraz testów, wiedzę oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, tak aby móc tę wiedzę i umiejętności wykorzystać do tworzenia opisanych we wniosku programów komputerowych (tj. projektowania, opracowywania innowacyjnych rozwiązań informatycznych). Wspomniane powyżej czynności nie stanowią rutynowych, ani okresowych zmian wprowadzanych do oprogramowania. Stałe, systematyczne oraz kreatywne tworzenie przez Spółkę programów komputerowych nie może być uznane za jednorazową lub rutynową czynność. Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, działalność badawczo-rozwojowa rozumiana jest jako działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Powyższa definicja odnosi się do działalności prowadzonej przez Spółkę - jest to działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe.

Prace, za które jest odpowiedzialna Spółka są każdorazowo koordynowane przez menedżerów projektów, aby przebiegały sprawnie i jak najbardziej efektywnie. Koordynacja prac w Spółce opiera się na nowoczesnej metodyce. Metodyka ta pozwala na równoległe prowadzenie prac nad kilkoma, różnymi zagadnieniami jednocześnie. Zespoły projektowe dostarczają efekty pracy, w krótkich odstępach czasu, dzięki czemu można reagować na zmieniające się szybko realia rynkowe. W wyniku tego usługi realizowane są przez Wnioskodawcę w sposób ciągły i zorganizowany.

Co istotne, każdy projekt jest rozdzielany na kilkuosobowe zespoły. Spółka dba o rotację Wykonawców między projektami co jest niezbędne, aby w każdym projekcie pojawiały się nowe pomysły, w wyniku których powstaje i rozwija się innowacyjna technologia. Rezultatem działań Spółki jest zindywidualizowane, posiadające cechy kreatywności i oryginalności oprogramowanie.

Dodatkowo, czynności wykonywane przez Spółkę, w ramach prowadzonej działalności, są czynnościami o charakterze twórczym oraz są podejmowane w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a ich celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W wyniku usług świadczonych przez Spółkę:

1. powstają programy komputerowe, które są rezultatem jego twórczej oraz indywidualnej działalności intelektualnej, co sprawia, że należy kwalifikować je jako utwór (dalej jako „Utwór”), który jest chroniony na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U z 2019 r. poz. 1231);
2. są twórczo rozwijane i ulepszane programy komputerowe, w taki sposób, że powstają nowe utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Pod pojęciem rozwijania i ulepszania oprogramowania należy rozumieć podejmowanie przez Wnioskodawcę czynności zmierzających do poprawy lub poszerzenia użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania. W ocenie Wnioskodawcy, trzeba uznać, że ulepszenie lub rozwinięcie istniejącego oprogramowania, poprzez dopełnienie go o nowy komponent (nowy kod źródłowy), w istocie stanowi stworzenie nowego programu komputerowego (uzupełnienie istniejącego programu komputerowego o nowy, zintegrowany z nim program komputerowy). Rozumiany w ten sposób program komputerowy stanowi nowe prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ww. ustawy.
   
   

Spółka przede wszystkim ulepsza i rozwija oprogramowanie komputerowe wytworzone przez nią. Część projektów realizowanych przez Spółkę opiera się także na ulepszaniu i rozwijaniu oprogramowania, którego Spółka nie wytworzyła, dzięki nabyciu praw do tego oprogramowania od innych podmiotów.

Ulepszenia i modyfikacje, których dokonuje Spółka, polegają przede wszystkim na tworzeniu nowego kodu źródłowego, stanowiącego uzupełnienie istniejącego oprogramowania. W zakresie tej części usług świadczonych przez Spółkę nie dochodzi w istocie do ingerencji w istniejący kod źródłowy, ale jego uzupełnienie poprzez wytworzenie nowego kodu źródłowego stanowiącego jedynie uzupełnienie kodu już istniejącego.

Art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z którego dochody mogą podlegać opodatkowaniu 5% (stawką – przypis Organu) na podstawie art. 24d ust. 1 ww. ustawy stanowi autorskie prawo do programu komputerowego.

Zgodnie z definicją podaną przez Encyklopedię PWN program komputerowy to „przepis jednoznacznie określający ciąg czynności, które mają być wykonane przez komputer. W trakcie cyklu opracowywania program przyjmuje kilka postaci: postać źródłowa stanowi algorytm zapisany tekstowo w pewnym języku programowania - w sposób niezależny od komputera, na którym program ma być wykonywany; postać binarna albo relokowalna powstaje po skompilowaniu (kompilacja) i zawiera ciąg instrukcji języka wewnętrznego konkretnego komputera, wartości i zapisywane w pamięci (np. stałe liczbowe i tekstowe) oraz dodatkowe informacje niezbędne do współpracy z innymi programami; postać ładowalna lub wykonywalna powstaje w wyniku scalenia programu z wykorzystywanymi przezeń procedurami i zawiera dokładny początkowy obraz pamięci, który jest ładowany do pamięci komputera, w celu zainicjowania wykonywania programu w środowisku zdefiniowanym przez pewien proces (inform.)” (źródło: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/program;3962488.html). Uznać zatem trzeba, że każdy ciąg czynności (a więc napisany kod źródłowy) stanowi nowy program. W ocenie Wnioskodawcy, trzeba uznać, że stanowiące ulepszenie lub rozwinięcie istniejącego oprogramowania, poprzez uzupełnienie go o nowo napisany kod w istocie stanowi stworzenie nowego programu komputerowego, który staje się częścią większego oprogramowania już istniejącego. Rozumiany w ten sposób program komputerowy stanowi nowe prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W przypadku ulepszenia lub rozwinięcia istniejącego oprogramowania, stworzonego przez inny podmiot, Spółka dokonuje ulepszeń oraz rozwinięć jako właściciel ww. oprogramowania.

W ramach Projektów, o których pisze Wnioskodawca, których celem jest stworzenie „Aplikacji” powstają programy komputerowe przeznaczone do użytku przez użytkowników końcowych, a w ramach projektów, których celem jest stworzenie „Technologii” - programy komputerowe służące do tworzenia innych programów komputerowych. Ww. programy powstające w ramach dokładnie opisanych we wniosku projektów, stanowią autorskie programy komputerowe podlegające ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U z 2019 r. poz. 1231).

Wykonawcy w ramach zawartych ze Spółką umów przenoszą na jej rzecz całość majątkowych praw autorskich do rezultatów swojej pracy - programu komputerowego (Technologii i Aplikacji); na wskazanych w umowie polach eksploatacji, otrzymując za to wynagrodzenie, przy czym zamiarem Stron jest, żeby przeniesienie tych praw miało jak najszerszy zakres.

Zgodnie z zawartymi umowami Spółka nabywa od Wykonawców na zasadzie wyłączności, wszelkie majątkowe prawa autorskie do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania Utworem. Dodatkowo Wykonawcy udzielają Spółce wyłącznego prawa do wykonywania oraz zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych do Utworu oraz upoważniają ją do wykonywania ich autorskich praw osobistych.

Do przeniesienia autorskich praw majątkowych dochodzi w przypadku umów cywilnoprawnych z chwilą odbioru Utworu, który polega na umieszczeniu w repozytorium własnym Spółki lub jej klienta stworzonego kodu, co na koniec miesiąca jest potwierdzone zapisem w systemie, w którym osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych (w tym Wykonawcy oraz pracownicy opisują projekty nad którymi pracowali w danym miesiącu. W przypadku umów o pracę do przeniesienia autorskich praw majątkowych dochodzi z chwilą przyjęcia Utworu (lub w przypadku utworów, których utrwalenie nastąpiło przed zawarciem umowy - z chwilą zawarcia umowy).

Przyjęcie Utworu, a także jego odbiór przez Spółkę następują z chwilą utrwalenia, tj. zapisania kodu źródłowego w repozytorium Spółki lub jej klienta.

Spółka nabywa od Wykonawców unikalne kompilacje kodów źródłowych, a także kompletne, innowacyjne technologie stanowiące programy komputerowe. Programy komputerowe, które wytwarza Spółka wyróżniają się na rynku spośród innych produktów IT, co potwierdza ich unikalny charakter i wysoki poziom zaawansowania technologicznego. Zatem, w ramach swojej działalności Spółka opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Spółka nabywa także od swoich Wykonawców usługi informatyczne nie polegające na wytworzeniu i rozwoju Aplikacji i Technologii oraz efekty prac wynikające z innych obowiązków służbowych. Do tej grupy obowiązków należą m.in. prace szkoleniowe, udzielanie konsultacji oraz pomoc we wdrożeniach produktów Spółki u klientów.

Wynagrodzenie za ten rodzaj prac świadczonych przez Wykonawców jest odrębne od wynagrodzenia za przeniesienie praw do Utworów, tj. autorskich praw do programów komputerowych, przy czym Wykonawcy wystawiają fakturę VAT z jedną pozycją, natomiast ustalenie jaka część wynagrodzenia dotyczy prac polegających na wytworzeniu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej a jaka pozostałych czynności wynika z zapisów w systemie, w którym osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych (w tym Wykonawcy) oraz pracownicy opisują projekty nad którymi pracowali w danym miesiącu. W oparciu o te dane Spółka dokonuje odpowiednich księgowań w prowadzonej dokumentacji rachunkowej.

Każdy z Wykonawców jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji swoich prac w systemie informatycznym, z którego korzysta Spółka. System ten umożliwia dokładne określenie ilości czasu, poświęconego przez Wykonawcę na tworzenie kwalifikowanych praw własności intelektualnych oraz działania niemające charakteru prac badawczo-rozwojowych (których nie można zaliczyć do pierwszej (I) i drugiej (II) grupy projektowej.

Dzięki czemu Spółka może dokładnie określić jakie koszty poniosła oraz jakie dochody uzyskała z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Spółka komercjalizuje wyniki prac badawczo-rozwojowych, które powstały w ramach świadczonych przez nią usług w następujący sposób:

• przekazując na rzecz klienta całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez Spółkę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, otrzymując za to wynagrodzenie;
• udzielając odpłatnej licencji do wytworzonego przez Spółkę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, otrzymując za to opłaty licencyjne;
• udzielając odpłatnej licencji na oprogramowanie należące do Spółki, które zostało przez nią opracowane lub nabyte od osoby trzeciej poza bezpośrednim zakresem usług świadczonych na rzecz klienta, jednakże jego wytworzenie było niezbędne do realizacji usług na rzecz klienta (rozwój środowiska programistycznego – runtime/computing enviroment lub platformy programistycznej ang. computing/application framework);
• otrzymując wynagrodzenie za świadczone usługi niezwiązane bezpośrednio z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej opierające się na dokonywaniu wdrożeń, consultingu, szkoleń oraz wszelkiego typu zadań z zakresu wsparcia klientów.
  
  

Spółka za wykonanie wskazanych we wniosku usług otrzymuje wynagrodzenie, przy czym w przypadku jeżeli dana faktura obejmuje zarówno wynagrodzenie z tytułu przekazania autorskich praw majątkowych lub udzielania licencji do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak też z usług niemających badawczo-rozwojowego charakteru, rozdzielenie wynagrodzenia następuje albo przez wyodrębnienie odrębnej pozycji na fakturze albo poprzez odpowiednie zapisy w systemie informatycznym Spółki, udostępnianie klientowi. W przypadku, gdy wyodrębnienie będzie dokonywane na fakturach wystawianych na rzecz nabywców licencji lub oprogramowania będą one sporządzane w sposób pozwalający na wyodrębnienie poszczególnych dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W powyższej sytuacji na fakturach wyodrębniony zostanie dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej oraz ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Reasumując, Spółka w związku z tworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku, osiąga następujące rodzaje dochodów:

• dochód z opłat lub należności licencyjnych, które dotyczą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
• dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
  
  

Uzyskiwany przez Spółkę dochód nie dotyczy w żadnym wypadku transakcji z podmiotami powiązanymi.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w obszarze IT od 6 lipca 2016 r.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki 5% podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2021 i w kolejnych latach, przez co należy rozumieć opodatkowanie ww. stawką dochodu osiągniętego przez Wnioskodawcę od chwili kiedy spółka komandytowa zostanie objęta obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Spółka prowadząc swoją działalność ponosi następujące rodzaje kosztów:

• koszty wynagrodzeń pracowników, w tym koszty nabycia kwalifikowanych praw własności intelektualnej:
• koszty składek na ubezpieczenie społeczne pracowników oraz zleceniobiorców;
• koszty wynagrodzeń zleceniobiorców, w tym koszt nabycia kwalifikowanych praw własności intelektualnej;
• koszty wynagrodzeń współpracowników prowadzących własną działalność gospodarczą, w tym koszty nabycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
• koszty sprzętu komputerowego udokumentowane fakturami VAT;
• koszty dzierżawy serwerów i innych elementów infrastruktury sieciowej w postaci udokumentowanych fakturami VAT opłat abonamentowych uiszczanych na rzecz dostawcy tych usług;
• koszty licencji, w tym na oprogramowanie (…), (…), (…), (…). w postaci udokumentowanych fakturami VAT opłat licencyjnych na rzecz licencjodawcy;
• koszty usług telekomunikacyjnych, w postaci udokumentowanych fakturami VAT opłat abonamentowych uiszczanych za rzecz dostawcy tych usług.
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe koszty powinny być kwalifikowane do następujących zmiennych wskaźnika nexus:

• do litery „a” wskaźnika powinny być zaliczane koszty wynagrodzeń pracowników oraz zleceniobiorców, koszty składek na ubezpieczenie społeczne pracowników, koszty sprzętu komputerowego, koszty usług telekomunikacyjnych oraz wydatki na nabycie licencji narzędzi (…), (…), (…).
• do litery „b” wskaźnika powinny być zaliczone koszty wynagrodzeń Wykonawców w części należnej za przeniesienie praw autorskich do stworzonych programów komputerowych;

przy czym do wskaźnika nexus Spółka nie będzie zaliczać całości kosztów kwalifikowanych, ale jedynie taki procent poniesionych kosztów kwalifikowanych jaki będzie odpowiadał procentowi dochodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w całości dochodu uzyskiwanego przez nią w skali roku.

Sprzęty komputerowe, o których mowa we wniosku stanowią środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej, po wpisaniu sprzętu do ewidencji środków trwałych kosztem kwalifikowanym będzie opis amortyzacyjny związany z nabyciem sprzętu komputerowego.

Ponoszone przez Spółkę wydatki, są wydatkami poniesionym w ramach działalności prowadzonej przez Spółkę oraz mają bezpośredni związek ze świadczonymi przez nią usługami o charakterze twórczym. Ponoszenie wskazanych wyżej wydatków jest kluczowe do prowadzenia tego rodzaju działalności przez Spółkę. W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, w ramach pierwszej (I) i drugiej (II) grupy projektowej, Spółka musi ponosić wydatki pod postacią wynagrodzeń pracowników, zleceniobiorców oraz współpracowników prowadzących działalność w formie jednoosobowych działalności gospodarczej, a także wydatki na składki na ubezpieczenie społeczne pracowników oraz zleceniobiorców. Dzięki ponoszeniu powyższych wydatków Spółka może w dalszej kolejności dysponować wytworzonym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, następnie osiągając dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz klientów Spółki. Istotnym wydatkiem, jaki musi ponieść Spółka jest także zakup sprzętu komputerowego i akcesoriów, który musi być przez Spółkę wymieniany cyklicznie, gdyż pracownicy i współpracownicy Spółki nie mogliby tworzyć innowacyjnego oprogramowania na przestarzałym i nieaktualnym sprzęcie. Celem wymian sprzętu jest właśnie zapewnienie najwydajniejszej i sprawnej pracy nad tworzonym oprogramowaniem. Tworzenie oprogramowania nie byłoby również możliwe bez akcesoriów takich jak ekran, myszka komputerowa itp. Wnioskodawca nabywa również nieograniczoną czasowo licencję na oprogramowanie niezbędne do pracy przy tworzeniu oprogramowania. Z kolei usługi telekomunikacyjne są dla Wnioskodawcy konieczne, aby móc telefonicznie konsultować tworzenie oprogramowania z klientami, pracownikami i współpracownikami, a także móc korzystać w telefonie z Internetu w celu tworzenia aplikacji mobilnych oraz tworzenia oprogramowania z uwzględnieniem RWD. Opisane w niniejszym akapicie przesłanki, świadczą o bezpośrednim powiązaniu poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów z wytworzeniem, ulepszeniem czy modyfikacją programów komputerowych lub ich części.

Ponadto Wnioskodawca, w związku z prowadzoną przez siebie działalnością ponosi też koszty takie jak: koszt zarządu, koszt badań i szkoleń BHP dla Wykonawców, koszt najmu i utrzymania biura (w tym koszt zaplecza socjalnego), koszt wyposażenia biura, koszt marketingu, koszt prowadzenia księgowości oraz bankowości, koszt wynagrodzeń pracowników administracji oraz menadżerów projektów, przy czym koszty te nie mają bezpośredniego związku z uzyskaniem przychodów z kwalifikowanej własności intelektualnej, a więc nie będą uwzględniane we wskaźniku nexus.

Spółka prowadzi ewidencję rachunkową w sposób, o którym mowa w art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ewidencja rachunkowa prowadzona przez Spółkę jest prowadzona w sposób, o którym mowa w art. 24e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz zapisy w tej ewidencji są prowadzone na bieżąco.

Spółka od 1 stycznia 2021 r. będzie prowadziła swoją ewidencję rachunkową na kontach w wariancje kalkulacyjnych (konta szczegółowe). Dla celów wyodrębnienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalenia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienia kosztów kwalifikowanych w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu otwarte zostały konta pozabilansowe na których jest prowadzona równoległa analityka w tym zakresie.

Opisane wyżej konta szczegółowe pozwalają więc jednoznacznie ustalić jaka część uzyskanego w roku obrotowym dochodu może być objęta ulgą IP-Box, a także jaka część poniesionych przez Spółkę kosztów kwalifikowanych powinna zostać uwzględniona przy obliczaniu wskaźnika nexus. Spółka uwzględni taki procent poniesionych kosztów kwalifikowanych jaki odpowiada w danym roku procentowi dochodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w stosunku do całości dochodu uzyskanego przez nią w skali roku.

Spółka dokonuje wyodrębnienia w prowadzonej ewidencji rachunkowej: każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej; przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz kosztów, o których mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 30 marca 2021 r., Wnioskodawca ponadto wskazał, że koszty dzierżawy serwerów i innych elementów infrastruktury sieciowej stanowią osobną kategorię ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztów, zatem koszty sprzętu komputerowego nie obejmują kosztów dzierżawy serwerów i innych elementów infrastruktury sieciowej.

Jednakże, Wnioskodawca także zamierza zaliczyć do litery „a” wskaźnika nexus koszty dzierżawy serwerów i innych elementów infrastruktury sieciowej.

Pod pojęciem innych elementów infrastruktury sieciowej Wnioskodawca rozumie przede wszystkim urządzenia, wchodzące w skład sieci informatycznej Spółki. Ww. elementy składają się więc z urządzeń sieciowych takich jak serwery bądź switche oraz wszelkie niezbędne okablowania. Wnioskodawca chcąc użytkować tę architekturę sieciową korzysta z usług wyspecjalizowanych centrów danych - placówek, w których instalowana jest cała niezbędna infrastruktura informatyczna. Zgodnie z powyższym Wnioskodawca ponosi opłaty abonamentowe udokumentowane fakturami VAT uiszczane na rzecz dostawcy ww. usług. Spółka musi ponosić koszt dzierżawy serwerów i innych elementów infrastruktury sieciowej, gdyż jest to niezbędne ze względu na potrzeby archiwizowania tworzonego przez Spółkę oprogramowania oraz stanowi to istotne ułatwienie podczas współpracy programistów pracujących nad jednym projektem, gdyż dzięki temu mogą w prosty i szybki sposób pobierać dane z serwerów.

Wydatki na wynagrodzenie współpracowników posiadających własne działalności gospodarcze, stanowią wydatki na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w art. 24d ust. 4 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nabyte od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym zgodnie z zapisami w umowach ze współpracownikami, autorskie prawa majątkowe do stworzonego w ramach usługi oprogramowania przechodzą na Wnioskodawcę również w ramach tego wynagrodzenia (wydatku).

Wykonawcy Spółki, wykonują zlecone przez Spółkę prace w ramach prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej. Realizują oni w ramach swoich działalności gospodarczych działalność badawczo-rozwojową. Wnioskodawca nabywa od tych podmiotów wyniki ich prac badawczo-rozwojowych świadczonych w ramach współpracy, które następnie wykorzystuje do stworzenia (ulepszenia/rozwinięcia) autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części w ramach działalności gospodarczej Spółki. W wyniku wykonania współpracy dochodzi do przeniesienia na Spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, wyników prac badawczo-rozwojowych (wyników systematycznych procesów prowadzących do wymyślenia i stworzenia nowych rozwiązań) systematycznie rozwijanych wraz z odrębnym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w postaci autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (odrębnych fragmentów kodu, z których jest tworzona większa całość), co objęte jest łącznym wynagrodzeniem i stanowi jeden koszt.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca może przyjąć, że dochód uzyskany przez niego z tytułu uzyskiwania wynagrodzenia z tytułu odpłatnego udzielania licencji oraz przenoszenia autorskich praw majątkowych do Technologii i Aplikacji tworzonych i rozwijanych przez Spółkę w ramach świadczonych przez nią usług opisanych w zdarzeniu przyszłym, kwalifikuje się jako dochód wskazany w art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz czy wszystkie rodzaje utworów prawnoautorskich wskazane przez Spółkę w opisie zdarzenia przyszłego stanowią jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a także czy zachodzi konieczność wyodrębniania ww. utworów na podst. art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
   (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 30 marca 2021 r.)
   
2. Czy w przypadku wyodrębnienia na każdej fakturze VAT wynagrodzenia Spółki z tytułu tworzenia i rozwoju Technologii i Aplikacji i przenoszenia autorskich praw majątkowych do nich albo udzielania licencji do tych programów lub rozdzielenia tego wynagrodzenia od wynagrodzenia z innych tytułów, w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego, można zakwalifikować tą część dochodu wynikającą z przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworu oraz udzielenia licencji na korzystanie z Utworu jako dochód wskazany w art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
   (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)
   
3. Czy wymienione we wniosku w zdarzeniu przyszłym koszty ponoszone przez Spółkę w 2021 r., tj. koszt wynagrodzeń pracowników, koszt wynagrodzeń zleceniobiorców, koszt wynagrodzeń współpracowników prowadzących własną działalność gospodarczą, koszt sprzętu komputerowego, koszt licencji oraz koszt usług telekomunikacyjnych, stanowią koszty wskazywane w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?
   (pytanie oznaczone we wniosku Nr 4)
   
4. Czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym prawidłowo jest obliczany wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez:
   
   • zaliczenie do litery „a” wskaźnika kosztu wynagrodzeń pracowników oraz zleceniobiorców, kosztu składek na ubezpieczenie społeczne pracowników, kosztu sprzętu komputerowego, kosztu usług telekomunikacyjnych, kosztu dzierżawy serwerów i innych elementów infrastruktury sieciowej oraz wydatków na nabycie licencji narzędzi(…), (…), (…) i (…);
   • zaliczenie do litery „b” wskaźnika kosztu wynagrodzeń współpracowników posiadających własne działalności gospodarcze świadczących na rzecz Wnioskodawcy usługi informatyczne;
   oraz nieuwzględnienie we wskaźniku nexus kosztów utrzymania zarządu, kosztu ubezpieczeń, badań i szkoleń BHP, kosztu najmu i utrzymania biura (w tym kosztu zaplecza socjalnego), kosztu wyposażenia biura, kosztu marketingu, kosztu prowadzenia księgowości oraz bankowości, kosztu wynagrodzeń pracowników administracji oraz menadżerów projektów?
   (pytanie oznaczone we wniosku Nr 5, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z dnia 30 marca 2021 r.)
   
5. Czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest uwzględnienie we wskaźniku nexus kosztów kwalifikowanych, tj. kosztu wynagrodzeń pracowników, kosztu wynagrodzeń zleceniobiorców, kosztu wynagrodzeń współpracowników prowadzących własną działalność gospodarczą, kosztu sprzętu komputerowego, kosztu licencji oraz kosztu usług telekomunikacyjnych, w takim procencie poniesionych kosztów kwalifikowanych jaki odpowiada w danym roku procentowi przychodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do całości przychodu uzyskanego przez Spółkę od klientów w skali roku?
   (pytanie oznaczone we wniosku Nr 6)
   
   

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, działalność prowadzona przez niego spełnia wszystkie przesłanki ustawowe dające możliwość skorzystania przez Spółkę z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Art. 24d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 z późń zm.) stanowi, iż podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Natomiast, zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej należy między innymi zaliczyć autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231), którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Definicję działalności badawczo-rozwojowej przedstawia art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje „badań naukowych” i „prac rozwojowych” zostały zawarte w art. 4a pkt 27 i 28 ww. ustawy i rozumiane są zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów przez prace rozwojowe rozumie się działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W ocenie Spółki prowadzi ona, w ramach pierwszej (I) i drugiej (II) grupy projektowej działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 w zw. z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a dokładniej prace rozwojowe.

Tworzone w ramach działalności Spółki Technologie oraz Aplikacje są efektem prac, które niejednokrotnie Wykonawcy i pracownicy Spółki planują i tworzą od podstaw. W innych przypadkach zostaje rozwijany pewien komponent Technologii lub Aplikacji stając się przez to zupełnie nowym, unikalnym autorskim programem komputerowym. Wszystkie te działania, bez wątpienia należy traktować jako rezultat indywidualnej oraz twórczej działalności intelektualnej, przez co należy kwalifikować je jako Utwory, którym przysługuje ochrona na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U z 2019 r. poz. 1231).

Co istotne Technologie oraz Aplikacje tworzone przez Spółkę są niestandardowe i innowacyjne, a całokształt działań Spółki jest nastawiony na wspieranie i rozwój nowych technologii (głównie poprzez rozwój oprogramowania dostępnego na licencjach Open Source). Spółka podczas realizowania świadczonych usług korzysta z własnej wiedzy, a także z wiedzy i wieloletniego doświadczenia w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania jej Wykonawców i pracowników, aby projektować i tworzyć coraz nowsze i lepsze rozwiązania. Prace nad wytwarzanymi Aplikacjami są rozwojowe, opierają się na korzystaniu z najnowszych rozwiązań technologicznych, a także na wiedzy z zakresu tworzenia aplikacji oraz rozwijania i tworzenia komponentów oraz programów komputerowych. Wszystkie projekty realizowane przez Spółkę są dynamiczne, niejednokrotnie, muszą być dopasowywane do zmieniających się czynników.

Dodatkowo prace Spółki odbywają się w sposób systematyczny. Prace Spółki są przeciwieństwem jednorazowych czynności. Spółka jest nastawiona na rozwijanie i ulepszanie tworzonego przez nią oprogramowania w sposób zorganizowany i ciągły.

Prace, które mają miejsce w projektach badawczo-rozwojowych należących do pierwszej (I) i drugiej (II) grupy projektowej, nie stanowią prac rutynowych ani okresowych zmian wprowadzanych do istniejących już produktów oraz rozwiązań.

Spółka zawiera umowy licencyjne, dotyczące kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz zawiera umowy przeniesienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W wyniku powyższych zawartych umów z klientami Spółka osiąga wynagrodzenie w zamian za przeniesienie całości majątkowych praw autorskich do oprogramowania lub w zamian za udzielenie licencji na oprogramowanie. Zdaniem Spółki, osiąga ona zatem dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a zatem dochody, o których mowa w art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz dochody z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę wszystkie przedstawione we wniosku okoliczności, w ocenie Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 4a pkt 26-28 w zw. z art. 24d ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem w rozliczeniu rocznym Spółka będzie mogła skorzystać ze stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia całości autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytworzonego przez Spółkę.

Ponadto wskazać trzeba, że wszelkie kwalifikowane prawa własności intelektualnej przenoszone przez Spółkę stanowią autorskie prawa do programu komputerowego wskazane w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc nie zachodzi konieczność ich wyodrębniania na podstawie art. 24e ust 1 pkt 1 ww. ustawy i mogą być one w ewidencji rachunkowej Wnioskodawcy traktowane łącznie jako jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, nawet jeśli są one w ramach poszczególnych projektów udzielane różnym podmiotom będącym klientami Spółki.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka w ramach nawiązanej współpracy z klientami, otrzymuje wynagrodzenie za świadczone usługi. Spółka po wykonaniu usługi wystawia faktury VAT za usługi wykonane na rzecz klienta. Rozdzielenie wynagrodzenia z tytułu:

• przenoszenia autorskich praw majątkowych do Utworów wytworzonych w ramach działalności Spółki;
• udzielenia licencji na korzystanie z Utworów wytworzonych w ramach działalności Spółki;
• wykonywania innych usług informatycznych niepolegających na stworzeniu utworów prawnoautorskich, usług z zakresu i wsparcia klientów oraz szkoleń

następuje poprzez rozdzielenie pozycji na fakturze lub poprzez dokonanie zapisów w systemie informatycznym Spółki udostępnianym klientów. Na tej podstawie Spółka dokonuje odpowiednich zapisów w prowadzonej przez siebie ewidencji na potrzeby możliwości skorzystania z ulgi IP Box.

Wnioskodawca wykazał we wniosku, iż w wyniku prac wykonywanych przez Spółkę powstaje Utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Spółka nabywa od swoich Wykonawców, z chwilą ustalenia Utworu, na zasadzie wyłączności, wszelkie majątkowe prawa autorskie do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania Utworem. Dodatkowo Wykonawcy udzielają Spółce wyłącznego prawa do wykonywania oraz zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych do Utworu.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy, do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej należy między innymi zaliczyć autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231), którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wynagrodzenie, które otrzymuje Spółka za przeniesienie autorskich praw majątkowych do Utworów lub za udzielenie licencji na korzystanie z Utworu jest wynikiem pracy, w ramach pierwszej (I) i drugiej (II) grupy projektowej - o charakterze badawczo-rozwojowym zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z powyższym przepisem, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zgodnie z tym co zostało wykazane przez Wnioskodawcę w tym oraz w poprzednim punkcie (ad. 1), Wnioskodawca podtrzymuje swoje stanowisko dotyczące spełnienia przez niego wszystkich kryteriów określonych w art. 4a pkt 26-28 w zw. z art. 24d ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem część wynagrodzenia, wydzielonego w sposób opisany we wniosku, przyznanego za przekazanie całości autorskich praw majątkowych lub udzielenia licencji na rozwijane i wytworzone przez Spółkę Technologie i Aplikacje, spełnia przesłanki dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zatem Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze stawki 5% podatku od tej części dochodu uzyskanej z tytułu udziału w Spółce, która została uzyskana z tytułu przenoszenia całości autorskich praw majątkowych lub z tytułu udzielania licencji na oprogramowanie wytworzone przez Spółkę.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane w opisie zdarzenia przyszłego ponoszone przez Spółkę wydatki stanowią koszty faktycznie poniesione na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową, w ramach pierwszej (I) i drugiej (II) grupy projektowej, związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o której mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Każdy z wymienionych w opisie działalności Spółki wydatków, jest wydatkiem poniesionym w ramach działalności, którą prowadzi Spółka oraz ma bezpośredni związek ze świadczonymi przez nią usługami o charakterze twórczym. Ponoszenie omówionych wydatków jest kluczowe do prowadzenia tego rodzaju działalności przez Spółkę. W szczególności, w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, w ramach pierwszej (I) i drugiej (II) grupy projektowej, Spółka musi ponosić wydatki pod postacią wynagrodzeń pracowników, zleceniobiorców oraz współpracowników prowadzących działalność w formie jednoosobowych działalności gospodarczej, a także wydatki na składki na ubezpieczenie społeczne pracowników oraz zleceniobiorców. Istotnym wydatkiem, jaki musi ponieść Spółka, jest zakup sprzętu komputerowego i akcesoriów, który musi być przez Spółkę wymieniany cyklicznie. Celem wymian sprzętu jest zapewnienie najwydajniejszej pracy nad tworzonym oprogramowaniem. Spółka nabywa również nieograniczoną czasowo licencję na oprogramowanie niezbędne do pracy przy tworzeniu oprogramowania. Wnioskodawca nie mógłby także prowadzić działalności badawczo-rozwojowej bez dostępu do bazowych dla niego usług telekomunikacyjnych, na które składają się dostęp do Internetu i telefonu.

Stanowisko to, co do zakresu możliwości zaliczenia omawianych we wniosku kosztów do kosztów poniesionych przez podatnika bezpośrednio na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, znajduje potwierdzenie w decyzjach ( winno być interpretacjach indywidualnych – przypis Organu) Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w analogicznych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych, w poniższych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego:

• z dnia 20 stycznia 2020 r. Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.581.2019.2.SJ;
• z dnia 13 grudnia 2019 r. Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.487.2019.3.GG;
• z dnia 21 stycznia 2020 r. Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.656.2019.2.PR.;
• z dnia 29 listopada 2019 r. Znak: 0114-KDIP3-2.4011.469.2019.2.AC.
  
  

Ad. 4

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi opublikowanymi przez Ministerstwo Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, wskaźnik nexus, oblicza się zgodnie z następującym wzorem:

(a+b)*1,3/a+b+c+d

Poszczególne litery we wzorze oznaczają koszty faktycznie poniesione, tj. uregulowanie zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności, przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego IP.
   
   

Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest ustalana jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności i intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według powyższego wzoru. Z tego powodu i niezbędne jest prawidłowe podłożenie pod odpowiednią literę tego wzoru, wydatków poniesionych przez podatnika, w związku z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, aby poprawnie obliczyć wymagany do uzyskania ulgi IP Box wskaźnik nexus.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo oblicza on wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez zaliczenie do litery „a” wskaźnika:

• kosztów wynagrodzeń programistów będących pracownikami, zleceniobiorcami oraz współpracownikami Spółki;
• kosztów składek na ubezpieczenie społeczne pracowników oraz zleceniobiorców;
• kosztów usług telekomunikacyjnych, na które składają się dostęp do Internetu oraz telefonu;
• kosztów specjalistycznego sprzętu komputerowego;
• kosztu dzierżawy serwerów i innych elementów infrastruktury sieciowej,
• koszt nabycia licencji narzędzi (…), (…), (…) i (…).
  
  

Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do litery „a” wskaźnika nexus zalicza się wydatki faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Do wydatków poniesionych bezpośrednio (tzw. własnych, nie zlecanych zewnętrznym podmiotom) przez Spółkę (litera „a” wzoru nexus) bez wątpienia należy zaliczyć wydatki poczynione na: wypłacanie wynagrodzeń dla programistów będących pracownikami oraz zleceniobiorcami Spółki, opłacenie składek na ubezpieczenie społeczne pracowników, opłacenie usług telekomunikacyjnych (dostęp do Internetu i telefonu) na specjalistyczny sprzęt komputerowy oraz na dzierżawę serwerów i innych elementów infrastruktury sieciowej. Ponadto Spółka ponosi koszty licencji wymienionych wyżej narzędzi służących do komunikacji wewnętrznej i organizacji pracy przy tworzeniu oprogramowania a także przechowywania i udostępniania kodu źródłowego.

Bez poniesienia powyższych kosztów Spółka nie byłaby w stanie prowadzić swojej działalności, a dokładnie wytwarzać i rozwijać kwalifikowanego prawa własności intelektualnej pod postacią oprogramowania; przez co należy powyższe wydatki kwalifikować jako bezpośrednio związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP, w ramach pierwszej (I) i drugiej (II) grupy projektowej.

Ponadto, zgodnie z art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Opisane wyżej koszty ponoszone przez Spółkę, z całą pewnością nie mogą zostać zaliczone do katalogu z art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, należy zaliczyć wydatki na: wypłacanie wynagrodzeń dla programistów będących pracownikami oraz zleceniobiorcami Spółki, opłacenie składek na ubezpieczenie społeczne pracowników, opłacenie usług telekomunikacyjnych (dostęp do Internetu i telefonu) oraz na specjalistyczny sprzęt komputerowy do litery „a” wskaźnika nexus.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowo również oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez zaliczenie do litery „b” wskaźnika wydatku związanego z opłaceniem wynagrodzeń współpracowników Spółki, współpracujących z nią w ramach własnych działalności gospodarczych. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia na Spółkę autorskich praw majątkowych do wytworzonych przez Wykonawców programów komputerowych wchodzi w skład ich wynagrodzenia przewidzianego umową.

Zgodnie z art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do litery „b” wskaźnika nexus zalicza się wydatki na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 tejże ustawy.

Spółka chcąc prowadzić działalność badawczo-rozwojową, w ramach pierwszej (I) i drugiej (II) grupy projektowej, zleca jej wykonanie innym podmiotom - w tym przypadku współpracownikom prowadzącym działalność w ramach własnych działalności gospodarczych. Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi opublikowanymi przez Ministerstwo Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., należności z tego tytułu będą stanowić koszty, o których mowa w literze „b” wskaźnika nexus, tj. koszty faktycznie poniesione przez podatnika na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP od podmiotów niepowiązanych.

Spółka zawiera umowy cywilnoprawne z podmiotami prowadzącymi jednoosobowe działalności gospodarcze. W ramach takich umów Spółka nabywa usługę (wynik prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej), a zatem może ją zakwalifikować do litery „b” wzoru nexus, jeżeli podmiot, z którym jest zawarta umowa nie jest podmiotem powiązanym.

Definicję podmiotów niepowiązanych Ustawodawca wprowadził w art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dzięki temu, można stwierdzić, iż wszystkie osoby współpracujące ze Spółką w ramach własnej działalności gospodarczej nie są podmiotami powiązanymi względem Spółki, a zatem należy je kwalifikować jako podmioty niepowiązane.

Tym samym, Wnioskodawca powinien zaliczyć wydatki na wynagrodzenia współpracowników Spółki, współpracujących w nią w ramach własnych działalności gospodarczych do litery „b” wskaźnika nexus.

Natomiast co do kosztów: utrzymania zarządu, badań i szkoleń BHP dla Wykonawców, najmu i utrzymania biura (w tym kosztu zaplecza socjalnego), wyposażenia biura, marketingu, prowadzenia księgowości oraz bankowości, wynagrodzeń pracowników administracji oraz menadżerów projektów; w ocenie Wnioskodawcy koszty te nie mają bezpośredniego związku z uzyskaniem przychodów z kwalifikowanej własności intelektualnej, a więc nie powinny być uwzględniane we wskaźniku nexus.

Ad. 5

Zdaniem Wnioskodawcy, uznać należy, że koszty wynagrodzeń pracowników oraz zleceniobiorców, koszty składek na ubezpieczenie społeczne pracowników, koszty sprzętu komputerowego, koszty usług telekomunikacyjnych, koszty wynagrodzeń współpracowników prowadzących własne działalności gospodarcze oraz koszty na nabycie licencji w równym stopniu są przez Spółkę wykorzystywane zarówno w tej części jej działalności jaka związana jest z uzyskiwaniem przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jak też w celu świadczenia na rzecz klientów pozostałych usług niezwiązanych bezpośrednio z wytworzeniem kwalifikowanego IP. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że koszty te powinny zostać zakwalifikowane do kosztów wskazanych w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i uwzględnione przy obliczaniu składnika nexus nie w całości, ale w części odpowiadającej procentowi przychodu uzyskanego w danym roku z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do całości wynagrodzenia uzyskanego przez Spółkę od klientów w skali roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Należy wskazać, że od 1 stycznia 2019 r. obowiązują przepisy ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018, poz. 2193). Na podstawie regulacji wprowadzonych ww. ustawą zmieniającą do systemu prawa podatkowego implikowano przepisy dotyczące preferencyjnego rozwiązania w podatkach dochodowych - tzw. Innovation Box.

Powyższe zmiany wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Regulacje dotyczące stosowania opisanej powyżej ulgi zostały odzwierciedlone w art. 24d – 24e ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm.).

Zgodnie z art. 24d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek od osiągniętego przez podatnika kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w myśl art. 24d ust. 2 ww. ustawy, są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz.U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288)
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Sposób obliczenia wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zawarty jest w art. 24d ust. 4. Zgodnie z treścią tego przepisu, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (wskaźnik nexus):

(a+b)*1,3/a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przez podmioty powiązane należy rozumieć:

1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
   
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
   
   • ten sam inny podmiot lub
   • małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
3. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
   
4. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.
   
   

Natomiast przez podmioty niepowiązane należy rozumieć podmioty inne niż podmioty powiązane (art. 11a ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1 (art. 24d ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest osiągnięty przez podatnika w roku podatkowym dochód (strata) ustalony zgodnie z art. 7 ust. 2:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

W myśl art. 24d ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 11c stosuje się odpowiednio.

Obowiązki podatników podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 24d zostały określone w art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Art. 24e ust. 1 ww. ustawy stanowi, że podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 24d są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej;
2. prowadzić ewidencję rachunkową w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 24d ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji rachunkowej w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonej ewidencji rachunkowej nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku gdy na podstawie ewidencji rachunkowej nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 19.

Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z objaśnieniami podatkowymi Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „programu komputerowego” oraz brak w świetle polskiego prawa precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego”. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję, nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności (wyrok irlandzkiego sądu II instancji z 1995 r. w sprawie News Datacom Ltd. versus Satellite Decoding Systems, (1995) FSR 201 oraz wyrok australijskiego sądu I instancji z dnia 4 czerwca 1997 r. w sprawie Powerflex Services Pty Ltd v Data Access Corporation, (1997) FCA 490; 37 IPR 436). Należy zatem odwołać się w tym względzie do przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1231, dalej: „Ustawa o prawie autorskim”):

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Stosownie do art. 1 ust. 2 pkt 1 Ustawy o prawie autorskim, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Szczególne postanowienia dotyczące praw autorskich do programu komputerowego zawierają art. 74 ust. 1 i następne ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie z art. 74 ust. 1 i 2 tej ustawy, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od przeznaczenia i sposobu wyrażania. O ocenie charakteru indywidualnej pracy twórczej nie decydują postanowienia umowy, ale rzeczywisty wkład pracy każdego z twórców programu komputerowego, co podlega każdorazowo odrębnej ocenie. Doktryna prawa autorskiego przyjmuje różne podejścia do definiowania pojęcia „autorskiego prawa do programu komputerowego” które wskazują, że część chronioną prawem jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego. Pozaustawowa definicja pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego” w sposób uzasadniony nawiązuje zatem do terminologii informatycznej, dostosowywanej następnie do potrzeb dalszej analizy prawnej dobra niematerialnego jakim jest program komputerowy. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

Reasumując, pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Ad. 1 i 2

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że Spółka w ramach swojej działalności oferuje przede wszystkim usługi programistyczne wykonywane na rzecz podmiotów trzecich a także tworzy Aplikacje i Technologie na zasadach niekomercyjnych, których komercjalizacja będzie następowała w przyszłości.

Czynności wykonywane przez Spółkę, w ramach prowadzonej działalności, są czynnościami o charakterze twórczym oraz są podejmowane w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a ich celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Rezultatem działań Spółki jest zindywidualizowane, posiadające cechy kreatywności i oryginalności oprogramowanie powstałe/rozwijane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wytwarzane oprogramowanie stanowi utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy. W sytuacji rozwijania oprogramowania, powstają nowe utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy.

Spółka osiąga dochód z opłat lub należności licencyjnych, które dotyczą kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Spółka prowadzi ewidencję rachunkową w sposób, o którym mowa w art. 24e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W przypadku, jeśli dana faktura obejmuje zarówno wynagrodzenie z tytułu przekazania autorskich praw majątkowych lub udzielenia licencji do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak też z tytułu usług niemających badawczo-rozwojowego charakteru, rozdzielenie wynagrodzenia następuje albo przez wyodrębnienie pozycji na fakturze albo poprzez odpowiednie zapisy w systemie informatycznym Spółki, udostępniane klientowi.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że tworzone lub rozwijane Aplikacje/Technologie, w ramach działalności badawczo-rozwojowej Spółki, stanowią kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z kolei dochodem z tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej będzie dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu odpłatnego udzielania licencji, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę kwalifikuje się natomiast do uznania za dochód, o którym mowa w art. 24d ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nie sposób natomiast zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym wszelkie kwalifikowane prawa własności intelektualnej przenoszone przez Spółkę stanowią autorskie prawa do programu komputerowego wskazane w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc nie zachodzi konieczność ich wyodrębniania na podstawie art. 24e ust 1 pkt 1 ww. ustawy i mogą być one w ewidencji rachunkowej Wnioskodawcy traktowane łącznie jako jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, nawet jeśli są one w ramach poszczególnych projektów udzielane różnym podmiotom będącym klientami Spółki.

Skoro, jak wynika z wniosku efektem działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej przez Wnioskodawcę są Technologie i Aplikacje będące autorskimi prawami do programu komputerowego to każde takie prawo stanowi odrębne prawo własności intelektualnej, pomimo, że prawa te są prawami tego samego rodzaju, wskazanymi w art. 24d ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych to nie można przyjąć, że stanowią jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Stanowisku Wnioskodawcy w zakresie możliwości łącznego traktowania ww. praw w prowadzonej ewidencji przeczy wprost wskazany powyżej art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, określający warunki, których właściwe spełnienie uprawnia podmiot do skorzystania z preferencji podatkowej. Przy czym wskazany w tym przepisie obowiązek wyodrębnienia każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w prowadzonej ewidencji rachunkowej, nie jest wariantowy. Jeżeli zatem podmiot gospodarczy chce skorzystać z ulgi IP BOX to również ten warunek musi spełnić.

Odnosząc się do dalszych wątpliwości Wnioskodawcy, wskazać należy, że z treści art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że wysokość kwalifikowanego dochodu ustala się odrębnie dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W tym celu należy ustalić iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus, którego wzór podano w ww. przepisie. Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W sytuacji, gdy podatnik uzyskuje dochód z kilku kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ma obowiązek obliczyć wskaźnik nexus odrębnie dla każdego z tych praw i zastosować ten wskaźnik do dochodu przypadającego na dane kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Istotne jest przy tym to, aby przy ustaleniu wskaźnika nexus uwzględnić tylko te koszty, które odnoszą się do danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyraźnie wynika, że dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy odrębnie ustalić kwalifikowany dochód. Potwierdza to wykładnia językowa tego przepisu. Należy bowiem zwrócić uwagę, że wskazane w nim pojęcia: „wysokość kwalifikowanego dochodu” oraz „kwalifikowane prawo własności intelektualnej” zostały przez Ustawodawcę użyte w liczbie pojedynczej. Stąd przepis ten należy interpretować w ten sposób, że odnosi się on do sposobu ustalenia wysokości kwalifikowanego dochodu odrębnie dla każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Powyższe rozumienie potwierdza również treść cyt. powyżej art. 24d ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który wskazuje, że podstawą opodatkowania jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Należy zwrócić uwagę, że w przepisie tym Ustawodawca używa liczby mnogiej w odniesieniu do powołanych wcześniej pojęć. Zatem na sumę kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej składa się każdy kwalifikowany dochód dotyczący danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Zgodnie bowiem ze Słownikiem Języka Polskiego (www.sjp.pl) „suma” to „wynik dodawania”, „zbiór pewnej liczby rzeczy, zjawisk”. Aby zatem ustalić sumę, o której mowa w art. 24d ust. 3 powołanej ustawy, należy w pierwszej kolejności ustalić poszczególne elementy mające się składać na wynik dodawania, a więc poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągnięte w roku podatkowym.

Mając na uwadze powyższe, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy ustalać sumarycznie, łącznie dla kwalifikowanych praw własności intelektualnej należących do tego samego rodzaju kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1 i 2 jest prawidłowe, z wyjątkiem tej jego części, która odnosi się do braku konieczność wyodrębniania ww. utworów na podstawie art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz do sposobu ustalania wysokości kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. 3

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia uznania kosztów wynagrodzeń pracowników, kosztów wynagrodzeń zleceniobiorców, kosztów wynagrodzeń współpracowników prowadzących własną działalność gospodarczą, kosztów sprzętu komputerowego, kosztów licencji oraz kosztów usług telekomunikacyjnych, jako koszty wskazywane w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Należy zatem przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 24d ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego należy podkreślić, że wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
  
  

Z objaśnień IP BOX wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Wobec powyższego, skoro ww. koszty ponoszone przez Wnioskodawcę takie jak koszty wynagrodzeń pracowników, koszty wynagrodzeń zleceniobiorców, koszty wynagrodzeń współpracowników prowadzących własną działalność gospodarczą, koszty sprzętu komputerowego, koszty licencji oraz koszty usług telekomunikacyjnych są kosztami poniesionymi w związku z prowadzoną działalnością, w ramach której Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową ukierunkowaną na tworzenie czy rozwój programów komputerowych to mogą one stanowić koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 4

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia, czy koszty wynagrodzeń pracowników oraz zleceniobiorców, koszty składek na ubezpieczenie społeczne pracowników, kosztu sprzętu komputerowego, kosztu usług telekomunikacyjnych, kosztu dzierżawy serwerów i innych elementów infrastruktury sieciowej oraz wydatków na nabycie licencji narzędzi H., G., S. i Z powinny być rozliczone pod lit. a, tzw. wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podkreślić w tym miejscu należy, że z treści art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że pod lit. a wskaźnika nexus należy uwzględnić: koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego „w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej, w ramach pierwszej (I) i drugiej (II) grupy projektowej, Spółka musi ponosić wydatki pod postacią wynagrodzeń pracowników, zleceniobiorców oraz współpracowników prowadzących działalność w formie jednoosobowych działalności gospodarczej, a także wydatki na składki na ubezpieczenie społeczne pracowników oraz zleceniobiorców. Dzięki ponoszeniu powyższych wydatków Spółka może w dalszej kolejności dysponować wytworzonym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, następnie osiągając dochód z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz klientów Spółki. Istotnym wydatkiem, jaki musi ponieść Spółka jest także zakup sprzętu komputerowego i akcesoriów, który musi być przez Spółkę wymieniany cyklicznie, gdyż pracownicy i współpracownicy Spółki nie mogliby tworzyć innowacyjnego oprogramowania na przestarzałym i nieaktualnym sprzęcie. Celem wymian sprzętu jest właśnie zapewnienie najwydajniejszej i sprawnej pracy nad tworzonym oprogramowaniem. Tworzenie oprogramowania nie byłoby to również możliwe bez akcesoriów takich jak ekran, myszka komputerowa itp. Wnioskodawca nabywa również nieograniczoną czasowo licencję na oprogramowanie niezbędne do pracy przy tworzeniu oprogramowania. Z kolei usługi telekomunikacyjne są dla Wnioskodawcy konieczne, aby móc telefonicznie konsultować tworzenie oprogramowania z klientami, pracownikami i współpracownikami, a także móc korzystać w telefonie z Internetu w celu tworzenia aplikacji mobilnych oraz tworzenia oprogramowania z uwzględnieniem RWD. Opisane w niniejszym akapicie przesłanki, świadczą o bezpośrednim powiązaniu poniesionych przez Wnioskodawcę kosztów z wytworzeniem, ulepszeniem czy modyfikacją programów komputerowych lub ich części”.

Dodatkowo, z objaśnień Ministerstwa Finansów dot. IP-BOX (akapit Nr 114) wynika, że „do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus podatnik może zaliczyć między innymi wszelkie poniesione należności związane z zatrudnieniem pracowników na podstawie umowy o pracę, w tym między innymi składki na ubezpieczenie społeczne, a także poniesione należności z tytułów umowy zlecenia lub umowy o dzieło”.

Wobec powyższego należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że koszty wynagrodzeń pracowników oraz zleceniobiorców (o ile do zawarcia umów nie dochodzi w związku z prowadzoną przez zleceniobiorców działalnością gospodarczą), koszty składek na ubezpieczenie społeczne pracowników, koszty sprzętu komputerowego, koszty usług telekomunikacyjnych, koszty dzierżawy serwerów i innych elementów infrastruktury sieciowej oraz wydatki na nabycie licencji narzędzi (...), (...), (...) i (...)powinny być rozliczone pod lit. a, tzw. wskaźnika nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy również zgodzić się z Wnioskodawcą, że do litery „b” wskaźnika nexus należy zaliczyć koszty wynagrodzeń współpracowników, świadczących na rzecz Wnioskodawcy usługi informatyczne, posiadających własne działalności gospodarcze.

Podkreślić w tym miejscu należy, że z treści art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że pod lit. b wskaźnika nexus należy uwzględniać nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że „wydatki na wynagrodzenie współpracowników posiadających własne działalności gospodarcze, stanowią wydatki na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nabyte od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy czym zgodnie z zapisami w umowach ze współpracownikami, autorskie prawa majątkowe do stworzonego w ramach usługi oprogramowania przechodzą na Wnioskodawcę również w ramach tego wynagrodzenia (wydatku). (…) Wykonawcy Spółki, wykonują zlecone przez Spółkę prace w ramach prowadzonej przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej. Realizują oni w ramach swoich działalności gospodarczych działalność badawczo-rozwojową. Wnioskodawca nabywa od tych podmiotów wyniki ich prac badawczo-rozwojowych świadczonych w ramach współpracy, które następnie wykorzystuje do stworzenia (ulepszenia/rozwinięcia) autorskiego prawa do programu komputerowego lub jego części w ramach działalności gospodarczej Spółki. W wyniku wykonania współpracy dochodzi do przeniesienia na Spółkę, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, wyników prac badawczo-rozwojowych (wyników systematycznych procesów prowadzących do wymyślenia i stworzenia nowych rozwiązań) systematycznie rozwijanych wraz z odrębnym kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w postaci autorskich praw majątkowych do programu komputerowego (odrębnych fragmentów kodu, z których jest tworzona większa całość), co objęte jest łącznym wynagrodzeniem i stanowi jeden koszt.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy również uznać za prawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika również, że w związku z prowadzoną działalnością Spółka ponosi koszty takie jak:

• koszt zarządu,
• koszt badań i szkoleń BHP,
• koszt najmu i utrzymania biura (w tym koszt zaplecza socjalnego),
• koszt wyposażenia biura,
• koszt marketingu,
• koszt prowadzenia księgowości oraz bankowości,
• koszt wynagrodzeń pracowników administracji oraz menadżerów projektów.

Koszty te nie mają jednak bezpośredniego związku z uzyskaniem przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wobec powyższego przyjmując za Wnioskodawcą, że ww. koszty nie mają bezpośredniego związku z uzyskaniem przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, w ocenie Organu nie powinny być uwzględniane we wskaźniku nexus.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 4 należy uznać za prawidłowe.

Ad. 5

W celu alokowania kosztów wskazanych przez Wnioskodawcę oraz potwierdzonych przez Organ jako koszty poniesione na bezpośrednio prowadzoną przez niego działalność badawczo-rozwojową ‒ do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 15 ust. 2 i ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, oraz koszty związane z przychodami ze źródeł, z których dochody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są zwolnione z podatku dochodowego, a nie jest możliwe przypisanie danych kosztów do źródła przychodów, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają osiągnięte w roku podatkowym przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 15 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio.

Wobec powyższego, należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest uwzględnienie we wskaźniku nexus kosztów kwalifikowanych tj. kosztu wynagrodzeń pracowników, kosztu wynagrodzeń zleceniobiorców, kosztu wynagrodzeń współpracowników prowadzących własną działalność gospodarczą, kosztu sprzętu komputerowego, kosztu licencji oraz kosztu usług telekomunikacyjnych, w takim procencie poniesionych kosztów kwalifikowanych jaki odpowiada w danym roku procentowi przychodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do całości przychodu uzyskanego przez Spółkę od klientów w skali roku.

Należy jednak dodać, że mimo uznania przez Organ za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy ww. „proporcję”, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy Organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie ustalenia:

• czy Wnioskodawca może przyjąć, że dochód uzyskany przez niego z tytułu uzyskiwania wynagrodzenia z tytułu odpłatnego udzielania licencji oraz przenoszenia autorskich praw majątkowych do Technologii i Aplikacji tworzonych i rozwijanych przez Spółkę w ramach świadczonych przez nią usług opisanych w zdarzeniu przyszłym, kwalifikuje się jako dochód wskazany w art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe;
  
• czy wszystkie rodzaje utworów prawnoautorskich wskazane przez Spółkę w opisie zdarzenia przyszłego stanowią jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 24d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz czy zachodzi konieczność wyodrębniania ww. utworów na podstawie art. 24e ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest nieprawidłowe;
  
• czy w przypadku wyodrębnienia na każdej fakturze VAT wynagrodzenia Spółki z tytułu tworzenia i rozwoju Technologii i Aplikacji i przenoszenia autorskich praw majątkowych do nich albo udzielania licencji do tych programów lub rozdzielenia tego wynagrodzenia od wynagrodzenia z innych tytułów, w sposób wskazany w opisie zdarzenia przyszłego, można zakwalifikować tą część dochodu wynikającą z przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworu oraz udzielenia licencji na korzystanie z Utworu jako dochód wskazany w art. 24d ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe;
  
• czy wymienione we wniosku w zdarzeniu przyszłym koszty ponoszone przez Spółkę w 2021 r., tj. koszt wynagrodzeń pracowników, koszt wynagrodzeń zleceniobiorców, koszt wynagrodzeń współpracowników prowadzących własną działalność gospodarczą, koszt sprzętu komputerowego, koszt licencji oraz koszt usług telekomunikacyjnych, stanowią koszty wskazywane w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej – jest prawidłowe;
  
• czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym prawidłowo jest obliczany wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 24d ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, poprzez:
  
  • zaliczenie do litery „a” wskaźnika kosztu wynagrodzeń pracowników oraz zleceniobiorców, kosztu składek na ubezpieczenie społeczne pracowników, kosztu sprzętu komputerowego, kosztu usług telekomunikacyjnych, kosztu dzierżawy serwerów i innych elementów infrastruktury sieciowej oraz wydatków na nabycie licencji narzędzi (...), (...), (...) i (...)– jest prawidłowe;
  • zaliczenie do litery „b” wskaźnika kosztu wynagrodzeń współpracowników posiadających własne działalności gospodarcze świadczących na rzecz Wnioskodawcy usługi informatyczne – jest prawidłowe;
  • nieuwzględnienie we wskaźniku nexus kosztów utrzymania zarządu, kosztu ubezpieczeń, badań i szkoleń BHP, kosztu najmu i utrzymania biura (w tym kosztu zaplecza socjalnego), kosztu wyposażenia biura, kosztu marketingu, kosztu prowadzenia księgowości oraz bankowości, kosztu wynagrodzeń pracowników administracji oraz menadżerów projektów – jest prawidłowe;
• czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest uwzględnienie we wskaźniku nexus kosztów kwalifikowanych, tj. kosztu wynagrodzeń pracowników, kosztu wynagrodzeń zleceniobiorców, kosztu wynagrodzeń współpracowników prowadzących własną działalność gospodarczą, kosztu sprzętu komputerowego, kosztu licencji oraz kosztu usług telekomunikacyjnych, w takim procencie poniesionych kosztów kwalifikowanych jaki odpowiada w danym roku procentowi przychodu uzyskanego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej do całości przychodu uzyskanego przez Spółkę od klientów w skali roku – jest prawidłowe.
  
  

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem tj. w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 3, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.