Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.71.2021.2.MR
z 18 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 lutego 2021 r. (data wpływu 26 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z 23 kwietnia 2021 r. (data wpływu 26 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że otrzymana dotacja nie podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi w ramach realizacji Projektu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że otrzymana dotacja nie podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi w ramach realizacji Projektu. Wniosek uzupełniono 26 kwietnia 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o brakującą należną opłatę za wydanie interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Fundacja (…) (dalej: F lub Wnioskodawca) wraz z firmą X zdobyły projekt na badania naukowe Y finansowany ze środków „(…)” (dalej: Z), a współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Projekt ten rozpoczął się dnia (…) 2019 r.

Główny cel opisywanej pracy badawczo-wdrożeniowej dotyczy badania (…). Substancję aktywną będącą przedmiotem proponowanego projektu odkryto w trakcie badań nad nowymi formami (…) w latach poprzedzających wystąpienie o finansowanie projektu (w roku 2015 - skutkowało to zgłoszeniem patentowym a następnie wylicencjonowaniem tej technologii w 2018 r. do X).

Prace badawczo-wdrożeniowe w projekcie Y koncentrują się na dogłębnym zbadaniu (…). Badania prowadzone są na różnych modelach roślinnych, przede wszystkim na roślinach użytkowych takich jak zboża (pszenica, jęczmień), owoce (jabłoń, grusza) i warzywa (pomidor, cukinia).

Prace badawczo-wdrożeniowe (…).

Podstawowym wymogiem projektu jest rozwój kadry naukowo-badawczej i tak zostało to zaplanowane w projekcie. F, jako jednostka naukowa (Kategoria A nadana przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego), będzie rozwijała wiedzę (prowadziła badania naukowe), a X będzie prowadził badania przemysłowe w celu zbadania potencjału aplikacyjnego badanych substancji. Stąd też poniższy skład osobowy projektu:

1. F (personel naukowy):
   1. Kierownik Konsorcjum (Profesor biologii)
   2. Młody doktor (synteza organiczna);
   3. Student doktorant (biolog);
   4. Student doktorant (chemik);
   5. Magistranci (4 osoby);
2. X (personel naukowy oraz ekspercki):
   1. Kierownik Projektu (dr hab. chemia);
   2. Młody doktor (biologia/botanika);
   3. Eksperci x 3 (uprawa roślin, chemia organiczna, formułowanie ŚOR).
   
   

Ponadto samo Z zastrzegło, że badania prowadzone w projekcie (to co opłacą-co pokrywa dotacja) nie mogą być ponad TRL 6 (poziom gotowości technologicznej) (Poziom 6=Demonstracja Technologii). Stąd Pan (…) jako kierownik projektu napisał do Z: „Opisywany plan oraz poziom zaawansowania badań na następne lata, dotyczący rozwoju technologii (…), który został przedstawiony w projekcie Y „(…)” obejmuje poziomy zaawansowania technologicznego (TRL) 6-8. Jednocześnie oświadczam, że z dofinansowania (…) i w okresie realizacji projektu Y wykonywane będą tylko prace z zakresu badań przemysłowych (TRL 6). Dalsze etapy prac wdrożeniowych będą realizowane przez konsorcjanta po projekcie. Prace te będą skupiały się na badaniach (…) jak przedstawione zostało to we wniosku projektowym”.

Do pełnej komercjalizacji rozwiązania F oraz X po projekcie będą musiały przejść procedurę rejestracji nowego środka ochrony roślin, która to dopiero wtedy pozwoli na jego sprzedaż (to są TRL 7,8 9 – gdzie 9=komercjalizacja).

Z powyższego opisu wynika, że dotacja pozwoli Konsorcjum jedynie zbliżyć się do rozwiązania komercyjnego, ale nie pozwoli go uzyskać/wdrożyć.

Ponadto zespół naukowy F nie uczestniczy w pracach wdrożeniowych a jedynie badaniach podstawowych (synteza chemiczna i analityka) oraz użyteczności badanej substancji – są to zatem zaawansowane prace B&R oraz badania podstawowe. Prace prowadzone przez zespół F pozwolą na poszerzenie wiedzy (badania podstawowe), publikacje naukowe, rozwój kompetencji kadry badawczej oraz edukację studentów. Nie są one nastawione bezpośrednio na aplikacje wyników badań, a na poszerzenie wiedzy dotyczącej fenomenu jakim jest indukcja odporności roślin.

Stąd też zespół F opracowuje nowe modyfikacje substancji aktywnych w celu znalezienia trendów pomiędzy właściwościami cząsteczki a jej strukturą. Z kolei Zespół X nastawiony jest na praktyczne aspekty wykorzystania opracowanej jednej substancji (…) – wynalezionej i opracowanej przed otrzymaniem dofinansowania na badania) stąd też jego badania nad analizą efektów użycia badanej substancji na poszczególnych rodzajach upraw rolniczych (np. rzepak, truskawka, jabłoń).

Ponadto F oraz X muszą w ramach projektu prezentować jego wyniki na konferencjach naukowych oraz w publikacjach, wiec wyniki te są upubliczniane. Założenia umowy wskazują, że jeżeli F odkryje coś nowego/przełomowego, to może poddać swoje odkrycie procedurze patentowej.

Nie ma też mowy o bezpłatnym przekazywaniu wiedzy od F do X. X będzie mógł czerpać wiedzę jedynie z publikacji, wystąpień na konferencjach oraz wyników prac, które były wykonywane wyłącznie przez zespół F lub wykonywane wspólnie.

W wyniku przeprowadzonych prac wiedza ogólnodostępna na temat indukcji odporności roślin powiększy się i ułatwi X wdrożenie, ale sama substancja aktywna preparatu ŚOR, który będzie w przyszłości dostępny jest już opatentowana i wylicencjonowana do X (przed rozpoczęciem projektu).

Kosztem kwalifikowanym projektu jest nieodliczalny podatek VAT. Zgodnie z przewodnikiem Z, który określa podstawowe zagadnienia dotyczące kwalifikowania kosztów w projektach badawczo-rozwojowych, w ramach PO IR, Działanie 4.4. podatek VAT należy traktować jako koszt kwalifikowany projektu w następujących przypadkach:

1. Podatek VAT stanowi koszt kwalifikowany jedynie wówczas, gdy został poniesiony przez beneficjenta w związku z kosztami kwalifikowanymi, zaś beneficjent nie ma prawnej możliwości odzyskania podatku VAT (podatek VAT podlegający odzyskaniu zgodnie z ustawą o VAT nie będzie uważany za kwalifikowany, nawet jeśli nie został faktycznie odzyskany przez beneficjenta, a jedynie zaistniała taka możliwość, wskazana w przepisach prawa – w takim przypadku podatek VAT będzie zawsze wydatkiem niekwalifikowanym).
2. Możliwość odzyskania podatku VAT rozpatruje się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń do tej ustawy.
3. Brak prawnej możliwości odzyskania podatku VAT zachodzi, jeżeli beneficjentom nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (związanego z opodatkowanymi czynnościami w projekcie) o kwotę podatku naliczonego (związanego z kosztami nabytych towarów i usług oraz środków trwałych). Sytuacje takie mogą wystąpić w następujących przypadkach:
   • w projekcie w ogóle nie wystąpiły/wystąpią przychody – zakupione towary, usługi lub środki trwałe nie są wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej – bądź w projekcie nie występuje bezpośredni i bezsprzeczny związek pomiędzy zakupionymi towarami, usługami lub środkami trwałymi a czynnościami opodatkowanymi,
   • beneficjent jest zwolniony podmiotowo z opodatkowania podatkiem VAT,
   • beneficjent wykonuje jedynie czynności zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT.
   
   

Zgodnie z przytoczonymi przepisami przewodnika należy więc uznać, że rozstrzygniecie na gruncie podatku VAT ma bezpośrednie przełożenie na uznanie kwoty podatku VAT za koszt kwalifikowany.

W piśmie z dnia 23 kwietnia 2021 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca podał następujące informacje:

Ad 1.

Wnioskodawca od 1 stycznia 1994 r. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, który figuruje w wykazie podatników podatku VAT.

Ad 2.

W przypadku Wnioskodawcy dofinansowanie pokrywa 100% Projektu, a w przypadku X 85% (pozostała część to wkład własny tego podmiotu).

Ad 3.

W odpowiedzi na pytanie: „Czy realizacja Projektu jest uzależniona od otrzymanego dofinansowania, o którym mowa w opisie sprawy, tj. czy gdyby Fundacja nie otrzymała dofinansowania realizowałaby ww. Projekt?”, Wnioskodawca odpowiedział: „Nie”.

Ad 4.

W odpowiedzi na pytanie: „Czy czynności wykonywane w ramach Projektu byłyby odpłatne lub finansowane z innych źródeł, gdyby nie uzyskane dofinansowanie?”, Wnioskodawca odpowiedział: „Nie. Przedmiotowy projekt nie byłby w ogóle realizowany”.

Ad 5.

Fundacja rozlicza się z Z z wydatkowanych środków z projektu Y za pomocą kwartalnych sprawozdań finansowo-merytorycznych w systemie (…), które następnie są weryfikowane przez zleconych przez Z audytorów zewnętrznych. Wydatki muszą być kwalifikowalne tzn. poniesione zgodnie z Wytycznymi w zakresie kwalifikowalności wydatków w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności na lata 2014-2020.

Ad 6.

Dofinansowanie przeznaczone będzie na realizację Projektu kierowanego przez Pana (…) pt. „(…)” określonego we wniosku o dofinansowanie nr (…). Dofinansowanie z (…) przeznaczone jest na prace naukowo-badawcze (…), a także rozwój kadr sektora B+R w projektach zespołowych prowadzonych przez uczonych (niezależnie od narodowości) posiadających wybitne doświadczenie we wdrażaniu wyników prac badawczych do praktyki gospodarczej, bądź świadczenia usług badawczych czy obsłudze urządzeń badawczych na rzecz odbiorców biznesowych.

Wsparcie powinno umożliwić osobom rozpoczynającym karierę naukową: studentom, doktorantom lub młodym doktorom zdobycie doświadczenia w prowadzeniu prac B+R podczas realizacji projektu w zakresie rozwoju technologii, procesu lub innowacyjnego produktu.

Ad 7.

Dofinansowanie przeznaczone jest na zakup materiałów i odczynników do badań, usługi zewnętrzne na wykonanie badań, promocję projektu, stypendia, staże, wynagrodzenia członków zespołu badawczego, wyjazdy na badania w terenie (pola testowe), wyjazdy do partnerów naukowych i zwrot kosztów za prace u partnerów.

W skład dofinansowania wchodzą także koszty pośrednie (ryczałt) mogące być wydatkowane jedynie na cele związane z realizacją projektu. Mogą one obejmować takie wydatki jak: zakup materiałów biurowych, koszty wynajmu i utrzymania budynków, koszt adaptacji pomieszczeń, mediów, elektryczności, gazu, utrzymania infrastruktury, wynagrodzeń personelu administracyjnego, zarządzającego, technicznego, usługi pocztowe, telefoniczne, kurierskie itp.

Fundacja nie może przeznaczyć otrzymanego dofinansowania na inny cel niż realizacja Projektu.

Ad 8.

Dofinansowanie otrzymane ze środków (…) przeznaczone jest na zakup materiałów i odczynników do badań, usługi zewnętrzne na wykonanie badań, promocja projektu, stypendia, staże, wynagrodzenia członków zespołu badawczego, wyjazdy na badania w terenie (pola testowe), wyjazdy do partnerów naukowych i zwrot kosztów za prace u partnerów.

Ad 9.

Na pytanie: „Kto jest beneficjentem dofinansowania - Wnioskodawca (Fundacja), czy firma X? Wnioskodawca odpowiedział: „Oba podmioty. X jest Liderem Konsorcjum, w skład którego wchodzi również Fundacja jako Konsorcjant na podstawie Umowy Konsorcjum Naukowego między X a Fundacją z dnia (…) 2018 r.”

Ad 10.

Fundacja nie świadczy żadnych usług/czynności/dostawy towaru na czyjąś rzecz w ramach Projektu. Realizacja przedmiotowego Projektu po stronie Fundacji to wyłącznie prowadzenia prac naukowo-badawczych. Poszerzanie wiedzy i zwiększanie potencjału ludzkiego kadr B+R to główne zadanie Fundacji. Otrzymane wyniki badań to wiedza typowo naukowa, która w wyniku prowadzenia Projektu będzie prezentowana w postaci publikacji naukowych i występów na konferencjach branżowych.

Ad 11.

Wnioskodawca wskazał, że dotacja nie jest wynagrodzeniem dla Wnioskodawcy za przeprowadzenie prac i dostarczenie wyników badań. Jest to dotacja na badania naukowe. W kwocie dofinansowania wliczone jest wynagrodzenie Kierownika Zespołu Konsorcjanta. wynagrodzenia dla magistrantów i doktorantów oraz umowy zlecenia dla osób spoza F biorących udział w badaniach.

Ad 12.

Na pytanie: „Czy faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w związku z realizacją Projektu wystawiane są na Wnioskodawcę-Fundację? Wnioskodawca odpowiedział: „Tak, jeśli dotyczą kosztów poniesionych przez Fundację, a związanych z Projektem. W Projekcie przewidziane są odrębne zakresy finansowania dla Beneficjentów”.

Ad 13.

Rezultaty projektu będą wykorzystane wyłącznie do tworzenia wiedzy i budowania potencjału B+R (rozwój personelu badawczego). Efekty będą wykorzystywane do: (a) nawiązywania współpracy badawczej, (b) publikowania wyników badań i prezentacji ich na konferencjach naukowych. Nie będą natomiast wykorzystywane do żadnych czynności objętych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług tj. zarówno opodatkowanych podatkiem VAT jak i zwolnionych.

Ad 14.

Towary i usługi nabywane w związku z realizacją Projektu służą wyłącznie do realizacji Projektu i nie są wykorzystywane w ramach czynności objętych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dotacja otrzymana przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT?
2. Czy podatek naliczony VAT dotyczący zakupów w ramach realizacji projektu Y jest dla F podatkiem nie podlegającym odliczeniu na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT, wskutek braku związku przyczynowo – skutkowego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT? W konsekwencji też wspomniany podatek VAT, który nie podlega zdaniem Fundacji odliczeniu stanowi koszt kwalifikowany tego projektu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT przysługuje podatnikowi w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przypadku F należy zatem sprawdzić czy w związku z przedmiotową dotacją nie wystąpią czynności opodatkowane podatkiem VAT. Zdaniem Wnioskodawcy takie czynności nie wystąpią, ponieważ:

1. otrzymanie samej dotacji nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług;
2. nie nastąpi ani odpłatne ani też nieodpłatne przekazanie przez F konsorcjantowi przemysłowemu tj. X wyników prowadzonych badań.
   
   

Ad 1.

Przepis art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że podstawą opodatkowania [...] jest wszystko , co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Przywołany przepis rozszerza zatem zakres podstawy opodatkowania podatkiem VAT o dotacje otrzymane przez podatnika, mające bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów bądź usług. Ustawa nie wyjaśnia wprost owego bezpośredniego wpływu na cenę, lecz wykładnia gramatyczna każe nam odnajdywać w takich okolicznościach bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonaną dotacją, a ceną jednostkową towaru.

W przypadku projektu Y należy stwierdzić, iż otrzymana dotacja nie ma bezpośredniego wpływu na cenę. F nie świadczy bowiem żadnych usług na rzecz X, a zatem otrzymana dotacja nie wpływa na obniżenie ceny na świadczenie usług na rzecz tego podmiotu. F jest wyłącznie beneficjentem wspomnianego projektu, a dotacja ma na celu pokrycie jego kosztów.

Ad 2.

Zgodnie z programem realizacji projektu, wyniki badań nie zostaną przekazane przez F do X w jakikolwiek sposób, tj. ani odpłatnie ani też nieodpłatnie. Nie dojdzie zatem do świadczenia usług przez F na rzecz X w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT.

W konsekwencji, nie wystąpi czynność opodatkowana podatkiem VAT w rozumieniu przepisów art. 8 ust. 1 oraz 2 ustawy o podatku VAT. Brak z kolei czynności opodatkowanej skutkuje w świetle wspomnianych już przepisów art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT brakiem prawa do odliczenia przez F podatku VAT od zakupów, które będą sfinansowane w ramach realizacji projektu F.

Reasumując Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż podatek naliczony VAT dotyczący zakupów w ramach realizacji projektu Y jest dla Fundacji nieodliczalny, a w konsekwencji stanowi koszt kwalifikowany tego projektu (brak związku przyczynowo-skutkowego z czynnościami opodatkowanymi F).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7.

Zatem, każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
2. świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
   
   

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy jej wykonaniem a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Natomiast zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Powyższy przepis stanowi implementację art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r., 347 s. 1 ze zm., dalej: „dyrektywa VAT”). Zgodnie z art. 73 dyrektywy VAT w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Związane jest to z tym, że podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego subwencję ani pochodzenie środków, z których ta subwencja jest wypłacana.

Z brzmienia powołanych wyżej przepisów wynika, że nie każda subwencja uwzględniana jest w podstawie opodatkowania dostawy towaru lub świadczenia usługi (tylko subwencje związane bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia). Zgodnie z orzecznictwem TSUE, do podstawy opodatkowania podatkiem VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 dyrektywy VAT, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia podatkiem VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (np. pkt 26 wyroku z dnia 15 lipca 2004 r. w sprawie C-144/02 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec, ECLI:EU:C:2004:444). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (np. pkt 28 ww. wyroku C 144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (np. wyrok TSUE z dnia 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00, Office des produits wallons ASBL przeciwko państwu belgijskiemu, ECLI:EU:C:2001:629, pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (także pkt 29 ww. wyroku C 144/02).

Z powyższego wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Z kolei TSUE, w wyroku z dnia 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen -NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że „(...) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I 10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. 1 7505, pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).

W wyroku z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de l’Économie et des Finances Trybunał wskazał, że „(...) aby świadczenie usług mogło być uznane za „odpłatne” w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (zob. podobnie wyrok Loyalty Management UK i Baxi Group, C-53/09 i C-55/09, EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zatem, aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z firmą X zdobyły projekt na badania naukowe Y finansowany ze środków Z, a współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Projekt ten rozpoczął się dnia (…) 2019 r. Główny cel opisywanej pracy badawczo-wdrożeniowej dotyczy badania (…) Substancję aktywną będącą przedmiotem proponowanego projektu odkryto w trakcie badań nad (…) w latach poprzedzających wystąpienie o finansowanie projektu (w roku 2015 - skutkowało to zgłoszeniem patentowym a następnie wylicencjonowaniem tej technologii w 2018 r. do X). Prace badawczo-wdrożeniowe w projekcie Y koncentrują się na dogłębnym zbadaniu potencjału aplikacyjnego substancji oraz jej nowych pochodnych pod względem indukowania odporności roślin. Badania prowadzone są na różnych modelach roślinnych, przede wszystkim na roślinach użytkowych takich jak zboża (pszenica, jęczmień), owoce (jabłoń, grusza) i warzywa (pomidor, cukinia). Prace badawczo-wdrożeniowe nad nowymi induktorami (…), w kontekście ich aktywności przeciwko infekcjom patogenów roślinnych, mogą dać podstawy i możliwości wykorzystania tego zjawiska, jako ważnego elementu biologicznej ochrony roślin, konkurencyjnego względem środków ochrony roślin (ŚOR) oraz wciąż nieakceptowanych przez większość konsumentów roślin transgenicznych (GMO). Podstawowym wymogiem projektu jest rozwój kadry naukowo-badawczej i tak zostało to zaplanowane w projekcie. F, jako jednostka naukowa (Kategoria A nadana przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego), będzie rozwijała wiedzę (prowadziła badania naukowe), a X będzie prowadził badania przemysłowe w celu zbadania potencjału aplikacyjnego badanych substancji. Stąd też poniższy skład osobowy projektu:

1. F (personel naukowy):
   1. Kierownik Konsorcjum (Profesor biologii)
   2. Młody doktor (synteza organiczna);
   3. Student doktorant (biolog);
   4. Student doktorant (chemik);
   5. Magistranci (4 osoby);
2. X (personel naukowy oraz ekspercki):
   1. Kierownik Projektu (dr hab. chemia);
   2. Młody doktor (biologia/botanika);
   3. Eksperci x 3 (uprawa roślin, chemia organiczna, formułowanie ŚOR).
   
   

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy dotacja otrzymana przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że X jest Liderem Konsorcjum, w skład którego wchodzi Fundacja jako Konsorcjant na podstawie Umowy Konsorcjum Naukowego między X a Fundacją z dnia (…) listopada 2018 r.

W tym miejscu należy wskazać, że konsorcjum jest organizacją zrzeszającą kilka podmiotów gospodarczych na określony czas, w konkretnym celu.

Strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami VAT. Powyższe oznacza, że działając w ramach konsorcjum powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej, w tym także w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane przez nich czynności.

Wnioskodawca wskazał, że głównym celem przedmiotowej pracy badawczo-wdrożeniowej są badania nowoczesnych i bezpiecznych środków ochrony roślin (ŚOR) w postaci induktorów odporności roślin. Substancję aktywną będącą przedmiotem proponowanego projektu odkryto w trakcie badań nad nowymi formami induktorów odporności roślin w latach poprzedzających wystąpienie o finansowanie projektu (w roku 2015 - skutkowało to zgłoszeniem patentowym a następnie wylicencjonowaniem tej technologii w 2018 r. do X. F, jako jednostka naukowa (Kategoria A nadana przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego), będzie rozwijała wiedzę (prowadziła badania naukowe), a X będzie prowadził badania przemysłowe w celu zbadania potencjału aplikacyjnego badanych substancji.

Z opisu sprawy wynika także, że z dofinansowania (…) i w okresie realizacji projektu Y wykonywane będą tylko prace z zakresu badań przemysłowych. Dalsze etapy prac wdrożeniowych będą realizowane przez konsorcjanta po projekcie. Prace te będą skupiały się na badaniach przemysłowych dotyczących odziaływania cząsteczki oraz jej nowych pochodnych na rośliny i środowisko.

Otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie z (…) przeznaczone jest na prace naukowo-badawcze potencjału zastosowania w warunkach szklarniowych i polowych jako induktora odporności roślin/stymulatora wzrostu ważnych gospodarczo gatunków roślin („…”), a także rozwój kadr sektora B+R w projektach zespołowych prowadzonych przez uczonych (niezależnie od narodowości) posiadających wybitne doświadczenie we wdrażaniu wyników prac badawczych do praktyki gospodarczej, bądź świadczenia usług badawczych czy obsłudze urządzeń badawczych na rzecz odbiorców biznesowych. Dofinansowanie przeznaczone jest także m.in. na zakup materiałów i odczynników do badań, usługi zewnętrzne na wykonanie badań, promocję projektu, stypendia, staże, wynagrodzenia członków zespołu badawczego, wyjazdy na badania w terenie (pola testowe), wyjazdy do partnerów naukowych i zwrot kosztów za prace u partnerów.

Do pełnej komercjalizacji rozwiązania F oraz X po projekcie będą musiały przejść procedurę rejestracji nowego środka ochrony roślin, która to dopiero wtedy pozwoli na jego sprzedaż.

Z powyższego wynika, że dotacja pozwoli Konsorcjum jedynie zbliżyć się do rozwiązania komercyjnego, ale nie pozwoli go uzyskać/wdrożyć.

Ponadto zespól naukowy F nie uczestniczy w pracach wdrożeniowych a jedynie badaniach podstawowych (synteza chemiczna i analityka) oraz użyteczności badanej substancji – są to zatem zaawansowane prace B&R oraz badania podstawowe. Prace prowadzone przez zespół F pozwolą na poszerzenie wiedzy (badania podstawowe), publikacje naukowe, rozwój kompetencji kadry badawczej oraz edukację studentów. Nie są one nastawione bezpośrednio na aplikacje wyników badań, a na poszerzenie wiedzy dotyczącej fenomenu jakim jest indukcja odporności roślin.

W projekcie nie przewiduje się nieodpłatnego przekazywania wiedzy od F do X. X będzie mógł czerpać wiedzę jedynie z publikacji, wystąpień na konferencjach oraz wyników prac, które były wykonywane wyłącznie przez zespół F lub wykonywane wspólnie.

W opisie sprawy Wnioskodawca również wskazał, że otrzymane dofinansowanie nie stanowi wynagrodzenia dla Wnioskodawcy za przeprowadzenie prac i dostarczenie wyników badań. Jest to dotacja na badania naukowe. Rezultaty projektu będą wykorzystane wyłącznie do tworzenia wiedzy i budowania potencjału B+R (rozwój personelu badawczego). Efekty będą wykorzystywane do: nawiązywania współpracy badawczej, publikowania wyników badań i prezentacji ich na konferencjach naukowych.

Jak już wcześniej wspomniano, aby uznać dotację za zwiększającą podstawę opodatkowania konieczne jest stwierdzenie, że dotacja ta jest dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej, tj. dostawy towarów lub świadczenia usług. Dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT nie stanowią podstawy opodatkowania. Wnioskodawca wskazał, że w ramach realizacji projektu Fundacja nie świadczy żadnych usług/czynności/dostawy towaru na czyjąś rzecz. Realizacja przedmiotowego Projektu po stronie Wnioskodawcy – Fundacji to wyłącznie prowadzenie prac naukowo-badawczych. Poszerzanie wiedzy i zwiększanie potencjału ludzkiego kadr B+R to główne zadanie Fundacji. Otrzymane wyniki badań to wiedza typowo naukowa, która w wyniku prowadzenia Projektu będzie prezentowana w postaci publikacji naukowych i występów na konferencjach branżowych.

W okolicznościach analizowanej sprawy otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja z (…) nie służy sfinansowaniu konkretnej czynności opodatkowanej, tj. nie stanowi dopłaty do ceny. Pozyskane przez Wnioskodawcę dofinansowanie stanowi dotację o charakterze zakupowym, a nie dotację mającą na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. W konsekwencji Wnioskodawca nie otrzymuje sfinansowanego dotacją wynagrodzenia za sprzedawane towary lub świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy, a jedynie zwrot kosztów poniesionych w związku z realizacją Projektu. Tym samym przyznane na taki cel dofinansowanie nie spełnia przesłanki dotacji wynikającej z art. 29a ust. 1 ustawy i nie stanowi obrotu opodatkowanego podatkiem VAT.

Podsumowując, otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja nie ma związku ze sprzedażą i nie została przyznana jako dopłata do ceny, lecz przeznaczona jest na pokrycie poniesionych kosztów w ramach realizowanego Projektu. Oznacza to, że w opisanej sytuacji występuje dotacja o charakterze zakupowym. Wobec tego, otrzymana dotacja nie ma wpływu na cenę świadczonych usług, zatem nie stanowi obrotu będącego podstawą opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym dotacja otrzymana przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy podatek naliczony VAT dotyczący zakupów w ramach realizacji projektu Team Tech jest dla FUAM podatkiem nie podlegającym odliczeniu na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT, wskutek braku związku przyczynowo-skutkowego z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie natomiast z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Faktury dokumenujące nabycie towarów i usług związanych z realizacją Projektu są wystawiane na Wnioskodawcę.

Z powołanych przepisów art. 86 i art. 88 wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki. I tak podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że towary i usługi nabyte przez Fundację na potrzeby realizacji Projektu, nie będą wykorzystywane do żadnych czynności objętych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, zarówno opodatkowanych podatkiem VAT, jak i zwolnionych.

W związku z powyższym Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług
w związku z realizacją Projektu.

W konsekwencji podatek naliczony VAT dotyczący zakupów w ramach realizacji Projektu Y jest dla F podatkiem niepodlegającym odliczeniu na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.