Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.194.2021.2.ŁS
z 4 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2021 r. (data wpływu 23 lutego 2021 r.), uzupełnionym w dniu 25 maja 2021 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką ­ jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 25 maja 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od dnia 2 stycznia 2017 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest m. in. działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy (w świetle art. 3 ust. 1 oraz art. 3 ust. 1a ustawy o PIT). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, jego dochód jest opodatkowany podatkiem liniowym, według stawki w wysokości 19%. Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej systematycznie działa jako podwykonawca spółki technologicznej. W okresie od 23 listopada 2016 r. Wnioskodawca wykonuje usługi na rzecz S. Sp. z o.o. (dalej: Kontrahent). Kontrahent jest światowym liderem w obszarze IT i transformacji cyfrowej, wspierającym klientów w wykorzystaniu potencjału technologii w celu budowania lepszego i inteligentniejszego świata. W okresie od 23 listopada 2016 r. Wnioskodawca wykonuje swoje usługi na rzecz Kontrahenta jako programista. Wnioskodawca wykonuje swoje usługi dla Kontrahenta w ramach projektu polegającego na tworzeniu oprogramowania do wsparcia procesów finansowych realizowanych u klienta Kontrahenta. Wszystkie wyżej wymienione czynności realizowane są przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta, na podstawie zawartej z nim umowy ramowej.

W wyniku usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta powstają utwory - programy komputerowe lub ich części, a więc utwory chronione w rozumieniu ustawy prawo autorskie i prawa pokrewne. Jak wynika bezpośrednio z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem, na jej podstawie Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta, całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu - programu komputerowego lub jego części, co następuje z chwilą powstania utworu, lub jego wyodrębnionej części i utrwalenia takiego utworu lub jego części w jakiejkolwiek formie. Na podstawie umowy zawartej z Kontrahentem, Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu lub jego części, które to wynagrodzenie objęte jest wynagrodzeniem za świadczenie usług określonych w umowie. W ramach świadczonych usług na rzecz Kontrahenta Wnioskodawca zarówno rozwija jak i ulepsza już istniejący kod (rozwija kody już istniejące poprzez dodawanie nowych funkcjonalności), jak również tworzy kod samodzielnie, na nowo, od podstaw (Wnioskodawca jest ich autorem). Również w ramach usług świadczonych na rzecz Kontrahenta Wnioskodawca zarówno rozwija jak i ulepsza już istniejący kod (rozwija kody już istniejące poprzez dodawanie nowych funkcjonalności), jak również tworzy kod samodzielnie, na nowo, od podstaw (Wnioskodawca jest ich autorem).

Mając na uwadze powyższe wskazać trzeba, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza i ulepsza oprogramowanie dla zleceniodawcy (Kontrahenta) bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy, jak również działalności w ramach zespołu programistów (projekty realizowane w ramach współpracy z Kontrahentem) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej, lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem pracy Wnioskodawcy są konkretne modele (algorytmy) oraz tworzone do nich oprogramowanie. Działalność Wnioskodawcy polega zarówno na wytwarzaniu oprogramowania, jak również na jego modyfikacji i ulepszaniu.

Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku.

Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, na które składa się praca wielu programistów. Wnioskodawca nie jest jego właścicielem, współwłaścicielem ani użytkownikiem. Wnioskodawca jest natomiast właścicielem oprogramowania, które sam tworzy (do momentu przeniesienia na nabywcę - odpowiednio Kontrahenta - autorskich praw majątkowych), a które jest następnie integrowane w ramach oprogramowania, o którym mowa w zdaniu pierwszym.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę od dnia 1 stycznia 2019 r., bowiem wówczas weszły w życie przepisy nakładające taki obowiązek na Wnioskodawcę, a warunkujące uzyskanie ulgi IP BOX.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności ponosi Wnioskodawca. Czynności zlecone Wnioskodawcy przez Kontrahenta nie są wykonywane pod kierownictwem Kontrahenta. Nie są one również wykonywane w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca w przyszłości będzie wykonywał na rzecz Kontrahenta usługi w identycznym zakresie jak opisany powyżej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca prowadzi (i będzie prowadził w przyszłości) działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe. Innymi słowy, prowadzone przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności działania to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Oprogramowanie o którym mowa we wniosku, powstaje w ramach działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie komputerowe (kod) stanowi utwór podlegający ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę do rozwijanego / ulepszanego oprogramowania (kodu) nie mają charakteru rutynowych, okresowych zmian. W efekcie rozwijania i ulepszania przez Wnioskodawcę oprogramowania (kodu) powstają odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w związku z tworzeniem, rozwojem (ulepszaniem) oprogramowania (kodu) o którym mowa we wniosku Wnioskodawca osiąga (i będzie osiągał w przyszłości) dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca prowadził w 2019 r. i 2020 r. oraz będzie prowadził na bieżąco w 2021 r., od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz od początku realizacji działalności badawczo - rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję. Kwalifikowane prawa własności intelektualnej wytworzone i rozwinięte (ulepszone) przez Wnioskodawcę nie są i nie będą wykorzystywane do przeciwdziałania COVID-19 o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 568).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?
   
2. Jeżeli do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, to czy
   
   
   
   
   1. w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2019, złożonym w roku 2020, rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
      
   2. w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2020, złożonym w roku 2021, rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
      
   3. od początku roku 2021 r. Wnioskodawca może odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?







Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei stosownie do treści art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, do kwalifikowanych praw własności intelektualnej zalicza się m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, o ile prawo to podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).

Jak wynika z kolei z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 11 ustawy o PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Należy również mieć na uwadze, że stosownie do art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych; prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
2. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
3. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1 w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT).

Działalność badawczo-rozwojowa o której mowa w wyżej wymienionych regulacjach, oznacza, zgodnie z definicją uregulowaną w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT - działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być, na podstawie art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów badania naukowe są działalnością obejmującą:

• badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
• badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są z kolei działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak zatem wynika z wyżej wymienionych regulacji, punktem wyjścia do oceny, czy w danym przypadku mamy do czynienia z przychodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będzie łączne spełnienie trzech następujących warunków:

• Prawa te muszą być wytworzone, ulepszone lub rozwinięte w ramach prowadzonej działalności badawczo- rozwojowej,
• Prawa te muszą znajdować się w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT,
• Prawa te muszą podlegać ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw i umów międzynarodowych, których stroną jest Polska.

W niniejszej sprawie potwierdzenia wymagają tym samym następujące dwie kwestie, tj. czy Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza program komputerowy oraz czy Wnioskodawca czyni to w ramach działalności badawczo rozwojowej.

Dnia 15 lipca 2019 r., Minister Finansów wydał objaśnienia podatkowe w rozumieniu art. 14a § 1 pkt 2 i nast. Ordynacji Podatkowej, dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, który to dokument został opublikowany m.in. na stronie internetowej Ministerstwa Finansów pod adresem: https.7/www.gov.pl/web/finanse/objasnienia-podatkowe-dot-preferencyjnego-opodatkowania dochodow-wytwarzanych-przez-prawa-wlasnosci-intelektualnei-ip-box- da lej: „Objaśnienia”.

Punkty od 73 do 89 Objaśnień poświęcone zostały omówieniu autorskich praw do programu komputerowego. Na wstępie stwierdzono, że jej źródłem jest art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.; dalej „uPAPP”), ale samo pojęcie "autorskiego prawo do programu komputerowego" nie zostało w żadnym akcie prawnym zdefiniowane. Dlatego też Objaśnienia wprost stwierdzają, że "podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.

Niemniej jednak, w Objaśnieniach zaznaczono, że:

1. Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci,
2. Decydujące jest to, czy działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej skutkują wytworzeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu
3. Programem komputerowym jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego, tj. zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.
4. Interfejs może stanowić część nierozerwalnie związaną z programem komputerowym (zwany także „oprogramowaniem”), funkcjonalnie łączącym go z pozostałym oprogramowaniem i sprzętem komputerowym. Tym samym, interfejs podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy i może stanowić kwalifikowaną własność intelektualną.
5. programowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box.
6. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w ramach świadczonych usług Wnioskodawca zarówno rozwija i ulepsza już istniejący kod (rozwija kody już istniejące poprzez dodawanie nowych funkcjonalności), jak również tworzy kod samodzielnie, na nowo, od podstaw (Wnioskodawca jest ich autorem). Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza i ulepsza oprogramowanie dla zleceniodawcy (Kontrahenta) bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy, bądź działalności w ramach zespołu programistów (przy dużych projektach) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej, lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem pracy Wnioskodawcy są konkretne modele (algorytmy) oraz tworzone do nich oprogramowanie. Działalność Wnioskodawcy polega zarówno na wytwarzaniu oprogramowania, jak również na jego modyfikacji i ulepszaniu. Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku.

Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, na które składa się praca wielu programistów. Wnioskodawca nie jest jego właścicielem, współwłaścicielem ani użytkownikiem. Wnioskodawca jest natomiast właścicielem oprogramowania, które sam tworzy (do momentu przeniesienia na nabywcę - Kontrahenta - autorskich praw majątkowych), a które jest następnie integrowane w ramach oprogramowania o którym mowa w zdaniu pierwszym.

Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca jest zdania, że wykonywane przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prace, opisane szczegółowo w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku, to tworzenie programu komputerowego w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, do którego przysługują mu prawa autorskie.

Ponadto, jak była o tym mowa powyżej, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Praca Wnioskodawcy ma niewątpliwie twórczy charakter. Samodzielnie opracowuje on bowiem rozwiązania postawionych przed nim zagadnień i samodzielnie tworzy oprogramowanie mające je w praktyce realizować. Nie ulega też wątpliwości, że Wnioskodawca działa systematycznie, co zresztą stanowi element stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedmiotowej sprawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnego oprogramowania wykorzystywanego w obszarze finansów przez klientów Kontrahenta.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przezeń prace są pracami rozwojowymi. Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT chodzi o prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. o działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług - z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności, w szczególności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych rozwiązań procesowych i usługowych. Tym samym, Wnioskodawca wykonuje prace rozwojowe. Jeśli natomiast chodzi o ostatni warunek, tj. prowadzenia prac w celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, to należy przytoczyć pkt 43-45 Objaśnień, zgodnie z którymi „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług. Zresztą, w zakresie „zwiększenie zasobów wiedzy” wystarczy, aby czyjkolwiek zasób wiedzy został zwiększony, nawet jeśli chodzi tylko o zasób wiedzy przedsiębiorstwa prowadzącego prace rozwojowe. Uznać więc należy, że i ten ostatni warunek został przez Wnioskodawcę spełniony. Wnioskodawca niewątpliwie działa w celu wykorzystania wiedzy (głównie informatycznej) do tworzenia nowych, nieistniejących jeszcze rozwiązań (w ramach projektu polegającego na tworzeniu oprogramowania do wsparcia procesów finansowych realizowanych u klienta Kontrahenta).

Przedstawione powyżej stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w najnowszych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, tak np. Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 marca 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.62.2020.2.EC, czy interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.26.2020.2 JK2.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, że Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki konieczne do korzystania z preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów (uzyskiwanych w sposób opisany w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym), tj. stosowania do nich stawki podatku w wysokości 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Reasumując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy jeżeli do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, to:

• w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2019, złożonym w roku 2020, rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%,
• w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2020, złożonym w roku 2021, rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%,
• w opisanym powyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, tj. od początku roku 2021 r. Wnioskodawca nie może uiszczać pomniejszonych zaliczek, lecz będzie on miał możliwość skorzystania z preferencji ulgi IP BOX składając zeznanie roczne (po zakończeniu roku podatkowego), tj. w zeznaniu rocznym za rok 2021 składanym w roku 2022 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Jak wynika z art. 30ca ust. 11 ustawy o PIT, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym został on osiągnięty. Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Podatnicy nie mają zatem możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego, poprzez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy. Podatnik osiągając dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ciągu roku podatkowego jest zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od takich dochodów na zasadach stosowanych dla prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy zatem, nie będzie mógł on uiszczać pomniejszonych zaliczek, a będzie on miał możliwość skorzystania z preferencji ulgi IP BOX składając zeznanie roczne (po zakończeniu roku podatkowego), co znajduje potwierdzenie w ostatnio wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych w tym przedmiocie (por. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 30 marca 2020 r. (sygn. 0114-KDIP3-1.4011.62.2020.2.EC).

Reasumując powyższe, jeżeli do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, to:

• w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2019, złożonym w roku 2020, rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%,
• w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2020, złożonym w roku 2021, rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%,
• w opisanym powyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, tj. od początku roku 2021 r. Wnioskodawca nie może uiszczać pomniejszonych zaliczek, lecz będzie on miał możliwość skorzystania z preferencji ulgi IP BOX składając zeznanie roczne (po zakończeniu roku podatkowego), tj. w zeznaniu rocznym za rok 2021 składanym w roku 2022 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem, z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 przez badania naukowe rozumieć należy:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych – oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Natomiast art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym stanowi, że prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w których osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zgodnie natomiast z treścią ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3] / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie do art. 30ca ust. 6 tej ustawy w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że skoro Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej uzyskuje dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności tj. autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte (ulepszone) w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, który kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz jednocześnie prowadzi ewidencję zgodną z wymogami stawianymi przez art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – to tym samym Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

W konsekwencji Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5% w zeznaniu rocznym za rok 2019, składanym w 2020 r. oraz w zeznaniu rocznym za rok 2020, składanym w 2021 r.

Odnosząc się natomiast do kwestii zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie ma możliwości skorzystania z preferencji IP Box w trakcie roku podatkowego, przez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy. Wnioskodawca – osiągając dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ciągu roku podatkowego – jest zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od takich dochodów na zasadach stosowanych dla prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej. Zatem Wnioskodawca nie może uiszczać w 2021 r. pomniejszonych zaliczek, natomiast będzie miał możliwość skorzystania z preferencji ulgi IP Box, składając zeznanie roczne za 2021 r. – o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Wskazać należy, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotowej interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo wyjaśnić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony/e we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.