Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.102.2021.2.MAT
z 28 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2021 r. (data wpływu 22 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 kwietnia 2021 r. (data wpływu 27 kwietnia 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 20 kwietnia 2021 r. (doręczone dnia 20 kwietnia 2021 r.) oraz pismem z dnia 27 maja 2021 r. (data wpływu 28 maja 2021 r.) na wezwanie Organu z dnia 27 maja 2021 r. (doręczone dnia 27 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży Nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych sprzedaży Nieruchomości. Złożony wniosek uzupełniony został na wezwanie tutejszego organu z dnia 20 kwietnia 2021 r. (doręczone dnia 20 kwietnia 2021 r.) pismem z dnia 27 kwietnia 2021 r. (data wpływu 27 kwietnia 2021 r.) oraz pismem z dnia 27 maja 2021 r. (data wpływu 28 maja 2021 r.) na wezwanie Organu z dnia 27 maja 2021 r. (doręczone dnia 27 maja 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Powiat (…) planuje sprzedaż nieruchomości gruntowej położonej w obrębie (…) oznaczonej działką nr 1 o pow. 0,0331 ha, użytek „Ba” (tereny przemysłowe) w drodze przetargu nieograniczonego.

Działka zabudowana jest częścią wiaty konstrukcji stalowej zlokalizowanej w przeważającej części w granicach nieruchomości sąsiedniej stanowiącej własność prywatną (zużycie wiaty na działce nr 1 na poziomie 70%). Od strony zachodniej działka ogrodzona jest siatką stalową na słupkach betonowych (ok. 10 m, zużycie na poziomie 50%).

Stan faktyczny i prawny nieruchomości:

1. Działka nr 1 stanowiła mienie Skarbu Państwa we władaniu Zarządu Drogowego w (…), (mienie obejmujące nieruchomości drogowe) i z dniem 1 stycznia 1999 r. stała się z mocy prawa mieniem Powiatu (…). Potwierdzenie tej okoliczności nastąpiło w drodze decyzji Wojewody (…)z dnia 31 sierpnia 2000 r. (dalej „decyzja komunalizacyjna”), w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu VAT.
2. Zarząd Powiatu jako zarządca drogi wykonuje swoje obowiązki przy pomocy jednostki organizacyjnej będącej zarządem drogi. Działka nr 1 pozostawała więc w trwałym zarządzie Zarządu Dróg (…) (dalej: ZDP) - zarządu drogi, który zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych sprawuje nieodpłatny trwały zarząd gruntami w pasie drogowym.
3. Na podstawie decyzji Starosty (…) z dnia 20 grudnia 2016 r. z ewidencji gruntów i budynków wykreślono ZDP jako trwałego zarządcę do działki nr 1 (dyrektor ZDP poinformowała, że przedmiotowa działka nie jest użytkowana jako droga i jest zbędna na cele drogowe).
4. W 2017 r. dokonano zmiany użytku gruntowego z „dr” na „Ba” (użytek tożsamy z terenami przyległymi).
5. Działka znajduje się na obszarze, dla którego brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy - są to tereny zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej oraz towarzyszącej im funkcji usługowej, w tym usług rzemieślniczych i agroturystycznych. Dla działki nie wydawano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
6. Po nabyciu nieruchomości Powiat nie ponosił nakładów na jej ulepszenie. Przez okres posiadania tj. od 2017 r. (po wykreśleniu trwałego zarządu ZDP) nie wykorzystywał posiadanej nieruchomości na własne cele i potrzeby, nieruchomość nie była przedmiotem dzierżawy, użyczenia, czy innych umów, nie była wykorzystywana do celów działalności gospodarczej. Działka nie była wykorzystywana również na cele działalności zwolnionej z VAT.

W uzupełnieniu wniosku, Wnioskodawca wskazał, że jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wiata znajdująca się na działce nr 1 nie spełnia definicji budynku zawartej w art. 3 pkt 2 Prawa budowlanego, stąd kwalifikuje się do kategorii określonej mianem budowli, którą stanowi każdy obiekt budowlany, niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury (art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane).

Zgodnie z dokumentacją archiwalną znajdującą się w zasobie geodezyjnym i kartograficznym, wiata konstrukcji stalowej zlokalizowana na działce nr 1 i działce sąsiedniej wybudowana została w latach 70 ubiegłego wieku. Ww. grunty wchodziły w skład działek pierwotnych o łącznej powierzchni ok. 17 ha (droga i grunty zabudowane), których właścicielem był Skarb Państwa.

Działka nr 1 powstała w 1989 roku z podziału geodezyjnego działki drogowej, natomiast grunty zabudowane znajdujące się w sąsiedztwie ww. działki, pozostające we władaniu Spółdzielni Kółek Rolniczych w (…), zaczęto dzielić w 1995 roku. W związku z powyższym – część wiaty zlokalizowana na działce nr 1 stanowi własność Wnioskodawcy i jak wskazano we wniosku jest łącznie z gruntem przedmiotem planowanej sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy planowana sprzedaż wskazanej nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia z VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana sprzedaż działki zabudowanej częścią wiaty w trybie przetargu nieograniczonego - powinna być traktowana jako odpłatna dostawa nieruchomości zabudowanej korzystająca ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1, przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Sposób opodatkowania VAT dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki lub budowle, rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Na podstawie tego przepisu uznaje się, że w przypadku transakcji, które mają za przedmiot dostawę nieruchomości zabudowanej - sposób opodatkowania ustala się w oparciu o zasady przewidziane do posadowionych na tym gruncie budynków lub budowli.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie należało zastosować zwolnienie z opodatkowania czy też opodatkować stawką podstawową - Powiat dokonał analizy sprawy pod kątem „pierwszego zasiedlenia”.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim lub pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu. Z analizy ww. przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W ocenie Powiatu - do pierwszego zasiedlenia doszło w momencie, w którym Powiat nabył działkę z mocy prawa na podstawie decyzji „komunalizacyjnej” i przekazał ją do użytkowania powołanej, do tego celu jednostce organizacyjnej (ZDP). Zatem, do momentu pierwszego zbycia upłynie okres dłuższy niż 2 lata - przez co sprzedaż nieruchomości nie będzie już dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, opodatkowanego stawką podstawową. Ponadto, jak wskazano w stanie faktycznym - Powiat nie ponosił nakładów na ulepszenie budowli znajdujących się na przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym, sprzedając nieruchomość Powiat może zastosować zwolnienie od podatku VAT z uwagi na fakt, iż nie jest to dostawa budowli dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budowli upłynął okres dłuższy niż 2 lata (art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunt, jak i budynki czy budowle, spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje sprzedaż nieruchomości gruntowej oznaczonej działką nr 1, użytek „Ba” (tereny przemysłowe) w drodze przetargu nieograniczonego. Działka zabudowana jest częścią wiaty konstrukcji stalowej zlokalizowanej w przeważającej części w granicach nieruchomości sąsiedniej stanowiącej własność prywatną. Od strony zachodniej działka ogrodzona jest siatką stalową na słupkach betonowych.

Działka nr 1 stanowiła mienie Skarbu Państwa i z dniem 1 stycznia 1999 r. stała się z mocy prawa mieniem Wnioskodawcy. Potwierdzenie tej okoliczności nastąpiło w drodze decyzji komunalizacyjnej, w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu VAT. Działka nr 1 pozostawała w trwałym zarządzie Zarządu Dróg (…). Na podstawie decyzji Starosty (…) z dnia 20 grudnia 2016 r. z ewidencji gruntów i budynków wykreślono ZDP jako trwałego zarządcę do działki nr 1. W 2017 r. dokonano zmiany użytku gruntowego z „dr” na „Ba” (użytek tożsamy z terenami przyległymi).

Działka znajduje się na obszarze, dla którego brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W obowiązującym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy - są to tereny zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej oraz towarzyszącej im funkcji usługowej, w tym usług rzemieślniczych i agroturystycznych. Dla działki nie wydawano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Po nabyciu nieruchomości Powiat nie ponosił nakładów na jej ulepszenie. Przez okres posiadania tj. od 2017 r. nie wykorzystywał posiadanej nieruchomości na własne cele i potrzeby, nieruchomość nie była przedmiotem dzierżawy, użyczenia, czy innych umów, nie była wykorzystywana do celów działalności gospodarczej. Działka nie była wykorzystywana również na cele działalności zwolnionej z VAT.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wiata znajdująca się na działce kwalifikuje się do kategorii określonej mianem budowli, którą stanowi każdy obiekt budowlany, niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury (art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT sprzedaży Nieruchomości.

W tym miejscu należy wskazać, że Powiat, wykonując czynności na podstawie umów cywilnoprawnych, dokonuje czynności dostawy towarów i świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Sprzedaż przez Wnioskodawcę ww. Nieruchomości będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną, zatem dla zamierzonej czynności Powiat będzie występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów, podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu, lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków lub budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W tym miejscu należy wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie, sprzedaż Nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowa budowla wybudowana została w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Działka na której posadowiona jest wiata konstrukcji stalowej do dnia 20 grudnia 2016 r. pozostawała w trwałym zarządzie Zarządu Dróg (…), więc w stosunku do ww. budowli miało miejsce pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, a okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną dostawą nie będzie krótszy niż 2 lata. Ponadto, jak wynika z wniosku, po nabyciu nieruchomości, Powiat nie ponosił nakładów na jej ulepszenie. W konsekwencji, do dostawy budowli posadowionej na działce nr 1 znajdzie zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Mając na uwadze treść art. 29a ust. 8 ustawy, również dostawa gruntu o nr 1, będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy staje się bezzasadne.

Podsumowując, sprzedaż części budowli zlokalizowanej na działce 1 – wiaty konstrukcji stalowej będzie korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Ze zwolnienia korzystać będzie również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.