Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.113.2021.1.MPU
z 7 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 marca 2021r. (data wpływu 9 marca 2021r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku opodatkowanych podatkiem VAT czynności polegających na przekazywaniu dotacji mieszkańcom,
• braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego w ramach realizacji projektu pn. ,,(…)”

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku opodatkowanych podatkiem VAT czynności polegających na przekazywaniu dotacji mieszkańcom,
• braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego w ramach realizacji projektu pn. ,,(…)”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina (…) (dalej jako: ,,Grantodawca”, ,,Wnioskodawca” lub ,,Gmina”) jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną. Zgodnie z przepisami prawa, a w szczególności ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie gminnym wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Działalność Gminy obejmuje zarówno czynności niestanowiące działalności gospodarczej jak i czynności spełniające definicję działalności gospodarczej wynikające z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu VAT Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Grantodawca zamierza zrealizować przedsięwzięcie polegające na udzielaniu mieszkańcom grantów na dostawę i montaż mikroinstalacji OZE na potrzeby zasilania budynków mieszkalnych w tut. gminie w ramach projektu Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata (…) pod nazwą: ,,(…)”, oś priorytetowa (…) (…), działanie (…) (…).

Celem głównym projektu jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez budowę (…) mikroinstalacji (kolektory słoneczne, panele fotowoltaiczne) wykorzystujących odnawialne źródła energii w gospodarstwach domowych na terenie Gminy od (…) r.

Najważniejsze założenia projektu:

1. Działania na rzecz zwiększenia efektywności energetycznej.
2. Poprawa jakości powietrza.
3. Zwiększenie wykorzystania odnawialnych źródeł energii.
4. Budowanie świadomości odpowiedzialności ekologicznej wśród mieszkańców.
   
   

Projekt będzie realizowany w okresie: (…) r. - (…) r. Wartość kwalifikowalna projektu to (…) zł, z czego (…) % stanowi dotacja. Przewidywany termin podpisania umowy o dofinansowanie to (…) (…) r. Projekt będzie zarządzany zgodnie z wytycznymi zawartymi w Programie Operacyjnym.

Odpowiedzialność za zarządzanie projektem spoczywa na Gminie. Mieszkańcy podpisując z Gminą umowę grantową zobowiązują się jednocześnie do sfinansowania dostawy i montażu paneli fotowoltaicznych i/lub kolektorów słonecznych. Beneficjent samodzielnie dokona wyboru wykonawcy. Faktury dokumentujące wydatki na ten cel wystawiane będą przez wykonawców bezpośrednio na danego Beneficjenta. Gmina przekaże Beneficjentowi dotację w postaci refundacji części poniesionych wydatków na podstawie przedstawionych faktur/rachunków. Gmina nie będzie pobierała od Beneficjentów wynagrodzenia ani wkładu z tytułu przekazywania środków.

Planowane przedsięwzięcie stanowi realizację zadań własnych Gminy w zakresie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym tj. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, a w szczególności m.in. sprawy dot. ochrony środowiska, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną.

Ponadto z art. 403 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska wynika, że do zadań własnych gminy należy finansowanie niektórych zadań z zakresu ochrony środowiska, a w szczególności finansowanie przedsięwzięć związanych z ochroną powietrza czy edukacji ekologicznej.

Z kolei art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 wskazuje, iż w ramach programów operacyjnych mogą być realizowane projekty grantowe. Przedmiotowy projekt jest projektem grantowym. Gmina w związku z jego realizacją występuje wyłącznie jako podmiot, który dysponuje i przekazuje dofinansowanie na rzecz mieszkańców. Gmina realizując powyższy projekt grantowy nie będzie wykonywała jakichkolwiek czynności dotyczących opodatkowanej lub zwolnionej dostawy towarów i usług, a jedynie będzie pośredniczyć w przekazywaniu dofinansowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy czynności opisane we wniosku wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektu ,,(…)” polegające na przekazywaniu dotacji mieszkańcom będą stanowiły dostawę towarów i usług opodatkowanych podatkiem VAT?
2. Czy Gminie będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego w ramach realizacji ww. projektu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad.1

Czynności opisane we wniosku wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektu ,,(…)” nie będą stanowiły dostawy towarów i usług opodatkowanych podatkiem VAT.

W analizowanej sytuacji Gmina nie działa jako podatnik VAT oraz nie wykonuje żadnych czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Wykonuje zadania własne jako organ władzy publicznej w ramach przepisów, a w szczególności ustawy o samorządzie gminnym, ustawy ,,Prawo ochrony środowiska” oraz ustawy w zakresie programów polityki spójności Przekazywanie przez Gminę dotacji w ramach realizacji projektu nie stanowi po stronie Gminy żadnej czynności opodatkowanej podatkiem VAT Gmina nie będzie zawierała umów z wykonawcami na dostawę i montaż mikroinstalacji OZE na potrzeby zasilania budynków mieszkalnych, będzie jedynie przekazywać Beneficjentom środki finansowe. Zgodnie z art. 35 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 w ramach programów operacyjnych mogą być realizowane projekty grantowe. Projektem grantowym jest projekt, którego beneficjent udziela grantów na realizację zadań służących osiągnięciu celu tego projektu przez grantobiorców. Grantem są środki finansowe programu operacyjnego, które beneficjent projektu grantowego powierzył grantobiorcy, na realizację przedmiotowych zadań.

Ad. 2

Gmina uważa, że w ramach realizacji ww. projektu nie będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W związku z powyższym, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje, jeżeli nabywcą towarów i usług jest podatnik VAT oraz jeżeli nabywane towary i usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT Oba warunki muszą być spełnione łącznie.

Zdaniem Gminy w przedmiotowej sprawie nie będzie ona wykonywała żadnych czynności opodatkowanych VAT oraz nie będzie działać jako podatnik VAT. Co więcej, w związku z zawieranymi umowami Gmina będzie jedynie przekazywać dotacje Beneficjentom. Faktury dokumentujące dostawę i montaż mikroinstalacji OZE na potrzeby zasilania budynków mieszkalnych w gminie będą wystawiane na danego Beneficjenta.

Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych dotyczących podobnych zdarzeń, m.in.

1. sygn. (…) r.,
2. sygn. (…) r.,
3. sygn. (…) r.,
4. sygn. (…) r.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• braku opodatkowanych podatkiem VAT czynności polegających na przekazywaniu dotacji mieszkańcom,
• braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego w ramach realizacji projektu pn. ,,(…)”

-jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zatem opodatkowane podatkiem VAT są odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług. Sam fakt otrzymania dotacji nie stanowi czynności opodatkowanej i nie kreuje obowiązku zapłaty podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Związane jest to z tym, że podstawa opodatkowania stanowi wartość faktycznie uzyskaną przez sprzedawcę z tytułu danej opodatkowanej czynności. Należy jednocześnie wskazać, że nie ma tu znaczenia status podmiotu wypłacającego dofinansowanie ani pochodzenie środków, z których to dofinansowanie jest wypłacane.

Z treści powołanych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dofinansowania za stanowiące podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dofinansowanie dokonywane jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dofinansowanie niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowi podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie ma przy tym znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za daną konkretną usługę lub za daną konkretną dostawę.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do podstawy opodatkowania VAT zalicza się, w przypadkach, które określa art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, m.in. przyznane podatnikom subwencje bezpośrednio związane z ceną dostawy lub świadczenia. Przepis ten zmierza do obciążenia VAT całej wartości towarów lub usług, a przez to do uniknięcia zmniejszenia przychodu z podatku na skutek przyznania subwencji (zob. np. pkt 26 wyroku w sprawie C-144/02). TSUE wskazywał wielokrotnie, że aby subwencja była uznana za bezpośrednio związaną z ceną danej transakcji, powinna ona być przyznawana konkretnie podmiotowi subwencjonowanemu po to, by dostarczał on określony towar lub wykonywał określoną usługę. Jedynie w tym przypadku subwencja może być uznana za świadczenie wzajemne względem dostawy towaru lub świadczonej usługi, a w związku z tym podlegać opodatkowaniu (zob. np. pkt 28 ww. wyroku C-144/02).

Ponadto, subwencje związane bezpośrednio z ceną interpretuje się jako obejmujące jedynie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług i które są płacone przez stronę trzecią sprzedawcy lub dostawcy (zob. np. wyrok w sprawie C-184/00 pkt 18). Niezbędne jest, by cena, którą ma zapłacić nabywca lub usługobiorca, była ustalona w taki sposób, by zmniejszała się w stosunku odpowiadającym subwencji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, która stanowiłaby zatem element determinujący cenę, jakiej ten ostatni żąda (zob. pkt 29 wyroku C-144/02).

Należy zauważyć, że otrzymanie dofinansowania (dotacji, dopłaty) nie stanowi samo w sobie żadnej czynności, ani też zdarzenia opodatkowanego. Dotacje (dopłaty) podlegają bowiem opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Dotacje, które stanowią dopłatę do ceny sprzedawanych towarów, czy świadczonych usług, są ściśle związane z daną usługą, czy towarem i podlegają opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że aby dana czynność (dostawa lub usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy dokonywaną dostawą towarów lub świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za dokonaną dostawę towarów lub wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną. Wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Działalność Gminy obejmuje zarówno czynności niestanowiące działalności gospodarczej jak i czynności spełniające definicję działalności gospodarczej wynikające z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu VAT Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Gmina zamierza zrealizować przedsięwzięcie polegające na udzielaniu mieszkańcom grantów na dostawę i montaż mikroinstalacji OZE na potrzeby zasilania budynków mieszkalnych w tutejszej Gminie. Wartość kwalifikowalna projektu to (…) zł, z czego (…) % stanowi dotacja. Przewidywany termin podpisania umowy o dofinansowanie to (…) (…) r. Projekt będzie zarządzany zgodnie z wytycznymi zawartymi w Programie Operacyjnym. Odpowiedzialność za zarządzanie projektem spoczywa na Gminie. Mieszkańcy podpisując z Gminą umowę grantową zobowiązują się jednocześnie do sfinansowania dostawy i montażu paneli fotowoltaicznych i/lub kolektorów słonecznych. Beneficjent samodzielnie dokona wyboru wykonawcy. Faktury dokumentujące wydatki na ten cel wystawiane będą przez wykonawców bezpośrednio na danego Beneficjenta. Gmina przekaże Beneficjentowi dotację w postaci refundacji części poniesionych wydatków na podstawie przedstawionych faktur/rachunków. Gmina nie będzie pobierała od Beneficjentów wynagrodzenia ani wkładu z tytułu przekazywania środków. Planowane przedsięwzięcie stanowi realizację zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, a w szczególności m.in. sprawy dot. ochrony środowiska, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną.

W związku z powyższym opisem wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy czynności polegające na przekazywaniu dotacji mieszkańcom (Grantobiorcom) będą stanowiły dostawę towarów i usług opodatkowanych podatkiem VAT.

Analiza przedstawionego opisu sprawy, treści cytowanych przepisów prawa podatkowego oraz orzecznictwa TSUE prowadzi do wniosku, że udzielone dotacje celowe Grantobiorcom w postaci zwrotu kosztów nie będą stanowić dopłaty do ceny mikroinstalacji, gdyż Gmina nie weszła w rolę inwestora, co za tym idzie – nie świadczy usług ani nie dostarcza towaru na rzecz osób fizycznych.

Należy uznać, że czynność przekazania środków w formie pieniężnej jako zwrot kosztów robót i materiałów nie stanowi świadczenia usług. Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy wskazują, że Gmina nie świadczy na rzecz osób fizycznych biorących udział w projekcie jakichkolwiek czynności. To inwestor (mieszkaniec gminy) będzie miał możliwość dokonania zakupu towarów i usług u dowolnego dostawcy, sam nabywał będzie towary i usługi w ramach OZE, a następnie będzie ubiegał się o zrefundowanie części poniesionych wydatków na podstawie przedstawionych faktur/rachunków. Mieszkaniec nie będzie uiszczał żadnej wynagrodzenia ani wkładu własnego, bowiem to mieszkaniec poniesie pełny koszt realizacji Grantu i złoży wniosek o jego częściową refundację (zwrot części kosztów), zaś Gmina po weryfikacji przeleje mu wyliczony zwrot stanowiący Grant, będący dofinansowaniem (dotacją celową) pozyskanym ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują zatem, że Gmina jest Grantodawcą i w żaden sposób nie angażuje się w realizację inwestycji OZE. Zatem, jak wynika to z przedstawionego zdarzenia, jeżeli operacji tej nie będą towarzyszyły żadne inne świadczenia pomiędzy Gminą a Mieszkańcem, to zwrot kosztów montażu mikroinstalacji na rzecz Grantobiorcy (mieszkańca) nie będzie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT (nie rodzi obowiązku podatkowego).Przekazywanych środków pieniężnych Mieszkańcowi (inwestorowi) nie można uznać za wynagrodzenie zaświadczoną usługę lub dopłatę do ceny (brak świadczenia usługi i dostawy towaru).

W konsekwencji otrzymana przez Gminę dotacja na montaż mikroinstalacji nie będzie dotacją bezpośrednio wpływającą wartość świadczonych usług lub dostaw towarów, nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dokonane dostawy towarów i nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się z kolei do kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego w ramach realizacji ww. projektu, stwierdzić należy, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2020r., poz. 713 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy w szczególności w zakresie spraw dotyczących ochrony środowiska, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną (art. 7 ust. l pkt 1 i 3 ww. ustawy).

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że realizacja zadań własnych ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, jak wynika z opisu sprawy i ze stanowiska Wnioskodawcy, to na Gminie spoczywa odpowiedzialność za zarządzanie projektem grantowym. Beneficjent samodzielnie dokona wyboru wykonawcy. Faktury dokumentujące wydatki na ten cel wystawiane będą przez wykonawców na danego Beneficjenta. Gmina przekaże Beneficjentowi dotację w postaci refundacji części poniesionych wydatków na podstawie przedstawionych faktur/rachunków. Gmina nie będzie pobierała od Beneficjentów wynagrodzenia ani wkładu z tytułu przekazywania środków. W przedmiotowej sprawie Gmina nie będzie wykonywała żadnych czynności opodatkowanych VAT oraz nie będzie działać jako podatnik VAT. Co więcej, w związku z zawieranymi umowami Gmina będzie jedynie przekazywać dotacje Beneficjentom. Faktury dokumentujące dostawę i montaż mikroinstalacji OZE na potrzeby zasilania budynków mieszkalnych w gminie będą wystawiane na danego Beneficjenta. Tym samym planowane przedsięwzięcie stanowi realizację zadań własnych Gminy w zakresie ochrony środowiska, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną.

Jak wyżej wskazano otrzymana przez Gminę dotacja nie będzie dotacją bezpośrednio wpływającą na cenę dostarczanych towarów lub świadczonych usług, nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi lub dostarczane towary a w konsekwencji nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy. Tym samym przedmiotowa dotacja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W sprawie brak jest bowiem jakiegokolwiek świadczenia usług bądź dostawy towaru na rzecz mieszkańców.

Zatem, z uwagi na powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie będą spełnione, ponieważ - jak wynika z okoliczności sprawy – jedyna działalność jaka będzie miała miejsce, będzie związana z realizacją zadań własnych Gminy i będzie działalnością niepodlegającą opodatkowaniu VAT. Zatem, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego w ramach realizacji projektu pn. ,,(…)”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.