Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.185.2021.2.MSO
z 8 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 marca 2021 r. (data wpływu 9 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 13 maja 2021 r. (data wpływu 19 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dostawy działek o numerach ewidencyjnych (…) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dostawy działek o numerach ewidencyjnych (…).

Pismem z 13 maja 2021 r. (data wpływu 19 maja 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w związku z wezwaniem z 5 maja 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.185.2021.1.MSO.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków (PKD 41.101Z). Jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność opodatkowaną. W dniu 2 września 2020 roku na potrzeby działalności gospodarczej Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową składająca się z działek o numerach (…), o łącznym obszarze (…) ha, położoną w miejscowości (…), objętą księgą wieczystą (…).

Nieruchomość powyższa jest niezabudowana, ma zapewniony bezpośredni dostęp do drogi publicznej, nie leży w specjalnej strefie obszaru rewitalizacji, nie stanowi nieruchomości rolnej, nie stanowi lasu, nie jest objęta uproszczonym planem lasu, nie stanowi gruntu pod śródlądowymi wodami.

W rejestrze gruntów działki (…), położone są na terenach oznaczonych symbolem RIIIb i RIVa (grunty orne). Zgodnie z wyjaśnieniem sprzedawcy nieruchomość powyższa nie była przedmiotem najmu, dzierżawy ani użyczenia a sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie jest opodatkowana VAT. Od sprzedającego (czynnego podatnika VAT) Wnioskodawca otrzymał fakturę, ze stawka zwolnioną, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 – dostawa terenów niezabudowanych. Wnioskodawca opłacił podatek od czynności cywilnoprawnej. Sprzedawca ponadto przedłożył notariuszowi zaświadczenie wydane przez Burmistrza Miasta (…), z którego wynika, że zgodnie z Uchwałą Rady Miejskiej w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dzielnic południowych miasta działki (…) objęte są obszarem o symbolu ustalenia planu 7S-MNIII – tereny zabudowy mieszkaniowej, jednorodzinnej z podstawowym przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, objęte historyczną eksploatacją górniczą, ale nie objęte obszarem rewitalizacji.

Pod koniec roku Wnioskodawca postanowił przedmiotową nieruchomość sprzedać i w dniu 30 grudnia 2020 roku zawarł akt notarialny. Na dzień sprzedaży nieruchomość nie była zabudowana. Działki (…) zgodnie z ewidencją gruntów sklasyfikowane zostały jako grunty orne. Zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego znajdują się w całości na obszarze oznaczonym symbolem 7S-MNIII – tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z podstawowym przeznaczeniem pod zabudowę jednorodzinną, a także położone są na terenie objętym historyczną eksploatacją górniczą ale nie leżą w obszarze rewitalizacji ani na terenie specjalnej strefy rewitalizacji. W trakcie posiadania nieruchomość nie była przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia ani innych umów.

Pismem z 13 maja 2021 r. (data wpływu 19 maja 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek o następujące informacje:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wyłącznie opodatkowaną, polegającą na budowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych, głównie w zabudowie szeregowej i ich odsprzedaży w całości lub części, na wcześniej zakupionych gruntach. Działki, będące przedmiotem sprzedaży, zostały zakupione w celu realizacji podstawowego zakresu prowadzonej działalności gospodarczej, więc miały służyć wyłącznie działalności opodatkowanej. Z przyczyn niezależnych od Wnioskodawcy inwestycja nie mogła zostać zrealizowana, więc działki budowlane zostały sprzedane.

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca stwierdza, że sprzedane działki nie były wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, czy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej 23%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy brak jest możliwości skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej w całości podlegać będzie opodatkowaniu VAT stawką podstawową 23%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Stanowi o tym art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, odpowiadający treści orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (wyrok z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen gdzie „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę. Przeznaczenie gruntu należy zatem oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zwolnienie z VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia z VAT przy sprzedaży gruntów jest zatem przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przedmiotowa nieruchomość gruntowa składająca się z działek o numerach (…), leży na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Są to tereny niezabudowane, ale nie stanowią terenów innych niż budowlane, mimo że według wypisu z rejestru gruntów działki sklasyfikowane są jako grunty orne.

Wnioskodawca uważa, że sprzedaż powyższej nieruchomości na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, gdzie zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy oraz z uwagi na brak preferencji i możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku zastosowanie znajdzie stawka podstawowa w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W świetle przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że działki o nr ewidencyjnych (…) były zakupione na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca zdecydował się sprzedać ww. nieruchomość gruntową w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W konsekwencji, dostawa tych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Przedmiotowa transakcja dotyczy bowiem towaru w rozumieniu ustawy, stanowiącego składnik majątkowy przedsiębiorstwa Wnioskodawcy oraz dokonana będzie przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z kolei zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2021 r., poz. 741 ze zm. ), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl art. 4 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Ponadto, stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Zatem o charakterze danego gruntu powinien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jak wynika z opisu sprawy działki o numerach (…) będące przedmiotem zapytania są działkami niezabudowanymi. Według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego objęte są obszarem o symbolu ustalenia planu 7S-MNIII – tereny zabudowy mieszkaniowej, jednorodzinnej z podstawowym przeznaczeniem pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, objęte historyczną eksploatacją górniczą, ale nie objęte obszarem rewitalizacji.

Zatem, działki te przeznaczone są pod zabudowę i jednocześnie dla celów podatku VAT stanowią teren budowlany. Mając na uwadze powyższe okoliczności, zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy nie znajdzie zastosowania do planowanej sprzedaży ww. działek.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że działki, będące przedmiotem sprzedaży, zostały zakupione w celu realizacji podstawowego zakresu prowadzonej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, więc miały służyć wyłącznie działalności opodatkowanej. Wnioskodawca stwierdza, że działki będące przedmiotem zapytania nie były wykorzystywane wyłącznie do działalności zwolnionej.

W konsekwencji, nie zostały spełnione warunki niezbędne do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż jak wynika z opisu sprawy – przedmiotowe działki od momentu jej nabycia do momentu jej sprzedaży nie służyły wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, planowana transakcja sprzedaży przez Wnioskodawcę działek o numerach (…) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ani w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, a w konsekwencji dostawa ta będzie opodatkowana właściwą stawką podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku zastosowania zwolnienia z podatku VAT jest prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W zakresie zastosowania stawki 23% do dostawy gruntu zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.