Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.198.2021.1.MPU
z 8 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z daty wpływu 20 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia w całości lub w części podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację projektu „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2021 r. do Organu wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia w całości lub w części podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację projektu „(…)”

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu (…) (…) (…)r. Gmina (…) wystąpiła do Stowarzyszenia (…) ,,(…)” z wnioskiem o przyznanie pomocy na operacje w ramach poddziałania (…) ,, (…)” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata (…) na dofinansowanie inwestycji pn.: „(…)”.

Gmina (…) jest jednostką samorządu terytorialnego, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działa na podstawie ustawy o samorządzie gminnym (DZ. U. z 2020 r. poz. 713), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Przedsięwzięcie polega na budowie placu zabaw wraz z ogrodzeniem oraz zjazdu z drogi gminnej i 4 stanowiskowej zatoki postojowej w miejscowości (…) przy ul. (…). Plac zabaw dla dzieci wyposażony będzie w urządzenia zabawowe, sportowe i komunalne. Wykonane zostanie również ogrodzenie terenu placu zabaw. Przewiduje się również urządzenie zjazdu z drogi gminnej (ul. (…)) oraz 4 stanowiskowego parkingu dla samochodów osobowych o wym. (…)x(...)m.

Wyposażenie placu zabaw obejmuje następujące urządzenia:

• zestaw zabawowy (…) ((…)szt.);
• huśtawka (…) ((…)szt.);
• karuzela tarczowa (…) ((…)szt.);
• huśtawka wagowa (…) ((…)szt.);
• DOMEK (…) ((…)szt.);
• bujak (…) ((…) szt.);
• piaskownica (…) ((…)szt.);
• tablica regulamin użytkowania ((…)szt.);
• ławka parkowa z oparciem ((…)szt.);
• ławka parkowa bez oparcia ((…)szt.);
• kosz na śmieci (…)l ((…)szt.).
  
  

Pod urządzeniami zestaw zabawowy (…) i huśtawka dwuosobowa (…)(…)m, przewidziano nawierzchnię bezpieczną z ażurowych płyt gumowych (płyta przerostowa) o gr. (…)mm ułożonych na wyrównanym podłożu gruntowym, pokrytym 3cm warstwą mieszaniny ziemi urodzajnej z piaskiem ((…)) oraz warstwą biowłókniny z wszytymi nasionami traw. Ogrodzenie placu zabaw zaprojektowane zostało z bezpiecznych paneli ogrodzeniowych o wysokości ok. (…)m ze stali ocynkowanej malowanej proszkowo, mocowanych do słupków za pomocą systemowych obejm. Łączna długość ogrodzenia: (…)m, w tym furtka wejściowa o szer. (…)m i brama wjazdowa skrzydłowa o szer. (…)m. W przyszłości planuje się doposażenie placu zabaw.

Plac zabaw będzie udostępniony nieodpłatnie dla wszystkich dzieci i ich opiekunów. Przyczyni się do zwiększenia aktywności fizycznej w miejscu do tego przystosowanym, na świeżym powietrzu i w gronie rówieśników. Podniesie również atrakcyjność turystyczno-rekreacyjną obszaru.

Gmina (…) nie będzie wykorzystywać realizowanego placu zabaw dla działalności związanej z działalnością opodatkowaną. W związku z czym Gmina (…) uwzględniła podatek od towarów i usług jako koszt kwalifikowalny i wykazała go do objęcia dofinansowaniem.

Plac zabaw będzie stanowił majątek gminy. Gmina w ramach wydatków bieżących i majątkowych ujętych w budżecie, będzie zapewniała środki na bieżące utrzymanie placu zabaw przy ul. (…).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu Gmina (…) ma możliwość odliczenia podatku VAT w całości lub w części?

Zdaniem Wnioskodawcy, Inwestorem projektu pn. „(…)” mającego na celu podniesienie atrakcyjności turystyczno-rekreacyjnej obszaru oraz urozmaicenie i przestrzenny rozwój infrastruktury turystyczno-rekreacyjnej i jej otoczenia, jest Gmina (…).

W wyniku realizacji projektu zwiększy się aktywność fizyczna w miejscu do tego przystosowanym, na świeżym powietrzu i w gronie rówieśników.

Planowany do realizacji plac zabaw, stanowić będzie własność Gminy (…). Na Gminę (…) wystawiane będą wszystkie faktury związane z realizowanym projektem.

Projekt polega na budowie ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury placu zabaw dla mieszkańców obszaru objętego (…).

Gmina nie będzie więc wykorzystywała produktów projektu do działalności o charakterze gospodarczym, w związku z tym, nie przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając powyższe na uwadze gmina stoi na stanowisku, że jako beneficjent środków unijnych zarówno w trakcie realizacji projektu jak i po jego zakończeniu gmina nie będzie miała możliwości odliczenia w całości ani w części podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685); dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”). Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Codo zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnymi na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina wystąpiła do Stowarzyszenia o przyznanie pomocy na operacje na dofinansowanie inwestycji pn.: „(…)”. Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działa na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Przedsięwzięcie polega na budowie placu zabaw wraz z ogrodzeniem oraz zjazdu z drogi gminnej i 4 stanowiskowej zatoki postojowej w miejscowości (…) przy ul. (…). Plac zabaw będzie udostępniony nieodpłatnie dla wszystkich dzieci i ich opiekunów. Przyczyni się do zwiększenia aktywności fizycznej w miejscu do tego przystosowanym, na świeżym powietrzu i w gronie rówieśników. Podniesie również atrakcyjność turystyczno-rekreacyjną obszaru. Gmina nie będzie wykorzystywać realizowanego placu zabaw dla działalności związanej z działalnością opodatkowaną. Plac zabaw będzie stanowił majątek gminy. Gmina w ramach wydatków bieżących i majątkowych ujętych w budżecie, będzie zapewniała środki na bieżące utrzymanie placu zabaw przy ul. (…).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia w całości lub w części podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację ww. projektu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia podatku VAT nie będą spełnione, ponieważ – jak wynika z wniosku – plac zabaw będzie udostępniony nieodpłatnie dla wszystkich dzieci i ich opiekunów a Gmina nie będzie wykorzystywać realizowanego placu zabaw dla działalności związanej z działalnością opodatkowaną.

Uwzględniając zatem powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo, do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację ww. projektu. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Z opisu sprawy wynika bowiem, że efekty wskazanego we wniosku projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Natomiast Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie będzie działał w charakterze podatnika VAT lecz jako organ władzy publicznej w zakresie zadań własnych nałożonych odrębnymi przepisami prawa.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie miał, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, prawa do możliwości odliczenia w całości lub w części podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację projektu „(…)”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie „koszty kwalifikowalne” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z23października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.