2021.05.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.98.2021.2.KK
z 26 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 marca 2018 r. (data wpływu 11 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 5 maja 2021 r. (data wpływu 6 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie posiadanych dokumentów w odniesieniu do Dostaw 1–5 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na podstawie posiadanych dokumentów w odniesieniu do Dostaw 1–5. Wniosek został uzupełniony pismem z 5 maja 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: Spółka lub Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie obróbki i sprzedaży hurtowej metali i rud metali. Spółka jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT UE (na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje dostawy towarów m.in. w ramach wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: WDT) na rzecz nabywców z innych państw członkowskich, posiadających ważny i właściwy numer identyfikacyjny nadany im przez państwo członkowskie właściwe dla tych nabywców dla celów transakcji (dalej: Nabywcy). Wysyłka towarów w ramach realizowanych przez Wnioskodawcę WDT następuje każdorazowo ze zlokalizowanego na terytorium Polski magazynu Spółki do Nabywcy lub miejsca wskazanego przez Nabywcę, znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Spółka zaznacza, że informacje o dokonywanych transakcjach wewnątrzwspólnotowych są prawidłowo i terminowo wykazywane przez nią w informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1 ustawy o VAT oraz każdorazowo Wnioskodawca uzyskuje numer identyfikacyjny VAT Nabywcy.

W celu zastosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do powyższych transakcji WDT, Spółka, zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, dalej jako: ustawa o VAT), gromadzi dokumenty potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Nabywcy (lub miejsca wskazanego przez Nabywcę) na terytorium państwa członkowskiego, innego niż terytorium Polski.

W związku z prowadzoną działalnością, Spółka powzięła wątpliwość co do możliwości zastosowania przez nią stawki 0% VAT i wykazania WDT w przypadku pięciu stanów faktycznych, tj. dokonanych przez Spółkę dostaw (dalej jako: Dostawy 1-5). Spółka w odniesieniu do przedmiotowych Dostaw jest w posiadaniu wymienionych niżej dokumentów, potwierdzających wywiezienie towarów z Polski i dostarczenie ich do Nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium Polski:

Dostawa 1

Faktura WDT zawierająca specyfikację towaru, podpisana przez wystawcę, bez podpisu Nabywcy;
Dokument WZ, zawierający specyfikację towaru, bez podpisu Nabywcy;
Dokument CMR potwierdzający dokonanie dostawy towarów, podpisany przez przewoźnika i Nabywcę towaru, wskazujący na numer dokumentu WZ, którego dotyczy;
Decyzja ubezpieczyciela o wypłacie odszkodowania w związku z nieuiszczeniem należności przez Nabywcę.

Wnioskodawca wskazuje, iż w związku z nieuiszczeniem należności przez Nabywcę, do którego dokonana została dostawa, podjął on działania zmierzające do odzyskania należności w drodze polubownej windykacji. W związku z niepowodzeniem podjętych działań windykacyjnych, Wnioskodawca zgłosił ubezpieczycielowi zaistnienie wypadku ubezpieczeniowego i złożył wniosek o wypłatę odszkodowania. Ubezpieczyciel po pozytywnej weryfikacji wniosku, wydał decyzję o wypłacie odszkodowania. Decyzja o wypłacie odszkodowania wskazuje konkretne faktury, których nieopłacenie przez Nabywcę stanowiło wypadek ubezpieczeniowy.

Dostawa 2

Faktura WDT zawierająca specyfikację towaru, podpisana przez wystawcę, bez podpisu Nabywcy;
Dokument WZ, zawierający specyfikację towaru, podpisany przez wystawcę, niepodpisany przez Nabywcę;
Potwierdzenie otrzymania zapłaty (wydruk z systemu bankowego);
Dokument spedytora potwierdzający odbiór towaru z magazynu, wskazujący numer samochodu, dane kierowcy, numer dokumentu WZ, odbiorcę oraz gabaryt przesyłki, podpisany przez spedytora.

Dostawa 3

Faktura WDT zawierająca specyfikację towarów, bez podpisu Nabywcy;
Dokument WZ, zawierający specyfikację towaru, bez podpisu Nabywcy
Dokument CMR podpisany przez nadawcę, przewoźnika i Nabywcę towarów, wskazujący na numer dokumentu WZ, którego dotyczy;
Potwierdzenie dokonania zapłaty – rozliczenie przedpłatą (wydruk z systemu bankowego).

Dostawa 4

Faktura WDT zawierająca specyfikację towarów, bez podpisu Nabywcy;
Dokument WZ, zawierający specyfikację towarów, bez podpisu Nabywcy;
Dokument CMR podpisany przez nadawcę, przewoźnika i Nabywcę towarów, wskazujący na numer dokumentu WZ, którego dotyczy;
Decyzja ubezpieczyciela w przedmiocie wypłaty odszkodowania z tytułu nieuiszczonej przez kontrahenta należności;
Dokument potwierdzający złożenie zamówienia przez kontrahenta wraz ze specyfikacją towaru;
Zawiadomienie Spółki jako wierzyciela o wszczęciu postępowania w sprawie niewypłacalności Nabywcy w kraju jego siedziby;
Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa złożone przez Spółkę oraz postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia przez polskie organy ścigania ze względu na stwierdzenie braku danych uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego.

Wnioskodawca wskazuje, iż w związku z nieuiszczeniem należności przez Nabywcę i niepowodzeniem podjętych działań windykacyjnych, Wnioskodawca zgłosił ubezpieczycielowi zaistnienie wypadku ubezpieczeniowego i złożył wniosek o wypłatę odszkodowania. Ubezpieczyciel po pozytywnej weryfikacji wniosku, wydał decyzję o wypłacie odszkodowania. Decyzja o wypłacie odszkodowania wskazuje fakturę, której nieopłacenie przez kontrahenta stanowiło wypadek ubezpieczeniowy. Jednocześnie Spółka złożyła zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez dłużnika (Nabywcę), polegającego na przywłaszczeniu towaru bądź doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wyniku wprowadzenia Spółki w błąd. W sprawie wydane zostało postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego ze względu na stwierdzenie braku danych uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego.

Spółka, jako wierzyciel Nabywcy, została poinformowana o wszczęciu postępowania w sprawie niewypłacalności w kraju jego siedziby – do Spółki nadany został odpis pisma syndyka masy upadłości skierowanego do sądu właściwego dla dłużnika (Nabywcy).

Dostawa 5

Faktura WDT zawierająca specyfikację towarów, bez podpisu Nabywcy;
Dokument CMR podpisany przez nadawcę, przewoźnika i Nabywcę towarów;
Dokument potwierdzający złożenie zamówienia przez kontrahenta wraz ze specyfikacją towaru;
Decyzja ubezpieczyciela o wypłacie odszkodowania z tytułu nieuiszczonej przez kontrahenta należności;
Europejski nakaz zapłaty wydany przeciwko odbiorcy towaru, brak możliwości wszczęcia egzekucji ze względu na niemożliwość doręczenia nakazu zapłaty dłużnikowi;
Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa złożone przez Spółkę w Polsce oraz w Rumunii oraz postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia przez polskie organy ścigania ze względu na stwierdzenie niewypełnienia znamion czynu zabronionego.

Wnioskodawca wskazuje, iż w związku z nieuiszczeniem należności przez Nabywcę i niepowodzeniem podjętych działań windykacyjnych, Wnioskodawca zgłosił ubezpieczycielowi zaistnienie wypadku ubezpieczeniowego i złożył wniosek o wypłatę odszkodowania. Ubezpieczyciel po pozytywnej weryfikacji wniosku, wydał decyzję o wypłacie odszkodowania. Na skutek postępowania wszczętego z powództwa Wnioskodawcy, przeciwko Nabywcy wydany został europejski nakaz zapłaty. Jednakże ze względu na niemożliwość doręczenia nakazu dłużnikowi, nakazowi nie została dotychczas nadana klauzula wykonalności. Nabywca, zgodnie z wiedzą Spółki został postawiony w stan upadłości.

Jednocześnie Spółka złożyła zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez dłużnika (Nabywcę), polegającego na doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wyniku wprowadzenia Spółki w błąd. W sprawie wydane zostało postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego ze względu na stwierdzenie braku danych uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego. Spółka złożyła zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez Nabywcę również w kraju jego siedziby, co potwierdza stosowna dokumentacja.

Celem zachowania precyzji wniosku, odniesieniu do wszystkich powyższych Dostaw, Wnioskodawca podkreśla, że:

zostały one dokonane na rzecz Nabywców z innych państw członkowskich, posiadających ważny i właściwy numer identyfikacyjny nadany im przez państwo członkowskie właściwe dla tych Nabywców dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych,
wysyłka towarów nastąpiła każdorazowo ze zlokalizowanego na terytorium Polski magazynu Spółki do Nabywcy lub miejsca wskazanego przez Nabywcę, znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Wnioskodawca zaznacza, iż ze względu na wątpliwości co do możliwości zastosowania przez Spółkę stawki 0% VAT i wykazania WDT, Spółka wykazała w ewidencji VAT powyższe Dostawy jako opodatkowane według stawki krajowej podatku oraz uiściła z tego tytułu należny podatek VAT. W przypadku uznania prawidłowości zaprezentowanego przez Wnioskodawcę stanowiska, Spółka dokona stosownej korekty deklaracji VAT w związku z ewidencją WDT.

W piśmie z 5 maja 2021 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał, że:

Między Wnioskodawcą a Nabywcą w przypadku Dostawy 2 nie została zawarta dodatkowa umowa bądź pisemne potwierdzenie warunków realizacji zlecenia, które świadczyłyby o tym, że Nabywca dokonuje zapłaty za towar dopiero po otrzymaniu towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.
Wnioskodawca oprócz wskazanych we wniosku dokumentów, posiada korespondencję mailową z Nabywcą, która dotyczy złożenia przez Nabywcę zamówienia. Nadto, Wnioskodawca posiada korespondencję mailową prowadzoną po dokonaniu dostawy, zawierającą prośbę Wnioskodawcy o uregulowanie przez Nabywcę płatności w związku z upływem terminu wyznaczonego na fakturze. W korespondencji Nabywca wyraził zgodę na uregulowanie płatności w ciągu 14 dni. Wnioskodawca nie posiada innej korespondencji z Nabywcą, nie posiada jego oświadczenia lub innego dowodu potwierdzającego, że towar został mu doręczony na terytorium innego państwa członkowskiego.
Co do zasady, Wnioskodawca informacje o dostarczeniu towaru do kontrahenta pozyskuje poprzez otrzymanie dokumentu CMR od przedsiębiorstwa transportowego realizującego dostawę towaru. Dodatkowo, Wnioskodawca zwraca się do swoich kontrahentów o przesłanie podpisanej i ostemplowanej deklaracji i dokumentu WZ odnoszącego się do konkretnej faktury WDT.
Jednakże w przypadku Dostawy 2 powyższe dokumenty nie są w posiadaniu Wnioskodawcy.
Wnioskodawca oświadcza, że informacje umieszczone na fakturach oraz odpowiednie oznaczenie przelewu bankowego umożliwiają powiązanie płatności dokonanej przez Nabywcę z dokonanymi na jego rzecz dostawami towarów.
Wynika to z faktu, iż Nabywca towaru w tytule przelewu dokonanego na rzecz Wnioskodawcy zawarł numer faktury WDT, której dotyczył przelew, a także nazwę swojego przedsiębiorstwa.
Dodatkowo, dane Nabywcy na fakturze tożsame są z danymi nadawcy przelewu bankowego. Identyczne są również kwota przelewu bankowego i kwota należności wskazana na fakturze.
Tym samym, bez wątpliwości, Wnioskodawca jest w stanie powiązać otrzymany przelew bankowy z fakturą WDT dokumentującą dokonaną dostawę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym, dokumenty posiadane przez Spółkę w odniesieniu do Dostaw 1–5, stanowią wystarczające dowody, że towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Nabywcy na terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej, a w konsekwencji, że Spółka jest uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT do tychże Dostaw, przy założeniu spełnienia pozostałych warunków, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zaistniałym stanie faktycznym posiadane przez Spółkę dokumenty stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, uprawniające Spółkę do zastosowania do dokonanych Dostaw stawki VAT 0% do WDT.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 3 ustawy o VAT, WDT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 0%, z zastrzeżeniem art. 42. W myśl art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, WDT podlega opodatkowaniu VAT wg stawki VAT 0% pod warunkiem, że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Spełnienie powyższych warunków formalnych uprawnia podatnika do zastosowania stawki VAT 0% do dokonanej WDT.

Biorąc pod uwagę treść powyższych przepisów, w celu zastosowania stawki VAT 0% do WDT Spółka powinna spełnić łącznie następujące warunki:

dokonać dostawy towarów,
dostawa powinna zostać dokonana na rzecz nabywców posiadających w momencie dostawy właściwy i ważny numer nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej,
posiadać w swojej dokumentacji dowody potwierdzające, że towary zostały w ramach WDT dostarczone do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium Polski,
być zarejestrowana jako podatnik VAT UE w momencie złożenia deklaracji podatkowej (w której wykaże WDT).

W zaistniałym stanie faktycznym Spółka niewątpliwie spełniła trzy z czterech warunków do zastosowania stawki VAT 0% dla dokonywanych WDT, tj.:

Spółka dokonała dostawy towarów na rzecz Nabywców,
Spółka dokonała dostawy na rzecz Nabywców w innych krajach UE, które mają ważny numer VAT UE (Spółka weryfikuje ważność numerów VAT UE Nabywców),
Spółka jest zarejestrowana na potrzeby podatku od VAT w Polsce, w tym również dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych i będzie nadal zarejestrowana w momencie złożenia deklaracji podatkowej, w której będzie wykazywała przedmiotowe WDT.

Oznacza to, że jeśli Spółka będzie posiadała w swojej dokumentacji dowody, potwierdzające że towary zostały w ramach WDT dostarczone do Nabywcy znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego, będzie ona uprawniona do opodatkowania WDT wg stawki VAT 0%.

W ocenie Spółki, dokumenty, którymi Spółka będzie dysponowała, stanowią dowody wskazane w przepisach ustawy o VAT wymagane dla zastosowania stawki VAT 0% dla dokonanych WDT, co potwierdza poniższe uzasadnienie.

Przepisy ustawy o VAT enumeratywnie wskazują jakie dokumenty mogą zostać uznane za dowody, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Stosownie do przepisu art. 42 ust. 3 ustawy o VAT:

„Dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 (ustawy o VAT), są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi), (...)
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku”.

W sytuacji gdy dokumenty, o których mowa powyżej, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami takimi mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła wewnątrzwspólnotowa dostawa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (art. 42 ust. 11 ustawy o VAT).

Użycie przez ustawodawcę w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT sformułowania „w szczególności” oznacza, że wymieniony w tym przepisie katalog dokumentów ma charakter otwarty. Podatnik ma zatem prawo wykorzystać również inne dokumenty niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w celu potwierdzenia wywozu towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa UE.

Podatnik nie ma przy tym obowiązku zgromadzenia wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy o VAT. Zgodnie z ugruntowanym w tym zakresie stanowiskiem sądów administracyjnych oraz Krajowej Informacji Skarbowej, podatnik może zgromadzić tylko niektóre dokumenty, jeżeli posiadają one wystarczającą wartość dowodową. Potwierdza to m.in. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt. I FPS 1/10: „ art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. (...) dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów (...) do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

W świetle powyższego dla zastosowania przez Spółkę stawki VAT 0% do WDT wystarczy zatem, aby Spółka dysponowała jednym z dowodów wskazanych w przepisie art. 42 ust. 3 ustawy o VAT i uzupełniła go dodatkowo dowodem wskazanym w treści przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Odnosząc zatem przytoczone wyżej regulacje ustawy o VAT do zaistniałych stanów faktycznych należy wskazać, że w przypadku z każdej ze zrealizowanych Dostaw, Spółka dysponuje wystarczającymi dowodami wskazanymi w art. 42 ust. 3 oraz 42 ust. 11 ustawy o VAT, mianowicie:

W przypadku Dostawy nr 1:

Spółka dysponuje fakturą WDT oraz dokumentem WZ, które zawierają specyfikację dostarczonych towarów, przy czym dokument WZ nie został podpisany przez Nabywcę towaru. Specyfikacja obejmuje wskazanie rodzaju, gatunku i kodu towaru, a także wymiary oraz ilość dostarczonych sztuk towaru. Należy zatem uznać, że Spółka, mimo braku podpisu Nabywcy pod dokumentem zawierającym specyfikację towaru, jest w posiadaniu dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT.

Jednocześnie Spółka jest w posiadaniu dowodu, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, a mianowicie dokumentu przewozowego, tj. dokumentu CMR, podpisanego przez spedytora oraz Nabywcę towaru. Dokument CMR zawiera oznaczenie dokumentu WZ, do którego odnosiła się dostawa. Zatem należy uznać, że dokument ten jednoznacznie wskazuje, że konkretne towary wyszczególnione w dokumencie WZ zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dodatkowo, Spółka posiada dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 11 pkt 2 ustawy o VAT, tj. dokument dotyczący ubezpieczenia w postaci decyzji ubezpieczyciela o wypłacie odszkodowania w związku z nieuiszczeniem należności przez Nabywcę. Postępowanie prowadzone przez ubezpieczyciela wykazało zatem, iż Spółka dokonała dostawy towarów na rzecz swojego kontrahenta, za co jednak nie otrzymała należnej zapłaty od Nabywcy.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, jest on w posiadaniu dowodów jednoznacznie wskazujących, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do Nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego. W konsekwencji, wziąwszy pod uwagę spełnienie przez Spółkę pozostałych warunków wskazanych w art. 42 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawca uprawniony jest do objęcia Dostawy nr 1 opodatkowaniem według stawki 0% VAT.

W przypadku Dostawy nr 2:

Spółka dysponuje fakturą WDT oraz dokumentem WZ, które zawierają specyfikację dostarczonych towarów, przy czym dokument WZ nie został podpisany przez Nabywcę towaru. Specyfikacja obejmuje wskazanie rodzaju, gatunku i kodu towaru, a także wymiary oraz ilości/sztuk dostarczonego towaru. Należy zatem uznać, że Spółka, mimo braku podpisu Nabywcy pod dokumentem zawierającym specyfikację towaru, jest w posiadaniu dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT.

Jednocześnie Spółka posiada dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 11 pkt 3 ustawy o VAT, tj. dokument potwierdzający zapłatę za towar w postaci wydruku z systemu bankowego. W tytule przelewu bankowego widnieje numer faktury, zaś uiszczona kwota zgodna jest z kwotą wynikającą z opłaconej faktury.

Dodatkowo, należy wskazać, że art. 42 ust. 11 ustawy o VAT zawiera katalog otwarty dokumentów wskazujących, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, zatem dokumentem takim w rozumieniu przepisów może być również dokument spedytora (niebędący listem przewozowym) potwierdzający odbiór towaru z magazynu, wskazujący numer samochodu, dane kierowcy, numer dokumentu WZ, odbiorcę oraz gabaryt przesyłki, podpisany przez spedytora.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe dokumenty łącznie stanowią dowody wystarczające do stwierdzenia, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a w konsekwencji Wnioskodawca uprawniony jest do objęcia Dostawy nr 2 opodatkowaniem według stawki 0% VAT.

W przypadku Dostawy nr 3:

Jednocześnie Spółka jest w posiadaniu dowodu, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, a mianowicie dokumentu przewozowego, tj. dokumentu CMR, podpisanego przez spedytora oraz Nabywcę towaru, który jednoznacznie wskazuje, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Nadto, Spółka posiada dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 11 pkt 3 ustawy o VAT, tj. dokument potwierdzający zapłatę za towar w postaci wydruku z systemu bankowego. W tytule przelewu bankowego widnieje numer faktury, zaś uiszczona kwota zgodna jest z kwotą wynikającą z opłaconej faktury.

Wnioskodawca posiada zatem wszystkie dokumenty wymagane przepisami art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, przy jednoczesnym uzupełnieniu dodatkowym dowodem wymienionym w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe dokumenty łącznie stanowią dowody wystarczające do stwierdzenia, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a w konsekwencji Wnioskodawca uprawniony jest do objęcia Dostawy nr 3 opodatkowaniem według stawki 0% VAT.

W przypadku Dostawy nr 4:

Spółka dysponuje fakturą WDT oraz dokumentem WZ, które zawierają specyfikację dostarczonych towarów, przy czym dokumenty te nie zostały podpisane przez Nabywcę towaru. Specyfikacja obejmuje wskazanie rodzaju, gatunku i kodu towaru, a także wymiary oraz ilość dostarczonych sztuk towaru. Spółka dysponuje również dokumentem potwierdzającym złożenie przez kontrahenta zamówienia, które również wspomnianą specyfikację zawiera. Tym samym Spółka jest w posiadaniu dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT.

Jednocześnie Spółka jest w posiadaniu dowodu, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, a mianowicie dokumentu przewozowego, tj. dokumentu CMR, podpisanego przez spedytora oraz Nabywcę towaru, który jednoznacznie wskazuje, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju. Dokument CMR zawiera oznaczenie dokumentu WZ, którego dotyczyła dostawa.

Nadto, Spółka posiada skierowane do niej za pośrednictwem zagranicznego sądu przez syndyka masy upadłości, zawiadomienie o wszczęciu postępowania w sprawie niewypłacalności Nabywcy, co również wskazuje na uznanie Spółki za wierzyciela Nabywcy z tytułu nieopłaconej Dostawy.

Spółka złożyła również zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez Nabywcę, polegającego na przywłaszczeniu towaru przez Nabywcę bądź doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wyniku wprowadzenia Spółki w błąd.

Wyżej wskazane dokumenty stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, które dodatkowo potwierdzają, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa między Spółką a Nabywcą.

Wnioskodawca posiada zatem wszystkie dokumenty wymagane przepisami art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, przy jednoczesnym uzupełnieniu dodatkowymi dowodami wymienionymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe dokumenty łącznie stanowią dowody wystarczające do stwierdzenia, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a w konsekwencji Wnioskodawca uprawniony jest do objęcia Dostawy nr 4 opodatkowaniem według stawki 0% VAT.

W przypadku dostawy nr 5:

Spółka dysponuje fakturą WDT, która zawiera specyfikację dostarczonych towarów wraz z dokumentem potwierdzającym złożenie przez kontrahenta zamówienia, które również wspomnianą specyfikację zawiera. Tym samym Spółka jest w posiadaniu dokumentu, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT.

Jednocześnie Spółka jest w posiadaniu dowodu, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, a mianowicie dokumentu przewozowego, tj. dokumentu CMR, podpisanego przez spedytora oraz Nabywcę towaru, który jednoznacznie wskazuje, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Spółka posiada również wydany przeciwko Nabywcy europejski nakaz zapłaty, na który dotychczas nie została nadana klauzula wykonalności, ze względu na brak możliwości doręczenia nakazu Nabywcy, a także złożone przez Spółkę zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez Nabywcę w Polsce oraz w Rumunii. Wyżej wskazane dokumenty stanowią dowody, o których mowa w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, które dodatkowo potwierdzają, że dostawa wewnątrzwspólnotowa między Spółką a Nabywcą w istocie miała miejsce.

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy ustawy o VAT należy uznać, że Spółka spełnia wszystkie warunki wskazane w przepisie art. 42 ust. 1 ustawy o VAT uprawniające ją do zastosowania stawki VAT 0% dla WDT dla Dostawy nr 5. W szczególności, Wnioskodawca spełnia warunek określony w art. 42 ust. 1 ust. 2 ustawy o VAT, tj. posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem Dostawy nr 5 zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Z powyższego wynika zatem, że Wnioskodawca posiada wymagane przepisami dowody świadczące o wywiezieniu z terytorium kraju i dostarczeniu do Nabywców na terytorium innych państw członkowskich towarów będących przedmiotem Dostaw nr 1-5. Tym samym, w związku ze spełnieniem pozostałych wymogów ustawowych, Wnioskodawca jest uprawniony do objęcia Dostaw nr 1-5 stawką 0% VAT dla WDT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy, przez terytorium państwa członkowskiego rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 13 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, z zastrzeżeniem ust. 7.

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie obróbki i sprzedaży hurtowej metali i rud metali. Spółka jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik VAT czynny oraz jako podatnik VAT UE.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje dostawy towarów m.in. w ramach wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów na rzecz nabywców z innych państw członkowskich, posiadających ważny i właściwy numer identyfikacyjny nadany im przez państwo członkowskie właściwe dla tych nabywców dla celów transakcji. Wysyłka towarów w ramach realizowanych przez Wnioskodawcę WDT następuje każdorazowo ze zlokalizowanego na terytorium Polski magazynu Spółki do Nabywcy lub miejsca wskazanego przez Nabywcę, znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

W celu zastosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do powyższych transakcji WDT, Spółka, zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gromadzi dokumenty potwierdzające, iż towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Nabywcy (lub miejsca wskazanego przez Nabywcę) na terytorium państwa członkowskiego, innego niż terytorium Polski.

W związku z prowadzoną działalnością, Spółka powzięła wątpliwość co do możliwości zastosowania przez nią stawki 0% VAT i wykazania WDT w przypadku pięciu stanów faktycznych, tj. dokonanych przez Spółkę dostaw. Spółka w odniesieniu do przedmiotowych Dostaw jest w posiadaniu wymienionych niżej dokumentów, potwierdzających wywiezienie towarów z Polski i dostarczenie ich do Nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium Polski:

Dostawa 1

Faktura WDT zawierająca specyfikację towaru, podpisana przez wystawcę, bez podpisu Nabywcy;
Dokument WZ, zawierający specyfikację towaru, bez podpisu Nabywcy;
Dokument CMR potwierdzający dokonanie dostawy towarów, podpisany przez przewoźnika i Nabywcę towaru, wskazujący na numer dokumentu WZ, którego dotyczy;
Decyzja ubezpieczyciela o wypłacie odszkodowania w związku z nieuiszczeniem należności przez Nabywcę.

Dostawa 2

Faktura WDT zawierająca specyfikację towaru, podpisana przez wystawcę, bez podpisu Nabywcy;
Dokument WZ, zawierający specyfikację towaru, podpisany przez wystawcę, niepodpisany przez Nabywcę;
Potwierdzenie otrzymania zapłaty (wydruk z systemu bankowego);
Dokument spedytora potwierdzający odbiór towaru z magazynu, wskazujący numer samochodu, dane kierowcy, numer dokumentu WZ, odbiorcę oraz gabaryt przesyłki, podpisany przez spedytora.

Dostawa 3

Faktura WDT zawierająca specyfikację towarów, bez podpisu Nabywcy;
Dokument WZ, zawierający specyfikację towaru, bez podpisu Nabywcy
Dokument CMR podpisany przez nadawcę, przewoźnika i Nabywcę towarów, wskazujący na numer dokumentu WZ, którego dotyczy;
Potwierdzenie dokonania zapłaty – rozliczenie przedpłatą (wydruk z systemu bankowego).

Dostawa 4

Faktura WDT zawierająca specyfikację towarów, bez podpisu Nabywcy;
Dokument WZ, zawierający specyfikację towarów, bez podpisu Nabywcy;
Dokument CMR podpisany przez nadawcę, przewoźnika i Nabywcę towarów, wskazujący na numer dokumentu WZ, którego dotyczy;
Decyzja ubezpieczyciela w przedmiocie wypłaty odszkodowania z tytułu nieuiszczonej przez kontrahenta należności;
Dokument potwierdzający złożenie zamówienia przez kontrahenta wraz ze specyfikacją towaru;
Zawiadomienie Spółki jako wierzyciela o wszczęciu postępowania w sprawie niewypłacalności Nabywcy w kraju jego siedziby;
Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa złożone przez Spółkę oraz postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia przez polskie organy ścigania ze względu na stwierdzenie braku danych uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego.

Dostawa 5

Faktura WDT zawierająca specyfikację towarów, bez podpisu Nabywcy;
Dokument CMR podpisany przez nadawcę, przewoźnika i Nabywcę towarów;
Dokument potwierdzający złożenie zamówienia przez kontrahenta wraz ze specyfikacją towaru;
Decyzja ubezpieczyciela o wypłacie odszkodowania z tytułu nieuiszczonej przez kontrahenta należności;
Europejski nakaz zapłaty wydany przeciwko odbiorcy towaru, brak możliwości wszczęcia egzekucji ze względu na niemożliwość doręczenia nakazu zapłaty dłużnikowi;
Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa złożone przez Spółkę w Polsce oraz w Rumunii oraz postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia przez polskie organy ścigania ze względu na stwierdzenie niewypełnienia znamion czynu zabronionego

Wnioskodawca wskazuje, iż w związku z nieuiszczeniem należności przez Nabywcę i niepowodzeniem podjętych działań windykacyjnych, Wnioskodawca zgłosił ubezpieczycielowi zaistnienie wypadku ubezpieczeniowego i złożył wniosek o wypłatę odszkodowania. Ubezpieczyciel po pozytywnej weryfikacji wniosku, wydał decyzję o wypłacie odszkodowania. Na skutek postępowania wszczętego z powództwa Wnioskodawcy, przeciwko Nabywcy wydany został europejski nakaz zapłaty. Jednakże ze względu na niemożliwość doręczenia nakazu dłużnikowi, nakazowi nie została dotychczas nadana klauzula wykonalności. Nabywca, zgodnie z wiedzą Spółki został postawiony w stan upadłości.

Celem zachowania precyzji wniosku, odniesieniu do wszystkich powyższych Dostaw, Wnioskodawca podkreśla, że:

zostały one dokonane na rzecz Nabywców z innych państw członkowskich, posiadających ważny i właściwy numer identyfikacyjny nadany im przez państwo członkowskie właściwe dla tych Nabywców dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych,
wysyłka towarów nastąpiła każdorazowo ze zlokalizowanego na terytorium Polski magazynu Spółki do Nabywcy lub miejsca wskazanego przez Nabywcę, znajdującego się na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej.

Między Wnioskodawcą a Nabywcą w przypadku Dostawy 2 nie została zawarta dodatkowa umowa bądź pisemne potwierdzenie warunków realizacji zlecenia, które świadczyłyby o tym, że Nabywca dokonuje zapłaty za towar dopiero po otrzymaniu towarów na terytorium innego państwa członkowskiego.

Wnioskodawca oprócz wskazanych we wniosku dokumentów, posiada korespondencję mailową z Nabywcą, która dotyczy złożenia przez Nabywcę zamówienia. Nadto, Wnioskodawca posiada korespondencję mailową prowadzoną po dokonaniu dostawy, zawierającą prośbę Wnioskodawcy o uregulowanie przez Nabywcę płatności w związku z upływem terminu wyznaczonego na fakturze. W korespondencji Nabywca wyraził zgodę na uregulowanie płatności w ciągu 14 dni. Wnioskodawca nie posiada innej korespondencji z Nabywcą, nie posiada jego oświadczenia lub innego dowodu potwierdzającego, że towar został mu doręczony na terytorium innego państwa członkowskiego.

Co do zasady, Wnioskodawca informacje o dostarczeniu towaru do kontrahenta pozyskuje poprzez otrzymanie dokumentu CMR od przedsiębiorstwa transportowego realizującego dostawę towaru. Dodatkowo, Wnioskodawca zwraca się do swoich kontrahentów o przesłanie podpisanej i ostemplowanej deklaracji i dokumentu WZ odnoszącego się do konkretnej faktury WDT. Jednakże w przypadku Dostawy 2 powyższe dokumenty nie są w posiadaniu Wnioskodawcy.

Wnioskodawca oświadcza, że informacje umieszczone na fakturach oraz odpowiednie oznaczenie przelewu bankowego umożliwiają powiązanie płatności dokonanej przez Nabywcę z dokonanymi na jego rzecz dostawami towarów. Wynika to z faktu, iż Nabywca towaru w tytule przelewu dokonanego na rzecz Wnioskodawcy zawarł numer faktury WDT, której dotyczył przelew, a także nazwę swojego przedsiębiorstwa. Dodatkowo, dane Nabywcy na fakturze tożsame są z danymi nadawcy przelewu bankowego. Identyczne są również kwota przelewu bankowego i kwota należności wskazana na fakturze. Tym samym, bez wątpliwości, Wnioskodawca jest w stanie powiązać otrzymany przelew bankowy z fakturą WDT dokumentującą dokonaną dostawę.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy może stosować stawkę 0% dla transakcji stanowiących WDT posiadając wskazane w Dostawie 1, 2, 3, 4 oraz 5 dokumenty.

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od dnia 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z dnia 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Do celów stosowania zwolnień ustanowionych w art. 138 dyrektywy 2006/112/WE domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w którymkolwiek z następujących przypadków:
1. sprzedawca wskazuje, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, oraz sprzedawca jest w posiadaniu co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy, albo sprzedawca jest w posiadaniu jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających wysyłkę lub transport, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy;
2. sprzedawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:
  1. pisemnego oświadczenia nabywcy potwierdzającego, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez nabywcę lub przez osobę trzecią działającą na rzecz nabywcy, oraz wskazującego państwo członkowskie przeznaczenia towarów; takie pisemne oświadczenie określa: datę wystawienia; nazwę lub imię i nazwisko oraz adres nabywcy; ilość i rodzaj towarów; datę i miejsce przybycia towarów; w przypadku dostawy środków transportu, numer identyfikacyjny środków transportu; oraz identyfikację osoby przyjmującej towary na rzecz nabywcy; oraz
  2. co najmniej dwóch niebędących ze sobą w sprzeczności dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i nabywcy, lub jakichkolwiek pojedynczych dowodów, o których mowa w ust. 3 lit. a), wraz z jakimikolwiek pojedynczymi niebędącymi ze sobą w sprzeczności dowodami, o których mowa w ust. 3 lit. b), potwierdzających transport lub wysyłkę, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem, od sprzedawcy i od nabywcy.
  Nabywca dostarcza sprzedawcy pisemne oświadczenie, o którym mowa w lit. b) ppkt (i), do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.
Organ podatkowy może obalić domniemanie przyjęte na podstawie ust. 1.
Do celów ust. 1 następujące dokumenty są akceptowane jako dowód wysyłki lub transportu:
1. dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów;
2. następujące dokumenty:
  1. polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;
  2. dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;
  3. poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast na podstawie art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42 (art. 41 ust. 3 ustawy).

Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;
podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;
podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE.

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2 – zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy – są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
(uchylony),
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
(uchylony)

– z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny – dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy (tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel) zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Należy wskazać, że przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, email, ksero, skan lub faks dokumentu, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy.

Zatem posiadanie przez dostawcę dokumentów, o których mowa w art. 42 ust. 3 i 11 ustawy uprawnia – również od dnia 1 stycznia 2020 r. – do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

W analizowanej sprawie, Wnioskodawca jest w posiadaniu następujących dokumentów:

W Dostawie 1:

Faktura WDT zawierająca specyfikację towaru, podpisana przez wystawcę, bez podpisu Nabywcy;
Dokument WZ, zawierający specyfikację towaru, bez podpisu Nabywcy;
Dokument CMR potwierdzający dokonanie dostawy towarów, podpisany przez przewoźnika i Nabywcę towaru, wskazujący na numer dokumentu WZ, którego dotyczy;
Decyzja ubezpieczyciela o wypłacie odszkodowania w związku z nieuiszczeniem należności przez Nabywcę.

W związku z nieuiszczeniem należności przez Nabywcę, do którego dokonana została dostawa, Wnioskodawca podjął działania zmierzające do odzyskania należności w drodze polubownej windykacji. W związku z niepowodzeniem podjętych działań windykacyjnych, Wnioskodawca zgłosił ubezpieczycielowi zaistnienie wypadku ubezpieczeniowego i złożył wniosek o wypłatę odszkodowania. Ubezpieczyciel po pozytywnej weryfikacji wniosku, wydał decyzję o wypłacie odszkodowania. Decyzja o wypłacie odszkodowania wskazuje konkretne faktury, których nieopłacenie przez Nabywcę stanowiło wypadek ubezpieczeniowy.

W Dostawie 2:

Faktura WDT zawierająca specyfikację towaru, podpisana przez wystawcę, bez podpisu Nabywcy;
Dokument WZ, zawierający specyfikację towaru, podpisany przez wystawcę, niepodpisany przez Nabywcę;
Potwierdzenie otrzymania zapłaty (wydruk z systemu bankowego);
Dokument spedytora potwierdzający odbiór towaru z magazynu, wskazujący numer samochodu, dane kierowcy, numer dokumentu WZ, odbiorcę oraz gabaryt przesyłki, podpisany przez spedytora.

Wnioskodawca oświadczył, że informacje umieszczone na fakturach oraz odpowiednie oznaczenie przelewu bankowego umożliwiają powiązanie płatności dokonanej przez Nabywcę z dokonanymi na jego rzecz dostawami towarów. Wynika to z faktu, iż Nabywca towaru w tytule przelewu dokonanego na rzecz Wnioskodawcy zawarł numer faktury WDT, której dotyczył przelew, a także nazwę swojego przedsiębiorstwa.

Dodatkowo, dane Nabywcy na fakturze tożsame są z danymi nadawcy przelewu bankowego. Identyczne są również kwota przelewu bankowego i kwota należności wskazana na fakturze.

Tym samym, bez wątpliwości, Wnioskodawca jest w stanie powiązać otrzymany przelew bankowy z fakturą WDT dokumentującą dokonaną dostawę.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w przypadku Dostawy 2 Wnioskodawca dysponuje dowodem, z którego jednoznacznie wynika, że Nabywca dokonał zapłaty za konkretną wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, co świadczy o tym, że Nabywca otrzymał przedmiotowe towary.

W Dostawie 3:

Faktura WDT zawierająca specyfikację towarów, bez podpisu Nabywcy;
Dokument WZ, zawierający specyfikację towaru, bez podpisu Nabywcy
Dokument CMR podpisany przez nadawcę, przewoźnika i Nabywcę towarów, wskazujący na numer dokumentu WZ, którego dotyczy;
Potwierdzenie dokonania zapłaty – rozliczenie przedpłatą (wydruk z systemu bankowego).

W Dostawie 4:

Faktura WDT zawierająca specyfikację towarów, bez podpisu Nabywcy;
Dokument WZ, zawierający specyfikację towarów, bez podpisu Nabywcy;
Dokument CMR podpisany przez nadawcę, przewoźnika i Nabywcę towarów, wskazujący na numer dokumentu WZ, którego dotyczy;
Decyzja ubezpieczyciela w przedmiocie wypłaty odszkodowania z tytułu nieuiszczonej przez kontrahenta należności;
Dokument potwierdzający złożenie zamówienia przez kontrahenta wraz ze specyfikacją towaru;
Zawiadomienie Spółki jako wierzyciela o wszczęciu postępowania w sprawie niewypłacalności Nabywcy w kraju jego siedziby;
Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa złożone przez Spółkę oraz postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia przez polskie organy ścigania ze względu na stwierdzenie braku danych uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego.

Jednocześnie Spółka złożyła zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez dłużnika (Nabywcę), polegającego na przywłaszczeniu towaru bądź doprowadzeniu do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w wyniku wprowadzenia Spółki w błąd. W sprawie wydane zostało postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania przygotowawczego ze względu na stwierdzenie braku danych uzasadniających podejrzenie popełnienia czynu zabronionego.

W Dostawie 5:

Faktura WDT zawierająca specyfikację towarów, bez podpisu Nabywcy;
Dokument CMR podpisany przez nadawcę, przewoźnika i Nabywcę towarów;
Dokument potwierdzający złożenie zamówienia przez kontrahenta wraz ze specyfikacją towaru;
Decyzja ubezpieczyciela o wypłacie odszkodowania z tytułu nieuiszczonej przez kontrahenta należności;
Europejski nakaz zapłaty wydany przeciwko odbiorcy towaru, brak możliwości wszczęcia egzekucji ze względu na niemożliwość doręczenia nakazu zapłaty dłużnikowi.
Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa złożone przez Spółkę w Polsce oraz w Rumunii oraz postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia przez polskie organy ścigania ze względu na stwierdzenie niewypełnienia znamion czynu zabronionego.

Wnioskodawca wskazał, iż w związku z nieuiszczeniem należności przez Nabywcę i niepowodzeniem podjętych działań windykacyjnych, Wnioskodawca zgłosił ubezpieczycielowi zaistnienie wypadku ubezpieczeniowego i złożył wniosek o wypłatę odszkodowania. Ubezpieczyciel po pozytywnej weryfikacji wniosku, wydał decyzję o wypłacie odszkodowania. Na skutek postępowania wszczętego z powództwa Wnioskodawcy, przeciwko Nabywcy wydany został europejski nakaz zapłaty. Jednakże ze względu na niemożliwość doręczenia nakazu dłużnikowi, nakazowi nie została dotychczas nadana klauzula wykonalności. Nabywca, zgodnie z wiedzą Spółki został postawiony w stan upadłości.

Uwzględniając powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy należy stwierdzić, że wyżej opisane dokumenty posiadane przez Wnioskodawcę w odniesieniu do transakcji WDT realizowanej przez Wnioskodawcę w Dostawie 1, 2, 3, 4 oraz 5, stanowić będą dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które zgodnie z art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy, łącznie dla każdej z Dostaw, będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, a w konsekwencji będą upoważniały Wnioskodawcę (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy) do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Podsumowując należy stwierdzić, że w opisanym wyżej stanie faktycznym, dokumenty posiadane przez Spółkę w odniesieniu do Dostaw 1–5, łącznie stanowią wystarczające dowody, że towary zostały wywiezione z Polski i dostarczone do Nabywcy na terytorium innego niż Polska kraju Unii Europejskiej, a w konsekwencji, że Spółka jest uprawniona do zastosowania 0% stawki VAT do tychże Dostaw przy założeniu spełnienia pozostałych warunków, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto, Organ zastrzega, że rozstrzygnięcie czy dokumenty, którymi dysponuje/będzie dysponować podatnik rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin