Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.257.2021.2.MD
z 9 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2021 r. (data wpływu 25 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 maja (data wpływu 7 maja 2021 r.) oraz pismem z dnia 20 maja 2021 r. (data wpływu 26 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie skutków podatkowych sprzedaży w wyniku wywłaszczenia nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie skutków podatkowych sprzedaży w wyniku wywłaszczenia nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej.

W dniu 7 maja 2021 r. wpłynęło pismo Wnioskodawcy z dnia 5 maja 2021 r. informujące o zmianie adresu zamieszkania Wnioskodawcy.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 10 maja 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.257.2021.1.MD, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h powołanej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 10 maja 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 20 maja 2021 r. (data wpływu 26 maja 2021 r.), nadanym za pośrednictwem operatora pocztowego w dniu 20 maja 2021 r.

We wniosku po jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 1 września 1998 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie PKD 45.20.Z - Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. Według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., świadczone przez Niego usługi mieszczą się pod symbolem PKWiU 45.20.12. Zgodnie z art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, posiada On na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy. Od momentu rozpoczęcia działalności do chwili obecnej uzyskane przychody rozlicza w formie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowując je stawką 8,5%. W okresie prowadzenia działalności nie zmieniał formy opodatkowania przychodów.

W prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał budynek warsztatu samochodowego, który otrzymał w formie darowizny od rodziców w dniu 22 marca 1994 r., na podstawie aktu notarialnego Repetytorium A nr 449/94, jako część gospodarstwa rolnego, które nie jest prowadzone w działalności gospodarczej. W skład tego gospodarstwa rolnego wchodzą również oddzielnie stojące: budynek mieszkalny, murowana stodoła, budynek inwentarski, dwie komórki drewniane, altana oraz grunty o powierzchni łącznej 2,2856 ha. Budynek warsztatu samochodowego został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z dniem 1 grudnia 2000 r. Przedmiotem wniosku jest budynek warsztatu samochodowego, przyjęty do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 83,52% powierzchni, tj. 76 m². Pozostała część budynku, tj. 16,48%, była wykorzystywana tylko na potrzeby gospodarstwa rolnego, które nie jest prowadzone w zakresie działalności gospodarczej. Grunt, na którym stoi budynek warsztatu samochodowego, nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

W dniu 23 czerwca 2017 r. na podstawie aktu notarialnego Repetytorium A nr 918/2017 Wnioskodawca zbył wraz z żoną ww. nieruchomości i część gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego na rzecz Urzędu Miasta w…... Zbycie nastąpiło wskutek wywłaszczenia pod budowę wschodniej obwodnicy miasta, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego. Wśród zbytych nieruchomości znajdował się również budynek warsztatu samochodowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej. W momencie zbywania nieruchomości Wnioskodawca został poinformowany, że zbycie w wyniku wywłaszczenia jest zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednak 4 lutego 2021 r. uzyskał informację, że w związku z tym, że budynek warsztatu samochodowego użytkowany był w działalności gospodarczej, powinien On odprowadzić 10% zryczałtowany podatek dochodowy od jego zbycia, zgodnie z art. 12 ust. 10 pkt 1-2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Niezwłocznie złożył wobec tego korektę PIT-28 za 2017 r. i opodatkował zbycie, opłacając podatek wraz z odsetkami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy zbycie, w wyniku wywłaszczenia, budynku warsztatu samochodowego użytkowanego w działalności gospodarczej Wnioskodawca powinien opodatkować 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zgodnie z art. 12 ust. 10 pkt 1-2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?
2. Czy zbycie, w wyniku wywłaszczenia, budynku warsztatu samochodowego korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie budynku warsztatu samochodowego użytkowanego w działalności gospodarczej, nie powinno być opodatkowane 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ponieważ zbycie nastąpiło w wyniku wywłaszczenia na cele publiczne, tj. budowy wschodniej obwodnicy miasta i niezależnie od Jego woli. Zbycie w wyniku wywłaszczenia, zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami oraz ustawą o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, traktowane jest jako odszkodowanie z tytułu przejęcia nieruchomości. Zgodnie z powyższym, odszkodowanie z tytułu zbycia nieruchomości w wyniku wywłaszczenia objęte jest zwolnieniem z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odszkodowanie uzyskane w wyniku wywłaszczenia Wnioskodawca musiał przeznaczyć na budowę nowego warsztatu samochodowego w nowej lokalizacji, co nie stanowi stricte przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości. W związku z tym, że zbycie nastąpiło w wyniku wywłaszczenia na realizację celów publicznych, Wnioskodawca uważa, że ma prawo do skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 10 ust. 1 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu pogrupowanie tych źródeł według podobnego charakteru, co następnie skutkuje zróżnicowanym sposobem opodatkowania tych przychodów, odliczaniem kosztów uzyskania przychodów, zastosowaniem zwolnień podatkowych przewidzianych dla danego źródła przychodu, itp. Zgodnie zaś z zasadą autonomii poszczególnych źródeł przychodów, dany przychód może stanowić wyłącznie przychód z jednego źródła.

Stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy).

Jednak stosownie do art. 10 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego w wyżej wskazanym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy, spełnione winny zostać, co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,
  

• nieruchomość nie może być składnikiem majątku, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że od 1 września 1998 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie PKD 45.20.Z - Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. Według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług świadczone przez Niego usługi mieszczą się pod symbolem PKWiU 45.20.12. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy. Od momentu rozpoczęcia działalności do chwili obecnej uzyskane przychody rozlicza w formie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowując je stawką 8,5%. W okresie prowadzenia działalności nie zmieniał formy opodatkowania przychodów. W prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystywał budynek warsztatu samochodowego, który otrzymał w drodze darowizny od rodziców w dniu 22 marca 1994 r., jako część gospodarstwa rolnego, które nie jest prowadzone w działalności gospodarczej. W skład tego gospodarstwa rolnego wchodziły również oddzielnie stojące: budynek mieszkalny, murowana stodoła, budynek inwentarski, dwie komórki drewniane, altana oraz grunty o powierzchni łącznej 2,2856 ha. Budynek warsztatu samochodowego został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych z dniem 1 grudnia 2000 r. Przedmiotem wniosku jest budynek warsztatu samochodowego, przyjęty do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w 83,52% powierzchni, tj. 76 m². Pozostała część budynku, tj. 16,48%, była wykorzystywana tylko na potrzeby gospodarstwa rolnego, które nie jest prowadzone w zakresie działalności gospodarczej. Grunt, na którym stoi budynek warsztatu samochodowego, nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. W dniu 23 czerwca 2017 r. Wnioskodawca zbył wraz z żoną ww. nieruchomości i część gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego na rzecz Urzędu Miasta. Zbycie nastąpiło wskutek wywłaszczenia pod budowę wschodniej obwodnicy miasta, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego. Wśród zbytych nieruchomości znajdował się również budynek warsztatu samochodowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem po stronie Wnioskodawcy powstała wątpliwość, czy w przypadku sprzedaży ww. budynku w 2017 r., uzyskany z tego tytułu przychód stanowić będzie dla Wnioskodawcy przychód z działalności gospodarczej, opodatkowany stawką 10% na zasadach określonych w art. 12 ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czy też będzie on korzystał ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak już wcześniej wspomniano, klasyfikacja przychodu do danego źródła przychodów powoduje określone konsekwencje podatkowe, w tym również w zakresie możliwości wyboru formy opodatkowania. Możliwość wyboru formy opodatkowania mają m.in. podatnicy osiągający przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9a ust. 1 ww. ustawy, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z brzmieniem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r., poz. 2180, z późn. zm.), ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o którym mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegając ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c, przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera szeroki katalog zwolnień przedmiotowych, jednak zwolnienia te dotyczą podatników korzystających z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Niewątpliwie jednym z nich jest zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Podkreślić jednak należy, że podatnik sam dokonuje wyboru formy opodatkowania ze źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca, jako formę opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej od początku stosuje zryczałtowany podatek dochodowy od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zatem wszystkie Jego przychody, ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zasady opodatkowania uzyskanych przez podatników, którzy wybrali jako formę opodatkowania ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej reguluje art. 12 ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku odpłatnego zbycia praw majątkowych lub nieruchomości będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g ustawy o podatku dochodowym, nie przekracza 1 500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które nie podlegają ujęciu w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– bez względu na okres ich nabycia - ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 10% uzyskanego przychodu, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z pozarolniczej działalności gospodarczej, a pomiędzy pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składnik majątku został wycofany z działalności, i dniem jego zbycia nie upłynęło sześć lat.

Podkreślić trzeba, że stosownie do treści przepisu art. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, do podatników opłacających ryczałt od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio zwolnienia od podatku dochodowego, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 43, 46, 47a, 71a, 111 i 114, 122, 125, 129, 136 i 137 ustawy o podatku dochodowym.

Skoro, przepis regulujący kwestie opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie odwołuje się do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani art. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie odwołuje się do niego w swej treści, to jednoznacznym jest, że do podatników, korzystających z opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej w formie ryczałtu, zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony w treści wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że skoro budynek warsztatu samochodowego wykorzystywany był w części w działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę oraz był on ujęty w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – to odpłatne zbycie w 2017 r. tej części budynku warsztatu (wraz z przynależną częścią gruntu wykorzystywanego w działalności), stanowi u Wnioskodawcy przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej i podlegać będzie opodatkowaniu stawką wynoszącą 10%, tj. na zasadach określonych w art. 12 ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Ponadto, skoro Wnioskodawca od początku prowadzenia działalności gospodarczej korzysta z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie ma zastosowania.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.). To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.