Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.52.2021.1.AW
z 11 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2021 r. (data wpływu 15 marca 2021 r.), uzupełnionego pismem z dnia 15 marca 2021 r. (data wpływu 15 marca 2021 r.), pismem z dnia 15 marca 2021 r. (data wpływu 18 marca 2021 r.), pismem z dnia 14 kwietnia 2021 r. (data wpływu 14 kwietnia 2021 r.) oraz pismem z dnia 28 kwietnia 2021 r. (data wpływu 28 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• stwierdzenia, czy wykonywanie przez Spółkę powierzonych zadań własnych Województwa uznać należy za odpłatne świadczenie usług na rzecz Województwa – jest prawidłowe,
• uznania Spółki wykonującej powierzone zadania własne Województwa za podatnika podatku od towarów i usług – jest prawidłowe,
• stwierdzenia, czy rekompensata, którą Spółka będzie otrzymywała od Województwa w związku z wykonywaniem powierzonych zadań własnych, nie będzie stanowiła elementu podstawy opodatkowania podatkiem VAT – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami w dniach: 15 i 18 marca 2021 r. oraz 14 i 28 kwietnia 2021 r. o wymagana opłatę, pełnomocnictwo oraz o wskazanie własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

I. Wnioskodawca, tj. X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „X” lub „Spółka”) jest podmiotem powołanym aktem założycielskim z dnia (…) października 2020 roku, którego jedynym udziałowcem jest Y S.A. w (…), której większościowym akcjonariuszem jest z kolei Województwo, a mniejszościowymi akcjonariuszami są gminy z Województwa. Brak udziału kapitału prywatnego. Zgodnie z treścią aktu założycielskiego Spółki:

1. Celami X są:
   1. wspieranie regionu (…) w zakresie przemian gospodarczo-społecznych związanych z tzw. (…), oraz
   2. wspieranie procesu (…), aby przebiegała ona w sposób zrównoważony i sprawiedliwy przeciwdziałając procesowi wykluczenia społecznego, przy jednoczesnym zapewnieniu nowych impulsów rozwojowych i utrzymaniu konkurencyjności tego obszaru.
2. Działania Spółki obejmować będą m. in.
   1. tworzenie strategii rozwoju subregionu i tym samym wzmocnienie marki,
   2. pracę w grupach roboczych składających się z przedstawicieli różnych interesariuszy pracujących na rzecz tworzenia i wdrażania terytorialnego planu transformacji,
   3. analizę potencjalnych zewnętrznych źródeł finansowych a realizację projektów przyczyniających się do osiągnięcia celów statutowych albo głównego celu Spółki,
   4. udział i organizację spotkań i innych wydarzeń poświęconych poszerzaniu wiedzy na temat (…),
   5. promocję inwestycyjną zachęcającą potencjalnych inwestorów do rozpoczynania prowadzenia działalności gospodarczej na terenie.
3. X realizuje swoje cele poprzez:
   1. pozyskiwanie, koordynowanie pozyskiwania i wykorzystywania funduszy przeznaczonych na cele związane ze (…) regionu,
   2. wzmacnianie działań służących tworzeniu dogodnych warunków dla zmiana w regionie, otwarcie się na nowe możliwości rozwojowe,
   3. transformację systemu energetycznego oraz transfer ekologicznych innowacji, a także podejmowanie działań na rzecz wdrożenia na terenie regionu efektywnego wykorzystania lokalnych zasobów energetycznych służących produkcji i dystrybucji energii elektrycznej w odnawialnych źródłach energii,
   4. poprawę efektywności energetycznej, w tym również rozwój efektywnych energetycznie systemów ciepłowniczych,
   5. realizację projektów badawczo-rozwojowych służących rozwojowi inteligentnych sieci elektrycznych wraz z technologiami magazynowania energii,
   6. ochronę środowiska naturalnego i zminimalizowanie zagrożeń dla zdrowia i życia lokalnej społeczności oraz dla klimatu różnorodności biologicznej,
   7. ograniczanie emisji pochodzącej z transportu poprzez kreowanie i wdrażania przedsięwzięć z zakresie zwiększania podaży paliw alternatywnych,
   8. prowadzenie działań promujących proces (…) regionu, w tym rozpowszechniania oraz promocji marki (…).
4. Spółka nie została powołana w celu osiągania zysku ani jego maksymalizacji.
   
5. X realizować będzie przede wszystkim zadania powierzone jej przez Samorząd Województwa sprawujący pośrednio przez Y S.A. kontrolę nad Spółką.
   
   

II. Celem powierzenia Spółce jako podmiotowi wewnętrznemu realizowania zadań publicznych przeprowadzone zostało postępowanie w sprawie udzielenia zamówienia z wolnej ręki. Zamówienie zostało udzielone w trybie zamówienia z wolej ręki, gdyż Samorząd Województwa sprawuje nad Spółką kontrolę pośrednią przez inny – należący do niego – podmiot. Spełnione zostały zatem przesłanki, o których mowa w art. 67 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. Nr 19, poz. 177 ze zm.), tj.:

1. zamawiający sprawuje nad tą osobą prawną kontrolę, odpowiadającą kontroli sprawowanej nad własnymi jednostkami, polegającą na dominującym wpływie na cele strategiczne oraz istotne decyzje dotyczące zarządzania sprawami tej osoby prawnej; warunek ten jest również spełniony, gdy kontrolę taką sprawuje inna osoba prawna kontrolowana przez zamawiającego w taki sam sposób,
   
2. ponad 90% działalności kontrolowanej osoby prawnej dotyczy wykonywania zadań powierzonych jej przez zamawiającego sprawującego kontrolę lub przez inną osobę prawną, nad którą ten zamawiający sprawuje kontrolę, o której mowa w lit. a,
   
3. w kontrolowanej osobie prawnej nie ma bezpośredniego udziału kapitału prywatnego. Spółce powierzone zostały zadania własne Województwa w zakresie wspierania (…).
   

Przedmiot umowy obejmuje w szczególności:

1. włączenie się w prace nad opracowaniem i monitorowaniem Terytorialnego (…), który jest niezbędnym dokumentem dla absorpcji środków z Funduszu (…), zgodnie z projektem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającym Fundusz na rzecz (…),
2. koordynowanie i inicjowanie na szczeblu subregionalnym współpracy w zakresie wspierania (…) w obszarze przemian gospodarczo-społecznych związanych z transformacją wynikłą z procesu (…),
3. prowadzenie dialogu między różnymi podmiotami reprezentującymi sektor samorządowy, naukowy, biznes oraz organizacje społeczne w zakresie działań realizowanych w ramach przeciwdziałania negatywnym skutkom procesu transformacji w obszarze gospodarczym, społecznym i środowiskowym,
4. prowadzenie działań związanych z promocją i wzmacnianiem dobrego wizerunku (…) poprzez markę (…), w kraju i za granicą, jako obszaru o dużym potencjale gospodarczym, wykwalifikowanych zasobach ludzkich, atrakcyjnego turystycznie oraz stanowiącego dobre miejsce do lokowania inwestycji,
5. zbieranie propozycji działań i projektów skierowanych na rozwój (…) oraz wsparcie informacyjne w zakresie potencjalnych źródeł ich finansowania ze środków krajowych i Unii Europejskiej,
6. organizację i udział w spotkaniach, konferencjach i innych wydarzeniach poświęconych poszerzaniu wiedzy oraz wymianie doświadczeń na temat procesu (…) i instrumentów jej wspierania,
7. budowanie bazy wiedzy na temat procesu transformacji regionów (…), obejmującej opracowania, analizy, dokumenty strategiczne i inne publikacje, jak również udostępnianie tych materiałów w wersji elektronicznej;
8. realizację na zlecenie lub za zgodą Zamawiającego innych działań związanych z realizacją celu głównego, jakim jest wsparcie procesu (…).
   
   

Przedmiot umowy w całości podzielony jest na pięć bloków zadań, to jest:

1. Blok Zadań I – (…),
2. Blok Zadań II – (…),
3. Blok Zadań III – (…),
4. Blok Zadań IV – (…),
5. Blok Zadań V – (…). Celem umowy jest stworzenie ram instytucjonalno-prawnych, umożliwiających absorpcję środków publicznych, krajowych i zagranicznych, w tym przede wszystkim środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej przeznaczonych na transformację gospodarczą regionu, związaną z (…).
   
   

Cel Umowy stanowi sumę celów poszczególnych Bloków Zadań, przy czym:

1. Celem Umowy w zakresie Bloku Zadań I jest zapewnienie skutecznego funkcjonowania przyjętego Terytorialnego Planu (…) dla, jako niezbędnego warunku dla absorpcji środków z Funduszu (…),
2. Celem Umowy w zakresie Bloku Zadań II jest zapewnienie partycypacji społecznej w procesie transformacji społeczno-gospodarczej,
3. Celem Umowy w zakresie Bloku Zadań III jest stworzenie ram strategicznych dla skutecznych działań, pozwalających na (…) i społeczno-gospodarczą regionu,
4. Celem Umowy w zakresie Bloku Zadań IV jest zapewnienie informacji oraz umożliwienie dzielenia się wiedzą pośród wszystkich interesariuszy włączonych w proces transformacji,
5. Celem Umowy w zakresie Bloku Zadań V jest prawidłowa obsługa realizacji Umowy Powierzenia. W momencie zawierania umowy powierzenia X nie planowała innych źródeł przychodów niż te wynikające z tej umowy, przy czym dopuszczała realizację innych przychodów wyłącznie z innych umów zawieranych z Województwem.
   
   

Umowa zrealizowana będzie w okresie od dnia jej zawarcia do dnia (…) grudnia 2022 roku. Do tej daty Spółka zobowiązana jest do zrealizowania wszystkich Bloków Zadań oraz zadania składających się na Bloki Zadań, zgodnie z zaakceptowanymi przez zamawiającego rocznymi planami działań. Za wykonywanie zadań powierzonych Spółce na podstawie umowy, X przysługuje wynagrodzenie. Na podstawie umowy Spółka świadczy na rzecz Województwa usługi, które nie byłaby świadczone bez wynagrodzenia pokrywającego co najmniej koszty działalności oraz tzw. rozsądny zysk, co jednak nie ma znaczenia z punktu widzenia ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r., poz. 106, z późn. zm.) – (dalej „ustawa”). Usługi te świadczone są przy tym w ogólnym interesie gospodarczym, tj. nie byłyby świadczone na rynku bez interwencji publicznej, a nawet jeżeli mogłyby być tak świadczone, to jednak na innych warunkach pod względem jakości, bezpieczeństwa, przystępności cenowej, równego traktowania czy powszechnego dostępu do nich.

3. W okresie obowiązywania umowy Spółka będzie otrzymywać od Województwa zryczałtowane wynagrodzenie łączne, z którego połowa stanowi sumę dwudziestu czterech wynagrodzeń miesięcznych, a połowa stanowi sumę wynagrodzeń zadaniowych związanych z realizacją poszczególnych Zadań w ramach poszczególnych Bloków Zadań i płatne jest po zatwierdzeniu kwartalnych raportów z realizacji, obejmującego zakończone Zadania za jakie wypłacane jest wynagrodzenie zadaniowe. Wynagrodzenie zadaniowe płatne jest za realizację zadań, których pełna realizacja zakończona została w kwartale, jakiego dotyczy kwartalny raport z realizacji. Warunkiem zapłaty każdego wynagrodzenia zadaniowego jest zaakceptowanie przez zamawiającego realizacji zadań, ujętych w danym kwartalnym raporcie z realizacji, przedłożonego przez X w miesiącu następującym po danym kwartale rozliczeniowym. Wysokość wynagrodzenia zadaniowego za dany kwartał realizacji umowy stanowi więc sumę zadań zakończonych i zaakceptowanych przez Województwo, ujętych w danym kwartalnym raporcie z realizacji oraz wartości tych zadań. Tym samym, wynagrodzenia zadaniowe za poszczególne kwartały są różne, a ich wysokość ostatecznie zależy od rodzaju zadań, jakie zostały zrealizowane i zakwalifikowane do danego kwartalnego raportu z realizacji, zgodnie z wcześniej ustaloną przez strony wyceną zadań. Brak akceptacji ze strony Województwa realizacji zadań ujętych w danym kwartalnym raporcie z realizacji, nie pozbawia Spółki wynagrodzenia zadaniowego z tytułu realizacji niezaakceptowanego przez Zamawiającego zadania, o ile X w kolejnych kwartałach realizacji umowy zrealizuje niezaakceptowane uprzednio zadania w sposób zgodny z wymaganiami Województwa, ujmie je ponownie w jednym z kolejnych kwartalnych raportów z realizacji, gdzie realizacja zadania zaakceptowana zostanie przez Zamawiającego. Co zostało już wcześniej wskazane, na podstawie umowy Spółka świadczy na rzecz Województwa usługi, które nie byłaby świadczone bez wynagrodzenia pokrywającego co najmniej koszty działalności oraz tzw. rozsądny zysk, co jednak nie ma znaczenia z punktu widzenia ustawy. Usługi te świadczone są przy tym w ogólnym interesie gospodarczym, tj. nie byłyby świadczone na rynku bez interwencji publicznej, a nawet jeżeli mogłyby być tak świadczone, to jednak na innych warunkach pod względem jakości, bezpieczeństwa, przystępności cenowej, równego traktowania czy powszechnego dostępu do nich.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wykonywanie przez Spółkę powierzonych zadań własnych jest odpłatnym świadczeniem usług na rzecz Województwa?
2. Czy Spółka, która na mocy umowy powierzenia jej zadań własnych wykonuje jego zadania własne, jest podatnikiem podatku od towarów i usług?
3. Czy wynagrodzenie otrzymywane przez Spółkę na mocy umowy powierzenia jej zadań własnych Województwa będzie stanowiło podstawę opodatkowania?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania nr 3 ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 28 kwietnia 2021 r.):

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...). Pojęcie świadczenia usług w omawianej ustawie ma bardzo szeroki zakres – jest nim każde zachowanie się podatnika, nie będące dostawą towarów na rzecz innego podmiotu. Odpłatne świadczenie usług wymaga więc istnienia stosunku prawnego pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi zatem istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Ze stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi więc wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. W istocie nie powinno być sporne, że otrzymywane przez Spółkę wynagrodzenie nie stanowi dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, mających bezpośredni wpływ na cenę usług świadczonych przez X. Niesporne powinno być też to, że wskazywane przez Spółkę, powierzone jej przez Województwo zadania, należą do jego zadań własnych. Tym samym – zdaniem Wnioskodawcy – przedstawiona przez X sytuacja nosi znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2). Analiza definicji i pojęć podatnika i działalności gospodarczej przekonuje o szerokim zakresie pojęcia działalności gospodarczej oraz na jego obiektywny charakter, co oznacza że działalność tę ocenia się per se, niezależnie od jej celów lub rezultatów. Analiza ta bowiem, podobnie jak analiza pojęć „dostawy towarów” i „świadczenia usług”, świadczy o tym, że wszystkie te pojęcia, definiujące transakcje podlegające opodatkowaniu, mają charakter obiektywny oraz że stosują się niezależnie od celów i rezultatów danych transakcji. Nie może zatem budzić wątpliwości, że realizowane przez X czynności uzasadniają przyjęcie, że prowadzi ona samodzielną działalność gospodarczą. Spółka w sposób ciągły oraz odpłatny świadczy na rzecz Województwa usługi związane z realizacją jego zadań własnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Przepis ten stanowi implementację postanowień art. 13 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 roku w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej „Dyrektywa 112”), który stanowi, że krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Czynnościami tam wymienionymi są:

1. usługi telekomunikacyjne,
2. dostawa wody, gazu, energii elektrycznej i energii cieplnej,
3. transport towarów,
4. świadczenie usług przez porty morskie i porty lotnicze,
5. przewóz osób,
6. dostawa nowych towarów wytworzonych na sprzedaż,
7. transakcje dotyczące produktów rolnych dokonywane przez rolne agencje skupu interwencyjnego zgodnie z rozporządzeniami w sprawie wspólnej organizacji rynku w odniesieniu do tych produktów,
8. organizacja targów i wystaw o charakterze komercyjnym,
9. magazynowanie,
10. działalność komercyjnych agencji reklamowych,
11. działalność biur podróży,
12. prowadzenie stołówek pracowniczych, bufetów, kantyn i innych podobnych instytucji,
13. działalność stacji radiowych i telewizyjnych, o ile nie są one zwolnione na mocy art. 132 ust. 1 lit. q).
    
    

Artykuł 13 ust. 1 Dyrektywy 112 należy interpretować w ten sposób, że działalność prowadzona przez spółkę prawa handlowego zgodnie z umowami programowymi zawartymi pomiędzy tą spółką prawa handlowego a regionem, jest objęta zasadą nieopodatkowania podatkiem od wartości dodanej przewidzianą w tym przepisie, w sytuacji gdy jej działalność stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 9 ust. 1 tej dyrektywy, jeżeli można uznać, że wspomnianą spółkę należy zaklasyfikować jako podmiot prawa publicznego oraz że wykonuje ona wspomnianą działalność jako podmiot władzy publicznej, o ile stwierdzone zostanie, że zwolnienie tej działalności nie spowoduje znaczących zakłóceń konkurencji (zob. wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 października 2015 roku w sprawie C-174/14 Saudaęor – Sociedade Gestora de Recursos e Equipamentos da Saude dos Aęores SA przeciwko Fazenda Publica). W ww. wyroku wskazano, że dla zastosowania zasady nieopodatkowania muszą zostać spełnione dwa warunki, a mianowicie prowadzenie działalności przez podmiot publiczny, przy czym działalność ta powinna być wykonywana w charakterze organu władzy publicznej. Przepis art. 13 ust. 1 Dyrektywy 112 nie zawiera żadnego odesłania do prawa państw członkowskich, co oznacza że pojęcia znajdujące się w tym przepisie, w tym pojęcie „innych podmiotów prawa publicznego”, powinny otrzymać w całej Unii autonomiczną i jednolitą wykładnię. Ponadto należy uznać, że wyliczenie znajdujące się w tym przepisie jest wyczerpujące, a pojęcie „innych podmiotów prawa publicznego” stanowi pozostałą kategorię podmiotów należących do władzy publicznej, innych niż te, które zostały konkretnie wymienione w tym przepisie. To że dany podmiot posiada na podstawie właściwego prawa krajowego prerogatywy władztwa publicznego, nie powinno mieć i nie ma decydującego znaczenia dla celów wspomnianej klasyfikacji, to jednak okoliczność ta stanowi w zakresie, w jakim stanowi ona istotną cechę właściwą każdemu organowi publicznemu, wskazówkę o pewnym znaczeniu dla ustalenia, czy podmiot ten należy zaklasyfikować jako podmiot prawa publicznego. Dla zastosowania zasady nieopodatkowania podatkiem od towarów i usług przewidzianej we wspomnianym przepisie spełniony musi być ponadto drugi warunek ustanowiony przez ten przepis, a mianowicie, że zwolnione z podatku VAT są czynności wykonywane przez podmiot prawa publicznego działający w charakterze organu władzy publicznej. Takimi czynnościami są czynności wykonywane przez pomioty prawa publicznego w ramach właściwego dla nich reżimu prawnego, z wyłączeniem tej działalności, która jest wykonywana przez nich na tych samych warunkach prawnych, co przez prywatne podmioty gospodarcze. Przewidziane w art. 13 ust. 1 akapit pierwszy Dyrektywy 112 obejmuje zasadniczo czynności wykonywane przez podmioty publiczne działające jako organy władzy publicznej, które to czynności, pomimo że mają charakter gospodarczy, są ściśle związane z wykonywaniem prerogatyw władztwa publicznego. Art. 13 ust. 1 dyrektywy 112 należy zatem interpretować w ten sposób, że działalność prowadzona przez spółkę zgodnie z umowami programowymi zawartymi pomiędzy tą spółką a regionem, jest objęta zasadą nieopodatkowania podatkiem VAT przewidzianą w tym przepisie, w sytuacji, gdy można uznać, że tę spółkę należy zaklasyfikować jako podmiot prawa publicznego oraz że wykonuje ona wspomnianą działalność jako podmiot władzy publicznej, o ile zwolnienie tej działalności nie spowoduje znaczących zakłóceń konkurencji. Podsumowując, mając na uwadze tezy wynikające z przytoczonego wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 października 2015 roku w sprawie C-174/14, dla uznania Spółki za organ władzy publicznej w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy niezbędne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność wykonywaną w charakterze organu władzy publicznej oraz że wyłączenie jej działalności z opodatkowania nie spowoduje znaczących zakłóceń konkurencji.

X stoi na stanowisku, że znajduje w jej przypadku zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, gdyż:

1. działalność wykonywana będzie przez Spółkę w charakterze organu władzy publicznej (z uwagi na cele do jakich została powołana, zakres działań oraz sposób ich realizacji, a bez znaczenia jest przy tym to, że jest spółką prawa handlowego),
2. wyłącznie działalności Spółki spod opodatkowania nie spowoduje znaczących zakłóceń konkurencji, ponieważ zadaniem X nie będzie maksymalizacja zysku, a Spółka nie jest podmiotem biorącym udział w wolnej grze rynkowej. X działa w zakresie powierzonych jej zadań własnych Województwa, a więc w zakresie, w którym nie mogą funkcjonować inne podmioty i w zakresie tych zadań nie występuje rynek konkurencyjny. Usługi Spółki świadczone są przy tym w ogólnym interesie gospodarczym, tj. nie byłyby świadczone na rynku bez interwencji publicznej, a nawet jeżeli mogłyby być tak świadczone, to jednak na innych warunkach pod względem jakości, bezpieczeństwa, przystępności cenowej, równego traktowania czy powszechnego dostępu do nich.
   
   

Reasumując, w opinii Podatnika, w omawianym stanie faktycznym na zadane pytania prawne należy udzielić następujących odpowiedzi:

1. realizowane przez Spółkę, a opisane we wniosku o wydanie interpretacji czynności, stanowić będą odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy,
2. X prowadzi samodzielną działalność gospodarczą, gdyż w sposób ciągły oraz odpłatny świadczy na rzecz Województwa usługi związane z realizacją jego zadań własnych, a tym samym wpisuje się ona w definicję podatnika z art. 15 ust. 1 ustawy,
3. Spółka jest podmiotem prawa publicznego działającym w charakterze organu władzy publicznej, o którym mowa w art. 13 ust. 1 Dyrektywy 112, a wyłącznie działalności Spółki spod opodatkowania nie spowoduje znaczących zakłóceń konkurencji. W konsekwencji w odniesieniu do X zastosowanie znajdą postanowienia art. 15 ust. 6 ustawy.
   
   

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 28 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca doprecyzował własne stanowisko w zakresie pytania nr 3 o następujące informacje:

Wynagrodzenie otrzymywane przez X na mocy umowy powierzenia jej zadań własnych Województwa nie będzie stanowiło podstawy opodatkowania, gdyż Spółka jest podmiotem prawa publicznego działającym w charakterze organu władzy publicznej, o którym mowa w art. 13 ust. 1 Dyrektywy 112, a wyłącznie działalności Spółki spod opodatkowania nie spowoduje znaczących zakłóceń konkurencji. W konsekwencji w odniesieniu do X zastosowanie znajdą postanowienia art. 15 ust. 6 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• stwierdzenia, czy wykonywanie przez Spółkę powierzonych zadań własnych Województwa uznać należy za odpłatne świadczenie usług na rzecz Województwa – jest prawidłowe,
• uznania Spółki wykonującej powierzone zadania własne Województwa za podatnika podatku od towarów i usług – jest prawidłowe,
• stwierdzenia, czy rekompensata, którą Spółka będzie otrzymywała od Województwa w związku z wykonywaniem powierzonych zadań własnych, nie będzie stanowiła elementu podstawy opodatkowania podatkiem VAT – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelki postaci energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie nie będące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do „grona” usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w rozumieniu art. 7 ustawy.

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustaw o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy jej wykonaniem, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną czynność w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W konsekwencji powyższego stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Taka konstrukcja definicji świadczenia usług jest wyrazem zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji dokonywanych w ramach profesjonalnego obrotu gospodarczego.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze – dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem działa jako podatnik VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto należy zwrócić uwagę, że przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług stanowią implementację art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Zgodnie z ww. regulacją Dyrektywy 2006/112/WE Rady, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Powyższe przepisy wskazują, że czynność podlega opodatkowaniu, jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek.

Jak stanowi art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Unormowanie to stanowi odzwierciedlenie art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, który stwierdza, że krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług posługując się sformułowaniem „organy władzy publicznej” nie definiuje tego pojęcia, tak jak i Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r., Nr 78, poz. 483, z późn. zm.). W świetle art. 16 ust. 2 Konstytucji RP, samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej. Przysługującą mu w ramach ustaw istotną część zadań publicznych samorząd wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Rozwinięcie tej regulacji zawarto w art. 163 Konstytucji RP. Zgodnie z tym przepisem, samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne nie zastrzeżone przez Konstytucję lub ustawy dla innych organów władz publicznych.

Z powołanych przepisów wynika, że pojęciem tym objęte są wszelkie organy państwowe i samorządu terytorialnego.

W zakresie statusu podmiotu publicznego wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 29 października 2015 r. w sprawie C-174/14 Saudaco, w którym stwierdził „Jeżeli chodzi w szczególności o pierwszy z dwóch warunków ustanowionych w art. 13 ust. 1 wspomnianej dyrektywy, to znaczy o warunek dotyczący statusu podmiotu publicznego, to Trybunał orzekł już, że osoba, która wykonuje czynności należące do prerogatyw władztwa publicznego w sposób niezależny, nie pozostając częścią administracji publicznej, nie może zostać zaklasyfikowana jako podmiot prawa publicznego w rozumieniu tego przepisu (zob. podobnie w szczególności postanowienie Mihal, C-456/07, EU:C:2008:293, pkt 18 i przytoczone tam orzecznictwo). (…) status „podmiotu prawa publicznego” nie może wynikać jedynie z tego, że dana działalność polega na wykonywaniu czynności należących do prerogatyw władztwa publicznego (zob. podobnie w szczególności postanowienie Mihal, C-456/07, EU:C:2008:293, pkt 17 i przytoczone tam orzecznictwo)”.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1668, ze zm.), do zakresu działania samorządu województwa należy wykonywanie zadań publicznych o charakterze wojewódzkim, niezastrzeżonych ustawami na rzecz organów administracji rządowej.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, samorząd województwa wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ww. ustawy, w celu wykonywania zadań województwo tworzy wojewódzkie samorządowe jednostki organizacyjne oraz może zawierać umowy z innymi podmiotami.

W świetle art. 11 ust. 1 tej ustawy, samorząd województwa określa strategię rozwoju województwa, uwzględniającą w szczególności następujące cele:

1. pielęgnowanie polskości oraz rozwój i kształtowanie świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej mieszkańców, a także pielęgnowanie i rozwijanie tożsamości lokalnej;
2. pobudzanie aktywności gospodarczej;
3. podnoszenie poziomu konkurencyjności i innowacyjności gospodarki województwa;
4. zachowanie wartości środowiska kulturowego i przyrodniczego przy uwzględnieniu potrzeb przyszłych pokoleń;
5. kształtowanie i utrzymanie ładu przestrzennego.
   
   

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ww. ustawy, samorząd województwa prowadzi politykę rozwoju województwa, na którą składa się:

1. tworzenie warunków rozwoju gospodarczego, w tym kreowanie rynku pracy;
2. utrzymanie i rozbudowa infrastruktury społecznej i technicznej o znaczeniu wojewódzkim;
3. pozyskiwanie i łączenie środków finansowych: publicznych i prywatnych, w celu realizacji zadań z zakresu użyteczności publicznej;
4. wspieranie i prowadzenie działań na rzecz podnoszenia poziomu wykształcenia obywateli;
5. racjonalne korzystanie z zasobów przyrody oraz kształtowanie środowiska naturalnego, zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju;
6. wspieranie rozwoju nauki i współpracy między sferą nauki i gospodarki, popieranie postępu technologicznego oraz innowacji;
7. wspieranie rozwoju kultury oraz sprawowanie opieki nad dziedzictwem kulturowym i jego racjonalne wykorzystywanie;
8. promocja walorów i możliwości rozwojowych województwa;
9. wspieranie i prowadzenie działań na rzecz integracji społecznej i przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu.
   
   

Z treści art. 14 ust. 1 tejże ustawy wynika, że samorząd województwa wykonuje zadania o charakterze wojewódzkim określone ustawami (…).

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 6 pkt 1 i pkt 2 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Powyższe przepisy dotyczące podstawy opodatkowania stanowią odzwierciedlenie odpowiednio art. 73 i 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Zgodnie z art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z kolei treść art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady stanowi, że do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;
2. koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Do celów akapitu pierwszego lit. b), państwa członkowskie mogą uznać koszty objęte odrębną umową za koszty dodatkowe.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi. Ponadto przepis ten oznacza, że do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą:

• stwierdzenia, czy wykonywanie przez Spółkę powierzonych zadań własnych Województwa uznać należy za odpłatne świadczenie usług na rzecz Województwa;
• uznania Spółki wykonującej powierzone zadania własne Województwa za podatnika podatku od towarów i usług;
• stwierdzenia, czy rekompensata, którą Spółka będzie otrzymywała od Województwa w związku z wykonywaniem powierzonych zadań własnych, będzie stanowiła element podstawy opodatkowania podatkiem VAT.
  
  

W pierwszej kolejności podkreślenia wymaga, że ustalanie statusu otrzymywanych przez Spółkę środków pieniężnych otrzymywanych od Województwa należy oceniać w kontekście istnienia związku z konkretnym świadczeniem.

Analiza opisanego stanu faktycznego w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że przedstawiona we wniosku sytuacja nosi znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie należy zaznaczyć, że Wnioskodawca wykonuje powierzone mu przez Województwo zadania. Przedmiot umowy w całości podzielony jest na pięć bloków zadań. Cel Umowy stanowi sumę celów poszczególnych Bloków Zadań, przy czym:

1. Celem Umowy w zakresie Bloku Zadań I jest zapewnienie skutecznego funkcjonowania przyjętego Terytorialnego Planu (…) dla, jako niezbędnego warunku dla absorpcji środków z Funduszu (…),
2. Celem Umowy w zakresie Bloku Zadań II jest zapewnienie partycypacji społecznej w procesie transformacji społeczno-gospodarczej,
3. Celem Umowy w zakresie Bloku Zadań III jest stworzenie ram strategicznych dla skutecznych działań, pozwalających na (…) energetyczną i społeczno-gospodarczą regionu,
4. Celem Umowy w zakresie Bloku Zadań IV jest zapewnienie informacji oraz umożliwienie dzielenia się wiedzą pośród wszystkich interesariuszy włączonych w proces transformacji,
5. Celem Umowy w zakresie Bloku Zadań V jest prawidłowa obsługa realizacji Umowy Powierzenia. W momencie zawierania umowy powierzenia X nie planowała innych źródeł przychodów niż te wynikające z tej umowy, przy czym dopuszczała realizację innych przychodów wyłącznie z innych umów zawieranych z Województwem.
   
   

Umowa zrealizowana będzie w okresie od dnia jej zawarcia do dnia (…) grudnia 2022 roku. Do tej daty Spółka zobowiązana jest do zrealizowania wszystkich Bloków Zadań oraz zadania składających się na Bloki Zadań. Za wykonywanie zadań powierzonych Spółce na podstawie umowy, Wnioskodawcy przysługuje wynagrodzenie. Na podstawie umowy Spółka świadczy na rzecz Województwa usługi, które nie byłaby świadczone bez wynagrodzenia pokrywającego co najmniej kosztów działalności oraz tzw. rozsądnego zysku.

Pomiędzy płatnością, którą Wnioskodawca otrzymuje (wynagrodzenie) od Województwa a świadczeniem na rzecz Województwa, zachodzi związek bezpośredni, bowiem płatność następuje w zamian za to świadczenie. Spółka otrzymując od Województwa wynagrodzenie otrzymuje zindywidualizowaną korzyść, a otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnościami, których dokonuje Wnioskodawca na rzecz Województwa. Spółka realizując opisane w stanie faktycznym zadania, zwalnia Województwo w istocie z określonych prawem obowiązków, czyni to jednak za wynagrodzeniem w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług – Województwo osiąga więc wymierną korzyść.

Należy zauważyć, że Wnioskodawca co prawda wykonuje czynności związane z realizacją zadań własnych Województwa, ale wykonuje te czynności jako odrębny podmiot posiadający status podatnika VAT. Spółka sama nie wchodzi w skład administracji samorządowej, lecz prowadzi niezależną działalność gospodarczą. Stopień zależności Spółki od Województwa nie może automatycznie przesądzać o braku możliwości uznania wykonywanych zadań własnych Województwa powierzonych Spółce za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług.

W kontekście powyższego wskazać należy, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług otrzymane z tytułu świadczenia opisanych we wniosku usług świadczenie pieniężne określane przez strony umownie jako wynagrodzenie, stanowić będzie – przy uwzględnieniu zapisów art. 29a ust. 1 i ust. 2 ustawy – podstawę opodatkowania, ponieważ z punktu widzenia Spółki w istocie będzie stanowiło zapłatę za świadczone przez nią usługi. Mimo, że Spółka wykonywać będzie czynności z katalogu zadań własnych, wymienionych w art. 2 ust. 2 ustawy o samorządzie wojewódzkim, w imieniu jednostki samorządu terytorialnego, to jednak sama nie będzie wchodzić w skład administracji samorządowej, lecz prowadzić będzie niezależną działalność gospodarczą. Zatem pomiędzy płatnością, którą będzie otrzymywać Spółka w ramach wynagrodzenia od Województwa, a świadczeniem na jego rzecz, zachodzić będzie związek bezpośredni, ponieważ płatność nastąpi w zamian za to świadczenie. Na gruncie rozpoznawanej sprawy należy przyjąć, że między Województwem a Spółką nastąpi wymiana świadczeń.

Z tych też względów, wymienione czynności, które będą świadczone na rzecz Województwa stanowić będą określone w art. 8 ust. 1 ustawy odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

Należy przy tym podkreślić, że wykonując przedmiotowe usługi Spółka będzie działała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy podatku od towarów i usług. Jedynie bowiem w przypadku, gdy wykonywanie zadań powierzonych następuje w ramach władztwa publicznoprawnego uznaje się, że wykonywane jest przez organ władzy publicznej lub urząd go obsługujący. W niniejszej sprawie wyłączenie to nie wystąpi, ponieważ nie można uznać, że powyższe usługi mogą być prowadzone w ramach takiego władztwa, tj. że odbiorcy świadczenia (np. przedsiębiorcy) mogą być zmuszeni do korzystania z nich.

Ad 1.

W konsekwencji wykonywanie przez Spółkę powierzonych zadań własnych Województwa stanowi określone w art. 8 ust. 1 ustawy odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2.

Spółka wykonując powierzone zadania własne Województwa działała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Ad 3.

Wynagrodzenie, które Spółka będzie otrzymywała od Województwa w związku z wykonywaniem powierzonych zadań własnych, – przy uwzględnieniu zapisów art. 29a ust. 1 i ust. 2 ustawy – stanowi element podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 należy uznać za nieprawidłowe.

Wyjaśnienia wymaga, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym tutejszy Organ wskazuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

W tym miejscu zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanego przez Zainteresowanego w przedmiotowym wniosku wyroku sądu, tutejszy organ wyjaśnia, że powołany wyrok jest rozstrzygnięciem w indywidualnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża. Zatem wskazany we wniosku wyrok sądu nie ma wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.