Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.19.2021.3.AW
z 12 maja 2021 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2021 r. (data wpływu 1 lutego 2021 r.), uzupełnionego pismem z dnia 19 marca 2021 r. (data wpływu 24 marca 2021 r.) oraz pismem z dnia 15 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w systemie wysyłkowym w zakresie PKWiU 26.11.30.0 Elektroniczne układy scalone, 26.20.1 Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych oraz części i akcesoria do nich, 26.20.21.0 Jednostki pamięci, 26.20.22.0 Półprzewodnikowe urządzenia pamięci trwałej, 26.30.22.0 Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych – jest nieprawidłowe,
  • zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w systemie wysyłkowym w zakresie PKWiU 27.20.2 akumulatory elektryczne i ich części – jest prawidłowe,
  • możliwości przesyłania klientowi faktury w formie elektronicznej w sytuacji kiedy Wnioskodawca nie ma prawa korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów – jest nieprawidłowe,
  • możliwości przesyłania klientowi faktury w formie elektronicznej w sytuacji kiedy Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów – jest prawidłowe,
  • przechowywania dokumentów wyłącznie w formie elektronicznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w ww. zakresie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Działalność prowadzona jest -w formie spółki cywilnej pod nazwą X NIP: (…), prowadzonej łącznie przez DG prowadzącego działalność gospodarczą pod firma „XD” z siedzibą w (…), NIP: (…), REGON: (…) oraz TO prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą „XT” z siedzibą w (…), NIP: (…) Regon: (…). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym pod numerem nip (…) PKD działalności wyszczególnione w centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej to:

62.02.Z – działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki;

33.20.Z – instalowanie maszyn przemysłowych sprzętu i wyposażenia;

46.51.Z – sprzedaż hurtowa komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania;

47.41.Z – sprzedaż detaliczna komputerów, urządzeń peryferyjnych i oprogramowania prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

47.91.Z – sprzedaż detaliczna prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub internet;

62.01.Z – działalność związana z oprogramowaniem;

62.09.Z – pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych;

63.11.Z – przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność;

77.33.Z – wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń biurowych, włączając komputery;

77.40.Z – dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów. Z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim;

95.11.Z – naprawa i konserwacja komputerów i urządzeń peryferyjnych.

Wnioskodawca prowadzi sprzedaż towarów oraz świadczenie usług na rzecz podmiotów gospodarczych oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Sprzedaż na rzecz osób fizycznych prowadzona jest w sklepie stacjonarnym i poprzez sklep internetowy oraz ewidencjonowana jest na kasie rejestrującej. Realizacja zamówienia przez sklep internetowy możliwa jest bez zakładania konta.

Cała sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jest prowadzona przy zastosowaniu kas fiskalnych (wystawiane są paragony bądź faktury imienne i automatycznie fiskalizowana na drukarce fiskalnej podłączonej do programu handlowego). Zamówione towary dostarczane są na terenie Rzeczypospolitej Polskiej za pośrednictwem poczty lub kuriera na wskazany przez klienta adres lub do punktu odbioru, paczkomatu wskazanego przez klienta. Dostawy dokonywane są w oparciu o umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotami świadczącymi usługi pocztowe i kurierskie. Towary zamówione przez klientów są na stanie Wnioskodawcy i wysyłane do klienta niezwłocznie: po ich zamówieniu przez klienta.

Płatność za zamówiony internetowo lub telefonicznie towar może zostać zrealizowana według wyboru klienta: za pobraniem – poprzez zapłatę gotówki kurierowi dostarczającemu przesyłkę na adres wskazany przez klienta (pobrana kwota jest wpłacana na rachunek bankowy Wnioskodawcy); w formie przedpłaty – poprzez płatność on-line, np. przelewem bankowym lub kartą płatniczą; za pośrednictwem systemu płatności elektronicznych, takich jak: Y oraz Z. Zapłata jest realizowana co do zasady przez klienta, który złożył zamówienie, jednak zdarzają się sytuacje, w których zapłata dokonywana jest przez inną osobę, np. Małżonka. W każdym jednak przypadku Wnioskodawca jest w stanie zidentyfikować, jakiego zamówienia dotyczyła wpłata oraz powiązać otrzymaną na rachunek bankowy wpłatę ze sprzedażą oznaczonych towarów na rzecz konkretnego klienta poprzez numer zamówienia, który można przypisać tylko do określonego zakupu na rzecz osoby fizycznej. Złożenie zamówienia oznaczałoby jednocześnie wyrażenie zgody na otrzymanie dowodu zakupu w postaci elektronicznej na wskazany przez klienta adres e-mail.

Klienci składający zamówienie telefonicznie lub mailowo podają swoje dane: imię, nazwisko, adres, mail na podstawie takiego zamówienia generowane jest zamówienie z numerem i przesyłane do klienta w celu zapłaty. Klient płacąc za zamówienie w przelewie wpisuje numer wygenerowanego zamówienia. Klienci składający zamówienia przez e-sklep oraz telefonicznie wypełniają obligatoryjnie wymagane dane w formularzu, tj.: imię, nazwisko, adres, mail, telefon lub podają te dane podczas zamówienia telefonicznego. Zamówieniu nadawany jest automatycznie numer, którym zamawiający ma obowiązek posłużyć się dokonując płatności.

Na podstawie dokumentacji i ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę możliwe jest łącznie ustalenie, do jakiego konkretnie zamówienia odnosiła się wpłata otrzymana na rachunek bankowy Wnioskodawcy oraz na czyją rzecz dana sprzedaż została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres możliwe są do ustalenia na tej podstawie). Dotychczas w przypadku sprzedaży realizowanej na powyższych zasadach Wnioskodawca każde zamówienie dokumentuje paragonem fiskalnym, do którego wystawiana jest faktura imienna wysyłana e-mailem do klienta.

Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku z dnia 19 marca 2021 r. wskazał, że:

  1. Odbiorca (klient) każdorazowo będzie wyrażał zgodę na otrzymanie faktury (dokumentu sprzedaży) w formie elektronicznej na wskazany przez siebie adres poczty elektronicznej.
  2. Wnioskodawca przechowuje wystawione faktury z podziałem na okresy rozliczeniowe (miesięczne) a zatem ich odnalezienie i powiązanie z konkretną transakcją oraz klientem zapewnia łatwe ich odszukanie.
  3. Autentyczność pochodzenia faktur, integralność treści i ich czytelność będzie zapewniona przez okres upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Faktury będą przechowywane w formie i w sposób zapewniający ich łatwe odnalezienie i powiązanie z konkretną transakcją.
  4. Wnioskodawca umożliwi organom administracji skarbowej na żądanie tychże, bezzwłoczny pobór faktur przechowywanych w formie elektronicznej stosownie do art. 112a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca posiada lokalny serwer. Na którym przechowywane są wszelkie dane.
  5. Wnioskodawca prowadzi sprzedaż urządzeń elektronicznych, w tym komputerów, laptopów i innych urządzeń.
  6. Sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę dokonywana jest także stacjonarnie – wówczas wszelkie transakcje są rejestrowane na kasie rejestrującej, a dokumenty sprzedaży wydawane są fizycznie klientowi na miejscu.

Natomiast w uzupełnieniu do wniosku z dnia 15 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że:

  1. W odniesieniu do wskazania symbolu PKWiU towarów Wnioskodawca wskazuje, że sprzedaży podlegają towary oznaczone następującymi symbolami PKWiU:
    • 26.11.30.0
    • 26.20.1
    • 26.20.21.0
    • 26.20.22.0
    • 26.30.22.0
    • 27.20.2
  2. W odniesieniu do sprzedaży innych towarów Wnioskodawca wskazuje, że nie dokonuje sprzedaży innych towarów, nie wymienionych w przepisie § 4 ust. 1 pkt 1 lit. i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 roku w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku z dnia 19 marca 2021 r.).

  1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca jest uprawniony do rezygnacji z ewidencjonowania za pomocą kas rejestrującej wskazanych powyżej przypadków sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (zarejestrowanych lub nieposiadających konta w sklepie internetowym), które złożyły zamówienie on-line w sklepie internetowym oraz zaprzestać dokumentowania tych transakcji paragonami fiskalnymi w przypadku sprzedaży realizowanej w systemie wysyłkowym oraz wystawiania wyłącznie faktur imiennych przesyłanych klientom w formacie PDF w formie elektronicznej na wskazany adres poczty elektronicznej?
  2. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca jest uprawniony do wystawiania i przesyłania dokumentu sprzedaży wyłącznie: w formie elektronicznej w formacie PDF na adres poczty elektronicznej wskazanej każdorazowo przez klienta składającego zamówienie, do którego towar jest dostarczany w systemie sprzedaży wysyłkowej oraz archiwizowania tych dokumentów sprzedaży w formie elektronicznej? (Intencją Wnioskodawcy jest możliwość usprawnienia systemu fiskalizacji poprzez generowanie elektronicznych dokumentów sprzedaży i wysyłanie ich klientom, jak również przechowywanie (archiwizowanie tych dokumentów sprzedaży w formie elektronicznej).

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu do wniosku z dnia 19 marca 2021 r.), jest on uprawniony do rezygnacji z ewidencjowania przy użyciu kasy rejestrującej sprzedaży na rzecz osób fizycznych poprzez sklep internetowy, skoro we wszystkich przypadkach: towar jest wysyłany do miejsca wskazane przez klienta (tj. Sprzedaż ta jest realizowana w systemie wysyłkowym), zapłata za towar została w całości wpłacona na rachunek bankowy Wnioskodawcy za pośrednictwem poczty, banku lub kasy oszczędnościowo-kredytowej na podstawie ewidencji i dokumentacji (w tym dowodów zapłaty) prowadzonej przez Wnioskodawcę możliwe jest łącznie ustalenie, do jakiego konkretnie zamówienia odnosiła się wpłata otrzymana na rachunek Wnioskodawcy oraz na czyją rzecz dana sprzedaż została dokonana. Zdaniem Wnioskodawcy jest on także uprawniony do ograniczenia się do wysłania dokumentu sprzedaży w formacie PDF w formie elektronicznej na adres poczty elektronicznej wskazany przez klienta.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju, natomiast zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 roku w sprawie kas rejestrujących podatnicy zobowiązani są prowadzić ewidencję każdej czynności sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących spełniających określone wymagania techniczne.

Ustawodawca przewidział jednocześnie w art. 111 ust. 8 ustawy VAT możliwość określenia, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów. Katalogu podmiotów oraz czynności zwolnionych od powyższego obowiązku. Przypadkiem objętym zwolnieniem, który znajduje zastosowanie w zaistniałym stanie faktycznym. Jest dostawa towarów w systemie wysyłkowym.

Zgodnie z § 2 ust. 1 w zw. z poz. 36 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 roku w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia. W poz. 36 załącznika opisano czynności podlegające zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania, tj. dostawa towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty. Banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem). A z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

Powyższa regulacja wyróżnia trzy warunki, które muszą zostać spełnione łącznie by podmiot będący dostawcą towarów skorzystał ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania:

  1. Dostawa towarów odbywa się w systemie wysyłkowym,
  2. Dostawca otrzymuje zapłatę za towar w całości na konto bankowe lub rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej,
  3. Prowadzona jest ewidencja sprzedaży pozwalająca na faktyczne alokowanie zapłaty do konkretnego zamówienia i dane nabywcy.

Jak wskazano w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca dokonując sprzedaży automatycznie będzie dokonywał rejestrowania transakcji w systemie handlowym wystawiając każdorazowo faktury imienne dla poszczególnych klientów, z pominięciem drukarki rejestrującej, której używa dotychczas. Program handlowy służący do obsługi zamówień i ich rejestrowania jest obecnie zautomatyzowany z drukarką rejestrującą, co powoduje, że każda transakcja wprowadzona do systemu sprzedażowego jest rejestrowana także na drukarce rejestrującej. Wnioskodawca w celu usprawnienia procesu sprzedaży chciałby wprowadzić rozwiązanie polegające na każdorazowym wystawianiu faktur imiennych na rzecz osób fizycznych z pominięciem konieczności fiskalizowania transakcji każdorazowo na drukarce rejestrującej.

Jak wskazano, każda transakcja będzie ściśle powiązana z konkretnym klientem. Każde zamówienie będzie możliwe do zidentyfikowania i powiązania go z konkretnym klientem. Dokumenty sprzedaży będą widniały w prowadzonym przez Wnioskodawcę rejestrze i będą dostępne w każdej chwili, w razie konieczności ich odnalezienia czy skontrolowania ich przez właściwe organy. Wprowadzenie powyższego rozwiązania przyczyniłoby się również do redukcji kosztów obsługi księgowej Wnioskodawcy.

Wskazać także należy, że wystawianie faktur imiennych oraz zaniechanie ewidencjowania transakcji na kasie rejestrującej nie spowoduje unikania płacenia przez Wnioskodawcę stosownych podatków, a jedynie ma na celu usprawnienie i optymalizację procesu sprzedaży w prowadzonej przez siebie działalności.

Stanowisko do pytania nr 2:

Zdaniem Wnioskodawcy jest on także uprawniony do wystawiania dokumentów sprzedaży wyłącznie w formie elektronicznej oraz wysyłania ich w takiej formie klientom. Jak również archiwizowania dokumentów sprzedaży w formie elektronicznej. Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca dokonując sprzedaży automatycznie będzie dokonywał rejestrowania transakcji w systemie handlowym wystawiając każdorazowo faktury imienne dla poszczególnych klientów. Z pominięciem drukarki rejestrującej, której używa dotychczas. Program handlowy służący do obsługi zamówień ich rejestrowania jest obecnie zautomatyzowany z drukarką rejestrującą, co powoduje że każda transakcja wprowadzona do systemu sprzedażowego jest rejestrowana także na drukarce rejestrującej. Wnioskodawca w celu usprawnienia procesu sprzedaży chciałby wprowadzić rozwiązania polegające na każdorazowym wystawianiu faktur imiennych na rzecz osób fizycznych z pominięciem konieczności fiskalizowania transakcji każdorazowo na drukarce rejestrującej.

Wnioskodawca wskazuje, że klient składający zamówienie wyrażałby zgodę na otrzymanie dokumentu sprzedaży w formie elektronicznej na wskazany przez siebie adres poczty elektronicznej.

Również archiwizowanie dokumentów w formie elektronicznej byłoby zdaniem Wnioskodawcy prawidłowe. Wnioskodawca wskazuje, że faktury byłyby przechowywane w sposób umożliwiający ich niezwłoczne odnalezienie i powiązanie z daną transakcją. Sposób ich przechowywania i archiwizowania zapewniałby integralność i możliwość udostępnienia na żądanie stosownych organów przez okres upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Wnioskodawcą jest XDT Spółka Cywilna z siedzibą w (…). Na marginesie Wnioskodawca wyjaśnia i wskazuje, że zgodnie z art. 866 k.c. w braku odmiennej umowy lub uchwały wspólników każdy wspólnik jest umocowany do reprezentowania spółki w takich granicach, w jakich jest uprawniony do prowadzenia jej spraw. Umowa spółki przewiduje jednoosobowy sposób reprezentacji przez każdego ze wspólników z osobna. Z ostrożności jednak, niniejszy wniosek podpisany został przez każdego ze wspólników uprawnionych do reprezentowania spółki.

Wnioskodawca wskazuje także, że prosi o przesłanie informacji w drodze korespondencji tradycyjnej lub za pośrednictwem adresu e-mail wskazanego we wniosku (nie posiada adresu skrzynki poczty elektronicznej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

  • zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w systemie wysyłkowym w zakresie PKWiU 26.11.30.0 Elektroniczne układy scalone, 26.20.1 Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych oraz części i akcesoria do nich, 26.20.21.0 Jednostki pamięci, 26.20.22.0 Półprzewodnikowe urządzenia pamięci trwałej, 26.30.22.0 Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych – jest nieprawidłowe,
  • zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w systemie wysyłkowym w zakresie PKWiU 27.20.2 akumulatory elektryczne i ich części – jest prawidłowe,
  • możliwości przesyłania klientowi faktury w formie elektronicznej w sytuacji kiedy Wnioskodawca nie ma prawa korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów – jest nieprawidłowe,
  • możliwości przesyłania klientowi faktury w formie elektronicznej w sytuacji kiedy Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów – jest prawidłowe,
  • przechowywania dokumentów wyłącznie w formie elektronicznej – jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 1b ustawy – w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wykazuje się dane o sprzedaży, zawarte w dokumentach wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym określające przedmiot opodatkowania, wysokość podstawy opodatkowania i podatku należnego oraz dane służące identyfikacji poszczególnych sprzedaży, w tym numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku albo podatku od wartości dodanej.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi/towaru jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Należy jednak zauważyć, że na mocy delegacji ustawowej zawartej w przepisie art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Może zatem zaistnieć sytuacja, w której podatnik będzie ewidencjonował przy zastosowaniu kasy rejestrującej jedynie część swojej sprzedaży, a niektórych czynności nie, bowiem mogą one korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej.

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519, ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (ust. 2 § 2 rozporządzenia).

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Pod poz. 36 ww. załącznika wymieniono dostawę towarów w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi), jeżeli dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo –kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres).

Aby zatem przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 36 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

  • dostawa towaru nastąpi w systemie wysyłkowym (pocztą lub przesyłkami kurierskimi),
  • dostawca towaru otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),
  • z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres),
  • przedmiotem dostawy nie są towary wymienione w § 4 rozporządzenia.

Niespełnienie jednego z warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Niektóre usługi oraz dostawa niektórych towarów zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 ww. rozporządzenia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Szczegółowo zostały one wymienione w § 4 powołanego rozporządzenia.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r., zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy:

  1. gazu płynnego,
  2. części do silników (PKWiU 28.11.4),
  3. silników spalinowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych do napędu pojazdów (PKWiU 29.10.1),
  4. nadwozi do pojazdów silnikowych (PKWiU 29.20.1),
  5. przyczep i naczep; kontenerów (PKWiU 29.20.2),
  6. części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (PKWiU 29.20.30.0),
  7. części i akcesoriów do pojazdów silnikowych (z wyłączeniem motocykli), gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 29.32.30.0),
  8. silników spalinowych tłokowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych w motocyklach (PKWiU 30.91.3),
  9. sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90),
  10. sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),
  11. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
  12. zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,
  13. wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU,
  14. wyrobów tytoniowych (PKWiU 12.00), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na symbol PKWiU, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,
  15. perfum i wód toaletowych (PKWiU 20.42.11.0), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów.

W myśl § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r., zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy:

  1. gazu płynnego,
  2. części do silników (CN 8409 91 00 i 8409 99 00),
  3. silników do napędu pojazdów i motocykli (CN ex 8407, ex 8408 20),
  4. nadwozi do pojazdów silnikowych (CN 8707),
  5. przyczep i naczep (CN 8716 10, 8716 31 00, ex 8716 39, 8716 40 00); kontenerów (CN 8609 00),
  6. części przyczep, naczep i pozostałych pojazdów bez napędu mechanicznego (CN 8716 90),
  7. części i akcesoriów do pojazdów silnikowych [(CN ex 8708 z wyłączeniem 8708 21, 8708 29, 8708 95), (CN ex 9401 90 80)] (z wyłączeniem motocykli), to jest do: ciągników; pojazdów silnikowych do przewozu dziesięciu lub więcej osób z kierowcą; samochodów i pozostałych pojazdów silnikowych przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi; pojazdów silnikowych do transportu towarów; pojazdów silnikowych specjalnego przeznaczenia innych niż te zasadniczo przeznaczone do przewozu osób lub towarów (na przykład pojazdów pogotowia technicznego, dźwigów samochodowych, pojazdów strażackich, betoniarek samochodowych, zamiatarek, polewaczek, przewoźnych warsztatów, ruchomych stacji radiologicznych),
  8. silników spalinowych tłokowych wewnętrznego spalania w rodzaju stosowanych w motocyklach (PKWiU 30.91.3),
  9. komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU ex 26 i ex 27.11),
  10. sprzętu fotograficznego, z wyłączeniem części i akcesoriów do sprzętu i wyposażenia fotograficznego (PKWiU ex 26.70.1),
  11. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali, których dostawa nie może korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
  12. zapisanych i niezapisanych nośników danych cyfrowych i analogowych,
  13. wyrobów przeznaczonych do użycia, oferowanych na sprzedaż lub używanych jako paliwa silnikowe albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, bez względu na symbol PKWiU,
  14. wyrobów tytoniowych (CN 2401, 2402, 2403), napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2% oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%, bez względu na kod CN, z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów,
  15. perfum i wód toaletowych (CN 3303 00 10, 3303 00 90), z wyłączeniem towarów dostarczanych na pokładach samolotów.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienie to traci moc z chwilą wykonania czynności, o której mowa w § 4 (§ 5 ust. 7 cyt. rozporządzenia).

Z opisu sprawy Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Działalność prowadzona jest -w formie spółki cywilnej pod nazwą X, prowadzonej łącznie przez DG prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą „XD” oraz TO prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą „XT”. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym pod numerem NIP (…).

Wnioskodawca prowadzi sprzedaż towarów oraz świadczenie usług na rzecz podmiotów gospodarczych oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Sprzedaż na rzecz osób fizycznych prowadzona jest w sklepie stacjonarnym i poprzez sklep internetowy oraz ewidencjonowana jest na kasie rejestrującej. Realizacja zamówienia przez sklep internetowy możliwa jest bez zakładania konta.

Cała sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jest prowadzona przy zastosowaniu kas fiskalnych (wystawiane są paragony bądź faktury imienne i automatycznie fiskalizowana na drukarce fiskalnej podłączonej do programu handlowego). Zamówione towary dostarczane są na terenie Rzeczypospolitej Polskiej za pośrednictwem poczty lub kuriera na wskazany przez klienta adres lub do punktu odbioru, paczkomatu wskazanego przez klienta. Dostawy dokonywane są w oparciu o umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a podmiotami świadczącymi usługi pocztowe i kurierskie. Towary zamówione przez klientów są na stanie Wnioskodawcy i wysyłane do klienta niezwłocznie: po ich zamówieniu przez klienta.

Płatność za zamówiony internetowo lub telefonicznie towar może zostać zrealizowana według wyboru klienta: za pobraniem – poprzez zapłatę gotówki kurierowi dostarczającemu przesyłkę na adres wskazany przez klienta (pobrana kwota jest wpłacana na rachunek bankowy Wnioskodawcy); w formie przedpłaty – poprzez płatność on-line, np. przelewem bankowym lub kartą płatniczą; za pośrednictwem systemu płatności elektronicznych, takich jak: Y oraz Z. Zapłata jest realizowana co do zasady przez klienta, który złożył zamówienie, jednak zdarzają się sytuacje, w których zapłata dokonywana jest przez inną osobę, np. Małżonka. W każdym jednak przypadku Wnioskodawca jest w stanie zidentyfikować, jakiego zamówienia dotyczyła wpłata oraz powiązać otrzymaną na rachunek bankowy wpłatę ze sprzedażą oznaczonych towarów na rzecz konkretnego klienta poprzez numer zamówienia, który można przypisać tylko do określonego zakupu na rzecz osoby fizycznej. Złożenie zamówienia oznaczałoby jednocześnie wyrażenie zgody na otrzymanie dowodu zakupu w postaci elektronicznej na wskazany przez klienta adres e-mail.

Klienci składający zamówienie telefonicznie lub mailowo podają swoje dane: imię, nazwisko, adres, mail. Na podstawie takiego zamówienia generowane jest zamówienie z numerem i przesyłane do klienta w celu zapłaty. Klient płacąc za zamówienie w przelewie wpisuje numer wygenerowanego zamówienia. Klienci składający zamówienia przez e-sklep oraz telefonicznie wypełniają obligatoryjnie wymagane dane w formularzu, tj.: imię, nazwisko, adres, mail, telefon lub podają te dane podczas zamówienia telefonicznego. Zamówieniu nadawany jest automatycznie numer, którym zamawiający ma obowiązek posłużyć się dokonując płatności.

Na podstawie dokumentacji i ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę możliwe jest łącznie ustalenie, do jakiego konkretnie zamówienia odnosiła się wpłata otrzymana na rachunek bankowy Wnioskodawcy oraz na czyją rzecz dana sprzedaż została dokonana (dane nabywcy, w tym jego adres możliwe są do ustalenia na tej podstawie). Dotychczas w przypadku sprzedaży realizowanej na powyższych zasadach Wnioskodawca każde zamówienie dokumentuje paragonem fiskalnym, do którego wystawiana jest faktura imienna wysyłana e-mailem do klienta.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w stosunku do sprzedaży dokonywanej w systemie wysyłkowym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Odnosząc się do powyższych wątpliwości, należy w pierwszej kolejności rozpatrzyć przesłanki w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych i prawa do rezygnacji z ewidencjonowania ww. sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W tym miejscu należy wskazać, że wśród czynności, które – co do zasady – muszą być ewidencjonowane przy zastosowaniu kas rejestrujących zostały wymienione:

  • w przepisie § 4 ust. 1 pkt 1 lit. i rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2020 r., dostawy sprzętu radiowego, telewizyjnego i telekomunikacyjnego, z wyłączeniem lamp elektronowych i innych elementów elektronicznych oraz części do aparatów i urządzeń do operowania dźwiękiem i obrazem, anten (PKWiU ex 26 i ex 27.90),
  • w przepisie § 4 ust. 1 pkt 1 lit. i rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r., dostawy komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU ex 26 i ex 27.11).

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz przytoczone przepisy wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione łącznie wszystkie warunki umożliwiające zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży przez Wnioskodawcę towarów w systemie wysyłkowym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 36 załącznika do rozporządzenia. Bowiem – jak wskazano we wniosku – Wnioskodawca całość zapłaty za sprzedaż prowadzoną systemem wysyłkowym otrzymuje za pośrednictwem poczty, banku, lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana. Co prawda Wnioskodawca spełnił powyższe warunki jednak również istotnym jest aby towary, które są sprzedawane przez Wnioskodawcę w systemie wysyłkowym nie zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia. Natomiast Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku wskazał, że sprzedaży podlegają towary oznaczone następującymi symbolami PKWiU:

  • 26.11.30.0
  • 26.20.1
  • 26.20.21.0
  • 26.20.22.0
  • 26.30.22.0
  • 27.20.2

W odniesieniu do sprzedaży innych towarów Wnioskodawca wskazuje, że nie dokonuje sprzedaży innych towarów, nie wymienionych w przepisie § 4 ust. 1 pkt 1 lit. i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 roku w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1676 ze zm.) pod PKWiU – wskazanymi we wniosku przez Zainteresowanego – ujęto:

  1. w Dziale 26 Komputery, wyroby elektroniczne i optyczne:
    • 26.11.30.0 Elektroniczne układy scalone,
    • 26.20.1 Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych oraz części i akcesoria do nich,
    • 26.20.21.0 Jednostki pamięci,
    • 26.20.22.0 Półprzewodnikowe urządzenia pamięci trwałej,
    • 26.30.22.0 Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych oraz
  2. w Dziale 27 Urządzenia elektryczne:
    • 27.20.2 akumulatory elektryczne i ich części.

Co istotne w sprawie Wnioskodawca wskazał, że nie dokonuje sprzedaży innych towarów, nie wymienionych § 4 ust. 1 pkt 1 lit i rozporządzenia. Jednak w § 4 ust. 1 pkt 1 lit i rozporządzenia wskazano na towary z grupy wyłącznie PKWiU ex 26 i ex 27.11. Natomiast Wnioskodawca wskazał też, że dokonuje dostawy towarów sklasyfikowanych w grupie PKWiU 27.20.2.

Zatem Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego o którym mowa § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, a tym samym na podstawie poz. 36 załącznika do ww. rozporządzenia, tj. dostawy towarów wymienionej w Dziale 26 Komputery, wyroby elektroniczne i optyczne, tj.:

  • 26.11.30.0 Elektroniczne układy scalone,
  • 26.20.1 Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych oraz części i akcesoria do nich,
  • 26.20.21.0 Jednostki pamięci,
  • 26.20.22.0 Półprzewodnikowe urządzenia pamięci trwałej,
  • 26.30.22.0 Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych oraz

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów – wymienionych w PKWiU 26.11.30.0 Elektroniczne układy scalone, 26.20.1 Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych oraz części i akcesoria do nich, 26.20.21.0 Jednostki pamięci, 26.20.22.0 Półprzewodnikowe urządzenia pamięci trwałej, 26.30.22.0 Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych – w systemie wysyłkowym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w oparciu o zapis § 2 ust. 1 w zw. z poz. 36 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, nawet jeśli zapłata za te towary wpływa na rachunek bankowy podatnika, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana, bowiem przedmiotem dostawy są towary wymienione w § 4 rozporządzenia. Ten fakt wyklucza możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego i przedmiotowego.

Tym samym w zakresie sprzedaży ww. towarów Wnioskodawca nie jest uprawniony do rezygnacji z ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej oraz nie może zaprzestać dokumentowania tych transakcji paragonami fiskalnymi.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w systemie wysyłkowym towarów zaklasyfikowanych do grupy PKWiU 26.11.30.0 Elektroniczne układy scalone, 26.20.1 Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych oraz część i akcesoria do nich, 26.20.21.0 Jednostki pamięci, 26.20.22.0 Półprzewodnikowe urządzenia pamięci trwałej, 26.30.22.0 Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie towarów wymienionych w § 4 rozporządzenia nie obowiązują zwolnienia wynikające z rozporządzenia i konieczne jest ich ewidencjonowanie za pośrednictwem kasy rejestrującej. Nie oznacza to jednak, że w przypadku pozostałych towarów nie obowiązują zwolnienia przedmiotowe. Tym samym Wnioskodawca może korzystać ze zwolnień wynikających z załącznika w stosunku do towarów niewymienionych w § 4 rozporządzenia.

W przedmiotowej sprawie zostały spełnione łącznie wszystkie warunki umożliwiające zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży przez Wnioskodawcę towarów (PKWiU 27.20.2 akumulatory elektryczne i ich części) w systemie wysyłkowym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 36 załącznika do rozporządzenia. Bowiem – jak wskazano we wniosku – Wnioskodawca całość zapłaty za sprzedaż prowadzoną systemem wysyłkowym otrzymuje za pośrednictwem poczty, banku, lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana. Towary (PKWiU 27.20.2 akumulatory elektryczne i ich części), które są sprzedawane przez Wnioskodawcę w systemie wysyłkowym nie zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. i rozporządzenia. Również nie wynika z wniosku, że towary sklasyfikowane w PKWiU 27.20.2 stanowiły: części i akcesoriów do pojazdów silnikowych [(CN ex 8708 z wyłączeniem 8708 21, 8708 29, 8708 95), (CN ex 9401 90 80)] (z wyłączeniem motocykli), to jest do: ciągników; pojazdów silnikowych do przewozu dziesięciu lub więcej osób z kierowcą; samochodów i pozostałych pojazdów silnikowych przeznaczonych zasadniczo do przewozu osób, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi; pojazdów silnikowych do transportu towarów; pojazdów silnikowych specjalnego przeznaczenia innych niż te zasadniczo przeznaczone do przewozu osób lub towarów (na przykład pojazdów pogotowia technicznego, dźwigów samochodowych, pojazdów strażackich, betoniarek samochodowych, zamiatarek, polewaczek, przewoźnych warsztatów, ruchomych stacji radiologicznych) (§ 4 ust. 1 pkt 1 lit. g rozporządzenia). Ponadto zakres działalności Wnioskodawcy nie obejmuje takich czynności.

Zatem, Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów – wymienionych w PKWiU 27.20.2 akumulatory elektryczne i ich części – w systemie wysyłkowym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w oparciu o zapis § 2 ust. 1 w zw. z poz. 36 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, bowiem zapłata za te towary wpływa na rachunek bankowy podatnika, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła i na czyją rzecz została dokonana, a towary te (PKWiU 27.20.2 akumulatory elektryczne i ich części), nie zostały wymienione w § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia.

Tym samym w zakresie sprzedaży ww. towarów Wnioskodawca jest uprawniony do rezygnacji z ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej oraz może zaprzestać dokumentowania tych transakcji paragonami fiskalnymi.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w systemie wysyłkowym towarów zaklasyfikowanych do grupy PKWiU 27.20.2 akumulatory elektryczne i ich części należało uznać za prawidłowe.

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości przesyłania klientowi faktury wyłącznie w formie elektronicznej w formacie PDF.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

  1. w postaci papierowej lub
  2. za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816) zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kas.

Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 rozporządzenia w sprawie kas).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie kas, podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Na podstawie art. 2 pkt 31 ustawy, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie. Zaś przez fakturę elektroniczną o której mowa w art. 2 pkt 32 ustawy rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy – na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1 – jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Zasada ta nie dotyczy czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy.

Stosownie do art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W myśl art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy, w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy – w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawioną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy – przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3, tj. gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł (…).

Na podstawie art. 106n ust. 1 ustawy, stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Jak wskazano powyżej, przez fakturę należy rozumieć nie tylko dokument w formie papierowej, ale także w formie elektronicznej, który może być wystawiony i otrzymany w dowolnym formacie elektronicznym, pamiętając o tym, aby zawierał elementy wymagane przepisami ustawy o VAT.

Przepisy o podatku od towarów i usług nie precyzują pojęcia „wydać”. W celu jego wyjaśnienia należy odwołać się do definicji słownikowej. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego – „wydać” oznacza tyle co dać, przydzielić komuś.

W świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, że wysłanie faktury elektronicznej na wskazany przez nabywcę w procesie rejestracji adres e-mail oznacza, że dokument został nabywcy udostępniony (przydzielony) i w odniesieniu do faktury elektronicznej świadczy o tym, że wypełniony został warunek, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, tj. wydano fakturę nabywcy. Przy czym należy zaznaczyć, że wystawienie i wydanie nabywcy faktury w postaci elektronicznej wymaga zgody nabywcy i uzgodnienia z nim sposobu przesłania tej faktury. Stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Z opisu sprawy wynika, że odbiorca (klient) każdorazowo będzie wyrażał zgodę na otrzymanie faktury (dokumentu sprzedaży) w formie elektronicznej na wskazany przez siebie adres poczty elektronicznej, oznacza, to że dokument został nabywcy udostępniony (przydzielony) i w odniesieniu do faktury elektronicznej świadczy o tym, że wypełniony został warunek, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, tj. wydano fakturę nabywcy.

Przepisy podatkowe nie regulują formy, w jakiej ma być wyrażona akceptacja przesyłania elektronicznego faktur przez odbiorcę faktury. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę faktury na otrzymywanie faktur oraz ich przesyłanie w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej. Zgoda na otrzymanie faktury przez konsumenta oraz wysłanie faktury w postaci elektronicznej może zostać wyrażona np. przez akceptację regulaminu panelu internetowego przy składaniu pierwszego zamówienia za pośrednictwem sytemu informatycznego. Tym samym na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług możliwe jest wystawienie i wydanie nabywcy faktury w postaci elektronicznej, gdy wyrazi on zgodę na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej zamiast paragonu fiskalnego.

Zatem wysłanie faktury w formacie PDF (faktura elektroniczna) na wskazany przez nabywcę adres e-mail, zgodnie z jego żądaniem oznacza, że dokument został nabywcy udostępniony (przydzielony) i w odniesieniu do faktury elektronicznej świadczy o tym, że wypełniony został warunek, o którym mowa w art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, tj. wydano fakturę nabywcy.

Odnośnie kwestii wystawiania faktur bez żądania nabywcy (i bez wydania paragonów fiskalnych), należy stwierdzić, że przepis art. 106b ust. 3 ustawy nakłada na podatnika obowiązek wystawienia faktury na żądanie nabywcy, a zatem przepis ten nie wyklucza dobrowolnego wystawienia faktury przez podatnika bez zgłoszenia przez nabywcę żądania. Należy jednak podkreślić, że w przypadku dokonania sprzedaży osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym, która zostanie udokumentowana fakturą, na podatniku nadal będzie ciążył obowiązek zaewidencjonowania tej sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej w zakresie sprzedaży towarów wymienionych w PKWIU 26.11.30.0 Elektroniczne układy scalone, 26.20.1 Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych oraz części i akcesoria do nich, 26.20.21.0 Jednostki pamięci, 26.20.22.0 Półprzewodnikowe urządzenia pamięci trwałej, 26.30.22.0 Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych.

Zatem Wnioskodawca może wystawić na rzecz nabywcy, będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej lub rolnikiem ryczałtowym, faktury VAT w formie elektronicznej (PDF) bez żądania nabywcy i przesłać ją na adres e-mail nabywcy, nie wydając przy tym paragonu fiskalnego. Jednak na Wnioskodawcy nadal będzie ciążył obowiązek zaewidencjonowania tej sprzedaży (w zakresie sprzedaży towarów wymienionych w PKWiU 26.11.30.0 Elektroniczne układy scalone, 26.20.1 Komputery i pozostałe maszyny do automatycznego przetwarzania danych oraz części i akcesoria do nich, 26.20.21.0 Jednostki pamięci, 26.20.22.0 Półprzewodnikowe urządzenia pamięci trwałej, 26.30.22.0 Telefony dla sieci komórkowych lub dla innych sieci bezprzewodowych) przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Natomiast, w przypadku sprzedaży towarów wymienionych w PKWiU 27.20.2 Wnioskodawca jest uprawniony do rezygnacji z ewidencjonowania za pomocą kasy fiskalnej, może zaprzestać dokumentowania tych transakcji paragonami fiskalnymi. Zatem, Wnioskodawca jest uprawniony do wystawiania i przesyłania dokumentu sprzedaży wyłącznie w formie elektronicznej w formacie PDF na adres poczty elektronicznej wskazanej każdorazowo przez klienta składającego zamówienie, do którego towar jest dostarczany w systemie sprzedaży wysyłkowej.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości przesyłania klientowi faktury wyłącznie w formie elektronicznej uznano za nieprawidłowe, ze względu na to, że Wnioskodawca odniósł się do przesyłania klientowi faktury elektronicznej w sytuacji kiedy będzie miał prawo skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów w systemie wysyłkowym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w oparciu o zapis § 2 ust. 1 w zw. z poz. 36 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Natomiast, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości przesyłania klientowi faktury wyłącznie w formie elektronicznej w sytuacji kiedy będzie miał prawo skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży towarów wymienionych w PKWiU 27.20.2 akumulatory elektryczne i ich części w systemie wysyłkowym na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych w oparciu o zapis § 2 ust. 1 w zw. z poz. 36 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących należało uznać za prawidłowe.

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą przechowywania dokumentów wyłącznie w formie elektronicznej, tj. możliwości ich przechowywania i archiwizowania w formie elektronicznej.

Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. z 2013 r., poz. 1485) w § 3 pkt 1-5 określił przypadki, w których faktury mogą zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e ustawy, oraz zakres tych danych.

Wyjaśnić należy, że dokumenty wymienione w tym przepisie można traktować na równi z fakturami tylko wtedy, gdy zawierają wszystkie wymagane elementy.

Jeżeli zatem dokument zawiera dane określone w przytoczonych powyżej przepisach jest on fakturą w rozumieniu ustawy i stosują się do niego wszystkie regulacje odnośnie przechowywania faktur oraz odliczenia wykazanego w nim podatku naliczonego. Natomiast jeżeli dokument nie zawiera ww. danych, to nie może zostać uznany za fakturę i nie znajdują do niego zastosowania regulacje dotyczące przechowywania faktur zawarte w ustawie.

W myśl art. 106m ust. 1 ustawy, podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Przez autentyczność pochodzenia rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy lub wystawcy faktury (art. 106m ust. 2 ustawy).

Natomiast przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna ona zawierać (art. 106m ust. 3 ustawy).

Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (art. 106m ust. 4 ustawy o VAT).

Pojęcie „kontrole biznesowe” użyte w ww. art. 106m ust. 4 ustawy należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury, aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą bądź usługą. Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości, działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki. Przykładem kontroli biznesowej jest posiadanie dokumentów uzupełniających, takich jak zamówienie, umowa, dokument transportowy czy wezwanie do zapłaty, które będą towarzyszyły zaistniałym transakcjom handlowym.

Z kolei, pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu”, również użyte w ww. przepisie oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla fakt, że dostawa towarów lub świadczenie usług miały miejsce. Przy czym środki, przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek, pozostawia się uznaniu podatnika.

Zgodnie z art. 106m ust. 5 ustawy, poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

  1. kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub
  2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.

Powyższy przepis określa technologiczne sposoby przesyłu faktur w postaci elektronicznej, które mocą ustawy uznane zostały przez prawodawcę za zapewniające autentyczność pochodzenia i integralności treści faktur elektronicznych. Wykorzystując jedną z powyższych metod podatnik może mieć pewność, że zapewnia spełnienie ww. przedmiotowych cech faktur. Wskazane metody są jednak tylko przykładowym wyliczeniem, co oznacza że podatnik może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury.

Stosownie do art. 112 ustawy, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3.

Zgodnie z art. 112a ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy przechowują otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie – w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W myśl art. 112a ust. 2 ustawy, podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur (art. 112a ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 112a ust. 4 ustawy, podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że obowiązujące regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur wystawionych w formie elektronicznej lub papierowej, w dowolny sposób. Jednakże sposób ten, jak wymaga ustawodawca, ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Z obowiązujących przepisów nie wynika konieczność, aby wersja elektroniczna faktury wyglądała identycznie jak wersja papierowa tej faktury. Warunek braku zmiany treści faktury (integralności treści), nie dotyczy formatu faktury w formie elektronicznej. Format, w którym zawarte są wymagane na mocy przepisów dane na fakturze, może zostać przekonwertowany na inne formaty, pod warunkiem, że dane te pozostaną niezmienione. Pozwala to odbiorcy na przekształcenie lub przedstawienie w inny sposób danych elektronicznych w celu ich dopasowania do własnego systemu informatycznego lub z powodu zaistnienia, wraz z upływem czasu, zmian technologicznych.

Jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca przechowuje wystawione faktury z podziałem na okresy rozliczeniowe (miesięczne) a zatem ich odnalezienie i powiązanie z konkretną transakcją oraz klientem zapewnia łatwe ich odszukanie. Autentyczność pochodzenia faktur, integralność treści i ich czytelność będzie zapewniona przez okres upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Faktury będą przechowywane w formie i w sposób zapewniający ich łatwe odnalezienie i powiązanie z konkretną transakcją. Ponadto, Wnioskodawca umożliwi organom administracji skarbowej na żądanie tychże, bezzwłoczny pobór faktur przechowywanych w formie elektronicznej stosownie do art. 112a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca posiada lokalny serwer. Na którym przechowywane są wszelkie dane.

Zatem, archiwizowanie i przechowywanie faktur w formie elektronicznej w sposób opisany przez Wnioskodawcę, czyli przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych dokumentów, a także umożliwieniu dostępu do nich na żądanie odpowiedniego organu – jest zgodne z przytoczonymi przepisami.

Zatem z uwagi na fakt, że proponowany przez spółkę sposób archiwizowania faktur spełnia warunki autentyczności i integralności, o których mowa w art. 106m ustawy oraz pozwala na łatwe ich odszukanie, jak również bezzwłoczny dostęp w przypadku kontroli, należy stwierdzić, spełnione zostaną warunki określone w art. 106m, art. 112 oraz art. 112a ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przechowywania dokumentów wyłącznie w formie elektronicznej należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj