Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDWB.4011.26.2021.2.APA
z 10 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 2 kwietnia 2021 r. (data wpływu 8 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismem z 4 czerwca 2021 r. (które wpłynęło w tym samym dniu za pośrednictwem e-PUAP), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 27 maja 2021 r., Znak: 0111-KDWB.4011.26.2021.1.APA wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano pismem z 4 czerwca 2021 r. (które wpłynęło w tym samym dniu za pośrednictwem e-PUAP).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą oraz posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu art. 3 ust. 1 w zw. z ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jego przychody za poprzedni rok nie przekroczyły 2 mln euro, z tego też powodu prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca korzysta z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa we wniosku, na zasadach określonych w art. 30c (podatek liniowy) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza od dnia 1 czerwca 2021 r. (choć ten termin może ulec jeszcze pewnym przesunięciom) w związku z podjęciem współpracy z nowym klientem będzie polegała na uczestnictwie w wytwarzaniu od podstaw autorskiego oprogramowania jak i rozwijaniu oprogramowania już istniejącego.

W ramach wytwarzania oprogramowania (w tym jego rozwijania), do zadań Wnioskodawcy będzie należało:

• projektowanie oprogramowania w całości jak i jego poszczególnych funkcjonalności (w tym architektury procesów i wymagań biznesowych);
• analizowanie oprogramowania;
• koordynacja prac różnych osób odpowiedzialnych za tworzenie oprogramowania;
• przekazywanie wytycznych programistom jak mają stworzyć dane rozwiązanie programistyczne stanowiące oprogramowanie, jaki rezultat ma osiągnąć dane rozwiązanie programistyczne stanowiące oprogramowanie, na czym ma polegać dane rozwiązanie programistyczne stanowiące oprogramowanie, jak poradzić sobie z napotkanymi problemami, odpowiadanie na ich pytania;
• tworzenie dokumentacji techniczno-biznesowej dla powstającego przy udziale Wnioskodawcy oprogramowywania, w tym dokumentacji projektowej oprogramowania;
• testowanie różnych hipotez badawczo-eksperymentalnych dotyczących rozwoju oprogramowania;
• testowanie, badanie i obserwowanie zachowań użytkowników oprogramowania;
• obserwowanie rozwoju oprogramowania, reakcji użytkowników – potwierdzanie/obalanie hipotez na temat dalszych dróg rozwoju oprogramowania.
  
  

Reasumując zadaniem Wnioskodawcy będzie projektowanie innowacyjnych rozwiązań w celu osiągnięcia jak najwyższej efektywności w zakresie użyteczności i funkcjonalności oprogramowania, dostosowania oprogramowania do najnowszych standardów technologicznych i użytkowych, a także poprawa ww. parametrów, a w związku z powyższym będzie powstawała dokumentacja techniczno-biznesowa oprogramowania. Dokumentacja techniczno-biznesowa oprogramowania będzie tworzona w różnej formie, w szczególności mogą to być odręczne notatki, wydruki, opisy, schematy (w tym też opisy i schematy algorytmów jakie będą wykonywane przez oprogramowanie) czy instrukcje przekazywane drogą mailową, fizycznie bądź też w ramach wiadomości/komunikatów przekazywanych drogą elektroniczną. Dokumentacja techniczno-biznesowa oprogramowania będzie twórczym wytworem Wnioskodawcy, spełniającym przesłanki utworu w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dokumentacja tworzona przez Wnioskodawcę, będzie szczegółowa w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” to co z niej będzie wynikało do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania. Ponadto, Wnioskodawca pragnie podkreślić, że jego rola w procesie wytwarzania oprogramowania będzie nieodzowna, ze względu na określanie wytycznych i koordynację pracy osób odpowiedzialnych za tworzenie oprogramowania.

Wytworzone (w tym stanowiące rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) przy udziale Wnioskodawcy oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, będzie stanowić utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego na podstawie art. 74 i n. ww. ustawy.

Efekty pracy Wnioskodawcy będą składały się na wytwarzanie programów komputerowych odznaczających się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, będących kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej oraz te programy komputerowe nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić czy przewidzieć ze względu na powtarzalny charakter.

Opisana we wniosku działalność Wnioskodawcy będzie działalnością prowadzoną przez Wnioskodawcę bezpośrednio dla potrzeb jego działalności gospodarczej.

Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku będzie tworzone (w tym stanowiąc rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Będzie ono tworzone w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny (prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany w ramach poszczególnych projektów, do których angażowany będzie Wnioskodawca), w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów, wyciąganiu z nich odpowiednich wniosków. Prace te będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do zarządzania, planowania i prowadzenia produkcji i usług oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie zarządzania, produkcji i usług. Nie będą to działania rutynowe ani okresowe.

Opisana we wniosku działalność będzie miała na celu zaprojektowanie przez Wnioskodawcę i stworzenie produktów (oprogramowania), w tym poszczególnych rozwiązań składających się na oprogramowanie, które – w stosunku do wcześniejszych produktów – będą miały nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter. Kolejne programy komputerowe, przy tworzeniu których będzie uczestniczył Wnioskodawca będą obsługiwały realizację nowych usług i procesów, uwzględniając zmieniające się z miesiąca na miesiąc standardy programistyczne i technologie programistyczne. Nowy, ulepszony charakter tych produktów nie będzie wynikiem działalności polegającej na wprowadzaniu rutynowych i okresowych zmian do tych produktów. Całość działalności Wnioskodawcy będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie programów komputerowych, aby były użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów Wnioskodawcy i użytkowników oprogramowania), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem.

Oprogramowanie będzie tworzone (w tym stanowiąc rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) przy uwzględnieniu standardów programistycznych, a także najnowszych, nietypowych i unikatowych (stale zmieniających się) technologii i rozwiązań programistycznych, które Wnioskodawca będzie na bieżąco śledzić i wykorzystywać je w kolejnych tworzonych przy jego udziale programach komputerowych, co też będzie wyróżniać Wnioskodawcę wśród jego konkurencji.

Wnioskodawca będzie projektował nowe lub ulepszone rozwiązania programistyczne, które wedle wiedzy Wnioskodawcy i mając na uwadze indywidualny wkład Wnioskodawcy w wykonywane prace, a także coraz bogatsze doświadczenie Wnioskodawcy, będą albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu będą odróżniać się od rozwiązań już funkcjonujących znanych Wnioskodawcy.

W związku z opisaną wyżej działalnością Wnioskodawcy będzie istnieć jeden rodzaj wynagrodzenia osiąganego przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej. Będzie to wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług projektanta oprogramowania i „product managera” dla projektów programistycznych, czyli specjalisty zarządzającego określonymi projektami w firmie, odpowiedzialnego za ich planowanie oraz realizację, ukierunkowanych na tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie oprogramowania. Wynagrodzenie Wnioskodawcy będzie zależne od ilości i zakresu zadań. W tym miejscu należy podkreślić, że na wysokość wynagrodzenia Wnioskodawcy wpływać będzie czas niezbędny do ukończenia prac objętych tym wynagrodzeniem. W ramach ww. wynagrodzenia Wnioskodawca będzie też przenosił na klienta całość (w zakresie wszystkich znanych pól eksploatacji) majątkowych praw autorskich do efektów swoich prac (w szczególności dokumentacji techniczno-biznesowej), a także udzielał uprawnień w zakresie wykonywania praw zależnych do efektów prac Wnioskodawcy.

Wnioskodawca począwszy od rozpoczęcia ww. współpracy z nowym klientem będzie prowadził na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, która będzie pozwalała na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zapewniającą spełnienie pozostałych wymogów określonych w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Czynności zlecone Wnioskodawcy w ramach świadczenia usług na rzecz klienta nie będą absolutnie wykonywane pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez klienta. Wnioskodawca będzie mógł realizować swoje zadania zdalnie, w czasie dla siebie dogodnym, trzymając się ustalonych w umowach terminów realizacji poszczególnych usług.

Podmiot, dla którego Wnioskodawca będzie wytwarzać oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, ma siedzibę w Polsce.

Wnioskodawca będzie świadczył usługi opisane we wniosku w Polsce.

Docelowo wszystkie przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawcy mają pochodzić ze świadczenia opisanych we wniosku usług, ukierunkowanych na tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie oprogramowania.

Wnioskodawca ponosi i będzie ponosić odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku usług związanych z tworzeniem oprogramowania.

Wnioskodawca jako wykonujący czynności opisane we wniosku samodzielnie ponosi i będzie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca chciałby stosować preferencyjną stawkę opodatkowania wynoszącą 5% uzyskanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej za okres począwszy od podjęcia ww. współpracy.

W uzupełnieniu wniosku w piśmie z 4 czerwca 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach pełnionej funkcji „product managera” są ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie oprogramowania, tj. Wnioskodawca w ramach tych obowiązków przekazuje szczegółowe wytyczne programistom jak mają stworzyć dane rozwiązanie programistyczne stanowiące oprogramowanie, jaki rezultat ma osiągnąć dane rozwiązanie programistyczne stanowiące oprogramowanie, na czym ma polegać dane rozwiązanie programistyczne stanowiące oprogramowanie, jak poradzić sobie z napotkanymi problemami (przekazywane w notatkach, wydrukach, opisach, schematach czy instrukcjach przekazywanych drogą mailową, fizycznie bądź też w ramach wiadomości/komunikatów przekazywanych drogą elektroniczną), co koordynuje pracę osób odpowiedzialnych za tworzenie kodu źródłowego, po to aby finalnie doprowadzić do powstania oprogramowania spełniającego konkretne parametry. W efekcie ww. czynności powstaje oprogramowanie (lub jest rozwijane) będące wyrazem twórczej działalności m.in. Wnioskodawcy (jak również innych członków zespołu projektowego) o indywidualnym charakterze i podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a Wnioskodawcy z tego tytułu przysługują prawa autorskie współtwórcy oprogramowania.

W przypadku gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie (rozwinięcie stanowiące nową funkcjonalność, moduł, rozwiązanie, dodatkowe w stosunku do wcześniej istniejących), Wnioskodawca jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z tego oprogramowania na podstawie umowy licencyjnej – licencja niewyłączna udzielana mu przez klienta w potrzebnym mu zakresie (na polach eksploatacji uprawniających Wnioskodawcę do korzystania z oprogramowania klienta w zakresie jaki potrzebny jest do wykonania przez Wnioskodawcę zleconych mu usług projektanta i product managera).

W przypadku, gdy Wnioskodawca ulepsza (rozwija) oprogramowanie komputerowe, to w następstwie podjętych przez Wnioskodawcę czynności tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania, tj. powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (tj. nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Całość (ogół) autorskich praw majątkowych przenoszona jest przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta.

Wynagrodzenie „product managera” jest wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich do tworzonego/rozwijanego oprogramowania (a precyzyjniej współtworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania), wynagrodzeniem za udzielenie klientowi uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, jak również wynagrodzeniem za pełnienie funkcji (wykonywanie czynności, z którymi nie wiąże się tworzenie kwalifikowanego IP, niemających charakteru twórczego). Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich, a także dot. uprawnień w zakresie praw zależnych, jest bowiem wliczone w cenę usługi product managera.

Dochodem, dla którego Wnioskodawca zamierza stosować preferencyjną stawkę opodatkowania (art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest dochód z tytułu przenoszenia praw majątkowych do tworzonego oprogramowania jak również uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, wliczony w cenę świadczenia usług projektanta oprogramowania i „product managera”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy dochód Wnioskodawcy z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług w zakresie opisanym we wniosku (dochód uzyskiwany z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzący z przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych i udzielenia uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, uwzględniony w cenie świadczonych usług projektanta oprogramowania i „product managera” dla projektów programistycznych), może być rozliczany zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawca może korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodu z tego tytułu według stawki 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Kolejne programy komputerowe, przy pracach nad którymi będzie uczestniczył Wnioskodawca, będą stanowić ulepszenie wcześniejszego oprogramowania projektowanego przez Wnioskodawcę (będą tworzone przy zastosowaniu nowości w zakresie rozwiązań programistycznych i technologii, będą dostosowane do zmieniających się potrzeb klientów i użytkowników oprogramowania, a więc wykorzystywane w ramach nowych zastosowań, będą tworzone z wykorzystaniem stale poszerzanego doświadczenia i poszerzanej wiedzy Wnioskodawcy). Całość działalności Wnioskodawcy opisanej we wniosku będzie skierowana na badanie, rozwój i ulepszenie programów komputerowych aby były użyteczne (realizujące zapotrzebowanie klientów i użytkowników), płynnie i bezawaryjnie działające, również dzięki rosnącym możliwościom obliczeniowym sprzętu komputerowego i kompatybilne z innym nowoczesnym oprogramowaniem, a nie skierowana na rutynowe wprowadzanie zmian (w tym dostosowujących tylko istniejący program komputerowy do szczególnej specyfiki i szczególnych wymagań klienta czy użytkownika) lub skierowana na powielanie tych samych rozwiązań. Ww. oprogramowanie będzie tworzone (w tym rozwijane lub ulepszane) w ramach twórczej działalności obejmującej prace rozwojowe, podejmowanej w sposób systematyczny, w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań i zastosowań, a także w ramach działalności polegającej na eliminacji pojawiających się błędów, wyciąganiu z nich odpowiednich wniosków.

Prace te będą stanowić działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy, doświadczenia i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do zarządzania, planowania i prowadzenia produkcji i usług oraz tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów (zastosowań) w zakresie zarządzania, produkcji i usług. Nie będą to działania rutynowe ani okresowe.

Oprogramowanie będzie tworzone (w tym stanowiąc rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) przy uwzględnieniu standardów programistycznych, a także najnowszych, nietypowych i unikatowych (stale zmieniających się) technologii i rozwiązań programistycznych, które Wnioskodawca będzie na bieżąco śledzić i wykorzystywać w kolejnych tworzonych przy jego udziale programach komputerowych.

Oprogramowanie, przy pracach nad którym będzie uczestniczył Wnioskodawca, w tym je projektował, będzie albo unikatowe albo na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu będzie odróżniać się od rozwiązań już funkcjonujących, które są znane Wnioskodawcy.

Wytworzone (w tym stanowiąc rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) przy udziale Wnioskodawcy i na podstawie projektów (wytycznych) Wnioskodawcy oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, będzie stanowić utwór (będący programem komputerowym) podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając zawsze przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego zgodnie z art. 74 i n ww. ustawy, gdyż efekty pracy nad nim:

• będą odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, będą kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej,
• nie będą efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć ze względu na powtarzalny charakter. Tak więc oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, będzie spełniać przesłanki określone w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Tym samym oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, będzie tworzone (w tym rozwijane lub ulepszane) przy udziale Wnioskodawcy i na podstawie projektów (wytycznych) Wnioskodawcy w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie spełniać te przesłanki. Opisany we wniosku zakres zadań Wnioskodawcy (który można podsumować jako prace projektanta oprogramowania i „product managera” dla projektów programistycznych, czyli specjalisty zarządzającego określonymi projektami w firmie, odpowiedzialnego za ich planowanie oraz realizację) spełnia bowiem kryteria działalności badawczo-rozwojowej, a w szczególności wykonywane przez Wnioskodawcę prace będą systematyczne, dostarczające wartość dodaną i rozwojową dla funkcjonowania oprogramowania, a ponadto pozostaną one innowacyjne i niespotykane w innych rozwiązaniach tego typu.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w Polsce oprogramowanie definiowane jest jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów i podlega ochronie jako utwór, o którym mowa w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych. Należy podkreślić, że brak ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) – jako oprogramowanie – w katalogu kwalifikowanych IP jest zgodne z wytycznymi raportu BEPS Plan Działania nr 5 i wynika z przedstawionej powyżej interpretacji zakresu znaczeniowego „autorskiego prawa do programu komputerowego”.

Zważając na szerokie definiowanie programu komputerowego można stwierdzić, że Wnioskodawca w ramach opisanych we wniosku prac (swoich zadań) będzie wytwarzał oprogramowanie opracowując w szczególności dokumentację oprogramowania, rozwiązania biznesowe dla oprogramowania. „Takie materiały są traktowane jako jeden ze sposobów wyrażenia programu komputerowego, pod warunkiem że są szczegółowe w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” je do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania” („Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz”, red. dr Arkadiusz Michalak, Rok: 2019, Wydanie: 1, komentarz do art. 74).

Nie ma natomiast znaczenia, jaki kształt bądź formułę przybiorą w konkretnym przypadku przygotowawcze materiały, przykładowo mogą być to odręczne notatki, wydruki, opisy, schematy (w tym też opisy i schematy algorytmów jakie będą wykonywane przez oprogramowanie) czy instrukcje przekazywane drogą mailową, fizycznie bądź też w ramach wiadomości/komunikatów przekazywanych drogą elektroniczną (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 4 lutego 2010 r., sygn. akt I ACa 912/09, niepubl ; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 27 lutego 2013 r., I ACa 1157/12).

Prawo własności intelektualnej zostanie od podstaw wykonane przez Wnioskodawcę oraz cały zespół pracujący w projekcie, będzie ciągle ulepszane o dodatkowe innowacyjne rozwiązania (techniczne rozwiązania systemowe, programistyczne oraz biznesowe). Istotnym jest, że praca całego zespołu (w tym Wnioskodawcy) skierowana będzie na wytworzenie oprogramowania.

W drodze wykładni systemowej można powołać się na interpretacje wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w sprawie 50% kosztów uzyskania przychodu z tytułu korzystania lub rozporządzania autorskim prawem do programu komputerowego, a przykładowo w sprawach: 0112-KDIL3-3.4011.48.2018.2.DS czy 0113-KDIPT3.4011.95.2019.3.KK. W przytoczonych rozstrzygnięciach organ zajął stanowisko, iż „nie tylko kody źródłowe programów komputerowych wypełniają przesłanki wynikające z art. 22 ust. 9b pkt 1 omawianej ustawy, lecz także opisy koncepcji, analizy, specyfikacje, instrukcje, propozycje rozwiązań architektonicznych, systemowych niebędące składnikami programu komputerowego, ale powstające w związku z tworzeniem takiego programu, a także utwory połączone z programem komputerowym (np. utwory audiowizualne), podręczniki użytkownika, czy też interfejsy użytkownika”.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, dochód Wnioskodawcy (dochód uzyskiwany z pozarolniczej działalności gospodarczej pochodzący z przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych i udzielenia uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, uwzględniony w cenie świadczonych usług projektanta oprogramowania i „product managera” dla projektów programistycznych), będzie stanowił kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a wynika to z przytoczonej argumentacji, która jednoznacznie wskazuje na to, że będzie to dochód z oprogramowania będącego kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. W konsekwencji takiego stanu rzeczy Wnioskodawca może korzystać z preferencyjnego opodatkowania ww. dochodu według stawki 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że stosownie do wskazania Wnioskodawcy wynikającego z uzupełnienia wniosku, zgodnie z którym dochodem, dla którego Wnioskodawca zamierza stosować preferencyjną stawkę opodatkowania (art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jest dochód z tytułu przenoszenia praw majątkowych do tworzonego oprogramowania jak również uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, wliczony w cenę świadczenia usług projektanta oprogramowania i „product managera” przedmiotem interpretacji była wyłącznie kwestia ustalenia możliwości opodatkowania dochodu z ww. tytułów. Ocenie nie podlegała natomiast możliwość opodatkowania całości wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu świadczonych usług, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm., dalej: „updof”), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 updof, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 updof, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Zgodnie z art. 5a pkt 38 updof, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 updof wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 updof, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 updof, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 updof).

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 updof, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

((a+b)*1,3) / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a– prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b– nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c– nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d– nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 updof).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 updof, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Stosownie do art. 30ca ust. 11 updof, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika.

Ponadto, podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 updof, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 updof).

Według art. 30cb ust. 3 updof, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik ma możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik może skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Odnosząc wyżej przedstawiony opis do przeanalizowanych przepisów prawa stwierdzić należy, że autorskie prawo do programu komputerowego uregulowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP BOX wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP BOX, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania Nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP BOX.

OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP BOX.

Należy podkreślić, że brak ustawowej definicji pojęcia „program komputerowy” oraz brak precyzyjnego określenia zakresu „autorskiego prawa do programu komputerowego” w świetle polskiego prawa sprawia, że konieczne jest odniesienie się do pozaustawowych źródeł interpretacji tego pojęcia oraz ustalenia zakresu przedmiotowej ochrony prawnej. Wynika z nich, że pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) – jako oprogramowanie – w katalogu kwalifikowanych IP jest zgodne z wytycznymi raportu BEPS Plan Działania nr 5 i wynika z przedstawionej powyżej interpretacji zakresu znaczeniowego „autorskiego prawa do programu komputerowego”.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podkreślenia wymaga w tym miejscu fakt, że w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 updof, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest wyłącznie autorskie prawo do programu komputerowego.

Tylko i wyłącznie dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnych wskazanych w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mogą bowiem stanowić podstawę opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową.

Jedynym wyjątkiem od powyższej zasady jest możliwość zastosowania preferencyjnego opodatkowania, o którym mowa w art. 30ca wskazanej ustawy odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji (art. 30ca ust. 14 updof).

Dodać również należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną 5% stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że działalność gospodarcza Wnioskodawcy będzie polegała na uczestnictwie w wytwarzaniu od podstaw autorskiego oprogramowania jak i rozwijaniu oprogramowania już istniejącego. Zadaniem Wnioskodawcy będzie projektowanie innowacyjnych rozwiązań w celu osiągnięcia jak najwyższej efektywności w zakresie użyteczności i funkcjonalności oprogramowania, dostosowania oprogramowania do najnowszych standardów technologicznych i użytkowych, a także poprawa ww. parametrów, a w związku z powyższym będzie powstawała dokumentacja techniczno-biznesowa oprogramowania. Dokumentacja techniczno-biznesowa oprogramowania będzie tworzona w różnej formie, w szczególności mogą to być odręczne notatki, wydruki, opisy, schematy (w tym też opisy i schematy algorytmów jakie będą wykonywane przez oprogramowanie) czy instrukcje przekazywane drogą mailową, fizycznie bądź też w ramach wiadomości/komunikatów przekazywanych drogą elektroniczną. Dokumentacja techniczno-biznesowa oprogramowania będzie twórczym wytworem Wnioskodawcy, spełniającym przesłanki utworu w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Dokumentacja tworzona przez Wnioskodawcę, będzie szczegółowa w stopniu umożliwiającym postępującemu rutynowo programiście „zakodować” to co z niej będzie wynikało do postaci kodu źródłowego bądź przeprowadzić tę operację za pomocą odpowiedniego oprogramowania. Wytworzone (w tym stanowiące rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) przy udziale Wnioskodawcy oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, będzie stanowić utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, spełniając przesłanki wytworu o indywidualnym i twórczym charakterze, chronionego na podstawie art. 74 ww. ustawy.

Autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku będzie tworzone (w tym stanowiąc rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego oprogramowania) w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z opisaną wyżej działalnością Wnioskodawcy będzie otrzymywał wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług projektanta oprogramowania i „product managera” dla projektów programistycznych, czyli specjalisty zarządzającego określonymi projektami w firmie, odpowiedzialnego za ich planowanie oraz realizację, ukierunkowanych na tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie oprogramowania. W ramach ww. wynagrodzenia Wnioskodawca będzie przenosił na klienta całość (w zakresie uzyskanych pól eksploatacji) majątkowych praw autorskich do efektów swoich prac (w szczególności dokumentacji techniczno-biznesowej), a także udzielał uprawnień w zakresie wykonywania praw zależnych do efektów prac Wnioskodawcy.

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5%.

Odnosząc się do kwestii wynagrodzenia „product managera”, należy wskazać, że w związku z faktem, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach pełnionej funkcji „product managera” są ukierunkowane na tworzenie, rozwijanie i modyfikowanie oprogramowania, to należy uznać, że wynagrodzenie Wnioskodawcy obejmujące pełnienie tej funkcji w części dotyczącej przeniesienia praw autorskich do tworzonego/rozwijanego oprogramowania oraz udzielenia klientowi uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, jest kwalifikowanym dochodem w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że dochód Wnioskodawcy, który będzie uzyskiwać w 2021 r. i w następnych latach (przy założeniu, że jego sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie) z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług w zakresie opisanym we wniosku obejmujący dochód z przeniesienia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych i udzielenia uprawnień w zakresie autorskich praw zależnych, uwzględniony w cenie świadczonych usług projektanta oprogramowania i „product managera” dla projektów programistycznych, może być rozliczany zgodnie z art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Wnioskodawca może korzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodu z tego tytułu według stawki 5%.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć też należy, że to na Wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętych przychodów bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Wykazanie takiego związku jest warunkiem koniecznym dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu. Jednocześnie zaznaczenia wymaga również, że weryfikacja zasadności stosowania opisanej metody podziału kosztów według proporcji przychodowej możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie się różnił od stanu/zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.