Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.204.2021.1.ASY
z 11 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2021 r. (data wpływu 11 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca będzie działał zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, jeśli wystawi i wyśle nabywcom (osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej) faktury elektroniczne, a nie wysyłając przy tym paragonów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca będzie działał zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, jeśli wystawi i wyśle nabywcom (osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej) faktury elektroniczne, a nie wysyłając przy tym paragonów

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest Spółką z o.o. z siedzibą w Polsce i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą obejmującą m.in. sprzedaż hurtową i detaliczną maszyn, urządzeń, narzędzi i akcesoriów dla branży budowlanej i meblarskiej, w tym zawiera umowy poprzez swoją stronę internetową - sklep internetowy. Występuje również sprzedaż za pośrednictwem tzw. „…” (platformę handlową) - np. …. Sprzedaż poprzez sklep internetowy (lub platformę handlową) odbywa się w ten sposób, że klienci zawierają umowy kupna - sprzedaży towarów dotyczące towarów dostępnych w sklepie internetowym. Umowy zawierane są poprzez akceptację warunków regulaminu sklepu/portalu internetowego (jednorazowo przy rejestracji konta klienta lub wielokrotnie, na przykład poprzez potwierdzenie zamówienia w e-mailu) a potem składanie m.in. oświadczeń woli przy użyciu funkcjonalności sklepu/portalu internetowego.

Dostawa towarów zakupionych poprzez sklep/portal internetowy dokonywana jest na rzecz osób fizycznych niebędących, jak i będących podatnikami podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej.

W celu usprawnienia procesu sprzedaży Wnioskodawcy planowane są następujące działania.

Po złożeniu zamówienia w sklepie/portalu internetowym przez klienta, będzie ono przekazywane do magazynu w celu skompletowania. Po skompletowaniu generowany będzie dokument wydania towaru z magazynu (tzw. WZ) oraz paragon fiskalny.

Wnioskodawca całą sprzedaż dokonywaną poprzez sklep/portal internetowy dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej rejestrował będzie za pomocą kasy rejestrującej wystawiając paragony i jednocześnie wystawiać będzie faktury elektroniczne i w tej formie przesyłać je (faktury) nabywcom (klientom) na ich adres poczty elektronicznej

(e-mail), który będzie obowiązkowo wskazany w procesie składania zamówienia lub rejestracji konta w sklepie/portalu internetowym. Złożenie zamówienia lub rejestracja konta w sklepie internetowym będzie równoznaczne z wyrażeniem zgody na wystawianie i wysyłanie faktur w formie elektronicznej. Złożenie zamówienia poprzez portal internetowy (platformę handlową) będzie równoznaczne z wyrażeniem zgody na wystawienie i wysyłanie faktur w formie elektronicznej, o czym klient poinformowany zostanie w mailu wysłanym po złożeniu zamówienia. Faktura zostanie wysłana nabywcy przed wydaniem towaru, tj. przed wysłaniem towaru do nabywcy. Faktura wystawiana będzie nawet wtedy, gdy nabywca nie zażąda jej wystawienia. Jeżeli nabywca nie poda numeru identyfikacji podatkowej NIP, to paragon oraz faktura nie będą zawierać NIP. W takiej sytuacji w fakturze umieszcza się imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zgodnie ze wskazaniem nabywcy (klienta) dokonanym poprzez dedykowane funkcjonalności sklepu/portalu internetowego (np. przy rejestracji konta lub przy dokonywaniu zakupu).

Wnioskodawca wygeneruje paragony za pośrednictwem kasy rejestrującej, które mają postać papierową, na tzw. rolce umieszczonej w urządzeniu kasy. Wnioskodawca nie będzie wydawać paragonów nabywcom towarów, niezależnie od sposobu otrzymania towarów przez nabywców. Wnioskodawca dostarczy jednak każdemu nabywcy fakturę elektroniczną, zgodnie z opisem powyżej. Wnioskodawca przechowa paragony pozostawiając je razem, w takiej formie w jakiej będą kolejno drukowane na rolce paragonów, którą po tym, jak rolka się skończy przechowa w dokumentacji podatkowej przez okres wymagany przepisami.

Opisane wyżej działanie stanowi planowane przyszłe działanie (zdarzenie przyszłe).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca działał będzie zgodnie z przepisami u.p.t.u., jeśli wystawi i wyśle nabywcom (klientom - osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej), po zaakceptowaniu przez nich regulaminu sklepu internetowego/złożeniu zamówienia, faktury elektroniczne, nawet jeżeli nabywcy tego nie żądali od wnioskodawcy, a nie wysyłając przy tym paragonów?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem wnioskodawcy odpowiedź na postawione pytanie jest twierdząca. Wnioskodawca działa więc zgodnie z przepisami wystawiając i wysyłając nabywcom faktury elektroniczne, nawet jeżeli nie zażądali tego, a równocześnie nie wysyłając nabywcom paragonów z kas rejestrujących. Przepisy prawa nie zabraniają takiego działania.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020, poz. 106 ze zmianami - dalej: u.p.t.u.) i ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, o ile dana sprzedaż nie została zwolniona z obowiązku ewidencjonowania. Jest to pewna forma ewidencji podatkowej (ewidencji sprzedaży) i jednoczesnego obowiązku wystawienia i wydania nabywcy paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży w postaci papierowej lub za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w uzgodniony z nabywcą sposób (art. 111 ust. 3a pkt 1 u.p.t.u.).

W przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych zasadą jest dokumentowanie takiej transakcji paragonem fiskalnym.

Obowiązek wystawienia faktury w takich przypadkach istnieje wówczas, gdy nabywca wystąpi z takim żądaniem w odpowiednim terminie (art. 106b ust. 3 pkt 1 u.p.t.u.). W omawianej sytuacji, klient chcąc dokonać zakupów w sklepie Internetowym obowiązkowo akceptuje regulamin. Poprzez akceptację regulaminu klient będzie faktycznie zgłaszał żądanie uzyskania faktury zamiast paragonu fiskalnego oraz wyrażał zgodę na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej (np. poprzez otrzymanie maila w przypadku zamówienia złożonego przez platformę handlową - …). Wnioskodawca zostanie tym samym zobowiązany do wystawienia faktury na żądanie nabywcy towaru na podstawie art. 106b ust. 3 u.p.t.u.

W sytuacji, kiedy dana sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą wystawianą na żądanie nabywcy (osoby fizycznej), wówczas wnioskodawca zobowiązany jest do zaewidencjonowania jej w kasie niezależnie od faktu wystawienia faktury.

W przypadku, gdy faktura wystawiona jest w formie elektronicznej podatnik ma obowiązek pozostawić paragon w dokumentacji wraz z fakturą dokumentującą tę samą sprzedaż, którą udokumentował dany paragon.

Wnioskodawca będzie ewidencjonował sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej za pomocą kasy rejestrującej, a ponadto będzie wystawiał każdorazowo fakturę bez wyraźnego żądania, o którym mowa w art. 106b ust. 3 ustawy. Klient akceptuje, regulamin w którym znajduje się opis takiej procedury lub otrzymuje maila informującego, że taka faktura zostanie wystawiona.

Powyższe prowadzi do realizacji prawa nabywcy w zakresie otrzymania dokumentu zawierającego dane o zawartej transakcji. Tym samym zaewidencjonowanie sprzedaży poprzez wystawienie faktury oraz paragonu załączanego do egzemplarza faktury pozostającego u Wnioskodawcy, w tej konkretnej sytuacji uznać należy za prawidłowe, ponieważ klient wraz z towarem otrzyma dokument potwierdzający dokonany przez niego zakup (fakturę elektroniczną).

Gwarancją właściwego udokumentowania obrotu, uniemożliwienia uniknięcia opodatkowania oraz potwierdzenia tożsamości Wnioskodawcy i klienta, jest właśnie prawidłowe rejestrowanie obrotu w kasie, wydawanie paragonów, wystawianie i przesyłanie faktur nabywcom.

Gwarancje te zostają spełnione w przypadku zaewidencjonowania obrotu w sposób opisany przez Wnioskodawcę. Jak już wspomniano nabywca towaru nie otrzymuje paragonu, ale otrzymuje fakturę elektroniczną, która stanowi co najmniej równoprawny dowód dokonania dostawy. Co istotne, Wnioskodawca w dalszym ciągu będzie wystawiać paragony.

Zgodnie z art. 106h ust. 1 u.p.t.u. w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż. Natomiast ust. 3 art. 106h stanowi, że w przypadku, gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.

W tym zakresie art. 106h ust. 3 u.p.t.u. stanowi przepis szczególny wobec art. 111 ust. 3a pkt 1 u.p.t.u., który nakazuje wydanie paragonu. Przepis art. 106h ust. 3 u.p.t.u. nakazuje, w określonej sytuacji, pozostawienie paragonu w archiwum podatnika.

Stanowisko Wnioskodawcy można odnaleźć w innych interpretacjach i uznać je jako spójne z nimi:

1. Interpretacja z dnia 6 lipca 2020 r. nr 0113-KDIPT1-3.4012.356.2020.ALN
   „...Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku wydania osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej paragonu fiskalnego w przypadku przesłania faktury elektronicznej na wskazany w procesie rejestracji adres e-mail”.
   
2. Interpretacja z dnia 12 lutego 2021 nr 0114-KDIP1-3.4012.680.2020.1.KP
   „…skoro akceptacja regulaminu oznacza zgłoszenie żądania uzyskania faktury, zamiast paragonu fiskalnego oraz wyrażenie zgody na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej, to należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że ma On prawo do wystawienia faktury oraz wydania klientowi wyłącznie faktury zachowując paragon fiskalny we własnej dokumentacji. Jednocześnie Wnioskodawca będzie miał obowiązek zostawić w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę np. nr faktury oraz datę wystawienia”.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 arca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT. W myśl ust. 1 ww. przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem, podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

1. w postaci papierowej lub
2. za zgodą nabywcy, w postaci elektronicznej, przesyłając ten dokument w sposób z nim uzgodniony.
   
   

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2019 r., poz. 816 ze zm.) zwanego dalej rozporządzeniem.

Przez paragon fiskalny albo fakturę rozumie się dokument fiskalny wystawiany przy użyciu kasy dla nabywcy, potwierdzający dokonanie sprzedaży (§ 2 pkt 16 rozporządzenia).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy prowadzą ewidencję każdej czynności sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej od podatku, przy użyciu kas, które zostały nabyte w okresie obowiązywania potwierdzenia, że kasa spełnia funkcje wymienione odpowiednio w art. 111 ust. 6a lub w art. 145a ust. 2 ustawy oraz wymagania techniczne (kryteria i warunki techniczne) dla kas, wyłącznie w trybie fiskalnym pracy tej kasy, po dokonaniu jej fiskalizacji.

Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy, prowadząc ewidencję wystawiają i wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny podczas dokonywania sprzedaży, nie później niż z chwilą przyjęcia należności, bez względu na formę płatności, z zastrzeżeniem § 12.

Przepis § 25 ust. 1 rozporządzenia wymienia enumeratywnie katalog danych, które powinien zawierać paragon fiskalny w przypadku prowadzenia przez podatnika ewidencji przy użyciu kas z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii.

Z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów niż osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, bowiem sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy udokumentować fakturą. Jednocześnie przepisy ustawy nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz ww. podmiotów. W takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy, przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast fakturą elektroniczną, w myśl art. 2 pkt 32 ustawy, jest faktura w formie elektronicznej wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.

Stosownie do art. 106n ust. 1 ustawy, stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Zatem stosowanie przesyłu elektronicznego faktur wymaga uprzedniej akceptacji przez odbiorcę dla takiego sposobu przekazywania tego dokumentu. Jednocześnie należy wskazać, że nie istnieją żadne szczególne wymogi dotyczące samej formy i treści akceptacji wysyłania, w tym udostępniania faktur w formie elektronicznej przez odbiorcę faktur. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę na przesyłanie faktur w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Zatem ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT.

Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na zgłoszone w odpowiednim terminie żądanie nabywcy (niebędącego podatnikiem), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż. Zasada ta nie dotyczy czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać m.in.:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b; (…).
   
   

Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W myśl art. 106g ust. 3 pkt 1 ustawy, w przypadku faktur przesyłanych w formie elektronicznej podatnik dokonujący sprzedaży lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia przesyła je lub udostępnia nabywcy.

Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Na mocy art. 106h ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą wystawianą przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zaewidencjonowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.

W przypadku gdy faktura w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę (art. 106h ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 106h ust. 4 ustawy – przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 tj. gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł (…).

Podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury (art. 106m ust. 1 ustawy).

Na podstawie art. 106n ust. 1 ustawy, stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Przedstawione wyżej przepisy wskazują, że podatnik może dokumentować każdą sprzedaż fakturą. Należy jednak podkreślić, że w przypadku sprzedaży osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej, sprzedaż ta powinna być dokumentowana również przy pomocy kasy fiskalnej.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy działa on zgodnie z przepisami prawa wystawiając i wysyłając nabywcom towarów faktury elektroniczne, nawet jeżeli nie zażądali tego, nie wysyłając przy tym paragonów.

Jak wskazano powyżej, przez fakturę należy rozumieć nie tylko dokument w formie papierowej, ale także w formie elektronicznej, który może być wystawiony i otrzymany w dowolnym formacie elektronicznym, pamiętając o tym, aby zawierał elementy wymagane przepisami ustawy o VAT.

W sytuacji opisanej we wniosku Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej rejestruje za pomocą kasy rejestrującej wystawiając paragony oraz wystawia fakturę nawet bez wyraźnego żądania klienta. Tak więc każda sprzedaż - dostawa towarów - na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej jest udokumentowana podwójnie, po pierwsze paragonem, a następnie fakturą. Wnioskodawca wystawia faktury w formie elektronicznej i w tej formie przesyła je nabywcom.

Jak wcześniej wskazano, obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika z art. 111 ust. 1 ustawy. Obowiązek ten ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów oraz nie została objęta zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania.

Zaznaczenia wymaga, że kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową, ma ona charakter ewidencji sprzedaży. Ewidencja prowadzona za pomocą kasy rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy w szczególności art. 109 ust. 3 ustawy. Ewidencja prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy tylko części sprzedaży podatnika ściśle wskazanej w art. 111 ust. 1 ustawy. Jest to sprzedaż niedokumentowana fakturami, czyli objęta wyjątkiem od zasady, że podatnik podatku VAT zobowiązany jest do wystawienia faktur wynikającym z art. 106b ust. 2 ustawy.

Należy jednak podkreślić, że w przypadku dokonania sprzedaży osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym, która zostanie udokumentowana fakturą, na podatniku nadal będzie ciążył obowiązek zaewidencjonowania tej sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa, należy wskazać, że w przypadku sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych zasadą jest dokumentowanie takiej transakcji paragonem fiskalnym. Obowiązek wystawienia faktury w takich przypadkach istnieje wówczas, gdy nabywca wystąpi z takim żądaniem w odpowiednim terminie (art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT).

Przy czym należy zaznaczyć, że wystawienie i wydanie nabywcy faktury w postaci elektronicznej wymaga zgody nabywcy i uzgodnienia z nim sposobu przesłania tej faktury. Stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury. Przepisy podatkowe nie regulują formy, w jakiej ma być wyrażona akceptacja przesyłania elektronicznego faktur przez odbiorcę faktury. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę faktury na otrzymywanie faktur oraz ich przesyłanie w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej. Zgoda na otrzymanie faktury przez konsumenta oraz wysłanie faktury w postaci elektronicznej może zostać wyrażona np. akceptację warunków regulaminu sklepu/portalu internetowego (jednorazowo przy rejestracji konta klienta lub wielokrotnie, na przykład przez potwierdzenie zamówienia w e-mailu). Tym samym na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług możliwe jest wystawienie i wydanie nabywcy faktury w postaci elektronicznej, gdy wyrazi on zgodę na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej zamiast paragonu fiskalnego.

W omawianej sprawie, klient chcąc dokonać zakupów w sklepie internetowym musi dokonać akceptacji regulaminu. Przez akceptację regulaminu konsument będzie faktycznie zgłaszał żądanie uzyskania faktury zamiast paragonu fiskalnego oraz wyrażał zgodę na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej. Wnioskodawca zostanie zatem zobowiązany do wystawienia faktury na żądanie nabywcy towaru na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy.

Ponadto należy zauważyć, że w momencie wysyłania faktury elektronicznej do nabywcy towaru, zostanie wydrukowany/wygenerowany paragon, który nie zostanie przekazany kupującemu. Wydrukowany paragon będzie zachowany w dokumentacji Spółki. Spełniony zostanie zatem warunek zapisany w art. 106h ust. 3 oraz art. 111 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro akceptacja regulaminu oznacza zgłoszenie żądania uzyskania faktury, zamiast paragonu fiskalnego oraz wyrażenie zgody na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej, to należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że ma on prawo do wystawienia faktury oraz wydania klientowi wyłącznie faktury zachowując paragon fiskalny we własnej dokumentacji. Jednocześnie Wnioskodawca będzie miał obowiązek zostawić w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę np. nr faktury oraz datę wystawienia.

Podsumowując, w sytuacji gdy akceptacja regulaminu oznacza zgłoszenie żądania uzyskania faktury zamiast paragonu fiskalnego oraz wyrażenie zgody na otrzymywanie faktury w postaci elektronicznej, to Wnioskodawca ma prawo do wystawienia faktury oraz wydania klientowi wyłącznie faktury elektronicznej zachowując paragon fiskalny we własnej dokumentacji.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Zatem, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.