Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.380.2021.1.KT
z 17 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 24 maja 2021 r. (data wpływu 26 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawczynię usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

26 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawczynię usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

… (dalej „Wnioskodawczyni”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej „VAT”) w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm., dalej „ustawa o VAT”).

Na podstawie Umowy o świadczenie usług (dalej „Umowa”), która zawarta będzie z X w miesiącu lipcu 2021 roku (dalej „Spółka”, „X” lub „Usługobiorca”), Wnioskodawczyni będzie świadczyć usługi na rzecz Spółki. X posiada status alternatywnej spółki inwestycyjnej (dalej „ASI”) w rozumieniu art. 8a ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 95 z późn. zm., dalej „ustawa o FI”).

Zgodnie z art. 8a ust. 1 ustawy o FI, alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2 ustawy o FI. ASI może prowadzić działalność w formie: spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjnej albo spółki europejskiej; spółki komandytowej albo spółki komandytowo-akcyjnej, w których jedynym komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna albo spółka europejska.

Wyłącznym przedmiotem działalności ASI (z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie o FI), jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną.

W przypadku X, jej zarządzającym w rozumieniu art. 8b ust. 2 ustawy o FI jest sama Spółka, prowadząca działalność jako tzw. wewnętrznie zarządzający ASI. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni będzie świadczyć na rzecz Spółki usługi niezbędne dla potrzeb wykonywania przez X działalności w charakterze ASI. W tym zakresie, na podstawie Umowy, która zostanie zawarta Wnioskodawczyni świadczyć będzie na rzecz Spółki usługi polegające na wyszukiwaniu i wskazywaniu Spółce potencjalnych projektów inwestycyjnych oraz przeprowadzaniu analizy projektów inwestycyjnych, które Spółka zamierza realizować.

W ramach zobowiązań Wnioskodawczyni wynikających z Umowy, do jej obowiązków należeć będzie przede wszystkim:

• szeroko pojęta analiza projektów kwalifikujących się do inwestycji przez Spółkę jako ASI,
  

• poszukiwanie, analiza, prezentacja informacji z wszelkich dostępnych źródeł mających na celu wyszukanie potencjalnych inwestycji dla ASI,
  

• dostarczanie analiz rynkowych, potencjalnych celów inwestycyjnych, biznesplanów,
  

• tworzenie pisemnych materiałów związanych z wykonywanymi czynnościami (opracowań, streszczeń, recenzji, tworzenie prezentacji etc.),
  

• prowadzenie rozmów z założycielami projektów, w które potencjalnie Spółka, działając jako ASI, jest zainteresowana zainwestować,
  

• konsultowanie projektów inwestycyjnych z zespołem Spółki.
  
  

Z tytułu świadczenia usług, Wnioskodawczyni uzyskiwać będzie od Usługobiorcy miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe w uzgodnionej kwocie. Dodatkowo na podstawie Umowy możliwe będzie uzyskanie przez Wnioskodawczynię dodatkowego wynagrodzenia w przypadku, gdy: (i) Spółka podejmie decyzję o realizacji projektu inwestycyjnego wskazanego przez Wnioskodawczynię; (ii) X, jako ASI, podejmie decyzję o wyjściu z inwestycji wskazanej przez Zainteresowaną albo inwestycji, w stosunku do której Wnioskodawczyni wykonywać będzie usługi w zakresie analizy projektu inwestycyjnego.

Zainteresowana, działająca w charakterze usługodawcy, należeć będzie do tzw. kluczowego personelu Spółki. Usługi świadczone przez Wnioskodawczynię nie będą stanowić z formalnego punktu widzenia doradztwa inwestycyjnego w rozumieniu art. 76 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 2286 z późn. zm.).

W ramach wykonywanych usług, Wnioskodawczyni będzie wykonywała czynności wymienione we wniosku, które w ocenie Zainteresowanej stanowią czynności zarządzania portfelem inwestycyjnym w rozumieniu definicji zarządzania wynikającej z art. 43 ust. 1 pkt 12) ustawy o VAT. W ramach usług Wnioskodawczyni, świadczeniem głównym będzie wyszukiwanie i wskazywanie zleceniodawcy projektów inwestycyjnych oraz przeprowadzanie analizy projektów inwestycyjnych.

Zgodnie z art. 8b ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (dalej „ustawa o FI”), zarządzający ASI zarządza alternatywną spółką inwestycyjną, w tym co najmniej portfelem inwestycyjnym tej spółki oraz ryzykiem.

Zgodnie z ust. 2 art. 8b ustawy o FI, zarządzającym ASI może być wyłącznie:

1. w przypadku określonym w art. 8a ust. 2 pkt 1 – spółka kapitałowa będąca alternatywną spółką inwestycyjną, prowadząca działalność jako wewnętrznie zarządzający ASI;
2. w przypadku określonym w art. 8a ust. 2 pkt 2 – spółka kapitałowa będąca komplementariuszem alternatywnej spółki inwestycyjnej, prowadząca działalność jako zewnętrznie zarządzający ASI.
   
   

Biorąc pod uwagę, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, nie może zarządzać spółką X ASI S.A. (w tym co najmniej portfelem inwestycyjnym ww. Spółki) w rozumieniu art. 8b ustawy o FI.

W ocenie Wnioskodawczyni, w związku z czynnościami, które będą wykonywane przez Zainteresowaną ponosić on będzie odpowiedzialność za specyficzne i istotne elementy usług zarządzania w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 12) ustawy o VAT, tj. czynności polegające na wyszukiwaniu i wskazywaniu zleceniodawcy projektów inwestycyjnych oraz przeprowadzaniu analizy projektów inwestycyjnych. Analizy projektów inwestycyjnych Wnioskodawczyni mogą zawierać opis ryzyk wiążących się z danym przedsięwzięciem inwestycyjnym, co stanowi specyficzny i istotny elementy usługi zarządzania.

Pomimo, że czynności Wnioskodawczyni nie będą stanowić czynności, o których mowa w art. 8b ustawy o FI, a ponadto nie będą stanowić usług doradztwa inwestycyjnego, to jednak czynności Wnioskodawczyni nie będą ograniczać się wyłącznie do aspektów technicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługi, które świadczone będą przez Wnioskodawczynię na rzecz Spółki podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług (VAT)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, usługi, które będą przez Nią świadczone na rzecz Spółki podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług (VAT).

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawczyni

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi zarządzania funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i

zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

W ocenie Wnioskodawczyni, usługi, które przez Nią będą świadczone na rzecz Spółki podlegają zwolnieniu z opodatkowania VAT na podstawie przywołanej regulacji.

Równocześnie, dla usług Zainteresowanej, Jej zdaniem, nie znajdą zastosowania wyłączenia ze zwolnienia od VAT przewidziane w art. 43 ust. 15 ustawy o VAT.

Jak Wnioskodawczyni wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, Jej usługi, które wykonywać będzie na rzecz Spółki odnoszą się ściśle do zarządzania ASI. ASI, jako specyficzny rodzaj alternatywnego funduszu inwestycyjnego, jest zarządzana wewnętrznie przez tzw. wewnętrznego zarządzającego, którym jest sama Spółka. Na taki status ASI wprost wskazuje art. 8a ust. 1 ustawy o FI, który stanowi, że alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2 ustawy o FI, który może prowadzić działalność np. w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej.

Biorąc pod uwagę powyższe, nie powinno budzić wątpliwości, że usługi Wnioskodawczyni odnosić się będą bezpośrednio do alternatywnego funduszu inwestycyjnego (jakim jest ASI), o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12) lit. a) ustawy o VAT.

W związku z tym, w kolejnym kroku, w celu oceny możliwości korzystania ze zwolnienia od VAT dla usług Wnioskodawczyni niezbędne jest określenie, czy usługi te stanowią usługi zarządzania w rozumieniu wskazanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 12) lit. a ustawy o VAT.

W tym zakresie, w ich obecnym brzmieniu, przepisy ustawy o VAT nie zawierają legalnej definicji pojęcia „zarządzania”. Definicja pojęcia usług zarządzania istniała formalnie do 31 marca 2013 r., jednakże została usunięta z ustawy o VAT na skutek orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „TSUE” lub „Trybunał”) kwestionującego zasadność istniejącej definicji, jaką przewidywał art. 43 ust. 8 ustawy o VAT. Przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT zwolnienie z opodatkowania VAT usług zarządzania funduszami stanowi implementację do polskiego porządku prawnego przepisów art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006 Nr 347, dalej „dyrektywa VAT”).

Zgodnie ze wskazaną regulacją dyrektywy VAT, państwa członkowskie zwalniają z opodatkowania podatkiem od wartości dodanej transakcje mające za przedmiot zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie. Z treści wskazanego przepisu wynika, że dyrektywa VAT przewiduje uprawnienie dla państw członkowskich do zdefiniowania specjalnych funduszy (określenia ich rodzajów), jakie będą mogły korzystać ze zwolnienia z VAT. W orzecznictwie Trybunału wskazuje się przy tym, że uprawnienie to nie obejmuje możliwości samodzielnego zdefiniowania przez państwo członkowskie pojęcia zarządzania (jako czynności), które stanowi autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego. Treść pojęcia czynności „zarządzania” funduszami była przedmiotem licznych interpretacji zarówno organów podatkowych, jak i polskich sądów administracyjnych oraz orzecznictwa TSUE. W tym zakresie szczególne cenne wydają się konkluzje Trybunału przedstawione w wyroku z 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 GfBk, w którym TSUE wskazał, że: „aby usługi zarządzania świadczone przez osobę trzecią można było zakwalifikować jako transakcje podlegające zwolnieniu w rozumieniu art. 13 część B lit. d pkt 6 VI dyrektywy, muszą one stanowić w globalnej ocenie odrębną całość oraz spełniać szczególne i istotne funkcje z zakresu zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi. [...] treść art. 13 część B lit. d pkt 6 Vl dyrektywy nie wyklucza co do zasady, by na zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi składały się różne odrębne usługi, które mogą wówczas być objęte zakresem pojęcia zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi”. Podobne konkluzje TSUE przedstawił w swoim wcześniejszym orzeczeniu – w wyroku w sprawie C-169/04 Abbey National.

Co istotne, do tak szerokiego rozumienia pojęcia zarządzania funduszami inwestycyjnymi (i objęcia zakresem tego pojęcia również podmiotów trzecich świadczących usług i na rzecz podmiotu zarządzającego funduszem) przychylają się również polskie sądy, każdorazowo jednak wskazując, że dla zastosowania zwolnienia niezbędne jest – tak jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawczyni – aby usługi podmiotu trzeciego miały charakter usług specyficznych i istotnych dla zarządzania funduszem lub alternatywną spółką inwestycyjną (tak przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 21 stycznia 2016 r. (sygn. akt I FSK 1915/14) czy wyroku z 13 lutego 2018 r., (sygn. akt I FSK 634/16).

Z uwagi na brak definicji zarządzania w przepisach ustawy o VAT, dla definicji tego pojęcia cenne wydaje się również sięgnięcie do regulacji Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/65/WE Rady z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywane papiery wartościowe (Dz. Urz. UE. L Nr 302, s. 32, z późn. zm. dalej „dyrektywa UCITS”).

Na mocy art. 6 ust. 2 dyrektywy UCITS, działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe obejmuje:

• zarządzanie inwestycjami,
  

• administracja:
  1. obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;
  2. zapytania klientów;
  3. wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);
  4. monitorowanie przestrzegania uregulowań;
  5. prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;
  6. wypłata zysków;
  7. emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;
  8. rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);
  9. prowadzenie ksiąg, wprowadzanie do obrotu.
  
  

W kontekście definicji zarządzania z dyrektywy UCITS, w przywołanym wcześniej orzeczeniu z 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 (GfBk) TSUE wskazał, że poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu portfelem, do szczególnych funkcji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania należą funkcje administrowania samymi, przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, takie jak te wymienione w załączniku II do dyrektywy 85/611 zmienionej dyrektywą 2001/107 w rubryce Administracja. Przy czym równocześnie TSUE wskazał, że wyliczenie zawarte w Załączniku II do dyrektywy UCITS nie ma charakteru wyczerpującego. Szczegółowej wykładni warunków uznania za zwolnione z VAT usług zleconych na zewnątrz przez spółkę zarządzającą funduszami dokonał Rzecznik Generalny Pedro Cruz Villalon w opinii w sprawie C-275/22 GfBk, m.in. na podstawie powołanego wyżej wyroku w sprawie C-169/04 Abbey National. Wskazał on w nim „Jeżeli bowiem Trybunał Sprawiedliwości doszedł do wniosku, iż usługi w zakresie administrowania i rachunkowości mają, dla celów zwolnienia zawartego w przywołanym art. 13, charakter specyficzny, takiej samej odpowiedzi należy udzielić w odniesieniu do usługi ściśle związanej z zasadniczą działalnością funduszu, jaką jest przetwarzanie informacji w celu dokonywania inwestycji w papiery wartościowe. Jeżeli usługi z zakresu administrowania, takie jak prowadzenie rachunkowości, obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu albo wycena aktywów, stanowią usługi specyficzne i wyodrębnione, uważam, że wspomniana ocena odnosi się tym bardziej do usługi jeszcze bardziej specyficznej, jaką jest usługa doradczo-informacyjna dotycząca zarządzania funduszem (...)”.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko TSUE i Rzecznika Generalnego, można dojść do konkluzji, że w ocenie Trybunału pojęcie zarządzania obejmuje bardzo szeroki zakres czynności, w tym obejmujące szereg czynności administracyjnych i technicznych. Równocześnie jednak czynności te muszą stanowić odrębną całość i powinny mieć charakter usług specyficznych i istotnych dla procesu zarządzania funduszem. W tym kontekście, jak Wnioskodawczyni wskazała w opisie zdarzenia przyszłego, działalność Wnioskodawczyni będzie w sposób nierozerwalny związana z działalnością inwestycyjną Spółki jako ASI. Jak wynika z przedstawionego zakresu czynności Wnioskodawczyni, jej działania obejmować będą wykonywanie kluczowych z perspektywy działalności inwestycyjnej czynności, polegających w szczególności na wyszukiwaniu dla Spółki potencjalnych projektów inwestycyjnych w które ASI mogłaby zaangażować (zainwestować) środki inwestorów oraz analizowaniu projektów inwestycyjnych, które Spółka zrealizowała lub zamierza realizować (w tym w postaci tzw. wyjścia z inwestycji).

Zdaniem Wnioskodawczyni usługi, które będą przez Nią wykonywane stanowią specyficzny przedmiot całości procesu inwestycyjnego ASI i są nierozerwalnie związane z zarządzaniem ASI. Z uwagi na docelowy charakter Wnioskodawczyni jako członka tzw. kluczowego personelu Spółki, jej usługi wykonywane na rzecz X stanowić będą kompleksową usługę tworzącą odrębną całość w zakresie specjalistycznych usług istotnych dla prawidłowego zarządzania alternatywnym funduszem inwestycyjnym w formule ASI.

W praktyce, z uwagi na charakter ASI jako masy majątkowej inwestowanej zgodnie z polityką inwestycyjną zaakceptowaną przez inwestorów, usługi Wnioskodawczyni będą niezbędne z perspektywy możliwości funkcjonowania Usługobiorcy jako ASI. Świadczone przez Wnioskodawczynię usługi określić można jako warunek konieczny zaistnienia właściwego procesu inwestycyjnego w Spółce. Bez świadczonych przez Wnioskodawczynię usług, Spółka jako ASI, nie byłaby zdolna wykonywać usług zarządzania, jako tzw. wewnętrzny zarządzający w rozumieniu art. art. 8b ust. 2 ustawy o FI.

Równocześnie, zdaniem Wnioskodawczyni, Jej przyszłym usługom nie można przypisać charakteru wyłącznie usług doradczych – tego rodzaju podejście ograniczałoby bowiem faktyczną treść usług, które świadczone będą na rzecz Spółki i które odnosić się będą ściśle do procesu zarządzania ASI (stanowią ich kluczowy/niezbędny element, w tym obejmujący w szczególności podejmowanie decyzji inwestycyjnych), a nie będą polegać wyłącznie na udzielaniu porad i opinii w tym zakresie. ASI wprawdzie sama podejmuje decyzje inwestycyjne, jednak bez usług wyszukiwania potencjalnych celów inwestycyjnych, a także analiz finansowych wykonywanych przez Wnioskodawczynię, nie mogłaby takich decyzji podejmować.

W świetle powyższych uwag, zdaniem Wnioskodawczyni, Jej działalność, która wykonywana będzie na rzecz X (przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego) mieści się w definicji zarządzania inwestycjami w rozumieniu tego pojęcia zdefiniowanego przez TSUE w przywołanym powyżej orzecznictwie. Wnioskodawczyni podkreśla ponadto, że będzie świadczyła usługi zarządzania alternatywną spółką inwestycyjną ASI, ponieważ zakres wykonywanych przez Nią czynności będzie obejmował usługi specyficzne i istotne dla zarządzania portfelami inwestycyjnymi (w tym zarządzania ryzykiem inwestycyjnym), co jest kluczowe do zdefiniowania czynności jako zarządzania dla celów podatku VAT.

Wszystkie opisane czynności, które wykonywane będą przez Wnioskodawczynię na rzecz ASI na podstawie Umowy stanowią powiązany ze sobą zespół świadczeń, których zakres jest istotny i specyficzny dla procesu zarządzania funduszem inwestycyjnym. Przy czym usługi te będą specyficzne, dostosowane do funkcjonowania podmiotu prowadzącego działalność inwestycyjną, a w konsekwencji nie będą przydatne w innych obszarach gospodarki.

Stanowisko Wnioskodawczyni opisane powyżej znajduje dodatkowo potwierdzenie w aktualnych licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe w podobnych stanach faktycznych.

Tytułem przykładu Wnioskodawczyni wskazuje na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

• z 13 marca 2020 r. (nr 0114-KDIP4-3.4012.13.2020.1.IG),
  

• z 4 września 2020 r. (nr 0112-KDIL1-1.4012.259.2020.2.MB),
  

• z 26 sierpnia 2020 r. (nr 0114- KDIP4-3.4012.319.2020.1.IG),
  

• z 2 czerwca 2020 r. (nr 0114-KDIP4-3.4012.118.2020.1.RK),
  

• z 30 kwietnia 2020 r. (nr 0114-KDIP4-3.4012.50.2020.1.RK),
  

• z 6 kwietnia 2020 r. (nr 0113-KDIPT1-2.4012.5.2020.2.KT),
  

• z 13 marca 2020 r. (nr 0114-KDIP4-3.4012.13.2020.1.IG).
  
  

Mając na uwadze powołane przepisy prawa, okoliczności analizowanego zdarzenia przyszłego oraz praktykę organów podatkowych i sądów administracyjnych, w ocenie Wnioskodawczyni, do Jej usług, które świadczone będą na rzecz Spółki zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku VAT przewidziane dla usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi zbiorczymi portfelami papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

1. funduszami inwestycyjnymi, alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi i zbiorczymi portfelami papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi,
2. portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią,

(…).

Na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Stosowanie zwolnień od podatku lub stawek preferencyjnych ma charakter wyjątkowy i nie podlega wykładni rozszerzającej. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji jedynie, gdy charakter czynności świadczonych przez niego w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług lub stawki obniżonej.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Zainteresowana jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na podstawie Umowy o świadczenie usług, zawartej z Usługobiorcą, Wnioskodawczyni świadczy usługi na rzecz Spółki, która posiada status alternatywnej spółki inwestycyjnej (dalej „ASI”) w rozumieniu art. 8a ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi. W przypadku Spółki, jej zarządzającym w rozumieniu art. 8b ust. 2 ustawy o FI, jest sama Spółka, prowadząca działalność jako tzw. wewnętrznie zarządzający ASI. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni świadczy na rzecz Spółki usługi niezbędne dla potrzeb wykonywania przez Spółkę działalności w charakterze ASI. W tym zakresie, na podstawie zawartej Umowy, Wnioskodawczyni świadczy na rzecz Spółki usługi polegające na wyszukiwaniu i wskazywaniu Spółce potencjalnych projektów inwestycyjnych oraz przeprowadzaniu analizy projektów inwestycyjnych, które Spółka zamierza realizować.

W ramach zobowiązań Wnioskodawczyni wynikających z Umowy, do Jej obowiązków należy przede wszystkim:

• szeroko pojęta analiza projektów kwalifikujących się do inwestycji przez Spółkę jako ASI,
  

• poszukiwanie, analiza, prezentacja informacji z wszelkich dostępnych źródeł mających na celu wyszukanie potencjalnych inwestycji dla ASI,
  

• dostarczanie analiz rynkowych, potencjalnych celów inwestycyjnych, biznesplanów,
  

• tworzenie pisemnych materiałów związanych z wykonywanymi czynnościami (opracowań, streszczeń, recenzji, tworzenie prezentacji etc.),
  

• prowadzenie rozmów z założycielami projektów, w które potencjalnie Spółka, działając jako ASI, jest zainteresowana zainwestować,
  

• konsultowanie projektów inwestycyjnych z zespołem Spółki.
  
  

Z tytułu świadczenia usług, Wnioskodawczyni uzyskuje od Usługobiorcy miesięczne wynagrodzenie ryczałtowe w uzgodnionej kwocie. Dodatkowo na podstawie Umowy możliwe jest uzyskanie przez Wnioskodawczynię dodatkowego wynagrodzenia w przypadku, gdy: (i) Spółka podejmie decyzję o realizacji projektu inwestycyjnego wskazanego przez Wnioskodawczynię; (ii) Y, jako ASI, podejmie decyzję o wyjściu z inwestycji wskazanej przez Wnioskodawczynię albo inwestycji, w stosunku do której Wnioskodawczyni wykonywał usługi w zakresie analizy projektu inwestycyjnego.

Wnioskodawczyni, działająca w charakterze usługodawcy, należy do tzw. kluczowego personelu Spółki. Usługi świadczone przez Wnioskodawczynię nie stanowią z formalnego punktu widzenia doradztwa inwestycyjnego w rozumieniu art. 76 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W ramach wykonywanych usług, Wnioskodawczyni będzie wykonywała czynności wymienione we wniosku, które – w ocenie Zainteresowanej – stanowią czynności zarządzania portfelem inwestycyjnym w rozumieniu definicji zarządzania wynikającej z art. 43 ust. 1 pkt 12) ustawy o VAT.

W ramach usług Wnioskodawczyni, świadczeniem głównym jest wyszukiwanie i wskazywanie zleceniodawcy projektów inwestycyjnych oraz przeprowadzanie analizy projektów inwestycyjnych.

W ocenie Wnioskodawczyni, w związku z czynnościami wykonywanymi przez Wnioskodawczynię ponosi Ona odpowiedzialność za specyficzne i istotne elementy usług zarządzania w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 12) ustawy o VAT, tj. czynności polegające na wyszukiwaniu i wskazywaniu zleceniodawcy projektów inwestycyjnych oraz przeprowadzaniu analizy projektów inwestycyjnych. Analizy projektów inwestycyjnych Wnioskodawczyni mogą zawierać opis ryzyk wiążących się z danym przedsięwzięciem inwestycyjnym, co stanowi specyficzny i istotny elementy usługi zarządzania.

Pomimo, że czynności Wnioskodawczyni nie stanowią czynności, o których mowa w art. 8b ustawy o FI, a ponadto nie stanowią usług doradztwa inwestycyjnego, to jednak czynności Wnioskodawczyni nie ograniczają się wyłącznie do aspektów technicznych.

Wątpliwości Zainteresowanej dotyczą wskazania, czy usługi świadczone przez Wnioskodawczynię na rzecz Spółki będą zwolnione od podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do kwestii, objętej zakresem pytania, należy wskazać, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) i b) ustawy o VAT uzależnione jest od łącznego spełnienia dwóch warunków:

1. przedmiotowego – świadczone usługi powinny być kwalifikowane jako usługi zarządzania oraz
2. podmiotowego – ww. usługi zarządzania powinny być świadczone w odniesieniu m.in. do funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych i zbiorczych portfeli papierów wartościowych – w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi albo do portfeli inwestycyjnych funduszy inwestycyjnych i alternatywnych funduszy inwestycyjnych, o których mowa w lit. a, lub ich częścią.
   
   

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia usług zarządzania. Jednakże przepis art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT stanowi implementację do krajowego porządku prawnego przepisu art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r. nr 347/1, z późn. zm.), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku VAT podlega zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie. W kontekście ww. przepisu art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE, TSUE wielokrotnie wskazywał, że jego wykładnia powinna być dokonywana z uwzględnieniem kontekstu, w jaki się wpisuje, celów oraz układu tej dyrektywy oraz z uwzględnieniem zwłaszcza ratio legis zwolnienia, które przewiduje. TSUE przypominał ponadto, że zwolnienia od podatku stanowią wyjątki od ogólnej zasady, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie usługi świadczone odpłatnie przez podatnika, wobec czego należy dokonywać ich ścisłej wykładni. Ponadto zauważono, że zwolnienia przewidziane w art. 13 szóstej dyrektywy stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a zatem powinny zostać zdefiniowane z punktu widzenia prawa wspólnotowego, co ma na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu podatku VAT w poszczególnych państwach członkowskich.

W kwestii wyjaśnienia pojęcia „zarządzania funduszem” można wskazać, że z ugruntowanego orzecznictwa TSUE (m.in. w sprawach C-169/04, C-275/11, C-595/13) wynika, że celem zwolnienia z opodatkowania transakcji związanych z zarządzaniem funduszami powierniczymi, przewidzianego w art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy (obecnie art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE), jest w szczególności ułatwienie małym inwestorom inwestowania w papiery wartościowe za pomocą przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania. Celem pkt 6 tego przepisu jest zapewnienie neutralności podatkowej wspólnego systemu podatku VAT w kwestii wyboru między inwestowaniem bezpośrednim w papiery wartościowe, a inwestowaniem za pośrednictwem przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania.

Z powyższego wynika, że transakcje, których dotyczy to zwolnienie, są typowe dla działalności, jaką wykonują przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania. Zatem art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu zbiorowym portfelem obejmuje czynności, które polegają na zarządzaniu samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe, takie jak te zamieszczone w załączniku II do zmienionej Dyrektywy Rady 85/611/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) (85/611/EWG) w rubryce „Administracja”, które są czynnościami właściwymi przedsiębiorstwom zbiorowego inwestowania. Dyrektywa 85/611/EWG została zastąpiona dyrektywą 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS).

Zgodnie z art. 6 ust. 2 Dyrektywy 2009/65/WE, działalność związana z zarządzaniem przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS) obejmuje obowiązki, o których mowa w załączniku II.

Załącznik II do tej dyrektywy określa funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem. Są to odpowiednio:

• zarządzanie inwestycjami,
  

• administracja:
  1. obsługa prawna i obsługa rachunkowo-księgowa w zakresie zarządzania funduszem;
  2. zapytania klientów;
  3. wycena i wyznaczanie ceny (w tym zwroty podatkowe);
  4. monitorowanie przestrzegania uregulowań;
  5. prowadzenie rejestru posiadaczy jednostek uczestnictwa;
  6. wypłata zysków;
  7. emisja i umarzanie jednostek uczestnictwa;
  8. rozliczanie umów (w tym wysyłanie potwierdzeń);
  9. prowadzenie ksiąg,
• wprowadzanie do obrotu.
  
  

Należy ponadto wskazać, że ww. definicja zarządzania ma zastosowanie również w odniesieniu do specjalnych funduszy inwestycyjnych innych niż objęte dyrektywą UCITS. W pkt 38 wyroku w sprawie C-595/13 TSUE stwierdził, że spółki takie jak będące przedmiotem postępowania głównego, które zostały utworzone przez wielu inwestorów wyłącznie w celu zainwestowania zgromadzonego majątku w nieruchomości, nie mogą zostać uznane za przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania w rozumieniu dyrektywy UCITS. W takich okolicznościach faktycznych, tj. w odniesieniu do funduszy innych niż objętych dyrektywą UCITS, TSUE przytoczył definicję zarządzania funduszami, którą podał w wyroku C-169/04, a więc nawiązującą do dyrektywy UCITS. W ww. wyroku w sprawie C-595/13 TSUE wskazał, że poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu portfelem do szczególnych funkcji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania należą funkcje administrowania samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, takie jak te wymienione w załączniku II do dyrektywy UCITS w rubryce „Administracja”. Zdaniem TSUE, nie tylko zarządzanie inwestycjami, wiążące się z wyborem i zbywaniem aktywów będących przedmiotem takiego zarządzania, lecz również usługi administracyjne i rachunkowe, takie jak obliczanie kwoty dochodów i ceny jednostek uczestnictwa lub udziałów funduszu, wycena aktywów, rachunkowość, przygotowywanie deklaracji w celu podziału dochodów, dostarczanie informacji i dokumentacji na temat rachunków okresowych i deklaracji podatkowych, statystyk i podatku VAT, a także opracowywanie prognoz przychodów wchodzą w zakres pojęcia „zarządzania” specjalnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 6 szóstej dyrektywy.

Biorąc powyższe pod uwagę, uznać należy że usługi świadczone przez Wnioskodawczynię na rzecz Spółki, tj. szeroko pojęta analiza projektów kwalifikujących się do inwestycji przez Spółkę jako ASI, poszukiwanie, analiza, prezentacja informacji z wszelkich dostępnych źródeł mających na celu wyszukanie potencjalnych inwestycji dla ASI, dostarczanie analiz rynkowych, potencjalnych celów inwestycyjnych, biznesplanów, tworzenie pisemnych materiałów związanych z wykonywanymi czynnościami (opracowań, streszczeń, recenzji, tworzenie prezentacji etc.), prowadzenie rozmów z założycielami projektów, w które potencjalnie Spółka, działając jako ASI, jest zainteresowana zainwestować, konsultowanie projektów inwestycyjnych z zespołem Spółki – mieszczą się w definicji zarządzania w rozumieniu tego określenia zdefiniowanego przez TSUE i są one zwolnione od podatku pod warunkiem, że spełnione będzie kryterium podmiotowe.

Drugim bowiem warunkiem określonym w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy o VAT jest warunek podmiotowy. Ww. zwolnieniu podlegają usługi zarządzania świadczone na rzecz funduszy inwestycyjnych, alternatywnych funduszy inwestycyjnych lub zbiorczych portfeli papierów wartościowych w rozumieniu przepisów o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi.

Działalność alternatywnych funduszy inwestycyjnych jest regulowana przepisami ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (Dz. U. z 2020 r., poz. 95 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o funduszach inwestycyjnych”.

Jeżeli zatem usługi zarządzania świadczone są m.in. na rzecz funduszy inwestycyjnych lub alternatywnych funduszy inwestycyjnych w rozumieniu przepisów ww. ustawy, to zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 10a ustawy o funduszach inwestycyjnych, ilekroć w ustawie jest mowa o alternatywnym funduszu inwestycyjnym – rozumie się przez to instytucję wspólnego inwestowania, której przedmiotem działalności, w tym w ramach wydzielonego subfunduszu, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną, niebędącą funduszem działającym zgodnie z prawem wspólnotowym regulującym zasady zbiorowego inwestowania w papiery wartościowe.

Według art. 8a ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2.

W oparciu o treść art. 8a ust. 3 ustawy o funduszach inwestycyjnych, wyłącznym przedmiotem działalności alternatywnej spółki inwestycyjnej, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie, jest zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną.

Na podstawie art. 8b ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, zarządzający ASI zarządza alternatywną spółką inwestycyjną, w tym co najmniej portfelem inwestycyjnym tej spółki oraz ryzykiem.

Zarządzającym ASI może być, w myśl art. 8b ust. 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych, wyłącznie:

1. w przypadku określonym w art. 8a ust. 2 pkt 1 – spółka kapitałowa będąca alternatywną spółką inwestycyjną, prowadząca działalność jako wewnętrznie zarządzający ASI;
2. w przypadku określonym w art. 8a ust. 2 pkt 2 – spółka kapitałowa będąca komplementariuszem alternatywnej spółki inwestycyjnej, prowadząca działalność jako zewnętrznie zarządzający ASI.
   
   

Zgodnie z art. 70a ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, zarządzającym ASI może być wyłącznie spółka kapitałowa, o której mowa w art. 8b ust. 2, z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która uzyskała zezwolenie Komisji na wykonywanie działalności określonej w art. 70e ust. 1 (zezwolenie na wykonywanie działalności przez zarządzającego ASI).

Stosownie do art. 70a ust. 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych, na warunkach określonych w rozdziale 3, w przypadku zarządzania portfelami inwestycyjnymi o niskiej wartości, spółka kapitałowa, o której mowa w art. 8b ust. 2, z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może wykonywać działalność określoną w art. 70e ust. 1 jako zarządzający ASI bez zezwolenia Komisji, po uzyskaniu wpisu do rejestru zarządzających ASI.

Ponadto, w myśl art. 70e ust. 1 i 2 ustawy o funduszach inwestycyjnych, przedmiotem działalności zarządzającego ASI może być wyłącznie zarządzanie alternatywną spółką inwestycyjną, w tym wprowadzanie tej spółki do obrotu, oraz, z zastrzeżeniem ust. 2, zarządzanie unijnym AFI, w tym wprowadzanie tych AFI do obrotu. Zarządzanie unijnym AFI może być przedmiotem działalności wyłącznie zewnętrznie zarządzającego ASI, który uzyskał zezwolenie na wykonywanie działalności przez zarządzającego ASI.

Stosownie do art. 70g ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, zarządzający ASI może, w drodze umowy zawartej w formie pisemnej, z uwzględnieniem art. 75-82 rozporządzenia 231/2013, powierzyć przedsiębiorcy lub przedsiębiorcy zagranicznemu wykonywanie czynności związanych z działalnością prowadzoną przez tego zarządzającego.

Zgodnie z art. 70zc ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych, Komisja dokonuje wpisu zarządzającego ASI do rejestru zarządzających ASI na wniosek:

1. spółki kapitałowej w organizacji – w przypadku gdy zamierza ona prowadzić działalność jako wewnętrznie zarządzający ASI;
2. spółki kapitałowej, która ma być komplementariuszem alternatywnej spółki inwestycyjnej, zgodnie z jej umową albo statutem, przed zgłoszeniem tej spółki do sądu rejestrowego – w przypadku gdy zamierza ona prowadzić działalność jako zewnętrznie zarządzający ASI.
   
   

Ze względu na wnioski płynące z powołanych powyżej przepisów oraz orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że wykonywane przez Wnioskodawczynię czynności mieszczą się w zakresie czynności wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy o VAT.

W analizowanej sprawie wymienione usługi będą bezpośrednio dotyczyły czynności zarządzania alternatywnym funduszem inwestycyjnym. Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawczyni świadczy na rzecz Spółki usługi niezbędne dla potrzeb wykonywania przez Spółkę działalności w charakterze ASI. Wnioskodawczyni, działająca w charakterze usługodawcy należy do tzw. kluczowego personelu Spółki. Ponadto – jak wskazała Zainteresowana – w związku z czynnościami wykonywanymi przez Wnioskodawczynię ponosi ona odpowiedzialność za specyficzne i istotne elementy usług zarządzania w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, tj. czynności polegające na wyszukiwaniu i wskazywaniu zleceniodawcy projektów inwestycyjnych oraz przeprowadzaniu analizy projektów inwestycyjnych. Analizy projektów inwestycyjnych Wnioskodawczyni mogą zawierać opis ryzyk wiążących się z danym przedsięwzięciem inwestycyjnym, co stanowi specyficzny i istotny elementy usługi zarządzania. Pomimo, że czynności Wnioskodawczyni nie stanowią czynności, o których mowa w art. 8b ustawy o FI, a ponadto nie stanowią usług doradztwa inwestycyjnego, to jednak czynności Wnioskodawczyni nie ograniczają się wyłącznie do aspektów technicznych.

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy oraz powołane powyżej przepisy i orzecznictwo, należy stwierdzić, że usługi świadczone przez Wnioskodawczynię na rzecz Spółki będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. a) ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowaną. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.