UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania nieodpłatnego przekazania przez Wspólnotę odcinków sieci wodociągowo-kanalizacyjnej na rzecz Gminy.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 19 maja 2021 r. (data wpływu 19 maja 2019 r.) na wezwanie tut. Organu z 10 maja 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka Sp. z o.o. sprawuje zarząd powierzony w trybie art. 18 ust. 1 Ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 roku nad dwiema wspólnotami mieszkaniowymi: Wspólnoty Mieszkaniowej A i Wspólnoty Mieszkaniowej B, obie Wspólnoty z siedzibą przy (…).

Obie Wspólnoty Mieszkaniowe znajdują się w ramach jednego osiedla mieszkaniowego. W ramach budowy osiedla Developer wybudował instalację urządzeń sieci wodociągowych i kanalizacyjnych (na podstawie Decyzji z 2009 roku). W skład tej instalacji wchodzą:

1. odcinki sieci: wodociągowej PE100 DN 110 mm o długości 290,7 m stanowiące część składową nieruchomości - prywatnej, działki nr ew. (…), (…), (…), (…), w obrębie ewidencyjnym (…), będącej własnością właścicieli lokali stanowiących Wspólnotę Mieszkaniową A i B, oraz działki nr ew. (…) w obrębie ewidencyjnym (…) będącej własnością Skarbu Państwa.
2. odcinki sieci kanalizacji sanitarnej, składające się z odcinka sieci PVC DN 200 mm o długości 325 m stanowiącej część składową nieruchomości - prywatnej, działki nr ew. (…), (…), (…), (…), w obrębie ewidencyjnym (…), będącej własnością właścicieli lokali stanowiących Wspólnotę Mieszkaniową A i B, oraz działki nr ew. (…) w obrębie ewidencyjnym (…) będącej własnością Skarbu Państwa.

Budynki mieszkalne po wybudowaniu i przed odbiorem do użytkowania zostały przyłączone do tej sieci. Od momentu przejęcia osiedla Wspólnoty nie miały wiedzy, że Developer nie przekazał tej instalacji na rzecz Gminy. W 2018 roku Gmina zwróciła się do Wspólnot o przekazanie tej instalacji na rzecz Gminy.

Podkreślić należy, że obie Wspólnoty Mieszkaniowe nie są podatnikami podatku VAT i nie ponosiły żadnych kosztów w związku z wybudowaniem instalacji urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych. W związku z tym Wspólnotom nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku z tytułu nabycia tych sieci lub ich części składowych.

Gmina jest w posiadaniu umowy na wykonanie całej sieci (przedstawionej przez Developera), natomiast koszt odcinka instalacji dla obu Wspólnot Mieszkaniowym został określony na ok. 204.000 zł co stanowi 102.000 zł na jedną Wspólnotę Mieszkaniową.

Obecnie obie Wspólnoty zamierzają dokonać nieodpłatnego przekazania opisanych odcinków sieci wodociągowo-kanalizacyjnej na rzecz Gminy.

W uzupełniniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że wybudowany przez Developera budującego osiedle odcinek sieci został podłączony do gminnej sieci wodociągów i kanalizacji w 2011 r. i obecnie zasila w wodę i odbiór kanalizacji z budynków.

Gmina nie dokonała formalnego odbioru tej sieci od Developera, chociaż to był warunek w pozwoleniu na budowę. Z prawnego punktu sieć nadal nie jest własnością Gminy. Ponieważ instalacja znajduje się na nieruchomości Wspólnoty to tylko Wspólnota może dokonać formalnego przekazania tej sieci Gminie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie przez Wspólnotę Mieszkaniową odcinków sieci wodociągowo-kanalizacyjnej na rzecz Gminy podlega podatkowi od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność polegającą na nieodpłatnym przekazaniu sieci wodociągowo-kanalizacyjnej na rzecz Gminy należy w opisanych stanie faktycznym uznać za dostawę niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Uzasadnienie

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, tj.; dalej: „u.p.t.u”) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie natomiast do treści art. 7 ust. 1 u.p.t.u. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u. należy rozumieć przede wszystkim „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)”. Co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega dostawa towarów o charakterze odpłatnym.

Niemniej jednak, w niektórych przypadkach nieodpłatna dostawa towarów również może podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 2 u.p.t.u. „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych”.

Przez odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.t.u. rozumie się natomiast „każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa”.

Podobnie, jak w przypadku dostawy towarów co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług. Niemniej jednak, w niektórych przypadkach również nieodpłatne świadczenie usług może podlegać opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 2 u.p.t.u. „za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika”.

Główną przesłanką dla opodatkowania podatkiem od towarów i usług nieodpłatnego świadczenia usług jest zatem ustalenie, iż nieodpłatne świadczenie usług nastąpiło do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Jeżeli zatem nieodpłatne świadczenie usług miało związek z działalnością gospodarczą podatnika, to dana czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, aby uznać, iż nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być ono świadczone na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika.

Dla ustalenia, czy nieodpłatne przeniesienie infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej na rzecz Gminy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w pierwszej kolejności ustalenia wymaga, czy czynność ta spełnia przesłanki do uznania jej za dostawę towarów na gruncie podatku od towarów i usług.

Infrastruktura wodociągowo-kanalizacyjnej, będąca przedmiotem umowy o nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy stanowi samoistną rzecz ruchomą, będącą przedmiotem odrębnego prawa własności, stanowiąc urządzenie do doprowadzania lub odprowadzania płynów. Prawo własności tej infrastruktury przysługuje Wnioskodawcom.

Tym samym stwierdzić należy, iż nieodpłatne przekazanie infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej na rzecz Gminy, będące przedmiotem niniejszego wniosku stanowić będzie dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 u.p.t.u. Jednocześnie, uznać należy, iż w omawianej sprawie nie ma miejsca przypadek, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u., tj. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia. Uznać tym samym należy, że nieodpłatne przekazanie infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej na rzecz Gminy wchodzi w zakres zwrotu „wszelkie inne darowizny”, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u.

Ponieważ nieodpłatne przekazanie sieci wodociągowej i kanalizacyjnej jest w myśl ustawy dostawą towarów to nie może jednocześnie stanowić świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 ustawy.

Niemniej jednak, dla ustalenia, czy nieodpłatne przekazanie infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej, o której mowa w niniejszym wniosku, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 2 u.p.t.u. ustalenia wymaga, czy spełniona została druga z przesłanek, określonych w tym przepisie, tj. podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Wnioskodawcom w żadnym przypadku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, czy też wytworzenia infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej lub jej części składowych. Wnioskodawcy nabyli tę infrastrukturę nieodpłatnie i nie przysługiwało im prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia.

Mając na uwadze powołane przepisy, jak również uwzględniając, że Wnioskodawcy nie dokonywali odliczenia podatku naliczonego wskazać należy, że zamierzona czynność w postaci nieodpłatnego przekazania sieci wodociągowo-kanalizacyjnej na rzecz Gminy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powyższe stanowisko prezentowane jest również w innych interpretacjach podatkowych Krajowej Informacji Skarbowej, np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0114-KDIP4-1.4012.214.2020.2.RMA z 7 lipca 2020 r. oraz interpretacji indywidualnej nr 0115-KDIT1-1.4012.518.2019.1.DM z 2 października 2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) - zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje pojęcie dostawy towarów. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT oraz - w przypadku świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ww. ustawy.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
   
2. wszelkie inne darowizny
   

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Analiza treści art. 7 ust. 2 ustawy, pozwala na stwierdzenie, że uznanie nieodpłatnego przekazania towarów za odpłatną dostawę towarów uzależnione jest od tego czy podatnikowi przysługiwało w całości bądź w części prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu przekazywanych towarów.

Z wniosku wynika, że Spółka Sp. z o.o. sprawuje zarząd powierzony w trybie art. 18 ust. 1 Ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 roku nad dwiema wspólnotami mieszkaniowymi: Wspólnoty Mieszkaniowej A i B, obie Wspólnoty z siedzibą przy (…).

Obie Wspólnoty Mieszkaniowe znajdują się w ramach jednego osiedla mieszkaniowego. W ramach budowy osiedla Developer wybudował instalację urządzeń sieci wodociągowych i kanalizacyjnych (na podstawie Decyzji z 2009 roku). W skład tej instalacji wchodzą:

1. odcinki sieci: wodociągowej PE100 DN 110 mm o długości 290,7 m stanowiące część składową nieruchomości - prywatnej, działki nr ew. (…), (…), (…), (…), w obrębie ewidencyjnym (…), będącej własnością właścicieli lokali stanowiących Wspólnotę Mieszkaniową A i B, oraz działki nr ew. (…) w obrębie ewidencyjnym (…) będącej własnością Skarbu Państwa.
2. odcinki sieci kanalizacji sanitarnej, składające się z odcinka sieci PVC DN 200 mm o długości 325 m stanowiącej część składową nieruchomości - prywatnej, działki nr ew. (…), (…), (…), (…), w obrębie ewidencyjnym (…), będącej własnością właścicieli lokali stanowiących Wspólnotę Mieszkaniową A i B, oraz działki nr ew. (…) w obrębie ewidencyjnym (…) będącej własnością Skarbu Państwa.

Budynki mieszkalne po wybudowaniu i przed odbiorem do użytkowania zostały przyłączone do tej sieci. Od momentu przejęcia osiedla Wspólnoty nie miały wiedzy, że Developer nie przekazał tej instalacji na rzecz Gminy. W 2018 roku Gmina zwróciła się do Wspólnot o przekazanie tej instalacji na rzecz Gminy.

Obie Wspólnoty Mieszkaniowe nie są podatnikami podatku VAT i nie ponosiły żadnych kosztów w związku z wybudowaniem instalacji urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych. W związku z tym Wspólnotom nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku z tytułu nabycia tych sieci lub ich części składowych.

Gmina jest w posiadaniu umowy na wykonanie całej sieci (przedstawionej przez Developera), natomiast koszt odcinka instalacji dla obu Wspólnot Mieszkaniowym został określony na ok. 204.000 zł co stanowi 102.000 zł na jedną Wspólnotę Mieszkaniową.

Obecnie obie Wspólnoty zamierzają dokonać nieodpłatnego przekazania opisanych odcinków sieci wodociągowo-kanalizacyjnej na rzecz Gminy.

Wybudowany przez Developera budującego osiedle odcinek sieci został podłączony do gminnej sieci wodociągów i kanalizacji w 2011 r. i obecnie zasila w wodę i odbiór kanalizacji z budynków.

Gmina nie dokonała formalnego odbioru tej sieci od Developera, chociaż to był warunek w pozwoleniu na budowę. Z prawnego punktu sieć nadal nie jest własnością Gminy. Ponieważ instalacja znajduje się na nieruchomości Wspólnoty to tylko Wspólnota może dokonać formalnego przekazania tej sieci Gminie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania nieodpłatnego przekazania przez Wspólnotę odcinków sieci wodociągowo-kanalizacyjnej na rzecz Gminy.

Stosownie do treści art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), rzeczami są tylko przedmioty materialne. W myśl natomiast art. 47 § 1 ww. ustawy, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Jak stanowi art. 47 § 2 K.c., częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych (art. 47 § 3 K.c.).

W art. 48 Kodeksu cywilnego postanowiono, że z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Ponadto, stosownie do art. 49 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

Należy zaznaczyć, że przesłanka wynikająca z powołanego wyżej art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w tym przepisie urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa lub zakładu.

Na podstawie art. 49 § 2 Kodeksu cywilnego, osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1, i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca.

W świetle powołanych przepisów Kodeksu cywilnego urządzenia przesyłowe co do zasady stanowią część składową nieruchomości, na której zostały posadowione. Jeżeli jednak wchodzą one w skład przedsiębiorstwa, to nie należą do części składowych nieruchomości, na których zostały posadowione. Tym samym, w takiej sytuacji stanowią one odrębny od samej nieruchomości przedmiot prawa własności. Uznanie sieci przesyłowych, o których mowa w art. 49 § 1 K.c. za odrębny od nieruchomości przedmiot prawa własności uzależnione zostało zatem od przesłanki, aby sieci te wchodziły w skład przedsiębiorstwa. Z chwilą fizycznego połączenia z siecią urządzenia te stają się zatem samoistnymi rzeczami ruchomymi, które mogą być przedmiotem odrębnej własności i odrębnego obrotu - może zatem dojść do przeniesienia własności tych urządzeń w drodze umowy na rzecz przedsiębiorcy lub osoby trzeciej.

Zatem w sprawie, będącej przedmiotem niniejszego wniosku w pierwszej kolejności uznać należy, że odcinki sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, będące przedmiotem nieodpłatnego przekazania na rzecz Gminy stanowią samoistną rzecz ruchomą, będącą przedmiotem odrębnego prawa własności, stanowiąc urządzenie do doprowadzania lub odprowadzania płynów. Po wybudowaniu w 2011 r. przez dewelopera, budującego osiedle, odcinki sieci zostały podłączone do gminnej sieci wodociągów i kanalizacji. Biorąc pod uwagę przedstawioną powyżej argumentację, stwierdzić zatem należy, że z chwilą podłączenia urządzeń przesyłowych do sieci przedsiębiorstwa przesyłowego nastąpiło wyodrębnienie własności urządzeń przesyłowych, jako samoistnych rzeczy ruchomych, mogących być przedmiotem odrębnego prawa własności i odrębnego obrotu.

Tym samym, nieodpłatne przekazanie odcinków sieci wodociągowo-kanalizacyjnej na rzecz Gminy należy traktować jako dostawę towarów, ponieważ jest to w istocie przekazanie samoistnej rzeczy ruchomej.

Jak wynika z opisu wniosku Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT i nie ponosił żadnych kosztów w związku z wybudowaniem odcinków sieci wodociągowo-kanalizacyjnej. W związku z tym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku z tytułu nabycia tych odcinków sieci wodociągowo-kanalizacyjnej.

W świetle obowiązujących przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że z uwagi na nie spełnienie przesłanki warunkującej zrównanie nieodpłatnej dostawy towarów z odpłatną dostawą towarów - z uwagi na to, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dotyczących budowy sieci - nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy odcinków sieci wodociągowo-kanalizacyjnej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.