Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.421.2021.1.AD
z 8 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2021 r. (data wpływu 2 marca 2021 r.), uzupełnionym pismami w dniu 1 kwietnia 2021 r. oraz w dniu 22 kwietnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazane przez Wnioskodawcę.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w ww. zakresie. Wniosek uzupełniony został pismami w dniu 1 kwietnia 2021 r. oraz w dniu 22 kwietnia 2021 r.

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 4 stycznia 2017 r. Wnioskodawca dokonał zakupu nieruchomości - lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ul. …. Lokal ten nabył jako obiekt nowy, od dewelopera w stanie deweloperskim za cenę 275 481 zł. Koszt aktu notarialnego to 1 940 zł 55 gr.

Lokal mieszkalny został wykończony na koszt Wnioskodawcy. Łączna wartość wykonanych prac to kwota około 60 000 zł. Wnioskodawca nie pobrał faktur na wydatki.

Wnioskodawca w dniu 23 kwietnia 2020 r. dokonał sprzedaży należącego do niego lokalu mieszkalnego wskazanego powyżej. Cena sprzedaży to kwota 405 000 zł.

W dniu 29 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabył kolejną nieruchomość, tym razem zakup był ze skutkiem do majątku wspólnego.

Cenę nieruchomości określono na kwotę 539 000 zł. Cena płatna była:

• 10 000 zł ze środków własnych przed zakupem (przelewem z ceny zbycia poprzedniego lokalu),
• 149 000 zł ze środków własnych po zakupie (przelewem z ceny zbycia poprzedniego lokalu).

Pozostała część została pokryta ze środków pochodzących z kredytu.

W związku z zakupem nieruchomości Wnioskodawca poniósł szereg wydatków. W szczególności poniósł koszt aktu notarialnego - umowy kupna - w kwocie 10 305 zł 70 gr.

Wobec zakupu nieruchomości w stanie deweloperskim, Wnioskodawca poniósł wydatki na wykończenie, obejmujące tak robociznę jak też materiały. Część wydatków udokumentowano fakturami, część nie. Łączna wartość prac to około 100 000 zł udokumentowane fakturami oraz 40 000 zł bez takiego dowodu.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku z dnia 1 kwietnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że:

• nieruchomość położona przy ul. … stanowiła jego majątek osobisty, zaś kolejna została zapisana w poczet majątku wspólnego, mimo zakupu jej ze znacznym udziałem środków z majątku osobistego,
• zakup nieruchomości położonej przy ul. … finansowany był z jego środków własnych.
• zbycie lokalu położonego w G. przy ul. … nie było związane z działalnością gospodarczą,
• z tytułu zbycia lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ul. … zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu: cenę zakupu nieruchomości oraz koszty jego wykończenia (wykończenie, ścian i podłóg, glazury itp., armatura i ceramika łazienkowa i kuchenna),
• zakup nieruchomości kolejnej był w części finansowany ze środków ze zbycia nieruchomości położonej przy ul. …, a w części z kredytu,
• cofa pytanie w zakresie dot. kredytu,
• zakresem tzw. ulgi mieszkaniowej zamierza objąć wydatki - sfinansowane ze środków pieniężnych pochodzących ze sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ul. … – w postaci wydatku na zakup kolejnej nieruchomości, koszt aktu notarialnego oraz opłaty i podatki w tym akcie pobranych (np. opłaty wieczystoksięgowe), koszt wykonanych prac pozwalających na zamieszkanie, takich jak wykonanie pokrycia podłóg, wykończenia ścian, urządzeń sanitarnych i powierzchni łazienek.
• od momentu nabycia nieruchomości w dniu 29 kwietnia 2020 r. - w nabytej nieruchomości zamieszkuje, przechowuje swoje ruchomości oraz posiada swoje centrum życiowe,
• zakupiona w dniu 29 kwietnia 2020 r. nieruchomość przeznaczona jest jedynie na cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca w uzupełnieniach wniosku sformułował m.in. następujące pytania, tj.:

• w uzupełnieniu wniosku z dnia 22 kwietnia 2021 r.:

Pytanie B1. Czy do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisów art. 21 ust. 1 punkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza się koszt aktu notarialnego zakupu nieruchomości (w tym podatków i opłat pobranych przez notariusza), koszt wykończenia lokalu (wykończenie lokalu ze stanu deweloperskiego do stanu pozwalającego na zamieszkanie) rozumianego poprzez wykonanie powierzchni podłóg, ścian (w tym glazury w łazienkach) montaż armatury i urządzeń sanitarnych?

Pytanie B2. Czy w sytuacji w której ustawa nie przewiduje obowiązku wystawienia faktury VAT lub obowiązku domagania się jej wystawienia przez podatnika możliwym jest udokumentowanie wydatku jedynie za pomocą faktury? Przy czym Wnioskodawca wskazuje, że jego wolą nie jest pozyskanie informacji o sposobie dowodzenia, a wykładni przepisu prawa w kontekście sytuacji, w której przy danym wydatku nie było obowiązku wystawienia faktury VAT, wydatek zaś poczyniono i mieści się on w katalogu wydatku określonych w pytaniu B1.

• w uzupełnieniu wniosku z dnia 1 kwietnia 2021 r.:

• Pytanie C. Czy wydatkiem poniesionym na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisów art. 21 ust. 1 punkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nabycie kolejnego lokalu do majątku wspólnego za środki pochodzące ze sprzedaży lokalu należącego do majątku osobistego?

W sformułowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 22 kwietnia 2021 r. własnym stanowisku Wnioskodawca podaje, że jego zdaniem:

• w zakresie pytania B1 – jest uprawniony do skorzystania z tzw. ulgi mieszkaniowej w związku ze wskazanymi w pytaniu wydatkami.

• w zakresie pytania B2 – przepis wprowadzający obowiązek dowodzenia faktu za pomocą faktury VAT może dotyczyć tylko tej sytuacji, w której istnieje obowiązek wystawienia takiego dokumentu.

• w zakresie pytania C – jak wynika z treści art. art. 31 par. 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). - każdy małżonek traktowany jest jak właściciel, co dotyczy także korzystania, w tym zamieszkania w nieruchomości wspólnej. Mając zatem na uwadze regulację dot. tzw. ulgi mieszkaniowej zakup nieruchomości na potrzeby własne związane z zaspokajaniem warunków lokalowych dokonany w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej jest tożsamy z zakupem własności osobistej, przez co prawo do ulgi przysługuje Wnioskodawcy na tle stanu faktycznego niniejszej sprawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe, jednakże z innych względów niż przez niego wskazane.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020r. poz. 1426 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 cytowanej ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

Na podstawie art. 21 ust. 26 zd. pierwsze ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o którym mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

• przeznaczonych na cele rekreacyjne.

W myśl natomiast ust. 30 wskazanego wyżej artykułu 21, przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Odnosząc zatem przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że powołany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem wydatkowania - w warunkach określonych w ustawie – uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych dochodu wyłącznie na cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Zatem podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy - jest fakt wydatkowania (nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycia) dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw - w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych - na wskazane w art. 21 ust. 25 ustawy cele mieszkaniowe.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 23 kwietnia 2020 r. dokonał sprzedaży lokalu mieszkalnego należącego do jego majątku osobistego. Środki pieniężne ze zbycia tego lokalu przeznaczył w dniu 29 kwietnia 2020 r. na zakup kolejnej nieruchomości. Tym razem zakup był ze skutkiem do majątku wspólnego. W nabytej nieruchomości zamieszkuje, przechowuje swoje ruchomości oraz posiada swoje centrum życiowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi m.in. kwestia, czy nabycie kolejnego lokalu do majątku wspólnego za środki pochodzące ze sprzedaży lokalu należącego do jego majątku osobistego jest wydatkiem poniesionym na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisów art. 21 ust. 1 punkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Jak wynika z art. 33 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Stosownie natomiast do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jak wskazano powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym uzależnia skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego. Przy czym cele, których realizacja uprawnia do zwolnienia określone zostały enumeratywnie w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Do wydatków tych zalicza się m. in. określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, wydatki poniesione na nabycie lokalu mieszkalnego.

Uwzględniając zatem powyższe stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę kolejnego lokalu do majątku wspólnego, w którym realizuje on własne cele mieszkaniowe - za środki pochodzące ze sprzedaży lokalu należącego do majątku osobistego - jest wydatkiem poniesionym na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisów art. 21 ust. 1 punkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy budzi również m.in. kwestia, czy do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu przepisów art. 21 ust. 1 punkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza się koszt aktu notarialnego zakupu nieruchomości (w tym podatków i opłat pobranych przez notariusza), koszt wykończenia lokalu (wykończenia lokalu ze stanu deweloperskiego do stanu pozwalającego na zamieszkania) rozumianego poprzez wykonanie powierzchni podłóg, ścian (w tym glazury w łazienkach) montaż armatury i urządzeń sanitarnych. Przy czym - jak Wnioskodawca wskazuje w opisie sprawy - część wydatków związanych z wykończeniem lokalu, które obejmuje tak robociznę jak też materiały, nie została udokumentowana fakturami.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że wśród wydatków na własne cele mieszkaniowe wymieniono w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki poniesione na remont własnego lokalu mieszkalnego. Przez „własny” lokal mieszkalny rozumie się m.in. lokal mieszkalny, do którego przysługuje podatnikowi prawo własności. Zauważyć również należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje „remontu”. Dla wyjaśnienia tego pojęcia, należy odnieść się do jego znaczenia funkcjonującego w języku powszechnym. I tak, „remont” to „doprowadzenie jakiegoś budynku lub urządzenia do stanu używalności; naprawa, odnawianie (czegoś)”. Synonimami tego pojęcia są m.in. „naprawa, przebudowa, odrestaurowanie, modernizacja”.

Pojęcie remontu zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333) jako „wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym”. Niemniej jednak, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie odwołuje się do tego przepisu. Tym samym, definicja „remontu” funkcjonująca na gruncie Prawa budowlanego nie może być wprost przenoszona na grunt omawianej ustawy podatkowej. Może być natomiast uwzględniona jako jeden z elementów służących ustaleniu znaczenia pojęcia „remontu” dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Za „remont” lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy więc uznać prace dotyczące tego lokalu jako nieruchomości i jej części składowych (tj. wszystkiego, co nie może być odłączone od lokalu bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego), służące utrzymaniu lokalu we właściwym stanie, doprowadzeniu go do pożądanej zdolności użytkowej, modernizacji jego elementów składowych. „Remontem” w rozumieniu omawianego przepisu jest również tzw. wykończenie lokalu mieszkalnego, a więc prace służące doprowadzeniu do zdolności użytkowej nowo wybudowanego lokalu. W każdym przypadku remont dotyczy „materii” lokalu mieszkalnego, a więc jego ścian, podłóg, sufitu, okien, drzwi, wyposażenia technicznego takiego jak instalacje: wodna, kanalizacyjna, elektryczna, grzewcza, gazowa bądź innych elementów trwale połączonych konstrukcyjnie z elementami budowlanymi lokalu.

Wobec powyższego należy uznać, że wydatki które Wnioskodawca poniósł na wykończenie lokalu (wykończenie lokalu ze stanu deweloperskiego do stanu pozwalającego na zamieszkania) rozumianego poprzez wykonanie powierzchni podłóg, ścian (w tym glazury w łazienkach), montaż armatury i urządzeń sanitarnych mieszczą się w kategorii wymienionych w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wydatki poniesione na remont lokalu mieszkalnego. Tym samym w sytuacji spełnienia pozostałych przesłanek wynikających z przepisów wydatki te będą uprawniały Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że część wydatków związanych z wykończeniem lokalu, które obejmują tak robociznę jak też materiały nie została udokumentowana fakturami.

Odnosząc się do kwestii dokumentowania wydatków na wykończenie lokalu (remont lokalu) mieszkalnego wskazać należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania wydatku poniesionego na cele określone w art. 21 ust. 25 ww. ustawy. W art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej ustanowiono, że jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Niemniej w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skoro Wnioskodawca zamierza skorzystać ze zwolnienia winien liczyć się z koniecznością wykazania faktu wydatkowania środków ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe. Organ podatkowy dla celów podatkowych weryfikując możliwość skorzystania ze zwolnienia podatkowego uprawniony jest żądać od podatników udowodnienia poniesienia wydatków poprzez przedłożenie rzetelnych i wiarygodnych dowodów, z których w sposób niebudzący żadnych wątpliwości będzie wynikało kto, kiedy i jaki wydatek poniósł, tj. czy środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości faktycznie przeznaczone zostały przez podatnika na cele mieszkaniowe, czy też wydatki na cele mieszkaniowe poczynione zostały z innych źródeł, czy też przez inne osoby. Takimi dokumentami mogą być m.in. umowy, faktury VAT bądź też inne dokumenty, które ten fakt mogą potwierdzić.

Takimi dokumentami mogą więc być również - umowa z wykonawcą na prace budowlane oraz potwierdzenie zapłaty za ich wykonanie - o ile z dokumentów tych jednoznacznie wynika kto, w jakim terminie, jakie wydatki i w jakiej kwocie poniósł. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają wymogu dokumentowania wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe wyłącznie fakturami VAT.

Wobec powyższego, w sytuacji gdy Wnioskodawca dysponuje również innymi dokumentami poza fakturami VAT, potwierdzającymi fakt poniesienia przez niego wydatków na wykończenie lokalu mieszkalnego, który nabył w dniu 29 kwietnia 2020 r., i o ile z dokumentów tych w sposób niebudzący wątpliwości wynika jakiego rodzaju wydatków one dotyczą oraz w jakim okresie i w jakiej wysokości wydatki te zostały poniesione przez Wnioskodawcę, wydatki te będą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe zgodnie z powołanymi wyżej przepisami prawa podatkowego, Wnioskodawca może również zaliczyć koszty aktu notarialnego zawartego w związku z nabyciem w dniu 29 kwietnia 2020 r. kolejnego lokalu mieszkalnego. Koszt ten mieści się w pojęciu wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, nabycie przez Wnioskodawcę kolejnego lokalu do majątku wspólnego, w którym realizuje on własne cele mieszkaniowe - za środki pochodzące ze sprzedaży lokalu należącego do majątku osobistego - jak i wydatkowanie tych środków na opłaty związane z sporządzeniem aktu notarialnego dot. zakupu nieruchomości (w tym podatków i opłat pobranych przez notariusza) oraz na prace wykończeniowe lokalu (wykończenie lokalu ze stanu deweloperskiego do stanu pozwalającego na zamieszkania, rozumianego poprzez wykonanie powierzchni podłóg, ścian, glazury w łazienkach, montaż armatury i urządzeń sanitarnych) jest wydatkiem poniesionym na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) i d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym - w sytuacji ich właściwego udokumentowania - wydatki te będą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazane we wniosku o interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo, wskazać należy, że przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej jest – co do zasady – sam przepis prawa podatkowego. Dlatego też, wydając przedmiotową interpretację indywidualną tutejszy organ interpretacyjny dokonał wyłącznie wykładni przepisów materialnego prawa podatkowego znajdujących zastosowanie w sprawie. W przedmiotowej sprawie tutejszy Organ wydając interpretację indywidualną prawa podatkowego opierał się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, potwierdzającego spełnienie przesłanek zastosowania zwolnienia przedmiotowego będącego przedmiotem wniosku. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego. Okoliczność, czy zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie podlegała weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, że spełnia przesłanki do zwolnienia.

Jak wskazano powyżej przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.