INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2011 r. (data wpływu 12 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczeń podatkowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczeń podatkowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną osiągającą dochody ze stosunku pracy oraz prowadzącą od dnia 1 sierpnia 2007 r. działalność gospodarczą, którą zawiesił od dnia 14 kwietnia 2009 r. na okres 24 miesięcy. Zainteresowany planował wznowienie działalności gospodarczej na początku 2011 roku i w związku z tym w dniu l9 stycznia 2011 r. złożył w Urzędzie Skarbowym zawiadomienie o wyborze opodatkowania działalności gospodarczej zgodnie z art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższej działalności jednak Wnioskodawca nie wznowił lecz od dnia 14 kwietnia 2011 r. zlikwidował, tak więc w roku 2011 nie prowadził działalności gospodarczej.

Obecnie Zainteresowany planuje w listopadzie od nowa założyć firmę i zarejestrować działalność gospodarczą, którą zamierza opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, składając stosowne oświadczenie zgodnie z art. 9a ww. ustawy do dnia rozpoczęcia tej działalności. Wnioskodawca jest w związku małżeńskim posiadającym wspólnotę majątkową i związek ten został zawarty przed dniem 1 stycznia 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w zaistniałej sytuacji, mimo złożonego w dniu 19 stycznia 2011 r. zawiadomienia o wyborze opodatkowania działalności gospodarczej podatkiem liniowym, tj. wg stawki 19%, która była zawieszona i zlikwidowana w 2011 r. (czyli nie była prowadzona), i zarejestrowaniu nowej działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych, Wnioskodawca ma prawo do wspólnego rozliczenia się z małżonkiem za rok 2011 zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zawieszonej i następnie zlikwidowanej działalności gospodarczej nie była ona prowadzona w roku 2011. W związku z tym nie mogła podlegać opodatkowaniu zgodnie z art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro nie podlegała podatkowi liniowemu i nastąpi otwarcie nowej działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to podatnikowi przysługuje wspólne rozliczenie razem z małżonkiem w roku 2011 podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Złożone w dniu 19 stycznia 2011 r. oświadczenie o wyborze formy opodatkowania podatkiem liniowym zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieobowiązujące, ponieważ w roku 2011 nie była prowadzona działalność gospodarcza (cały czas była zawieszona i następnie zlikwidowana). Planowane otwarcie w listopadzie 2011 r. działalności gospodarczej na zasadach ogólnych zgodnie z art. 27 ww. ustawy spowoduje to, że w roku 2011 działalność gospodarcza podatnika będzie opodatkowana na zasadach ogólnych. W związku z tym nie ma zastosowania art. 6 ust. 8 cytowanej ustawy i małżonkowie mogą się rozliczyć wspólnie za rok 2011 zgodnie z art. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ są małżeństwem przed 1 stycznia 2011 r. i posiadają ustawową wspólnotę majątkową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu, od osiąganych przez nich dochodów.

Jednak art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje możliwość preferencyjnego opodatkowania dochodów osiąganych przez małżonków.

Powołany powyżej przepis, stanowi, iż małżonkowie podlegający obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, między którymi istnieje przez cały rok podatkowy wspólność majątkowa, pozostający w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy mogą być, z zastrzeżeniem ust. 8, na wspólny wniosek wyrażony w zeznaniu podatkowym, opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów określonych zgodnie z art. 9 ust. 1 i 1a, po uprzednim odliczeniu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot określonych w art. 26 i art. 26c, w tym przypadku podatek określa się na imię obojga małżonków w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy łącznych dochodów małżonków.

Stosownie do treści art. 6 ust. 2a ww. ustawy wniosek, o którym mowa w ust. 2, może być wyrażony przez jednego z małżonków. Wyrażenie wniosku przez jednego z małżonków traktuje się na równi ze złożeniem przez niego oświadczenia o upoważnieniu go przez jego współmałżonka do złożenia wniosku o łączne opodatkowanie ich dochodów. Oświadczenie to składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania.

Zgodnie z art. 6 ust. 3 ww. ustawy, zasada wyrażona w ust. 2 ma zastosowanie również, jeżeli jeden z małżonków w roku podatkowym nie uzyskał przychodów ze źródeł, z których dochód jest opodatkowany zgodnie z art. 27, lub osiągnął dochody w wysokości niepowodującej obowiązku uiszczenia podatku.

Stosownie do art. 6 ust. 8 ww. ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006r. o podatku tonażowym.

Natomiast art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi: podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 3, mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Zgodnie z art. 9a ust. 4 tej ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera regulacje dotyczące opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że przepis art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi odstępstwo od generalnej zasady odrębnego opodatkowania. Możliwość jego zastosowania obwarowana jest szeregiem warunków wyraźnie wskazanych w tej ustawie.

Z treści art. 6 ust. 8 ww. ustawy, bezspornie wynika, że prawa do łącznego opodatkowania dochodów określonych w art. 9 ust. 1 i 1a pozbawieni zostali małżonkowie w sytuacji, gdy w roku podatkowym chociażby do jednego z nich miały zastosowanie przepisy art. 30c ustawy. W konsekwencji już sam fakt dokonania wyboru sposobu opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej, na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (nawet bez faktycznego ich uzyskania), stanowi przesłankę do utraty możliwości wspólnego opodatkowania dochodów obojga małżonków (nawet uzyskiwanych ze źródeł innych niż prowadzona działalność gospodarcza).

Z przestawionych we wniosku informacji wynika, iż Wnioskodawca prowadził od dnia 1 sierpnia 2007 r. działalność gospodarczą, którą zawiesił od dnia 14 kwietnia 2009 r. na okres 24 miesięcy. Zainteresowany planował wznowienie działalności gospodarczej na początku 2011 roku i w związku z tym w dniu l9 stycznia 2011 r. złożył w Urzędzie Skarbowym zawiadomienie o wyborze opodatkowania działalności gospodarczej zgodnie z art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednak powyższej działalności nie wznowił lecz z dniem 14 kwietnia 2011 r. zlikwidował. Wnioskodawca planuje w listopadzie założyć nową firmę i opodatkować na zasadach ogólnych zgodnie z art. 27.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca do 14 kwietnia 2011 r. miał zarejestrowaną działalność gospodarczą opodatkowaną 19% podatkiem określonym w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Fakt nie uzyskiwania przez Wnioskodawcę żadnych przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej zgodnie z art. 30c ww. ustawy, pozostaje bez znaczenia dla możliwości zastosowania wspólnego opodatkowania małżonków.

Wobec powyższego, sam wybór opodatkowania dochodów osiąganych z działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c powołanej ustawy oraz niezłożenie w terminie do 20 stycznia roku podatkowego innych oświadczeń – w myśl art. 9a ust. 4 ww. ustawy, tj. dotyczących likwidacji działalności gospodarczej lub zmiany formy opodatkowania, wyklucza możliwość opodatkowania dochodów uzyskanych przez współmałżonków w sposób przewidziany w art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mimo złożonego w dniu 19 stycznia 2011 r. zawiadomienia o wyborze opodatkowania działalności gospodarczej podatkiem liniowym, tj. wg stawki 19%, która była zawieszona i zlikwidowana w 2011 r. (czyli nie była prowadzona), i planowanego zarejestrowania nowej działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych, Wnioskodawca nie ma prawa do wspólnego rozliczenia się z małżonkiem za rok 2011. Fakt podlegania regulacjom zawartym w tym przepisie ma bowiem decydujące znaczenie dla braku możliwości skorzystania ze wspólnego opodatkowania małżonków.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ wskazuje, że do wniosku Wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny przedłożonych wraz z wnioskiem dokumentów; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę. W związku z tym analizie pod kątem stosowania przepisów prawa podatkowego zostanie poddany tylko opis zaistniałego stanu faktycznego przedstawiony na wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.