Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.311.2021.2.KK
z 11 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2021 r. (data wpływu 1 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 maja 2021 r. (data wpływu 31 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 19 maja 2021 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.311.2021.1.KK, wezwano Wnioskodawcę na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem ePUAP w dniu 19 maja 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 20 maja 2021 r.), zaś w dniu 31 maja 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 24 maja 2021 r. (data nadania 25 maja 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą własne przedsiębiorstwo w formie jednoosobowej działalności gospodarczej w oparciu o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów), bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Dla opodatkowania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca przyjął zasady przewidziane w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350, ze zm., dalej jako: „ustawa o PIT”). Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Podatnik koncentruje się na tworzeniu specjalistycznego oprogramowania. Zgodnie z wpisem Podatnika do CEIDG, przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest działalność opisana w kodzie 62.01.Z - Działalność związana z oprogramowaniem.

Ponadto, zgodnie z wpisem w CEIDG, Wnioskodawca prowadzi również działalność zaszeregowaną w następujących kodach PKD:

1. 51.10.Z, Transport lotniczy pasażerski,
2. 51.21.Z, Transport lotniczy towarów,
3. 58.29.Z, Działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania,
4. 62.02.Z, Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki,
5. 62.03.Z, Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi,
6. 6.62.09.Z, Pozostała działalność usługowa w zakresie technologu informatycznych i komputerowych,
7. 63.11.Z, Przetwarzanie danych, zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność,
8. 63.12.Z, Działalność portali internetowych.
   
   

Podstawowym przedmiotem działalności operacyjnej Wnioskodawcy jest działalność związana z tworzeniem, rozwojem i ulepszaniem oprogramowania komputerowego, z wykorzystaniem najlepszych i najnowszych praktyk w tym zakresie. Działalność Wnioskodawcy w tym zakresie prowadzona jest w sposób zorganizowany, w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej oraz w sposób systematyczny, z zachowaniem jej ciągłości. Wnioskodawcy, jako twórcy oprogramowania w ramach prowadzonej przez Niego działalności, przysługują i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24, poz. 83, ze zm.). Wnioskodawca, w ramach działalności oraz prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, wytwarza programy komputerowe będące przedmiotem ochrony w oparciu o przepisy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca wskazuje przy tym, że przysługujące Mu oraz wytworzone i rozwijane przez Niego programy komputerowe oraz majątkowe prawa autorskie do nich stanowiły przedmiot świadczenia Wnioskodawcy na rzecz kontrahentów Wnioskodawcy w ramach wykonywanej zarówno w poprzednich latach podatkowych, jak i w ramach zdarzenia przyszłego, współpracy. Całość działalności Wnioskodawcy w zakresie oprogramowania może zostać zakwalifikowana jako działalność twórcza. Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu z zakresu regulacji prawno-autorskich, pojęcie „działalność twórcza” oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia, na co m.in. wskazuje użycie słowa „każdy”. Semantyczna interpretacja wyrazu „twórczość”, który może wyrażać zarówno sam proces tworzenia, jak też jego wyniki, prowadzi do wniosku, że warunkiem uznania oznaczonego świadczenia intelektualnego za „utwór” jest samodzielne stworzenie określonego bytu niematerialnego ustalonego w jakikolwiek sposób. Indywidualny charakter utworu może być różnie pojmowany. Wymaganie to jednak stanowi wyraźne odesłanie do osoby twórcy, stanowiąc pomost łączący pewien byt niematerialny z określoną osobą w sposób uzasadniający węzeł autorstwa. Nie oznacza to wcale, że utwór musi koniecznie odzwierciedlać cechy indywidualności twórcy, ale że sam przez się musi wyróżniać się od innych takich samych przejawów działalności twórczej w sposób świadczący o jego swoistości, oryginalności i tych wszystkich właściwościach, które sprawiają, że w większym, czy mniejszym stopniu jest on niepowtarzalny, nieposiadający swego wiernego odpowiednika w przeszłości (za J. Barta [w:] System Prawa Prywatnego Prawo Autorskie 2017. LEGALIS 2019). W takim rozumieniu, całość tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania ma charakter twórczy. Wnioskodawca świadczy i świadczył będzie usługi informatyczne na rzecz spółki prawa polskiego, w oparciu o zawartą umowę ramową o świadczenie usług.

Ogólnym przedmiotem umowy ramowej (oraz świadczeń Wnioskodawcy) jest współpraca w zakresie świadczenia usług IT, określona następującym zakresem usług:

1. Postępowanie zgodnie z instrukcjami kierownika projektu.
   
2. Zachowywanie zgodności z zasadami ustalonymi dla realizacji projektu (konwencje kodowania, wykorzystanie systemu kontroli wersji i rejestru błędów, etc.).
   
3. Samodzielnie projektowanie i implementacja wybranych modułów oprogramowania bazując na dostarczonym opisie architektury.
   
4. Samodzielna analiza i implementacja wybranych zadań projektowych.
   
5. Samodzielne planowanie i wykonanie zadań.
   
6. Samodzielne implementowanie funkcjonalności modułu.
   
7. Tworzenie i implementacja modułów testowych.
   
8. Integracja modułów.
   
9. Samodzielne tworzenie i zapewnienie integralność konfiguracji projektowej.
   
10. Zapewnienie integracji proponowanych rozwiązań z istniejącym systemem i aplikacji.
    
11. Samodzielnie wykonywanie przeglądu kodu źródłowego oprogramowania i innych artefaktów projektowych.
    
12. Identyfikowanie zapotrzebowania na treningi wewnętrzne, przygotowywanie i prowadzenie treningów.
    
13. Samodzielny rozwój wymagań dla produktu i procesu.
    
14. Wsparcie architektów w projektowaniu rozwiązań architektonicznych.
    
15. Koordynacja techniczna nad częścią projektu.
    
16. Identyfikacja i raportowanie ryzyk technicznych.
    
17. Samodzielność w tworzeniu i utrzymaniu technicznej dokumentacji projektowej.
    
18. Wspieranie kierownika projektu w organizacji komunikacji z klientem w kontekście aspektów technicznych projektu.
    
19. Wspieranie innych członków zespołu.
    
20. Wsparcie programistów w rozwiązywaniu problemów.
    
21. Wsparcie kierownika projektu w przypisywaniu zadań do innych członków zespołu.
    
22. Udoskonalanie procesu wytwarzania oprogramowania przy niewielkim nadzorze/wsparciu.
    
23. Dbanie o profesjonalny rozwój zespołu przy niewielkim nadzorze/wsparciu.
    
24. Odbieranie od członków zespołu statusu wykonania zadań przy określonym poziomie szczegółowości.
    
25. Współpraca w zespole:
    • aktywne uczestniczenie w spotkaniach projektowych,
      
    • dzielenie się wiedzą.
26. Ciągłe podnoszenie kompetencji:
    • edukacja własna,
      
    • uczestniczenie we wskazanych treningach.
27. Raportowanie statusu wykonania własnych zadań na ustalonym poziomie szczegółowości.
    
28. Dotrzymywanie zobowiązań, komunikowanie statusu realizacji zadań oraz zdarzeń projektowych do kierownika projektu.
    
29. Na zlecenie przełożonego wykonywanie innych zadań mieszczących się w zakresie kwalifikacji pracownika.
    
    

Znacząca część obowiązków wykonywanych przez Wnioskodawcę na podstawie umowy — co znajduje odzwierciedlenie w czasie świadczenia usług przez Niego - związana jest bezpośrednio z tworzeniem przez Wnioskodawcę oprogramowania i przekazywaniu go kontrahentowi Wnioskodawcy w celu przeniesienia na niego praw autorskich do stworzonego oprogramowania. Umowa wskazuje przy tym, że bezpośrednim odbiorcą prac Wnioskodawcy prowadzonych w ramach umowy na rzecz kontrahenta Wnioskodawcy, jest tzw. klient końcowy, to jest końcowy odbiorca usług i prac będący zleceniodawcą kontrahenta Wnioskodawcy. Zgodnie z postanowieniami zawartej z kontrahentem umowy, kontrahentowi przysługują wszelkie prawa majątkowe, do wszelkich praw własności intelektualnej (w tym prawa autorskie, patenty, know - how, prawa własności przemysłowej) powstałych w oparciu o świadczone przez Wnioskodawcy usługi, chronionych zarówno w Polsce, jak i na świecie. Wnioskodawca przeniósł ponadto na kontrahenta całość autorskich praw majątkowych do utworów stanowiących programy komputerowe na wszystkich polach eksploatacji obejmujących zwłaszcza te wskazane w umowie. Zgodnie z umową, kontrahent może w każdym przypadku bez dalszych opłat zwielokrotniać, utrwalać, udostępniać, wykorzystywać, modyfikować, rozwijać i generalnie wykorzystywać dostarczone oprogramowanie, utwory i rozwiązania na wszystkich polach eksploatacji w każdy możliwy sposób znany obecnie i możliwy do uzyskania w przyszłości, a także swobodnie rozporządzać nabytymi od Wnioskodawcy utworami - na rzecz swoich odbiorców i klienta, na rzecz którego świadczone są ostatecznie usługi. Zawarta przez Wnioskodawcę Umowa zastrzega więc pełne rozporządzenie przez Wnioskodawcę przysługującymi Mu autorskimi prawami majątkowymi do oprogramowania na rzecz Jego kontrahenta oraz de facto, jego odbiorcy końcowego. Wynagrodzenie związane z przeniesieniem przez Wnioskodawcę całości praw autorskich na kontrahenta uwzględnione jest w wynagrodzeniu ogólnym Wnioskodawcy otrzymywanym w związku z wykonaniem umowy. Wynagrodzenie Wnioskodawcy określane jest w sposób zryczałtowany, za cały przedmiot umowy oraz świadczonych usług. Umowa nie przewiduje szczegółowych zasad przekazywania wykonywanych prac - zgodnie z postanowieniami umowy, Wnioskodawca jest zobowiązany jednak do przygotowania comiesięcznego zestawienia prac. Zestawienie, zgodnie z postanowieniami umowy, to formularz zawierający zestawienie prac wykonanych w danym miesiącu oraz ilości godzin poświęconych na ich wykonanie, który Wnioskodawca zobowiązany jest załączać (po uprzedniej jego akceptacji przez kontrahenta) do wystawianej przez Niego faktury i stanowiący podstawę wystawienia faktury za dany miesiąc. Wnioskodawca wyjaśnia, że prace tworzone w ramach umowy (kod źródłowy) deponowane są w repozytorium plików klienta i przekazywane są do bezpośredniego przełożonego po stronie klienta, do akceptacji jakościowej kodu źródłowego. Umowa nie przewiduje szczegółowych zasad odbioru wykonywanych prac - poza generalną klauzulą umożliwiająca złożenie przez kontrahenta zastrzeżeń do załączonego do faktury zestawienia. Umowa wskazuje przy tym, że w przypadku stwierdzenia przez kontrahenta naruszenia przez Wnioskodawcę postanowień umowy, kontrahent wezwie Go do zaprzestania naruszeń wraz ze wskazaniem naruszeń i sposobu ich naprawienia oraz wyznaczeniem terminu na naprawienie naruszeń, przy czym termin ten nie może być krótszy niż pięć (5) dni i nie dłuższy niż czternaście (14) dni. Na gruncie umowy, Wnioskodawca sporządza wewnętrznie dodatkowe elementy prowadzonej ewidencji praw kwalifikowanych, potwierdzające wykonanie umowy oraz przeniesienie na rzecz kontrahenta Wnioskodawcy poszczególnych, stworzonych utworów ujawnionych w ewidencji. Zgodnie z treścią ewidencji, Wnioskodawca każdorazowo oświadcza, że w danym okresie, w ramach wykonywanych w oparciu o zawartą umowę obowiązków, wykonał wskazane w treści ewidencji utwory. Sporządzana ewidencja potwierdza dodatkowo, że wymienione w niej rezultaty stanowią utwory w rozumieniu właściwym przepisów polskiego prawa, w szczególności ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ewidencja w sposób jasny wskazuje przy tym, jaka część wynagrodzenia Wnioskodawcy należnego za okres dokumentowany ewidencją stanowi tzw. honorarium prawno-autorskie Wnioskodawcy, tj. wynagrodzenie przypadające na rozporządzenie przez Wnioskodawcę prawami autorskimi do stworzonego na rzecz kontrahenta oprogramowania - kwota ta traktowana będzie przez Wnioskodawcę jako przychód podlegający pod ewentualną ulgę IP Box. Odbiór wyników realizacji wszelkich prac wykonywanych na podstawie umowy następował i będzie następował w sposób uzgodniony w tym zakresie przez strony w ramach bieżącego wykonania umowy. Z perspektywy technologicznej, przedmiotem prac na rzecz kontrahenta było oprogramowanie. Prace Wnioskodawcy mają na celu zbudowanie od podstaw algorytmów (oprogramowania) związanego z oferowanymi przez klienta końcowego rozwiązaniami technologicznymi i sprzętowymi dotyczącymi warstwy fizycznej sieci 5G. Prace Wnioskodawcy polegają na udziale w zespole tworzącym model algorytmów komputerowych (matematycznych) i dokonującym symulacji algorytmów przed zastosowaniem oprogramowania na środowisku produkcyjnym. Prace Wnioskodawcy polegają na tworzeniu algorytmów w języku programowania (technologii) (…). Efektem prac Wnioskodawcy w projektach mających za przedmiot oprogramowanie było zdobywanie wiedzy dostępnej, m.in. w najnowszych publikacjach, czy też rozwiązaniach technologicznych, w celu wyprodukowania lepszego produktu - wiedza ta jest dystrybuowana wewnętrznie, w ramach innych działów klienta końcowego. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę wymagają researchu w celu opracowania optymalnych rozwiązań i charakteryzują się niepewnością co do ich ostatecznego rezultatu, tylko w nieznacznym stopniu sprowadzają się do zwykłego utrzymywania rozwiązań tworzonych przez Wnioskodawcę i Jego kontrahenta, czy usuwania w nich błędów. Prace wykonywane przez Wnioskodawcę mają na celu również zbudowanie przewagi technologicznej odbiorcy końcowego Jego prac. W ramach zdarzenia przyszłego Wnioskodawca ma zamiar kontynuować działalność w identycznym zakresie - w tym i innych projektach - w obszarach opisanych powyżej, z tym samym lub innymi kontrahentami. Podstawowym świadczeniem Wnioskodawcy w ramach zdarzenia przyszłego będzie tworzenie i sprzedaż oprogramowania (algorytmy, programy komputerowe) związanego z przedmiotem aktualnej działalności, co do których Wnioskodawca przenosił będzie przysługujące Mu autorskie prawa majątkowe, bądź też udzielał licencji na rzecz swych kontrahentów, uzyskując z tego tytułu przychody kwalifikowane. Rozwiązania tworzone i projektowane przez Wnioskodawcę mają i będą miały na celu poprawę oraz rozwój istniejącego stanu wiedzy w zakresie kodowania i transmisji sygnału. W ramach prac Wnioskodawcy badane, testowane i tworzone są i będą nowe technologie dostępne na rynku. Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie usługi świadczone na rzecz kontrahentów w ramach istniejącego stanu faktycznego, a także w ramach zdarzenia przyszłego były i będą świadczone na terytorium Polski, gdzie Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził swoją działalność. W ramach zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zasadniczo kontynuował będzie świadczenie usług na terytorium Polski.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT, prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję pozwalającą:

1. wyodrębnić w niej każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
2. zapewnić ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,
4. dokonywać zapisów w prowadzonej ewidencji w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej,
5. dokonywać zapisów w ewidencji w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług.
   
   

Wnioskodawca kontynuuje prowadzenie ewidencji i będzie prowadził ją również dla praw kwalifikowanych, z których przychody czerpał będzie w ramach zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca tworzy przede wszystkim prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego. Wnioskodawca nie tworzy innego rodzaju praw kwalifikowanych (w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT). Wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (tj. utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie cechuje się oryginalnością i indywidualnością, niezbędnymi do uznania za przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy. W ramach zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca tworzyć będzie przede wszystkich autorskie prawa do programu komputerowego, możliwe jest jednak, że będzie też tworzył innego rodzaju prawa kwalifikowane w postaci, np. wynalazków. W takim przypadku, Wnioskodawca rozpoznawał będzie każdorazowo właściwy rodzaj prawa kwalifikowanego w celu należytego zastosowania ulgi IP Box do przychodów z Niego osiąganych. Tworzone przez Wnioskodawcę prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegają ochronie prawnej w szczególności o przepisy Rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 i nast. ustawy). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Oczekiwanym zarówno przez Wnioskodawcę, jak i Jego kontrahentów celem prac jest nowe prawo kwalifikowane i związana z nim nowa wiedza występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle i branży. Działalność Wnioskodawcy w ramach projektu prowadzi (musi prowadzić) do wyników, które są nowe dla Wnioskodawcy (lub Jego kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w gospodarce - branża Wnioskodawcy jest branżą wysoce innowacyjną w perspektywie pozostałych branż gospodarki. Na potrzeby rozpoznania możliwości zastosowania ulgi IP Box w działalności, Wnioskodawca poddał swą działalność pod ocenę niezależnego audytora. W ocenie audytora, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność spełnia przesłanki do uznania ją za działalnośćbadawczo-rozwojową, a tworzone przez Wnioskodawcę autorskie prawa do programów komputerowych stanowią prawa kwalifikowane w rozumieniu przepisów ustawy o PIT, regulujących zastosowanie ulgi IP Box. Powyższe okoliczności pozwalają przyjąć, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i w jej ramach tworzy kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że oczekuje wydania interpretacji indywidualnej za lata podatkowe 2019, 2020 oraz - w ramach zdarzenia przyszłego - za następne lata podatkowe objęte zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca wskazuje, że opisana we wniosku działalność wykonywana bezpośrednio przez Niego i objęta potencjalnie zakresem ulgi IP Box, nosi znamiona działalności twórczej, która spełnia przesłanki zakwalifikowana ją jako prace rozwojowe (jest pracami rozwojowymi) w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668, z późn. zm.). Celem działania Wnioskodawcy jest zwiększenie i wykorzystywanie zasobów wiedzy w celu tworzenia nowego oprogramowania. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności o charakterze twórczym, tworzy prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego. Wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonych prac rozwojowych oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (tj. utwór w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie cechuje się oryginalnością i indywidualnością, niezbędnymi do uznania za przejaw działalności twórczej Wnioskodawcy. Tworzone przez Wnioskodawcę prawa kwalifikowane w postaci autorskich praw do programu komputerowego podlegają ochronie prawnej w szczególności o przepisy Rozdziału 7 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 74 i nast. ustawy). Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Profil wykonywanych przez Wnioskodawcę prac jednoznacznie wskazuje, że celem jest i będzie nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług - w postaci tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę oprogramowania. Działalność Wnioskodawcy zakwalifikowana jest więc jako prace rozwojowe, tj. nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług (w przypadku Wnioskodawcy - oprogramowania). Podejmowana działalność nie polega na prowadzeniu badań naukowych - działalność Wnioskodawcy obejmuje prace rozwojowe. Przebieg prac rozwojowych Wnioskodawcy następuje z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Dochodem Wnioskodawcy z wytworzonego i ulepszanego (modyfikowanego) kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód z jego sprzedaży, tj. wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania.

W okresie objętym wnioskiem Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja prowadzona jest na bieżąco, zgodnie z wytycznymi w tym zakresie i umożliwia prawidłowe obliczenie dochodu kwalifikowanego i ujęcie go w zeznaniu rocznym na podatek- w odpowiedniej kwocie. Wnioskodawca w prowadzonej ewidencji w sposób precyzyjny wyodrębnia przy tym kwoty dochodów podlegające pod ulgę, eliminując jakiekolwiek dochody (o ile powstają lub będą powstawały) niezwiązane z działalnością badawczo-rozwojową, jako nierozliczane w ramach IP Box.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy do osiąganych przez Wnioskodawcę w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym przychodów z osiąganych ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu komputerowego zastosowanie znajdzie przewidziana w art. 30ca ustawy o PIT stawka podatku w wysokości 5% podstawy opodatkowania?
2. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych (oprogramowania) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 34 ustawy o PIT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zakresie pytania nr 1, do osiąganych przez Niego przychodów związanych z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programu znajdzie zastosowanie przewidziana w art. 30ca stawka podatku w wysokości 5%.

Zgodnie z przepisami ustawy o PIT (w szczególności art. 30ca ustawy o PIT i nast.), dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej podlegającym preferencyjnemu opodatkowaniu jest dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z wprowadzonej powyższym przepisem ulgi jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus dotyczącej kwalifikacji oraz rozliczenia przychodów uzyskiwanych ze źródeł kwalifikowanych. Wnioskodawca wskazuje, że tworzone/rozwijane/ulepszane przez Niego oprogramowanie jest tworzone/rozwijane/ulepszane, w ocenie Wnioskodawcy, w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo–rozwojowej. Wnioskodawca zauważa, że zarówno przepisy ustawy o PIT, jak i bliźniacze przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 21, poz. 86, z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”) posługują się zbieżnymi siatkami pojęciowymi w zakresie przepisów dot. działalności badawczo-rozwojowej, wszelkie więc uwagi orzecznicze oraz doktrynalne w zakresie przepisów jednej z ustaw mają uniwersalne znaczenie dla interpretacji przepisów drugiej regulacji.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Jak wskazuje się w literaturze przedmiotu, aby daną działalność uznać w myśl definicji zawartych w ustawach o podatkach dochodowych za działalność badawczo-rozwojową, działalność ta łącznie powinna spełnić przesłanki uznania ją za działalność:

1. twórczą,
2. obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe,
3. podejmowaną w sposób systematyczny,
4. podejmowaną w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.
   
   

Działalnością badawczo-rozwojową w rozumieniu wskazanych regulacji nie jest zatem jakakolwiek działalność badawcza i rozwojowa (działalność polegającą na prowadzeniu badań naukowych i prac rozwojowych), ale taka którą charakteryzują pozostałe cechy wymienione w omawianym przepisie (twórczy i systematyczny charakter, podejmowanie w określonym celu) (tak też K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.) Podatek dochodowy od osób prawnych Komentarz Wyd. 3 Warszawa 2019). Definiując badania naukowe (art. 5a pkt 39 ustawy o PIT - dzielące się na badania podstawowe oraz badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe (art. 5a pkt 40 ustawy o PIT), ustawa o PIT odsyła do definicji wskazanych pojęć ujętych w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z zawartymi w art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce definicjami:

1. badania podstawowe rozumiane są jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów, bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne rozumiane są jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń,
3. prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
   
   

Jak wskazuje Ministerstwo Finansów w wydanych w dniu 15 lipca 2019 r. objaśnieniach podatkowych do ulgi IP BOX „Kwalifikowane IP musi zostać wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.To oznacza, że zakres działalności badawczo-rozwojowej będzie zawsze obejmować całość działań podatnika zmierzających do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP, oraz że działania te nigdy nie będą wykraczać poza działalność badawczo-rozwojową.

Innymi słowy zakres działalności badawczo-rozwojowej:

1. najczęściej będzie szerszy niż zakres działalności prowadzącej do wytworzenia rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP lub
2. w nielicznych przypadkach będzie całkowicie pokrywać się z zakresem działalności prowadzącej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP”.

W perspektywie działalności Wnioskodawcy, aby prace w danym projekcie zakwalifikować jako prace i prawa wytworzone w ramach działalności badawczo-rozwojowej prace te co najmniej po części muszą cechować się następującymi cechami:

1. Ukierunkowaniem na nowe odkrycia (nowatorskość) - oczekiwanym celem projektu badawczo-rozwojowego Wnioskodawcy jest nowa wiedza występująca w porównaniu z istniejącymi zasobami wiedzy w przemyśle. Działalność B+R w ramach projektu musi prowadzić do wyników, które są nowe dla Wnioskodawcy (lub Jego kontrahentów) i nie są jeszcze w sposób powszechny wykorzystywane w zagospodarowanej przez działalność Wnioskodawcy (lub jego kontrahentów) branży. Zgodnie z przyjętym przez Wnioskodawcę założeniem, element nowatorskości może pojawić się w ramach projektu polegającego na odtworzeniu istniejących wyników, w którym ujawnione zostają potencjalne rozbieżności z poprzednimi wynikami lub przyjętymi w projekcie rozwiązaniami (w postaci np. zastąpienia zastanego oprogramowania oprogramowaniem o nowym charakterze).

Z uwagi na kryterium nowatorskości w prowadzonych pracach badawczo-rozwojowych, absolutnie zabronione są działania Wnioskodawcy mające na celu:
1. kopiowanie cudzych rozwiązań,
2. zaangażowanie inżynierii odwrotnej (reverse engineering) jako środka do osiągnięcia celów projektu,
3. korzystanie z rozwiązań chronionych prawami autorskimi oraz prawami własności intelektualnej i przemysłowej podmiotów trzecich. Czynności takie jasno zakazane są również przez kontrahentów Wnioskodawcy.
2. Opieraniem się na oryginalnych, nieoczywistych koncepcjach i hipotezach (twórczość prac)- prace dotyczące tworzenia praw kwalifikowanych powinny nosić charakter prac oryginalnych nieoczywistych.
3. Niepewnością co do ostatecznego wyniku (nieprzewidywalność) - co nie wyłącza konieczności planowania prac określenia celów i kryteriów, mierzenia rezultatów w działalności Wnioskodawcy, również przez pryzmat przekazania prac do Jego kontrahentów.
4. Dogłębnym planowaniem i budżetowaniem projektu (metodyczność) - działalność w każdym projekcie powinna być prowadzona w sposób zaplanowany i metodyczny, a wszelka dokumentacja projektowa prowadzona skrupulatnie.
5. Prowadzeniem do wyników, które mogą być odtwarzane (możliwość przeniesienia lub odtworzenia) - prowadzone w zakresie stworzenia praw kwalifikowanych prace owocować powinny wynikiem dającym możliwość jego transferu, zwłaszcza w zakresie transferu wiedzy oraz transferu kompetencji.
   
   

W ocenie Wnioskodawcy, dokonując kwalifikacji prowadzonej przez siebie działalności, powinien On dokonać takiej oceny z własnego punktu widzenia - czy działalność ta jest np. nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań dla Niego. Wnioskodawca wskazuje, że gdyby ustawodawcy zależało na ograniczeniu zakresu definicji działalności badawczo-rozwojowej tylko do działań (zastosowań) o charakterze nowym w skali światowej, znalazłoby to wyraz w brzmieniu przepisów (zob. chociażby – K. Gil A. Obońska, A Wacławczyk, A. Walter (red.) Podatek dochodowy od osób prawnych Komentarz Wyd. 3 Warszawa 2019). Wnioskodawca wskazuje, że Jemu jako twórcy przysługują i przysługiwały autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy z dnia o prawie autorskim i prawach pokrewnych - co jednoznacznie przesądza, że przedmiotem przychodów Wnioskodawcy w 2019 r. oraz 2020 r., a także w ramach zdarzenia przyszłego, będzie kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Na potrzeby zakwalifikowania prac do stosowania ulgi IP BOX oraz możliwości zakwalifikowania ich jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej - posłużyć należy się bowiem przede wszystkim definicją utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jako podstawowego przedmiotu praw kwalifikowanych tworzonych przez Wnioskodawcę. Zgodnie z legalną definicją, utworem jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Wszystkie projekty prowadzone przez Wnioskodawcę poddawane są wnikliwej ocenie w celu należytego:

1. rozpoznania rodzaju prac tworzonych w projektach,
2. analizy twórczości prowadzonych prac,
3. ostatecznie ustalenia, czy efekty pracy w projektach mogą zostać zakwalifikowane jako prace badawcze lub prace rozwojowe, a ich efekty określone jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.
   
   

Tylko tego rodzaju prace Wnioskodawca kwalifikuje do zakresu zastosowania ulgi IP BOX i ujmuje je we właściwej ewidencji, spełniając warunek określony w art. 30cb ustawy o PIT. Wnioskodawca zaznacza, że Jego stanowisko znajduje aktualnie odzwierciedlenie w licznych, pozytywnych interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2020 r., znak 0113-KDIPT2-3.4011.749.2019.2.SJ organ podatkowy analizując stan faktyczny zbliżony do tego przedstawionego we wniosku i potwierdzający możliwość zastosowania przez podatnika ulgi IP BOX stwierdził: „Możliwość skorzystania z ulgi lnnovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem, że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa. Dochodem kwalifikującym się do ulgi lnnovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z Raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się bądź co bądź dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów pracbadawczo-rozwojowych.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji i jego uzupełnienia wynika, ze Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów i jednocześnie prowadzi odrębną ewidencję dla celów rozliczenia preferencyjnego 5% stawki podatku PIT, tj. wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej (poprzez wskazywanie kolejnych wersji tworzonego oprogramowania), prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w prowadzonej ewidencji wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ustawy o PIT, przypadające na kwalifikowane prawo własności intelektualnej. Ewidencja taka prowadzona jest od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP oraz jest ona prowadzona na bieżąco w sposób systematyczny (…). Na podstawie powyższych informacji należy stwierdzić, że autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane/ulepszone (rozwijane) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Do podobnych wniosków doprowadza lektura licznych interpretacji dotyczących identycznych stanów faktycznych, obejmujących świadczenie działalności programistycznej przez jednoosobowych przedsiębiorców, np. interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r., znak 0113-KDIPT2-1.4011.1.2020.2.AP, interpretacja indywidualna z dnia 13 marca 2020 r., znak 0113- KDIPT2-3.4011.10.2020.2.PR.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 2, biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny, a także w ramach zdarzenia przyszłego, można stwierdzić, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego jest oprogramowanie (programy komputerowe) wytwarzane przez Niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, stanowiące kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu ustawy o PIT. W opinii Wnioskodawcy, ustawa o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wymienionych w przedmiotowych przepisach.

Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga również, aby spełnione zostały dwa kryteria:

1. przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, oraz
2. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.
   
   

Zgodnie z przytoczonym stanem faktycznym oraz argumentacją zawartą w pytaniu nr 1, przedmiot ochrony jest wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez Niego działalność badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca wskazuje, że jako twórcy przysługują i przysługiwały Jemu autorskie prawa majątkowe do ulepszenia i rozwijania oprogramowania (programów komputerowych), podlegające ochronie na gruncie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych - co jednoznacznie przesądza, że przedmiotem przychodów Wnioskodawcy w 2019 r. oraz 2020 r., a także w ramach zdarzenia przyszłego, będzie, w ocenie Wnioskodawcy, kwalifikowane prawo własność intelektualnej. Na potrzeby zakwalifikowania prac do stosowania ulgi IP BOX oraz możliwości zakwalifikowania ich jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej - posłużyć należy się bowiem przede wszystkim definicją utworu zawartą w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jako podstawowego przedmiotu praw kwalifikowanych tworzonych przez Wnioskodawcę. Zgodnie z legalną definicją, utworem jest każdy przejaw działalność twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Dochód z prawa ochronnego podlega preferencji, o ile mamy do czynienia z prawem podlegającym ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska. W ocenie Wnioskodawcy, wszystkie tworzone przez Niego elementy oprogramowania spełniają przesłanki do uznania je za przedmiot ochrony na gruncie prawa autorskiego - a co za tym idzie, mogą być uznane za prawa kwalifikowane na gruncie ulgi IP Box.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zastosowania ulgi uznać należy za poprawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm., Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 5a pkt 34 ww. ustawy, Ilekroć w ustawie jest mowa o komercjalizowanej własności intelektualnej - oznacza to:

1. patent, dodatkowe prawo ochronne na wynalazek, prawo ochronne na wzór użytkowy, prawo z rejestracji wzoru przemysłowego lub prawo z rejestracji topografii układu scalonego oraz prawo do uzyskania powyższych praw lub prawo z pierwszeństwa- określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 286, 288 i 1086),
2. autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego,
3. równowartość udokumentowanej wiedzy (informacji) nadającej się do wykorzystania w działalności przemysłowej, naukowej lub handlowej (know-how),
4. prawa do korzystania z praw lub wartości wymienionych w lit. a)-c) na podstawie umowy licencyjnej.
   
   

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i pkt 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478, z późn. zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Po drugie, z art. 5a pkt 38 ww. ustawy wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Najbardziej właściwą definicją systematyczności prowadzenia działalności B+R jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu, przez jaki działalność taka ma być prowadzona, ani też od istnienia planu, co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Nie ma również wymogu ciągłego lub długotrwałego prowadzenia działalności przez podatnika, by uznać daną działalność za działalność spełniającą kryterium systematyczności, albo też by podatnik musiał planować tego rodzaju działalność na przyszłość. Podobnie, nie ma wymogu, aby podatnik otworzył działalność na przykład na okres trzech miesięcy lub nawet jednego miesiąca, lub jednego tygodnia, lub jednego dnia w celu przeprowadzenia określonego projektu badawczo-rozwojowego, jeżeli takie działania są uzasadnione charakterem i planowanym rezultatem działalności badawczo-rozwojowej. W każdym z powyższych przypadków zostanie bowiem spełnione kryterium systematyczności działalności prowadzonej przez podatnika. Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania naukowe (zdefiniowane w art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz prace rozwojowe (o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy).

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które pomimo ulepszenia istniejących usług oraz innych operacji w toku z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość) nie mogą stanowić prac rozwojowych.

W przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym wskazano, że Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową i w jej ramach tworzy kwalifikowane prawa własności intelektualnej w postaci oprogramowania komputerowego. Opisana we wniosku działalność wykonywana bezpośrednio przez Wnioskodawcę, objęta jest potencjalnie zakresem ulgi IP Box, nosi znamiona działalności twórczej, która spełnia przesłanki zakwalifikowana jej jako prace rozwojowe (jest pracami rozwojowymi) w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Działalność Wnioskodawcy zakwalifikowana jest jako prace rozwojowe, tj. nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług (w przypadku Wnioskodawcy- oprogramowania). Celem działania Wnioskodawcy jest zwiększenie i wykorzystywanie zasobów wiedzy w celu tworzenia nowego oprogramowania.

Odnosząc wyżej cytowane przepisy do opisu sprawy przedstawionego we wniosku i w jego uzupełnieniu, należy stwierdzić, że podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu nowego oprogramowania komputerowego w ramach działalności rozwojowej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus.

(…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji, będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zatem, powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy autorskie prawo do programu komputerowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Podstawę opodatkowania w myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Stosownie z kolei do treści art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Z powyżej powołanych przepisów wynika, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej to prawo własności spełniające łącznie trzy warunki:

• zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej;
  

• należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy;
  

• podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw.
  
  

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Jak stanowi art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej mamy do czynienia wówczas, gdy jest to prawo wskazane przez ustawodawcę w art. 30ca ust. 2 pkt 1-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

– w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Najprostszym dostępnym rozwiązaniem jest wówczas stworzenie arkusza kalkulacyjnego zawierającego comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie takie obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Należy je sporządzać w oparciu o zestawienie dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że:

1. Wnioskodawca tworzy oprogramowanie komputerowe w ramach indywidualnej działalności gospodarczej oraz prowadzi działalność rozwojową, podlegającą zakwalifikowaniu do działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
2. wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej,
3. wytwarzane oprogramowanie podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
4. Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
5. Wnioskodawca dokonuje przeniesienia praw autorskich do wytworzonego oprogramowania za co otrzymuje wynagrodzenie, osiągając dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Resumując, biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz przytoczone przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu tworzonego i rozwijanego autorskiego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności rozwojowej, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. To oznacza, że Wnioskodawca będzie mógł zastosować stawkę 5% podatku do dochodu uzyskanego w 2019 r. i w 2020 r. oraz w latach następnych ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (przy założeniu, że Jego sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się w istotnym zakresie).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej sformułowano pytanie nr 2, dotyczące tego, czy działalność Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu w art. 5a pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazany w tym pytaniu art. 5a ust. 34 ww. ustawy dotyczy komercjalizowanej własności intelektualnej, natomiast definicję działalności badawczo-rozwojowej zawiera art. 5a pkt 38 ww. ustawy. Jednocześnie z opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku oraz stanowiska Wnioskodawcy wynika, że przedmiotem tego wniosku jest prowadzenie przez Niego działalności badawczo-rozwojowej. W związku z tym, Organ podatkowy uznał, że przedmiotem pytania nr 2 jest sprawa spełnienia przez działalność Wnioskodawcy przesłanek działalności badawczo-rozwojowej, wymienionych w art. 5a pkt 38 ww. ustawy. Jednocześnie powołanie w pytaniu nr 2 art. 5a pkt 34 ww. ustawy stanowi oczywistą pomyłkę.

Ponadto stwierdzić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe będą się różniły od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.