Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3.4012.118.2021.1.AK
z 16 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2021 r. (data wpływu 7 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (…) zrealizowała projekt pn. (…) w ramach Osi priorytetowej (…) Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2007-2013.

Jako Beneficjent, ma obowiązek przedstawić pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego, na zakończenie okresu trwałości projektu stwierdzającą brak możliwości odzyskania podatku VAT w zakresie przedmiotowego Projektu z właściwej Izby Skarbowej.

Inwestycja polegała na kompleksowej rewitalizacji zdegradowanej przestrzeni miejskiej w celu poprawy estetyki przestrzeni miejskiej, poprawę komfortu jazdy oraz bezpieczeństwa ruchu drogowego na ulicy, dzięki czemu została zwiększona atrakcyjność miejsca zamieszkania, ograniczona patologia społeczna, zwiększona dostępność do terenów atrakcyjnych turystycznie.

Wariant zakładał:

• przebudowę drogi gminnej nr (…) – ul. (…) w (…) oraz prawidłowe odwodnienie ulicy zapewniające optymalny spływ wód opadowych z uwagi na zły stan techniczny istniejącej kanalizacji sanitarnej, jak również kanalizacji deszczowej, rozebranie sieci, a w ich miejsce wykonanie nowych nitek każdej z sieci wraz z przykanalikami i studniami,
• wody opadowe odprowadzane są do Kanału (…) poprzez przepompownię wraz z separatorami substancji ropopochodnych,
• zastąpienie istniejącego oświetlenia drogowego w postaci słupów z linią napowietrzną, nową linia kablową podziemną z przyłączaniem lamp oświetleniowych typu LED,
• z uwagi na niekorzystne warunki gruntowe wykonanie częściowej wymiany gruntu pod projektowaną jezdnią oraz zatoką parkingową na ul. (…),
• wykonanie zatoki autobusowej po stronie Gimnazjum oraz budowę przejścia dla pieszych w postaci wyniesionej ponad jezdnię platformy celem uspokojenia ruchu i wymuszenia zmniejszenia prędkości, zapewniający tym samym bezpieczeństwo uczniom pobliskiej szkoły,
• wykonanie dojazdu do Gimnazjum wraz z przyległym parkingiem w technologii rozbieralnej z kostki brukowej betonowej,
• wykonanie niezbędnych rozbiórek istniejących nawierzchni pieszych oraz jezdnych, rozbiórkę sieci kanalizacji deszczowej, sanitarnej oraz sieci elektrycznej, jak również wykonanie wykopów celem wymiany gruntu, budowę nowych sieci oraz wykonanie nowych nawierzchni pieszo-jezdnych,
• ustawienie ławek drewnianych na konstrukcji żeliwnej,
• dokonanie nasadzeń zieleni.
  
  

Roboty budowlane przedmiotowego Projektu zakończyły się dnia 22 października 2015 r. (data podpisania protokołu odbioru końcowego robót).

Gmina (…), jako jednostka samorządu terytorialnego jest podatnikiem podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku (Dz. U. z 2021, poz. 685 tekst jednolity), której nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Gmina odprowadza podatek od towarów i usług tylko od czynności związanych z: czynszami, najmem lokali, dzierżawą mienia komunalnego, sprzedażą mienia komunalnego, użytkowaniem wieczystym nie odliczając podatku naliczonego.

Gmina (…) nie odzyskiwała podatku VAT z przedmiotowego zadania.

W przedmiotowej sprawie była wydawana Interpretacja indywidualna (…) dnia (…) stycznia 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina (…), w obecnym stanie prawnym, ma możliwość odzyskania podatku VAT w zakresie zrealizowanego projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie może odliczyć podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków i nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług z uwagi na charakter zrealizowanego zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (…) zrealizowała projekt pn. (…) w ramach Osi priorytetowej (…) Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2007-2013. Inwestycja polegała na kompleksowej rewitalizacji zdegradowanej przestrzeni miejskiej w celu poprawy estetyki przestrzeni miejskiej, poprawę komfortu jazdy oraz bezpieczeństwa ruchu drogowego na ulicy, dzięki czemu została zwiększona atrakcyjność miejsca zamieszkania, ograniczona patologia społeczna, zwiększona dostępność do terenów atrakcyjnych turystycznie.

Wariant zakładał:

• przebudowę drogi gminnej nr (…) – ul. (…) w (…) oraz prawidłowe odwodnienie ulicy zapewniające optymalny spływ wód opadowych z uwagi na zły stan techniczny istniejącej kanalizacji sanitarnej, jak również kanalizacji deszczowej, rozebranie sieci a w ich miejsce wykonanie nowych nitek każdej z sieci wraz z przykanalikami i studniami,
• wody opadowe odprowadzane są do Kanału (…) poprzez przepompownię wraz z separatorami substancji ropopochodnych,
• zastąpienie istniejącego oświetlenia drogowego w postaci słupów z linią napowietrzną, nowa linia kablowa podziemna z przyłączaniem lamp oświetleniowych typu LED,
• z uwagi na niekorzystne warunki gruntowe wykonanie częściowej wymiany gruntu pod projektowaną jezdnią oraz zatoką parkingową na ul. (…)
• wykonanie zatoki autobusowej po stronie Gimnazjum oraz budowę przejścia dla pieszych w postaci wyniesionej ponad jezdnię platformy celem uspokojenia ruchu i wymuszenia zmniejszenia prędkości, zapewniający tym samym bezpieczeństwo uczniom pobliskiej szkoły,
• wykonanie dojazdu do Gimnazjum wraz z przyległym parkingiem w technologii rozbieralnej z kostki brukowej betonowej,
• wykonanie niezbędnych rozbiórek istniejących nawierzchni pieszych oraz jezdnych, rozbiórkę sieci kanalizacji deszczowej, sanitarnej oraz sieci elektrycznej, jak również wykonanie wykopów celem wymiany gruntu, budowę nowych sieci oraz wykonanie nowych nawierzchni pieszo-jezdnych,
• ustawienie ławek drewnianych na konstrukcji żeliwnej,
• dokonanie nasadzeń zieleni.
  
  

Roboty budowlane przedmiotowego Projektu zakończyły się dnia 22 października 2015 r. (data podpisania protokołu odbioru końcowego robót).

Gmina (…), jako jednostka samorządu terytorialnego jest podatnikiem podatku od towarów i usług, której nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy w związku ze zrealizowanym projektem Gminie przysługuje prawo do odzyskania podatku VAT.

Jak wyjaśniono na wstępie odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Realizacja przedmiotowego projektu odbywała się w ramach władztwa publicznego. Gmina wykonując tę inwestycję działała jako organ administracji publicznej i mogła korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne, służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie wystąpił, gdyż realizacja projektu nie była związana z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina realizowała projekt w ramach zadań własnych.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie ma prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. (…).

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 80). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany w stosunku do przedmiotowego projektu nie będzie działał jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.