Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.94.2021.2.MR
z 9 czerwca 2021 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm. ) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 marca 2021 r. (data wpływu 12 marca 2021 r.), uzupełnione pismem z 20 maja 2021 r. (data nadania 20 maja 2021 r., data wpływu 25 maja 2021 r.) na wezwanie z 7 maja 2021 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.94.2021.1.MR (data nadania 7 maja 2021 r., data odbioru 13 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

  • określenie „wartość aktywów spółki”, znajdujące się w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT oraz określenie „majątek składający się głównie”, znajdujące się w art. 13 ust. 2 Konwencji - odnoszą się do łącznej bieżącej wartości bilansowej aktywów A Polska, ustalonej na podstawie ksiąg rachunkowych A Polska zgodnie z obowiązującymi spółkę zasadami rachunkowości, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień zbycia Udziałów (Pytanie 1) – jest prawidłowe. ,
  • nieruchomości” oraz „prawa do nieruchomości” w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT oraz „majątek nieruchomy” w rozumieniu art. 13 ust. 2 Konwencji, należy rozumieć jako bieżącą wartość bilansową nieruchomości i praw do nieruchomości, wynikającą z ksiąg rachunkowych A Polska, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień zbycia Udziałów (Pytanie 2) – jest prawidłowe. ,
  • przychód ze sprzedaży Udziałów w A Polska, dokonanej w grudniu 2020 r. przez B Austria na rzecz C Niemcy, podlega opodatkowaniu w Polsce (Pytanie 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 12 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy określenie „wartość aktywów spółki”, znajdujące się w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT oraz określenie „majątek składający się głównie”, znajdujące się w art. 13 ust. 2 Konwencji - odnoszą się do łącznej bieżącej wartości bilansowej aktywów A Polska, ustalonej na podstawie ksiąg rachunkowych A Polska zgodnie z obowiązującymi spółkę zasadami rachunkowości, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień zbycia Udziałów, czy „nieruchomości” oraz „prawa do nieruchomości” w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT oraz „majątek nieruchomy” w rozumieniu art. 13 ust. 2 Konwencji, należy rozumieć jako bieżącą wartość bilansową nieruchomości i praw do nieruchomości, wynikającą z ksiąg rachunkowych A Polska, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień zbycia Udziałów, oraz czy przychód ze sprzedaży Udziałów w A Polska, dokonanej w grudniu 2020 r. przez B Austria na rzecz C Niemcy, podlega opodatkowaniu w Polsce.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


A sp. z o.o. jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, która podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce - dalej jako A Polska lub Wnioskodawca. A posiada numer w rejestrze przedsiębiorców KRS … oraz numer NIP …


Y Austria GmbH jest spółką kapitałową z siedzibą w Austrii, która podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Austrii - dalej jako B Austria.


C GmbH jest spółką kapitałową z siedzibą w Niemczech, która podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Niemczech - dalej jako C Niemcy.


A Polska prowadzi działalność w zakresie:

  • produkcji maszyn do obróbki drewna (np. frezarki, systemowe urządzenia do wiercenia w drewnie),
  • produkcji urządzeń i systemów do przeładunku, transportu, sortowania i magazynowania materiałów,
  • serwisowania i naprawy ww. maszyn i urządzeń,
  • sprzedaży ww. maszyn i urządzeń.


Do dnia 29.12.2020r. udziałowcami A Polska były:

  • C Niemcy, która posiadała 19.000 udziałów o wartości 1.900.000,00 zł,
  • B Austria, która posiadała 4.804 udziałów o wartości 480.400,00 zł.


W dniu 30.12.2020r. B Austria oraz C Niemcy zawarły umowę sprzedaży udziałów (dalej jako Umowa sprzedaży), na podstawie której B Austria zbyła 4.804 udziałów (dalej jako Udziały) w A Polska na rzecz C Niemcy za kwotę 1.127.000 Euro.


Ww. wynagrodzenie (dalej jako Wynagrodzenie) zostało zapłacone przez A Niemcy na rzecz B Austria za pośrednictwem rachunku bankowego. Do przeniesienia Udziałów doszło z chwilą zawarcia Umowy sprzedaży.


Na dzień 30.11.2020r., ustalone na podstawie ksiąg rachunkowych A Polska, zgodnie z obowiązującymi Wnioskodawcę zasadami rachunkowości:

  • bieżąca wartość bilansowa majątku nieruchomego A Polska - wynosiła 26.456.010 zł, tym:
    • grunty - 8.413.738 zł,
    • budynki - 17.509.574 zł,
    • zaliczka na środki trwałe stanowiące nieruchomości - 532.698 zł
  • bieżąca wartość bilansowa wszystkich aktywów A Polska wynosiła 75.108.770 zł,
  • wartość zobowiązań i rezerw na zobowiązania A Polska wynosiła 47.115.048 zł.


Ww. majątek nieruchomy A Polska, którego łączna bieżąca wartość bilansowa na dzień 30.11.2020 r. wynosiła 26.456.010 zł, w całości znajduje się na terenie Polski.


A Polska nie posiadała i nie posiada udziałów i akcji w spółkach zależnych.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy określenie „wartość aktywów spółki”, znajdujące się w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT oraz określenie „majątek składający się głównie”, znajdujące się w art. 13 ust. 2 Konwencji - odnoszą się do łącznej bieżącej wartości bilansowej aktywów A Polska, ustalonej na podstawie ksiąg rachunkowych A Polska zgodnie z obowiązującymi spółkę zasadami rachunkowości, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień zbycia Udziałów?
  2. Czy „nieruchomości” oraz „prawa do nieruchomości" w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT oraz „majątek nieruchomy” w rozumieniu art. 13 ust. 2 Konwencji, należy rozumieć jako bieżącą wartość bilansową nieruchomości i praw do nieruchomości, wynikającą z ksiąg rachunkowych A Polska, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień zbycia Udziałów?
  3. Czy przychód ze sprzedaży Udziałów w A Polska, dokonanej w grudniu 2020 r. przez B Austria na rzecz C Niemcy, podlega opodatkowaniu w Polsce?


Zdaniem Wnioskodawcy:


Ad. 1)


W ocenie Wnioskodawcy - określenie „co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki”, znajdujące się w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: ustawa o CIT) oraz określenie „majątek składa się głównie”, znajdujące się w art. 13 ust. 2 Konwencji:

  1. odnoszą się sumy bieżącej wartości bilansowej wszystkich składników mienia należącego do A Polska, będących aktywami w rozumieniu ustawy o rachunkowości, wynikającej z ksiąg rachunkowych A Polska, prowadzonych zgodnie z przyjętymi przez Wnioskodawcę zasadami rachunkowości, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień zbycia Udziałów,
  2. bez obniżania ww. wartości o sumę wartości bilansowej wszystkich zobowiązań i rezerw na zobowiązania wynikającą z ksiąg rachunkowych A Polska, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień zbycia Udziałów.


Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy CIT - podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.


W art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT wskazuje się, że za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości.


W myśl art. 3 ust. 4 ustawy CIT - wartość aktywów, o której mowa w ust. 3 pkt 4, ustala się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc uzyskania przychodu, o którym mowa w tym przepisie. W przypadku spółek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym wartość aktywów może być ustalana na podstawie aktywów bilansowych ujętych w raportach okresowych publikowanych na koniec ostatniego kwartału poprzedzającego kwartał roku kalendarzowego, w którym doszło do uzyskania przychodu.


Art. 4a pkt 2 ustawy CIT stanowi, że składniki majątkowe oznaczają aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3.

W rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości - przez aktywa rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.


Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 20 ustawy o rachunkowości - przez zobowiązania rozumie się wynikający z przeszłych zdarzeń obowiązek wykonania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki.


W art. 44 Kodeksu cywilnego stanowi się, że mieniem jest własność i inne prawa majątkowe.


W ocenie Wnioskodawcy brzmienie ww. przepisów wskazuje, że pojęcia „aktywa” i „majątek” należy rozumieć jako:

  1. bieżącą wartość bilansową, stanowiących mienie Wnioskodawcy, aktywów w rozumieniu ustawy o rachunkowości, wynikającą z ksiąg rachunkowych prowadzonych przez Wnioskodawcę, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc dokonania sprzedaży udziałów we Wnioskodawcy,
  2. bez uwzględniania wartości bilansowej zobowiązań i rezerw na zobowiązania wynikającej z ksiąg rachunkowych prowadzonych przez Wnioskodawcę, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc dokonania sprzedaży Udziałów.


Za powyższym wnioskiem przemawiają w szczególności:

  1. odniesienie w przepisach ustawy CIT do pojęcia „aktywów” w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości, co oznacza, że przy stosowaniu art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT, pod uwagę bierze się aktywa w rozumieniu prawa bilansowego, o wartości wynikającej z ksiąg rachunkowych (wartość bilansowa),
  2. zdefiniowanie w przepisach ustawy o rachunkowości pojęcia „aktywów” jednostki bez odnoszenia się do wyjaśnionego w przepisach tej ustawy pojęcia „zobowiązania”, co oznacza, że przy określaniu desygnatu określenia „aktywa” i ich wartość pod uwagę nie bierze się zobowiązań ciążących na jednostce i ich wartości,
  3. interpretacje podatkowe z dnia 13.07.2018r., nr 0114-KDIP3-2.4011.316.2018.2.AK1 oraz z dnia 13.12.2016r., nr 1462-IPPB5.4510.843.2016.2.AJ - dotyczące definiowania pojęcia aktywów bez uwzględnienia wartości zobowiązań i rezerw na zobowiązania,
  4. interpretacja podatkowa z dnia 27.06.2017 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.122.2017.1.AJ - dotycząca wartości aktywów ustalanej na podstawie ksiąg rachunkowych (wartość bilansowa),
  5. pkt 28.4 Komentarza do Konwencji Modelowej OECD w zakresie opodatkowania dochodu i kapitału, w którym wskazano, że „możliwe jest opodatkowanie całości zysków przypisywanych akcjom, nawet jeżeli część wartości akcji jest osiągana z innego mienia niż mienie ruchome położone w państwie źródła. Aby odpowiedzieć na pytanie, czy akcje spółki osiągają, bezpośrednio lub pośrednio, więcej niż 50% wartości z nieruchomości położonych w umawiającym się państwie, należy porównać wartość tych nieruchomości z wartością całokształtu mienia należącego do spółki, nie uwzględniając jej długów i innych zobowiązań (bez względu na zabezpieczenie hipoteką na danych nieruchomościach)”.


Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że na potrzeby zastosowania art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT oraz art. 13 ust. 2 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Wiedniu dnia 13 stycznia 2004 r., zmienionej Protokołem podpisanym w Warszawie dnia 4 lutego 2008 r. (dalej: „Protokół"), zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mającą na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę i Luksemburg dnia 7 czerwca 2017 r. (dalej: „Konwencja"), łączna wartość wszystkich składników mienia należącego A Polska, będących aktywami w rozumieniu ustawy o rachunkowości, wynikająca z jego ksiąg rachunkowych, według stanu na dzień poprzedzający sprzedaż Udziałów wynosiła 75.108.770 zł.


Ad. 2)


W ocenie Wnioskodawcy - „nieruchomości” oraz „prawa do nieruchomości” w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT oraz „majątek nieruchomy” w rozumieniu art. 13 ust. 2 Konwencji, należy rozumieć jako bieżącą wartość bilansową, ustalaną na podstawie ksiąg rachunkowych A Polska, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień zbycia Udziałów, wszystkich nieruchomości i praw do nieruchomości, takich jak:

  • własność gruntów, budynków, lokali stanowiących odrębną własność ich części składowych, prawo użytkowania wieczystego,
  • inne bezwzględne prawa rzeczowe do gruntów, budynków, lokali ich części składowych (np. prawo użytkowania, służebności, własnościowe prawa od lokalu),
  • względne prawa do gruntów, budynków, lokali ich części składowych (np. najem, dzierżawa),
  • które stanowią element mienia należącego do A Polska,
  • które znajdują się na terenie Polski.


Zgodnie z art. 3 ust. 2 Konwencji - jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w danym czasie w przepisach prawnych tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza umowa, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego Państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego Państwa.


W myśl art. 6 ust. 2 Konwencji - określenie "majątek nieruchomy" ma takie znaczenie, jakie nadaje mu prawo tego Umawiającego się Państwa, na terytorium którego dany majątek jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, prawa użytkowania nieruchomości, jak również prawa do stałych i zmiennych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji złóż mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki morskie, statki żeglugi śródlądowej i statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.


W art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego stanowi się, że nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków (lokale), jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.


W rozumieniu art. 47 Kodeksu cywilnego:

§ 1 - część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych

§ 2 - częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego

§ 3 - przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.


Zgodnie z art. 48 Kodeksu cywilnego - do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.


W myśl art. 191 Kodeksu cywilnego - własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.


Z powyższego wynika, że na potrzeby stosowania art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT oraz art. 13 ust. 2 Konwencji w celu zdefiniowania pojęć „nieruchomości” oraz „prawa do nieruchomości” w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT oraz „majątek nieruchomy” w rozumieniu art. 13 ust. 2 Konwencji, w związku ze sprzedażą udziałów w A Polska - pod uwagę należy wziąć przepisy polskiego prawa cywilnego.


Oznacza to, że wszelkie składniki mienia należącego do A Polska, znajdujące się na terenie Polski, takie jak:

  1. własność gruntów, budynków, lokali stanowiących odrębną własność ich części składowych, prawo użytkowania wieczystego w rozumieniu przepisów prawa cywilnego,
  2. inne bezwzględne prawa rzeczowe do gruntów, budynków, lokali ich części składowych w rozumieniu przepisów prawa cywilnego (np. prawo użytkowania, służebności, własnościowe prawa od lokalu),
  3. względne prawa do gruntów, budynków, lokali ich części składowych w rozumieniu przepisów prawa cywilnego (np. najem, dzierżawa),

    - na potrzeby stosowania art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT oraz art. 13 ust. 2 Konwencji traktuje się jako „nieruchomości” oraz „prawa do nieruchomości” oraz „majątek nieruchomy”, bez względu na to, czy:
    • składniki te stanowią odrębne środki trwałe lub wartości prawne i niematerialne, czy też ich wartość stanowi element wartości początkowej innego, „większego” środka trwałego lub wartości prawnej i niematerialnej,
    • składniki te podlegają amortyzacji zgodnie z przepisami ustawy CIT, czy też nie podlegają takiej amortyzacji.

Wartość ww. składników mienia określa się na podstawie ksiąg rachunkowych A Polska, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego sprzedaż Udziałów, tj. jako wartość bilansową.


Wartość bilansową ww. składników mienia ustala się jako sumę wartości początkowej aktywów pomniejszoną o sumę wartości odpisów amortyzacyjnych dokonanych zgodnie z przyjętymi przez Imę Polska zasadami rachunkowości (odpisy bilansowe).


Prawidłowość ww. stanowiska Wnioskodawcy potwierdzają:

  1. interpretacja podatkowa z dnia 27.06.2017 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.122.2017.1.AJ - dotycząca wartości nieruchomości ustalanej na podstawie ksiąg rachunkowych (wartość bilansowa),
  2. interpretacje podatkowe z dnia 27.06.2017 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.122.2017.1.AJ oraz 23.07.2014r., nr IPPB5/423-477/14-3/PS - dotyczące rozumienia pojęć „nieruchomość” i „prawa związane z nieruchomością”.


Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wskazuje, że na potrzeby zastosowania art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT oraz art. 13 ust. 2 Konwencji, łączna wartość nieruchomości i praw związanych z nieruchomością, stanowiących składniki mienia A Polska, wynikająca z jego ksiąg rachunkowych, według stanu na dzień poprzedzający sprzedaż Udziałów wynosiła 26.456.010 zł.

Ad. 3)


W ocenie Wnioskodawcy - uzyskany przez B Austria przychód ze sprzedaży Udziałów w A Polska, dokonanej w grudniu 2020 r. przez B Austria na rzecz C Niemcy, nie podlega opodatkowaniu w Polsce, gdyż suma bieżąca wartość bilansowej wszystkich położonych w Polsce nieruchomości wchodzących w skład mienia należącego do A Polska stanowi mniej, niż 50% bieżącej wartości bilansowej wszystkich aktywów stanowiących mienie A Polska.


Ustalenie - czy przychód ze sprzedaży Udziałów w A Polska, dokonanej w grudniu 2020r. przez B Austria na rzecz C Niemcy, podlega opodatkowaniu w Polsce - wymaga porównania dwóch wartości:

  1. 75.108.770 zł odpowiadającej łącznej wartości wszystkich składników mienia należącego do A Polska, będących aktywami w rozumieniu ustawy o rachunkowości, wynikającej z jej ksiąg rachunkowych, według stanu na dzień poprzedzający sprzedaż Udziałów wynosiła,
  2. 26.456.010 zł odpowiadającej łącznej wartości nieruchomości i praw związanych z nieruchomością, stanowiących składniki mienia A Polska, wynikającej z jej ksiąg rachunkowych, według stanu na dzień poprzedzający sprzedaż Udziałów.


W art. 13 ust. 2 Konwencji nie wskazano miarodajnej chwili, na którą ustala się majątek spółki, w celu ustalenia, czy składa się on głównie z nieruchomości.


Treść ww. przepisu nie została zmodyfikowana przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w dniu 24.11.2016r. (dalej jako MLI).


Oznacza to, że do ustalenia „statusu” przychodu, który B Austria uzyskała ze sprzedaży Udziałów, nie stosuje się art. 9 ust. 4 MLI, z którego wynika obowiązek badania proporcji wartości całości aktywów spółki do wartości nieruchomości należących do tej spółki w okresie 365 dni poprzedzających przeniesienie własności tych udziałów.

W tym stanie rzeczy, w ocenie Wnioskodawcy - miarodajne są wartości bilansowe dotyczące mienia A Polska, ustalone według stanu na dzień poprzedzający sprzedaż Udziałów, gdyż takie podejście jest zgodne z art. 3 ust. 4 ustawy CIT.


W wyniku porównania ww. wartości otrzymuje się zatem proporcję równą ilorazowi 26.456.010 zł oraz 75.108.770 zł, czyli 0,3522 (35,22 %). Tym samym - w dniu 30.11 2020r. mniej, niż 50% wartości bilansowej wszystkich składników mienia należącego A Polska stanowią nieruchomości i prawa związane z nieruchomościami, które są składnikami mienia A Polska położonymi w Polsce.

Oznacza to, że:

  1. zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT - uzyskany przez B Austria przychód w kwocie 1.127.000 Euro z tytułu sprzedaży Udziałów nie jest przychodem osiągniętym w Polsce przez podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 2 ustawy CIT (nierezydent),
  2. zgodnie z art. 13 ust. 5 Konwencji - przychód w kwocie 1.127.000 Euro uzyskany przez B Austria z tytułu sprzedaży Udziałów nie podlega opodatkowaniu w Polsce.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie ustalenia, czy:

  • określenie „wartość aktywów spółki”, znajdujące się w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT oraz określenie „majątek składający się głównie”, znajdujące się w art. 13 ust. 2 Konwencji - odnoszą się do łącznej bieżącej wartości bilansowej aktywów A Polska, ustalonej na podstawie ksiąg rachunkowych A Polska zgodnie z obowiązującymi spółkę zasadami rachunkowości, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień zbycia Udziałów (Pytanie 1),
  • nieruchomości” oraz „prawa do nieruchomości" w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy CIT oraz „majątek nieruchomy” w rozumieniu art. 13 ust. 2 Konwencji, należy rozumieć jako bieżącą wartość bilansową nieruchomości i praw do nieruchomości, wynikającą z ksiąg rachunkowych A Polska, według stanu na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień zbycia Udziałów (Pytanie 2),
  • Czy przychód ze sprzedaży Udziałów w A Polska, dokonanej w grudniu 2020 r. przez B Austria na rzecz C Niemcy, podlega opodatkowaniu w Polsce (Pytanie 3),

należało uznać za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1-3.


Ponadto, należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie problematyki będącej ściśle przedmiotem pytań Wnioskodawcy. Treść pytania/pytań wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji. Zatem, tut. Organ interpretacyjny nie odniósł się do przedstawionych we wniosku wyliczeń, gdyż to podatnik zobowiązany jest do prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania i obliczenia należnego podatku.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoja aktualność.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych w uzasadnieniu własnego stanowiska interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że wiążą one w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.


Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj