Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDWL.4011.1.2021.3.JK
z 8 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2021 r. (data wpływu 12 kwietnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2021 (data wpływu 18 maja 2021 r.) oraz pismem z dnia 31 maja 2021 r. (data wpływu 1 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania hodowli żółwi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania hodowli żółwi.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 5 maja 2021 r., nr 0112-KDWL.4011.1.2021.1.JK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane 5 maja 2021 r., skutecznie doręczono 10 maja 2021 r., natomiast 18 maja 2021 r. do tut. organu wpłynęło pismo będące odpowiedzią na ww. wezwanie.

Analiza treści uzupełnienia wykazała, że przedstawiony opis nadal nie spełnia wymogów formalnych, ponieważ informacje podane w uzupełnieniu są niejednoznaczne i nie pozwalają na udzielenie odpowiedzi w formie interpretacji indywidualnej.

W związku z powyższym, pismem z dnia 20 maja 2021 r., nr 0112-KDWL.4011.1.2021.2.JK, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, ponownie wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane 20 maja 2021 r., skutecznie doręczono 25 maja 2021 r., natomiast 1 czerwca 2021 r. do tut. organu wpłynęło pismo będące odpowiedzią na ww. wezwanie.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca aktualnie jest właścicielem 3 żółwi lądowych zgłoszonych i zarejestrowanych w (…) Wydział Ochrony Środowiska. Są one zgłoszone i trzymane hobbystycznie. W przyszłości, tj. w 2021 roku Wnioskodawca chciałby rozpocząć hodowlę żółwi lądowych (greckich, stepowych, śródziemnomorskich itp.) na większą skalę dokupując nowe osobniki (kilka-kilkanaście) i następnie je sprzedawać w przypadku dochowania się młodych (ich wyklucia).

Wnioskodawca nadmienia, że będzie to hodowla w stanie nieprzetworzonym (naturalnym). Będzie to hodowla własnego chowu, natomiast okres przetrzymywania (chowu) żółwi, w trakcie którym będzie następował ich biologiczny wzrost, każdorazowo będzie dłuższy niż 2 miesiące.

Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla w tym miejscu, że nie zamierza uprawiać żadnych roślin żywicielskich. Pokarm zamierza w całości kupować w specjalistycznych sklepach (zoologicznych), giełdach (akwarystyczno-terrarystycznych) oraz zwykłych sklepach spożywczych.

W uzupełnieniu z dnia 14 maja 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że z uzyskanych przez Zainteresowanego informacji jak też z samej definicji zawartej w Wikipedii wynika, że do entomofagów czyli owadożerców zaliczane są m.in. gady, a żółwie są oczywiście gadami. Jednakowoż w ocenie Wnioskodawcy opisane przez niego we wniosku żółwie lądowe, które zamierza on w przyszłości hodować nie przynależą do entomofagów (owadożerców), bowiem są one zwierzętami wybitnie roślinożernym.

W piśmie z dnia 31 maja 2021 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku Zainteresowany jednoznacznie wskazał, że opisane przez niego we wniosku żółwie nie przynależą do entomofagów (owadożerców).

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania.

1. Czy prowadząc hodowlę żółwi lądowych i sprzedając (po upływie 2 miesięcy) wyhodowane osobniki Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą?
2. Czy dochody uzyskane z opisanej działalności (sprzedaż żółwi) będą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy hodowla żółwi, które są gadami, czyli można zaliczyć je do entomofagów, które z kolei wymienione są w działach specjalnych produkcji rolnej, podlegają opodatkowaniu właściwym dla tych działów, czy też nie, skoro Wnioskodawca nie zamierza, o czym była mowa wcześniej, uprawiać roślin żywicielskich i nie jest w związku z tym w stanie wskazać powierzchni tych upraw?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, jako osoba, która w przyszłości może uzyskiwać dochody ze sprzedaży hodowanych przez siebie żółwi lądowych nie musi płacić podatku dochodowego od dochodów ze sprzedaży tych zwierząt.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych hodowla zwierząt, w tym przypadku żółwi lądowych, jest zaliczana do działalności rolniczej, która nie podlega (oprócz działów specjalnych produkcji rolnej) opodatkowaniu PIT.

Nawet gdyby przyjąć założenie, że żółwie jako gady zaliczamy do hodowli entomofagów wymienionych w działach specjalnych produkcji rolnej, to dochody z tej hodowli nie będą podlegały opodatkowaniu, bowiem z tym przypadku z uwagi na nieuprawianie roślin żywicielskich, nie ma możliwości wskazania powierzchni ich upraw, a co za tym idzie nie można obliczyć podatku.

Wnioskodawca nie będzie podlegał podatkowi rolnemu z uwagi na brak gruntów rolnych i ornych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Definicję działalności rolniczej – dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych – zawiera art. 2 ust. 2 cytowanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc ˗ w przypadku roślin,
2. 16 dni ˗ w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni ˗ w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące ˗ w przypadku pozostałych zwierząt

‒ licząc od dnia nabycia.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie określa, co dla celów opodatkowania tym podatkiem, rozumie się pod pojęciem działalności rolniczej. Przy czym przepisów wskazanej ustawy nie stosuje się (co do zasady) do przychodów uzyskiwanych z tej działalności.

Stosownie do art. 2 ust. 3 wyżej przywołanej ustawy, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

W myśl art. 2 ust. 3a tej ustawy, nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.

Wskazane powyżej rozmiary norm szacunkowych (na 2021 rok) zostały określone w Załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 25 listopada 2020 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 2218). Załącznik ten – „Tabela rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego” – określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt, z uwagi na ich rozmiary, stanowią działy specjalne produkcji rolnej.

W komentarzu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (A. Bartosiewicz, PIT. Komentarz, LEX 2015, teza 8 do art. 2) zawarto następujące rozumienie terminu „entomofagi” – „Entomofagami są zwierzęta drapieżne i pasożytnicze, jak również larwy owadów odżywiające się żywymi owadami. Hodowlą entomofagów będzie więc hodowla m.in.: sikor, nietoperzy, kameleonów, mrówkojadów, rączyc, baryłkarzy, czy mrówkolwów”.

Z informacji przedstawionych we wniosku przez Wnioskodawcę wynika, że hodowane przez niego żółwie nie przynależą do entomofagów (owadożerców).

Zgodnie z poczynionymi wyżej ustaleniami, podkreślenia wymaga okoliczność, że uprawa określonych roślin oraz hodowla lub chów zwierząt stanowi dział specjalny produkcji rolnej, o ile ich rozmiary przekraczają wielkości określone w wymienionym wyżej rozporządzeniu.

Informacje zawarte w Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego mają znaczenie w zakresie oceny, czy danego rodzaju działalność ma charakter działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli dany rodzaj uprawy, czy też chów lub hodowla określonego gatunku zwierząt nie jest wymieniona w treści rozporządzenia, to należy uznać, że ta uprawa, hodowla, czy też chów jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej.

Zatem, działalność wykonywana przez Wnioskodawcę mieści się w przytoczonej powyżej definicji działalności rolniczej, a jednocześnie nie jest zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej.

W konsekwencji do przychodów z tej działalności nie znajdują zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że hodowla żółwi niezaliczanych do entomofagów (zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy), prowadzona przez Wnioskodawcę stanowi działalność rolniczą, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, należy wskazać, że, Wnioskodawca zadał również następujące pytanie: „Czy hodowla żółwi, które są gadami, czyli można zaliczyć je do entomofagów, które z kolei wymienione są w działach specjalnych produkcji rolnej, podlegają opodatkowaniu właściwym dla tych działów, czy też nie, skoro Wnioskodawca nie zamierza, o czym była mowa wcześniej, uprawiać roślin żywicielskich i nie jest w związku z tym w stanie wskazać powierzchni tych upraw?”. Uwzględniając jednak wskazanie Zainteresowanego zawarte w uzupełnieniu wniosku, że żółwie nie przynależą do entomofagów (owadożerców), pytanie to nie podlegało interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Przedmiotem niniejszej interpretacji są pytania:

1. Czy prowadząc hodowlę żółwi lądowych i sprzedając (po upływie 2 miesięcy) wyhodowane osobniki Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą?
2. Czy dochody uzyskane z opisanej działalności (sprzedaż żółwi) będą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy hodowla żółwi, które są gadami, czyli można zaliczyć je do entomofagów, które z kolei wymienione są w działach specjalnych produkcji rolnej, podlegają opodatkowaniu właściwym dla tych działów, czy też nie, skoro Wnioskodawca nie zamierza, o czym była mowa wcześniej, uprawiać roślin żywicielskich i nie jest w związku z tym w stanie wskazać powierzchni tych upraw?
   
   

Ponadto, informacja w sprawie pytania: „Skoro natomiast moja hodowla żółwi jest działalnością rolniczą to podlegam podatkowi rolnemu? (nie mam żadnych gruntów rolnych ani ornych)” została udzielona w wezwaniu do uzupełnienia wniosku z dnia 10 maja 2021 r. pkt III.

Natomiast wniosek w części dotyczącej pytania: „Czy prowadzona przez Wnioskodawcę w przyszłości hodowla żółwi lądowych powinna być gdzieś zgłoszona i zarejestrowana? A jeśli tak, to gdzie?” – podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.