UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2020 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zobowiązania Wnioskodawcy w prowadzonej ewidencji dla celów podatku od towarów i usług do oznaczenia opisanych Produktów kodem GTU_01 i GTU_02.

Wniosek uzupełniono pismem z 15 lutego 2021 r., będącym odpowiedzią na wezwanie z 4 lutego 2021 r. (doręczone 8 lutego 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji rozcieńczalników, produktów chemii budowlanej i motoryzacyjnej. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca w szczególności dokonuje dostaw do podatników czynnych VAT następujących produktów na bazie alkoholu etylowego, klasyfikowanych do kodu CN 2207 20 (dalej: „Produkty”):

1. Denaturat
   
   Produkt zawiera alkohol etylowy całkowicie skażony (88-95%) oraz Butan-2-on, Propan-2-ol i Benzoesan denatonium / bitreks. Produkt przeznaczony do mycia i odtłuszczania powierzchni. Stosowany do mycia szyb samochodowych oraz jako paliwo do podgrzewaczy turystycznych. Występuje w kolorach: biały, fiolet.
   
   
   
2. Denaturat OFO7
   
   Produkt zawiera alkohol etylowy skażony (60-75%) oraz Butanon, i Benzoesan denatonium. Produkt przeznaczony do mycia i odtłuszczania powierzchni - rozpuszczalnik, odtłuszczacz, zmywacz alkoholowy. Stosowany do mycia szyb samochodowych oraz jako paliwo do podgrzewaczy turystycznych. Występuje w kolorach: biały, fiolet.
   
   
3. Bioetanol
   
   Produkt zawiera alkohol etylowy całkowicie skażony (>88%) oraz Butan-2-on, Propan-2-ol i Benzoesan denatonium / bitreks. Produkt jest stosowany jako ekologiczne paliwo do spalania w bio-kominkach i innych urządzeniach z odkrytym ogniem. Produkt na bazie wysokiej jakości alkoholu etylowego.
   
   
   
4. Alkohol etylowy
   
   Produkt zawiera alkohol etylowy całkowicie skażony (>88%) oraz Butan-2-on, Propan-2-ol i Benzoesan denatonium / bitreks. Produkt przeznaczony od odtłuszczania powierzchni - zmywacz alkoholowy.
   
   

Powyższe Produkty nie są przeznaczone do spożycia. Nie są również przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

W opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy jest on zobowiązany do oznaczania właściwym kodem GTU dostaw Produktów w ewidencji sprzedaży pliku JPK_VAT z deklaracją.

W uzupełnieniu wniosku w odpowiedzi na pytanie Organu, czy będące przedmiotem dostawy produkty na bazie alkoholu etylowego, klasyfikowane do kodu CN 2207 20 stanowią samoistne paliwo i wypełniają definicję biopaliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1155, 1123, 1210 i 1527), Spółka wskazała:

Zgodnie z definicją wskazaną w art. 2 ust. 1 pkt . 11 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1565 z późn. zm.):

Biopaliwa ciekłe oznaczają:

1. benzyny silnikowe zawierające powyżej 10,0% objętościowo biokomponentów lub powyżej 22,0% objętościowo eterów, o których mowa w pkt 4, z wyłączeniem benzyn silnikowych zawierających biowęglowodory ciekłe,
2. olej napędowy zawierający powyżej 7% objętościowo biokomponentów, z wyłączeniem oleju napędowego zawierającego biowęglowodory ciekłe,
3. bioetanol, biometanol, biobutanol, ester, bioeter dimetylowy, czysty olej roślinny, biowęglowodory ciekłe, biopropan-butan, skroplony biometan, sprężony biometan oraz biowodór - stanowiące samoistne paliwa.
   
   

Pojęcie „samoistnego paliwa” nie zostało zdefiniowane w przepisach. W ocenie Wnioskodawcy, najwłaściwszym w takiej sytuacji jest odwołanie się do definicji paliw silnikowych, wskazanej w art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2021 r. poz. 72), która wskazuje, iż:

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Analiza przywołanego przepisu wskazuje, iż ustawodawca odwołuje się do przeznaczenia danego wyrobu, a nie konkretnej pozycji wskazanej w Nomenklaturze Scalonej (CN). Oznacza to, iż aby zaklasyfikować dany produkt jako paliwo, należy dokonać jego analizy pod względem przydatności do napędu silników spalinowych. Tym samym, istotny jest praktyczny cel, do którego dany wyrób ma zostać zastosowany. Poprzez przeznaczenie nie należy rozumieć hipotetycznej, potencjalnej możliwości wykorzystania danego produktu, gdy do danego celu przeznaczone są inne wyroby. Istotny jest zamiar i cel, do którego wykorzystywane będą dane produkty, a nie sama możliwość wykorzystania ich również w inny sposób.

Drogą analogii należy uznać, iż paliwem samoistnym będzie wyrób energetyczny wykorzystywany jako samoistny produkt do napędu, a zatem będący bezpośrednio stosowany do napędu silnika. Produkty tak wykorzystywane powinny podlegać weryfikacji pod względem spełniania minimalnych norm jakościowych dla paliw, określonych w ustawie o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw.

Odnosząc się do zapytania przedstawionego przez Organ, Wnioskodawca wyjaśnia, iż żaden z produktów będących przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, tj.

• Denaturat,
• Denaturat OFO7,
• Bioetanol,
• Alkohol etylowy,
  
  

nie stanowi samoistnego paliwa i nie podlega weryfikacji pod względem spełniania minimalnych norm jakościowych dla paliw, a zatem nie może być i nie będzie wykorzystywany jako samoistny produkt do napędu.

Produkty, których dostawy dokonuje Wnioskodawca mają następujące zastosowania:

• Denaturat - jest produktem przeznaczonym do mycia i odtłuszczania powierzchni, stosowanym do mycia szyb samochodowych oraz jako paliwo do podgrzewaczy turystycznych;
  

• Denaturat OFO7 - jest produktem przeznaczonym do mycia i odtłuszczania powierzchni (rozpuszczalnik, odtłuszczacz, zmywacz alkoholowy), stosowanym do mycia szyb samochodowych oraz jako paliwo do podgrzewaczy turystycznych;
  

• Bioetanol - jest przeznaczony do stosowania jako ekologiczne paliwo do spalania w bio - kominkach oraz innych urządzeniach z odkrytym ogniem;
  

• Alkohol etylowy - jest przeznaczony do odtłuszczania powierzchni (zmywacz alkoholowy).
  
  
  

Tym samym, Wnioskodawca wskazuje, iż żaden z powyższych produktów klasyfikowanych do kodu CN 2207 20 nie stanowi samoistnego paliwa i nie wypełnia definicji biopaliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1155, 1123, 1210 i 1527).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2020 r. Wnioskodawca ma obowiązek oznaczyć dostawę Produktów kodem GTU_01 w ewidencji sprzedaży JPK_VAT z deklaracją, począwszy od ewidencji składanej za październik 2020 r.?
   
2. Czy w stanie prawnym obowiązującym od 1 października 2020 r. Wnioskodawca ma obowiązek oznaczyć dostawę Produktów kodem GTU_02 w ewidencji sprzedaży JPK_VAT z deklaracją, począwszy od ewidencji składanej za październik 2020 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ma obowiązek oznaczyć dostawę Produktów kodem GTU_01 w ewidencji sprzedaży JPK_VAT z deklaracją, począwszy od ewidencji składanej za październik 2020 r.

Ad 2

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ma obowiązek oznaczyć dostawę Produktów kodem GTU_02 w ewidencji sprzedaży JPK_VAT z deklaracją, począwszy od ewidencji składanej za październik 2020 r.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. a Rozporządzenia:

Poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące:

1. dostawy:
   1. napojów alkoholowych – alkoholu etylowego, piwa, wina, napojów fermentowanych i wyrobów pośrednich, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym - oznaczenie "01”,
   
   

Z kolei z art. 93 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym:

Do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.
   
   

Zgodnie z literalnym brzmieniem przywołanego powyżej przepisu § 10 ust. 3 pkt 1 lit. a Rozporządzenia, konieczność oznaczania towarów kodem GTU_01 przy składaniu pliku JPK_VAT z deklaracją dotyczy napojów alkoholowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym.

Z kolei definicja alkoholu etylowego dla potrzeb podatku akcyzowego jest szeroka i obejmuje między innymi wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj., objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej. W efekcie, dla potrzeb akcyzy np. skażony alkohol etylowy zawarty w wyrobach takich jak perfumy, kosmetyki czy płyny do dezynfekcji, który korzysta ze zwolnień określonych w art. 30 ust. 9 ustawy o podatku akcyzowym, nadal wypełnia ustawową definicję alkoholu etylowego, a tym samym – napoju alkoholowego zgodnie z art. 93 ust 1 ustawy o podatku akcyzowym, chociaż jest niezdatny do spożycia.

Tym samym w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, iż § 10 ust. 3 pkt 1 lit. a Rozporządzenia nakłada na podatnika obowiązek oznaczania kodem GTU_01 dostaw wszelkich produktów zawierających w sobie alkohol o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, niezależnie od rodzaju produktu, którego dotyczy dostawa oraz jego przeznaczenia.

Ad 2

Zgodnie z § 10 ust. 3 pkt 1 lit. b Rozporządzenia:

Poza danymi, o których mowa w ust. 1 i 2, ewidencja zawiera następujące oznaczenia dotyczące:

1) dostawy:

(…)

b) towarów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy - oznaczenie „02”.

Natomiast zgodnie z art. 103 ust. 5aa ustawy o VAT:

Przepis ust. 5a stosuje się do następujących towarów:

1. benzyn lotniczych (CN 2710 12 31);
   
2. benzyn silnikowych (CN 2710 12 25 - z wyłączeniem benzyn lakowych i przemysłowych, CN 2710 12 41, CN 2710 12 45, CN 2710 12 49, CN 2710 12 51, CN 2710 12 59, CN 2710 12 90, CN 2207 20 00);
   
3. gazu płynnego (LPG) - (CN 2711 12, CN 2711 13, CN 2711 14 00, CN 2711 19 00);
   
4. olejów napędowych (CN 2710 19 43, CN 2710 20 11);
   
5. olejów opałowych (CN 2710 19 62, CN 2710 19 64, CN 2710 19 68, CN 2710 20 31, CN 2710 20 35, CN 2710 20 39, CN 2710 20 90);
   
6. paliw typu benzyny do silników odrzutowych (CN 2710 12 70);
   
7. paliw typu nafty do silników odrzutowych (CN 2710 19 21);
   
8. pozostałych olejów napędowych (CN 2710 19 46, CN 2710 19 47, CN 2710 19 48, CN 2710 2015, CN 2710 2017, CN 2710 20 19);
   
9. paliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. z 2019 r. poz. 660 i 1527), które nie zostały ujęte w pkt 1-4 i 6-8;
   
10. biopaliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1155, 1123, 1210 i 1527);
    
11. pozostałych towarów, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wymienionych w załączniku nr 1 do tej ustawy, bez względu na kod CN.
    
    

Mając więc na uwadze treść art. 103 ust. 5aa pkt . 2 ustawy o VAT należy stwierdzić, że oznaczenie GTU_02 dotyczy m.in. towarów takich jak benzyny silnikowe klasyfikowane do kodu CN 2207 20 00.

Co prawda Produkty sprzedawane przez Wnioskodawcę nie są przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Niemniej § 10 ust. 3 pkt 1 lit. b Rozporządzenia wyznaczając zakres towarów objętych oznaczeniem GTU 02 wskazał na towary definiowane w ustawie o VAT według ich klasyfikacji CN, bez ograniczenia w zakresie przeznaczenia wyrobu. Tym samym zdaniem Wnioskodawcy należy przyjąć, że dokonując dostawy Produktów na bazie alkoholu etylowego skażonego, zaklasyfikowanego do CN 2207 20, przeznaczonego na cele inne niż opałowe, napędowe lub żeglugowe, Wnioskodawca także powinien oznaczać dostawę kodem GTU_02.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym:

1. prawidłowe jest przyjęcie, iż Wnioskodawca dokonując dostawy Produktów jest zobligowany do oznaczania przedmiotowej transakcji kodem GTU_01 w pliku JPK_VAT z deklaracją.
   
2. prawidłowe jest przyjęcie, iż Wnioskodawca dokonując dostawy Produktów jest zobligowany do oznaczania dostawy kodem GTU_02 w pliku JPK_VAT z deklaracją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Od dnia 1 października 2020 r., na mocy rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.) – dalej: „Rozporządzenie”, został wprowadzony obowiązek wykazywania w ewidencji konkretnych dostaw towarów/usług, pod odpowiednią pozycją (od „01” do „13”).

Rozporządzenie to z kolei zostało wydane na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, które stanowią o upoważnieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydania rozporządzenia określającego:

• szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy (zgodnie z treścią art. 99 ust. 13b ustawy),
  

• szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji (w myśl art. 109 ust. 14 ustawy).
  
  

Zgodnie z treścią § 10 ust. 3 pkt 1 lit. a) i lit. b) ww. Rozporządzenia ewidencja w zakresie podatku należnego, poza danymi wynikającymi z ust. 1 i 2 § 10, zawiera następujące oznaczenia dotyczące dostawy:

1. napojów alkoholowych – alkoholu etylowego, piwa, wina, napojów fermentowanych i wyrobów pośrednich, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym – oznaczenie „01”,
   
2. towarów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy – oznaczenie „02”.
   
   

Przepis powyższy obliguje czynnych podatników podatku VAT do wykazywania w ewidencji sprzedaży dostawy określonych wyrobów m.in. tych, które na gruncie przepisów ustawy o podatku akcyzowym, stanowią napoje alkoholowe oraz towarów, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy. Dodatkowo należy zauważyć, że za okresy od października 2020 r. podatnicy VAT czynni są obowiązani przesyłać za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję prowadzoną na potrzeby podatku od towarów i usług, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji (o czym stanowi art. 109 ust. 3b ustawy).

Do napojów alkoholowych w rozumieniu art. 92 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. 2020 r. poz. 722 ze zm.) zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

W myśl art. 93 ust. 1 ww. ustawy o podatku akcyzowym do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.
   
   

Definicja alkoholu etylowego dla potrzeb podatku akcyzowego jest bardzo szeroka i obejmuje między innymi wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj., objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej. W efekcie, dla potrzeb akcyzy np. skażony alkohol etylowy zawarty w wyrobach takich jak perfumy, kosmetyki czy płyny do dezynfekcji, który korzysta ze zwolnień określonych w art. 30 ust. 9 ustawy o podatku akcyzowym, nadal wypełnia ustawową definicję alkoholu etylowego, chociaż jest niezdatny do spożycia.

Stosownie do art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony:

1. produkowany na terytorium kraju, nabywany wewnątrzwspólnotowo oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej,
   
2. nabywany wewnątrzwspólnotowo, jeżeli został całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje,
   
3. produkowany na terytorium kraju oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez Rzeczpospolitą Polską
   

- na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

W świetle powyższego należy przyjąć, że w ewidencji podatku należnego pod pozycją „01” powinny być ujęte wyroby akcyzowe spełniające definicję napoju alkoholowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym, które jednocześnie są co do zasady opodatkowane podatkiem akcyzowym, to znaczy nie korzystają ze zwolnienia z tego podatku. Oznaczenie to dotyczy wyrobów przeznaczonych do spożycia.

Z kolei w ewidencji podatku należnego pod pozycją „02” powinny być ujęte towary, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 103 ust. 5a ustawy, w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o których mowa w ust. 5aa, podatnik jest obowiązany, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania kwot podatku na rachunek urzędu skarbowego właściwego w zakresie wpłat podatku akcyzowego:

1. w terminie 5 dni od dnia, w którym towary te zostały wprowadzone do określonego we właściwym zezwoleniu miejsca odbioru wyrobów akcyzowych – jeżeli towary są nabywane wewnątrzwspólnotowo w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym przez zarejestrowanego odbiorcę z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym;
2. w terminie 5 dni od dnia wprowadzenia tych towarów z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do składu podatkowego;
3. z chwilą przemieszczenia tych towarów na terytorium kraju – jeżeli towary są przemieszczane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym.

Na mocy art. 103 ust. 5aa ustawy, przepis ust. 5a stosuje się do następujących towarów:

1. benzyn lotniczych (CN 2710 12 31);
   
2. benzyn silnikowych (CN 2710 12 25 - z wyłączeniem benzyn lakowych i przemysłowych, CN 2710 12 41, CN 2710 12 45, CN 2710 12 49, CN 2710 12 51, CN 2710 12 59, CN 2710 12 90, CN 2207 20 00);
   
3. gazu płynnego (LPG) - (CN 2711 12, CN 2711 13, CN 2711 14 00, CN 2711 19 00);
   
4. olejów napędowych (CN 2710 19 43, CN 2710 20 11);
   
5. olejów opałowych (CN 2710 19 62, CN 2710 19 64, CN 2710 19 68, CN 2710 20 31, CN 2710 20 35, CN 2710 20 39, CN 2710 20 90);
   
6. paliw typu benzyny do silników odrzutowych (CN 2710 12 70);
   
7. paliw typu nafty do silników odrzutowych (CN 2710 19 21);
   
8. pozostałych olejów napędowych (CN 2710 19 46, CN 2710 19 47, CN 2710 19 48, CN 2710 20 15, CN 2710 20 17, CN 2710 20 19);
   
9. paliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. z 2019 r. poz. 660 i 1527), które nie zostały ujęte w pkt 1-4 i 6-8;
   
10. biopaliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1155, 1123 i 1210 i 1527);
    
11. pozostałych towarów, o których mowa w art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, wymienionych w załączniku nr 1 do tej ustawy, bez względu na kod CN.
    

W załączniku nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym pod pozycją nr 17 oznaczony kodem CN 2207 znajduje się alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone

Natomiast w myśl art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy, są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, zarejestrowany czynny podatnik VAT, jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji rozcieńczalników, produktów chemii budowlanej i motoryzacyjnej. W ramach prowadzonej działalności dokonuje dostaw produktów na bazie alkoholu etylowego, klasyfikowanych do kodu CN 2207 20:

1. Denaturat – Produkt zawiera alkohol etylowy całkowicie skażony (88-95%) oraz Butan-2-on, Propan-2-ol i Benzoesan denatonium / bitreks. Produkt przeznaczony do mycia i odtłuszczania powierzchni. Stosowany do mycia szyb samochodowych oraz jako paliwo do podgrzewaczy turystycznych. Występuje w kolorach: biały, fiolet.
2. Denaturat OFO7 – Produkt zawiera alkohol etylowy skażony (60-75%) oraz Butanon, i Benzoesan denatonium. Produkt przeznaczony do mycia i odtłuszczania powierzchni - rozpuszczalnik, odtłuszczacz, zmywacz alkoholowy. Stosowany do mycia szyb samochodowych oraz jako paliwo do podgrzewaczy turystycznych. Występuje w kolorach: biały, fiolet.
3. Bioetanol – Produkt zawiera alkohol etylowy całkowicie skażony (>88%) oraz Butan-2-on, Propan-2-ol i Benzoesan denatonium / bitreks. Produkt jest stosowany jako ekologiczne paliwo do spalania w bio-kominkach i innych urządzeniach z odkrytym ogniem. Produkt na bazie wysokiej jakości alkoholu etylowego.
4. Alkohol etylowy – Produkt zawiera alkohol etylowy całkowicie skażony (>88%) oraz Butan-2-on, Propan-2-ol i Benzoesan denatonium / bitreks. Produkt przeznaczony od odtłuszczania powierzchni - zmywacz alkoholowy.

Powyższe produkty nie są przeznaczone do spożycia. Nie są również przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że żaden z powyższych produktów klasyfikowanych do kodu CN 2207 20 nie stanowi samoistnego paliwa i nie wypełnia definicji biopaliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1155, 1123, 1210 i 1527).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 października 2020 r. Wnioskodawca ma obowiązek oznaczyć dostawę Produktów kodem GTU_01 oraz kodem GTU_02 w ewidencji sprzedaży JPK_VAT z deklaracją, począwszy od ewidencji składanej za październik 2020 r.

Oznaczenie GTU_01 ma zastosowanie do wyrobów akcyzowych spełniających definicję napoju alkoholowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym, które jednocześnie są do zasady opodatkowane podatkiem akcyzowym, to znaczy nie korzystają ze zwolnienia z tego podatku. Oznaczenie to dotyczy wyrobów przeznaczonych do spożycia.

Jak wynika z opisu sprawy Produkty będące przedmiotem sprzedaży - Denaturat, Denaturat OFO7, Bioetanol, Alkohol etylowy objęte są pozycjami CN 2207, zatem wypełniają definicję napoju alkoholowego zawartego w art. 93 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Jednakże Produkty te zawierają alkohol etylowy skażony, korzystający ze zwolnień od podatku akcyzowego określonych w art. 30 ust. 9 ww. ustawy oraz nie są przeznaczone do spożycia.

Zatem w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 października 2020 r. Wnioskodawca nie ma obowiązku oznaczania dostawy Produktów kodem GTU_01 w ewidencji sprzedaży JPK_VAT z deklaracją.

Oznaczenie GTU_02 stosuje się do dostaw towarów wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy o VAT. W artykule tym w pkt 2 wymieniono benzyny silnikowe o kodzie CN 2207 20 00. Produkty Wnioskodawcy mają klasyfikację CN 2207 20, jednakże nie są przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż ani też używane do napędu silników spalinowych, zatem nie stanowią wyrobu wymienionego w art. 103 ust. 5aa pkt 2 ustawy.

Ponadto, żaden z Produktów nie jest towarem, o którym mowa w art. 103 ust. 5aa pkt 10, ponieważ, jak wskazał Wnioskodawca, nie stanowi samoistnego paliwa i nie wypełnia definicji biopaliw ciekłych w rozumieniu ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.

Sprzedawane wyroby nie mieszczą się także w art. 103 ust. 5aa pkt 11 ustawy o VAT, gdyż nie spełniają definicji paliwa silnikowego wskazanej w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, tj. nie są przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

W świetle powyższego, należy uznać, że Produkty, których dostawy dokonuje Wnioskodawca: Denaturat, Denaturat OFO7, Bioetanol, Alkohol etylowy, nie są przeznaczone do napędu silników spalinowych, nie są więc paliwem silnikowym i nie stanowią towarów wymienionych w art. 103 ust. 5aa ustawy, objętych obowiązkiem oznaczania kodem GTU_02.

Zatem w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 października 2020 r. Wnioskodawca nie ma obowiązku oznaczania dostawy Produktów kodem GTU_02 w ewidencji sprzedaży JPK_VAT z deklaracją.

Podsumowując, w opisanych okolicznościach sprawy Wnioskodawca nie jest zobligowany do oznaczania dostawy Produktów kodem GTU_01, ani też kodem GTU_02 w pliku JPK_VAT z deklaracją.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.