Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.218.2021.2.RG
z 17 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 kwietnia 2021 r. (data wpływu 2 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym pismami: z 8 czerwca 2021 r. (data wpływu) oraz z 10 czerwca 20201 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania otrzymanego dofinansowania w celu realizacji projektu „…”,
  

• zaliczenia do podstawy opodatkowania świadczenia Gminy na rzecz Mieszkańców kwoty otrzymywanego od Mieszkańców wynagrodzenia netto przewidzianego w Umowach oraz kwoty otrzymanego dofinansowania pomniejszonego o przypadającą na nie kwotę podatku należnego (kwota podatku należnego przy dofinansowaniu zostanie wyliczona metodą „w stu”),
  

-jest nieprawidłowe,

• prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu poniesionych nakładów na montaż instalacji OZE
  

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

2 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania otrzymanego dofinansowania w celu realizacji projektu „…”,
  

• zaliczenia do podstawy opodatkowania świadczenia Gminy na rzecz Mieszkańców kwoty otrzymywanego od Mieszkańców wynagrodzenia netto przewidzianego w Umowach oraz kwoty otrzymanego dofinansowania pomniejszonego o przypadającą na nie kwotę podatku należnego (kwota podatku należnego przy dofinansowaniu zostanie wyliczona metodą „w stu”),
  

• prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu poniesionych nakładów na montaż instalacji OZE.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony z 8 czerwca 2021 r. (data wpływu) oraz z 10 czerwca 20201 r. (data wpływu) poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowane w uzupełnieniach wniosku).

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713, z późn. zm.) wykonuje zadania publiczne własne oraz zlecone z zakresu administracji rządowej. Wykonując wskazane zadania Gmina działa zarówno w charakterze organu władzy publicznej jak i na podstawie stosunków o charakterze cywilnoprawnym stanowiących co do zasady działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

Jednym z zadań własnych Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym są m.in. zadania w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczna i cieplną.

W ramach działań podejmowanych w tym obszarze Gmina zdecydowała się na realizację projektu „…I” („Projekt”), realizowanego w ramach Osi priorytetowej 4 Energia przyjazna środowisku Działanie 4.1 Wsparcie wykorzystania OZE Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020.

Projekt polega na montażu instalacji fotowoltaicznych, instalacji kolektorów słonecznych oraz kotłów na biomasę - odnawialnych źródeł energii („instalacji OZE”) na działce/w budynku będącym własnością mieszkańca Gminy. W tym celu Gmina podpisała umowy cywilnoprawne z poszczególnymi mieszkańcami Gminy określające warunki i zobowiązania związane z montażem i eksploatacją instalacji OZE.

Głównym celem Projektu będzie ograniczenie emisji gazów cieplarnianych poprzez budowę mikroinstalacji tj. kolektorów słonecznych, pieców na biomasę oraz paneli fotowoltaicznych wykorzystujących OZE w indywidualnych gospodarstwach domowych na potrzeby własne mieszkańców.

Budynki mieszkalne objęte przedmiotową inwestycją (na potrzeby których zamontowane zostały/zostaną instalacje) są budynkami mieszkalnymi stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. W budynkach tych nie ma/nie będzie lokali użytkowych. Ponadto zgodnie z powołaną powyżej klasyfikacją wspomniane budynki stanowią jednorodzinne budynki mieszkalne (sklasyfikowane w PKOB pod grupą 111). Powierzchnia użytkowa rzeczonych budynków nie przekracza 300 m².

Umowy cywilnoprawne z mieszkańcami zostały przygotowane w oparciu o wcześniej sporządzony wzór takiego dokumentu. Jednocześnie podkreśla się, że umowy zawierają odmienne postanowienia w zakresie lokalizacji instalacji fotowoltaicznych i ich mocy, mocy instalacji kolektorów słonecznych, rodzaju kotła na biomasę (dalej „instalacja OZE”) a co za tym idzie koszty ponoszone przez danego mieszkańca są zróżnicowane.

Mieszkańcy zobowiązują się do pokrycia części kosztów związanych z montażem instalacji OZE oraz do pokrycia wszelkich niekwalifikowanych kosztów, które mogą wystąpić w trakcie montażu i później (np. koszty budowy lub rozbudowy instalacji w celu zapewnienia poprawnej pracy wybranego urządzenia OZE wykraczające poza zaplanowane w projekcie koszty lub też inne niestandardowe rozwiązania proponowane przez mieszkańca, koszty przeglądów).

Otrzymana dotacja pokrywa część kosztów wytworzenia i montażu infrastruktury, której dotyczy Projekt. W ramach realizacji Projektu Gmina nie będzie dokonywała dostawy towarów bowiem wytworzona i zamontowana instalacja OZE będzie własnością Gminy od dnia podpisania umowy do zakończenia 5-letniego okresu trwałości projektu.

Gmina otrzymała dofinansowanie na realizację projektu polegającego na montażu 390 instalacji OZE na nieruchomościach należących do mieszkańców Gminy (wskazana liczba nie może ulec zmianie). Wartość projektu została określona na podstawie łącznej wartości wszystkich instalacji OZE zamontowanych na nieruchomościach należących wyłącznie do mieszkańców Gminy. Wysokość otrzymanego dofinansowania jest niezmienna i stanowi określony procent od kosztów projektu. Otrzymane dofinansowanie pokryje część kosztów związanych z zakupem i montażem instalacji.

Rozpoczęcie realizacji projektu nastąpi po wybraniu przez Gminę wykonawcy usług montażu instalacji OZE w oparciu o przepisy ustawy z dnia 11 września 2019 r. - Prawo zamówień publicznych. Umowa zawarta będzie pomiędzy Wykonawcą a Gminą - wszystkie faktury z tytułu realizacji projektu wystawiane będą na Gminę ...

W związku z realizacją ww. inwestycji Gmina zawarła z Mieszkańcami umowy, których celem jest ustalenie wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych stron związanych z realizowaną przez Gminę na rzecz Mieszkańca usługą termomodernizacji/elektromodernizacji polegającej w szczególności na montażu i eksploatacji Instalacji (dalej odpowiednio „Umowa” lub „Umowy”).

W świetle zapisów Umów Gmina zobowiązuje się m.in. do prowadzenia wszelkich spraw związanych z rzeczową realizacją Projektu, zabezpieczenia rzeczowej realizacji Projektu, na którą składa się wyłonienie wykonawcy Instalacji, ustalenie harmonogramu montażu Instalacji, sprawowanie bieżącego nadzoru nad przebiegiem prac związanych z montażem Instalacji, przeprowadzenie odbioru technicznego i końcowego Instalacji. Realizacja tych prac jest konieczna aby Gmina mogła świadczyć na rzecz Mieszkańców usługi z wykorzystaniem Instalacji. Natomiast Mieszkaniec użycza nieruchomość dla potrzeb realizacji Projektu, tj. oddaje Gminie do bezpłatnego używania odpowiednią część dachu/budynku oraz część wewnętrzną budynku, gdzie montowane będą Instalacje. Mieszkaniec wyraża jednocześnie zgodę na przeprowadzenie tam niezbędnych prac związanych z montażem serwisem kontrolą i monitoringiem Instalacji.

Umowy zawarte z Mieszkańcami przewidują możliwość odstąpienia od umowy zarówno przez Mieszkańca jak i przez Gminę. Jako, przesłanki warunkujące odstąpienie od umowy przez Gminę wskazano:

• brak uiszczonej wpłaty przez Mieszkańca w określonym terminie,
  

• niezrealizowanie Projektu z przyczyn niezależnych od Gminy,
  

• brak realizacji przez Mieszkańca zobowiązań wynikających z zawartej umowy.
  
  

Natomiast, przesłankami umożliwiającymi odstąpienie od umowy przez Mieszkańca jest rezygnacja z przyczyn niezależnych od niego (np. brak uzyskania przez Gminę pozytywnego wyniku dotyczącego wniosku o dofinansowanie).

Wysokość dofinansowania uzależniona jest wyłącznie od całkowitego kosztu dostawy i montażu Instalacji, a więc usługi nabywanej przez Gminę. Na koszt tej usługi wpływ ma szereg różnych czynników, w tym m.in. rodzaj wybranych Instalacji, ich liczba, warunki montażu, gwarancji itd. Biorąc powyższe pod uwagę w ocenie Gminy można uznać że pośrednio wysokość dofinansowania jest uzależniona między innymi - ale nie wyłącznie - od liczby nieruchomości na których Instalacje będą montowane oraz od liczby montowanych Instalacji.

W zakresie środków otrzymanych w formie dofinansowania ze środków UE Gmina była zobowiązana do rozliczania otrzymanych środków z instytucją dofinansowująca (Urząd Marszałkowski Województwa) Gmina w szczególności była/jest zobowiązana do poddawania się kontroli oraz audytowi. Wnioskodawca był/jest również zobowiązany do przedstawiania dokumentów i informacji potwierdzających właściwy przebieg Projektu oraz potwierdzających wykorzystanie środków otrzymanych w formie dofinansowania na cele określone w umowie o dofinansowanie (tj. jak wskazano powyżej - zakup i montaż Instalacji).

W uzupełnieniach wniosku Wnioskodawca wskazał:

W ramach projektu Gmina … zawarła z mieszkańcami umowy o wzajemnych zobowiązaniach, które stanowią, że w zamian za odpłatnością ze strony mieszkańca na rzecz Gminy, Gmina wykona dostawę i montaż instalacji fotowoltaicznych, kotłów c.o. na biomasę oraz zestawów solarnych na budynkach prywatnych mieszkańców Gminy, będące mikroinstalacją, w skład których będą wchodziły panele fotowoltaiczne, kotły c.o. na biomasę oraz zestawy solarne: udostępni w ramach umowy użyczenia zamontowaną instalację na rzecz mieszkańców oraz przeniesie prawa do własności na rzecz mieszkańców po upływie określonego czasu (po upływie trwałości projektu).

Do obowiązków mieszkańca należy: wykonanie na własny koszt prac remontowych, będących wynikiem montażu instalacji, które wybiegają poza zakres odtworzeniowy, zapewnienie dostępu do budynku ekipie montażowej. Udzielając dofinansowania na rzecz gminy Instytucja Zarządzająca przeznacza dotację na całość kosztów projektu, dofinansowanie ze środków UE pokryje 65% kosztów kwalifikowanych netto, pod nazwą „…”, w ramach których mieszczą się n/w kategorie projektu (w których zawarte są także koszty ogólne projektu):

1. Studium wykonalności
2. Dokumentacja techniczna (projektowa)
3. Roboty budowlane - zakup i montaż paneli fotowoltaicznych, kotłów c.o. na biomasę, zestawów solarnych na budynkach prywatnych
4. Promocja projektu
5. Nadzór inwestorski (inspektor nadzoru )
6. Zarządzanie projektem
7. Pomoc prawna w zakresie przygotowania dokumentacji przetargowej.
   
   

Udzielenie dotacji nie jest w żaden sposób powiązane z odpłatnością dokonywaną przez mieszkańców na rzecz Gminy. Dotacja przeznaczona jest jedynie na pokrycie wydatków kwalifikowanych do programu. Przedmiotowa dotacja jest dotacją kosztową do kosztu budowy instalacji, których gmina jest właścicielem przez okres trwałości projektu. Warunki rozliczenia dotacji oraz wysokość dofinansowania w żaden sposób nie są uzależnione od sposobu finansowania wkładu własnego, jak i od tego będzie los prawny instalacji po okresie trwałości projektu. Przedmiotowa dotacja nie jest uzależniona od ceny instalacji zbywanej na rzecz mieszkańca po okresie trwałości projektu (zgodnie z założeniami dotacji, ceny (odpłatności) mogłaby w ogóle nie być, albo odpłatność mogliby ponieść jedynie niektórzy mieszkańcy oraz w różnych wysokościach). Dofinansowanie wpływa na realizację inwestycji i wysokość wpłat mieszkańców (im większe dofinansowanie, tym mniejsze wpłaty mieszkańców). W rezultacie większa ilość nieruchomości objętych projektem spowoduje, że dofinansowanie kwotowo będzie wyższe, ale procentowo będzie jednakowe dla każdego zestawu paneli fotowoltaicznych, kotłów c.o. na biomasę oraz zestawu paneli solarnych o takiej samej mocy. Wysokość procentowa dofinansowania nie jest bezpośrednio uzależniona od ilości nieruchomości biorących udział w projekcie, gdyż dofinansowanie zostało przekazane na całość wydatków kwalifikowanych, które będą realizowane w projekcie a nie na poszczególne nieruchomości czy instalacje na tych nieruchomościach.

Źródłem finansowania projektu będzie dotacja ze środków europejskich i wkład własny Gminy stanowiący około 41,9%. Wysokość dofinansowania należnego gminie ze środków unijnych nie jest uzależniona od wpłat dokonywanych przez mieszkańców. Na pokrycie wkładu własnego w ramach zawartych umów, mieszkańcy dokonują wpłat na wskazany rachunek bankowy.

Gmina wniosła swój wkład własny w finansowaniu przedmiotowej inwestycji poprzez zapłatę za usługi związane z opracowaniem dokumentacji projektowej oraz dokumentacji aplikacyjnej.

Na pytania Organu:

1. Jaką część kosztów projektu pn. „…” pokryje dofinansowanie ze środków UE (proszę wskazać procentowo)?
   
2. Czy Gmina wniosła/wniesie swój wkład własny w finansowanie przedmiotowej inwestycji, objętej zakresem wniosku?
   
3. Należy wskazać strukturę udziału poszczególnych źródeł finansowania realizacji projektu.
   
4. Jakie konkretnie wydatki dotyczące realizowanego projektu Gmina pokryje z otrzymanego dofinansowania?
   
5. Czy otrzymane dofinansowanie jest przeznaczone na sfinansowanie konkretnych czynności wykonywanych w ramach projektu, czy też Gmina może przeznaczyć je na inny cel, który nie jest związany z realizacją ww. projektu? Czy otrzymane dofinansowanie może być przeznaczone na ogólną działalność Gminy?
   
6. Kiedy Wnioskodawca zamierza realizować projekt, o którym mowa we wniosku?
   
7. Jaki jest sposób kalkulacji kwoty dotacji na ww. projekt?
   
8. W jaki sposób otrzymana przez Gminę dotacja wpływa na wysokość wpłat mieszkańców w projekcie? Czy kalkulacja wysokości wpłat mieszkańców uwzględnia również otrzymane dofinasowanie?
   
9. W jaki sposób w umowie zostały określone kwestie ustalenia należnego wynagrodzenia od mieszkańców?
   
10. Czy poza zapłatą ww. wynagrodzenia przedmiotowe umowy przewidują pobieranie jakichkolwiek innych opłat od mieszkańców z tytułu realizacji przez Gminę usługi montażu instalacji fotowoltaicznych, instalacji kolektorów słonecznych oraz kotłów na biomasę?
    
11. Jakie obowiązki - na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych - wynikają dla Gminy, a jakie dla mieszkańca w związku z realizacją projektu objętego zakresem wniosku?
    
12. Do jakich czynności Wnioskodawca wykorzystuje/będzie wykorzystywał towary i usługi nabyte w związku z realizacją ww. projektu, tj. czy do czynności:
    1. opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
       
    2. zwolnionych od podatku od towarów i usług,
       
    3. niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
13. Czy w przypadku niezrealizowania zadania Gmina jest zobowiązana do zwrotu otrzymanego dofinansowania?
    
    

Wnioskodawca odpowiedział:

Ad.1. Dofinansowanie ze środków UE pokryje 65% kosztów kwalifikowanych netto.

Ad.2. Gmina wniosła swój wkład własny w finansowanie przedmiotowej inwestycji poprzez zapłatę za usługi związane z opracowaniem dokumentacji projektowej oraz dokumentacji aplikacyjnej.

Ad.3. Struktura udziałów poszczególnych źródeł finansowania w realizacji projektu:

• Gmina … 42%
  

• Środki UE 58%.
  
  

Ad.4. Z otrzymanego dofinansowania Gmina pokryje następujące wydatki: zakup i montaż instalacji fotowoltaicznych, zakup i montaż instalacji kolektorów słonecznych, zakup i montaż pieców na biomasę, serwis WWW, koszty inspektora nadzoru, menedżera projektu, personelu projektu, promocji projektu, dokumentacji przetargowej.

Ad.5. Dofinansowanie przeznaczone jest na konkretne czynności wymienione w odpowiedzi na pytanie nr 4. Gmina nie może przeznaczyć dofinansowania na inny cel niż założony w projekcie. Nie może przeznaczyć dofinansowania na ogólną działalność Gminy.

Ad.6.Wnioskodawca obecnie prowadzi procedurę udzielenia zamówienia publicznego (rozpoczął realizację projektu). Zakończenie realizacji projektu planowane jest na III kwartał 2022 r.

Ad.7. Kwota dotacji wynosi 65% kosztów kwalifikowanych netto.

Ad.8. Kwota dotacji pokrywa 65% kosztów kwalifikowanych netto wykonania danego rodzaju instalacji u mieszkańca.

Ad.9. Wkład własny mieszkańca obejmuje: co najmniej 35% kosztów kwalifikowanych, należny podatek VAT od całkowitej wartości instalacji oraz całość kosztów niekwalifikowanych, jeśli takie wystąpią. Ostateczna wysokość wkładu własnego zostanie ustalona po rozstrzygnięciu postępowania przetargowego.

Ad.10. Umowy z mieszkańcami nie przewidują pobierania innych opłat z tytułu realizacji projektu.

Ad.11. Gmina ma obowiązek: wyłonić wykonawcę instalacji OZE, ustalenie harmonogramu realizacji robót, zapewnienie nadzoru inwestorskiego nad przebiegiem prac, przeprowadzić odbiory końcowe, przeszkolić odbiorców końcowych, ustalić koszty indywidualne instalacji zamontowanych na poszczególnych budynkach, dokonać rozliczenia finansowego projektu.

Do obowiązków mieszkańca należy: wykonanie na własny koszt prac remontowych, będących wynikiem montażu instalacji, które wybiegają poza zakres odtworzeniowy, zapewnienie dostępu do budynku ekipie montażowej.

Ad. 12. Wnioskodawca będzie wykorzystywał nabyte towary i usługi do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ad.13. W przypadku niezrealizowania projektu dofinansowanie podlega zwrotowi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dotacja stanowiąca dofinansowanie kosztów realizacji Projektu wchodzi do podstawy opodatkowania podatkiem VAT czynności opodatkowanych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT świadczonych przez Gminę?
2. Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu poniesionych nakładów na montaż instalacji OZE?
3. Czy podstawę opodatkowania dla świadczenia Gminy na rzecz Mieszkańców stanowi/stanowić będzie kwota otrzymywanego od Mieszkańców wynagrodzenia netto przewidzianego w Umowach oraz kwota otrzymanego dofinansowania pomniejszonego o przypadającą na nie kwotę podatku należnego (kwota podatku należnego przy dofinansowaniu zostanie wyliczona metodą „w stu”, a dofinansowanie należy traktować jako kwotę obejmującą już podatek VAT)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

W niniejszej sprawie, kluczowe jest stwierdzenie, czy dotacje są przekazywane w celu sfinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Tylko bowiem w takiej sytuacji można uznać, że stanowią one element wynagrodzenia. Dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o PTU, czyli nie zwiększają obrotu.

Jak z powyższego wynika kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opodatkowaniu podlegają bowiem jedynie przedmiotowe dotacje do ceny sprzedaży (u dostawcy towaru lub usługi). Nie podlegają natomiast opodatkowaniu przedmiotowe dotacje do ceny zakupu (u nabywcy towaru lub usługi).

Ze stanu faktycznego wynika w szczególności, że w 2021 r. Gmina zamierza w oparciu o współfinansowanie zrealizować projekt. W ramach projektu zostaną wykonane na nieruchomościach właścicieli zestawy kolektorów słonecznych, paneli fotowoltaicznych i pieców. Montażu instalacji fotowoltaicznych, instalacji kolektorów słonecznych oraz kotłów na biomasę - odnawialnych źródeł energii („instalacji OZE”) na działce/w budynku będącym własnością mieszkańca Gminy. Dofinansowanie ze środków europejskich wynosi maksymalnie 65% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu. Wkład własny Gminy wynosi nie mniej niż 35% całkowitych wydatków kwalifikowalnych projektu (podatek VAT jako koszt niekwalifikowany). Na pokrycie wkładu własnego Gmina uzyska wpłaty od właścicieli nieruchomości, na których będzie realizowany projekt, po zawarciu z właścicielami umów cywilnoprawnych. Właściciele nieruchomości będą dokonywali wpłat po wybraniu przez Gminę wykonawcy projektu. Wpłaty mieszkańców wchodzą w zakres wkładu własnego beneficjenta.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie wynika, by dofinansowanie uzyskane w ramach projektu stanowiło zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży. Dofinansowanie nie jest bowiem przeznaczone na pokrycie ceny realizowanych usług polegających na wykonaniu instalacji fotowoltaicznych, instalacji kolektorów słonecznych oraz kotłów na biomasę - odnawialnych źródeł energii („instalacji OZE”) na działce/w budynku będącym własnością mieszkańca Gminy. Dofinansowanie ma charakter zakupowy i służy sfinansowaniu kosztów zakupu i montażu instalacji fotowoltaicznych, instalacji kolektorów słonecznych oraz kotłów na biomasę - odnawialnych źródeł energii („instalacji OZE”). Opłaty za wykonanie studium wykonalności dla projektu, dokumentacji technicznej, utworzenia strony www i systemu zarządzania energią, nadzoru inwestorskiego nad projektem, kampanii informacyjno-promocyjnej (ogłoszenia prasowe, tablice informacyjne, nalepki promocyjne), kosztów osobowych (wynagrodzenie).

Ze stanu faktycznego nie wynika w ogóle, że została ustalona jakakolwiek cena, na którą bezpośrednio wpływa przyznana dotacja. Podkreślenia wymaga, że w wyniku realizacji projektu właściciele nieruchomości, na których zamontowane zostaną instalacje fotowoltaiczne, kolektory słoneczne oraz kotły na biomasę - odnawialnych źródeł energii („instalacji OZE”) nie nabędą własności tych urządzeń. Zamontowane zestawy w okresie 5 lat od dnia zatwierdzenia przez instytucję zarządzającą końcowego wniosku o płatność, tj. przez okres trwałości projektu będą stanowiły własność Gminy, która użyczy zestawy (OZE) właścicielowi nieruchomości. Dopiero po upływie 5 lat Gmina przekaże zestawy (OZE) na własność właścicielowi nieruchomości, z tym zastrzeżeniem, że właściciel nieruchomości nie będzie ponosił na rzecz Gminy żadnych dodatkowych kosztów. Nie można w takiej sytuacji wywodzić, że zachodzi bezpośredni związek pomiędzy ceną a kwotą uzyskanej dotacji.

Nie można też pominąć celu, jakiemu służy realizacja opisanego we wniosku projektu. Jego istotą nie jest bowiem zaspokojenie interesu prywatnego właścicieli nieruchomości, na których zainstalowane zostaną panele fotowoltaiczne, kolektory słoneczne oraz kotły na biomasę - odnawialnych źródeł energii („instalacji OZE”), lecz dążenie do realizacji celu publicznego. Jak bowiem zauważył NSA w wyroku z dnia 12 lutego 2020 r. I FSK 1266/19 (wyrok dostępny w bazie orzeczenia nsa.gov.pl), w odniesieniu do zbliżonego stanu faktycznego, sposób organizowania i przeprowadzenia inwestycji nie daje podstaw do przyjęcia, że to mieszkańcy Gminy mają status inwestorów, a więc, że to mieszkańcy uiszczają cenę za nabycie paneli fotowoltaicznych, kolektorów słonecznych oraz kotłów na biomasę - odnawialnych źródeł energii („instalacji OZE”). To gmina realizuje projekt a udział właścicieli nieruchomości, na których zainstalowane zostaną urządzenia sprowadza się do jego współfinansowania, a nie do uiszczenia za ich nabycie. Montaż urządzeń nie jest usługą wykonywaną na rzecz poszczególnych mieszkańców, lecz na rzecz Gminy, która na tym etapie nabywa, na podstawie umowy z wykonawcą, własność urządzeń zainstalowanych w nieruchomościach użyczonych przez mieszkańców. Korzyści z realizacji opisanego we wniosku o wydanie interpretacji odniesie natomiast cała wspólnota, a nie tylko mieszkańcy nieruchomości, na których zostaną zainstalowane panele fotowoltaiczne, kolektory słoneczne oraz kotły na biomasę - odnawialnych źródeł energii („instalacji OZE”).

Zatem, z uwagi na powyższe okoliczności, przedmiotowa dotacja nie zwiększa podstawy opodatkowania VAT i tym samym Gmina nie ma obowiązku odprowadzenia podatku należnego z tego tytułu.

Gmina pragnie wskazać, iż podobne stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Dyrektora KIS, w tym przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2018 r, sygn. 0112-KDIL2-1.4012.558.2017.1.AS, który odniósł się również do analogicznej sytuacji w zakresie usuwania azbestu z nieruchomości mieszkańców przez Gminę przy udziale dotacji. Mianowicie wyraził w niej pogląd, iż „W analizowanym przypadku nie wystąpi bezpośredni związek pomiędzy otrzymanym dofinansowaniem w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na realizację ww. projektu, a ceną wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności. Należy bowiem zauważyć, że otrzymane przez Gminę środki zostaną przeznaczone na pokrycie kosztów projektu, tym samym przedmiotowa dotacja jest dotacją kosztową.

Reasumując, otrzymana dotacja nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wobec powyższego, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku odprowadzenia podatku VAT od dotacji unijnej”

Stanowisko takie zostało zawarte także w interpretacji indywidualnej Dyrektor KIS z dnia 5 grudnia 2017 r. sygn. 0114-KDIP4.4012.631.2017.2.IT, który stwierdził, iż „skoro – jak wskazano we wniosku - dotacja w całości służy sfinansowaniu działań w ramach projektu, to oznacza, że w opisanej sytuacji występuje dotacja o charakterze zakupowym, a nie dotacja mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. Dotacja ta będzie zatem dofinansowaniem ogólnym i będzie stanowić zwrot kosztów faktycznie poniesionych przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektu. W konsekwencji, w związku z realizacją zadania Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a jedynie zwrot ponoszonych kosztów”.

Identyczne stanowisko zostało także zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 4 lipca 2018 r. sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.405.2018.1.MK.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w wyroku WSA w Gliwicach z dnia 18 lutego 2019 r. o sygn. III SA/GI 1183/18 oraz WSA w Gliwicach z dnia 16 stycznia 2019 r. sygn. III SA/GI 993/18. Mając na uwadze powyższe Gmina twierdzi, że otrzymana dotacja, nie powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jako wynagrodzenie za odpłatne świadczenie usług w zakresie dostawy i montażu Urządzeń.

Ad. 2

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści tej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku VAT, w sytuacji gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W zaistniałej sytuacji zakupione przez Gminę towary i usługi (m.in. zakup i montaż Instalacji, usługi nadzoru), wykonane na zlecenie Gminy przez wybranego przez nią Wykonawcę, będą bezpośrednio związane ze świadczeniem przez Gminę na rzecz Mieszkańców usług modernizacji termoenergetycznej i elektroenergetycznej. Związek ten jest oczywisty i w najwyższym stopniu bezpośredni, gdyż nabywane przez Gminę świadczenia będą w pełni wykorzystywane przez Gminę w ramach świadczonej przez nią usługi modernizacji termoenergetycznej i elektroenergetycznej (montaż Instalacji jest usługą niezbędną dla prawidłowego realizowania usługi modernizacji termoenergetycznej i elektroenergetycznej, analogicznie nadzór nad realizacją Projektu). Gmina nabędzie usługę wykonania Instalacji i nadzoru Projektu, a następnie wykorzysta stanowiącą jej własność Instalację do świadczenia usług modernizacji termoenergetycznej i elektroenergetycznej. Z drugiej strony Gmina otrzyma od Mieszkańców określone wynagrodzenie za to świadczenia.

Co więcej, należy tu podkreślić, że związek dokonywanych przez Gminę zakupów ze sprzedażą opodatkowaną będzie istniał od samego początku przedmiotowej inwestycji, gdyż już w fazie planowania tej inwestycji Gmina zamierza pobrać od Mieszkańców opłatę, która warunkuje świadczenie przez Gminę usług modernizacji termoenergetycznej i elektroenergetycznej.

W świetle powyższego należy uznać, że Gmina będzie miała pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych związanych z realizacją świadczonej przez nią usługi modernizacji termoenergetycznej i elektroenergetycznej, tj. na fakturach otrzymanych od Wykonawcy oraz podmiotu pełniącego nadzór.

Stanowisko Gminy, zgodnie z którym ma ona prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach związanych z realizacją inwestycji OZE, zostało potwierdzone w licznych interpretacjach podatkowych wydanych w podobnych stanach faktycznych, m.in. przez

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 20 czerwca 2018 r (sygn. 0115-KDIT1-2.4012.354.2018.2.PS),
  

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 31 marca 2020 r. (sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.841.2019.2.ALN),
  

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2020 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.652.2020.2.ASY),
  

• Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 23 listopada 2020 r (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.715.2020.2.MKU).
  
  

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania dla świadczenia Gminy na rzecz Mieszkańców stanowi/stanowić będzie kwota otrzymywanego od Mieszkańców wynagrodzenia netto przewidzianego w Umowach oraz kwota otrzymanego dofinansowania pomniejszonego o przypadającą na nie kwotę podatku należnego, tj. kwota podatku należnego powinna zostać wyliczona metodą „w stu”, a dofinansowanie należy traktować jako kwotę obejmującą już podatek VAT.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Z kolei zgodnie z art. 29a ust. 6 podstawa opodatkowania nie obejmuje kwoty podatku VAT. W treści zawartych Umów przewidziano, że z tytułu realizacji przez Gminę na rzecz Mieszkańców usługi termomodernizacji/elektromodernizacji Mieszkańcy są zobowiązani do uiszczenia na rzecz Gminy wynagrodzenia określonego w Umowach. W zawartych Umowach wskazano, że „(...) zobowiązuje się (Mieszkańca) do wniesienia wkładu własnego na przedmiotową inwestycję w wysokości (...) c) kosztów podatku VAT danej instalacji (...)", a zatem wynagrodzenie jest powiększane o podatek VAT (jest traktowane jako kwota netto - nie zawierająca VAT wg właściwej stawki). Z kolei w przypadku otrzymywanego przez Gminę dofinansowania do zakupu i montażu Instalacji, kwota otrzymanego dofinansowania nie jest powiększana o żaden podatek, tzn. instytucja finansująca wypłaca Gminie jedynie uzgodnioną kwotę wyliczoną w oparciu o kwoty netto wykazane na fakturach zakupowych otrzymanych przez Gminę w związku z zakupem i montażem Instalacji i przedłożonych wraz z wnioskami o płatność.

Mając powyższe na uwadze, podstawą opodatkowania dla świadczonej przez Gminę usługi termomodernizacji/elektromodernizacji jest/będzie przewidziana w Umowach kwota wynagrodzenia netto należna Gminie od Mieszkańca powiększona o przypadający na to wynagrodzenie podatek należny oraz kwota otrzymanego dofinansowania pomniejszona o przypadający na nią należny podatek VAT. Innymi słowy Gmina jest/będzie zobowiązana wyliczyć wartość należnego VAT od wkładu własnego mieszkańca, a także potraktować wysokość uzyskanego dofinansowania jako kwotę brutto, tj. obejmującą już należny podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• opodatkowania otrzymanego dofinansowania w celu realizacji projektu „…”,
  

• zaliczenia do podstawy opodatkowania świadczenia Gminy na rzecz Mieszkańców kwoty otrzymywanego od Mieszkańców wynagrodzenia netto przewidzianego w Umowach oraz kwoty otrzymanego dofinansowania pomniejszonego o przypadającą na nie kwotę podatku należnego (kwota podatku należnego przy dofinansowaniu zostanie wyliczona metodą „w stu”),
  

-jest nieprawidłowe,

• prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu poniesionych nakładów na montaż instalacji OZE - jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Ponadto stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Jednym z zadań własnych Gminy zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym są m.in. zadania w zakresie zaopatrzenia w energię elektryczna i cieplną. W ramach działań podejmowanych w tym obszarze Gmina zdecydowała się na realizację projektu „…”. Projekt polega na montażu instalacji fotowoltaicznych instalacji kolektorów słonecznych oraz kotłów na biomasę - odnawialnych źródeł energii na działce/w budynku będącym własnością mieszkańca Gminy. W tym celu Gmina podpisała umowy cywilnoprawne z poszczególnymi mieszkańcami Gminy określające warunki i zobowiązania związane z montażem i eksploatacją instalacji OZE.

Źródłem finansowania projektu będzie dotacja ze środków europejskich i wkład własny Gminy. Otrzymana dotacja pokrywa część kosztów wytworzenia i montażu infrastruktury, której dotyczy Projekt. Struktura udziałów poszczególnych źródeł finansowania w realizacji projektu: Gmina … 42% i Środki UE 58%. Wysokość dofinansowania należnego gminie ze środków unijnych nie jest uzależniona od wpłat dokonywanych przez mieszkańców. Na pokrycie wkładu własnego w ramach zawartych umów, mieszkańcy dokonują wpłat na wskazany rachunek bankowy. Kwota dotacji pokrywa 65% kosztów kwalifikowanych netto wykonania danego rodzaju instalacji u mieszkańca. Wkład własny mieszkańca obejmuje co najmniej 35% kosztów kwalifikowanych, należny podatek VAT od całkowitej wartości instalacji oraz całość kosztów niekwalifikowanych, jeśli takie wystąpią. Ostateczna wysokość wkładu własnego zostanie ustalona po rozstrzygnięciu postępowania przetargowego. Umowy z mieszkańcami nie przewidują pobierania innych opłat z tytułu realizacji projektu. W przypadku niezrealizowania projektu dofinansowanie podlega zwrotowi.

Gmina otrzymała dofinansowanie na realizację projektu polegającego na montażu 390 instalacji OZE na nieruchomościach należących do mieszkańców Gminy (wskazana liczba nie może ulec zmianie). Wartość projektu została określona na podstawie łącznej wartości wszystkich instalacji OZE zamontowanych na nieruchomościach należących wyłącznie do mieszkańców Gminy. Wysokość otrzymanego dofinansowania jest niezmienna i stanowi określony procent od kosztów projektu. Otrzymane dofinansowanie pokryje część kosztów związanych z zakupem i montażem instalacji. Gmina wniosła swój wkład własny w finansowaniu przedmiotowej inwestycji poprzez zapłatę za usługi związane z opracowaniem dokumentacji projektowej oraz dokumentacji aplikacyjnej.

Wysokość dofinansowania uzależniona jest wyłącznie od całkowitego kosztu dostawy i montażu Instalacji, a więc usługi nabywanej przez Gminę. Na koszt tej usługi wpływ ma szereg różnych czynników, w tym m.in. rodzaj wybranych Instalacji, ich liczba, warunki montażu, gwarancji itd. Biorąc powyższe pod uwagę w ocenie Gminy można uznać, że pośrednio wysokość dofinansowania jest uzależniona między innymi - ale nie wyłącznie - od liczby nieruchomości na których Instalacje będą montowane oraz od liczby montowanych Instalacji.

Z otrzymanego dofinansowania Gmina pokryje następujące wydatki: zakup i montaż instalacji fotowoltaicznych, zakup i montaż instalacji kolektorów słonecznych, zakup i montaż pieców na biomasę, serwis WWW, koszty inspektora nadzoru, menedżera projektu, personelu projektu, promocji projektu, dokumentacji przetargowej.

Dofinansowanie przeznaczone jest na konkretne czynności, tj. zakup i montaż instalacji fotowoltaicznych, zakup i montaż instalacji kolektorów słonecznych, zakup i montaż pieców na biomasę, serwis WWW, koszty inspektora nadzoru, menedżera projektu, personelu projektu, promocji projektu, dokumentacji przetargowej. Gmina nie może przeznaczyć dofinansowania na inny cel niż założony w projekcie. Nie może przeznaczyć dofinansowania na ogólną działalność Gminy.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pierwszej kolejności dotyczą kwestii, czy dotacja stanowiąca dofinansowanie kosztów realizacji Projektu wchodzi do podstawy opodatkowania podatkiem VAT czynności opodatkowanych określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT świadczonych przez Gminę.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w rozpatrywanej sprawie będą występowały skonkretyzowane świadczenia, które będą wykonane między dwiema stronami umowy, tj. między Gminą (na montaż instalacji fotowoltaicznych, instalacji kolektorów słonecznych oraz kotłów na biomasę - odnawialnych źródeł energii („instalacji OZE”) na działce/w budynku będącym własnością mieszkańca Gminy), a mieszkańcami, którzy zobowiązali się do zapłaty wkładu własnego za to świadczenie. Gmina zawarła indywidualne umowy z poszczególnymi mieszkańcami, w ramach których Mieszkańcy zobowiązują się do pokrycia części kosztów związanych z montażem instalacji OZE oraz do pokrycia wszelkich niekwalifikowanych kosztów, które mogą wystąpić w trakcie montażu i później (np. koszty budowy lub rozbudowy instalacji w celu zapewnienia poprawnej pracy wybranego urządzenia OZE wykraczające poza zaplanowane w projekcie koszty lub też inne niestandardowe rozwiązania proponowane przez mieszkańca, koszty przeglądów). Wkład własny mieszkańca obejmuje co najmniej 35% kosztów kwalifikowanych, należny podatek VAT od całkowitej wartości instalacji oraz całość kosztów niekwalifikowanych, jeśli takie wystąpią. Ostateczna wysokość wkładu własnego zostanie ustalona po rozstrzygnięciu postępowania przetargowego. Umowy z mieszkańcami nie przewidują pobierania innych opłat z tytułu realizacji projektu.

Wobec powyższego wystąpi bezpośredni związek (ekwiwalentność) pomiędzy świadczeniem Gminy, a płatnościami wnoszonymi przez mieszkańców. Z uwagi na zaistnienie bezpośredniego związku pomiędzy otrzymanymi wpłatami a zindywidualizowanymi świadczeniami na rzecz mieszkańców należy stwierdzić, że usługi montażu instalacji OZE, które wykona Gmina w zamian za otrzymane wpłaty od mieszkańców, będą stanowić czynności podlegające opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wynika z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 2 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des products wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd v. Commisioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy by możliwe było jej ustalenie. Cena jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

W wyroku C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

W opinii tut. Organu, przekazane dla Wnioskodawcy środki w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020 na realizację ww. projektu, który polega na montażu instalacji fotowoltaicznych, instalacji kolektorów słonecznych oraz kotłów na biomasę - odnawialnych źródeł energii („instalacji OZE”) na działce/w budynku będącym własnością mieszkańca Gminy, należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej (dotacje, subwencje lub dopłaty o podobnym charakterze), które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług.

Jak wskazano we wniosku, realizacja projektu dofinansowana jest dotacją. Dofinansowanie przeznaczone jest na konkretne czynności, tj. z otrzymanego dofinansowania Gmina pokryje następujące wydatki: zakup i montaż instalacji fotowoltaicznych, zakup i montaż instalacji kolektorów słonecznych, zakup i montaż pieców na biomasę, serwis WWW, koszty inspektora nadzoru, menedżera projektu, personelu projektu, promocji projektu, dokumentacji przetargowej. Gmina nie może przeznaczyć dofinansowania na inny cel niż założony w projekcie. Nie może przeznaczyć dofinansowania na ogólną działalność Gminy. Struktura udziałów poszczególnych źródeł finansowania w realizacji projektu: Gmina … 42%, w tym Wkład własny mieszkańca obejmuje co najmniej 35% kosztów kwalifikowanych, środki UE 58%. Kwota dotacji pokrywa 65% kosztów kwalifikowanych netto wykonania danego rodzaju instalacji u mieszkańca. We wniosku aplikacyjnym zaplanowano określoną ilość instalacji o określonym koszcie i na tej podstawie wyliczono dofinansowanie.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że kwota dotacji stanowi istotną część realizowanej przez Gminę Inwestycji i pozostaje w bezpośredniej korelacji z płatnością po stronie Mieszkańców, gdyż kwota obowiązkowej wpłaty ostatecznego odbiorcy świadczenia, tj. mieszkańca, z tytułu realizacji montażu instalacji odnawialnych źródeł energii, z uwagi na przyznane dofinansowanie, jest niższa od kwoty, jaką Wnioskodawca musiałby żądać od mieszkańca, gdyby przedmiotowego dofinansowania nie było.

Jak wskazała Gmina otrzymane dofinansowanie Gmina może przeznaczyć tylko na ściśle określony cel związany z projektem.

Tym samym uwzględniając w rozpatrywanej sprawie treść ww. art. 29a ust. 1 ustawy należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych przez Gminę usług – wykonania montażu instalacji OZE, jest nie tylko kwota należna w postaci wpłaty, którą uiszcza Mieszkaniec biorący udział w projekcie zgodnie z zawartą umową, ale także środki otrzymane przez Gminę od podmiotu trzeciego na realizację ww. projektu w części, w jakiej mają one bezpośredni wpływ na cenę świadczonych na rzecz Mieszkańców usług, pomniejszone o kwotę podatku należnego.

W przedmiotowej sprawie otrzymane przez Gminę dofinansowanie na realizację projektu „…” ma bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu świadczenia usług, a zatem stanowi zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej. W konsekwencji ww. dofinansowanie stanowi podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy – i co do zasady – podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1, iż przedmiotowa dotacja nie zwiększa podstawy opodatkowania VAT i tym samym Gmina nie ma obowiązku odprowadzenia podatku należnego z tego tytułu, uznano za nieprawidłowe.

Przechodząc natomiast do kwestii objętej pytaniem nr 3, dotyczącej ustalenia, czy podstawę opodatkowania dla świadczenia Gminy na rzecz Mieszkańców stanowi/stanowić będzie kwota otrzymywanego od Mieszkańców wynagrodzenia netto przewidzianego w Umowach oraz kwota otrzymanego dofinansowania pomniejszonego o przypadającą na nie kwotę podatku należnego (kwota podatku należnego przy dofinansowaniu zostanie wyliczona metodą „w stu”, a dofinansowanie należy traktować jako kwotę obejmującą już podatek VAT) należy zauważyć, że dokonywane przez Mieszkańców wpłaty z tytułu uczestnictwa w Projekcie, jak również otrzymane przez Gminę dofinansowanie na realizację Projektu stanowią wynagrodzenie z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tak więc kwota podatku należnego powinna być wyliczona metodą „w stu”, traktując należne wpłaty Mieszkańców (stanowiące całość wynagrodzenia, w tym podatek VAT) wraz z otrzymanym dofinansowaniem jako kwotę brutto, tj. kwotę zawierającą podatek należny.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania z tytułu świadczeń Gminy na rzecz Mieszkańców stanowi suma należnej od Mieszkańców kwoty wynagrodzenia przewidzianego w Umowach oraz kwota otrzymanego dofinansowania, pomniejszona o kwotę podatku należnego (tj. kwota podatku należnego powinna być wyliczona metodą „w stu”, a należne wpłaty i dofinansowanie należy traktować jako kwotę obejmującą już podatek VAT).

W związku z powyższym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 uznano je za nieprawidłowe.

Odnośnie kwestii objętej pytaniem nr 2 dotyczącej prawa do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu poniesionych nakładów na montaż instalacji OZE, należy zauważyć, że zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, a towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę w związku z realizacją projektu „…”, Wnioskodawca wykorzystuje do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem, w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, zostały spełnione.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Gminie przysługuje prawo do odliczenia w pełnej wysokości podatku naliczonego z tytułu poniesionych nakładów na montaż instalacji OZE w ramach projektu „…”. Przy czym prawo to przysługuje pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.