Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.166.2021.3.MT
z 21 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 lutego 2021 r. (data wpływu 17 lutego 2021 r.) uzupełnione pismem z 22 kwietnia 2021 r. (data wpływu 28 kwietnia 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 21 kwietnia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.166.2021.1.MT (data nadania 21 kwietnia 2021 r., data doręczenia 22 kwietnia 2021 r.) uzupełnione pismem z 5 maja 2021 r. (data wpływu 5 maja 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 30 kwietnia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.166.2021.2.MT (data nadania 30 kwietnia 2021 r., data doręczenia 4 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymanego wsparcia – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymanego wsparcia.

Z uwagi na braki formalne, pismem z 21 kwietnia 2021 r. (data nadania 21 kwietnia 2021 r., data doręczenia 22 kwietnia 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.166.2021.1.MT, tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych.

Ponadto pismem z 30 kwietnia 2021 r. (data nadania 30 kwietnia 2021 r., data doręczenia 4 maja 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.166.2021.2.MT, tut. organ wezwał ponownie Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z 22 kwietnia 2021 r. (data nadania 28 kwietnia 2021 r., data wpływu 28 kwietnia 2021 r.) oraz pismem z 5 maja 2021 r. (data nadania 5 maja 2021 r., data wpływu 5 maja 2021 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni zwraca się z prośbą o udzielenie informacji, jak należy postępować w stosunku do dotacji udzielonej przez (…) Jednostkę Wdrażania Programów Unijnych w ramach tarczy antykryzysowej z programu „Finansowanie wydatków MŚP, których sytuacja pogorszyła się w związku z pandemią COVID-19, dotyczących utrzymania bieżącej działalności firmy i zapewnienia jej płynności finansowej – nr (…)”. Lista podmiotów wybranych do udzielenia dotacji została ogłoszona w sierpniu 2020 roku, a warunkiem jej wypłacenia było utrzymanie działalności firmy przez 3 miesiące (wrzesień, październik, listopad 2020 r.). W związku z opóźnieniami wynikającymi z dużej liczby beneficjentów umowa o dotację została z Wnioskodawczynią podpisana 30 listopada 2020 r. 10 grudnia 2020 r. umowa została wprowadzona do systemu teleinformatycznego programu dotacyjnego, w związku z tym możliwe było złożenie przez Wnioskodawczynię wniosku o refundację kosztów poniesionych w wymaganych 3 miesiącach prowadzenia firmy oraz wniosku o płatność.

Wnioski były poddawane ocenie, która prowadziła do ich pozytywnej lub negatywnej weryfikacji. Pozytywna weryfikacja wniosków Wnioskodawczyni nastąpiła 11 stycznia 2021, a dotacja w charakterze refundacji wypłacona została 18 stycznia 2021 r.. Z regulaminu dotacji wynika, że:

1. Pochodzące z niej środki przeznaczane są na utrzymanie bieżącej działalności firmy przez okres 3 miesięcy (wrzesień - październik – listopad 2020 r.), a dotacja wypłacana jest w formie ryczałtu jako refundacja poniesionych wydatków. Jednostka dysponująca środkami nie wymaga przedstawienia faktur ani paragonów dokumentujących poniesione wydatki.
2. Na gruncie przepisów o rachunkowości dotacja ta jest przychodem, ale nie podlega opodatkowaniu.

Pismem z 22 kwietnia 2021 r. (data wpływu 28 kwietnia 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 21 kwietnia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.166.2021.1.MT Wnioskodawczyni doprecyzowała przedstawiony we wniosku stan faktyczny w następujący sposób:

1. Jaką formę opodatkowania stosuje Wnioskodawczyni do dochodów uzyskanych w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (zasady ogólne, podatek liniowy, ryczałt)?
   
   Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych
   
2. Wskazanie przepisów na podstawie których została udzielona Wnioskodawczyni przez (…) Jednostkę Wdrażania Programów Unijnych dotacja w ramach tarczy antykryzysowej z programu „Finansowanie wydatków MŚP, których sytuacja pogorszyła się w związku z pandemią COVID-19, dotyczących utrzymania bieżącej działalności firmy i zapewnienia jej płynności finansowej – nr (…)”.
   
   Zgodnie z umową o przyznanie dotacji, dotacja została przydzielona na podstawie następujących przepisów:
   • Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz. Urz. UE L 347 z 20 grudnia 2013 r. str. 320, ze zm.), zwanego dalej „Rozporządzeniem 1303/2013”;
     
   • Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1301/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i przepisów szczególnych dotyczących celu „Inwestycje na rzecz wzrostu i zatrudnienia” oraz w sprawie uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 (Dz. Urz. UE L 347 z 20 grudnia 2013 r. str. 289 ze zm.), zwanego dalej „Rozporządzeniem 1301/2013”;
     
   • Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 4 maja 2016 r. str. 1 ze zm.), zwanego dalej „RODO”;
     
   • Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniającego rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylającego rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012 (Dz. Urz. UE L 193 z 30 lipca 2018 r. str. 1);
     
   • Rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 480/2014 z dnia 3 marca 2014 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (Dz. Urz. UE L 138 z 13 maja 2014 r. str. 5 ze zm.), zwanego dalej „Rozporządzeniem 480/2014”;
     
   • Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE L 187 z 26 czerwca 2014 r. str. 1 ze zm.);
     
   • Rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 240/2014 z dnia 7 stycznia 2014 r. w sprawie europejskiego kodeksu postępowania w zakresie partnerstwa w ramach europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych (Dz. Urz. UE L 74 z 14. Marca 2014 r. str. 1 ze zm.);
     
   • Komunikatu Komisji Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID-19 (Dz. Urz. UE C 91 I/1 z 20 marca 2020 r. ze zm.);
     
   • Ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz. U. z 2020 r. poz. 818), zwanej dalej „ustawą wdrożeniową”; Ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869 ze zm.);
     
   • Ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2020 r. poz. 708);
     
   • Ustawy z dnia 3 kwietnia 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach wspierających realizację programów operacyjnych w związku z wystąpieniem COVID-19 w 2020 r. (Dz. U. poz. 694);
     
   • Rozporządzenia Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 kwietnia 2020 r. w sprawie udzielania pomocy w formie dotacji lub pomocy zwrotnej w ramach programów operacyjnych na lata 2014-2020 w celu wspierania polskiej gospodarki w związku z wystąpieniem pandemii COVID-19 (Dz. U. poz. 773);
     
   • Porozumienia nr (…) z dnia 2 lipca 2015 r. w sprawie realizacji Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020, ze zm., zawartego pomiędzy Zarządem Województwa (…) a (…) Jednostką Wdrażania Programów Unijnych.
     
3. Kto dokonał wypłaty przedmiotowej dotacji?
   
   Wypłaty dotacji dokonał Minister Finansów.
   
   
4. Czy wydatki sfinansowane przedmiotową dotacją Wnioskodawczyni zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów?
   
   Tak, ponieważ z chwilą ich ponoszenia w 2020 r. Wnioskodawczyni nie wiedziała, czy i kiedy dotacja zostanie jej wypłacona.
   
   
5. Czy Wnioskodawczyni finansowała środkami uzyskanymi z przyznanej dotacji nabycie środków trwałych.
   Nie.
   
   
6. Czy Wnioskodawczyni sfinansowała środkami przyznanymi z przedmiotowej dotacji jedynie bieżące wydatki?
   Tak.
   
   
   

W związku z dalszymi wątpliwościami pismem z 5 maja 2021 r. (data wpływu 5 maja 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 30 kwietnia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.166.2021.2.MT Wnioskodawczyni doprecyzowała przedstawiony stan faktyczny w następujący sposób:

1. Czy otrzymana przez Wnioskodawczynię dotacja ma charakter dotacji celowej; jeśli tak, czy jest dotacją w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869 ze zm.)?
   
   Zapisy umowy oraz regulamin dotacji nie definiują wprost, czy otrzymana przez Wnioskodawczynię dotacja ma charakter dotacji celowej, niemniej zważywszy na to, że ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869 ze zm.) wskazana jest w umowie jako jedna z ustaw stanowiących podstawę prawną do udzielenia dotacji – Wnioskodawczyni może domniemywać, że dotacja ta jest dotacją celową.
   Niestety, na zadane przez Wnioskodawczynię pytanie, czy dotacja ma charakter dotacji celowej Wnioskodawczyni nie był w stanie jednoznacznie odpowiedzieć także koordynator przedmiotowego programu dotacyjnego z (…) Jednostki Wdrażania Programów Unijnych. Na tak postawione pytanie Wnioskodawczyni otrzymała od niego odpowiedź z następującymi informacjami:
   
   
   • Pomoc udzielana była w oparciu o sekcję 3.1 Komunikatu Komisji pn. „Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID – 19”
     
   • Podstawą udzielania wsparcia jest Rozporządzenie Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 kwietnia 2020 r. w sprawie udzielania pomocy w formie dotacji lub pomocy zwrotnej w ramach programów operacyjnych na lata 2014-2020 w celu wspierania polskiej gospodarki w związku z wystąpieniem pandemii COVID-19.
     
2. Czy otrzymane przez Wnioskodawczynię wsparcie (dotacja) ma charakter zwrotny, jeżeli tak należy wskazać, w jakiej sytuacji i w jaki sposób nastąpi rozliczenie tych środków?
   
   Dotacja jest bezzwrotna w przypadku utrzymania zatrudnienia i działalności przedsiębiorstwa przez okres co najmniej 3 miesięcy kalendarzowych, licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zakończył się nabór. W przedmiotowej sprawie okres ten rozpoczynał się 1 września 2020 r., przy czym wypłata środków nastąpiła w styczniu 2021 roku.
   
   
   
3. Z jakich środków zostało wypłacone Wnioskodawczyni niniejsze wsparcie (środków pochodzących z Unii Europejskiej, budżetu państwa, budżetu jednostki samorządu terytorialnego, innych – jakich)?
   
   Wsparcie zostało wypłacone ze środków pochodzących z Unii Europejskiej.
   
   
4. Wskazanie Podmiotu, za pośrednictwem którego została zrealizowana płatność niniejszego wsparcia?
   
   Nadawcą przelewu bankowego był Minister Finansów, ale podmiotem, za pośrednictwem którego została zrealizowana płatność była (…) Jednostka Wdrażania Funduszy Unijnych.
   
   
5. Jakie negatywne konsekwencje ekonomiczne dotknęły Wnioskodawczynię na skutek panującej pandemii COVID-19?
   
   
   

Firma Wnioskodawczyni (jednoosobowa działalność gospodarcza) zajmuje się usługami związanymi z organizacją wydarzeń kulturalnych, których organizacja, z powodu pandemii COVID-19 była objęta zakazem w następujących okresach: 12.03.2020 r. – 20.06.2020 r., 07.11.2020 r. – 12.02.2021 r., 20.03.2021 r. - do dziś.

W związku ze wskazanymi powyżej przestojami działalności rynku wydarzeń kulturalnych obroty firmy Wnioskodawczyni znacząco spadły, a firma straciła płynność finansową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy słusznym jest stanowisko, że kwotę otrzymanej dotacji należy rozliczyć w 2021 roku, a nie poprzez dokonanie korekty wydatków ponoszonych przez Wnioskodawczynię w 2020 roku?
2. Czy kwotę otrzymanej dotacji Wnioskodawczyni powinna zaliczyć do przychodów podatkowych pierwszego kwartału 2021 roku i zapłacić od niej stosowny podatek?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z tym, że kwotę refundacji Wnioskodawczyni otrzymała 18 stycznia 2021 r. należy rozliczyć ją w 2021 r., a nie w 2020 r. Wydatki ponoszone przez Wnioskodawczynię w 2020 r. nie podlegają zdaniem Wnioskodawczyni skorygowaniu o kwotę dotacji, ponieważ w chwili ich ponoszenia Wnioskodawczyni nie miała pewności, czy wniosek o wypłacenie dotacji zostanie zweryfikowany pozytywnie, czy dotacja zostanie wypłacona oraz w jakim terminie i w jakiej kwocie.

Jednocześnie, jako że wydatki zrefundowane dotacją wypłaconą w styczniu 2021 r. poczynione były we wrześniu, październiku i listopadzie 2020 r. i zostały wówczas uwzględnione w KPiR po stronie kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawczyni uważa, że powinna kwotę otrzymanej w styczniu 2021 r. dotacji zaliczyć do przychodów podatkowych pierwszego kwartału 2021 r. i zapłacić od niej stosowny podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust 1 ww. ustawy: przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych na podstawie systemu przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów.

Ustawodawca, tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych, miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń na podstawie kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl natomiast art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi związane z organizacją wydarzeń kulturalnych, których organizacja z powodu pandemii COVID-19 była w różnych okresach objęta zakazem. W dniu 30 listopada 2020 r. Wnioskodawczyni podpisała umowę o dotację udzieloną jej przez (…) Jednostkę Wdrażania Programów Unijnych w ramach tarczy antykryzysowej z programu „Finansowanie wydatków MŚP, których sytuacja pogorszyła się w związku z pandemią COVID-19, dotyczących utrzymania bieżącej działalności firmy i zapewnienia jej płynności finansowej – nr (…)”. Dotacja jest bezzwrotna. Wsparcie zostało wypłacone ze środków pochodzących z Unii Europejskiej w dniu 18 stycznia 2021 r.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisami stanowiącymi podstawę przyznania środków pomocowych, w tym dotacji udzielonej jej przez (…) Jednostkę Wdrażania Programów Unijnych w ramach tarczy antykryzysowej z programu „Finansowanie wydatków MŚP, których sytuacja pogorszyła się w związku z pandemią COVID-19, dotyczących utrzymania bieżącej działalności firmy i zapewnienia jej płynności finansowej – nr (…)”, jest ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 (Dz. U. z 2018 r. poz. 1431 ze zm.) oraz wydane na podstawie art. 27 ust. 4 tej ustawy rozporządzenie Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 kwietnia 2020 r. w sprawie udzielania pomocy w formie dotacji lub pomocy zwrotnej w ramach programów operacyjnych na lata 2014-2020 w celu wspierania polskiej gospodarki w związku z wystąpieniem pandemii COVID-19 (Dz. U. z 2020 r. poz. 773).

Natomiast Regionalny Program Operacyjny dla województwa finansowany jest z dwóch źródeł: Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Europejskiego Funduszu Społecznego.

Celem przedmiotowej dotacji udzielonej jej przez (…) Jednostkę Wdrażania Programów Unijnych w ramach tarczy antykryzysowej z programu „Finansowanie wydatków MŚP, których sytuacja pogorszyła się w związku z pandemią COVID-19, dotyczących utrzymania bieżącej działalności firmy i zapewnienia jej płynności finansowej – nr (…)” jest udzielenie wsparcia na utrzymanie działalności oraz płynności finansowej mikro i małych przedsiębiorstw oraz pomoc przedsiębiorcom, którzy w związku z zakłóceniami w funkcjonowaniu gospodarki na skutek wystąpienia pandemii COVID-19, znaleźli się w trudnej sytuacji ekonomicznej. Wsparcie jest przeznaczone na finansowanie kapitału obrotowego w celu zaspokojenia pilnych potrzeb mikro i małych przedsiębiorstw zakresie płynności i przezwyciężenia trudności finansowych, które zaistniały wskutek pandemii COVID-19.Wsparcie udzielane jest w formie dotacji. Dotacja jest bezzwrotna w przypadku utrzymania zatrudnienia i działalności przedsiębiorstwa przez okres co najmniej 3 miesięcy kalendarzowych, licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zakończył się nabór.

Ze szczegółowych informacji dotyczących przedmiotowej dotacji wynika, że w ramach naboru o wsparcie będzie mógł ubiegać się wnioskodawca, który łącznie spełnia następujące warunki:

• posiada status mikro i małego przedsiębiorcy zgodnie z definicją określoną w Załączniku I do Rozporządzenia Komisji (UE) Komisji (UE) nr 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. Urz. UE nr L 187/1 z dnia 26 czerwca 2014 r. ze zm.) – z uwzględnieniem samozatrudnionych;
  

• nie znajdował się w trudnej sytuacji w rozumieniu art. 2 pkt 18 rozporządzenia nr 651/2014 w dniu 31 grudnia 2019 r. – nie oznacza to trudnej sytuacji w powodu COVID-19;
  

• nie znajdował się w trudnej sytuacji w rozumieniu 2 pkt 18 rozporządzenia nr 651/2014 w dniu 31 grudnia 2019 r., ale po tym dniu znalazł się w trudnej sytuacji z powodu wystąpienia pandemii COVID – 19;
  

• na dzień 31 grudnia 2019 r. prowadził działalność gospodarczą (co ma odzwierciedlenie w dokumentach rejestrowych, innych dokumentach);
  

• według stanu na dzień składania wniosku prowadzi działalność gospodarczą, nie otworzył likwidacji na podstawie kodeksu spółek handlowych oraz na dzień złożenia wniosku nie zostało wobec niego otwarte postępowanie upadłościowe na podstawie ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe (Dz. U. 2020 poz. 1228) albo postępowanie restrukturyzacyjne na podstawie Ustawy z dnia 15 maja 2015 r. Prawo restrukturyzacyjne (Dz. U. z 2020 r. poz. 814);
  

• od dnia 31 grudnia 2019 posiada siedzibę i prowadzi działalność na terenie województwa (…);
  

• boryka się z trudnościami finansowymi, które zaistniały wskutek epidemii COVID-19 oraz jego sytuacja finansowa uległa pogorszeniu w związku z zakłóceniami w funkcjonowaniu gospodarki na skutek COVID-19, tj. odnotował spadek przychodów ze sprzedaży o co najmniej 50% w czerwcu 2020 roku w porównaniu do miesiąca czerwca 2019 r. w związku z zakłóceniami w funkcjonowaniu gospodarki na skutek COVID-19;
  
  
  

Jeżeli wnioskodawca nie prowadził działalności w czerwcu 2019 r, przyjmuje się że wartość przychodów w tym miesiącu wynosi 0 PLN. Oznacza to że warunek spadek przychodów ze sprzedaży o co najmniej 50% nie został spełniony.

• nie jest podmiotem wykluczonym z ubiegania się o wsparcie;
  

• na dzień 31 grudnia 2019 r. nie zalegał z płatnościami podatków i składek na ubezpieczenie społeczne;
  

• na dzień 31 grudnia 2019 r. prowadził jako przeważającą działalność (co ma odzwierciedlenie w dokumentach rejestrowych) w zakresie Polskiej Klasyfikacji Działalności:
  
  • Działu 55 ZAKWATEROWANIE;
    
  • podklasy 56.10.A RESTAURACJE I INNE STAŁE PLACÓWKI GASTRONOMICZNE;
    
  • Działu 79 – DZIAŁALNOŚĆ ORGANIZATORÓW TURYSTYKI, POŚREDNIKÓW I AGENTÓW TURYSTYCZNYCH ORAZ POZOSTAŁA DZIAŁALNOŚĆ USŁUGOWA W ZAKRESIE REZERWACJI I DZIAŁALNOŚCI Z NIĄ ZWIĄZANE;
    
  • podklasy 82.30.Z DZIAŁALNOŚĆ ZWIĄZANA Z ORGANIZACJĄ TARGÓW, WYSTAW I KONGRESÓW;
    
  • podklasy 90.01.Z DZIAŁALNOŚĆ ZWIĄZANA Z WYSTAWIANIEM PRZEDSTAWIEŃ ARTYSTYCZNYCH;
    
  • podklasy 90.02.Z DZIAŁALNOŚĆ WSPOMAGAJĄCA WYSTAWIANIE PRZEDSTAWIEŃ ARTYSTYCZNYCH.
    
  
  

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

Zatem dochody korzystają z ww. zwolnienia jedynie w sytuacji, gdy spełnione są łącznie obie przesłanki, tj.:

• dochody pochodzą ze środków bezzwrotnej pomocy od podmiotów wskazanych w ww. przepisie (przekazanie tych środków może być dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy),
  

• podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy.
  
  
  

Pierwsza z nich dotyczy źródła pochodzenia dochodów i jest spełniona wówczas, gdy środki pochodzą m.in. od organizacji międzynarodowej i przyznano je na podstawie jednostronnej deklaracji lub umowy zawartej z tą organizacją przez Radę Ministrów, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze, także wówczas gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy.

Druga z przesłanek natomiast określa warunek dotyczący bezpośredniej realizacji przez osobę fizyczną celów programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy i nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podmiot bezpośrednio realizujący cel programu zleca – bez względu na rodzaj umowy – wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.

Dotacja, o której mowa we wniosku jest dotacja bezzwrotną wypłaconą ze środków pochodzących z Unii Europejskiej.

Określone w regulaminie warunki dotyczące sposobu wykorzystania środków otrzymanych w ramach pomocy świadczą jednoznacznie, że to przedsiębiorca jest podatnikiem bezpośrednio realizującym cel programu (utrzymanie zatrudnienia i działalności przedsiębiorstwa przez okres co najmniej 3 miesięcy kalendarzowych, licząc od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zakończył się nabór.), w ramach którego otrzymuje wsparcie, a (…) Jednostka Wdrażania Programów Unijnych jako Instytucja Pośrednicząca dystrybuuje te środki.

Co również istotne niniejsze wsparcie dotyczy wprawdzie bezpośrednio skutków związanych z COVID-19, jednak nie wynika z ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.), ponieważ dotyczy pomocy w formie dotacji w ramach programów operacyjnych na lata 2014-2020 przyznawanej na podstawie ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 oraz rozporządzenia Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 kwietnia 2020 r. w sprawie udzielania pomocy w formie dotacji lub pomocy zwrotnej w ramach programów operacyjnych na lata 2014-2020 w celu wspierania polskiej gospodarki w związku z wystąpieniem pandemii COVID-19.

Zatem w niniejszej sprawie przekazywana dotacja spełnia obie przesłanki wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, więc wprost z tej ustawy wynika jej charakter, tzn. że stanowi przychód wolny od podatku dochodowego.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy, jest zwolnieniem o charakterze przedmiotowym, gdyż związane jest z przychodem ze środków pomocowych płynących z zagranicy. Przesłankami warunkującymi przedmiotowe zwolnienie jest zagraniczne pochodzenie i bezzwrotny charakter środków finansowych, z których podatnik korzysta, oraz ustalenie podmiotu, któremu przyznano pomoc zagraniczną i który bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy. Zwolnienie to ma zatem zastosowanie, gdy otrzymane przez podatnika dochody pochodzą ze środków bezzwrotnej pomocy od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych oraz gdy podatnik uzyskujący te dochody bezpośrednio realizuje cel danego programu.

Zatem otrzymana przez Wnioskodawczynię dotacja udzielona jej przez (…) Jednostkę Wdrażania Programów Unijnych w ramach tarczy antykryzysowej z programu „Finansowanie wydatków MŚP, których sytuacja pogorszyła się w związku z pandemią COVID-19, dotyczących utrzymania bieżącej działalności firmy i zapewnienia jej płynności finansowej – nr (…)” spełnia warunek określony w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ pochodzi ze środków bezzwrotnej pomocy Unii Europejskiej, natomiast (…) Jednostka Wdrażania Programów unijnych jest instytucją upoważnioną do rozdzielania tych środków.

Reasumując – otrzymana przez Wnioskodawcę pomoc publiczna stanowi przychód zwolniony z opodatkowania, w związku z czym Wnioskodawczyni nie ma obowiązku zaliczenia jej do przychodów i zapłaty podatku.

Przechodząc z kolei do kwestii ustalenia, czy poniesione wydatki związane z bieżącą działalnością, a refundowane z otrzymanej dotacji Wnioskodawczyni ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania czy ma dokonać korekty wydatków refundowanych przedmiotową dotacją wskazać należy, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Jednocześnie, ciężar prawidłowego udokumentowania wydatku i wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a uzyskaniem (zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła) przychodów spoczywa na podatniku. To właśnie on musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności. Decydując się na poniesienie określonych wydatków, podatnik musi sam dokonać oceny, czy wydatki, które poniósł, mają na celu uzyskanie przychodu albo zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, a następnie podjąć decyzję o ich ewentualnym zakwalifikowaniu do kosztów podatkowych.

Odnosząc się do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych ze środków zwolnionych z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wskazać, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 29b, 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Z treści tej regulacji bezsprzecznie wynika, że koszty, które zostały sfinansowane („pokryte”) z dochodów (przychodów), o których mowa m.in. w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie mogą być kosztem podatkowym. O tym, że wydatki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów decyduje fakt, że zostały one pokryte otrzymanymi środkami finansowymi zwolnionymi od opodatkowania.

Zawarte w powołanym przepisie sformułowanie „bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)” dotyczy także wydatków, które zostały najpierw poniesione, a dopiero później zrefundowane.

W konsekwencji, wydatki i koszty sfinansowane bezpośrednio z przychodu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

A zatem jeśli dotacja stanowi refundację wcześniej poniesionych wydatków, które były przez Wnioskodawczynię uznawane za koszty uzyskania przychodów, to podlegają one korekcie w miesiącu otrzymania dotacji. Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonywać korekty kosztów w okresach, w jakich wydatki sfinansowane dotacją zaliczone zostały do kosztów uzyskania przychodów.

Zatem, w sytuacji otrzymania dotacji (refundacji kosztów) korekty kosztów należy dokonać na bieżąco w okresie rozliczeniowym w którym został otrzymany dokument potwierdzający przyczyny korekty np. decyzja potwierdzająca przyznanie dotacji.

Rozważając moment dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów, na które przyznana została dotacja wskazać należy na art. 22 ust. 7c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Jeżeli w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca (lub inny dokument potwierdzający przyczyny korekty), podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, to na podstawie art. 22 ust. 7d ustawy, podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.

Oznacza to, że bez znaczenia jest data wystawienia faktury korygującej lub – w przypadku braku faktury – innego dokumentu potwierdzającego przyczyny korekty, jak również to, że korekta odnosi się do kosztów poprzedniego okresu. O momencie korekty kosztów, która nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub oczywistą omyłką, decyduje data otrzymania stosownego dokumentu.

Z regulacji zawartych w tym przepisie wynika, że korekta „wstecz” może być dokonana jedynie wtedy, gdy przyczyną korekty jest błąd rachunkowy lub inna oczywista omyłka. Przy czym, ustawodawca nie wskazuje, co należy rozumieć poprzez pojęcia „błąd rachunkowy” oraz „inna oczywista omyłka”. Pojęcia te zatem należy rozumieć zgodnie z ich znaczeniem potocznym. Zatem, za „błąd rachunkowy” należy uznać sytuację, gdy koszt został niewłaściwie ujęty ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń; może to dotyczyć zarówno okoliczności leżących po stronie wystawcy faktury czy innego dokumentu księgowego (np. błędne podanie na fakturze cen lub wartości towarów), jak i po stronie odbiorcy takiego dokumentu (np. wprowadzenie do ksiąg rachunkowych nieprawidłowej cyfry, zastosowanie wadliwego kursu waluty obcej przy przeliczaniu wartości kosztu na złote, etc.).

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (wersja internetowa www.sip.pwn.pl), przez „omyłkę” należy rozumieć „spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością, niewłaściwe postępowanie, posunięcie”. W konsekwencji, za „inną oczywistą omyłkę” należy uznać inny oczywisty błąd, który nie jest jednocześnie błędem rachunkowym. Takim błędem będzie np. ujęcie w kosztach podatkowych faktury wystawionej na podmiot inny niż faktyczny nabywca towaru. „Omyłka” wiązać się również będzie z błędem polegającym albo na nieprawidłowym wystawieniu albo nieprawidłowym ujęciu dowodu księgowego. Okoliczność taka musi mieć zatem charakter „pierwotny”. Co więcej, „omyłka” musi być „oczywista”. Oznacza to, że w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do charakteru przyczyn korekty, korekta dokonywana winna być w okresie otrzymania dokumentu potwierdzającego przyczynę korekty (w przypadku korekty kosztów uzyskania przychodów) lub w okresie wystawienia tego dokumentu (w przypadku korekty przychodów). Tylko w przypadku jednoznacznego stwierdzenia, że nieprawidłowe ujęcie przychodu bądź kosztu było bezpośrednim wynikiem błędu rachunkowego lub oczywistej omyłki, korekta kosztu winna być uwzględniana „wstecznie”.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że skoro wskazane w opisie sprawy wydatki firmowe zostały zrefundowane otrzymanymi przez Wnioskodawczynię środkami finansowymi zwolnionymi z opodatkowania, to nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni. Wskazane wydatki podlegają bowiem wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem otrzymanie refundacji poniesionych wydatków skutkuje koniecznością dokonania korekty poniesionych kosztów na bieżąco w okresie rozliczeniowym w którym został otrzymany dokument potwierdzający przyczyny korekty np. decyzja potwierdzająca przyznanie dotacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.