Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.310.2021.1.KP
z 18 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2021 r. (data wpływu 18 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, (…), prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od (…) października 2020 r. pod firmą X, prowadzoną pod kodami PKD: 59.11.Z, 58.11.Z, 59.12.Z.

Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2020 r. poz. 1426 ze zm. dalej zwana „ustawa o PIT”) i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, i opodatkowany jest na zasadach ogólnych (w formie skali podatkowej). Prowadzona przez niego działalność zarejestrowana jest w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

Na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.) Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z obowiązkiem wynikającym z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, poniżej przedstawiony zostanie wyczerpujący opis stanu faktycznego, zdarzenia przyszłego oraz pytania interpretacyjne wraz ze stanowiskiem Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej.

Przedmiotowa działalność Wnioskodawcy związana jest z produkcją filmów, nagrań wideo, programów telewizyjnych, nagrań dźwiękowych i muzycznych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca na zlecenia swoich Zleceniodawców prowadzi konferencje, wykłady, tworzy filmy, teksty, publikacje, za które otrzymuje wynagrodzenie. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy. Stosunki łączące Zleceniodawców z Wnioskodawcą nie są stałe, nie wiąże ich stosunek pracy. Wnioskodawcę wiąże z niektórymi Kontrahentami „umowa ramowa o stworzenie tekstów”, na podstawie której może mu zostać zlecone stworzenie utworu. Umowa ta nie jest jednak zobowiązaniem do wykonania świadczeń składających się na przedmiot zamówienia, ale jest niejako swoistą obietnicą Wnioskodawcy, że w przyszłości wykona zlecone zadanie.

Ponadto, oprócz prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zajmuje się hobbystycznie produkcją filmów, których treści dotyczą (…), które udostępnia nieodpłatnie w ramach serwisu internetowego A. Powszechnie znany mechanizm polityki wspomnianego serwisu umożliwia bezpłatne umieszczanie, ocenianie i komentowanie filmów. Wnioskodawca tworzy i publikuje swoje treści nieodpłatnie, nie oczekując zapłaty lub innej formy wynagrodzenia za umieszczanie ich na publicznym profilu. Publiczny charakter profilu powoduje, że każda osoba mająca dostęp do Internetu oraz serwisu A ma możliwość obejrzenia i odsłuchania utworów zamieszczonych na profilu Wnioskodawcy.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż profil publiczny na serwisie internetowym A posiada od (…) 2009 r. Prowadzony przez niego kanał nie jest kierowany do oznaczonej grupy osób. Publiczny charakter jego profilu spowodował, iż jego działalność zyskała bardzo dużą popularność. Poprzez swoje publikacje uzyskał znaczną ilość subskrybentów i regularnych widzów.

Firma B – właściciel A nie wypłaca wynagrodzenia Wnioskodawcy za tworzenie i publikowanie filmów, lecz wpłaty przekazywane przez B na jego konto pochodzą z wyrażonej zgody na wyświetlanie reklam przy jego filmach (zgoda wyrażona w wyniku akceptacji regulaminu). Odbywa się to w ramach C – serwisu reklamowego B, wyświetlającego na poszczególnych kanałach na A kontekstowe reklamy tekstowe, bannery oraz reklamy wideo.

Wpłaty z uczestnictwa w programie C są regularne i niezależne od rozwoju kanału Wnioskodawcy. Ważnym jest zaznaczenie, iż Wnioskodawca posiadał konto na portalu A oraz publikował tam swoje utwory zanim istniała możliwość uzyskania jakichkolwiek datków z tytułu wyświetlania reklam przy filmach. Jednocześnie niemożność uzyskania opisywanych wpłat nie spowodowałaby zaprzestania hobbystycznej działalności Wnioskodawcy, bowiem najważniejszą kwestią związaną z portalem A jest prezentowanie swoich poglądów, treści oraz interakcja z widzami.

Wnioskodawca wskazuje, że kanał na A prowadzony jest hobbystycznie, odrębnie od prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto, mimo iż sam Wnioskodawca widzi pokrewieństwo pomiędzy zarejestrowaną działalnością gospodarczą a publikowanymi utworami na publicznym serwerze, pragnie podkreślić, iż stanowią one dwa odrębne i niezależne od siebie elementy. Dochód z zarejestrowanej działalności gospodarczej jest dochodem pozwalającym na utrzymanie oraz egzystencję. Darowizny otrzymywane od (…), czy innych osób zainteresowanych kanałem na A oraz wpłaty z udostępniania powierzchni na kanale A w ocenie Wnioskodawcy są wyłącznie bonusem czy nagrodą otrzymywaną w zamian za poparcie czy uznanie osób trzecich, niepowiązanych z twórcą. Przygotowanie, obróbka oraz publikacja materiałów na kanale A prowadzona jest w ramach czasu wolnego Wnioskodawcy, którą traktuje jako samorozwój. Wszelkie informacje, które pozyskuje w jej ramach mogą jedynie przynieść profit w późniejszym etapie jego pracy.

Materiały publikowane na serwisie internetowym A nie podlegają sprzedaży, lecz tak jak wskazano wcześniej, są ogólnodostępne na publicznym kanale.

Nieregularne wpłaty od firmy B na prywatny (indywidualny) rachunek bankowy Wnioskodawca otrzymywał przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, tj. przed (…) października 2020 r. Przelewy te obejmują kwoty otrzymywane za wyświetlanie reklam przy jego filmach (uzależnione są od ilości wyświetleń w poprzednim miesiącu) oraz donacje otrzymywane (…). Wnioskodawca wpłaty te opodatkował zryczałtowanym podatkiem według stawki 8,5% przychodu z tytułu udostępnienia powierzchni reklamowej na swoim kanale na platformie A (reklamy internetowe), który niezwiązany jest z działalnością gospodarczą właściciela strony.

Oprócz kwot przekazywanych przez przedsiębiorstwo B jako wynagrodzenia za reklamy wyświetlane przy publikowanych przez Wnioskodawcę materiałach na kanale A, nie otrzymuje on innych przychodów za najem powierzchni reklamowej na jakichkolwiek innych stronach internetowych. Tak jak wskazane zostało powyższej, wpłaty od przedsiębiorstwa B na prywatny rachunek bankowy Wnioskodawcy obejmują kwoty, w skład których wchodzi przychód za udostępnianie powierzchni reklamowej na własnym kanale na A oraz przychód uzyskiwany z donacji (…). Platforma A pozwala Wnioskodawcy na oszacowanie, jaka część przychodu pochodzi z udostępnienia powierzchni reklamowej na swoim kanale, a jaka – z donacji (…).

Wysokość przelewu od przedsiębiorstwa B uzależniona jest od ilości wyświetleń w poprzednim miesiącu oraz ilości donacji pozyskanych (…). Ponownie podkreśla się, że wynagrodzenie to Wnioskodawca postanowił opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie art. 6 ust. 1a w zw. z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Dodatkowo wskazać należy, że (…) lutego 2020 r. Krajowa Informacja Skarbowa, delegatura w Bielsko-Białej, wydała interpretację przepisów prawa podatkowego o sygn. (…) na indywidualny wniosek Wnioskodawcy. Organ w tejże interpretacji potwierdził stanowisko podatnika, w zakresie opodatkowania środków pieniężnych otrzymanych z dobrowolnych wpłat od wspierających (…) (w ramach portalu (…), (…) oraz indywidualnych wpłat na rachunek bankowy Wnioskodawcy) podatkiem od spadków i darowizn.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody Wnioskodawcy uzyskiwane z udostępniania powierzchni na własnym kanale na platformie A (tj. udostępniania powierzchni na cele reklamowe – otrzymywane od firmy B na prywatny rachunek bankowy Wnioskodawcy, uwzględniające kwoty otrzymywane za wyświetlanie reklam przy jego filmach, uzależnione są od ilości wyświetleń w poprzednim miesiącu) mogą stanowić źródło przychodów Wnioskodawcy podlegające zasadom opodatkowania zryczałtowanego na podstawie art. 6 ust. 1a w zw. z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne?

Zdaniem Wnioskodawcy przychody uzyskiwane z udostępniania powierzchni na własnym kanale na platformie A, tj. udostępniania powierzchni na cele reklamowe, otrzymywane od firmy B na prywatny rachunek bankowy Wnioskodawcy, uwzględniające kwoty otrzymywane za wyświetlanie reklam przy jego filmach (uzależnione są od ilości wyświetleń w poprzednim miesiącu) oraz donacje otrzymywane (…)) mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem według stawki 8,5% przychodu.

Art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, że osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Ponadto, art. 6 ust. 1a. stanowi, że opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego podkreślał fakt, iż nieregularne wpłaty od firmy B na prywatny (indywidualny) rachunek bankowy Wnioskodawca otrzymywał przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, tj. przed 2 października 2020 r. Przychód ten w ocenie Wnioskodawcy otrzymuje jako osoba fizyczna prowadząca publiczny kanał na serwisie internetowym A.

W ocenie Wnioskodawcy przychody uzyskiwane z tytułu udostępnienia miejsca na kanale A zaliczyć można do przychodów z tytułu umowy podobnej do umowy dzierżawy (ewentualnie najmu) i opodatkować je ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Udostępnienie miejsca na kanale A nie wypełnia elementów obligatoryjnych, które pozwoliłyby na zakwalifikowanie tej działalności jako działalności gospodarczej. Nie istnieje zatem możliwość kwalifikacji tych przychodów jako źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Umowa udostępniająca powierzchnię na kanale A, powinna być uznana za umowę nienazwaną, zbliżoną do umowy dzierżawy. Wydaje się, że jej celem jest niejakie „wydanie” drugiej stronie, w części bądź w całości, kanału na platformie A do umieszczania na nim reklam, czyli do korzystania z takiego wirtualnego miejsca za pewnego rodzaju wynagrodzeniem. Osoba posiadająca kanał na serwisie A oraz udzielająca wyżej opisanej zgody traci bowiem niejako swoje władztwo, bowiem ani nie może korzystać z niej w sposób zupełnie niezależny od innych podmiotów, ani nie może udostępniać jej do korzystania innemu podmiotowi. Zakres obowiązków stron takich umów jest zatem analogiczny do umowy dzierżawy.

Każdy kanał na serwisie A ma określoną powierzchnię, wyliczoną w pikselach, a w regulaminie firma B wskazuje rozmiar reklam, które będą udostępniane na kanałach osób wyrażających zgodę na ich udostępnianie.

Wnioskodawca poprzez akceptację regulaminu upoważnia drugą stronę do wykorzystania określonej powierzchni pod reklamę na prowadzonym przez niego kanale A, a w zamian otrzymuje wpłaty, uzależnione od ilości kliknięć w reklamy. W konsekwencji do omawianych przychodów można zastosować uregulowanie zawarte w art. 6 ust. 1a w/w ustawy, który stanowi m.in., że opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają pieniądze (wartości pieniężne, wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń) otrzymane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przepis ten ma zastosowanie nie tylko do umowy najmu i dzierżawy, ale również do wszelkich umów nienazwanych o podobnym charakterze (m.in. umowy dzierżawy miejsca na stronie internetowej).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3a ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów. W oparciu o powyższe przepisy Wnioskodawca wskazuje, że przychody z tytułu udostępnienia powierzchni reklamowej na swoim kanale na serwisie A (reklamy internetowe), niezwiązanej z działalnością gospodarczą właściciela strony, mogą być opodatkowane zryczałtowanym podatkiem według stawki 8,5% przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 9 ust. 1a ww. ustawy stanowi, że: jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da-30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

W myśl natomiast art. 9 ust. 2 tej ustawy: dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono źródła przychodów wyszczególniając m.in.:

• pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3),
• najem, dzierżawę, poddzierżawę oraz inne umowy o podobnym charakterze (pkt 6),
• inne źródła (pkt 9).
  
  

Definicja działalności gospodarczej zawarta jest w art. 5a pkt 6 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tą definicją, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jak wynika z powyższych regulacji, dla celów podatkowych dana działalność prowadzona przez podatnika może być uznana za działalność gospodarczą pod warunkiem, że uzyskiwane przychody nie stanowią jednego ze źródeł przychodów, wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu.
  
  

Z kolei odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodów jest określony w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy wybiorą opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Stosownie do art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 1905 ze zm.): ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 2 ust. 1a ww. ustawy).

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a cyt. ustawy: ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

W przypadku niemożności jednoznacznego zaliczenia danego przychodu do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym do przychodów z najmu lub dzierżawy albo innych umów o podobnym charakterze, przychód ten należy kwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w pkt 9 tego przepisu.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty, co pozwala, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 cyt. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, że Wnioskodawca uzyskuje przychody z udostępniania powierzchni na cele reklamowe – otrzymywane od firmy B na prywatny rachunek bankowy Wnioskodawcy, uwzględniające kwoty otrzymywane za wyświetlanie reklam przy jego filmach, uzależnione od ilości wyświetleń w poprzednim miesiącu. Wnioskodawca posiada profil publiczny na serwisie internetowym A od (…) 2009 r. Prowadzony przez Wnioskodawcę kanał nie jest kierowany do oznaczonej grupy osób. Publiczny charakter profilu Wnioskodawcy spowodował, iż jego działalność zyskała bardzo dużą popularność. Poprzez swoje publikacje uzyskał znaczną ilość subskrybentów i regularnych widzów. Firma B – właściciel A wypłaca Wnioskodawcy kwoty za wyrażenie zgody na wyświetlanie reklam przy jego filmach (zgoda wyrażona w wyniku akceptacji regulaminu). Odbywa się to w ramach serwisu reklamowego B, wyświetlającego na poszczególnych kanałach na A kontekstowe reklamy tekstowe, bannery oraz reklamy wideo. Wnioskodawca wskazał, że kanał na A prowadzony jest hobbystycznie, odrębnie od prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca podkreślił, że mimo podobieństwa pomiędzy zarejestrowaną działalnością gospodarczą a publikowanymi utworami na publicznym serwerze – stanowią one dwa odrębne i niezależne od siebie elementy.

Biorąc pod uwagę opis sprawy należy wskazać, że źródłem osiąganych przez Wnioskodawcę przychodów nie jest działalność gospodarcza, skoro przychody te Wnioskodawca uzyskuje odrębnie od prowadzonej działalności gospodarczej za wyświetlanie reklam przy jego filmach i których wysokość uzależniona jest od ilości wyświetleń w poprzednim miesiącu.

Wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę nie można również zakwalifikować do źródła przychodów „najem, dzierżawa lub inne umowy o podobnym charakterze”, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawca nie umieszcza reklam na stronach internetowych, które są Jego własnością, są bowiem własnością organizatora – serwisu, Firmy B – właściciela A.

Powyższe oznacza, że wynagrodzenie wypłacane z tytułu wyświetlania reklam przy filmach Wnioskodawcy w serwisie należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dochody z tego źródła przychodów podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych według progresywnej skali podatkowej, określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Winny być wykazane w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) na formularzu PIT-36 składanym za dany rok podatkowy (rok uzyskania dochodu), jako przychód z innych źródeł.

Reasumując – przychody Wnioskodawcy uzyskiwane z udostępniania powierzchni na platformie A (tj. udostępniania powierzchni na cele reklamowe) należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.