Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.218.2021.1.RD
z 21 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2021 r. (data wpływu 21 kwietnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla świadczonych usług budowlanych na rzecz zagranicznego usługobiorcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla świadczonych usług budowlanych na rzecz zagranicznego usługobiorcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka, Wnioskodawca lub Podatnik) z siedzibą w (…) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności Spółki, wg KRS, jest wykonywanie robót budowlanych i wykończeniowych, posadzkarstwo, tapetowanie i oblicowywanie ścian, wykonywanie konstrukcji i pokryć dachowych, rozbiórka i burzenie obiektów budowlanych, wykonywanie instalacji elektrycznych, wodno-kanalizacyjnych i pozostałych instalacji budowlanych, oraz inne prace i roboty budowlane. Spółka głównie wykonuje usługi związane z montażem systemów wysokiego składowania w magazynach samonośnych oraz systemów wysokiego składowania w innych budynkach magazynowych.

Wnioskodawca zawarł umowę zlecenia z kontrahentem z (…)(dalej: Kontrahent, Usługobiorca). Usługobiorca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla potrzeb tego podatku w Hiszpanii. Usługobiorca, w latach 2017 i 2018 nie był zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT; ani jako podatnik VAT czynny, ani też jako podatnik VAT zwolniony. W ramach umowy Spółka zobowiązała się do podjęcia za wynagrodzeniem wykonywania czynności związanych z montażem systemów wysokiego składowania w magazynach samonośnych, których głównym wykonawcą jest najczęściej producent systemów montowanych w halach magazynowych. Podwykonawcą w tym zakresie jest Kontrahent z (…), który zleca Wnioskodawcy wykonanie prac związanych z montażem systemów wysokiego składowania. Spółka jest zatem kolejnym podwykonawcą.

Usługi te polegały w szczególności na montażu regałów wysokiego składowania oraz montaż automatycznych systemów magazynowych, w szczególności regałów paletowych, regałów drive-in, antresol, systemów mini-load, systemów transportowych czółenkowych. W ramach umowy Spółka zobowiązała się do zakupu na koszt Zleceniodawcy wszelkich niezbędnych do wykonania usługi montażu: przedmiotów, wyposażenia, narzędzi, materiałów i usług na terenie Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym wskazanym miejscu, w tym w szczególności: wynajmu maszyn do transportu materiału na miejscu montażu, usług noclegowych, wyżywienia, ubioru roboczego, zakupu paliwa w zbiorniku i wynajem samego zbiornika na paliwo, narzędzi - w zależności od zapotrzebowania w ramach danego zlecenia montażu. Dla potrzeb niniejszego wniosku i w celu uniknięcia wątpliwości, Spółka wskazuje, że usługi te są robotami budowlanymi wymienionymi w załączniku nr 14 do ustawy o VAT.

Zgodnie z otrzymaną interpretacją indywidualną z dnia 25 kwietnia 2019 roku znak: 0115-KDIT1-2.4012.102.2019.2.AGW wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w wyniku złożenia wniosku przez Spółkę: Usługi montażu systemów wysokiego składowania w magazynach samonośnych (silosach magazynowych), ze względu na bezpośredni związek z budynkiem magazynu były opodatkowane w miejscu położenia nieruchomości. Do usług tych stosuje się szczególną regułę dotyczącą określenia miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami zawartą w art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług.

Wyżej wymienione roboty budowlane były realizowane w systemie podzleceń, w którym Spółka jako podwykonawca wykonywała zlecone jej prace na rzecz Kontrahenta, który był podwykonawcą głównego wykonawcy, który z kolei działał na zlecenie inwestora. Schemat podzleceń przedstawiał się następująco:. (inwestor) - GMBH (główny wykonawca) – (…) S.L (Kontrahent - podwykonawca głównego wykonawcy) - Wnioskodawca. Dodać należy, że GMBH był zarejestrowany na terytorium Polski jako podatnik VAT czynny, jednakże zgodnie z posiadanymi przez Wnioskodawcę informacjami, nie posiadał on na terytorium. Usługi wykonywane wg powyższego schematu i objęte niniejszym wnioskiem dotyczyły magazynów samonośnych (silosów magazynowych) położonych na terytorium Polski, stąd też miejscem ich świadczenia, zgodnie z ww. otrzymaną interpretacją indywidualną, była Polska.

Usługi budowlane były świadczone w czasie obowiązywania w ustawie o VAT przepisów dotyczących stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług budowlanych tzn. od 1 stycznia 2017 r. do 31 października 2019 r. Usługobiorca nie był zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT w Polsce. Zlecone mu prace wykonywał jako podatnik podatku od wartości dodanej zarejestrowany wyłącznie na terytorium (…).

W ocenie Wnioskodawcy okoliczności w jakich wykonywane były usługi budowlane na rzecz Kontrahenta nie pozwalały uznać, że spełnione zostały warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT nakazujące stosowanie do ww. usług mechanizmu odwrotnego obciążenia. W związku z tym Spółka wystawiła na rzecz Usługobiorcy faktury i opodatkowała wykonane usługi podatkiem VAT, bez zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo opodatkowując wykonane usługi według zasad ogólnych tzn. bez zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia i wystawiając na Kontrahenta faktury, w których wykazano kwotę podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi montażu systemów wysokiego składowania należało opodatkować na zasadach ogólnych wystawiając faktury, w których wykazano kwotę podatku. Kontrahent nie był czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym na terytorium Polski, w związku z czym nie zostały spełnione wszystkie warunki wymagane przez ustawodawcę do zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia. Tym samym uznać należy, że Wnioskodawca postępował prawidłowo.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. z dnia 26 maja 2017 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm. dalej: ustawa o VAT lub ustawa)) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez terytorium kraju stosownie do art. 2 ust. 1 ustawodawca rozumie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Od 1 stycznia 2017 r. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (na podstawie ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. 2016. 2024 z dnia 15 grudnia 2016 r.), mechanizmem odwrotnego obciążenia objęte jest świadczenie usług stanowiących roboty budowlane, tj. usług wymienione w poz. 2-48 dodanego z początkiem 2017 r. załącznika nr 14 do ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 października 2019 r. podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego (art. 17 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 17 ust. 1h ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 października 2019 r. w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy prawa należy wskazać, że art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na nabywcę (podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa budowlana, wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy w poz. 2-48) z zastrzeżeniem, że spełnione są łącznie następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9;
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;
3. usługa budowlana została wymieniona w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy;
4. usługodawca świadczy usługi jako podwykonawca.

Analizując pod kątem obowiązku zastosowania mechanizmu odwróconego obciążenia przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że:

1. Warunek nr 1 został spełniony, tzn. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego ani przedmiotowego z opodatkowania.
2. Warunek nr 2 nie został spełniony. Powyższy warunek mimo, iż ujęty w jednej jednostce redakcyjnej przepisu, tak naprawdę składa się z dwóch warunków. Po pierwsze usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, po drugie podatnik ten jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   Status podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy ma charakter obiektywny tzn. zależy on od faktu prowadzenia działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
   
   Warunek dotyczący rejestracji usługobiorcy jako podatnika VAT czynnego został wprowadzony do ustawy 1 stycznia 2017 r. Przed tą datą ustawodawca przewidywał jedynie, że dla zastosowania odwrotnego obciążenia usługobiorca musi być po prostu podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy. Biorąc zatem pod uwagę racjonalne działanie ustawodawcy, uznać należy, że fakt rejestracji jako podatnika VAT z punktu widzenia zastosowania powyższych przepisów jest istotny. Zarejestrowanie podatnika jako podatnika VAT czynnego jest czynnością materialno-techniczną i nie podlega ocenie wg żadnych inny kryteriów. W tym przypadku sytuacja jest zerojedynkowa albo podatnik został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny albo nie został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny - nie ma przy tym znaczenia przyczyna, z powodu której takiej rejestracji nie dokonano. Jednocześnie usługodawca nie jest zobowiązany do badania sytuacji prawno- podatkowej kontrahenta tzn. nie analizuje czy powinien się on zarejestrować na terytorium Polski jako podatnik VAT, nie ma też żadnej siły sprawczej, aby do takiej rejestracji doprowadzić. W tym zakresie opiera się wyłącznie na danych zawartych w ogólnodostępnych rejestrach lub informacji potwierdzających fakt rejestracji uzyskanych od organów podatkowych. W związku z tym warunek ten powoduje, że mechanizm odwrotnego obciążenia w budownictwie nie ma zastosowania, jeżeli nabywca (Usługobiorca):
   
   1. nie jest w ogóle podatnikiem lub
   2. jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy, ale nie złożył zgłoszenia rejestracyjnego na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy, lub
   3. jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy, złożył zgłoszenie rejestracyjne na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy, ale nie został przez naczelnika urzędu skarbowego zarejestrowany,
   -w takich przypadkach usługa będzie podlegała opodatkowaniu na zasadach ogólnych i art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania
3. Warunek nr 3 został spełniony ponieważ świadczone usługi zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT. Ww. załącznik, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. do 31 października 2019 r., zawiera (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług budowlanych identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), podlegających mechanizmowi odwróconego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.
4. Warunek nr 4 został spełniony ponieważ Spółka świadczyła usługi jako podwykonawca w łańcuchu podzleceń.
   
   

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 października 2019 r. faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie".

Jak stanowi art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 października 2019 r., faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 12-14 wymieniono:

• stawkę podatku (pkt 12),
  

• sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),
  

• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14).
  
  
  

Ponadto, w pkt 18 wskazano, że w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie".

Z powyższych przepisów wynika, że podatnik wystawia fakturę bez stawki podatku i kwoty podatku wyłącznie w sytuacji, w której podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca usługi budowlanej tzn. gdy spełnione są warunki, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 i ust. 1h ustawy.

Biorąc pod uwagę wszystkie wskazane okoliczności Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Kontrahent nie mógł być podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu wyświadczonych usług budowlanych bowiem nie zostały spełnione ustawowe warunki, które obligują do zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia. Słusznie zatem Wnioskodawca do dokonanej sprzedaży zastosował ogólne warunki opodatkowania i fakturowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie tut. Organ zauważa, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tut. Organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Tym samym, wydając niniejszą interpretację Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tzn. o informację, że przedmiotowy wniosek dotyczy usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) – zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi. Przy czym klasyfikacja dokonana przez producenta (usługodawcę) nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 5a ustawy – w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 października 2019 r. - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przy tym zgodnie z art. 1 pkt 3 lit. a, b i c ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751), z dniem 1 listopada 2019 r. w art. 17 ustawy o VAT w ust. 1 uchyla się pkt 7 i 8 oraz uchyla się ust. 1c-1h oraz w ust. 2 wyrazy "ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8" zastępuje się wyrazami "ust. 1 pkt 4 i 5". Jednocześnie w myśl art. 1 pkt 31 ww. ustawy zmieniającej uchyla się załączniki nr 13 i 14 do ustawy. Ponadto w myśl art. 1 pkt 18 lit. b ww. ustawy zmieniającej w art. 106e w ust. 4 uchyla się pkt 1. Zaś w myśl art. 1 pkt 18 lit. a tiret pierwszy ww. ustawy zmieniającej w art. 106e w ust. 1 pkt 18 otrzymuje brzmienie "w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie"".

Niemniej jednak, jak stanowi art. 10 ww. ustawy zmieniającej, w przypadku dostaw towarów lub świadczenia usług, wymienionych w załączniku nr 11 lub załączniku nr 14 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, dokonanych:

1. przed dniem 1 listopada 2019 r., dla których obowiązek podatkowy powstał lub faktura została wystawiona po dniu 31 października 2019 r.,
2. po dniu 31 października 2019 r., dla których faktura została wystawiona przed dniem 1 listopada 2019 r.

– stosuje się przepisy art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, ust. 1c-1h i 2-2b, art. 18c ust. 1 pkt 1, art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a i b, art. 99 ust. 9, art. 101a, art. 102 ust. 3, art. 106e ust. 1 pkt 18 i ust. 4 pkt 1 oraz art. 108 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy – uchylonego z dniem 1 listopada 2019 r. - podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Przy tym, w myśl art. 17 ust. 1h ustawy - uchylonego z dniem 1 listopada 2019 r. - w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy - uchylonym z dniem 1 listopada 2019 r. - w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Załącznik nr 14 do ustawy - uchylony z dniem 1 listopada 2019 r. - zawierał (w poz. 2-48) zamkniętą listę usług identyfikowanych przy pomocy Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) podlegających mechanizmowi odwrotnego obciążenia w przypadku świadczenia tych usług przez podwykonawców.

Wskazany przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy wprowadzał mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona była usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli usługodawcą był podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie była zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, natomiast usługobiorcą był podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Przy czym, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy, mechanizm odwrotnego obciążenia miał zastosowanie, jeżeli usługodawca świadczył te usługi jako podwykonawca, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiowała pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające było posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika Języka Polskiego PWN - podwykonawca to „firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca; 2503008).

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy - uchylonym z dniem 1 listopada 2019 r. - faktura nie zawiera, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Dane, które powinna zawierać faktura, zostały wskazane w art. 106e ust. 1 ustawy, gdzie w punktach 12 – 14 wymieniono:

• stawkę podatku (pkt 12),
• sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13),
• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14).

Jednocześnie, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 października 2019 r. - faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności jest m.in. wykonywanie robót budowlanych i wykończeniowych, posadzkarstwo. Spółka głównie wykonuje usługi związane z montażem systemów wysokiego składowania w magazynach samonośnych oraz systemów wysokiego składowania w innych budynkach magazynowych.

Wnioskodawca zawarł umowę zlecenia z kontrahentem z (…) (Kontrahent, Usługobiorca). Usługobiorca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla potrzeb tego podatku w (…). Usługobiorca nie był zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT (ani jako podatnik VAT czynny, ani też jako podatnik VAT zwolniony).

W ramach umowy Spółka zobowiązała się do podjęcia za wynagrodzeniem wykonywania czynności związanych z montażem systemów wysokiego składowania w magazynach samonośnych, których głównym wykonawcą jest najczęściej producent systemów montowanych w halach magazynowych. Roboty budowlane były realizowane w systemie podzleceń, w którym Spółka jako podwykonawca wykonywała zlecone jej prace na rzecz Kontrahenta, który był podwykonawcą głównego wykonawcy, który z kolei działał na zlecenie inwestora. Schemat podzleceń przedstawiał się następująco: (inwestor) - GMBH (główny wykonawca - zarejestrowany na terytorium Polski jako podatnik VAT czynny) – (…) S.L (Kontrahent - podwykonawca głównego wykonawcy) - Wnioskodawca. Usługi polegały w szczególności na montażu regałów wysokiego składowania oraz montażu automatycznych systemów magazynowych, w szczególności regałów paletowych, regałów drive-in, antresol, systemów mini-load, systemów transportowych czółenkowych. Podwykonawcą w tym zakresie jest Kontrahent z Hiszpanii, który zleca Wnioskodawcy wykonanie prac związanych z montażem systemów wysokiego składowania (Spółka jest zatem kolejnym podwykonawcą). Usługi są robotami budowlanymi wymienionymi w załączniku nr 14 do ustawy o VAT. Usługi montażu systemów wysokiego składowania w magazynach samonośnych (silosach magazynowych), ze względu na bezpośredni związek z budynkiem magazynu były opodatkowane w miejscu położenia nieruchomości (do usług tych stosuje się szczególną regułę dotyczącą określenia miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami zawartą w art. 28e ustawy). Usługi dotyczyły magazynów samonośnych (silosów magazynowych) położonych na terytorium Polski, stąd też miejscem ich świadczenia była Polska. Usługi budowlane były świadczone w czasie obowiązywania w ustawie o VAT przepisów dotyczących stosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla usług budowlanych tzn. od 1 stycznia 2017 r. do 31 października 2019 r. Usługobiorca nie był zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT w Polsce. Zlecone mu prace wykonywał jako podatnik podatku od wartości dodanej zarejestrowany wyłącznie na terytorium (…).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy świadczona usługa budowlana (usługa montażu systemów wysokiego składowania w magazynach samonośnych (silosach magazynowych)) na rzecz kontrahenta z Hiszpanii powinna być rozliczona w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia czy też rozliczana zgodnie z zasadą ogólną.

Z powołanych przepisów prawa wynika, że dla zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia (na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy) musiały być spełnione łącznie następujące warunki:

• usługodawcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
  

• usługobiorcą usługi jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
  

• dane świadczenie jest usługą wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy oraz
  

• usługa jest świadczona przez podwykonawcę, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy.
  
  
  

Jak wskazał Wnioskodawca miejscem świadczenia usług budowlanych będących przedmiotem wątpliwości jest Polska. Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Roboty budowlane były realizowane w systemie podzleceń, w którym Spółka jako podwykonawca wykonywała zlecone prace na rzecz Kontrahenta, który był podwykonawcą głównego wykonawcy, który z kolei działał na zlecenie inwestora. Przy czym kontrahent (usługobiorca) z Hiszpanii, na rzecz którego Wnioskodawca świadczył usługę wymienioną w załączniku nr 14 do ustawy jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym dla potrzeb tego podatku w Hiszpanii lecz nie był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce.

W związku z powyższym dla usługi budowlanej wymienionej w załączniku nr 14 do ustawy świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta z Hiszpanii, który nie był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce, nie miał zastosowania mechanizm odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy w zw. z art. 17 ust. 1h ustawy. W przedmiotowej sprawie nie był spełniony warunek wynikający z art. 17 ust. 1 pkt 8 lit. b ustawy, tj. kontrahent z Hiszpanii nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Zatem świadczona przez Wnioskodawcę usługa wymieniona w załączniku nr 14 do ustawy nie powinna zostać opodatkowana z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia polegającego na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku VAT na podatnika, na rzecz którego świadczona jest usługa. W konsekwencji w analizowanym przypadku rozliczenie podatku powinno nastąpić na zasadach ogólnych, tj. Wnioskodawca był zobowiązany do wystawienia faktury z wykazaną kwotą podatku VAT.

Tym samym świadczona usługa budowlana (usługa montażu systemów wysokiego składowania w magazynach samonośnych (silosach magazynowych)) na rzecz kontrahenta z (…)nie powinna być rozliczona w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia lecz powinna być rozliczona zgodnie z zasadą ogólną.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) , za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.