Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.135.2021.2.JM
z 11 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 lutego 2021 r. (data wpływu 9 lutego 2021 r.) uzupełnionym pismem z 4 maja 2021 r. (data nadania 4 maja 2021 r., data wpływu 14 maja 2021 r.) na wezwanie z 23 kwietnia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.135. 2021.1.JM (data nadania 23 kwietnia 2021 r., data doręczenia 27 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego oraz opodatkowania dochodów na terytorium Polski – jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania i rozliczenia na terytorium Polski dochodów z tytułu przeniesienia własności udziałów/akcji w polskiej spółce kapitałowej oraz dochodów osiągniętych za pośrednictwem biura maklerskiego,
  

• prawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego oraz opodatkowania dochodów na terytorium Polski.

Z uwagi na braki formalne, pismem z 23 kwietnia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.135.2021.1.JM (data nadania 23 kwietnia 2021 r.), tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych. Pismem z 4 maja 2021 r. (data wpływu 14 maja 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące stany faktyczne i zdarzenia przyszłe.

Elementy wspólne wszystkich stanów faktycznych oraz stanów przyszłych:

Wnioskodawca jest wyłącznie obywatelem Polski, nie posiadał i nie posiada innego obywatelstwa.

Od 11 września 2017 r. Wnioskodawca rozpoczął pracę w Zjednoczonych Emiratach Arabskich (dalej: ZEA), na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony obowiązującej w ZEA i głównie na terytorium ZEA wykonuje pracę zarobkową. Praca zarobkowa wykonywana jest również u klientów pracodawcy Wnioskodawcy, dokąd Wnioskodawca wysyłany jest w podróże służbowe przez swojego pracodawcę. Głównym terytorium, na które wysyłany jest Wnioskodawca przez swojego pracodawcę jest terytorium Arabii Saudyjskiej. Pracodawca Wnioskodawcy zapewnia Wnioskodawcy wszelkie ubezpieczenia, w tym ubezpieczenia zdrowotne.

Pracodawca ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich nie posiada zakładu ani stałej placówki w Polsce, zatem wynagrodzenie Wnioskodawcy nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich posiada w Polsce. Żaden z klientów pracodawcy Wnioskodawcy, dla którego wykonawca realizuje zlecenia, nie ma siedziby na terytorium Polski. Zatem Wnioskodawca, w ramach zatrudnienia pracowniczego, nie wykonuje pracy na terytorium Polski.

Wnioskodawca nie otrzymuje wynagrodzenia z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku, barki, pojazdu drogowego lub statku powietrznego, eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej.

Z uwagi na zajmowane przez Wnioskodawcę stanowisko konsultanta na region Bliski Wschód i Afryka, począwszy od 1 stycznia 2018 r. obecność Wnioskodawcy w Polsce w każdym roku ma charakter incydentalny i w żadnym wypadku nie przekracza 183 dni.

Wnioskodawca posługuje się biegle językiem angielskim, w ZEA posiada grupę znajomych ze studiów oraz znajomych z pracy także w tym kraju prowadzi swoje życie towarzyskie. W związku z przeprowadzką, od 11 września 2017 r. głównym miejscem (ośrodkiem) kontaktów towarzyskich Wnioskodawcy są ZEA. Wnioskodawca nie ma żadnego stałego miejsca zamieszkania, ani meldunku na terytorium Polski. Podczas krótkotrwałych pobytów w Polsce Wnioskodawca zatrzymuje się u mamy albo w hotelu lub innym ośrodku świadczącym usługi zakwaterowania turystów, w zależności od sposobu spędzania wolnego czasu w Polsce przez Wnioskodawcę.

Całe wynagrodzenie Wnioskodawcy od pracodawcy w ZEA wpływa na zagraniczny rachunek bankowy Wnioskodawcy i stanowi stałe i najistotniejsze źródło dochodów Wnioskodawcy.

Na okres pobytu w ZEA Wnioskodawca posiada tzw. „Residence Visa" wydaną przez administrację ZEA. Podległa Ministrowi Spraw Wewnętrznych Generalna Dyrekcja Rezydencji i Spraw Cudzoziemców wydała Wnioskodawcy powyższy dokument. Uprawnia on do legalnego zamieszkiwania na terytorium ZEA i legalnego zatrudnienia. Bez owego dokumentu nie jest możliwe przebywanie w tym kraju przez okres dłuższy niż 90 dni ani podjęcie pracy zarobkowej

Ponadto, Wnioskodawcy na okres pobytu w ZEA wydano dokument „Emirates ID". Dokument ten jest odpowiednikiem polskiego dowodu osobistego.

Wnioskodawca nie jest aktywnym członkiem żadnych organizacji społecznych, politycznych ani kulturalnych w Polsce. W Polsce mieszkają rodzice i brat Wnioskodawcy oraz jego dalsza rodzina.

Wnioskodawca nie występował o wydanie certyfikatu rezydencji podatkowej. Wnioskodawca nie nosi się z zamiarem corocznego występowania o certyfikat rezydencji podatkowej z uwagi na bardzo wysokie koszty jego wydania. Tak długo, jak długo koszt opłat koniecznych do poniesienia przez Wnioskodawcę za każdoczesne wydanie certyfikatu rezydencji, przekracza wysokość podatku u źródła pobieranego w Polsce w danym roku podatkowym z powodu braku udokumentowania rezydencji podatkowej Wnioskodawcy certyfikatem wydanym przez organy podatkowe ZEA, Wnioskodawca nie widzi interesu ekonomicznego w pozyskaniu certyfikatu. Jest to o tyle istotne, że w świetle polskiego prawa podatkowego certyfikat rezydencji zachowuje ważność tylko przez ograniczony czas, tj. dwanaście miesięcy do wydania albo okres wskazany w dokumencie.

Wnioskodawca otrzymał interpretację indywidualną 0113-KDIPT2-2.4011.367.2017.1.AKU z 6 grudnia 2017, potwierdzającą, że począwszy od 2018 r. Wnioskodawca nie będzie podlegać w Polsce obowiązkowi podatkowemu, a w konsekwencji, w przypadku braku dochodów uzyskanych na terenie RP nie będzie musiał składać zeznania podatkowego w Polsce za 2018 rok ani, o ile nie zmienią się elementy stanów faktycznych, za lata przyszłe. Interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan przyszły odnoszący się w szczególności do braku osiągania przez Wnioskodawcę jakichkolwiek dochodów na terytorium Polski, braku posiadania składników majątku na terytorium Polski oraz braku prowadzenia w Polsce działalności gospodarczej.

Opisany we wniosku stan przyszły nie zmienił się do 31 grudnia 2018 r. Jednak z uwagi na zmiany, do których doszło począwszy od roku 2019 Wnioskodawca pragnie potwierdzić swoją rezydencję podatkową i zakres obowiązku podatkowego (nieograniczony lub ograniczony), który ciążył i ciążyć będzie na Wnioskodawcy począwszy od roku 2019.

Stan faktyczny nr 1 - Rok 2019

Dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę ze stosunku pracy w ZEA były wystarczająco duże, by ich gromadzenie wyłącznie na rachunku bankowym pozbawione było ekonomicznego uzasadnienia. Wnioskodawca analizował różne formy inwestycji jednak, głównie z powodu ograniczeń administracyjnych, inwestycja w nieruchomość położoną na terytorium ZEA była nadzwyczaj trudna do przeprowadzenia. W obliczu istniejących ograniczeń w ZEA i znacznego kosztu związanego z ewentualną obsługą prawną Wnioskodawca ostatecznie podjął decyzję o ulokowaniu środków pochodzących ze stosunku pracy w nieruchomość położoną na terytorium Polski.

Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą w Polsce i nabył nieruchomość w ramach podjętej działalności. Nabycie nieruchomości zostało częściowo sfinansowane z pożyczki udzielonej Wnioskodawcy przez matkę z terminem wymagalności upływającym w roku 2022, a częściowo ze środków własnych Wnioskodawcy. Była to nieruchomość zabudowana, którą Wnioskodawca nabył z zamiarem wyburzenia istniejących zabudowań i prowadzenia działalności deweloperskiej. Z uwagi na oddalenie geograficzne, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności w roku 2019, nie był w stanie poczynić dalej idących działań niż zlecenie firmie zewnętrznej wyburzenia budynku (lato 2019 r.) oraz zlecenie wykonania projektu budowlanego przez firmę zewnętrzną i pozyskania pozwolenia na budowę. Wnioskodawca nie osiągnął w roku 2019 dochodu z działalności gospodarczej. Wnioskodawca złożył w Polsce zeznanie podatkowe PIT-36L związane z prowadzoną działalnością. Wnioskodawca w związku z prowadzoną na terytorium Polski działalnością posiadał środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym, osiągał zyski z lokat bankowych oraz odprowadzał składki na ubezpieczenia społeczne. Zgodnie z wyborem dokonanym przez Wnioskodawcę we wniosku złożonym do CEIDG (opodatkowanie liniowe), strata z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę została wykazana w złożonym przez Wnioskodawcę zeznaniu rocznym PIT-36L. Dokonany wybór opodatkowania dochodów z działalności gospodarczej nie uległ zmianie w roku 2020 r. Wnioskodawca samodzielnie dokonał oceny ciążących na nim w Polsce obowiązków podatkowych i złożył również zeznanie podatkowe PIT-36 za rok 2019, w którym objął dochody ze stosunku pracy osiągnięte na terytorium ZEA z zastosowaniem ulgi abolicyjnej. W złożonych zeznaniach podatkowych Wnioskodawca umieścił znajdujący się w … adres, pod którym była prowadzona działalność gospodarcza, jako adres zamieszkania, choć faktycznie Wnioskodawca ani nie zamieszkiwał, ani nie był zameldowany na terytorium Polski.

Łączna liczba dni spędzonych przez Wnioskodawcę w Polsce w roku 2019 wyniosła 88. W 2019 roku, w związku z pracą wykonywaną na rzecz pracodawcy z ZEA, Wnioskodawca spędził odpowiednio w ZEA – 121 dni, w Arabii Saudyjskiej – 99 dni oraz w innych krajach (wyjazdy wakacyjne nie związane z pracą) – 57 dni.

W lipcu 2019 roku Wnioskodawca zamieszkał ze swoją narzeczoną, z którą począwszy od tej daty prowadzi wspólne gospodarstwo domowe na terytorium ZEA. Narzeczona jest obywatelką Polski, ale wykonuje pracę zarobkową na podstawie stosunku pracy na terytorium ZEA. Wnioskodawca i jego narzeczona posiadają na terytorium ZEA wszelkie niezbędne do realizacji ich wspólnych potrzeb życiowych składniki majątku ruchomego, w szczególności: wynajmowany lokal (nie stanowiący własności Wnioskodawcy ani narzeczonej), meble, sprzęt AGD, elektroniczny, samochód (własność narzeczonej), środki pieniężne, aktywne karty kredytowe.

Stan faktyczny nr 2 - Rok 2020

W roku 2020 Wnioskodawca nadal, tak jak w roku 2019, prowadził wspólne gospodarstwo domowe z narzeczoną w ZEA (planowane zawarcie związku małżeńskiego na rok 2021). Obydwoje osiągają dochody ze stosunku pracy od pracodawców z ZEA.

Łączna liczba dni spędzonych przez Wnioskodawcę w Polsce w roku 2020 wyniosła 67 dni. W 2020 roku, w związku z pracą wykonywaną na rzecz pracodawcy z ZEA, Wnioskodawca spędził odpowiednio w ZEA – 259 dni, w Arabii Saudyjskiej – 22 dni oraz w innych krajach – 17 dni.

Z uwagi na odległość geograficzną, Wnioskodawca nie był w stanie skutecznie zrealizować projektu, dla którego zarejestrował działalność gospodarczą w Polsce. W trakcie roku nie były podjęte dodatkowe działania związane z rozwojem projektu, poza uzyskaniem pozwolenia na budowę, w związku z czym Wnioskodawca odpłatnie zbył wszystkie składniki majątku związane z prowadzoną w Polsce działalnością gospodarczą i wyrejestrował działalność w grudniu 2020 r. Wybór zasad opodatkowania nie został zmieniony przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca nadal posiada rachunek bankowy w Polsce w związku z koniecznością dokonania rozliczeń podatkowych odnoszących się do roku 2020 jak również rozliczeń transakcji sprzedaży nieruchomości oraz osiągnął na terytorium Polski dochód z lokat bankowych.

Wnioskodawca udzielił pożyczki osobie fizycznej mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski jednak nie osiągnął w roku 2020 dochodów z odsetek od udzielonej pożyczki. Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę na terytorium Polski w roku 2020 nie było udzielanie pożyczek.

Ponadto Wnioskodawca w trakcie roku otworzył (zdalnie) rachunek maklerski w polskim domu maklerskim. Jednak z powodu rentowności istotnie niższej od oczekiwanej oraz niższej od rentowności, której Wnioskodawca mógł oczekiwać na terytorium ZEA rachunek ten został zamknięty. Inwestycje dokonywane przez dom maklerski w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy wedle najlepszej wiedzy Wnioskodawcy nie dotyczyły podmiotów, których więcej niż 50% majątku stanowiły nieruchomości położone na terytorium Polski lub prawa do takich nieruchomości. Jednak Wnioskodawca nie ma wiedzy na temat struktury aktywów tych Spółek. Za pośrednictwem biura maklerskiego Wnioskodawca nabył i sprzedał niżej wskazane aktywa: (...), kontrakty na indeks WIG 20, kontrakty na ropę naftową.

Stan przyszły nr 1 - Rok 2021 i kolejne Wariant A)

Wnioskodawca zamierza nadal osiągać dochody ze stosunku pracy od podmiotu z ZEA na zasadach opisanych w stanie faktycznym. Wnioskodawca będzie prowadził w ZEA wspólne gospodarstwo domowe z narzeczoną/żoną (ślub planowany na rok 2021). Wnioskodawca utrzymywać będzie wszelkie konieczne do stałego zamieszkania składniki majątku na terytorium ZEA, w tym w szczególności mieszkanie (najem), meble, sprzęt AGD i RTV, samochód, środki pieniężne, w tym lokaty oraz zaciągać będzie zobowiązania finansowe, w szczególności poprzez aktywne karty kredytowe. Kontakty towarzyskie będą utrzymywane przez Wnioskodawcę na terytorium ZEA.

Do Polski Wnioskodawca przyjeżdżać będzie okazjonalnie na pobyty wakacyjne, których długość na pewno nie przekroczy 183 dni w roku. Wnioskodawca spłaci pożyczkę udzieloną Wnioskodawcy przez matkę najpóźniej zgodnie z terminem jej wymagalności, tj. w roku 2022.

W wariancie A) jedynymi przychodami, które osiągnie Wnioskodawca począwszy od roku 2021 ze źródeł położonych na terytorium Polski będą odsetki od pożyczki udzielonej osobie fizycznej w roku 2020 z terminem wymagalności przypadającym na rok 2021 oraz ewentualne odsetki od środków zgromadzonych na rachunku bankowym w Polsce.

Stan przyszły nr 2 - Rok 2021 i kolejne Wariant B)

Wnioskodawca nadal korzystnie ocenia rentowność inwestycji dokonywanych w rynek nieruchomości w Polsce w porównaniu do rentowności inwestycji oferowanych przez rynki finansowe. Jednak, jak pokazuje dotychczasowe doświadczenie, z uwagi na oddalenie geograficzne, Wnioskodawca nie jest w stanie samodzielnie zrealizować projektów inwestycyjnych w nieruchomości położone w Polsce. Inwestycje w nieruchomości położone w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy nie są równie atrakcyjne finansowo i są dotknięte barierami administracyjnymi.

Wnioskodawca nie wyklucza wprawdzie, że dokona inwestycji w nieruchomości w innym niż Polska kraju np. w Chorwacji, ale nie jest to przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy związanych z ustaleniem zakresu obowiązków podatkowych ciążących na Wnioskodawcy w Polsce.

Co do zasady, przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy są spółki już prowadzące działalność deweloperską lub działalność związaną ze świadczeniem usług zakwaterowania turystów lub założenie takich spółek. Warunkiem koniecznym – z uwagi na czynniki geograficzne – okazuje się jednak, by udział Wnioskodawcy w przyszłym przedsięwzięciu był czysto kapitałowy (kapitał własny spółki lub finansowanie dłużne, tj. pożyczki ewentualnie udzielane spółkom kapitałowym, w tym spółkom nieruchomościowym przez Wnioskodawcę) i nie obejmował elementów związanych z zarządzaniem działalnością tych spółek. Ponadto, jako, że środki finansowe będące w posiadaniu Wnioskodawcy raczej na pewno nie będą wystarczające, spółki te winny finansować swoją działalność albo ze środków pozyskanych również od innych wspólników albo z kredytów zaciągniętych przez spółki. Wnioskodawca nie będzie wspólnikiem spółek osobowych.

Ewentualne inwestycje, które Wnioskodawca zamierza poczynić dotyczyć będą wyłącznie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółek akcyjnych.

Jakkolwiek aktualne możliwości inwestycyjne Wnioskodawcy nie uprawdopodabniają zaistnienia nakładów o tak znacznej wartości, to jednak Wnioskodawca nie może wykluczyć, że spółki, których udziały zostaną objęte przez Wnioskodawcę będą spółkami nieruchomościowymi w rozumieniu art. 5a ust. 1 pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W wariancie B Wnioskodawca osiągnie począwszy od roku 2021 następujące przychody ze źródeł położonych na terytorium Polski:

• z tytułu odsetek od pożyczki już udzielonej osobie fizycznej mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski z terminem wymagalności upływającym w roku 2021
  

• ewentualne przychody z tytułu odsetek od pożyczek udzielanych przez Wnioskodawcę spółkom kapitałowym, w tym spółkom nieruchomościowym, w których Wnioskodawca posiadać będzie udziały
  

• z odsetek od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym
  

• z tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce kapitałowej, w tym w spółce nieruchomościowej.
  
  

W uzupełnieniu z 4 maja 2021 r. poinformowano, że:

1. Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych jest przedmiotem pierwszego pytania. Zostało ono zdefiniowane w art. 3 ust. 1 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przepisu prawa podatkowego, o którego interpretację wnioskuje Wnioskodawca.
2. Wnioskodawca wyjechał do ZEA tak z zamiarem świadczenia pracy w ZEA jak z zamiarem osiedlenia się na stałe w ZEA, tj. na okres co najmniej od kilku do kilkunastu lat. Ewentualna zmiana miejsca zamieszkania Wnioskodawcy w przyszłości zależeć może wyłącznie od potrzeb życiowych Wnioskodawcy lub członków najbliższej rodziny Wnioskodawcy, tj. jego przyszłej żony, z którą Wnioskodawca zawrze związek małżeński w 2021 r. lub potrzeb np. edukacyjnych dzieci, które narodzą się ze związku małżeńskiego Wnioskodawcy.
3. Wnioskodawca nie planuje powrotu do Polski w dającej się przewidzieć przyszłości.
4. Dochody z umowy o pracę stanowią i będą stanowić główne źródło dochodów Wnioskodawcy.
5. Wnioskodawca nie przebywał w Polsce więcej niż 183 dni ani w żadnym roku kalendarzowym począwszy od roku 2019, ani w żadnym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w latach 2019-2021. Długość pobytu Wnioskodawcy na terytorium ZEA w dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się 24 kwietnia 2019 roku nie przekroczyła 183 dni. Jeśli ten sam dwunastomiesięczny okres liczyć począwszy od 25 kwietnia 2019 pobyt Wnioskodawcy na terytorium ZEA wynosił więcej niż 183 dni. Tak, jak Wnioskodawca opisał we wniosku, pracodawca z ZEA wysyła Wnioskodawcę w podróże służbowe do krajów innych niż Polska, tj. głównie na terytorium Arabii Saudyjskiej, co okresowo - jak to miało miejsce w okresie rozpoczynającym się przed 24 kwietnia 2019 r. może skutkować brakiem wystąpienia 183 dni łącznego pobytu na terytorium ZEA. Tak w stanach faktycznych, jak i w zdarzeniach przyszłych Wnioskodawca nie świadczy i nie będzie świadczył pracy z terytorium Polski, a pobyty w Wnioskodawcy w Polsce mają charakter okazjonalny związany głównie z odwiedzinami u rodziców.
6. Dochody z pracy najemnej wykonywanej na terytorium ZEA nie podlegają tam opodatkowaniu bez względu na miejsce zamieszkania. Podatki dochodowe w ZEA obejmują firmy (tak osób fizycznych jak osób prawnych) zarejestrowane poza tzw. strefami wolnocłowymi.
7. Jedynym składnikiem majątku, który został zbyty w związku z likwidacją w roku 2020 działalności gospodarczej Wnioskodawcy była niezabudowana nieruchomość gruntowa wraz z pozwoleniami wynikającymi z prawa budowlanego.
8. Nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych, ani nie była amortyzowana. Nieruchomość stanowiła towar handlowy.
9. Pozarolnicza działalność gospodarcza, którą Wnioskodawca prowadził na terytorium Polski była działalnością deweloperską, tj. Wnioskodawca nabył położoną w Polsce nieruchomość z zamiarem wybudowania na niej mieszkań przeznaczonych na sprzedaż. Wnioskodawca posiadał na terytorium Polski zależnego przedstawiciela, któremu udzielił pełnomocnictwa do negocjowania i zawierania umów w Polsce zatem uznać należy, że w rozumieniu komentarza do modelowej konwencji OECD, pozarolnicza działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę na terytorium Polski w latach 2019-2020 stanowiła zakład.
10. Wnioskodawca nie zamierza prowadzić pozarolniczej działalności gospodarczej w Polsce ani w roku 2021 ani w latach kolejnych. Pożyczki mogą być udzielone sporadycznie jako uzupełnienie zaangażowania kapitałowego Wnioskodawcy, tym razem - w przeciwieństwie do kapitału zakładowego/akcyjnego, o charakterze zwrotnym, w działalność spółki, której udziały/akcje zostaną przez Wnioskodawcę uprzednio nabyte. Wnioskodawca nie planuje w sposób zorganizowany i ciągły obracać papierami wartościowymi ani nieruchomościami. Wnioskodawca może stać się wspólnikiem jednej (udziały zostały objęte przez Wnioskodawcę w grudniu 2020 r.) lub dwóch (Wnioskodawca rozważa jeszcze jedną propozycję inwestycyjną) spółek prawa polskiego, które prowadzą działalność deweloperską lub inną związaną z nieruchomościami na terytorium Polski. O ile kondycja finansowa spółek na to pozwoli Wnioskodawca może osiągać dywidendy wypłacane przez te spółki. W przypadku braku porozumienia z pozostałymi wspólnikami Wnioskodawca nie wyklucza zbycia udziałów/akcji lub rozwiązania Spółek.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w rozumieniu art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w każdym ze stanów faktycznych i przyszłych opisanych we wniosku, Wnioskodawca ma/mieć będzie miejsce zamieszkania w Polsce i konsekwencji, czy w Polce Wnioskodawca będzie objęty nieograniczonym czy ograniczonym obowiązkiem podatkowym?
2. W jaki sposób winny być opodatkowane w Polsce opisane we wniosku dochody: ze stosunku pracy wykonywanej przez Wnioskodawcę poza terytorium Polski w całym okresie objętym wnioskiem, z pozarolniczej działalności gospodarczej osiągane przez Wnioskodawcę w latach 2019-2020, ze zbycia w roku 2020 składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, z lokat bankowych, ze sprzedaży aktywów za pośrednictwem biura maklerskiego, z odsetek od pożyczki udzielonej osobie fizycznej, odsetek od środków zgromadzonych na rachunku bankowym w Polsce, odsetek od pożyczek udzielanych spółkom kapitałowym, z dochodów z tytułu przeniesienia własności udziałów/akcji w spółce kapitałowej, w tym nieruchomościowej, z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, z tytułu dywidend wypłacanych przez Spółki kapitałowe, w każdym ze stanów faktycznych i stanów przyszłych opisanych we wniosku?
3. Czy w odniesieniu do opisanych we wniosku i objętych pytaniem nr 2 dochodów na Wnioskodawcy ciąży obowiązek złożenia w Polsce zeznań podatkowych, a jeśli tak jakich zeznań i czy w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę udziałów w spółce nieruchomościowej (zdarzenie przyszłe wariant B) na Wnioskodawcy ciążyć będą dodatkowe obowiązki informacyjne wobec polskiej administracji podatkowej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w każdym ze stanów faktycznych i przyszłych opisanych we wniosku jego miejsce zamieszkania dla celów podatkowych nie znajduje się w Polsce i w konsekwencji w Polsce Wnioskodawca objęty jest ograniczonym obowiązkiem podatkowym.

Ad 2. W całym okresie objętym wnioskiem Wnioskodawca podlega w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Opisane we wniosku dochody z pracy najemnej, osiągane przez Wnioskodawcę, nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski, z uwagi na fakt, że praca najemna nie jest w Polsce wykonywana, a Wnioskodawca nie jest polskim rezydentem podatkowym. Opisane we wniosku dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej wykonywanej na terytorium Polski podlegają opodatkowaniu w Polsce podatkiem liniowym w ramach ciążącego na Wnioskodawcy ograniczonego obowiązku podatkowego. Natomiast opisane we wniosku dochody Wnioskodawcy ze źródeł kapitałowych, wobec braku pozyskania przez Wnioskodawcę certyfikatu rezydencji podatkowej ZEA, podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według zryczałtowanej stawki 19% w ramach ciążącego na Wnioskodawcy ograniczonego obowiązku podatkowego.

Ad 3. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na terytorium Polski powinien składać zeznanie PIT-36L, za rok 2019 i za rok 2020 r. obejmujące dochody z prowadzonej na terytorium Polski pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca winien złożyć w Polsce zeznanie PIT-36 obejmujące wyłącznie dochody z odsetek, których płatnik nie był zobowiązany do poboru podatku (pożyczka prywatna) za rok, w którym odsetki te będą Wnioskodawcy faktycznie wypłacone. Wnioskodawca powinien też składać zeznanie PIT-38 obejmujące opisane we wniosku dochody opodatkowane na zasadach przewidzianych w art. 30b, tj. dochody ze zbycia akcji, udziałów, papierów wartościowych. Natomiast w odniesieniu do opisanych we wniosku dochodów z odsetek od środków zgromadzonych na prywatnych (nie związanych z działalnością gospodarczą) rachunkach bankowych i lokatach bankowych oraz dochodów z udziałów w zyskach osób prawnych i dywidend wypłacanych przez spółki kapitałowe na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek złożenia jakichkolwiek zeznań rocznych na terytorium Polski. Ponadto, od chwili ewentualnego objęcia udziałów w spółkach nieruchomościowych, na Wnioskodawcy ciążyć będą obowiązki informacyjne, o których mowa art. 45 ust 3f ust 2 ustawy, tj. informacji o liczbie posiadanych przez Wnioskodawcę, bezpośrednio lub pośrednio, w tej spółce nieruchomościowej udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze.

Uzasadnienie

Ad 1. Miejsce zamieszkania dla celów podatkowych i nieograniczony obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast art. 3 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce.

Przesłanki wynikające z tego przepisu są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie - podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynika to z użycia w przywołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów życiowych.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że od września 2017 Wnioskodawca przeprowadził się do ZEA z zamiarem trwałego osiedlenia oraz przeniósł do ZEA swój ośrodek interesów życiowych oraz gospodarczych. Wnioskodawca stale przebywa w ZEA i pracuje wyłącznie na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony ZEA. Główne dochody jak i oszczędności pochodzą ze źródeł położnych na terytorium ZEA. Wprawdzie pewną część swoich oszczędności wygenerowanych w ZEA Wnioskodawca inwestuje na terytorium Polski ale swoim majątkiem zarządza z terytorium ZEA. Wnioskodawca nie posiada na własność żadnego lokalu mieszkalnego na terytorium Polski. Wnioskodawca nie jest zameldowany ani na pobyt czasowy, ani na pobyt stały w żadnym lokalu mieszkalnym na terytorium Polski. Wnioskodawca posiadał wprawdzie tytuł prawny do lokalu, w którym wykonywana była działalność gospodarcza na terytorium Polski w latach 2019-2020, ale wyłącznie na potrzeby tej działalności. Wnioskodawca wykazuje dbałość o swoje ognisko domowe położone na terytorium ZEA, tj. czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć mieszkanie w ZEA do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu. Począwszy od połowy roku 2019 Wnioskodawca prowadzi na terytorium ZEA wspólne gospodarstwo domowe ze swoją narzeczoną, z którą planuje zawrzeć związek małżeński w roku 2021. Narzeczona, a następnie żona Wnioskodawcy, również przebywa na terytorium ZEA i osiąga dochody ze stosunku pracy wykonywanej na terytorium ZEA. Wnioskodawca posługuje się biegle językiem angielskim i w ZEA posiada grupę znajomych ze studiów, także w tym kraju prowadzi i będzie prowadzić swoje życie towarzyskie. W związku z przeprowadzką głównym miejscem (ośrodkiem) kontaktów są ZEA. Całe wynagrodzenie Wnioskodawcy od pracodawcy w ZEA wpływa na zagraniczny rachunek bankowy. Praca najemna wykonywana przez Wnioskodawcę nie jest wykonywana na terytorium Polski oraz wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich posiada w Polsce, albowiem pracodawca z ZEA takiej placówki nie posiada. Obecność Wnioskodawcy w Polsce, w żadnym roku począwszy od roku 2018 nie przekroczyła, ani nie przekroczy w przyszłości 183 dni ani w roku podatkowym, ani w żadnym innym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w okresie objętym wnioskiem.

Biorąc pod uwagę powyższe, a zwłaszcza fakt, że:

(i) Wnioskodawca posiada miejsce faktycznego zamieszkania poza terytorium Polski,

(ii) głównym źródłem dochodów Wnioskodawcy jest stosunek pracy wykonywanej poza terytorium Polski i tylko część oszczędności Wnioskodawcy inwestowana jest w Polsce,

(iii) długość pobytu Wnioskodawcy na terytorium Polski nie przekracza 183 dni w roku podatkowym,

(iv) życie rodzinne i towarzyskie Wnioskodawca prowadzi poza terytorium Polski, a do Polski przyjeżdża sporadycznie w celu odwiedzin u rodziców,

(v) ognisko domowe Wnioskodawcy znajduje się na terytorium ZEA

stwierdzić należy, że Wnioskodawca w całym okresie objętym wnioskiem nie posiada i nie będzie posiadać miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Tak więc, w całym okresie opisanym we wniosku, tak w odniesieniu do dwóch stanów faktycznych, jak w odniesieniu do obu zdarzeń przyszłych uznać należy, że Wnioskodawca objęty jest w Polsce ograniczonym obowiązkiem podatkowym.

Ad. 2 Sposób opodatkowania dochodów osiąganych na terytorium Polski.

Jako, że w ocenie Wnioskodawcy, uzasadnionej w poprzednim punkcie nie posiada w Polsce miejsca zamieszkania w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z dyspozycją art. 3 ust. 2a Wnioskodawca będzie podlegać w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z brzmieniem art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
   6a. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
8. niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
   
   

Jak wynika z opisu stanów faktycznych i stanów przyszłych, na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Wnioskodawca osiąga lub osiągać będzie wyłącznie dochody, o których mowa w art. 3 ust. 2b pkt 3, 5, 6 i 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochody z pracy najemnej wykonywanej przez Wnioskodawcę poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej nie są objęte ograniczonym obowiązkiem podatkowym na terytorium Polski.

Zgodnie z brzmieniem art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
   
2. działalność wykonywana osobiście;
   
3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
   
4. działy specjalne produkcji rolnej;
   
5. (uchylony);
   
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne runowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
   
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
   
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
      
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
      
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
      
   4. innych rzeczy,
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
   8a) działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną;
   
   8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da; 9) inne źródła.
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 2 pkt 1 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również:

1. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,

b. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,

d. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio;
5. odsetki od środków pieniężnych na rachunkach rozliczeniowych, o których mowa w przepisach prawa bankowego, lub rachunkach w spółdzielczych kasach oszczędnościowo- kredytowych, prowadzonych w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą, w tym także odsetki od lokat terminowych oraz innych form oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, tworzonych na tych rachunkach;

Zgodnie z brzmieniem art. 9a ust. 1 -2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

1. Dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowaniu form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.
   
2. Podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.
   2a. Podatnik może zawiadomić w formie pisemnej o rezygnacji z opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c lub złożyć oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, albo pisemny wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej w terminie, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.
   2b. Dokonany wybór sposobu opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że w kolejnych latach podatnik w terminie określonym w ust. 2 zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania albo złoży w terminie i na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym pisemny wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej albo oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
   2c. Oświadczenie oraz zawiadomienie, o których mowa w ust. 2-2b, podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.
   
   

Zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zatem dochody osiągnięte przez Wnioskodawcę z tytułu opisanej we wniosku prowadzonej na terytorium Polski działalności gospodarczej w latach 2019-2020, w tym dochody ze zbycia niezabudowanej nieruchomości gruntowej oraz z odsetek od środków pieniężnych na rachunkach rozliczeniowych prowadzonych w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą zaliczone być powinny do źródła, o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. W odniesieniu do tych dochodów na Wnioskodawcy ciąży na terytorium Polski ograniczony obowiązek podatkowy zgodnie z brzmieniem art. 3 ust 2a i ust. 2b pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. I jako, że Wnioskodawca we wniosku złożonym do CEiDG dokonał wyboru opodatkowania tych dochodów podatkiem liniowym, dochody te będą opodatkowane na zasadach wynikających z art. 30 c. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. stawką 19%.

Zgodnie z brzmieniem art. 17 ut. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

1. odsetki od pożyczek;
   
2. odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5;
   
3. odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych;
   
4. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:
   1. dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,
      
   2. oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
      
   3. podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,
      
   4. wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b;
5. przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c;
   
6. przychody z:
   1. odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych,
      
   2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi;
7. przychody z odpłatnego zbycia prawa poboru, w tym również ze zbycia prawa poboru akcji nowej emisji przez pracowniczy fundusz emerytalny w imieniu członka funduszu;
   
8. przychody członków pracowniczych funduszy emerytalnych z tytułu przeniesienia akcji złożonych na rachunkach ilościowych do aktywów tych funduszy;
   
9. wartość wkładu określoną w statucie lub umowie spółki, a w razie ich braku wartość wkładu określoną w innym dokumencie o podobnym charakterze – w przypadku wniesienia do spółki albo do spółdzielni wkładu niepieniężnego; jeżeli jednak wartość ta jest niższa od wartości rynkowej tego wkładu albo wartość wkładu nie została określona w statucie, umowie albo innym dokumencie o podobnym charakterze, za przychód uważa się wartość rynkową takiego wkładu określoną na dzień przeniesienia własności przedmiotu wkładu niepieniężnego; przepis art. 19 ust. 3 stosuje się odpowiednio;
   9a (uchylony);
   
10. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających;
    
11. przychody z odpłatnego zbycia waluty wirtualnej.
    
    

Tak więc, w ocenie Wnioskodawcy, opisane we wniosku:

1. osiągnięte przez Wnioskodawcę w roku 2020 za pośrednictwem biura maklerskiego dochody ze zbycia akcji i papierów wartościowych
2. odsetki (poza odsetkami związanymi z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę w latach 2019-2020, które kwalifikowane są do źródła dochodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza)
3. z lokat bankowych lub środków zgromadzonych na rachunku bankowym,
4. przyszłe przychody z odsetek od pożyczki udzielonej osobie fizycznej
5. przyszłe przychody z odsetek od pożyczek, które Wnioskodawca planuje udzielić spółkom kapitałowym, w tym spółkom nieruchomościowym
6. przyszłe dywidendy ze spółek, których udziały Wnioskodawca planuje objąć
7. przyszłe przychody z odpłatnego zbycia udziałów spółek, których udziały Wnioskodawca planuje objąć

- stanowią przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochody te stanowią równocześnie, dochody osiągane przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w rozumieniu art. 3 ust. 2a i ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z brzmieniem art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) – pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Przy czym, na mocy art. 29 ust. 2 ustawy , przepisy art. 29 ust 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 30a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a:

1. z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej
2. z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych
3. z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5
4. z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych
5. od dochodu z tytułu udziału w funduszach kapitałowych.
   
   

Na mocy art. 30a ust. 2 ustawy, przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Zgodnie z brzmieniem art. 30 ust. 6 i 7 ustawy, zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e. Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, stawka podatku w wysokości 20% mogłaby mieć zastosowanie wobec Wnioskodawcy, który nie pozyskał certyfikatu rezydencji podatkowej, wyłącznie do odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1 ustawy, co w opisanym we wniosku stanie faktycznym i przyszłym nie występuje. W ocenie Wnioskodawcy, przepis art. 30a ust. 1 pkt 1-3 jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że przy opodatkowaniu otrzymywanych przez Wnioskodawcę wszystkich odsetek opisanych we wniosku, poza odsetkami związanymi z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, wobec braku udokumentowania przez Wnioskodawcę jego rezydencji podatkowej certyfikatem rezydencji wydanym przez administrację podatkową ZEA, zastosowanie znajdzie stawka w zryczałtowanej wysokości 19%. Odsetki opisane we wniosku są bowiem objęte dyspozycją art. 30a ust. 1 pkt 1-3 ww. ustawy. Tą samą stawką opodatkowane będą ewentualne przyszłe wypłaty dywidend ze spółek, w których udziały obejmie Wnioskodawca. Dochody z opisanych we wniosku odsetek i dywidend nie będą pomniejszone o koszty uzyskania przychodu i nie będzie się ich łączyć z dochodami Wnioskodawcy z innych źródeł.

Zgodnie z brzmieniem art. 30b ust. 1, ust. 3 i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

1. od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.
3. Przepisy ust. 1 i 1a stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

5. Dochodów, o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 oraz art. 30c.

W ocenie Wnioskodawcy, opisane we wniosku dochody ze zbycia akcji i papierów wartościowych osiągnięte przez Wnioskodawcę za pośrednictwem biura maklerskiego w roku 2020 oraz ewentualne przyszłe dochody ze zbycia udziałów, które Wnioskodawca planuje objąć w spółkach opodatkowane będą na terytorium Polski na zasadach przewidzianych w art. 30b ust. 1 i ust. 3 ustawy, tj. zryczałtowaną stawką 19% , wobec braku udokumentowania rezydencji podatkowej Wnioskodawcy certyfikatem rezydencji podatkowej wydanym przez władze ZEA. Osiąganych przez Wnioskodawcę dochodów z odpłatnego zbycia opisanych we wniosku akcji, papierów wartościowych i udziałów w spółkach nie będzie się łączyć z dochodami z innych źródeł.

Jak stanowi art. 30a ust. 1 oraz art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od uzyskanych przychodów z odsetek, dywidend, innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych oraz odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy. Ponadto, w kwestii rozliczenia istotny jest również art. 30a ust. 6 ww. ustawy, który podaje, że zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania. W konsekwencji, choć generalna reguła stanowi, że podatek płatny jest od dochodu, którym jest różnica pomiędzy przychodem a kosztem, to w przypadku dywidend i odsetek obowiązuje inna zasada. Tu podatek płatny jest wyłącznie od przychodu i podatnik nie ma możliwości uwzględnienia żadnych kosztów podatkowych.

Ponadto, jak wskazuje art. 30a ust. 7 i art. 30b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodów o których mowa w art. 30a ust. 1 i art. 30b ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach ogólnych opodatkowanych według skali podatkowej.

Ad. 3 Rodzaj składanych zeznań i informacji podatkowych

Zgodnie z brzmieniem art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

1. podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym,
   1a. W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z: 1) kapitałów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30b; 2) pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c; 3) odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.
   (•••)
   1b. Urzędem skarbowym, o którym mowa w ust. 1-1aa, jest urząd skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika w ostatnim dniu roku podatkowego wykonuje swoje zadania, a gdy zamieszkanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustało przed tym dniem - urząd skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według ostatniego miejsca zamieszkania na jej terytorium wykonuje swoje zadania, z zastrzeżeniem ust. 1c, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku, urząd skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym według miejsca zamieszkania na dzień otwarcia spadku zmarłego przedsiębiorcy wykonuje swoje zadania.
   1c. W przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędem skarbowym, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest urząd skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.
2. (uchylony).
3. Zeznaniami, o których mowa w ust. 1 i ust. 1a pkt 2, nie obejmuje się dochodów opodatkowanych zgodnie z art. 29-30a, z zastrzeżeniem ust. 3c.
   (•••)
   3b. W zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika.
   3c. Podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wykazać kwoty dochodów (przychodów) określonych w art. 30a ust. 1 pkt 2, 4 lub 5, od których podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w ust. 1 lub 1a.
   (•••)
   3f. Spółki nieruchomościowe oraz podatnicy posiadający, bezpośrednio lub pośrednio, w spółce nieruchomościowej udziały (akcje) dające co najmniej 5% praw głosu w spółce albo ogół praw i obowiązków dający co najmniej 5% prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną, albo co najmniej 5% ogólnej liczby tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze są obowiązani przekazywać Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej w terminie do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego spółki nieruchomościowej, a w przypadku gdy spółka nieruchomościową nie jest podatnikiem podatku dochodowego - do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku obrotowego spółki nieruchomościowej, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, informację: 1. o podmiotach posiadających, bezpośrednio lub pośrednio, w tej spółce nieruchomościowej udziały (akcje), ogół praw i obowiązków, tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze, wraz z podaniem liczby posiadanych przez każdego z nich takich praw – w przypadku informacji przekazywanych przez spółki nieruchomościowe,
   2. o liczbie posiadanych, bezpośrednio lub pośrednio, w tej spółce nieruchomościowej udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze
   • w przypadku informacji przekazywanych przez podatników będących wspólnikami spółek nieruchomościowych
   • według stanu na ostatni dzień roku podatkowego spółki nieruchomościowej, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na ostatni dzień jej roku obrotowego.
   (•••)
   
   

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy:

1. Na mocy art. 45 ust. 3 ustawy, w całym okresie opisanym we wniosku, nie będą objęte obowiązkiem złożenia zeznań rocznych przez Wnioskodawcę dochody opodatkowane na zasadach przewidzianych w art. 30a osiągnięte za pośrednictwem płatnika, od których płatnik pobrał zryczałtowany podatek tj.:
   1. odsetki od środków na prywatnych rachunkach bankowych Wnioskodawcy prowadzonych przez polskie banki,
      
   2. dywidendy wypłacane bezpośrednio Wnioskodawcy przez spółki kapitałowe prawa polskiego
      
   3. odsetki od pożyczek udzielonych przez Wnioskodawcę spółkom kapitałowym prawa polskiego.
2. Na mocy art. 45 ust. 1a i ust. 3b ustawy, w całym okresie opisanym we wniosku, będą objęte obowiązkiem złożenia zeznań rocznych przez Wnioskodawcę (aktualnie PIT-38) dochody opodatkowane na zasadach przewidzianych w art. 30b tj.:
   1. dochody osiągnięte za pośrednictwem polskiego biura maklerskiego w roku 2020
      
   2. dochody osiągnięte ze zbycia udziałów w spółkach kapitałowych, których udziały Wnioskodawca planuje nabyć
3. Na mocy art. 45 ust. 1 ustawy, w całym okresie opisanym we wniosku, będą objęte obowiązkiem złożenia zeznań rocznych (aktualnie PIT-36) osiągane przez Wnioskodawcę dochody z odsetek od pożyczek udzielonych przez Wnioskodawcę osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej – dochody te zostaną wykazane w wierszu „Zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29, 30 i 30a ustawy, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika”.
   
4. Na mocy art. 45 ust. 1a pkt 2 ustawy, w odniesieniu do lat 2019 i 2020 będą objęte obowiązkiem złożenia zeznań rocznych (aktualnie PIT-36L) osiągane przez Wnioskodawcę dochody opodatkowane podatkiem liniowym, tj.: dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę na terytorium Polski w latach 2019 -2020, w tym odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych związanych z tą działalnością oraz dochody ze zbycia, w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, niezabudowanej nieruchomości gruntowej.
   
   

Przy czym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jako, że na Wnioskodawcy ciąży w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy Wnioskodawca nie ma obowiązku rozliczania w Polsce dochodów uzyskanych z tytułu pracy wykonywanej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Zatem, złożone przez Wnioskodawcę zeznanie podatkowe za rok 2019 obejmujące dochody ze stosunku pracy osiągnięte na terytorium ZEA z tytułu pracy wykonywanej poza terytorium Polski wymaga korekty do zera.

Ponadto, od chwili objęcia udziałów w spółkach nieruchomościowych, na Wnioskodawcy ciążyć będą obowiązki informacyjne, o których mowa art. 45 ust. 3f ust. 2 ustawy, tj. informacji o liczbie posiadanych przez Wnioskodawcę, bezpośrednio lub pośrednio, w tej spółce nieruchomościowej udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego oraz opodatkowania dochodów na terytorium Polski – jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania i rozliczenia na terytorium Polski dochodów z tytułu przeniesienia własności udziałów/akcji w polskiej spółce kapitałowej oraz dochodów osiągniętych za pośrednictwem biura maklerskiego,
  

• prawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

Stosownie do postanowień art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia
   
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia
   
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład
   
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości
5. papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających
6. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
   6a. tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
7. tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
8. niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
   
   

Na podstawie art. 4a ustawy, powyższe przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena, czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca od września 2017 roku mieszka i pracuje w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, a zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzonej w Abu Zabi 31 stycznia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 81 poz. 373).

W tym miejscu należy wskazać, że powołana wyżej umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, została zmieniona Protokołem z 11 grudnia 2013 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 312), zmieniającym umowę między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, który wszedł w życie z dniem 1 maja 2015 r. Jednakże, wejście w życie ww. Protokołu nie oznacza, że ma on od razu zastosowanie. Zgodnie z art. 14 ww. Protokołu Umawiające się Państwa poinformują się wzajemnie drogą dyplomatyczną w formie pisemnej o zakończeniu wewnętrznych procedur prawnych, niezbędnych do wejścia w życie ww. Protokołu. Protokół wejdzie w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po dniu otrzymania późniejszej z not, o których mowa powyżej i jego postanowienia będą miały zastosowanie w obu Umawiających się Państwach:

1. w odniesieniu do podatków potrącanych u źródła, do kwot dochodu osiągniętego w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym niniejszy Protokół wejdzie w życie,
2. w odniesieniu do pozostałych podatków od dochodu, do podatków należnych za rok podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym niniejszy Protokół wejdzie w życie.
   
   

Z powyższego wynika zatem, że postanowienia ww. Protokołu mają zastosowanie do podatków od dochodu osiągniętego od 1 stycznia w roku kalendarzowym następującym po wejściu w życie Protokołu. W związku z tym zmiany przewidziane w Protokole mają zastosowanie do dochodów osiąganych od 1 stycznia 2016 r.

Aby dokonać prawidłowej analizy przepisów ww. Umowy między Polską a Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi w odniesieniu do dochodów, jakie Wnioskodawca uzyskał i uzyska od 2018 r. w pierwszej kolejności należy ustalić, gdzie będzie mieć On w tym okresie miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r.), w rozumieniu umowy, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza:

1. w przypadku Polski, osobę, która zgodnie z prawem Polski podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również Polskę, jej jednostki terytorialne lub organy lokalne,
   
2. w przypadku Zjednoczonych Emiratów Arabskich:
   1. osobę fizyczną, która ma miejsce zamieszkania w Zjednoczonych Emiratach Arabskich i jest obywatelem Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz
      
   2. spółkę, która została utworzona w Zjednoczonych Emiratach Arabskich i ma tam miejsce faktycznego zarządu, pod warunkiem, że spółka może przedstawić dowód na to, że wyłącznym właścicielem jej kapitału są Zjednoczone Emiraty Arabskie i/lub instytucja rządowa Zjednoczonych Emiratów Arabskich i/lub federalny lub lokalny rząd i/lub osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania w Zjednoczonych Emiratach Arabskich i spółka jest kontrolowana przez powyżej wymienione osoby mające miejsce zamieszkania lub faktyczny zarząd w Zjednoczonych Emiratach Arabskich”.
   
   

Według art. 4 ust. 2 Umowy, w rozumieniu ustępu 1 określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę” obejmuje również:

1. Rząd Umawiającego się Państwa oraz jego władze lokalne i jednostki terytorialne;
   
2. wszelkie instytucje rządowe utworzone na podstawie prawa publicznego w Umawiającym się Państwie, takie jak Bank Centralny, fundusze, spółki, urzędy, fundacje, agencje i inne podobne jednostki;
3. wszelkie instytucje międzyrządowe utworzone w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, w których Zjednoczone Emiraty Arabskie uczestniczą kapitałowo wspólnie z innymi państwami.
   
   

Na podstawie art. 4 ust. 3 ww. Umowy, jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna może być uznana za mającą miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status będzie określony według następujących zasad:

1. osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania. Jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona silniejsze powiązania osobiste lub gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);
   
2. jeżeli nie można ustalić, w którym Umawiającym się Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Umawiających się Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, w którym zwykle przebywa;
   
3. jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obydwu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to będzie ona uważana za mającą miejsce zamieszkania w tym Umawiającym się Państwie, którego jest obywatelem;
   
4. jeżeli jest ona obywatelem obu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną zagadnienie w drodze wzajemnego porozumienia.
   
   

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza Modelowej Konwencji OECD. Przedtem, jednak wyjaśnienia wymaga, że głównym celem Modelowej Konwencji OECD jest umożliwienie rozwiązywania w sposób jednolity najczęściej występujących problemów w zakresie międzynarodowego prawnego podwójnego opodatkowania. Zgodnie z zaleceniami Rady OECD, państwa członkowskie przy zawieraniu lub rewizji dwustronnych konwencji powinny stosować się do Modelowej Konwencji i do interpretacji zawartej w Komentarzu do tej Konwencji. Postanowienia Konwencji zyskały powszechne (światowe) uznanie wyrażające się włączaniem ich do większości dwustronnych umów. Wiele umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, które zawarła Polska z innymi krajami została sporządzona w zgodzie z postanowieniami Modelowej Konwencji OECD, w tym Konwencja zawarta między Polską i Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi.

Według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, że Wnioskodawca w każdym ze stanów faktycznych i przyszłych opisanych we wniosku posiada ściślejsze powiązania osobiste ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi. Do tego państwa wyjechał celem przesiedlenia na stałe oraz wykonywania pracy zarobkowej. W tym państwie przebywa przez większą część roku, pracuje, posiada grupę znajomych ze studiów oraz znajomych z pracy także w tym kraju prowadzi swoje życie towarzyskie. W związku z przeprowadzką, od 11 września 2017 r. głównym miejscem (ośrodkiem) kontaktów towarzyskich Wnioskodawcy są ZEA. Na okres pobytu w ZEA Wnioskodawca posiada tzw. „Residence Visa" wydaną przez administrację ZEA. Ponadto, Wnioskodawcy na okres pobytu w ZEA wydano dokument „Emirates ID". Dokument ten jest odpowiednikiem polskiego dowodu osobistego. Wnioskodawca nie jest aktywnym członkiem żadnych organizacji społecznych, politycznych ani kulturalnych w Polsce. W Polsce mieszkają rodzice i brat Wnioskodawcy oraz jego dalsza rodzina. W lipcu 2019 roku Wnioskodawca zamieszkał ze swoją narzeczoną, z którą począwszy od tej daty prowadzi wspólne gospodarstwo domowe na terytorium ZEA. Wnioskodawca i jego narzeczona posiadają na terytorium ZEA wszelkie niezbędne do realizacji ich wspólnych potrzeb życiowych składniki majątku ruchomego, w szczególności: wynajmowany lokal (nie stanowiący własności Wnioskodawcy ani narzeczonej), meble, sprzęt AGD, elektroniczny, samochód (własność narzeczonej), środki pieniężne, aktywne karty kredytowe. Wnioskodawca nie planuje powrotu do Polski w dającej się przewidzieć przyszłości. Wnioskodawca nie przebywał w Polsce więcej niż 183 dni ani w żadnym roku kalendarzowym począwszy od roku 2019, ani w żadnym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w latach 2019-2021.

Analizując natomiast powiązania gospodarcze należy wskazać, że Wnioskodawca osiąga dochody ze stosunku pracy na terytorium Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Dochody z umowy o pracę stanowią i będą stanowić główne źródło dochodów Wnioskodawcy. W 2019 r. podjął decyzję o ulokowaniu środków pochodzących ze stosunku pracy w nieruchomość położoną na terytorium Polski. Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą w Polsce i nabył nieruchomość w ramach podjętej działalności. W 2020 r. Wnioskodawca odpłatnie zbył wszystkie składniki majątku związane z prowadzoną w Polsce działalnością gospodarczą i wyrejestrował działalność w grudniu 2020 r. Wnioskodawca udzielił pożyczki osobie fizycznej mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski, z której uzyskał dochód z odsetek od udzielonej pożyczki w latach późniejszych. Ponadto Wnioskodawca w trakcie roku otworzył (zdalnie) rachunek maklerski w polskim domu maklerskim. Jednak z powodu rentowności istotnie niższej od oczekiwanej oraz niższej od rentowności, której Wnioskodawca mógł oczekiwać na terytorium ZEA rachunek ten został zamknięty. Jedynymi przychodami, które osiągnie Wnioskodawca począwszy od roku 2021 ze źródeł położonych na terytorium Polski będą odsetki od pożyczki udzielonej osobie fizycznej w roku 2020 z terminem wymagalności przypadającym na rok 2021 oraz ewentualne odsetki od środków zgromadzonych na rachunku bankowym w Polsce. W późniejszych latach Wnioskodawca w dalszym ciągu planuje inwestować w rynek nieruchomości w Polsce. Przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy są spółki już prowadzące działalność deweloperską lub działalność związaną ze świadczeniem usług zakwaterowania turystów lub założenie takich spółek. Wnioskodawca nie zamierza prowadzić pozarolniczej działalności gospodarczej w Polsce ani w roku 2021 ani w latach kolejnych.

Tym samym, biorąc pod uwagę fakt, że główne źródło dochodów Wnioskodawcy znajduje się i znajdować się będzie na terytorium Zjednoczonych Emiratów Arabskich, natomiast w Polsce jedynie inwestuje nagromadzone oszczędności należy uznać, że ściślejsze centrum interesów gospodarczych Wnioskodawca również posiada i będzie posiadać ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi.

Skoro ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze łączą Wnioskodawcę ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskim, zatem od dnia wyjazdu Wnioskodawca nie posiada miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Tym samym, podlega i będzie podlegać (jeśli nie ulegnie stan faktyczny i prawny) w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w Polsce podlegają i będą podlegały opodatkowaniu tylko dochody osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia opodatkowania na terytorium Polski dochodów uzyskanych z tytułu umowy o pracę wykonywanej przez Wnioskodawcę poza terytorium Polski, z pozarolniczej działalności gospodarczej osiągane przez Wnioskodawcę w latach 2019-2020, ze zbycia w roku 2020 składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, z lokat bankowych, ze sprzedaży aktywów za pośrednictwem biura maklerskiego, z odsetek od pożyczki udzielonej osobie fizycznej, odsetek od środków zgromadzonych na rachunku bankowym w Polsce, odsetek od pożyczek udzielanych spółkom kapitałowym, z dochodów z tytułu przeniesienia własności udziałów/akcji w spółce kapitałowej, w tym nieruchomościowej, z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, z tytułu dywidend wypłacanych przez Spółki kapitałowe.

Odnośnie dochodów z tytułu umowy o pracę wykonywanej poza granicami Polski, należy wskazać, że zgodnie z art. 15 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, z uwzględnieniem postanowień artykułów 19, 20 i 21 płace, uposażenia i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl art. 15 ust. 2 ww. Umowy, bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenia, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli zostaną spełnione następujące warunki:

1. odbiorca wynagrodzenia przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w każdym dwunastomiesięcznym okresie rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym; i
2. wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Umawiającym się Państwie, oraz
3. wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Umawiającym się Państwie.
   
   

Uwzględniając zasadę określoną w ust. 1 art. 15 Umowy, zgodnie z którą wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie osiąga z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, należy stwierdzić, że dochody osiągane przez Wnioskodawcę mającego miejsce zamieszkania w Zjednoczonych Emiratach Arabskich z umowy o pracę wykonywanej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich podlegają opodatkowaniu tylko w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku rozliczania w Polsce dochodów uzyskanych z tytułu pracy wykonywanej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich oraz składania zeznania podatkowego za lata przyszłe (o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny), tj. od momentu posiadania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w ZEA i podlegania w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

W tej części stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Przechodząc natomiast do kwestii opodatkowania na terytorium Polski dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej osiąganych przez Wnioskodawcę w latach 2019-2020 oraz opodatkowania dochodów ze zbycia składników tej działalności, należy wskazać, na art. 7 ust. 1 ww. Umowy, zgodnie z którym, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa będą podlegać opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Analiza zapisu art. 7 ust. 1 ww. Konwencji wskazuje, że zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że osoba prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli osoba wykonuje działalność w ten sposób, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Warunek określony w art. 7 ust. 1 ww. Konwencji, należy interpretować zgodnie z Komentarzem do Modelowej Konwencji w Sprawie Podatku od Dochodu i Majątku (OECD) (pkt 3 Komentarza do art. 7 ust. 1), przyjmując, że przedsiębiorstwo jednego Państwa nie może być opodatkowane w drugim Państwie, chyba że prowadzi ono w tym drugim Państwie działalność handlową lub przemysłową za pośrednictwem położonego w tym Państwie zakładu.

Jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie, poprzez położony tam zakład to, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 niniejszego artykułu, w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem (art. 7 ust. 2 Umowy).

Zgodnie z Komentarzem do Konwencji Modelowej OECD (pkt 4 Komentarza do art. 3 ust. 1) fakt, czy działalność jest prowadzona w ramach przedsiębiorstwa powinien być interpretowany na podstawie ustawodawstwa wewnętrznego poszczególnych Państw. Termin „przedsiębiorstwo” należy przy tym rozumieć nie w znaczeniu podmiotowym, ale jako prowadzenie działalności handlowej lub przemysłowej przez rezydenta państwa będącego stroną umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak już wskazano, przedsiębiorstwo mające siedzibę w jednym Państwie, a prowadzące działalność na terytorium drugiego, co do zasady, podlega opodatkowaniu w państwie swojej siedziby. Państwu, w którym prowadzona jest działalność, służy prawo do opodatkowania zysków osiąganych przez przedsiębiorstwo pochodzące z innego kraju, pod warunkiem, że przedsiębiorstwo to prowadzi działalność w tym państwie w formie zakładu. W przeciwnym przypadku, dochody przedsiębiorstwa zagranicznego podlegają opodatkowaniu w państwie jego siedziby.

Zatem, na gruncie postanowień Umowy między Polską a Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, okolicznością faktyczną istotną dla określenia miejsca opodatkowania określonych przychodów (dochodów) jest istnienie zakładu podatnika w państwie źródła.

Wskazać należy, że określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa (art. 5 ust. 1 ww. Umowy).

W myśl art. 5 ust. 2 Umowy, określenie „zakład” obejmuje w szczególności:

1. miejsce zarządu,
2. filię,
3. biuro,
4. zakład fabryczny,
5. warsztat oraz
6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych,
7. gospodarstwo rolne lub plantację.
   
   

Na podstawie art. 5 ust. 3 Umowy, określenie „zakład” obejmuje również:

1. budowę, montaż, instalację lub nadzór związany z taką działalnością, lecz tylko wtedy, gdy okres ich prowadzenia trwa dłużej niż dwanaście miesięcy;
2. świadczenie przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa usług w drugim Umawiającym się Państwie poprzez pracowników lub inne zatrudnione osoby, o ile działalność taka obejmuje w odniesieniu do określonego projektu lub projektów z nim związanych okres lub okresy przekraczające łącznie dwanaście miesięcy.
   
   

Według art. 5 ust. 4 Umowy, bez względu na postanowienia ustępów od 1 do 3 określenie „zakład” nie obejmuje:

1. użytkowania urządzeń służących wyłącznie do składowania, wystawiania albo wydawania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa;
2. utrzymywania zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie dla składowania, wystawiania lub wydawania;
3. utrzymywania zapasów dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
4. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
5. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu wykonywania dla przedsiębiorstwa wszelkiej innej działalności mającej charakter przygotowawczy lub pomocniczy;
6. sprzedaży należących do przedsiębiorstwa dóbr lub towarów wystawionych na targach lub pokazie, po zamknięciu tych targów lub pokazu, z zastrzeżeniem, że podmioty zaangażowane w transakcję dochowają wszelkich wymogów przewidzianych w tym względzie w każdym z Umawiających się Państw.
   
   

Stosownie do art. 5 ust. 5 Umowy, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, osoba działająca w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, inna niż niezależny przedstawiciel w rozumieniu ustępu 6, będzie uważana za zakład w pierwszym Umawiającym się Państwie, jeśli:

1. posiada pełnomocnictwo do negocjowania i zawierania w tym Umawiającym się Państwie umów w imieniu tego przedsiębiorstwa,
2. utrzymuje w tym Umawiającym się Państwie zapasy dóbr lub towarów, z których regularnie dokonuje sprzedaży na rachunek lub w imieniu tego przedsiębiorstwa.
   
   

Makler, generalny przedstawiciel lub inny przedstawiciel o faktycznie niezależnym charakterze, który jedynie pośredniczy między przedsiębiorstwem Umawiającego się Państwa a ewentualnym klientem w drugim Umawiającym się Państwie, nie będzie uważany za zakład w tym drugim Umawiającym się Państwie, pod warunkiem że działa w ramach swej zwykłej działalności. Jeżeli jednak działalność takiego przedstawiciela jest wykonywana wyłącznie lub prawie wyłącznie na rzecz tego przedsiębiorstwa, nie będzie on uważany za przedstawiciela o niezależnym charakterze w rozumieniu niniejszego ustępu (art. 5 ust. 6 Umowy).

Jak wynika z komentarza do Modelowej Konwencji, pojęcie „zakładu” obejmuje stałą placówkę, przez którą przedsiębiorstwo prowadzi całkowicie lub częściowo swoją działalność. Definicja zawiera następujące warunki:

• istnienie „placówki działalności gospodarczej”, tj. pomieszczeń, a w pewnych okolicznościach maszyn i urządzeń;
  

• taka placówka musi mieć charakter stały, tzn. musi być utworzona w określonym miejscu, z pewnym stopniem trwałości;
  

• prowadzenie działalności przedsiębiorstwa za pośrednictwem tej stałej placówki; oznacza to, że osoby, które w taki lub inny sposób są zależne od przedsiębiorstwa, prowadzą działalność przedsiębiorstwa w państwie, w którym stała placówka jest położona.
  
  

Określenie „placówka” obejmuje każde pomieszczenie, środki lub urządzenia wykorzystywane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, niezależnie od tego, czy są wykorzystywane wyłącznie w tym celu.

Placówka – jako miejsce działalności gospodarczej – może istnieć również wtedy, gdy nie ma żadnych pomieszczeń lub gdy nie są one wymagane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa; wystarczy posiadanie pewnej przestrzeni do własnej dyspozycji. Nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest właścicielem czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób. Placówka może być usytuowana w pomieszczeniach innego przedsiębiorstwa, na przykład wówczas gdy przedsiębiorstwo zagraniczne dysponuje stale pomieszczeniem (lub jego częścią) należącym do innego przedsiębiorstwa. Sam fakt, że przedsiębiorstwo ma do własnej dyspozycji pewną przestrzeń służącą jego działalności gospodarczej, wystarczy, aby zaistniała stała placówka gospodarcza. Nie wymaga się, aby przedsiębiorstwo posiadało formalne prawo do dysponowania taką placówką.

Natomiast określenie „za pośrednictwem” jak wynika z komentarza do Modelowej Konwencji należy interpretować w szerokim sensie, mającym zastosowanie do każdej sytuacji, w której działalność gospodarcza jest prowadzona w konkretnym pomieszczeniu czy przestrzeni pozostającej w tym celu do dyspozycji przedsiębiorstwa.

Z treści wniosku wynika, że w 2019 r. Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą w Polsce (działalność deweloperska) i nabył nieruchomość zabudowaną z zamiarem wyburzenia w ramach podjętej działalności. Na gruncie Wnioskodawca miał zamiar wybudowania mieszkań przeznaczonych na sprzedaż. Wnioskodawca w złożonym wniosku do CEiDG wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym. Wnioskodawca posiadał na terytorium Polski zależnego przedstawiciela, któremu udzielił pełnomocnictwa do negocjowania i zawierania umów w Polsce zatem uznać należy, że w rozumieniu komentarza do modelowej konwencji OECD, pozarolnicza działalność gospodarcza prowadzona przez Wnioskodawcę na terytorium Polski w latach 2019-2020 stanowiła zakład. W złożonych zeznaniach podatkowych Wnioskodawca umieścił znajdujący się w Częstochowie adres, pod którym była prowadzona działalność gospodarcza, jako adres zamieszkania, choć faktycznie Wnioskodawca ani nie zamieszkiwał, ani nie był zameldowany na terytorium Polski. Wnioskodawca w związku z prowadzoną na terytorium Polski działalnością posiadał środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym, osiągał zyski z lokat bankowych oraz odprowadzał składki na ubezpieczenia społeczne. Nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych, ani nie była amortyzowana. Nieruchomość stanowiła towar handlowy. W 2020 r. Wnioskodawca odpłatnie zbył wszystkie składniki majątku związane z prowadzoną w Polsce działalnością gospodarczą i wyrejestrował działalność w grudniu 2020 r. Jedynym składnikiem majątku, który został zbyty w związku z likwidacją w roku 2020 działalności gospodarczej Wnioskodawcy była niezabudowana nieruchomość gruntowa wraz z pozwoleniami wynikającymi z prawa budowlanego.

Uznać zatem należy, że Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą na terenie Polski za pośrednictwem stałej placówki (zakładu), tj. mając w określonym czasie do własnej dyspozycji przestrzeń – lokal mieszkalny w …..

W konsekwencji, ponieważ działalność na terytorium Polski prowadzona była za pomocą położonego tu zakładu, dochód Wnioskodawcy uzyskany z prowadzenia działalności, który może być przypisany temu zakładowi podlegać będzie opodatkowaniu w Polsce (art. 7 ust. 1 umowy) według zasad obowiązujących w polskim prawie podatkowym.

Artykuł 6 i 13 reguluje zasady opodatkowania zysków z majątku nieruchomego, a także przeniesienia własności majątku nieruchomego.

Dochody osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochody z eksploatacji gospodarstwa rolnego lub leśnego), położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (art. 6 ust. 1 Umowy).

Określenie „majątek nieruchomy” posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie należące do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których zastosowanie mają przepisy prawa powszechnego dotyczące własności ziemi, budynki, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji pokładów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki, barki, pojazdy drogowe oraz statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego (art. 6 ust. 2 Umowy).

Postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego, który służy do wykonywania wolnego zawodu (art. 6 ust. 4 Umowy).

Jak stanowi art. 13 ust. 1 Umowy, zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego, określonego w artykule 6 ust. 2, położonego w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym majątek jest położony.

Zgodnie z art. 13 ust. 5 ww. umowy, zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku niewymienionego w powyższych ustępach podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Z treści powyższego przepisu art. 13 ust. 1 Umowy, wynika prawo państwa, w którym położony jest zakład nierezydenta do opodatkowania jego dochodu powstającego w związku ze zbyciem majątku nieruchomego stanowiącego niezabudowaną nieruchomość gruntową wraz z pozwoleniami wynikającymi z prawa budowlanego.

W związku z tym, dochody z działalności deweloperskiej (nieruchomości położonej na terytorium Polski) oraz dochody ze zbycia przez Wnioskodawcę nieruchomości wchodzącej w skład tej działalności prowadzonej za pośrednictwem zakładu położonego na terytorium Polski, podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski zgodnie z art. 6, 7 i 13 ust. 1 Umowy.

Opodatkowanie dochodu nastąpi na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie natomiast z treścią art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

- wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Według art. 14 ust. 2 pkt 5 tej ustawy, odsetki od środków pieniężnych na rachunkach rozliczeniowych, o których mowa w przepisach prawa bankowego, lub rachunkach w spółdzielczych kasach oszczędnościowo – kredytowych, prowadzonych w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą, w tym także odsetki od lokat terminowych oraz innych form oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, tworzonych na tych rachunkach.

Zatem, z treści przytoczonych przepisów jednoznacznie wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku, do których odnosi się art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności, i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 30c ust. 1 cytowanej ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Jak stanowi art. 45 ust. 1 ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Z art. 45 ust. 1a pkt 2 ustawy wynika, że w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że dochody uzyskane z prowadzonej działalności gospodarczej w latach 2019-2020, w tym dochody ze zbycia niezabudowanej nieruchomości gruntowej oraz z odsetek od środków pieniężnych na rachunkach rozliczeniowych prowadzonych w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą podlegają opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14 ust. 2 pkt 1 i 5 oraz art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z wybraną formą opodatkowania dochodów z tego źródła. W terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym Wnioskodawca ma obowiązek wykazać i opodatkować uzyskane dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej w zeznaniu rocznym PIT-36L.

W tej części stanowisko Wnioskodawcy również nalezało uznać za prawidłowe.

W zakresie opodatkowania odsetek od lokat bankowych, z odsetek od pożyczki udzielonej osobie fizycznej, odsetek od środków zgromadzonych na rachunku bankowym w Polsce, odsetek od pożyczek udzielanych spółkom kapitałowym, należy wskazać na art. 11 ust. 1 Umowy między Polską a Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi o unikaniu podwójnego opodatkowania, zgodnie z którym odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże odsetki, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli odbiorca odsetek jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek (art. 11 ust. 2 Umowy).

Stosownie do ust. 3 ww. artykułu niezależnie od postanowień ustępu 2 odsetki powstałe w Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz rządu drugiego Umawiającego się Państwa, w tym na rzecz jego jednostek terytorialnych, jego Banku Centralnego lub jakiejkolwiek instytucji finansowej kontrolowanej przez ten rząd, lub odsetki uzyskane od pożyczek gwarantowanych przez dany rząd będą zwolnione od opodatkowania w pierwszym Państwie.

W art. 11 ust. 4 Umowy, wyjaśniono, że użyte w tym artykule określenie „odsetki” oznacza dochody z wszelkiego rodzaju roszczeń wynikających z długów, zarówno zabezpieczonych, jak i nie zabezpieczonych prawem zastawu hipotecznego lub prawem uczestnictwa w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek publicznych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, w tym premie i nagrody związane z takimi pożyczkami publicznymi, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłaty karne z tytułu opóźnionej zapłaty nie będą uważane za odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu.

Ponadto na podstawie art. 11 ust. 5 ww. umowy postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność zarobkową przy pomocy zakładu położonego w tym Państwie bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i jeżeli wierzytelność, z tytułu której są płacone odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem lub taką stałą placówką. W takim przypadku stosuje się odpowiednio, w zależności od konkretnej sytuacji, postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna lub osoba mająca w tym Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z których działalnością powstało zadłużenie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka (art. 11 ust. 6 ww. umowy).

Z powyższego wynika, że państwu, w którym powstają odsetki (w tym przypadku Rzeczpospolitej Polskiej), z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 11 ww. Umowy, przysługuje prawo do ich opodatkowania, zgodnie z prawem tego państwa. Jednocześnie przepis art. 11 ust. 2 Umowy przewiduje również ograniczenie tego opodatkowania w państwie źródła, a mianowicie podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 5% kwoty brutto tych odsetek.

We wniosku Wnioskodawca wskazał, że uzyska dochód z odsetek od lokat w polskim banku, odsetek od środków zgromadzonych na rachunku bankowym w Polsce, z odsetek od pożyczki udzielonej osobie fizycznej, odsetek od pożyczek udzielanych spółkom kapitałowym. Odsetki te będą stanowiły odsetki w rozumieniu art. 11 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu.

W sytuacji otrzymania przez Wnioskodawcę dochodu z tytułu dywidendy oraz z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w Polsce zastosowanie znajdzie art. 10 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. Zgodnie z tym przepisem dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie (art. 10 ust. 1 Umowy).

Dywidendy te mogą być jednak opodatkowane także w Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekroczyć 5 procent kwoty dywidend brutto (art. 10 ust. 2 Umowy).

Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w jednym z Umawiających się Państw nie będą opodatkowane, jeśli właścicielem dywidend jest Rząd lub instytucja rządowa któregokolwiek Umawiającego się Państwa (art. 10 ust. 3 Umowy).

Postanowienia ustępów 2 i 3 nie naruszają opodatkowania spółki w odniesieniu do zysków, z których dywidendy są wypłacane, z uwzględnieniem prawa o inwestycjach zagranicznych (art. 10 ust. 4 Umowy).

Użyte w tym artykule określenie „dywidendy” oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub prawa do pobierania korzyści, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochody z innych praw spółki, które według prawa Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma siedzibę, są pod względem podatkowym traktowane jak dochody z akcji (art. 10 ust. 5 Umowy).

Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki płacącej dywidendy, działalność zarobkową przez zakład położony w tym Państwie bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, faktycznie wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku w zależności od konkretnej sytuacji stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14 (art. 10 ust. 6 Umowy).

Z powyższego wynika, że państwu, z którego wypłacana jest dywidenda lub dochód z tytułu udziału w zyskach osób prawnych (w tym przypadku Rzeczpospolitej Polskiej), z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 10 ww. Umowy, przysługuje prawo do ich opodatkowania, zgodnie z prawem tego państwa. Jednocześnie przepis art. 10 ust. 2 Umowy przewiduje również ograniczenie tego opodatkowania w państwie źródła, a mianowicie podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 5% kwoty dywidend brutto.

Zgodnie z zapisem art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 1-6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się

1. odsetki od pożyczek
   
2. odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5
   
3. odsetki (dyskonto) od papierów wartościowych
   
4. dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym również:
   1. dywidendy z akcji złożonych przez członków pracowniczych funduszy emerytalnych na rachunkach ilościowych,
      
   2. oprocentowanie udziałów członkowskich z nadwyżki bilansowej (dochodu ogólnego) w spółdzielniach,
      
   3. podział majątku likwidowanej osoby prawnej lub spółki,
      
   4. wartość dokonanych na rzecz wspólników spółek, nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, określoną według zasad wynikających z art. 11 ust. 2-2b
5. przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c
   
6. przychody z:
   1. odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych,
      
   2. realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.
   
   

Zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 1-4 ustawy, od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a:

1. z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej
2. z odsetek i dyskonta od papierów wartościowych
3. z odsetek lub innych przychodów od środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku podatnika lub w innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, prowadzonych przez podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 5
4. z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.
   
   

Przepisy ust. 1 pkt 1-5 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji (art. 30a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, pkt 1–11 oraz 11b–12 z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Według art. 41 ust. 4ab ustawy, Spółki, które dokonują wypłaty należności z tytułu dywidend wypłacanych z zysków osiągniętych w okresie opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek kapitałowych zgodnie z przepisami rozdziału 6b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są obowiązane jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 30a ust. 19.

Na podstawie art. 45 ust. 3 ustawy, zeznaniami, o których mowa w ust. 1 i ust. 1a pkt 2, nie obejmuje się dochodów opodatkowanych zgodnie z art. 29-30a, z zastrzeżeniem ust. 3c.

W zeznaniu, o którym mowa w ust. 1 lub ust. 1a, wykazuje się należny podatek dochodowy, o którym mowa w art. 29-30a, jeżeli podatek ten nie został pobrany przez płatnika (art. 45 ust. 3b ustawy).

Zryczałtowany podatek dochodowy od dochodów (przychodów), o których mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4, w zakresie dywidendy oraz dochodów (przychodów) określonych w art. 24 ust. 5 pkt 1, 3 lub 6, a także zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 2 i 5, pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące rachunki papierów wartościowych dla podatników, jeżeli dochody (przychody) te zostały uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wiążą się z papierami wartościowymi zapisanymi na tych rachunkach, a wypłata świadczenia na rzecz podatnika następuje za pośrednictwem tych podmiotów. Zdanie pierwsze stosuje się także do podmiotów wskazanych w art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie, w jakim prowadzą działalność gospodarczą poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, jeżeli rachunek, na którym zapisane są papiery wartościowe, jest związany z działalnością tego zakładu (art. 41 ust. 4d ustawy).

W związku z powyższym, dochód z: odsetek od lokat w polskim banku, odsetek od środków zgromadzonych na rachunku bankowym w Polsce, odsetek od pożyczki udzielonej osobie fizycznej, odsetek od pożyczek udzielanych spółkom kapitałowym, dywidendy oraz z tytułu udziału w zyskach osób prawnych otrzymany przez Wnioskodawcę może podlegać opodatkowaniu w Polsce na zasadach wynikających z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazanych powyżej.

W konsekwencji, odsetki, dywidendy oraz dochody z udziału w zyskach osób prawnych mogą podlegać opodatkowaniu w Polsce i w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, natomiast spełnienie warunku w postaci udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji umożliwia zastosowanie przez płatnika stawki podatku w wysokości 5% kwoty dochodów brutto – zgodnie z wcześniej powołanymi przepisami Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. W przypadku braku certyfikatu rezydencji dochód z odsetek, dywidend, oraz z udziału w zyskach osób prawnych będzie podlegał w Polsce opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Przy czym, dochodów z odsetek od lokat w polskim banku, odsetek od środków zgromadzonych na rachunku bankowym w Polsce, odsetek od pożyczek udzielanych spółkom kapitałowym, dywidendy oraz z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, Wnioskodawca nie ma obowiązku rozliczania samodzielnie, ani też obowiązku składania zeznania podatkowego. Płatnik w powyższej sytuacji ma obowiązek pobrać zryczałtowany podatek z tego tytułu na podstawie odpowiednio art. 41 ust. 4 (odsetki), ust. 4ab oraz ust. 4d (dywidendy oraz udział w zyskach osób prawnych) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast dochód z odsetek od pożyczki udzielonej osobie fizycznej osiągany bez pośrednictwa płatnika Wnioskodawca winien samodzielnie wykazać w zeznaniu PIT-36, PIT-36L lub PIT-38 i opodatkować zryczałtowanym 19% podatkiem dochodowym.

Stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi również kwestia opodatkowania dochodów z tytułu przeniesienia własności udziałów/akcji w polskiej spółce kapitałowej, w tym nieruchomościowej oraz opodatkowania dochodów ze sprzedaży aktywów za pośrednictwem biura maklerskiego w Polsce.

Powtórzyć należy, że zgodnie z art. 13 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia własności majątku nieruchomego, określonego w artykule 6 ust. 2, położonego w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym umawiającym się państwie, w którym majątek jest położony.

Zgodnie z art. 13 ust. 4 Umowy, zyski osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, z tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), których wartość w więcej niż 50 procentach pochodzi bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego położonego w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zyski z przeniesienia własności jakiegokolwiek majątku innego niż wymieniony w ustępach 1, 2, 3 oraz 4 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę (art. 13 ust. 5 Umowy).

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy wartość sprzedawanych przez Wnioskodawcę akcji w więcej niż 50 procentach nie będzie pochodziła bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego położonego w Polsce, wówczas zastosowanie znajdzie art. 13 ust. 5 Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku. Zatem w takim przypadku dochód z odpłatnego zbycia takich akcji/papierów wartościowych podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym przenoszący własność (Wnioskodawca) ma miejsce zamieszkania, tj. w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. Dochód z odpłatnego zbycia takich aktywów będzie podlegał opodatkowaniu także tylko w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, o ile zmianie nie ulegnie stan faktyczny i prawny. W Polsce na Wnioskodawcy nie ciążył/nie będzie ciążył z tego tytułu obowiązek opodatkowania takiego dochodu.

Natomiast w sytuacji, jeśli wartość zbywanych prze Wnioskodawcę akcji/udziałów w więcej niż 50 procentach pochodzi bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego położonego w Polsce wówczas dochód z odpłatnego zbycia takich akcji podlega opodatkowaniu w Polsce i skutki podatkowe przedmiotowej transakcji należy ocenić w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku sprzedaży akcji osoby zbywające akcje uzyskają przychód z odpłatnego zbycia akcji, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Stosownie do art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Na podstawie art. 30b ust. 2 pkt 4 ww. ustawy, dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) albo udziałów w spółdzielni a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 i 38c, - osiągnięta w roku podatkowym.

Z kolei w myśl art. 30b ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niezapłacenie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Po zakończeniu roku podatkowego Wnioskodawca jest obowiązany w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 (PIT-38) wykazać dochody uzyskane w roku podatkowym m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych i obliczyć należny podatek dochodowy.

W przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a (podlegających ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce), urzędem skarbowym, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest urząd skarbowy, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania (art. 45 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Jak stanowi art. 45 ust. 3f pkt 2 ustawy, spółki nieruchomościowe oraz podatnicy posiadający, bezpośrednio lub pośrednio, w spółce nieruchomościowej udziały (akcje) dające co najmniej 5% praw głosu w spółce albo ogół praw i obowiązków dający co najmniej 5% prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną, albo co najmniej 5% ogólnej liczby tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze są obowiązani przekazywać Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej w terminie do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego spółki nieruchomościowej, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego – do końca trzeciego miesiąca po zakończeniu roku obrotowego spółki nieruchomościowej, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, informację:

1. o podmiotach posiadających, bezpośrednio lub pośrednio, w tej spółce nieruchomościowej udziały (akcje), ogół praw i obowiązków, tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze, wraz z podaniem liczby posiadanych przez każdego z nich takich praw – w przypadku informacji przekazywanych przez spółki nieruchomościowe,
2. o liczbie posiadanych, bezpośrednio lub pośrednio, w tej spółce nieruchomościowej udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze – w przypadku informacji przekazywanych przez podatników będących wspólnikami spółek nieruchomościowych

- według stanu na ostatni dzień roku podatkowego spółki nieruchomościowej, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego – na ostatni dzień jej roku obrotowego.

Mając powyższe na uwadze, w sytuacji jeśli wartość sprzedawanych przez Wnioskodawcę aktywów w więcej niż 50 procentach pochodzi bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego położonego w Polsce wówczas dochód z odpłatnego zbycia takich akcji podlega opodatkowaniu w Polsce w związku z art. 13 ust. 4 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. W związku z powyższym, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek złożenia zeznania PIT-38 o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia akcji i obliczenia i wpłacenia należnego podatku dochodowego.

W sytuacji natomiast, jeśli wartość sprzedawanych przez Wnioskodawcę aktywów w więcej niż 50 procentach nie będzie pochodziła bezpośrednio lub pośrednio z majątku nieruchomego położonego w Polsce wówczas zastosowanie znajdzie art. 13 ust. 5 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonych Emiratów Arabskich w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu. Dochód z odpłatnego zbycia takich aktywów podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym przenoszący własność ma miejsce zamieszkania lub siedzibę tj. w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. A zatem w Polsce nie będzie ciążył na Wnioskodawcy z tego tytułu obowiązek opodatkowania takiego dochodu ani obowiązek złożenia zeznania podatkowego.

W tej części stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe, z uwagi na brak uwzględnienia przy opodatkowaniu i rozliczeniu dochodów z tytułu przeniesienia własności udziałów/akcji w polskiej spółce kapitałowej oraz dochodów ze sprzedaży aktywów za pośrednictwem biura maklerskiego, zapisów wynikających z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Dla opodatkowania i rozliczenia tych dochodów nie ma bowiem znaczenia posiadanie certyfikatu rezydencji. Przy analizie dochodów zagranicznych z tego tytułu należy w pierwszej kolejności uwzględnić zapisy wynikające z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz udział nieruchomości w spółce.

Podsumowując:

Ad. 1

Wnioskodawca nie ma/nie będzie mieć (jeśli nie ulegnie zmianie stan faktyczny i prawny miejsce zamieszkania w Polsce i konsekwencji w Polce Wnioskodawca będzie objęty ograniczonym obowiązkiem podatkowym.

Ad. 2

W związku z posiadaniem na terytorium Polski ograniczonego obowiązku podatkowego Wnioskodawca podlega/będzie podlegał opodatkowaniu od dochodów uzyskanych na terytorium Polski z uwzględnieniem Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Zatem dochody z pracy najemnej wykonywanej poza terytorium Polski, nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. Dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej wykonywanej na terytorium Polski podlegają opodatkowaniu w Polsce 19% podatkiem liniowym, zgodnie z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochody z kapitałów pieniężnych, tj. z lokat bankowych, z odsetek od pożyczki udzielonej osobie fizycznej, z odsetek od środków zgromadzonych na rachunku bankowym w Polsce, z odsetek od pożyczek udzielanych spółkom kapitałowym, z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, z tytułu dywidend wypłacanych przez Spółki kapitałowe podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast dochody ze sprzedaży aktywów za pośrednictwem biura maklerskiego z tytułu przeniesienia własności udziałów/akcji w spółce kapitałowej nie pochodzących od podmiotów, których więcej niż 50% majątku stanowiły nieruchomości położone na terytorium Polski lub prawa do takich nieruchomości nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Natomiast dochody z tytułu przeniesienia własności udziałów/akcji w spółce nieruchomościowej, których więcej niż 50% majątku stanowiły nieruchomości położone na terytorium Polski lub prawa do takich nieruchomości, będą podlegały opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym.

Ad. 3

Z tytułu osiągniętych dochodów na terytorium Polski, z uwzględnieniem zapisów wynikających z Umowy między Rzeczpospolitą Polską a Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, Wnioskodawca był/jest obowiązany do:

• opodatkowania i wykazania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w zeznaniu PIT-36L,
  

• opodatkowania zryczałtowanym 19% podatkiem dochodowym i wykazania dochodów z odsetek od pożyczki udzielonej osobie prywatnej w zeznaniu PIT-36, PIT-36L bądź PIT-38
  

• opodatkowania i wykazania dochodów z tytułu przeniesienia własności udziałów/akcji w spółce nieruchomościowej, których więcej niż 50% majątku stanowiły nieruchomości położone na terytorium Polski lub prawa do takich nieruchomości w zeznaniu PIT-38.
  
  

Natomiast dochodów z: umowy o pracę świadczonej na terytorium ZEA, odsetek od środków zgromadzonych na prywatnych (nie związanych z działalnością gospodarczą) rachunkach bankowych i lokatach bankowych oraz z udziałów w zyskach osób prawnych i dywidend wypłacanych przez spółki kapitałowe, na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek złożenia jakichkolwiek zeznań rocznych na terytorium Polski. Ponadto, od chwili ewentualnego objęcia udziałów w spółkach nieruchomościowych, na Wnioskodawcy ciążyć będą obowiązki informacyjne, o których mowa art. 45 ust. 3f pkt 2 ustawy, tj. informacji o liczbie posiadanych przez Wnioskodawcę, bezpośrednio lub pośrednio, w tej spółce nieruchomościowej udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego oraz opodatkowania dochodów na terytorium Polski – jest:

• nieprawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania i rozliczenia na terytorium Polski dochodów z tytułu przeniesienia własności udziałów/akcji w polskiej spółce kapitałowej oraz dochodów osiągniętych za pośrednictwem biura maklerskiego,
  

• prawidłowe – w pozostałym zakresie.
  
  

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszedłem) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.