Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.212.2021.1.JO
z 11 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 kwietnia 2021 r. (data wpływu 12 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwiększenia / zmniejszenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc w którym Spółka wystawiła fakturę korygująca „in plus”/ „in minus” dotyczącą dostaw energii elektrycznej (…) (pytanie nr 1 i 2 wniosku) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2021 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwiększenia / zmniejszenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc w którym Spółka wystawiła fakturę korygująca „in plus”/ „in minus” dotyczącą dostaw energii elektrycznej (…), określenia okresu, w którym Spółka ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury korygującej otrzymanej od Kontrahenta oraz możliwości zmniejszenia kwoty podatku naliczonego przez Spółkę w miesiącu, w którym Spółka udostępniła Kontrahentowi RHK.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka ma siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. Sprzedaż Spółki nie jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Spółka rozlicza podatek VAT w miesięcznych okresach rozliczeniowych.

Spółka, jako operator (…) działa, w szczególności, na podstawie decyzji (…) (dalej: „(…)”) o wyznaczeniu Spółki Operatorem (…).

Operator (…), zgodnie z definicją przedstawioną w ustawie dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2020 r. poz. 833 z 11 maja 2020 r.) jest przedsiębiorstwem energetycznym zajmującym się przesyłaniem energii elektrycznej, odpowiedzialnym za ruch sieciowy w systemie przesyłowym, bieżące i długookresowe bezpieczeństwo funkcjonowania tego systemu, eksploatację, konserwację, remonty oraz niezbędną rozbudowę sieci przesyłowej, w tym połączeń z innymi systemami elektroenergetycznymi.

Zgodnie z art. 9c ust. 2 pkt 9 Prawa energetycznego, Wnioskodawca jest odpowiedzialny za bilansowanie systemu elektroenergetycznego, określanie i zapewnianie dostępności odpowiednich rezerw zdolności wytwórczych, przesyłowych i połączeń międzysystemowych na potrzeby równoważenia bieżącego zapotrzebowania na energię elektryczną z dostawami tej energii, zarządzanie ograniczeniami systemowymi oraz prowadzenie rozliczeń wynikających z:

1. niezbilansowania energii elektrycznej dostarczonej i pobranej z systemu elektroenergetycznego,
2. zarządzania ograniczeniami systemowymi.

W związku z powyższym, Spółka prowadzi rozliczenia wynikające z niezbilansowania, czyli różnicy pomiędzy energią elektryczną deklarowaną w tzw. „jednostkach grafikowych” (tj. wynikającą ze zgłoszonych umów sprzedaży energii) a energią rzeczywistą, wynikającą z pomiarów energii elektrycznej faktycznie oddanej „do” i pobranej „z” systemu elektroenergetycznego.

Z istoty rynku bilansującego administrowanego przez Spółkę (dalej: „Rynek Bilansujący”) wynika, że na rynku tym dochodzi zarówno do nabycia, jak i sprzedaży energii elektrycznej bilansującej przez Spółkę w związku z niezbilansowaniem energii elektrycznej dostarczonej oraz pobranej przez użytkowników systemu elektroenergetycznego. Drugą stroną ww. transakcji jest uczestnik Rynku Bilansującego który zawarł ze Spółką umowę o świadczenie usług przesyłania energii elektrycznej (dalej: „Kontrahent”).

Niniejszy wniosek dotyczy wyłącznie przypadków, w których Kontrahent ma siedzibę działalności gospodarczej na terytorium Polski i jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Sprzedaż Kontrahenta nie jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Kluczowym dokumentem w ww. zakresie są Warunki Dotyczące Bilansowania opracowane na podstawie Rozporządzenia Komisji (UE) 2017/2195 z dnia 23 listopada 2017 r. ustanawiającego wytyczne dotyczące bilansowania, zatwierdzone decyzją (…) z 5 marca 2020 r. (dalej: „Warunki”).

Rozliczenia transakcji dokonywane na Rynku Bilansującym odbywają się w okresach rozliczeniowych, które stanowią dekadę miesiąca. Dekady podzielone zostały na okresy od 1-go do 10-go dnia miesiąca, od 11-go do 20-go dnia miesiąca oraz od 21-go do ostatniego dnia miesiąca.

Podstawą do wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż energii z Rynku Bilansującego / na Rynek Bilansujący w danej dekadzie (odpowiednio przez Spółkę na rzecz Kontrahenta lub przez Kontrahenta na rzecz Spółki) jest raport handlowy przygotowany przez Spółkę (dalej: „RH”). RH jest udostępniany Kontrahentowi przez Spółkę nie później niż 10-go dnia po ostatnim dniu dekady.

Zgodnie z Warunkami, rozliczenia dokonywane na podstawie RH podlegają obligatoryjnej trzykrotnej korekcie, w okresach rozliczeniowych m+2 miesiące, m+4 miesiące oraz m+15 miesięcy (gdzie m to miesiąc obejmujący dekadę, której dotyczy korekta).

Przyczyną ww. korekt rozliczeń są nowe zaktualizowane dane pomiarowe otrzymane przez Spółkę od Operatorów A (…), co przekłada się na zmianę ilości energii bilansującej. Powyższe korekty rozliczeń w cyklach m+2, m+4 i m+15 nie dotyczą przypadków korygowania faktur z uwagi na wystąpienie omyłek pisarskich, czy błędów matematycznych.

Zgodnie z Warunkami, korekty rozliczeń są realizowane dla poszczególnych dekad w określonych miesiącach kalendarzowych, zawierających się w okresie korygowania. Po upływie terminu płatności ostatniego okresu korygowania rozliczenia są uznawane jako ostateczne. W ramach korygowania rozliczeń jest powtarzany proces rozliczeń dla okresu rozliczeniowego (dekady), którego dotyczy korekta (tj. na podstawie zaktualizowanych danych pomiarowych odpowiednio otrzymanych przez Spółkę od Operatorów A(…), w okresach m+2, m+4 i m+15 dokonywane jest ponowne rozliczenie danej dekady, a wynikające z takiego ponownego rozliczenia różnice skutkują korektami rozliczeń wcześniejszych).

Zgodnie z Warunkami, podstawą dokonania ww. korekt rozliczeń jest sporządzony przez Spółkę raport handlowy korygujący (dalej: „RHK”). RHK jest udostępniany przez Spółkę Kontrahentowi nie później niż 15 dnia każdego miesiąca kalendarzowego. RHK obejmuje korekty wynikające z ponownego rozliczenia okresów rozliczeniowych (dekad), w odniesieniu do których w miesiącu sporządzenia RHK powstał obowiązek korekty (zgodnie z ww. cyklem m+2, m+4 i m+15).

RHK jest przekazywany Kontrahentowi bezpiecznym połączeniem online i w praktyce data jego udostępnienia jest jednocześnie datą otrzymania przez Kontrahenta. Spółka jest w stanie określić dzień udostępnienia RHK Kontrahentowi.

RHK jest podstawą do wystawienia faktur korygujących (odpowiednio przez Spółkę na rzecz Kontrahenta lub przez Kontrahenta na rzecz Spółki).

Nie jest przewidziany tryb uzgadniania z Kontrahentem ostatecznej treści RHK. Kontrahent może zgłosić reklamację kwestionującą prawidłowość danych w RHK, jednak samo jej złożenie nie zwalnia Kontrahenta z obowiązku dokonania rozliczenia zgodnie z treścią przekazanego przez Spółkę RHK.

Zdarzają się sytuacje w których po otrzymaniu RHK Kontrahent kieruje do Spółki korespondencję e-mail, w której Kontrahent prosi o potwierdzenie faktu, iż wystawiona zostanie faktura korygująca. W takich sytuacjach Spółka przekazuje takie potwierdzenie Kontrahentowi
w wiadomości e-mail. Wymiana tego typu korespondencji po otrzymaniu RHK przez Kontrahenta nie jest przewidziana w Warunkach. Spółka odpowiada na ww. korespondencję Kontrahenta, aby utrzymać dobre relacje z Kontrahentem.

Niniejszy wniosek dotyczy przypadków, w których w ramach korygowania zawartych na Rynku Bilansującym transakcji dostaw energii elektrycznej bilansującej między Spółką a Kontrahentem:

1. Spółka wystawia na rzecz Kontrahenta fakturę korygującą „in plus” (tj. zwiększającą kwotę za dostawę energii elektrycznej bilansującej przez Spółkę na rzecz Kontrahenta),
2. Spółka wystawia na rzecz Kontrahenta fakturę korygującą „in minus” (tj. zmniejszającą kwotę za dostawę energii elektrycznej bilansującej przez Spółkę na rzecz Kontrahenta),
3. Kontrahent wystawia na rzecz Spółki fakturę korygującą „in plus” (tj. zwiększającą kwotę za dostawę energii elektrycznej bilansującej przez Kontrahenta na rzecz Spółki),
4. Kontrahent wystawia na rzecz Spółki fakturę korygującą „in minus” (tj. zmniejszającą kwotę za dostawę energii elektrycznej bilansującej przez Kontrahenta na rzecz Spółki).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku opisanym w pkt 1 Spółka powinna dokonać zwiększenia kwoty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc w którym wystawiła fakturę korygującą? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)
2. Czy w przypadku opisanym w pkt 2 Spółka może dokonać zmniejszenia kwoty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym wystawiła fakturę korygującą? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. W przypadku opisanym w pkt 1 Spółka powinna dokonać zwiększenia kwoty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym wystawiła fakturę korygującą.
2. W przypadku opisanym w pkt 2 Spółka może dokonać zmniejszenia kwoty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym wystawiła fakturę korygującą.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Zgodnie z art. 29a ust. 17 ustawy o VAT w przypadku, gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania

Ww. przepis wyraża zasadę, zgodnie z którą sprzedawca dokonuje korekt „in plus” w okresie rozliczeniowym w którym powstała przyczyna takiej korekty.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Spółka wystawia faktury korygujące (w tym faktury korygujące „in plus”) na podstawie RHK, sporządzanego w związku z otrzymaniem przez Spółkę nowych zaktualizowanych danych pomiarowych od Operatorów A (…).

A zatem, w ocenie Wnioskodawcy, przyczyna dokonywania korekty „in plus” przez Spółkę ma charakter następczy, wiąże się z otrzymaniem przez Spółkę nieznanych jej wcześniej zaktualizowanych danych pomiarowych, na podstawie których w obowiązujących terminach wynikających z Warunków Spółka sporządza i udostępnia Kontrahentowi RHK.

Jednocześnie Wnioskodawca pragnie dodać, że zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. a) ustawy o VAT obowiązek podatkowy w przypadku dostaw energii elektrycznej powstaje w okresie, w którym została wystawiona faktura.

Ponadto Wnioskodawca chce przytoczyć interpretację Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z 9 kwietnia 2014 r., IPPP1/443-356/14-2/EK w której, w odniesieniu do zbliżonych transakcji, organ interpretacyjny potwierdził stanowisko uczestnika Rynku Bilansującego zgodnie z którym faktura korygująca „in plus” dotycząca sprzedaży energii elektrycznej powinna zostać przez dostawcę ujęta w okresie, w którym została wystawiona.

Zgodnie z treścią ww. interpretacji:

„Należy zwrócić uwagę, że obowiązek podatkowy w zakresie zwiększonej ilości dostarczonej energii elektrycznej, na podstawie danych przekazanych przez P. (będących podstawą wystawienia faktury korygującej) powstaje dopiero w momencie dokonania podwyższenia podstawy opodatkowania, tzn. w momencie wystawienia faktury korygującej na plus z tytułu dostawy zwiększonej ilości energii elektrycznej. Przed otrzymaniem tych danych, Spółka wystawi poprawnie fakturę pierwotną dokumentującą dostawę energii elektrycznej, gdyż ilość dostarczanej energii elektrycznej ma oparcie w otrzymanych przez Spółkę dokumentach od P.. Zatem obowiązek podatkowy na podstawie prawidłowo wystawionej faktury pierwotnej dokumentującej dostawę towarów powstanie z chwilą wystawienia faktury. Kontynuując ten tok rozumowania wystawienie faktury korygującej zwiększającej podstawę opodatkowania oraz zwiększającej wartość podatku VAT należnego, na podstawie nowych, nieznanych wcześniej Spółce danych, spowoduje powstanie obowiązku podatkowego odnośnie zwiększonej ilości dostarczonej energii elektrycznej, w dacie wystawienia faktury korygującej.”

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku opisanym w pkt 1 Spółka powinna dokonać zwiększenia kwoty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym na podstawie udostępnionego Kontrahentowi RHK wystawiła fakturę korygującą.

Ad. 2

W świetle art. 29a ust. 13 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa powyżej, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Ww. przepis stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29a ust. 14 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 29a ust. 15 pkt 3 ustawy o VAT, warunku posiadania dokumentacji, o którym mowa w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, nie stosuje się, w szczególności, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej.

Zważywszy, iż wystawiane przez Spółkę faktury korygujące (w tym faktury korygujące „in minus”) dotyczą sprzedaży energii elektrycznej, brzmienie ww. przepisów prowadzi do wniosku, iż posiadanie ww. dokumentacji nie stanowi warunku dokonania przez Spółkę zmniejszenia podstawy opodatkowania za okres w którym wystawiona została faktura korygująca „in minus”.

Tym niemniej, Spółka pragnie dodać, że na moment wystawienia przez nią faktury korygującej warunki obniżenia przez nią podstawy opodatkowania będą, w jej ocenie, uzgodnione jak i spełnione. Ponadto będzie ona, w jej ocenie, posiadać dokumentację z której będzie wynikać zarówno uzgodnienie warunków obniżenia podstawy opodatkowania (w ocenie Spółki, taką dokumentację będą umowa o świadczenie usług przesyłania energii elektrycznej z danym Kontrahentem oraz Warunki) jak i spełnienie tych warunków (zdaniem Spółki, taką dokumentacją będzie RHK).

Ponadto Wnioskodawca chce przytoczyć interpretację Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z 9 kwietnia 2014 r., IPPP1/443-356/14-2/EK w której w odniesieniu do zbliżonych transakcji organ interpretacyjny potwierdził stanowisko uczestnika Rynku Bilansującego zgodnie z którym faktura korygująca „in minus” powinna zostać ujęta przez dostawcę w okresie, w którym została wystawiona.

Zgodnie z treścią ww. interpretacji:

„Od dnia 1 stycznia 2014 r., ogólny termin rozliczenia faktury korygującej, która zmniejsza wartość podstawy opodatkowania wraz z kwotą podatku należnego, wynika wprost z art. 29a ust. 10 znowelizowanej Ustawy o VAT. Jednakże, przepisu art. 29a ust. 10 znowelizowanej Ustawy o VAT nie stosuje się do faktur korygujących zmniejszających podstawę opodatkowania oraz zmniejszających wartość podatku VAT należnego (faktur korygujących na minus), wystawianych z tytułu sprzedaży energii elektrycznej. Oznacza to, że w celu ujęcia faktury korygującej na minus, z tytułu sprzedaży energii elektrycznej, nie istnieje obowiązek ustawowy posiadania potwierdzenia jej otrzymania przez nabywcę energii elektrycznej. W przypadku wystawienia faktury korygującej na minus z tytułu sprzedaży energii elektrycznej, aby ująć fakturę korygującą w rejestrze VAT, a następnie w deklaracji VAT, wystarczy samo wystawienie faktury korygującej przez Spółkę - wystawcę faktury korygującej. Fakturę korygującą na minus z tytułu sprzedaży energii elektrycznej należy ująć w rejestrze VAT w miesiącu wystawienia faktury korygującej.”

Aczkolwiek ww. interpretacja wydana została na gruncie art. 29a ust. 13-15 ustawy o VAT w jego poprzednim brzmieniu (gdy generalnie wymagane było posiadanie potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta), to jednak, w ocenie Wnioskodawcy, zachowuje ona aktualność zważywszy na ciągle obowiązującą zasadę, zgodnie z którą korekt zmniejszających podstawę opodatkowania z tytułu sprzedaży energii elektrycznej należy dokonywać w miesiącu wystawienia faktury korygującej „in minus”. Jednocześnie dodatkowe warunki w tym zakresie, takie jak posiadanie potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta (we wcześniejszym stanie prawnym), czy posiadanie ww. dokumentacji (w obecnym stanie prawnym) powinny pozostawać bez znaczenia dla momentu rozpoznania ww. korekty.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, w przypadku opisanym w pkt 2 Spółka może dokonać zmniejszenia kwoty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym wystawiła fakturę korygującą.

W efekcie, zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 i 2 jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów energia elektryczna spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4a ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu: dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 10 ustawy podstawę opodatkowania obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Stosownie do art. 29a ust. 13 ustawy w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Jak stanowi art. 29a ust. 14 ustawy, przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Zgodnie z art. 29a ust. 15 ustawy warunku posiadania dokumentacji, o którym mowa w ust. 13, nie stosuje się w przypadku:

1. eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
2. dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy;

W myśl art. 29a ust. 17 ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Na podstawie art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
   
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
   
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
   
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
   
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury
   

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca, stosownie do art. 106j ust. 2 ustawy, powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
   
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
      
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
   
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
   
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   
   

Jak stanowi art. 106j ust. 3 ustawy, w przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

1. powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
2. może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy dotyczących faktur korygujących wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik, wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, również gdy dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań, udzielono rabatu, bądź upustów i obniżek cen.

Zatem, co do zasady, korygowanie pierwotnie wystawionej faktury, z przyczyn wskazanych wyżej, powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu.

Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym.

Przedmiotowy wniosek dotyczy przypadków, w których w ramach korygowania zawartych na Rynku Bilansującym transakcji dostaw energii elektrycznej bilansującej między Spółką a Kontrahentem:

1. Spółka wystawia na rzecz Kontrahenta fakturę korygującą „in plus” (tj. zwiększającą kwotę za dostawę energii elektrycznej bilansującej przez Spółkę na rzecz Kontrahenta),
2. Spółka wystawia na rzecz Kontrahenta fakturę korygującą „in minus” (tj. zmniejszającą kwotę za dostawę energii elektrycznej bilansującej przez Spółkę na rzecz Kontrahenta).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii w jakim okresie rozliczeniowym Spółka powinna dokonywać zwiększenia / zmniejszenia kwoty postawy opodatkowania oraz podatku należnego wynikające z faktur korygujących („in plus” / „in minus”), tj. zwiększającą / zmniejszającą kwotę za dostawę energii elektrycznej bilansującej przez Spółkę na rzecz Kontrahenta .

Mając na uwadze powołane przepisy w świetle całokształtu przedstawionych okoliczności sprawy należy wskazać, że w analizowanym przypadku mamy do czynienia z okolicznością, powodującą powstanie korekty z przyczyn o charakterze wtórnym, które nie istniały w momencie wystawienia faktur pierwotnych. Jak wynika z opisu sprawy, dla Wnioskodawcy podstawą do wystawienia faktur pierwotnych dokumentujących dostawy energii z Rynku Bilansującego (przez Spółkę na rzecz Kontrahenta) jest raport RH, natomiast zgodnie z Warunkami, rozliczenia dokonywane na podstawie RH podlegają obligatoryjnej trzykrotnej korekcie w związku z nowymi zaktualizowanymi danymi pomiarowymi otrzymanymi przez Spółkę od Operatorów A (…) co przekłada się na zmianę ilości energii bilansującej. W tym przypadku podstawą do dokonania korekt rozliczeń jest sporządzany przez Spółkę raport handlowy korygujący (RHK) udostępniany Kontrahentowi, na podstawie którego spółka wystawia na rzecz Kontrahent fakturę korygującą odpowiednio zwiększająca lub zmniejszającą podstawę opodatkowania.

Zatem w niniejszej sytuacji przyczyna wystawienia faktury korygującej będzie nową okolicznością niemożliwą do przewidzenia w chwili wystawienia faktury pierwotnej, a ponadto wystawienie faktury korygującej - jak wskazał Wnioskodawca - nie dotyczą przypadku wystąpienia omyłek pisarskich czy błędów matematycznych.

W związku z tym, że w niniejszej sytuacji podwyższenie / obniżenie podstawy opodatkowania z tytułu dostaw energii z Rynku Bilansującego (przez Spółkę na rzecz Kontrahenta) będzie nową okolicznością, niemożliwą do przewidzenia co do ilości dostarczonej energii elektrycznej w chwili wystawienia pierwotnej faktury sprzedaży, obowiązek wystawienia faktury korygującej „in plus” / „in minus” powstanie w momencie zaistnienia okoliczności powodujących podwyższenie / obniżenie podstawy opodatkowania, tj. w dacie wystawienia faktury korygującej zgodnie z art. 29a ust. 13, ust. 15 i ust. 17 ustawy. Przy czym zgodnie z art. 29a ust. 15 ustawy w przypadku wystawienia faktury korygującej „in minus” Spółka nie ma obowiązku posiadania dokumentacji, z której wynikałoby uzgodnienie i spełnienie warunków obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy energii elektrycznej bilansującej przez Spółkę na rzecz Kontrahenta.

Zatem, w analizowanej sprawie Wnioskodawca ma prawo do rozliczenia wystawionej faktury korygującej zwiększającej/zmniejszającej podstawę opodatkowania oraz zwiększającej/ zmniejszającej kwotę podatku należnego na bieżąco, w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty (tj. w rozliczeniu za okres, w którym wystawione są faktury korygujące na podstawie udostępnianego Kontrahentowi RHK).

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2 należy uznać za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że przedmiotowy wniosek Spółki o wydanie interpretacji indywidualnej wpłynął do organu w dniu 12 kwietnia 2021 r. oraz dotyczy również zaistniałego stanu faktycznego, zatem niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących od 1 stycznia 2021 r.

Organ informuje, że w zakresie określenia okresu, w którym Spółka ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktury korygującej otrzymanej od Kontrahenta oraz możliwości zmniejszenia kwoty podatku naliczonego przez Spółkę w miesiącu, w którym Spółka udostępniła Kontrahentowi RHK (pytanie oznaczone we wniosku nr 3 i 4) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz,
  

• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  
  

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.