Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.100.2021.2.PC
z 14 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 19 lutego 2021 r. (data wpływu 26 lutego 2021 r.) uzupełnionym w dniu 31 maja 2021 r. za pośrednictwem ePUAP oraz w dniu 31 maja 2021r. (data wpływu 7 czerwca 2021 r.) na wezwanie Organu z dnia 21 maja 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 24 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, miejsca opodatkowania usług Obsługi magazynowej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi Obsługi magazynowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, miejsca opodatkowania usług Obsługi magazynowej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi Obsługi magazynowej. Wniosek uzupełniony został w dniu 31 maja 2021 r. za pośrednictwem ePUAP oraz w dniu 31 maja 2021 r. (data wpływu 7 czerwca 2021 r.) na wezwanie Organu z dnia 21 maja 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 24 maja 2021 r.).

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącą stroną postępowania:
  R s r.o.;
  

• Zainteresowanego niebędącą stroną postępowania:
  F sp. z o.o.
  
  
  

przedstawiono następujący stan faktyczny:

R s r.o. (zwana dalej "Spółką") z siedzibą w Republice Czeskiej, prowadzi działalność w zakresie dystrybucji artykułów chemii gospodarczej i środków czystości. Klientami Spółki są głównie duże sieci handlowe z Czech.

Spółka nabywa towary w Polsce od podmiotu powiązanego - P Sp. z o.o. W celu optymalizacji procesów logistycznych Spółka wynajmuje powierzchnię magazynową w Polsce, w której zakupiony towar przechowywany jest do momentu wysyłki do klienta. Powierzchnia magazynowa została wynajęta od podmiotu powiązanego – P Sp. z o. o., który jest właścicielem hali magazynowej zlokalizowanej w ….

Zgodnie z zawartą umową najmu Spółka zobowiązana jest do zapłaty wynajmującemu czynszu najmu za 1.534 m2 powierzchni magazynowej, przy czym cały magazyn ma powierzchnię 12.787 m2. Wynajmujący zapewnia najemcy prawo dostępu i korzystania z magazynu 7 dni w tygodniu, 24 godziny na dobę, przez wszystkie dni w roku, przez cały okres trwania umowy. Oprócz czynszu najemca zobowiązany jest do ponoszenia opłat za korzystanie z mediów i usług dodatkowych tj. opłaty za dostawę i zużycie wody, odprowadzania ścieków, energii elektrycznej, energii cieplnej, gazu, usług telekomunikacyjnych, które naliczane są proporcjonalnie do wielkość zajmowanej przestrzeni. Umowa została zawarta na czas nieokreślony.

Usługi związane z obsługą magazynową (dalej: „Obsługa magazynowa”) w magazynie należącym do P Sp. z o.o. polegające na przyjęciu towaru, kompletowaniu zamówień, zarządzaniu towarem, obsłudze zwrotów, nadzorze nad stanami magazynowymi, wydaniu towarów oraz usługach co-packingowych zostały zlecone zewnętrznemu podmiotowi - F Sp. z o. o.

W związku z przechowywaniem towarów Spółki w magazynie należącym do P Sp. z o.o., F Sp. z o. o. świadczy wskazaną powyżej Obsługę magazynową na rzecz Spółki. Z tego tytułu F Sp. z o. o. wystawia na rzecz Spółki faktury z polskim podatkiem VAT.

Z magazynu towary wysyłane są bezpośrednio do klientów Spółki. Transport realizowany jest przy pomocy zewnętrznych usługodawców.

Spółka nie posiada własnego zaplecza technicznego w Polsce i nie zatrudnia pracowników w Polsce. Główna część działalności Spółki (zawieranie umów handlowych, zarządzanie sprzedażą) prowadzona jest z siedziby Spółki w Republice Czeskiej. Zarówno Spółka jak i F Sp. z o.o. są zarejestrowanymi w Polsce podatnikami VAT czynnymi. Pomiędzy F Sp. z o.o. a Spółką nie zachodzą powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT.

W odpowiedzi na wezwanie Organu w zakresie zadanych pytań Wnioskodawca odpowiedział następująco:

1. czy R s r.o. wykonuje (rozpoznaje w zakresie podatku od towarów i usług) czynności opodatkowane na terytorium Polski, które nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania
   Spółka R s r.o. rozpoznaje w zakresie podatku od towarów i usług w Polsce następujące rodzaje transakcji: dostawa krajowa, dostawa wewnątrzwspólnotowa (WDT), nabycie towarów i usług pozostałych w kraju, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT).
   
2. przez jaki okres czasu (w przybliżeniu/około) planowana jest sprzedaż towarów przez R s r.o. z terytorium Polski
   W ciągu najbliższych 3 lat nie są planowane zmiany w zakresie sprzedaży towarów przez R s r.o. z terytorium Polski.
   
3. przez jaki okres czasu (w przybliżeniu/około) planowana jest współpraca R s r.o. z P Sp. z o.o. w zakresie wynajmowania powierzchni magazynowej
   W ciągu najbliższych 3 lat nie są planowane zmiany w zakresie współpracy R s.r.o. z P Sp. z o.o. w zakresie wynajmowania powierzchni magazynowej.
   
4. przez jaki okres czasu (w przybliżeniu/około) planowana jest współpraca R s.r.o. z P Sp. z o.o. w zakresie nabywania towarów
   W ciągu najbliższych 3 lat nie są planowane zmiany w zakresie współpracy R s.r.o. z P Sp. z o.o. w zakresie nabywania towarów.
   
5. przez jaki okres czasu (w przybliżeniu/około) planowana jest współpraca R s.r.o. z F Sp. z o.o. w zakresie obsługi magazynowej
   W ciągu najbliższych 3 lat nie są planowane zmiany w zakresie współpracy R s.r.o. z F Sp. z o.o. w zakresie obsługi magazynowej.
   
6. czy R s.r.o. nabywa towary w Polsce od P Sp. z o.o., które są produkowane na konkretne zlecenie R s.r.o.
   Towary które nabywa R s.r.o. nie są produkowane na konkretne zlecenie, towary tego samego rodzaju są kupowane również przez inne spółki z grupy
   
7. czy F Sp. z o.o. obsługę magazynową w powierzchni magazynowej (wynajmowanej przez R s.r.o. od P. Sp. z o.o.) świadczy tylko na rzecz R s.r.o.
   F Sp. z o.o. świadczy obsługę magazynową w powierzchni magazynowej (wynajmowanej przez R s.r.o.) tylko na rzecz R s.r.o. oraz (…) SA.
   
8. czy F Sp. z o.o. w ramach obsługi magazynowej zapewnia Wnioskodawcy zasoby osobowe niezbędne do dokonywania sprzedaży towarów przez R s.r.o. z terytorium Polski (niezbędne do przyjęcia towaru do magazynu, kompletowania zamówień, zarządzania towarem, obsługi zwrotów, nadzoru nad stanami magazynowymi, wydania towarów oraz usług co-packingowych) zgodnie z wytycznymi/oczekiwaniami wskazanymi/określonymi przez Wnioskodawcę
   F Sp. z o.o. w ramach obsługi magazynowej zapewnia R s.r.o. zasoby osobowe niezbędne do dokonywania sprzedaży towarów z terytorium Polski (niezbędne do przyjęcia towaru do magazynu, kompletowania zamówień, zarządzania towarem, obsługi zwrotów, nadzoru nad stanami magazynowymi, wydania towarów oraz usług co-packingowych) zgodnie z wytycznymi/oczekiwaniami wskazanymi/określonymi przez R s.r.o.
   
9. czy F Sp. z o.o. (jako podmiot świadczący obsługę magazynową) bądź P Sp.z o.o. (jako podmiot wynajmujący powierzchnię magazynową) zapewnia Wnioskodawcy zasoby techniczne (urządzenia/maszyny/narzędzia/itp.) niezbędne do dokonywania sprzedaży towarów przez R s.r.o. z terytorium Polski (niezbędne do przyjęcia towaru do magazynu, kompletowania zamówień, zarządzania towarem, obsługi zwrotów, nadzoru nad stanami magazynowymi, wydania towarów oraz usług co-packingowych) zgodnie z wytycznymi/oczekiwaniami wskazanymi/określonymi przez Wnioskodawcę
   F Sp. z o.o. w ramach obsługi magazynowej zapewnia R s.r.o. zasoby techniczne niezbędne do dokonywania sprzedaży towarów z terytorium Polski (niezbędne do przyjęcia towaru do magazynu, kompletowania zamówień, zarządzania towarem, obsługi zwrotów, nadzoru nad stanami magazynowymi, wydania towarów oraz usług co-packingowych) zgodnie z wytycznymi/oczekiwaniami wskazanymi/określonymi przez R s.r.o.
   
10. jakie konkretnie świadczenia są wykonywane przez F sp. z o.o. w ramach tzw. „usług co-packingowych” (na czym konkretnie polega „usługa co-packingowych”)
    W ramach usługi co-packingowej F Sp. z o.o. wykonuje usługi polegające na oklejaniu pojedynczych sztuk i/lub kartonów różnego rodzaju etykietami, przepakowaniu, tworzeniu zestawów składających się z różnych produktów pakowanych do jednego opakowania, łączeniu pojedynczych sztuk poprzez zgrzewanie folią termokurczliwą, składaniu stendów i wypełnianie ich produktami. Konkretnie dla R s.r.o. F Sp. z o.o. wykonywało usługę co-packingową polegającą na etykietowaniu i tworzeniu zestawów składające z się z różnych produktów pakowanych do jednego opakowania.
    
11. czy świadczenie przez F Sp. z o.o. usług związanych z obsługą magazynową (przyjęcia towaru do magazynu, kompletowanie zamówień, zarządzanie towarem, obsługa zwrotów, nadzór nad stanami magazynowymi, wydania towarów oraz usługi co-packingowych) odbywa się zgodnie z wytycznymi/oczekiwaniami wskazanymi/określonymi przez Wnioskodawcę
    F Sp. z o.o. świadcząc usługi związane z obsługą magazynową uwzględnia wytyczne/oczekiwania określone przez R s.r.o.
    
12. czy R s.r.o., poza wskazanymi we wniosku świadczeniami oraz towarami, dokonuje zakupu jakiś innych usług bądź towarów na terytorium Polski jeśli tak należy wskazać jakiego rodzaju usługi bądź towary będą nabywane w tym w jakim celu
    R s.r.o. poza zakupem towarów oraz usług wynajmu powierzchni magazynowej i obsługi magazynowej nabywa w Polsce również: usługi księgowe i doradztwa podatkowego, usługi wywozu odpadów, usługi transportowe, usługi marketingowe. R s.r.o. nabywa również okazjonalnie towary handlowe od innych producentów niż P Sp. z o.o.
    
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w oparciu o przedstawiony stan faktyczny należy uznać że spółka R s.r.o. posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej?
2. Czy Obsługa magazynowa świadczona na rzecz R s.r.o. przez firmę F Sp. z o.o. podlega opodatkowaniu w Polsce zgodnie z art. 28b ust. 2 ustawy o VAT i tym samym faktury dokumentujące te usługi powinny zawierać polski podatek VAT, a R s.r.o. będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez F Sp. z o.o. za Obsługę magazynową na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Zainteresowanych:

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 20004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2020.106 t.j. z dnia 23.01.2020 r.; dalej jako: „ustawa o VAT”), miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Natomiast stosownie do art. 28b ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Definicja taka została natomiast przywołana w przepisach Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Zgodnie z art. 11 ust. 1 tego rozporządzenia, na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

W świetle powyższej definicji dla uznania, że dane miejsce wypełnia przesłanki stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej kluczowe są trzy kryteria:

1. posiadanie wystarczające stałości
2. posiadanie odpowiedniej struktury w zakresie zaplecza personalnego
3. posiadanie odpowiedniej struktury w zakresie zaplecza technicznego.

Pomocne we właściwej interpretacji powyższych przesłanek jest orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

W jednym z pierwszych wyroków w sprawie stałego miejsca prowadzenia działalności z dnia 4 lipca 1985 r. w sprawie C-168/84 Gunter Berkholz v. Finanz-amt Hamburg-Mitte-Altstadt TSUE uznał, że zamontowanie [urządzeń] do prowadzenia działalności gospodarczej, takich jak automaty do gier, na pokładzie statku kursującego na pełnym morzu poza terytorium kraju, mogło być potraktowane jako stałe miejsce prowadzenia działalności jedynie w przypadku, gdy w miejscu tym znajduje się na stałe zarówno zasoby ludzkie, jak i techniczne niezbędne do świadczenia tych usług oraz gdy nie ma podstaw do uznania, że usługi te zostały wykonane w miejscu siedziby usługodawcy.

W wyroku z dnia 20 lutego 1997 r. w sprawie C-260/95 Commissioners of Customs and Excise v. DFDS A/S TSUE wskazał, że usługi świadczone przez biuro podróży, posiadające siedzibę w jednym państwie, poprzez firmę - pośrednika działającego w drugim państwie, mogą być uważane za świadczone w tym drugim państwie, jeśli spółka ta, działająca jako jednostka pomocnicza dla biura podróży, ma personel oraz zaplecze techniczne typowe dla stałego miejsca prowadzenia działalności. Z orzeczenia tego wyprowadzić można niezwykle istotny wniosek, że stale miejsce prowadzenie działalności niekoniecznie musi być związane z posiadaniem własnego personelu, tj. z zatrudnianiem pracowników i z posiadaniem własnego zaplecza technicznego. Podatnik może bowiem uzyskać strukturę o wystarczającym stopniu trwałości poprzez zawarcie umów z innymi podmiotami (np. najmu, dzierżawy, obsługi magazynowej itp.).

Przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału były kilkukrotnie sprawy dotyczące podmiotów świadczących usługi leasingowe. W orzeczeniu z dnia 17 lipca 1997 r. w sprawie C-190/95 ARO Lease BV v. Inspecteur van de Belastingdienst Grote Ondernemingen te Amsterdam wynika, że jeśli spółka leasingowa nie posiada w państwie członkowskim zarówno własnego personelu, jak i struktury organizacyjnej, która ma wystarczający stopień trwałości umożliwiający sporządzanie umów bądź podejmowanie decyzji zarządczych i w ten sposób umożliwiający niezależne świadczenie usług, nie można przyjąć, iż spółka ta posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w tym państwie. Natomiast w wyroku z dnia 7 maja 1998 r. w sprawie C-390/96 Lease Plan Luxembourg SA v. Państwo Belgijskie TSUE stwierdził, że przedsiębiorstwo z siedzibą w jednym państwie członkowskim, które wynajmuje lub leasinguje pewną liczbę pojazdów klientom mającym siedzibę w innym państwie członkowskim, nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności w tym drugim państwie członkowskim tylko dlatego, że wynajmuje bądź leasinguje pojazdy.

W orzeczeniu z dnia 28 czerwca 2007 r. w sprawie C-73/06 Planzer Luxembourg Sarl v. Bundeszentralamt für Steuern Trybunał zajął się kwestią stałego miejsca prowadzenia działalności w kontekście usług transportowych. W wyroku w tej sprawie TSUE uznał, że jeżeli chodzi o działalność transportową, to stałe miejsce prowadzenia działalności oznacza, dla celu wspólnotowych przepisów dotyczących podatku VAT, co najmniej pomieszczenie biurowe, w którym mogą być sporządzane umowy i z którego mogą być podejmowane decyzje dotyczące zwykłego zarządu, a także miejsce postoju pojazdów służących wykonywaniu tej działalności. Z kolei rejestracja tych pojazdów w danym państwie członkowskim niekoniecznie jest oznaką posiadania stałego przedsiębiorstwa w danym państwie członkowskim.

W uzasadnieniu do powyższego wyroku TSUE wskazał ponadto, że stałego miejsca prowadzenia działalności nie kreuje trwałe urządzenie używane przez danego przedsiębiorcę do działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym, takiej jak rekrutacja pracowników lub zakup środków technicznych koniecznych dla wykonywania działalności przedsiębiorcy. Natomiast z innego wyroku z dnia 25 października 2012 r. w połączonych sprawach C-318/11 i C-319/11 Daimler AG i Widex A/S v. Skatteverket wynika, że za podmiot mający w danym państwie stałe miejsce prowadzenia działalności nie można uważać podatnika przeprowadzającego w tym państwie jedynie testy techniczne lub prace badawcze z wyłączeniem transakcji podlegających opodatkowaniu.

Z kolei w jednym z najnowszych orzeczeń z dnia 16 października 2014 r. w sprawie C-605/12 Welmory sp. z o.o. v. Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku TSUE zajął się problematyką powstania stałego miejsca prowadzenia działalności w przypadku bliskiej współpracy dwóch podmiotów powiązanych. Z uzasadnienia do wyroku w tej sprawie wynika, że aby jedną spółkę można było uważać za posiadającą stałe miejsce prowadzenia działalności w rozumieniu art. 44 dyrektywy VAT, powinna ona dysponować przynajmniej strukturą charakteryzującą się wystarczającą stałością, umożliwiającą, w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych przez drugą spółkę do własnych potrzeb działalności gospodarczej. W kontekście stanu faktycznego tej sprawy (działalność polegająca na sprzedaży internetowych „bidów”) TSUE stwierdził, że strukturą umożliwiającą odbiór i wykorzystywanie usług na potrzeby własnej działalności byłoby przykładowo wyposażenie informatyczne, serwery i odpowiednie oprogramowanie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy w pierwszej kolejności zauważyć, że Spółka podpisała umowę najmu powierzchni magazynowej na czas nieokreślony. Wskazuje to na zamiar korzystania z tej powierzchni przez dłuższy czas, a zatem spełniona jest przesłanka wystarczającej stałości.

Po drugie spółka nie posiada w Polsce pracowników. Korzysta jednak z usług zewnętrznych podmiotów, dzięki którym realizowane są wszelkie czynności niezbędne do prowadzenia działalności w zakresie dystrybucji towarów, w tym Obsługę magazynową polegającą m.in. na przyjęciu towaru na magazyn, kompletowaniu zamówień, zarządzeniu paletami, wydaniu towaru.

Po trzecie wreszcie Spółka nie posiada w Polsce własnej infrastruktury technicznej, jednakże korzysta z najmowanej powierzchni magazynowej, do której zgodnie z zawartą umową ma dostęp przez 7 dni w tygodniu. 24 godziny na dobę. Sytuacja Spółki jest zatem porównywalna do sytuacji podmiotu, który posiada w Polsce własny magazyn.

W związku z powyższym w ocenie Spółki spełnione są przesłanki do uznania, że posiada ona w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Posiada ona bowiem w Polsce zaplecze personalne i techniczne o wystarczającym stopniu trwałości, które pozwala na odbiór usług i wykorzystywanie ich do własnych celów, czyli do prowadzenia działalności dystrybucyjnej w zakresie artykułów chemii gospodarczej i środków czystości.

Odpowiadając natomiast na drugie pytanie należy stwierdzić, że usługi Obsługi magazynowej wykazują nierozerwalny związek z miejscem, w którym są realizowane. W analizowanym stanie faktycznym i w kontekście przedstawionych powyżej wyjaśnień odnośnie pytania pierwszego miejsce realizacji usług jest dla Spółki stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej. A zatem zgodnie z art. 28b ust. 2 ustawy o VAT mamy do czynienia z sytuacją, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej i w konsekwencji miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Zdaniem Spółki faktury wystawiane przez firmę F Sp. z o.o. dokumentujące usługi Obsługi magazynowej powinny więc zawierać polski podatek VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Nabycie usług Obsługi magazynowej jest niezbędne dla wykonywania przez Spółkę działalności w zakresie dystrybucji artykułów chemii gospodarczej i środków czystości. Usługi są w całości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a zatem zdaniem Spółki przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez F Sp. z o.o. za Obsługę magazynową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. Natomiast ilekroć jest mowa o terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 4 ustawy).

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści art. 86 ustawy, wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O bezpośrednim związku dokonywanych zakupów z działalnością można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów będących przedmiotem dostawy, czy też niezbędne do świadczenia usług; bezpośrednio więc wiążą się z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy; mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przychodami. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością gospodarczą, istnieć musi związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka - zainteresowany będący stroną postępowania) z siedzibą w Republice Czeskiej prowadzi działalność w zakresie dystrybucji artykułów chemii gospodarczej i środków czystości. Spółka jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT czynnym. W Polsce Spółka rozpoznaje w zakresie podatku od towarów i usług transakcje, które nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania w postaci dostawy krajowej, dostawy wewnątrzwspólnotowej (WDT), nabycia towarów i usług pozostałych w kraju, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT). W Polsce Spółka nabywa od podmiotu powiązanego (P Sp. z o.o.) towary oraz w celu optymalizacji procesów logistycznych wynajmuje powierzchnię magazynową, w której zakupiony towar przechowywany jest do momentu wysyłki do klienta. Ponadto w magazynie należącym do podmiotu powiązanego Spółka zleca zewnętrznemu podmiotowi będącemu zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT czynnym (F Sp. z o. o. – zainteresowany niebędący stroną postępowania) usługi związane z Obsługą magazynową polegające na przyjęciu towaru, kompletowaniu zamówień, zarządzaniu towarem, obsłudze zwrotów, nadzorze nad stanami magazynowymi, wydaniu towarów oraz usługach co-packingowych. Spółka poza zakupem towarów oraz usług wynajmu powierzchni magazynowej i Obsługi magazynowej nabywa w Polsce również: usługi księgowe i doradztwa podatkowego, usługi wywozu odpadów, usługi transportowe, usługi marketingowe. Spółka nabywa również okazjonalnie towary handlowe od innych producentów niż podmiot powiązany. Przy tym Spółka nie posiada własnego zaplecza technicznego w Polsce i nie zatrudnia pracowników w Polsce. Główna część działalności Spółki (zawieranie umów handlowych, zarządzanie sprzedażą) prowadzona jest z siedziby Spółki.

Wątpliwości dotyczą kwestii czy Spółka posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej a w konsekwencji czy Obsługa magazynowa świadczona na rzecz Spółki przez zewnętrzny podmiot (zainteresowanego niebędącego stroną postępowania) podlega opodatkowaniu w Polsce zgodnie z art. 28b ust. 2 ustawy i tym samym faktury dokumentujące te usługi powinny zawierać polski podatek VAT, a Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących Obsługę magazynową.

Odnosząc się do przedmiotowych kwestii należy wskazać, że dla ujednolicenia stosowanych zasad dotyczących miejsca opodatkowania transakcji podlegających opodatkowaniu definicja „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” została zawarta w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23.03.2011, str. 1, ze zm.) – zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011.

Z części wstępnej (preambuły) - punkt (4) wynika, że podstawowym celem niniejszego rozporządzenia 282/2011 jest zapewnienie jednolitego stosowania obecnego systemu VAT, poprzez określenie przepisów wykonawczych do dyrektywy 2006/112/WE, w szczególności w odniesieniu do podatników, dostawy towarów i świadczenia usług oraz miejsca transakcji podlegających opodatkowaniu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu. Przyjęcie rozporządzenia, jako wiążącego i mającego bezpośrednie zastosowanie we wszystkich państwach członkowskich, w sposób najpełniejszy zapewnia jednolite stosowanie.

Natomiast w punkcie (14) stwierdzono, że aby zapewnić jednolite stosowanie zasad dotyczących miejsca dokonania transakcji podlegających opodatkowaniu, należy wyjaśnić pojęcia, takie jak: siedziba działalności gospodarczej podatnika, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, stałe miejsce zamieszkania oraz zwykłe miejsce pobytu. Stosowanie możliwie jak najbardziej precyzyjnych i obiektywnych kryteriów powinno ułatwić stosowanie tych pojęć w praktyce; należy przy tym uwzględniać orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości.

W myśl art. 11 ust. 1 rozporządzenia 282/2011, na użytek stosowania art. 44 dyrektywy 2006/112/WE „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu odbiór i wykorzystywanie usług świadczonych do własnych potrzeb tego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia 282/2011, na użytek stosowania następujących artykułów stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej oznacza dowolne miejsce - inne niż miejsce siedziby działalności gospodarczej podatnika, o którym mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia - które charakteryzuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu świadczenie usług, które wykonuje:

1. art. 45 dyrektywy 2006/112/WE;
2. począwszy od 1 stycznia 2013 r. - art. 56 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE;
3. do 31 grudnia 2014 r. - art. 58 dyrektywy 2006/112/WE;
4. art. 192a dyrektywy 2006/112/WE.

Fakt posiadania numeru identyfikacyjnego VAT sam w sobie nie jest wystarczający, by uznać, że podatnik posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 11 ust. 3 rozporządzenia 282/2011).

Na podstawie art. 53 ust. 1 rozporządzenia 282/2011, na użytek stosowania art. 192a dyrektywy 2006/112/WE stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej podatnika jest brane pod uwagę wyłącznie wtedy, gdy charakteryzuje się ono wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, by umożliwić mu dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług, w których uczestniczy.

Przy wykładni pojęcia „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej”, odwołując się do orzeczeń TSUE, należy wskazać, że o ww. miejscu można mówić jeżeli występuje odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, niezbędna do prowadzenia działalności gospodarczej oraz istnieje pewna minimalna skala działalności gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność podatnika w tym miejscu nie jest prowadzona w sposób okresowy, jak również działalność z tego miejsca jest prowadzona w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa. W tym zakresie aktualne jest orzecznictwo TSUE, m.in. wyrok C-168/84 Gunter Berkholz, C-231/94 Faaborg-Gelting Linien A/S, C-190/95 ARO Lease By, C-260/95 Commissioners of Customs and Excise v. DFDS A/S, C-390/96 Lease Plan Luxembourg SA, jak również C-605/12 Welmory Sp. z o.o.

Z uwagi na definicję stałego miejsca prowadzenia działalności wynikającą z przedmiotowego rozporządzenia 282/2011, jak również utrwalone orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz orzecznictwo polskich sądów administracyjnych w powyższym zakresie, wymienić można kilka przesłanek, których zaistnienie powoduje, że można mówić o „stałym miejscu prowadzenia działalności”. Jak wynika z samej nazwy „stały”, to trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny. Powyższe wskazuje, że stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania, które pozwala na uznanie, że działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający, czy też okresowy. Konieczna jest zatem pewna określona minimalna skala działalności, która stanowi zewnętrzną oznakę, że działalność w tym miejscu prowadzona jest stale. Zaangażowanie, o którym mowa powinno również przybrać konkretny wymiar osobowo-rzeczowy, pozwalający na świadczenie usług w sposób niezależny. Innymi słowy, dla uznania, że określone miejsce prowadzenia działalności ma charakter stały, konieczne jest istnienie w tym miejscu infrastruktury technicznej oraz personelu ludzkiego, który samodzielnie może świadczyć określone czynności. Taka osobowo-rzeczowa struktura w stałym miejscu prowadzenia działalności powinna występować w sposób stały, tzn. powtarzalny i nieprzemijający.

Pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności nie sposób również rozpatrywać w oderwaniu od definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z uwagi na wskazane w powołanym wyżej przepisie kryteria, stwierdzić należy, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, jeżeli przy wykorzystaniu na jego terytorium infrastruktury oraz personelu, w sposób zorganizowany oraz ciągły, prowadzi działalność, w ramach której dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przyjąć zatem należy, że infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe musi pozostawać w ścisłym związku z dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem koniecznym jest dla uznania za stałe miejsce prowadzenia działalności aby to miejsce nie tylko wykorzystywało towary i usługi, lecz także samo mogło wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy. Przy czym, nie jest konieczne dla uznania działalności podmiotu za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, aby przy wykorzystaniu wystarczających środków sam podmiot świadczył usługi czy też dokonywał dostaw towarów. Ważne również aby stworzona struktura działalności podmiotu miała możliwość odbioru i korzystania z usług dostarczonych na własne potrzeby.

Jednocześnie do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, podatnikowi musi jednak przysługiwać - na podstawie wymogu wystarczającej stałości miejsca działalności - porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym.

Na podstawie wymienionych przesłanek można uznać, że jeżeli dany podmiot posiada w danym państwie personel oraz strukturę (w tym infrastrukturę techniczną), cechującą się odpowiednią stałością, to posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w tym państwie. Bez znaczenia pozostaje natomiast - co należy podkreślić - czy są to pracownicy zatrudnieni bezpośrednio przez ten podmiot, czy też „własna” infrastruktura. Orzecznictwo TSUE wskazuje bowiem, że także korzystanie z zasobów ludzkich i technicznych innego podmiotu może prowadzić do powstania stałego miejsca prowadzenia działalności w innym kraju.

Ponadto, orzecznictwo TSUE wskazuje, że nie można wywieść istnienia na terytorium państwa członkowskiego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej mającej siedzibę w innym państwie, wyłącznie opierając się na facie, że spółka ta posiada w tym państwie członkowskim spółkę zależną. W takim przypadku istotna jest analiza stosunków umownych między rzeczoną spółką, a jej spółką zależną w celu określania czy pierwsza z nich posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w tym państwie członkowskim. Należy więc uwzględnić szereg kryteriów w celu ustalenia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy. Obejmuje to przede wszystkim analizę charakteru i zastosowania świadczonej usługi na rzecz podatnika-usługobiorcy czy też badanie stosunków umownych między spółką dominującą oraz spółką zależną.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawionej sprawy należy stwierdzić, że działalność Wnioskodawcy realizowana w Polsce spełnia przesłanki do uznania jej za stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, bowiem cechuje się wystarczającą stałością oraz odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego. W przedmiotowej sprawie prowadzenie części działalności w Polsce wynika z długotrwałego posiadania przez Wnioskodawcę w Polsce wystarczających zasobów osobowych oraz technicznych niezbędnych do prowadzenia części działalności gospodarczej oraz istnienia pewnej minimalnej skali działalność gospodarczej, która pozwala na uznanie, że działalność Wnioskodawcy w Polsce nie jest prowadzona w sposób okresowy, jak również jest prowadzona w sposób samodzielny w stosunku do działalności siedziby przedsiębiorstwa. Jak wskazano Wnioskodawca z siedzibą w Republice Czeskiej prowadzi działalność w zakresie dystrybucji artykułów chemii gospodarczej i środków czystości. W Polsce Spółka rozpoznaje w zakresie podatku od towarów i usług transakcje, które nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania w postaci dostawy krajowej, dostawy wewnątrzwspólnotowej (WDT), nabycia towarów i usług pozostałych w kraju, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT). W Polsce Spółka nabywa od podmiotu powiązanego będącego zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT czynnym towary oraz w celu optymalizacji procesów logistycznych wynajmuje powierzchnię magazynową, w której zakupiony towar przechowywany jest do momentu wysyłki do klienta. Towary które nabywa Spółka nie są produkowane na konkretne zlecenie, towary tego samego rodzaju są kupowane również przez inne spółki z grupy. Zgodnie z zawartą na czas nieokreślony umową najmu Spółka zobowiązana jest do zapłaty wynajmującemu (podmiotowi powiązanemu, który jest właścicielem hali magazynowej) czynszu najmu. Wynajmujący zapewnia najemcy prawo dostępu i korzystania z magazynu 7 dni w tygodniu, 24 godziny na dobę, przez wszystkie dni w roku, przez cały okres trwania umowy. Oprócz czynszu najemca zobowiązany jest do ponoszenia opłat za korzystanie z mediów i usług dodatkowych tj. opłaty za dostawę i zużycie wody, odprowadzania ścieków, energii elektrycznej, energii cieplnej, gazu, usług telekomunikacyjnych, które naliczane są proporcjonalnie do wielkość zajmowanej przestrzeni. Ponadto w magazynie należącym do podmiotu powiązanego Spółka zleca zewnętrznemu podmiotowi będącemu zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT czynnym (zainteresowany niebędący stroną postępowania) usługi związane z Obsługą magazynową polegające na przyjęciu towaru, kompletowaniu zamówień, zarządzaniu towarem, obsłudze zwrotów, nadzorze nad stanami magazynowymi, wydaniu towarów oraz usługach co-packingowych. W ramach usługi co-packingowej wykonywane są usługi polegające na oklejaniu pojedynczych sztuk i/lub kartonów różnego rodzaju etykietami, przepakowaniu, tworzeniu zestawów składających się z różnych produktów pakowanych do jednego opakowania, łączeniu pojedynczych sztuk poprzez zgrzewanie folią termokurczliwą, składaniu stendów i wypełnianie ich produktami. Konkretnie dla Spółki zewnętrzny podmiot wykonuje usługę co-packingową polegającą na etykietowaniu i tworzeniu zestawów składające z się z różnych produktów pakowanych do jednego opakowania. Zewnętrzny podmiot świadcząc usługi związane z obsługą magazynową uwzględnia wytyczne/oczekiwania określone przez Spółkę. Zewnętrzny podmiot świadczy Obsługę magazynową w powierzchni magazynowej (wynajmowanej przez Spółkę) tylko na rzecz Spółki oraz (…) SA. Zewnętrzny podmiot w ramach obsługi magazynowej zapewnia Spółce zasoby osobowe niezbędne do dokonywania sprzedaży towarów z terytorium Polski (niezbędne do przyjęcia towaru do magazynu, kompletowania zamówień, zarządzania towarem, obsługi zwrotów, nadzoru nad stanami magazynowymi, wydania towarów oraz usług co-packingowych) zgodnie z wytycznymi/oczekiwaniami wskazanymi/określonymi przez Spółkę. Zewnętrzny podmiot w ramach Obsługi magazynowej zapewnia Spółce zasoby techniczne niezbędne do dokonywania sprzedaży towarów z terytorium Polski (niezbędne do przyjęcia towaru do magazynu, kompletowania zamówień, zarządzania towarem, obsługi zwrotów, nadzoru nad stanami magazynowymi, wydania towarów oraz usług co-packingowych) zgodnie z wytycznymi/oczekiwaniami wskazanymi/określonymi przez Spółkę. Z magazynu towary wysyłane są bezpośrednio do klientów Spółki. Transport realizowany jest przy pomocy zewnętrznych usługodawców. W ciągu najbliższych 3 lat nie są planowane zmiany w zakresie sprzedaży towarów z terytorium Polski, nie są planowane zmiany w zakresie współpracy w zakresie wynajmowania powierzchni magazynowej, nie są planowane zmiany w zakresie współpracy w zakresie nabywania towarów, nie są planowane zmiany w zakresie współpracy w zakresie Obsługi magazynowej. Spółka poza zakupem towarów oraz usług wynajmu powierzchni magazynowej i Obsługi magazynowej nabywa w Polsce również: usługi księgowe i doradztwa podatkowego, usługi wywozu odpadów, usługi transportowe, usługi marketingowe. Spółka nabywa również okazjonalnie towary handlowe od innych producentów niż podmiot powiązany. Przy tym Spółka nie posiada własnego zaplecza technicznego w Polsce i nie zatrudnia pracowników w Polsce. Główna część działalności Spółki (zawieranie umów handlowych, zarządzanie sprzedażą) prowadzona jest z siedziby Spółki. Zatem należy stwierdzić, że Spółka dysponuje w Polsce odpowiednią strukturą w zakresie zaplecza personalnego i technicznego świadczącą o posiadaniu stałego miejsca prowadzenia działalności. Co prawda Spółka nie posiada w Polsce własnego zaplecza technicznego i nie zatrudnia w Polsce pracowników zaś główna część działalności Spółki (zawieranie umów handlowych, zarządzanie sprzedażą) prowadzona jest z siedziby Spółki. Niemniej jednak w Polsce Spółka wynajmuje powierzchnię magazynową, w której przechowuje zakupiony na terytorium Polski towar sprzedawany do klientów. Przy tym wynajmujący zapewnia Spółce prawo dostępu i korzystania z magazynu 7 dni w tygodniu, 24 godziny na dobę, przez wszystkie dni w roku, zaś Spółka oprócz czynszu zobowiązana jest do ponoszenia opłat za korzystanie z mediów i usług dodatkowych tj. opłaty za dostawę i zużycie wody, odprowadzanie ścieków, energię elektryczną, energię cieplną, gaz, usługi telekomunikacyjne, które naliczane są proporcjonalnie do wielkość zajmowanej przestrzeni. Jednocześnie w magazynie na zlecenie Spółki zewnętrzny podmiot świadczy usługi związane z Obsługą magazynową polegające na przyjęciu towaru, kompletowaniu zamówień, zarządzaniu towarem, obsłudze zwrotów, nadzorze nad stanami magazynowymi, wydaniu towarów oraz usługach co-packingowych (oklejanie pojedynczych sztuk i/lub kartonów różnego rodzaju etykietami, przepakowanie, tworzenie zestawów składających się z różnych produktów pakowanych do jednego opakowania, łączenie pojedynczych sztuk poprzez zgrzewanie folią termokurczliwą, składanie stendów i wypełnianie ich produktami). Jak wskazano zewnętrzny podmiot w ramach Obsługi magazynowej zapewnia Spółce zasoby osobowe oraz techniczne niezbędne do dokonywania sprzedaży towarów z terytorium Polski (niezbędne do przyjęcia towaru do magazynu, kompletowania zamówień, zarządzania towarem, obsługi zwrotów, nadzoru nad stanami magazynowymi, wydania towarów oraz usług co-packingowych) zgodnie z wytycznymi/oczekiwaniami wskazanymi/określonymi przez Spółkę. Jednocześnie Spółka w Polsce nabywa usługi księgowe i doradztwa podatkowego, usługi wywozu odpadów, usługi transportowe, usługi marketingowe. Jak już wskazano w treści niniejszej interpretacji, do przyjęcia stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w danym państwie nie jest konieczne posiadanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, o ile dostępność innego zaplecza jest porównywalna do dostępności zaplecza własnego (podatnikowi musi przysługiwać porównywalna kontrola nad zapleczem personalnym i technicznym). Spółka posiada prawo dostępu i korzystania z magazynu na terytorium Polski 7 dni w tygodniu, 24 godziny na dobę, przez wszystkie dni w roku. Jednocześnie zewnętrzny podmiot świadczy usługi związane z Obsługą magazynową zgodnie z wytycznymi/oczekiwaniami wskazanymi/określonymi przez Spółkę zapewniając Spółce zasoby osobowe oraz techniczne niezbędne do dokonywania sprzedaży towarów z terytorium Polski (niezbędne do przyjęcia towaru do magazynu, kompletowania zamówień, zarządzania towarem, obsługi zwrotów, nadzoru nad stanami magazynowymi, wydania towarów oraz usług co-packingowych). Zatem w analizowanym przypadku występuje odpowiednia struktura w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, niezbędna do prowadzenia części działalności gospodarczej na terytorium Polski. Wnioskodawca poprzez posiadane na terytorium kraju zasoby ludzkie i techniczne w tym powierzchnię magazynową jest w stanie dokonywać sprzedaży towarów bezpośrednio z terytorium Polski do klientów. Jednocześnie, jak wskazał Wnioskodawca, w ciągu najbliższych 3 lat nie są planowane zmiany w zakresie sprzedaży towarów z terytorium Polski, nie są planowane zmiany w zakresie współpracy w zakresie wynajmowania powierzchni magazynowej, nie są planowane zmiany w zakresie współpracy w zakresie nabywania towarów, nie są planowane zmiany w zakresie współpracy w zakresie Obsługi magazynowej. Tym samym, biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, należy stwierdzić, że Wnioskodawca posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Ponadto, odnosząc się do pozostałych wątpliwości wskazać należy, że zewnętrzny podmiot będący zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT czynnym (zainteresowany niebędący stroną postępowania) świadczy usługi związane z Obsługą magazynową polegające na przyjęciu towaru, kompletowaniu zamówień, zarządzaniu towarem, obsłudze zwrotów, nadzorze nad stanami magazynowymi, wydaniu towarów oraz usługach co-packingowych. Zatem należy stwierdzić, że usługi Obsługi magazynowej stanowią usługi, do których stosuje się art. 28b ustawy (tj. są to usługi do których nie stosuje się szczególnych zasad ustalania miejsca świadczenia usług na podstawie art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n). Przy tym w niniejszej interpretacji wskazano, że Spółka posiada na terytorium Polski stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Jednocześnie mając na uwadze okoliczności nabywania usług Obsługi magazynowej należy uznać, że są one świadczone dla znajdującego się w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. W konsekwencji, należy stwierdzić, że skoro wskazane usługi Obsługi magazynowej są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności Spółki w Polsce podlegają opodatkowaniu stosownie do art. 28b ust. 2 ustawy w Polsce. Tym samym miejscem świadczenia (a w konsekwencji - opodatkowania podatkiem od towarów i usług) usług Obsługi magazynowej jest Polska i tym samym faktury dokumentujące te usługi powinny zawierać polski podatek VAT.

Jednocześnie z wniosku wynika, że Spółka jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT czynnym. Natomiast nabywane usługi Obsługi magazynowej są wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania na terytorium Polski czynności opodatkowanych, które nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania w postaci dostawy krajowej, dostawy wewnątrzwspólnotowej (WDT), nabycia towarów i usług pozostałych w kraju, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT). Zatem są spełnione warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Jednocześnie gdy Spółka otrzyma faktury dokumentujące usługi Obsługi magazynowej od zewnętrznego podmiotu (zainteresowanego niebędącego stroną postępowania), do których stosuje się art. 28b ustawy z wykazanym podatkiem nie znajduje zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy (jak wskazano w niniejszej interpretacji miejscem opodatkowania podatkiem od towarów i usług Obsługi magazynowej jest Polska). W konsekwencji, należy wskazać, że Spółka jest uprawniona do odliczenia podatku na podstawie art. 86 ustawy z faktur dokumentujących świadczenie przez zewnętrzny podmiot usług Obsługi magazynowej.

Zatem Spółka posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej a w konsekwencji Obsługa magazynowa świadczona na rzecz Spółki przez zewnętrzny podmiot (zainteresowanego niebędącego stroną postępowania) podlega opodatkowaniu w Polsce zgodnie z art. 28b ust. 2 ustawy i tym samym faktury dokumentujące te usługi powinny zawierać polski podatek VAT, a Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących Obsługę magazynową.

Tym samym stanowisko w zakresie posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, miejsca opodatkowania usług Obsługi magazynowej oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi Obsługi magazynowej należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.