Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.133.2021.2.KS
z 15 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 marca 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 14 maja 2021 r. (data wpływu 14 maja 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 30 kwietnia 2021 r. (doręczone 7 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług koncertowych oraz braku zwolnienia od podatku sprzedaży płyt – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług koncertowych oraz braku zwolnienia od podatku sprzedaży płyt.

Wniosek uzupełniony został pismem z 14 maja 2021 r. (data wpływu 14 maja 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 30 kwietnia 2021 r. (doręczone 7 maja 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Centrum Kultury (…) (dalej: Centrum Kultury lub Wnioskodawca) jest samorządową instytucją kultury, posiadającą osobowość prawną, wpisaną do rejestru samorządowych instytucji kultury Gminy (…).

Organizatorem Centrum Kultury jest Gmina (…).

Centrum Kultury działa na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 roku o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz statutu Centrum Kultury (…).

Zgodnie z działalnością statutową przedmiotem działania Centrum Kultury jest:

• rozpoznawanie, rozbudzanie i zaspakajanie potrzeb oraz zainteresowań kulturalnych,
  

• edukacja kulturalna i wychowanie przez sztukę,
  

• promowanie interesujących zjawisk kulturalnych,
  

• tworzenie warunków do rozwoju amatorskiego ruchu artystycznego i folklorystycznego oraz zainteresowania wiedzą i sztuką,
  

• popularyzacja społecznego ruchu kulturalnego,
  

• informowanie o imprezach i wydarzeniach kulturalnych oraz społeczno-gospodarczych,
  

• promowanie Gminy (…).
  
  
  

Cele statutowe realizowane są w następujących formach:

• szeroko pojętej edukacji kulturalnej,
  

• zespołów artystycznych, sekcji i kół zainteresowań,
  

• zajęć, warsztatów i pracowni artystycznych dla dzieci, młodzieży i dorosłych,
  

• imprez artystycznych, przeglądów , festiwali i konkursów z różnych dziedzin sztuki,
  

• kursów językowych, wiedzy ogólnej i specjalistycznej,
  

• impresariatu artystycznego,
  

• imprez rozrywkowych i turystycznych.
  
  
  

Centrum Kultury może prowadzić dodatkową działalność gospodarczą według zasad określonych w obowiązujących przepisach, o ile działalność ta nie spowoduje ograniczenia realizacji zadań podstawowych Centrum Kultury.

Działalność ta może być prowadzona w zakresie między innymi usług, w tym usług poligraficznych, fonograficznych, fotograficznych, filmowych, plastycznych i gastronomicznych.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz figuruje w ewidencji podatników podatku VAT.

Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie działalności gospodarczej, a także usługi w zakresie działalności kulturalnej, które podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W Centrum Kultury (…) powołana została (…) Orkiestra Kameralna, której celem działania jest między innymi upowszechnianie, rozwijanie i zaspakajanie potrzeb społeczeństwa w zakresie kultury muzycznej oraz umożliwienie aktywnego uczestnictwa w życiu kulturalnym. Skład koncertowy orkiestry stanowi piętnastu wybitnych muzyków, pod batutą dyrygenta.

Przedmiotem działania zespołu orkiestrowego będzie działalność muzyczna polegająca na odtworzeniu, adaptacji i aranżacji lub przeróbce utworów pierwotnych innych wykonawców.

(…) Orkiestra Kameralna będzie świadczyła odpłatne usługi koncertowe na rzecz innych podmiotów. Centrum Kultury jako założyciel orkiestry będzie wystawiało faktury sprzedaży za te usługi koncertowe.

Ponad to, Orkiestra nagra płytę z muzyką, której koszty wydania poniesie Centrum Kultury (…) i które będzie czerpało dochód ze sprzedaży płyt. Dochód z działalności koncertowej oraz sprzedaży płyt będzie przeznaczony na działalność statutową instytucji.

(…) Orkiestra Kameralna będzie świadczyła usługi koncertowe za wynagrodzeniem zgodnie z zawartymi umowami z Centrum Kultury.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca poinformował, że:

• celem działania (…) Orkiestry Kameralnej będzie działalność polegająca na udostępnianiu wartości kulturalnych, włączaniu ich do społecznego obiegu, zachęcaniu odbiorców indywidualnych do uczestnictwa w życiu kulturalnym, wzbogacaniu osobowości człowieka, umacnianiu więzi międzyludzkich,
  

• Wnioskodawca będzie osiągał zysk w momencie zainteresowania występem (…) Orkiestry Kameralnej przez inne podmioty. Zysk uzyskany ze sprzedaży płyt będzie w całości przeznaczany na działalność statutową,
  

• usługi koncertowe oraz sprzedaż płyt nie należą do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 1-8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
  

• czynności sprzedaży płyt jest związana z usługami kulturalnymi,
  

• sprzedaż płyt nie jest czynnością niezbędną do wykonywania usługi podstawowej, jest czynnością dodatkową,
  

• głównym celem sprzedaży płyt nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, natomiast ma na celu działalność promocyjną (…) Orkiestry Kameralnej. Dochód ze sprzedaży płyt zostanie przeznaczony na działalność statutową kulturalną podmiotu wydającego płytę tj. Centrum Kultury (…).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Jaką stawką podatku VAT winny być opodatkowane usługi koncertowe (…) Orkiestry Kameralnej świadczone przez Centrum Kultury (…) na rzecz innych podmiotów?
2. Jaką stawką podatku VAT winny być opodatkowane usługi sprzedaży płyt (…)Orkiestry Kameralnej, których wydawcą będzie Centrum Kultury (…)?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez Centrum Kultury (…) usługi koncertowe (…) Orkiestry Kameralnej na rzecz innych podmiotów są zwolnione od podatku od towarów i usług. Centrum Kultury (…) jest wpisane do rejestru instytucji kultury Urzędu Miasta i Gminy (…). Jest również podmiotem nie osiągającym w sposób systematyczny zysku z prowadzonej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia, zyski przeznaczane są na działalność statutową, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

Sprzedaż płyt (…) Orkiestry Kameralnej, których wydawcą będzie Centrum Kultury (…) zdaniem Wnioskodawcy opodatkowana jest stawką podstawową, zgodnie z art. 43 ust. 19 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W myśl art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Na podstawie art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
   
2. wstępu:
   1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
   2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
   3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
   
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
   
5. działalności agencji informacyjnych;
   
6. usług wydawniczych;
   
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8. usług ochrony praw.
   
   
   

Analizując powołane wyżej regulacje dotyczące zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, w zakresie usług kultury zauważyć należy, że warunkiem zastosowania ww. zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, jak również przedmiotowym, dotyczącym rodzaju świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie będzie miało zastosowania.

Należy podkreślić, że ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez ściśle określone grupy podmiotów. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w ww. przepisie, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

W przepisach ogólnych (Rozdziału I) ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2020 r., poz. 194 ze zm.) ustawodawca wskazał w art. 1 ust. 1, że działalność kulturalna w rozumieniu tej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W myśl art. 2 ustawy, formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Art. 1 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego może wspierać finansowo, w ramach mecenatu państwa, realizację planowanych na dany rok zadań związanych z polityką kulturalną państwa, prowadzonych przez instytucje kultury i inne podmioty nienależące do sektora finansów publicznych.

Przepis art. 3 ust. 2 cyt. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, stanowi, że działalność kulturalna określona w art. 1 ust. 1 nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym (art. 9 ust. 1 powołanej ustawy).

Podmioty tworzące instytucje kultury, o których mowa w art. 8 państwowe instytucje kultury i art. 9 samorządowe instytucje kultury, zwane są dalej organizatorami, a ilekroć w ustawie jest mowa o instytucji kultury bez bliższego określenia – należy przez to rozumieć zarówno państwową, jak i samorządową instytucję kultury (art. 10 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 13 ust. 1 cyt. ustawy, instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca wypełnia przesłanki podmiotowe wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Wnioskodawca jest podmiotem, o jakim mowa w tym przepisie, jest bowiem samorządową instytucją kultury, w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej i jest wpisany do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Gminę.

W następnej kolejności należy zbadać, czy usługi koncertowe oraz sprzedaż płyt przez Wnioskodawcę, wypełniają przesłankę przedmiotową do zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

Ustawa nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić na podstawie dostępnej metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp. Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp.” (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999). Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia „kultura”, ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego.

Zgodnie z regułami wykładni prawa, w sytuacji gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgniecie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Wykładnia systemowa pozwala nam na ustalenie zakresu rozumienia pojęcia w znaczeniu w jakim posługują się nim inne akty prawne należące do systemu prawa (wykładnia systemowa zewnętrzna). W tym celu należy sięgnąć do ustawy wprost lub pośrednio odnoszącej się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, tj. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Co prawda definicja działalności kulturalnej w języku prawnym, skonstruowana w oparciu o powyższy akt prawny nie będzie pełna, jednak pozwoli na sprecyzowanie terminów „kultura” oraz „usługi kulturalne” na potrzeby niniejszej interpretacji.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, działalność kulturalna polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że zgodnie z powyższą charakterystyką terminu „kultura”, usługi koncertowe realizowane są w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności kulturalnej. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, celem działania (…) Orkiestry Kameralnej będzie działalność polegająca na udostępnianiu wartości kulturalnych, włączaniu ich do społecznego obiegu, zachęcaniu odbiorców indywidualnych do uczestnictwa w życiu kulturalnym, wzbogacaniu osobowości człowieka, umacnianiu więzi międzyludzkich.

A zatem usług koncertowe realizowane przez Wnioskodawcę, stanowią niewątpliwie usługi kulturalne.

W odniesieniu do usług koncertowych spełniony jest również warunek przewidziany w art. 43 ust. 18 ustawy. Wnioskodawca podał, że dochód z działalności koncertowej będzie przeznaczony na działalność statutową. Jednocześnie – jak wynika z opisu sprawy, usługi koncertowe nie należą do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 1-8 ustawy o VAT.

W zakresie usług koncertowych zostały więc spełnione przesłanki niezbędne do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, tj. przesłanka podmiotowa (Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej i jest wpisany do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Gminę) oraz przesłanka przedmiotowa (świadczone usługi koncertowe stanowią niewątpliwie usługi kulturalne).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę – samorządową instytucję kultury – usługi kulturalne polegające na realizowaniu usług koncertowych, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług – zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku usług koncertowych (pytanie nr 1) należało uznać za prawidłowe.

Zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy nie są natomiast objęte realizowane przez Wnioskodawcę świadczenia w zakresie sprzedaży płyt. W przypadku sprzedaży płyt zastosowanie znajdzie bowiem art. 43 ust. 17 pkt 1 ustawy, wyłączający możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. Jak wynika z opisu sprawy, sprzedaż płyt nie jest czynnością niezbędną do wykonywania usługi podstawowej. Zatem nie można uznać, że sprzedaż płyt będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, skoro nie są to czynności niezbędne do wykonania usługi podstawowej – w analizowanej sprawie usług koncertowych.

W świetle powyższego realizowane przez Wnioskodawcę – samorządową instytucję kultury –świadczenia w zakresie sprzedaży płyt nie są objęte zwolnieniem od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a w związku z art. 43 ust. 17 pkt 1 ustawy. W konsekwencji sprzedaż płyt podlega opodatkowaniu właściwą stawą podatku.

Przy czym w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży płyt nie znajdzie zastosowania powoływany przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku w sprawie art. 43 ust. 19 pkt 1 ustawy.

W opisie sprawy Wnioskodawca wprost wskazał, że sprzedaż płyt nie należy do kategorii czynności wymienionych w art. 43 ust. 19 pkt 1-8 ustawy o podatku od towarów i usług.

A zatem stanowisko Wnioskodawca w zakresie braku zwolnienia od podatku sprzedaży płyt również należało uznać za prawidłowe.

Ponadto tut. Organ wskazuje, że kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona w ramach wydania wiążącej informacji stawkowej określonej w art. 42a ustawy. Tym samym w ramach wydanej interpretacji indywidualnej nie dokonano oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy w zakresie określenia właściwej stawki podatku z tytułu świadczenia usług koncertowych oraz sprzedaży płyt.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…)za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.