Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.99.2021.1.KL
z 16 kwietnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 marca 2021 r. (data wpływu 25 marca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy bangladeski podatek od towarów i usług może stanowić koszt uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy bangladeski podatek od towarów i usług może stanowić koszt uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka posiada siedzibę dla celów podatkowych na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Tym samym opodatkowaniu w Polsce podlega całości jej dochodów bez względu na miejsce ich uzyskiwania. W związku z powyższym Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług a także podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych („PDOP”).

Spółka X prowadzi działalność polegającą na świadczeniu szeroko pojętych usług inżynierskich. Usługi te obejmują m.in. projektowanie, doradztwo przy inwestycjach, zarządzanie oraz nadzór nad realizacją inwestycji.

Działalność Spółki prowadzona jest zarówno na rynku polskim jak i za granicą. Poza rynkiem polskim, istotnymi dla Spółki rynkami są państwa Europy Wschodniej, Półwyspu Arabskiego a także Azji i Afryki.

Świadcząc usług X występuje zarówno jako wykonawca jak i podwykonawca. Przy realizacji zagranicznych projektów Spółka nabywa również usługi od lokalnych kontrahentów. Klientami jak i podwykonawcami Spółki są zarówno podmioty powiązane jak i niepowiązane.

W zależności od rodzaju zlecenia, usługi Spółki na rzecz zagranicznych partnerów można zakwalifikować jako:

1. świadczone fizycznie z terytorium Polski, wymagające ewentualnie sporadycznych i krótkich wizyt zaangażowanego personelu w państwie siedziby partner lub w państwie gdzie jest prowadzona inwestycja (np. usługi projektowania) oraz
2. świadczone w istotnej części lub głównie na terytorium innego państwa (np. usługi inżyniera kontraktu obejmujące m.in. nadzór inwestorski).

W tym drugim wypadku, cześć usług wymagająca obecności personelu w miejscu wykonywania prac, może być świadczona zarówno przez pracowników Spółki, pracowników jej podwykonawców lub podmiotów współpracujących z nią w ramach umów o wspólnym przedsięwzięciu takich jak umowy konsorcjum.

Mając na uwadze specyfikę prawną państw, gdzie realizowane są zlecenia (zdalnie lub przy fizycznej obecności personelu Spółki na terytorium danego kraju), Spółka ponosi ciężar różnego rodzaju danin publicznoprawnych (podatków i opłat), które obciążają należne jej wynagrodzenie lub są w inny sposób należnymi lokalnie podatkami lub opłatami.

Do zidentyfikowanych przypadków ponoszenia ciężaru lokalnych podatków i opłat należą:

1. zagraniczny podatek u źródła („WHT") pobierany w państwach, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła wiążące umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (,,UPO)” lecz wbrew jej postanowieniom,
2. WHT pobierany w państwach, z którymi Rzeczpospolita Polska zawarła wiążące UPO, którego odzyskanie jest dalece utrudnione lub wiąże się z niewspółmiernie wysokimi kosztami,
3. zagraniczny WHT pobierany w państwach, z którymi Rzeczpospolita Polska nie zawarła wiążących UPO,
4. inne zagraniczne podatki bezpośrednie (podatki od dochodu lub majątku) pobierane w państwach, z którymi Rzeczpospolitą Polska zawarła wiążące UPO, które jednak nie zostały objęte postanowieniami właściwej UPO,
5. zagraniczny podatek od wartości dodanej, podatek od sprzedaży lub podatek o podobnym charakterze, który doliczany jest do faktur dokumentujących usługi lub towary nabywane przez Spółkę od podmiotów zagranicznych, względem którego Spółce nie przysługuje prawo do odliczenia,
6. zagraniczny podatek od wartości dodanej, podatek od sprzedaży lub podatek o podobnym charakterze, który Wnioskodawca zobowiązany jest doliczać zgodnie z lokalnymi przepisami do faktur dokumentujących jej usługi, a który nie jest Spółce wypłacany, a podlega potrąceniu z wynagrodzenia brutto Spółki, podobnie jak ma to miejsce w przypadku WHT.

Szczegółowy opis zdarzenia: Wnioskodawca zawarł umowę z podmiotem niepowiązanym z siedzibą dla celów podatkowych na terytorium Bangladeszu („Y”).

Realizując obowiązek wynikający z art. 14b § 3a Ordynacji podatkowej wnioskodawca wskazuje na następujące dane identyfikujące kontrahenta jako osoby prawnej będącą stroną transakcji, której dotyczy wniosek:

Nazwa pełna: Z
Adres siedziby: …
Nr podatkowy kraju siedziby: …

Przedmiotem zawartej umowy jest świadczenie usług inżynierskich związanych z przebudową elektrowni położonej na terytorium Bangladeszu w rejonie … . Umowa dotyczy usług tzw. Inżyniera Kontraktu („ … ”), zakres których obejmuje m.in.:

• weryfikację i zatwierdzanie obliczeń projektowych, rysunków i specyfikacji dostarczonych przez wykonawcę w odniesieniu do urządzeń elektrycznych, mechanicznych, infrastruktury służącej magazynowaniu i uzdatniania wody czy też prac pomocniczych w ramach realizacji przedsięwzięcia,
  
• nadzór nad pracami montażowymi dotyczącymi urządzeń elektrycznych, mechanicznych oraz związanych z nimi,
  
• ocena, przegląd i zatwierdzanie stosowanej metodologii badań terenowych przedstawionych przez wykonawcę a także obserwowanie testów przeprowadzanych na różnych etapach prac,
  
• obserwacja testów fabrycznych, uczestnictwo w inspekcji po rozładunku - wraz z przedstawicielami Y oraz składanie raportów właściwemu organowi zamawiającego,
  
• wspieranie Zespołu ds. ( … ), o ile taki zespół zostanie utworzony, podczas testów przed uruchomieniem/w trakcie uruchomienia oraz przygotowywanie rekomendacji do akceptacji przez Y,
  
• pomoc Y w dostarczeniu wykonawcy wstępnego świadectwa odbioru i końcowego świadectwa odbioru.
  

Przewidywany okres świadczenia usług to 36 miesięcy.

Prace objęte umową świadczone są w znacznej części z terytorium Polski i przekazywane odbiorcy drogą elektroniczną. Personel Spółki - pracownicy lub podwykonawcy zaangażowani przez nią - jest obecny na terytorium Bangladeszu w ograniczonym zakresie. Osoby takie przebywają na terytorium Bangladeszu tylko przez okresy wymagane do realizacji konkretnych zadań i pobyt żadnej z takich osób nie przekracza 183 dni w roku kalendarzowym ani okresie kolejnych dwunastu miesięcy.

Umowa pomiędzy X a Y przewiduje wynagrodzenie ustalone częściowo w euro a w części w lokalnej walucie ( … ).

Na dzień składania wniosku X nie jest zarejestrowanym na terytorium Bangladeszu podatnikiem podatków o charakterze dochodowym czy majątkowym ani o podatku od towarów i usług, podatku od wartości dodanej ani podatków o takim charakterze.

Faktury wystawiane przez Spółkę nabywcy usług, zgodnie ze stawianymi przez tego ostatniego wymogami wynikającymi z bangladeskich przepisów podatkowych, zawierają cenę netto oraz dodatkowo pozycje podatku dochodowego pobieranego u źródła („AIT”) oraz lokalnego odpowiednika podatku od towarów i usług („bangladeski VAT”).

Kwoty odpowiadające tym ostatnim pozycjom nie są wypłacane na rachunek Spółki lecz potrącane przez Y i przekazywane właściwym organom podatkowym, podobnie jak ma to miejsce z innymi należnościami budżetowymi. Spółka dysponuje potwierdzeniem wpłaty rzeczonych podatków przez Y.

Innymi słowy Spółka nie rozlicza w Bangladeszu podatków opisanych wyżej tzn. nie wykazuje ani nie wpłaca według lokalnych przepisów. Za ich pobór oraz wpłatę odpowiada jej bangladeski kontrahent. Co więcej, z uzyskanych od lokalnych kontrahentów informacji wynika, że przepisy wewnętrzne państwa nabywcy nie dają możliwości ubiegania się o zwrot pobranych tamże podatków w zakresie objętym zapytaniem.

Z perspektywy rozliczeń w Polsce Spółka traktuje całość opisanego wynagrodzenia jako przychód podatkowy na potrzeby rozliczenia PDOP w Polsce, uznając że przychodem są wszelkie kwoty jej należne - nawet jeśli nie zostały Spółce zapłacone.

Podsumowując powyższe, za świadczone usługi X otrzymuje efektywnie jedynie wartość kwoty netto przy czym w przychodach uwzględnia kwotę brutto faktury. Różnica (tj. AIT i bangladeski VAT) nie są w żaden sposób uwzględnione w rozliczeniach podatkowych Spółki w Polsce ani w Bangladeszu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy bangladeski VAT stanowić może koszty uzyskania przychodów w oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Bangladeski VAT stanowić może koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

Kwestię rozliczenia AIT determinują postanowienia przede wszystkim Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ludowej Republiki Bangladeszu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu z dnia 8 lipca 1997 r. („polsko-bangladeska UPO”). Bangladeski VAT nie jest nią objęty, co też wynika z brzmienia Artykułu 2 tej umowy międzynarodowej. Zastosowanie znajdują więc krajowe regulacje.

Przepisy ustawy o PDOP nie przewidują wprost tego rodzaju zdarzeń. Art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy odnosi się do przypadków, kiedy podatek od towarów i usług może być kosztem uzyskania przychodu na potrzeby PDOP w Polsce. Regulacja ta dotyczy jedynie polskiego podatku od towarów i usług - ewentualnie może być stosowana w odniesieniu do podatków od towarów i usług (podatków od wartości dodanej) rozliczanych w ramach Unii Europejskiej ze względu na ujednoliconą konstrukcję tych podatków w poszczególnych krajach członkowskich. Warto jednak zwrócić uwagę na cel przywołanej regulacji. Umożliwia ona uwzględnienie w kosztach uzyskania przychodu obciążeń z tytułu podatku obrotowego, którego podatnik nie może doliczyć do swoich faktur sprzedażowych ani odliczyć lub w inny sposób odzyskać. W efekcie zastosowania przywołanej regulacji dochód podatnika PDOP odpowiada realnej wartości otrzymywanego - w związku ze świadczonymi usługami i dokonywanymi dostawami towarów - przez niego wynagrodzenia.

Kluczowym jest więc ustalenie, czy spełnione zostały ogólne przesłanki uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP. Na gruncie wskazanego przepisu powszechną akceptację zyskała także wykładnia, zgodnie z którą, kosztem uzyskania przychodów może być taki wydatek, który:

• ma charakter definitywny (koszt został poniesiony i nie zostanie zwrócony),
  
• jego ciężar ekonomiczny ponosi podatnik,
  
• został poniesiony celem osiągnięcia przychodów, zachowanie albo zabezpieczenia źródła przychodów,
  
• nie został wymieniony przepisami art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, jako niestanowiący kosztów uzyskania przychodów,
  
• został należycie udokumentowany.
  
  

Przenosząc powyższe na rozpatrywany stan faktyczny, potrącany przez Y bangladeski VAT jest obciążeniem definitywnym. Nabywca usługi, realizując wymogi nałożone na niego przez lokalne przepisy, pobiera i wpłaca przedmiotowy podatek działając niejako w miejsce dostawy usług. Potrącenie to, z uwzględnieniem faktu że, sprzedawca-nie ma możliwości jego odliczenia, ma więc charakter ostateczny.

Nie budzi także wątpliwości okoliczność, że wartość pobranych przez zagranicznego kontrahenta podatków stanowi ciężar ekonomiczny, które jest ponoszony w związku z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami na terytorium Bangladeszu. Kwoty te stanowią element ceny za świadczoną usługę, lecz nie stanowią przysporzenia majątkowego po stronie Wnioskodawcy. Ich ciężar jest więc nieodzowną częścią świadczenia usług - a co za tym idzie - uzyskiwania przychodów.

Trudno zaprzeczyć istnieniu związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy przysporzeniami po stronie Spółki a opisanymi ciężarami fiskalnymi za granicą. Należy także podkreślić, że Spółka na żadnym etapie nie jest dysponentem środków odpowiadających wartości opisywanych podatków. Mimo faktu, że stanowią one element umownie ustalonej ceny, są one zatrzymywane z wynagrodzenia Spółki bezpośrednio przez wypłacającego i przez niego rozliczane.

Od strony dokumentacyjnej Spółka dysponuje potwierdzeniem ze strony BPDP o wpłacaniu bangladeskiego VAT na rachunek lokalnych organów podatkowych.

Tym samym, skoro wysokość wynagrodzenia wypłacanego Spółce jest odpowiednio i bezwarunkowo pomniejszana w sposób definitywny a koszt ten znajduje odzwierciedlenie w dokumentach, wartość takiego obciążenia spełnia warunki przewidziane w art. 15 PDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie ustalenia czy bangladeski podatek od towarów i usług może stanowić koszt uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  
• został właściwie udokumentowany,
  
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 updop.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a i b updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

• podatek naliczony:
  
  • jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
  • w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
• podatek należny:
  
  • w przypadku importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
  • w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
  • od nieodpłatnie przekazanych towarów, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami, w przypadku gdy wyłącznym warunkiem ich przekazania jest uprzednie nabycie przez otrzymującego towarów lub usług od przekazującego w określonej ilości lub wartości.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest definicji podatku wartości dodanej, definicję tą zawiera art. 2 pkt 11 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685). Na gruncie tej ustawy przez „podatek od wartości dodanej” rozumie się podatek od wartości dodanej nakładany na terytorium państwa członkowskiego, z wyjątkiem podatku od towarów i usług nakładanego ta ustawą.

Przy czym przez terytorium państwa członkowskiego należy rozumieć – zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług – terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Zgodnie z art. 2 pkt 3 ww. ustawy jako terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej. Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 5 cyt. ustawy przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa nie wchodzące w skład terytorium Wspólnoty.

Rozwiązania zawarte w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczące zarówno przychodów, jak i kosztów uzyskania przychodów, odnoszące się do podatku od towarów i usług należy odnosić również do podatku od wartości dodanej.

W omawianym stanie faktycznym Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz kontrahenta z Bangladeszu. Bangladesz nie jest krajem należącym do Unii Europejskiej.

W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług Bangladesz należy traktować jako terytorium państwa trzeciego. Podatek nakładany zgodnie z przepisami obowiązującymi na terytorium Bangladeszu nie może być utożsamiany z polskim podatkiem od towarów i usług, ani podatkiem od wartości dodanej, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, bangladeski podatek od towarów i usług może stanowić koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 updop. Podatek ten nie podlega bowiem wyłączeniu z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 updop.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a,
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ( … ), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.