Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.41.2021.3.PJ
z 17 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 lutego 2021 r. (data wpływu: 2 marca 2021 r.) uzupełnionego pismem z 11 maja 2021 r. (data wpływu: 17 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie

• braku obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego przez zakład do urzędu skarbowego faktu odsprzedaży energii elektrycznej – jest prawidłowe,
• braku obowiązku składania deklaracji podatkowej przez zakład w przypadku sprzedaży nadwyżki energii elektrycznej – jest nieprawidłowe,
• braku obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii uzyskanej z ogniwa fotowoltaicznego – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

2 marca 2021 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie braku obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego przez zakład do urzędu skarbowego faktu odsprzedaży energii elektrycznej, braku obowiązek składania deklaracji podatkowej przez zakład w przypadku sprzedaży nadwyżki energii elektrycznej oraz braku obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii uzyskanej z ogniwa fotowoltaicznego. Wniosek został uzupełniony pismem z 11 maja 2021 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 30 kwietnia 2021 r. w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego oraz przedłożenia dokumentu wskazującego umocowanie pełnomocnika do podpisania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca przedstawił następujący stan faktyczny:

Zakład produkcyjny posiada instalację fotowoltaiczną. Energia wytworzona z tego źródła jest używana na własne potrzeby, nadwyżka zostaje odsprzedana do aktualnego dostawcy energii elektrycznej. Łączna moc jednostek wytwórczych jaką posiada zakład to 49,6 kWp, średnia.

W uzupełnieniu z 1 maja 2021 r., Wnioskodawca odpowiadając na pytania Organu wskazał ponadto poniższe okoliczności:

1. Energia elektryczna będzie dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.
2. Aktualny dostawca energii elektrycznej któremu jest odsprzedawana nadwyżka wytworzonej energii posiada koncesję na obrót energią elektryczną nr (...) wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.
   
   

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy w tym przypadku zachodzi obowiązek:

• zgłoszenia rejestracyjnego przez zakład do urzędu skarbowego faktu odsprzedaży energii elektrycznej?
• składania deklaracji podatkowej przez zakład w przypadku sprzedaży nadwyżki energii elektrycznej?
• prowadzenia ewidencji ilościowej energii uzyskanej z ogniwa fotowoltaicznego?
  
  

Wnioskodawca przedstawił następujące stanowisko w zakresie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

Brak obowiązku:

• zgłoszenia rejestracyjnego do urzędu skarbowego
• składania deklaracji podatkowej przez zakład
• prowadzenia ewidencji ilościowej energii uzyskanej z ogniwa fotowoltaicznego

wynika z tego iż łączna moc generatorów, które posiada zakład nie przekracza 1 MW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stan faktycznego jest:

• w zakresie braku obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego przez zakład do urzędu skarbowego faktu odsprzedaży energii elektrycznej – prawidłowe,
• w zakresie braku obowiązku składania deklaracji podatkowej przez zakład w przypadku sprzedaży nadwyżki energii elektrycznej – nieprawidłowe,
• w zakresie braku obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii uzyskanej z ogniwa fotowoltaicznego – nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722, dalej jako „ustawa akcyzowa”) ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Stosowanie do art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 755, z późn. zm.), z wyłączeniem:

1. spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
2. towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 89, 284 i 288),
3. giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
4. spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.
   
   

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.
   
   

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie – art. 9 ust. 2 ustawy.

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej – art. 9 ust. 3 ustawy.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetycznie (Dz. U. z 2021 r. poz. 716) uzyskania koncesji wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania paliw lub energii, z wyłączeniem wytwarzania:

1. paliw stałych lub paliw gazowych,
   
2. energii elektrycznej w źródłach o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nieprzekraczającej 50 MW niezaliczanych do instalacji odnawialnego źródła energii lub do jednostek kogeneracji,
   
3. energii elektrycznej w mikroinstalacji lub w małej instalacji,
   
4. energii elektrycznej:
   
   • z biogazu rolniczego,
   • wyłącznie z biogazu rolniczego w kogeneracji,
   • wyłącznie z biopłynów w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii,
5. ciepła w źródłach o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nieprzekraczającej 5 MW
   
   

Stosownie do art. 2 pkt 19 ustawy o odnawialnych źródłach energii z dnia 20 lutego 2015 r. (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 261 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o OZE”, mikroinstalacja to instalacja odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.
   
   

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności – art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy.

Jak stanowi art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 lutego 2021 r. obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie z art. 24 ustawy:

1. W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:
   
   1. upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
   2. upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
   3. nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.
2. Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1.
   
   

Jednocześnie należy wskazać, że przepis art. 24 ust. 2 ustawy zostanie uchylony z dniem 1 lipca 2021 r.

W myśl natomiast art. 138h ust. 1 ustawy ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:

1. podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
2. podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;
3. podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;
4. podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.
   
   

Zgodnie z art. 138h ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 kwietnia 2021 r. przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Od 1 maja 2021 r. przepis art. 138h ust. 2 otrzymał brzmienie:

Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do:

1. podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot,
2. osób fizycznych produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW

-pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Ponadto w art. 138h ust. 3-6 wskazano, że:

1. Podmioty określone w ust. 1 pkt 1-3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.
   
2. Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości - na podstawie dokumentów rozliczeniowych.
   
3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:
   
   1. energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;
   2. energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
   3. energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
   4. energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
   5. energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
   6. energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
   7. strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.
4. W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.
   
   

Rozpatrując wątpliwości Wnioskodawcy sformułowane w zadanym pytaniu podatkowym w pierwszej kolejności należy odnieść się do możliwości korzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia energii elektrycznej wytworzonej w instalacji fotowoltaicznej.

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2525), zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389 i 2245) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości - § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o OZE odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Zgodnie z przedstawionym opisem sprawy zakład produkcyjny posiada instalację fotowoltaiczną. Energia wytworzona z tego źródła jest używana na własne potrzeby, nadwyżka zostaje odsprzedana do aktualnego dostawcy energii elektrycznej. Łączna moc jednostek wytwórczych jaką posiada zakład to 49,6 kWp, średnia.

Posiadana przez Wnioskodawcę instalacja odpowiada definicji mikroinstalacji, z ustawy o OZE, co do której Prawo energetyczne przewiduje brak obowiązku posiadania koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię jest przedmiotem opodatkowania akcyzą.

Jednocześnie należy wskazać, że stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię. W przypadku Wnioskodawcy, wytwarzającego energię elektryczną w instalacji fotowoltaicznej, nie znajdzie zastosowania wymóg ustanowiony w § 5 ust. 2, ponieważ energia promieniowania słonecznego jest jednym z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy o odnawialnych źródłach energii. Zatem w sytuacji, w której łączna moc jednostek wytwórczych jaką posiada zakład nie przekracza 1 MW, zużycie przez niego energii elektrycznej którą sam wyprodukował w tej instalacji podlega zwolnieniu z akcyzy.

Należy również zauważyć, że – zgodnie z opisem stanu faktycznego – nadwyżka energii elektrycznej ponad ilość używaną na własne potrzeby Wnioskodawcy zostaje odsprzedana do aktualnego dostawcy energii elektrycznej, który jest podmiotem posiadającym koncesję na obrót energią elektryczną wydaną przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki.

Aktualny dostawca energii elektrycznej nabywając od Wnioskodawcy energii elektrycznej nie jest tym samym nabywcą końcowym, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy.

Sprzedaż przez Wnioskodawcę energii elektrycznej na rzecz aktualnego dostawcy energii elektrycznej nie jest zatem czynnością opodatkowaną akcyzą na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ciążenie na nim obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego do urzędu skarbowego faktu odsprzedaży energii elektrycznej.

Dokonując czynności opodatkowanej akcyzą na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy (zużycia energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię) Wnioskodawca jest podatnikiem akcyzy na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy. W związku z czym, zgodnie z art. 16 ust. 1 Wnioskodawca jest jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą obowiązany dokonać zgłoszenia rejestracyjnego - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności.

Jednakże wobec Wnioskodawcy znajdzie zastosowanie wyłączenie z tego obowiązku przewidziane w art. 16 ust. 7a pkt 1 ustawy, który stanowi, że obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Warunek wskazany w tym przepisie nie znajdzie zastosowania w sytuacji Wnioskodawcy, ponieważ przy produkcji przez niego energii elektrycznej nie są wykorzystywane wyroby energetyczne w rozumieniu ustawy (lecz energia promieniowania słonecznego).

Zatem podmioty wytwarzające energię w instalacji fotowoltaicznej, której łączna moc nie przekracza 1 MW nie muszą się rejestrować, jeśli zużywają wyprodukowaną przez siebie energię, ale także wówczas gdy nadwyżki wytworzonej energii są sprzedawane do podmiotu posiadającego koncesję.

Należy zatem stwierdzić że w przypadku Wnioskodawcy brak jest obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego przez zakład do urzędu skarbowego faktu odsprzedaży energii elektrycznej i w tym zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest także stwierdzenie czy ciąży na nim obowiązek składania deklaracji podatkowej w przypadku sprzedaży nadwyżki energii elektrycznej.

Zgodnie z przywołanym art. 24 ust. 3 pkt 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Wyjątek od tej zasady został określony w art. 24 ust. 2 ustawy, niemniej nie znajdzie on zastosowania w przypadku podmiotu, który nie posiada koncesji i jest podatnikiem w tytułu czynności o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy (od 1 lipca 2021 r. przepis ten zostanie uchylony)

Ustawodawca co prawda przewidział szereg zwolnień z akcyzy względem energii elektrycznej i jednym z takich zwolnień, jest zwolnienie przewidziane w § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, na mocy którego zwalnia się zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię (zastosowanie zwolnienia nie jest przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy), przy czym zastosowanie zwolnienia z opodatkowania akcyzą, na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień nie wyłącza obowiązku składania deklaracji o których mowa w art. 24 ustawy. Oznacza to, że nawet w przypadku zastosowania zwolnienia w oparciu o § 5 ust. 1 rozporządzenia ws. zwolnień, podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektryczną na własne potrzeby zobligowany jest do składania deklaracji o których mowa w art. 24 ustawy.

Należy również wskazać, że zgodnie z art. 24e ust. 2 ustawy, który będzie obowiązywał od 1 lipca 2021 r. osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, nie składają deklaracji podatkowych.

Wyłączenie to nie będzie zatem obejmowało podmiotów prowadzących działalność gospodarczą.

Jak już wskazano sprzedaż przez Wnioskodawcę energii elektrycznej na rzecz aktualnego dostawcy energii elektrycznej nie jest czynnością opodatkowaną akcyzą na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przedmiotem opodatkowania jest natomiast zużycie energii elektrycznej przez Wnioskodawcę.

Tym samym Wnioskodawca jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą wytwarzający energię elektryczna objętą zwolnieniem z akcyzy, zużywaną na potrzeby własne – niezależnie czy zużywa w całości energię czy też jej nadwyżki odsprzedaje do aktualnego dostawcy – jest zobowiązany do złożenia deklaracji podatkowej od energii elektrycznej

W zadanym we wniosku pytaniu Wnioskodawca przedstawił również wątpliwość, czy w zachodzącym w stanie faktycznym przypadku zachodzi obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

Odnosząc do obowiązku prowadzenie ewidencji wskazać należy, że art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy nakłada na podatnika zużywającego energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy, obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. Ewidencja ta powinna zawierać dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości m.in. energii elektrycznej wyprodukowanej oraz energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne.

Wyjątek od tej zasady został określony w art. 138h ust. 2 w brzmieniu obowiązującym do 30 kwietnia 2021 r. ustawy, zgodnie z którym przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Jednocześnie z art. 138 ust. 2 pkt 1, obowiązującego od 1 maja 2021 r. wynika, że do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot przepisy art. 138h ust. 1 nie mają zastosowania pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Zgodnie zatem z powyższym aby podmiot prowadzący działalność gospodarczą, produkujący i zużywający energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, nie był zobowiązany do prowadzenia ewidencji, niezbędne jest m.in., aby energia ta była zużywana w całości przez ten podmiot i nie było możliwości jej dostarczania do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii. Dodatkowo od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej winna zostać zapłacona akcyza w należnej wysokości (warunek ten nie dotyczy m.in. energii promieniowania słonecznego).

W przedstawionym opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że energia elektryczna będzie dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii.

Tym samym nie znajdzie w przypadku Wnioskodawcy zastosowania wyłączenie z obowiązku prowadzenia ewidencji, wynikające z art. 138h ust. 2. Zatem Wnioskodawca jako podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4, będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej.

Ewidencja ta powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości m.in.:

• energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju,
• energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego,
• energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne.
  
  

Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym z tego że łączna moc generatorów, które posiada zakład nie przekracza 1 MW wynika brak obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii uzyskanej z ogniwa fotowoltaicznego.

Podsumowując należy stwierdzić, że w przypadku Wnioskodawcy:

• brak jest obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego przez zakład do urzędu skarbowego faktu odsprzedaży energii elektrycznej,
• nie zachodzi obowiązek składania deklaracji podatkowej przez zakład w odniesieniu sprzedaży nadwyżki energii – obowiązek taki zachodzi natomiast wobec Wnioskodawcy w związku ze zużyciem energii elektrycznej, którą Wnioskodawca wyprodukował,
• zachodzi obowiązek prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej.
  
  

Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za, że jest ono:

• w zakresie braku obowiązku zgłoszenia rejestracyjnego przez zakład do urzędu skarbowego faktu odsprzedaży energii elektrycznej – prawidłowe,
• w zakresie braku obowiązku składania deklaracji podatkowej przez zakład w przypadku sprzedaży nadwyżki energii elektrycznej – nieprawidłowe,
• w zakresie brak obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii uzyskanej z ogniwa fotowoltaicznego – nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.